INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o. reprezentowanej przez Pełnomocnika, przedstawione we wniosku z dnia 16 września 2011 r. (data wpływu 21 września 2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 30 listopada 2011 r. (data wpływu 5 grudnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur otrzymywanych w formie elektronicznej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 września 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur otrzymywanych w formie elektronicznej. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 30 listopada 2011 r. (data wpływu 5 grudnia 2011 r.) o informacje doprecyzowujące opis sprawy.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej „VAT”), który prowadzi działalność gospodarczą opodatkowaną VAT. W ramach działalności Spółka nabywa od dostawców krajowych i zagranicznych towary i usługi. Zainteresowany dokonuje zapłaty wynagrodzenia za nabywane przez siebie towary i usługi na podstawie wystawionych przez kontrahentów faktur (faktur korygujących).

Faktury VAT i faktury korygujące VAT (dalej: „faktury”) często doręczane są Wnioskodawcy z dużym opóźnieniem, mimo że zostały prawidłowo wysłane drogą pocztową. Niejednokrotnie także w ogóle do niego nie docierają. Sytuacje takie powodują, że prowadzenie bieżących rozliczeń finansowych jest utrudnione oraz wymaga zaangażowania dodatkowych środków.

Zainteresowany zamierza wyrażać zgodę na przesyłanie przez kontrahentów faktur z tytułu nabywanych przez niego towarów i usług w formie elektronicznej (przesyłanie faktur w plikach PDF pocztą elektroniczną; PDF, ang. Portable Document Format, przenośny format dokumentu, jest to format plików służący do prezentacji, przenoszenia i drukowania treści tekstowo -graficznych uznany przez Międzynarodową Organizację Normalizacyjną za obowiązujący standard ISO 32000-1:2008). Dzięki temu opisane problemy zostałyby praktycznie wyeliminowane. Faktury i faktury korygujące przesłane drogą elektroniczną do Spółki docierałyby wkrótce po ich wysłaniu, a ryzyko utraty danych w trakcie przesyłu elektronicznego byłoby znacznie mniejsze niż ryzyko zagubienia czy zniszczenia faktur nadawanych przesyłką pocztową.

Faktury przesłane Wnioskodawcy w formie elektronicznej byłyby przechowywane w systemie obiegu dokumentów „B” przygotowanym i zabezpieczonym systemie elektronicznym Spółki (opartym na profesjonalnym oprogramowaniu do zarządzania i archiwizacji dokumentów elektronicznych). Dostęp do tego zasobu byłby ograniczony do kręgu osób uprawnionych, zgodnie z wewnętrznymi procedurami Zainteresowanego. Miałby on możliwość – w razie wystosowania przez uprawnione organy takiego żądania – udostępnienia (skopiowania) faktury przesłanej w formie elektronicznej. Faktury i faktury korygujące w formie elektronicznej będą archiwizowane w systemie obiegu dokumentów „B”, który jest w pełni zintegrowany ze stosowanym przez Spółkę systemem księgowym SAP, co pozwoli na identyfikację każdego zaksięgowanego dokumentu w obu systemach.

W uzupełnieniu do wniosku Zainteresowany poinformował, że format PDF, w którym będzie otrzymywać faktury elektroniczne zapewnia autentyczność pochodzenia, jak również zapewnia integralność ich treści. Wskazał, że otrzymywane przez niego faktury elektroniczne w formacie PDF będą dokumentowały nabycie towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Doprecyzował także, że przedmiotowe faktury dokumentują czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium kraju przez ich wystawców (sprzedawców), zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy otrzymane przez Spółkę faktury tytułem nabycia towarów i usług za pośrednictwem poczty elektronicznej (e-mail), bądź portalu internetowego z systemem „B” w plikach PDF stanowić będą podstawę odliczenia VAT (przy założeniu spełnienia ogólnych warunków uprawniających do odliczenia podatku naliczonego)...

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku faktur przesłanych mu za jego uprzednią zgodą przez kontrahentów (sprzedawców) w formie elektronicznej (w formacie PDF), dokumentujących nabycie przez niego towarów i usług, przysługiwać mu będzie prawo do odliczenia wynikającego z tych faktur podatku naliczonego na tych samych zasadach, jak w przypadku faktur papierowych przekazywanych w tradycyjny sposób (przy założeniu spełnienia ogólnych warunków uprawniających do odliczenia podatku naliczonego).

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 ze zm.) – zwanej dalej ustawą o VAT, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Od dnia 1 stycznia 2011 r. sposób i warunki przysyłania oraz przechowywania faktur w formie elektronicznej reguluje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2010 r. w sprawie przesyłania faktur w formie elektronicznej, zasad ich przechowywania oraz trybu udostępniania organowi podatkowemu lub organowi kontroli skarbowej (Dz. U. z 2010 r. Nr 249, poz. 1661), wydane na podstawie delegacji zawartej w art. 106 ust. 10 i 11 ustawy o VAT. Rozporządzenie to w § 10 uchyla rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 14 lipca 2005 r. w sprawie wystawiania oraz przesyłania faktur w formie elektronicznej, a także przechowywania oraz udostępniania organowi podatkowemu lub organowi kontroli skarbowej tych faktur (Dz. U. z 2005 r. Nr 133, poz. 1119).

W myśl § 3 ust. 1 i ust. 2 rozporządzenia z dnia 17 grudnia 2010 r., faktury mogą być przesyłane, w tym udostępniane, w formie elektronicznej w dowolnym formacie elektronicznym, pod warunkiem uprzedniej akceptacji tego sposobu przesyłania faktur przez odbiorcę faktury, zwanej dalej „akceptacją”. Akceptacja albo jej cofnięcie może być wyrażona w formie pisemnej lub w formie elektronicznej.

Zgodnie zaś z § 4 tego rozporządzenia, faktury mogą być przesyłane w formie elektronicznej pod warunkiem zapewnienia autentyczności pochodzenia i integralności treści faktury. Przez autentyczność pochodzenia faktury rozumie się pewność co do tożsamości dokonującego dostawy towarów lub usługodawcy albo wystawcy faktury (§ 2 ust. 1 pkt 1 tego rozporządzenia).

Natomiast integralność treści faktury oznacza, że w fakturze nie zmieniono danych, które powinna zawierać faktura (§ 2 ust. 1 pkt 2 tego rozporządzenia).

W świetle powyższego należy stwierdzić, iż za fakturę elektroniczną należy uznać taki dokument, co do którego zapewniona jest tożsamość wystawcy (sprzedawcy) oraz nienaruszalność treści i został przesłany drogą elektroniczną po uprzedniej akceptacji odbiorcy (nabywcy) co do takiej formy przesyłania faktur.

Należy zauważyć, że w wyżej wymienionym rozporządzeniu ustawodawca nie odniósł się do faktur korygujących. W związku z tym należy zwrócić uwagę na § 19 ust. 1 i ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 68, poz. 360), zgodnie z którym faktury i faktury korygujące są wystawiane co najmniej w dwóch egzemplarzach, przy czym oryginał otrzymuje nabywca, a kopię zatrzymuje sprzedawca. Przepisu powyższego nie stosuje się do faktur i faktur korygujących przesyłanych w formie elektronicznej. W przypadku tych faktur sprzedawca przesyła je, w tym udostępnia, nabywcy, zachowując je jednocześnie w swojej dokumentacji.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że gdy w rozporządzeniu z dnia 17 grudnia 2010 r. w sprawie przesyłania faktur w formie elektronicznej, zasad ich przechowywania oraz trybu udostępniania organowi podatkowemu lub organowi kontroli skarbowej, jest mowa o fakturach należy pod tym pojęciem rozumieć zarówno „fakturę pierwotną”, jak też „fakturę korygującą”, albowiem ustawodawca w akcie prawnym regulującym ogólne zasady wystawiania faktur ustala normę zgodnie z którą w formie elektronicznej można przyjąć zarówno „fakturę pierwotną” jak też „fakturę korygującą”. Dodatkowo zauważyć należy, iż w powołanym wyżej rozporządzeniu brak jest wymogu, aby faktury korygujące do faktur wystawionych i przesłanych w formie elektronicznej były wystawiane i przesyłane w tej formie.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług, z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Stosownie do art. 86 ust. 10 pkt 1 ustawy o VAT, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2-5 oraz ust. 11, 12, 16 i 18. Jeżeli podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych (ust. 11 cyt. artykułu).

Cyt. powyżej przepisy wskazują, iż podstawą do odliczenia podatku naliczonego są otrzymane przez podatnika faktury VAT dokumentujące nabycie towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności opodatkowanych.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawione zdarzenie przyszłe należy stwierdzić, że obecnie obowiązujące regulacje prawne dopuszczają możliwość przesyłania faktur e-mailem w postaci pliku PDF. Zatem zarówno przesyłanie jak i otrzymywanie faktur w formie pliku PDF stanowiącego załącznik do e-maila skierowanego do odbiorcy faktury jest równoważne w skutkach podatkowych z otrzymaniem faktury w formie papierowej, o ile zostanie zapewniona autentyczność pochodzenia i integralność treści przedmiotowych faktur, o której mowa w cyt. rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2010 r.

Tym samym Spółka będzie mogła dokonać odliczenia podatku na podstawie otrzymanych faktur VAT w formie plików PDF w zakresie, w jakim nabyte towary i usługi będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Wskazać przy tym należy na bezwzględny wymóg prawny zapewnienia autentyczności pochodzenia i integralności treści faktur oraz akceptacji sposobu przesyłania faktur przez odbiorcę faktury.

Powyższe stanowisko Wnioskodawcy potwierdza: Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 28 kwietnia 2011 r. (sygn. IPPP2-443-121/11-2/IZ), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 11 maja 2011 r. (sygn. IPPP2/443-120/11-4/IG), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 16 maja 2011 r. (sygn. IPPP1/443-270/11-2/AP), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 20 maja 2011 r. (sygn. IPPP2-443-225/11 -3/IZ), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji indywidualnej z dnia 13 czerwca 2011 r. (sygn. IPTPP2/443-22/11-4/BM) oraz Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 17 czerwca 2011 r. (sygn. IPPP1/443-880/11-2/AW).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższego wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje – w myśl art. 86 ust. 10 pkt 1 ustawy – w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2-5 oraz ust. 11, 12, 16 i 18.

Jeżeli podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

W myśl art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Na podstawie art. 106 ust. 10 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw informatyzacji może określić, w drodze rozporządzenia, sposób i warunki wystawiania oraz przesyłania faktur w formie elektronicznej, uwzględniając:

1. konieczność odpowiedniego dokumentowania sprzedaży i identyfikacji czynności dokonanych przez grupy podatników;
2. potrzebę zapewnienia kontroli prawidłowości rozliczania podatku;
3. konieczność zapewnienia jednoznacznej identyfikacji wystawcy faktury oraz konieczność zapewnienia bezpieczeństwa, wiarygodności, niezaprzeczalności i nienaruszalności wystawianym i przesyłanym fakturom;
4. stosowane techniki w zakresie wystawiania i przesyłania dokumentów w formie elektronicznej i kodowania danych w tych dokumentach.

Na podstawie powyższej delegacji, Minister Finansów wydał rozporządzenie z dnia 17 grudnia 2010 r. w sprawie przesyłania faktur w formie elektronicznej, zasad ich przechowywania oraz trybu udostępniania organowi podatkowemu lub organowi kontroli skarbowej (Dz. U. Nr 249, poz. 1661), zwane dalej rozporządzeniem, które weszło w życie dnia 1 stycznia 2011 r. i ma zastosowanie do sytuacji przedstawionej w przedmiotowej sprawie.

W myśl § 3 ust. 1 rozporządzenia, faktury mogą być przesyłane, w tym udostępniane, w formie elektronicznej w dowolnym formacie elektronicznym, pod warunkiem uprzedniej akceptacji tego sposobu przesyłania faktur przez odbiorcę faktury, zwanej dalej „akceptacją”.

Zgodnie z treścią § 4 rozporządzenia, faktury mogą być przesyłane w formie elektronicznej pod warunkiem zapewnienia autentyczności pochodzenia i integralności treści faktury.

Przepis § 2 ust. 1 rozporządzenia stanowi, iż ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o:

1. autentyczności pochodzenia faktury – rozumie się przez to pewność co do tożsamości dokonującego dostawy towarów lub usługodawcy albo wystawcy faktury;
2. integralności treści faktury – rozumie się przez to, że w fakturze nie zmieniono danych, które powinna zawierać faktura.

Ponadto, na mocy § 2 ust. 2 rozporządzenia, autentyczność pochodzenia i integralność treści faktury są zachowane, w szczególności, w przypadku wykorzystania:

• bezpiecznego podpisu elektronicznego w rozumieniu art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 18 września 2001 r. o podpisie elektronicznym (Dz. U. Nr 130, poz. 1450 ze zm.), weryfikowanego za pomocą ważnego kwalifikowanego certyfikatu, lub
• elektronicznej wymiany danych (EDI) zgodnie z umową w sprawie europejskiego modelu wymiany danych elektronicznych, jeżeli zawarta umowa, dotycząca tej wymiany, przewiduje stosowanie procedur gwarantujących autentyczność pochodzenia faktury i integralność jej danych.
  
  

Wskazane przepisy rozporządzenia określają zatem sposób i warunki przesyłania faktur w formie elektronicznej. Obecnie podatnik nie ma obowiązku stosowania tylko określonych wcześniej technologii przesyłu faktur w postaci elektronicznej (bezpieczny podpis elektroniczny i system elektronicznej wymiany danych (EDI)). Przepisy rozporządzenia wprowadzają dowolność formatu elektronicznego, w jakim może być przesyłana faktura elektroniczna. Wskazać także należy, że faktury mogą być przesyłane w formie elektronicznej pod warunkiem zapewnienia autentyczności pochodzenia i integralności treści faktury. Autentyczność pochodzenia, to pewność co do tożsamości dokonującego dostawy towarów lub usługodawcy albo wystawcy faktury, natomiast integralność treści oznacza, że w fakturze nie zmieniono danych, które powinna zawierać faktura. Jednocześnie wskazano, że przedmiotowe cechy faktur będą w odniesieniu do faktur przesyłanych w formie elektronicznej zachowane w przypadku wykorzystania bezpiecznego podpisu elektronicznego, weryfikowanego za pomocą ważnego kwalifikowanego certyfikatu lub elektronicznej wymiany danych (EDI). Wskazane metody zapewnienia przedmiotowych cech faktur są tylko przykładowym wyliczeniem co oznacza, że podatnik może zastosować inne, dowolne środki zapewnienia autentyczności i integralności faktury.

Podkreślić należy, iż stosowanie przesyłu elektronicznego faktur wymaga uprzedniej akceptacji przez odbiorcę dla takiego sposobu przekazywania tego dokumentu.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca – czynny podatnik podatku od towarów i usług, prowadzi działalność gospodarczą opodatkowaną podatkiem od towarów i usług. Faktury VAT i faktury korygujące VAT mimo, że zostały prawidłowo wysłane drogą pocztową, często doręczane są Zainteresowanemu z dużym opóźnieniem oraz niejednokrotnie także w ogóle do niego nie docierają. Sytuacje takie powodują, że prowadzenie bieżących rozliczeń finansowych jest utrudnione oraz wymaga zaangażowania dodatkowych środków.

W związku z powyższym, Spółka zamierza wyrażać zgodę na przesyłanie przez kontrahentów faktur z tytułu nabywanych przez nią towarów i usług w formie elektronicznej. Dzięki temu opisane problemy zostałyby praktycznie wyeliminowane. Faktury i faktury korygujące przesłane drogą elektroniczną do Wnioskodawcy docierałyby wkrótce po ich wysłaniu, a ryzyko utraty danych w trakcie przesyłu elektronicznego byłoby znacznie mniejsze niż ryzyko zagubienia czy zniszczenia faktur nadawanych przesyłką pocztową. Faktury przesłane Zainteresowanemu w formie elektronicznej byłyby przechowywane w systemie obiegu dokumentów „B”, przygotowanym i zabezpieczonym systemie elektronicznym Spółki (opartym na profesjonalnym oprogramowaniu do zarządzania i archiwizacji dokumentów elektronicznych). Dostęp do tego zasobu byłby ograniczony do kręgu osób uprawnionych, zgodnie z wewnętrznymi procedurami Zainteresowanego. Miałby on możliwość – w razie wystosowania przez uprawnione organy takiego żądania – udostępnienia (skopiowania) faktury przesłanej w formie elektronicznej. Faktury i faktury korygujące w formie elektronicznej będą archiwizowane w systemie obiegu dokumentów „B”, który jest w pełni zintegrowany ze stosowanym przez Spółkę systemem księgowym SAP, co pozwoli na identyfikację każdego zaksięgowanego dokumentu w obu systemach. W uzupełnieniu do wniosku Zainteresowany poinformował, że format PDF, w którym będzie otrzymywać faktury elektroniczne zapewni autentyczność pochodzenia, jak również zapewnia integralność ich treści. Wskazał, że otrzymywane przez niego faktury elektroniczne w formacie PDF będą dokumentowały nabycie towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Doprecyzował także, że przedmiotowe faktury dokumentują czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium kraju przez ich wystawców (sprzedawców), zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy.

Biorąc pod uwagę opis sprawy stwierdzić należy, iż otrzymywane przez Spółkę faktury VAT drogą elektroniczną, będą spełniały warunki wynikające z powołanych przepisów rozporządzenia. Należy także zgodzić się z jej stanowiskiem, że przepisy rozporządzenia dotyczą także faktur korygujących.

W świetle powyższego, otrzymywane przez Zainteresowanego faktury tytułem nabycia towarów i usług za pośrednictwem poczty elektronicznej (e-mail), bądź portalu internetowego z systemem „B” w plikach PDF stanowić będą podstawę odliczenia podatku VAT, bowiem faktury te będą dokumentowały nabycie towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Końcowo wskazać należy, że ocena prawidłowości wypełnienia warunków zapewnienia autentyczności pochodzenia i integralności treści przesyłanych faktur wymaga wiedzy specjalistycznej. Zatem tej oceny będzie mógł dokonać właściwy organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w toku kontroli podatkowej lub skarbowej, bowiem postępowanie w sprawie wydania interpretacji indywidualnej, stosownie do treści art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, opiera się jedynie na interpretacji prawa podatkowego. Przepisy te – jak wskazano wyżej – nie określają konkretnych wymogów technicznych w przedmiotowym zakresie, tak więc każde rozwiązanie techniczne, o ile zagwarantuje spełnienie wymogów prawa podatkowego będzie prawidłowe. Podkreśla się także, iż tut. Organ przy wydawaniu interpretacji nie dysponuje odpowiednimi narzędziami, w tym określonymi w Dziale IV ustawy Ordynacja podatkowa, umożliwiającymi przeprowadzenie postępowania, w trakcie którego mógłby pozyskać wiedzę specjalistyczną.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.