Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP3-1.4011.5.2017.4.KS1
z 25 lipca 2017 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa(Dz.U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 1 marca 2017 r. (data wpływu 6 marca2017 r.) uzupełnionego pismem z dnia 24 maja 2017 r. (data wpływu 26 maja 2017 r.)na wezwanie Nr 0114-KDIP3-1.4011.5.2017.1.KS1 z dnia 4 maja 2017 r. (data nadania 4 maja 2017 r., data odbioru 19 maja 2017 r.) oraz pismem z dnia 27 czerwca 2017 r. (data wpływu 29 czerwca 2017 r.) na wezwanie Nr 0114-KDIP3-1.4011.5.2017.2.KS1 z dnia 7 czerwca 2017 r. (data nadania 7 czerwca 2017 r., data odbioru 22 czerwca 2017 r.) oraz pismem z dnia 11 lipca 2017 r. (data wpływu 17 lipca 2017 r.) na wezwanie Nr 0114-KDIP3-1.4011.5.2017.3.KS1 z dnia 4 lipca 2017 r. (data nadania 5 lipca 2017 r., data odbioru 11 lipca 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości w części dotyczącej zwolnienia z opodatkowania przychodów ze sprzedaży lokalu mieszkalnego wydatkowanego:

  • w części na zakup innego lokalu mieszkalnego i poniesione w związku z tym opłaty notarialne oraz jego wykończenie - jest prawidłowe,
  • w pozostałym zakresie – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE


W dniu 6 marca 2017 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości w części dotyczącej zwolnienia z opodatkowania przychodów ze sprzedaży lokalu mieszkalnego wydatkowanego na zakup innego lokalu mieszkalnego i poniesione w związku z tym opłaty notarialne oraz jego wykończenie oraz na spłatę kredytu zaciągniętego na sprzedawane mieszkanie.


We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.


W 2013 roku Wnioskodawczyni wraz z mężem, w ramach wspólnoty małżeńskiej, nabyła lokal mieszkalny wraz z miejscem postojowym i komórką lokatorską za łączna kwotę 492 913,80 zł. Zakup był w całości kredytowany. Do listopada 2016 r. Wnioskodawczyni wraz z mężem zwiększyli wartość nieruchomości poprzez jej wykończenie ze stanu deweloperskiego. Łączne koszty, udokumentowane, zwiększające wartość nieruchomości wyniosły 78.345,06 zł.

W listopadzie 2016 r. nieruchomość wraz z miejscem postojowym i komórką lokatorską Wnioskodawczyni wraz z mężem sprzedali za 650.000 zł. W grudniu 2016 r. Wnioskodawczyni wraz z mężem zakupili kolejny lokal mieszkalny za kwotę 600.000 zł. Lokal mieszkalny jest w 90% kredytowany. Odbiór nieruchomości planowany jest na listopad 2017 r.(stan deweloperski).

Po odbiorze nieruchomości zostanie ona wykończona. Na ten cel zostaną wykorzystane pieniądze, które pozostały ze sprzedaży nieruchomości kupionej w 2013 roku.


Pismem z dnia 24 maja 2017 r. (data wpływu 26 maja 2017 r.) Wnioskodawczyni uzupełniła przedstawiony stan faktyczny i zdarzenie przyszłe wskazując, że:

  1. W grudniu 2016 roku, wraz z mężem, w ramach wspólnoty ustawowej, Wnioskodawczyni nabyła lokal mieszkalny. Umowa przedwstępna została zawarta w formie aktu notarialnego.
  2. Ostateczna umowa przeniesienia własności, w formie aktu notarialnego zostanie podpisana do końca maja 2018 roku, tzn. w ciągu 2 lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie nieruchomości (sprzedaż mieszkania - listopad 2016 rok).
  3. Nowo zakupiony lokal mieszkalny będzie wykorzystywany przez Wnioskodawczynię i Jej męża Wnioskodawczyni do zaspokojenia własnych celów mieszkaniowych.
  4. W listopadzie 2016 roku Wnioskodawczyni wraz z mężem sprzedała nieruchomość za 650.000 zł (325.000 zł przychód Wnioskodawczyni oraz 325.000 zł przychód męża Wnioskodawczyni).

Zakupiony w grudniu 2016 roku lokal mieszkalny kosztował 600.000 zł. (300.000 zł koszt Wnioskodawczyni i 300.000 zł koszt męża Wnioskodawczyni).


Pozostała kwota, tj. 50.000 zł (25.000 zł pozostałe z części przychodu Wnioskodawczyni oraz 25.000 zł pozostałe z części przychodu męża Wnioskodawczyni) zostanie w ciągu 2 lat od daty sprzedaży nieruchomości wydana na opłaty notarialne oraz wykończenie nowo zakupionego lokalu mieszkalnego:

  • zmiany konstrukcyjne (architektoniczne, hydraulika, centralne ogrzewanie),
  • zakup i montaż drzwi wewnętrznych,
  • zakup i położenie podłogi drewnianej w pokojach,
  • zakup i położenie glazury i terakoty w łazience, wc, kuchni

Wszystkie transakcje powyżej opisane zostały zawarte przez Wnioskodawczynię i Jej męża w ramach wspólnoty ustawowej.


Pismem z dnia 27 czerwca 2017 r. (data nadania 28 czerwca 2017 r., data wpływu 29 czerwca 2017 r.) Wnioskodawczyni uzupełniła wniosek (doprecyzowała przedstawiony stan faktyczny i zdarzenie przyszłe) o poniższe informacje.


Wnioskodawczyni wraz z mężem sprzedali lokal mieszkalny z komórką lokatorską i miejscem postojowym (nieruchomość zakupioną w 2013 roku) w dniu 4 listopada 2016 r. za kwotę 650.000 zł (325.000 zł przychód Wnioskodawczyni oraz 325.000 zł przychód męża Wnioskodawczyni).


Pieniądze uzyskane ze sprzedaży nieruchomości zostały już przeznaczone na:

  • spłatę kredytu nieruchomości kupionej w 2013 roku - 480.689,10 zł,
  • pierwszą wpłatę na poczet ceny nowej nieruchomości, zakupionej 28.12.2016 roku (data podpisania przedwstępnej umowy sprzedaży w formie aktu notarialnego) - 60.089 zł (pozostała kwota zakupu lokalu mieszkalnego jest kredytowana).

Pozostała kwota zostanie w ciągu 2 lat od daty sprzedaży nieruchomości, wydana na opłaty notarialne oraz wykończenie nowo zakupionego mieszkania:

  • zmiany konstrukcyjne (architektoniczne, hydraulika, centralne ogrzewanie),
  • zakup i montaż drzwi wewnętrznych,
  • zakup i położenie podłogi drewnianej w pokojach,
  • zakup i położenie glazury i terakoty w łazience, Wc, Kuchni.

Umowa kredytowa na zakup nowej nieruchomości została zawarta 15 lutego 2017 roku. Kwota kredytu to 571.445,00. Kredyt został zawarty na zakup wyżej opisanej nieruchomości, a także na zakup miejsca postojowego i komórki lokatorskiej, które nie są uwzględnione w definicji wydatku na zaspokojenie celów mieszkaniowy, dlatego też Wnioskodawczyni nie uwzględnia ich w wydatkach związanych z przychodem ze zbycia nieruchomości.


W związku z powyższym zadano następujące pytanie.


Czy Wnioskodawczyni jest zobowiązana do zapłaty podatku, po zbyciu nieruchomości,(od części przychodu przypadającej na Wnioskodawczynię tzn. kwoty 325.000 zł), przed upływem 5 lat od jej zakupu, jeżeli środki uzyskane ze sprzedaży przeznaczy w ciągu 2 lat na zaspokojenie własnych celów mieszkaniowych (zakup kolejnej nieruchomości i jej wykończenie) opisanych w przedstawionym stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym?


Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z tym, że kwota, będąca przychodem ze sprzedaży nieruchomości sprzedanej przed upływem 5 lat od jej zakupu (zakup 2013 rok, sprzedaż listopad 2016 rok) zostanie w ciągu 2 lat od jej sprzedaży przeznaczona na zakup kolejnej nieruchomości przeznaczonej na zaspokojenie własnych celów mieszkaniowych oraz jej wykończenie. Wnioskodawczyni nie jest zobowiązana do zapłaty podatku.


Kwota, która zostanie wydana na zaspokojenie własnych celów mieszkaniowych będzie taka sama jak kwota przychodu ze sprzedaży nieruchomości.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości w części dotyczącej zwolnienia z opodatkowania przychodów ze sprzedaży lokalu mieszkalnego wydatkowanego:

  • w części na zakup innego lokalu mieszkalnego i poniesione w związku z tym opłaty notarialne oraz jego wykończenie - jest prawidłowe,
  • w pozostałym zakresie – jest nieprawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych(Dz. U. z 2016 r. poz. 2032 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52coraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

  1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
  2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
  3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
  4. innych rzeczy

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca,w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.



Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego,w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości jej części lub udziału w nieruchomości nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Aby zatem ustalić, czy w przedmiotowej sprawie sprzedaż nieruchomości (lokalu mieszkalnego) przez Wnioskodawcę podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, należy ustalić, od jakiego momentu liczy się bieg pięcioletniego terminu, o którym mowa w powołanym wyżej art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy.


Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni wraz z mężem w 2013 r. nabyła lokal mieszkalny wraz z miejscem postojowym i komórką lokatorską. W dniu4 listopada 2016 r. nieruchomość została sprzedana.


Z uwagi na to, że sprzedaż lokalu mieszkalnego nastąpiła w dniu 4 listopada 2016 r., tj. przed upływem 5 lat od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie, przychód uzyskany ze sprzedaży stanowi źródło przychodu podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych według przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2009 r.

Ustawą z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 209, poz. 1316 z późn. zm.) zmieniono m.in. zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nowe zasady opodatkowania – w myśl art. 14 ustawy zmieniającej – mają zastosowanie do uzyskanych dochodów (poniesionej straty) od dnia1 stycznia 2009 r.

W myśl art. 30e ust. 1 i art. 45 ust. 4 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w ww. brzmieniu – od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku i jest płatny w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy – podstawą obliczenia podatku jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodniez art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej (art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia (sprzedaży) nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja sprzedaży mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością), np. koszty wyceny nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości, koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości. Pomiędzy tymi wydatkami a dokonanym odpłatnym zbyciem musi istnieć bezpośredni związek przyczynowo-skutkowy. Koszty te nie są kosztami nabycia, lecz jako koszty odpłatnego zbycia pomniejszają przychód.

Stosownie natomiast do art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych –za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8lit. a)-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, uważa się udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.


Zgodnie z art. 22 ust. 6e ww. ustawy – wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.


Koszt nabycia, co do zasady określa notarialna umowa sprzedaży, na podstawie której podatnik staje się właścicielem nieruchomości. Kosztem nabycia bez wątpienia jest cena jaką zapłacił nabywca zbywcy za nieruchomość, którą sprzedał, niezależnie od tego czy zakup nieruchomości był sfinansowany kredytem bankowym, czy też środki na jej zakup pochodzą z oszczędności nabywcy.

Kosztem nabycia nie jest w żadnym wypadku kwota zaciągniętego i spłaconego po sprzedaży nieruchomości (prawa) kredytu. Skoro zaciągnięcie kredytu i uzyskanie pieniędzy od banku nie jest w świetle prawa podatkowego traktowane jako osiągnięcie przez podatnika przychodu do opodatkowania, a tym samym od kwoty kredytu nie płaci się w momencie jego uzyskania podatku dochodowego, to oczywistym jest, że wydatki na spłatę kredytu nie mogą być uznawaneza koszt uzyskania przychodu.

Kosztem nabycia dla Wnioskodawczyni będzie zatem cena jaką zapłaciła sprzedającemu za lokal mieszkalny wraz z miejscem postojowym i komórką lokatorską. Oznacza to, że Wnioskodawca kwotę tę może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu pomniejszając tym samym przypadający na niego przychód. Do kosztów nabycia Wnioskodawczyni może również zaliczyć np. opłatę wniesioną tytułem taksy notarialnej, zapłacony podatek od czynności cywilnoprawnych, jako wydatki bezpośrednio związane z nabyciem udziału w nieruchomości.


W myśl art. 30e ust. 4 ww. ustawy – po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 (PIT-39), wykazać:

  1. dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
  2. dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.

Należny podatek, wynikający z tego zeznania jest płatny w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym (art. 45 ust. 4 pkt 4 w zw. z art. 45 ust. 1b ww. ustawy).


Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł (art. 30e ust. 5 ww. ustawy).


Stosownie do treści art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.


W sytuacji gdy przychód z odpłatnego zbycia (sprzedaży) zostanie w całości przeznaczony na cele mieszkaniowe, to wówczas uzyskany z tego tytułu dochód będzie w całości korzystał ze zwolnienia od podatku dochodowego.


Stosownie do art. 21 ust. 25 ww. ustawy, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się

  1. wydatki poniesione na:
    1. nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,
    2. nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,
    3. nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie,o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego,
    4. budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego,jego części lub własnego lokalu mieszkalnego,
    5. rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego
    – położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej,
  2. wydatki poniesione na:
    1. spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), na cele określone w pkt 1,
    2. spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), na spłatę kredytu (pożyczki), o którym mowa w lit. a),
    3. spłatę każdego kolejnego kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), na spłatę kredytu (pożyczki), o których mowa w lit. a)lub b)
    – w banku lub w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, mających siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej, z zastrzeżeniem ust. 29 i 30.


Przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d i e, rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach(art. 21 ust. 26 ww. ustawy).

Dodatkowo ustawodawca w art. 21 ust. 29 ww. ustawy – wskazuje, że w przypadku,gdy kredyt (pożyczka), o którym mowa w ust. 25 pkt 2 lit. a)-c), stanowi część kredytu (pożyczki) przeznaczonego na spłatę również innych niż wymienione w tych przepisach zobowiązań kredytowych (pożyczkowych) podatnika, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki przypadające na spłatę kredytu (pożyczki) określonego w ust. 25 pkt 2 lit. a)-c) oraz zapłacone odsetki od tej części kredytu (pożyczki),która proporcjonalnie przypada na spłatę kredytu (pożyczki), o których mowa w ust. 25 pkt 2lit. a)-c).

Należy również wskazać, że przepis ust. 1 pkt 131 nie ma zastosowania do tej części wydatków,o których mowa w ust. 25 pkt 2, które podatnik uwzględnił korzystając z ulg podatkowych,w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym oraz do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, którymi sfinansowane zostały wydatki określone w ust. 25 pkt 1, uwzględnione przez podatnika korzystającego z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym (art. 21 ust. 30 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

W przypadku niewypełnienia warunków określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131 podatnik jest obowiązany do złożenia korekty zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3,i do zapłaty podatku wraz z odsetkami za zwłokę; odsetki nalicza się od następnego dnia po upływie terminu płatności, o którym mowa w art. 45 ust. 4 pkt 4, do dnia zapłaty podatku włącznie (art. 30e ust. 7 ww. ustawy).

Przenosząc zatem powyższe uregulowania na grunt rozpatrywanej sprawy stwierdzić należy,że podstawową okolicznością decydującą o zastosowaniu zwolnienia wynikającego z przywołanego wyżej art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym jest fakt wydatkowania (począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie) środków z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych na wskazane w ustawie własne cele mieszkaniowe podatnika. Katalog wydatków stanowiących własne cele mieszkaniowe podatnika wskazany w art. 21 ust. 25 ustawy ma charakter zamknięty – jest to wyliczenie enumeratywne. Ustawodawca formułując zwolnienie przedmiotowe w sposób jednoznaczny wskazał realizację celów mieszkaniowych, które pozwalają na skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania dochodu ze sprzedaży.

Odnosząc się w dalszej kolejności do możliwości zwolnienia z opodatkowania przychodu ze sprzedaży lokalu mieszkalnego sprzedanego w dniu 4 listopada 2016 r. wydatkowanego na zakup innego lokalu mieszkalnego, należy wskazać, że podstawową okolicznością decydującą o zastosowaniu zwolnienia określonego w powołanym powyżej przepisie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest przeznaczenie przychodów uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych na własne cele mieszkaniowe wymienione w przepisie art. 21 ust. 25 ww. ustawy począwszy od dnia odpłatnego zbycia nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Cytowany art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych posługuje się terminem „nabycie”. Pojęcie to należy rozumieć zgodnie z przepisami prawa cywilnego, które stanowią, że „nabycie” obejmuje każde uzyskanie własności, np. lokalu mieszkalnego.

Z opisu przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego wynika, że w dniu28 grudnia 2016 roku Wnioskodawczyni wraz z mężem, w ramach wspólnoty ustawowej, nabyła lokal mieszkalny. Umowa przedwstępna została zawarta w formie aktu notarialnego. Ostateczna umowa przeniesienia własności, w formie aktu notarialnego zostanie podpisana do końca maja 2018 roku, tzn. w ciągu 2 lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie nieruchomości (sprzedaż lokalu mieszkalnego w dniu 4 listopada 2016 roku). Nowo zakupiony lokal mieszkalny będzie wykorzystywany przez Wnioskodawczynię i jej męża do zaspokojenia własnych celów mieszkaniowych.


Moment przeniesienia własności nieruchomości został określony w art. 155 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 2017 r., poz. 459), a art. 158 Kodeksu określa wyraźnie formę tej czynności prawnej.


I tak zgodnie z art. 155 § 1 Kodeksu cywilnego - umowa sprzedaży, zamiany, darowizny lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia własności rzeczy co do tożsamości oznaczonej przenosi własność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej albo że strony inaczej postanowiły.

Natomiast w myśl art. 158 Kodeksu - umowa zobowiązująca do przeniesienia własności nieruchomości powinna być zawarta w formie aktu notarialnego. To samo dotyczy umowy przenoszącej własność, która zostaje zawarta w celu wykonania istniejącego uprzednio zobowiązania do przeniesienia własności nieruchomości, zobowiązanie powinno być w akcie wymienione.

Wobec powyższego stwierdzić należy, że zarówno zawarcie umowy przedwstępnej,jak też dokonanie, stosownie do tej umowy, wpłat na poczet ceny, bez wątpienia mogą prowadzić do nabycia własności nieruchomości lub praw, ale nie są z nim równoważne. Treścią umowy przedwstępnej jest jedynie zobowiązanie się stron do zawarcia umowy przyrzeczonej (przenoszącej własność), lecz tej własności sama umowa nie przenosi. Brak zawartej w formie aktu notarialnego umowy przeniesienia własności nieruchomości lub lokalu mieszkalnego w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie,ma oczywisty skutek w postaci braku nabycia własności tych rzeczy lub praw we wskazanym okresie, a tym samym powoduje utratę warunku do skorzystania ze zwolnienia od opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dokonując dalszej wykładni przepisu dotyczącego zastosowania zwolnienia wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy należy zauważyć, że wydatkowanie przychodu na własne cele mieszkaniowe oznacza, że celem podatnika jest dążenie, aby w tej nabywanej nieruchomości zamieszkać. Wyrażenie „własne cele mieszkaniowe” należy odnosić do zamiaru zamieszkiwania.U podstaw zwolnienia leży bowiem założenie, że nie powinny być opodatkowane jedyniete środki, które zostały wydane na realizację własnego celu mieszkaniowego zbywającego. Wynika to wprost z treści przepisu normującego zwolnienie.

Skorzystanie ze zwolnienia odnosi się tylko i wyłącznie do tych nabyć, które służą określonemu celowi - zaspokajaniu własnych potrzeb mieszkaniowych. Tak więc, nabycie powinno być ukierunkowane na zaspokojenie wyłącznie własnych celów mieszkaniowych podatnika i nie może służyć ani realizacji celów mieszkaniowych innych osób, ani uniknięciu opodatkowania poprzez dokonanie wydatku.

Ustawodawca w przepisie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazał, że przychód ze sprzedaży ma zostać wydatkowany na „własne cele mieszkaniowe”. Poprzedzenie wyrażenia „cele mieszkaniowe” przymiotnikiem „własne”, świadczy o tym, że ustawodawca przewidując podstawę do zastosowania zwolnienia dopisując ten przymiotnik, przesądził, że celem nadrzędnym jest możliwość uwzględnienia przy obliczaniu dochodu zwolnionego z opodatkowania tylko takich wydatków, które poniesione zostały na zaspokojenie „własnych” potrzeb mieszkaniowych podatnika.

W przypadku nabycia lokalu mieszkalnego ze środków ze sprzedaży innej nieruchomości lub prawa podatnik faktycznie winien w nowo nabytej nieruchomości własne cele mieszkaniowe realizować, a więc mieszkać. Nie wystarczy być zatem właścicielem lub współwłaścicielem nieruchomości - w nieruchomości tej trzeba jeszcze faktycznie zamieszkać. Innymi słowy podatnik, który nabywa lokal dla własnych potrzeb ma w tym lokalu faktycznie mieszkać. Lokal, który nie jest zamieszkały przez podatnika, jest niewykorzystywany przez niegodo zamieszkania lub jest wykorzystywany do innych celów niż zaspokojenie własnych potrzeb podatnika (np. zamieszkują go inne niż podatnik osoby) nie jest lokalem, którego zakup mógłby zostać uznany za realizację własnego celu mieszkaniowego.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego oraz przytoczone regulacje prawne, należy uznać, że z tytułu sprzedaży lokalu mieszkalnego z miejscem postojowym i komórką lokatorską nabytego w 2013 r. na Wnioskodawczyni(w części przypadającej na Wnioskodawczynię) ciąży obowiązek podatkowy. Obowiązek ten wynika z faktu, że zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – lokal ten został sprzedany przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym go nabyto. Podstawę obliczenia podatku stanowi dochód,czyli różnica między przychodem uzyskanym ze sprzedaży (ustalonym zgodnie z art. 19 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), a kosztami uzyskania przychodu, ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c ww. ustawy.

Reasumując należy wskazać, że część przychodu uzyskana przez Wnioskodawczynię ze sprzedaży lokalu mieszkalnego w dniu 4 listopada 2016 r. stanowiąca pierwszą wpłatę na poczet ceny nowej nieruchomości (lokalu mieszkalnego) zakupionej w dniu 28 grudnia 2016 r. (przypadającej na Wnioskodawczynię), będzie stanowiła dla Wnioskodawczyni wydatki na własne cele mieszkaniowe, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 w związku z art. 21ust. 25 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Warunkiem jest jednak to, że nabyta w przyszłości nieruchomość (lokal mieszkalny) będzie użytkowana przez Wnioskodawczynię celem zaspokojenia jej potrzeb mieszkaniowych.

W konsekwencji mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny i zdarzenie przyszłe oraz powołane przepisy prawa, należy stwierdzić, że rzeczywiste przeznaczenie przez Wnioskodawczynię przychodu z odpłatnego zbycia w 2016 r. lokalu mieszkalnego na zakup innego lokalu mieszkalnego, umożliwia zwolnienie od podatku dochodowego od osób fizycznych uzyskanego dochodu z odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego, na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 w zw. z art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Powyższe zwolnienie obejmować będzie taką część dochodu uzyskanego z tytułu odpłatnego zbycia ww. lokalu mieszkalnego, jaka proporcjonalnie odpowiada udziałowi poniesionych wydatków na zakup innego lokalu mieszkalnego w grudniu 2016 r. w osiągniętych przychodach z odpłatnego zbycia.

Jednocześnie należy zastrzec, że sam fakt zawarcia umowy przedwstępnej w dniu 28 grudnia 2016 r. oraz wydatkowania części środków ze sprzedaży lokalu mieszkalnego na poczet nabycia innej nieruchomości (lokalu mieszkalnego), bez zaistnienia faktu nabycia tej nieruchomości na własność (współwłasność) w ustawowym terminie będzie przesądzał o braku prawa do skorzystania z dobrodziejstwa ww. zwolnienia przedmiotowego w tej części.

Należy przy tym wyraźnie wskazać, że podpisanie umowy w formie aktu notarialnego przenoszącej własność (w niniejszej sprawie współwłasność) nieruchomości na rzecz Wnioskodawczyni w terminie 2 lat liczonych od końca roku kalendarzowego, w którym został sprzedany lokal mieszkalny wraz z miejscem postojowym i komórką lokatorską będzie więc warunkiem niezbędnym do skorzystania z określonego wyżej zwolnienia.

Odnosząc się natomiast do możliwości uznania za wydatki na własne cele mieszkaniowe wydatków związanych z opłatami notarialnymi, które zostały i będą poniesione w związku z nabyciem przedmiotowego lokalu mieszkalnego w dniu 28 grudnia 2016 r. stwierdzić należy, że stosownie do przywołanego powyżej art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za wydatki poniesione na własne cele mieszkaniowe uważa się m.in. wydatki na nabycie lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udział w takim lokalu.

Z wykładni językowej przedmiotowego przepisu wynika, że zwolnieniem objęta jest nie tylko cena zakupu (nabycia), lecz także inne wydatki związane z nabyciem lokalu mieszkalnego,do których zaliczyć można m.in. opłatę notarialną. Przepis wyraźnie mówi o wydatkach poniesionych „na nabycie” lokalu mieszkalnego, nie ogranicza zatem ww. zwolnienia tylko do ceny jego zakupu.

Oznacza to, że wydatki w postaci opłat notarialnych, które Wnioskodawczyni wraz z mężem poniosła i poniesie (w części przypadającej na Wnioskodawczynię) przy nabyciu lokalu mieszkalnego zakupionego na podstawie umowy przedwstępnej w grudniu 2016 r., mogą stanowić wydatek na własne cele mieszkaniowe, na tych samych zasadach jak wydatki poniesione na zakup (cena nabycia) lokalu mieszkalnego (z wyłączeniem miejsca postojowego i komórki lokatorskiej).

Podsumowując, środki finansowe pochodzące ze sprzedaży lokalu mieszkalnego faktycznie wydatkowane na nabycie innego lokalu mieszkalnego, jak również opłaty notarialne związane z nabyciem tego lokalu, mogą stanowić wydatek na własne cele mieszkaniowe Wnioskodawcy, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym (w części przypadającej na Wnioskodawczynię).


Podkreślić należy, że wydatkiem na nabycie nowego lokalu mieszkalnego jest tylko ta część, która faktycznie została sfinansowana środkami ze sprzedaży nieruchomości. Natomiast za wydatki na nabycie nie można uznać części lokalu sfinansowanej kredytem.


Należy wyjaśnić, że z wykładni językowej przedstawionych wyżej przepisów, a w szczególności z zawartego w art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy sformułowania: „(...) wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości (...), jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe (...)” wynika, że podstawową okolicznością decydującą o stosowaniu powyższego zwolnienia jest przeznaczenie przychodów uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych na cele mieszkaniowe. Innymi słowy ważny jest moment uzyskania przychodu i poniesienia wydatku. Środki przeznaczone na ww. cele mieszkaniowe muszą bezwzględnie pochodzić ze sprzedaży nieruchomości.

Natomiast, jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego zakup nowego lokalu mieszkalnego nie został sfinansowany w całości ze środków pochodzących ze sprzedaży lokalu mieszkalnego zakupionego w 2013 r., gdyż w części tj. w 90% jak wynika ze stanu faktycznego został sfinansowany kredytem zaciągniętym w dniu 15 lutego 2017 r.

Zatem wydatkiem na własne cele mieszkaniowe Wnioskodawczyni w związku z nabyciem lokalu mieszkalnego jest tylko ta część przychodu, która została faktycznie wydatkowana począwszy od dnia sprzedaży, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego na nabycie innego lokalu mieszkalnego. Oznacza to, że ww. wydatek nie może być sfinansowany środkami pieniężnymi pochodzącymi z innego źródła w tym z zaciągniętego przez Wnioskodawczynię kredytu.

Z kolei odnosząc się w dalszej kolejności do wydatków poniesionych na zmiany konstrukcyjne (architektoniczne, hydrauliki, centralnego ogrzewania), zakup i montaż drzwi wewnętrznych, zakup i położenie podłogi drewnianej w pokojach oraz zakup i położenie glazury i terakoty w łazience, wc i kuchni w nowym lokalu mieszkalnym jako wydatku na cele mieszkaniowe, należy zauważyć, że ustawodawca w art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. d) ww. ustawy wymienił,że wydatkiem takim może być budowa, rozbudowa, nadbudowa, przebudowa lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego. Przy czym zgodnie z cytowanym wcześniej art. 21 ust. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – przez własny lokal, o którym mowa w ww. przepisie rozumie się lokal stanowiący własność lub współwłasność podatnika. To oznacza, że w momencie wydatkowania środków ze sprzedaży, względnie w okresie jaki został przewidziany przez ustawodawcę na wydatkowanie środków ze sprzedaży, musi być spełniony warunek określony tym przepisem, czyli lokal mieszkalny musi stanowić własność lub współwłasność podatnika (a więc podatnikowi musi przysługiwać tytuł własności lub współwłasności do nieruchomości).Oznacza to, że nawet jeżeli w chwili ponoszenia wydatków na cele wskazane w art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. d) ustawy podatnik nie dysponuje tytułem własności/współwłasności, to najpóźniej tytuł taki podatnik powinien uzyskać ostatniego dnia okresu o jakim mowa w art. 21 ust. 1pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kiedy może wydatkować środkina realizację własnych celów mieszkaniowych.

Ponieważ przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiują pojęcia budowa, to właściwym jest odwołanie się w tej kwestii do ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2016 r. poz. 290, z późn. zm.). W myśl art. 3 pkt 6 Prawa budowlanego – ilekroć w ustawie jest mowa o budowie należy przez to rozumieć wykonywanie obiektu budowlanego w określonym miejscu, a także odbudowę, rozbudowę, nadbudowę obiektu budowlanego. Przez budynek rozumie się obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach (art. 3 pkt 2 Prawa budowlanego). Przenosząc powyższe na grunt prawa podatkowego należy stwierdzić, że przez budowę budynku mieszkalnego w rozumieniu przepisu art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy uznać wykonanie robót budowlanych zgodnie z przedłożonym projektem budowlanym. Dla procesu budowy budynku mieszkalnego istotne jest wykonanie tylko tych elementów, które stanowią jego substancję lub są trwale z tym budynkiem związane, np. wykonanie wszystkich przyłączy i uzbrojeń działki w media (gaz, woda, kanalizacja, energetyka).

Z kolei w świetle przepisu art. 3 pkt 8 ww. ustawy Prawo budowlane – poprzez „remont” należy rozumieć wykonanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a niestanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym.

Za „remont” uważa się w szczególności wykonanie robót budowlanych w istniejącym budynku mieszkalnym lub lokalu mieszkalnym wraz z wymianą dotychczas użytkowanych, zużytych składników wyposażenia technicznego budynku lub lokalu (np. dotychczasowej instalacji wodnej, kanalizacyjnej, centralnego ogrzewania, ciepłej wody, gazu przewodowego lub tylko określonych elementów tych instalacji).

Pojęcie remontu wyczerpująco wyjaśnił również Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 4 marca 1998 r., I SA/Gd 886/96 stwierdzając: „za remont budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego w znaczeniu powszechnie stosowanym w zakresie inwestycji uważa się prace budowlane mające na celu utrzymanie lokalu mieszkalnego lub budynku mieszkalnego we właściwym stanie, przywrócenie jego pierwotnej zdolności użytkowej, którą utracił w wyniku upływu czasu i eksploatacji wraz z wymianą dotychczas użytkowanych zużytych składników ich wyposażenia technicznego takich jak: dotychczasowej instalacji wodnej, kanalizacyjnej, centralnego ogrzewania, ciepłej wody, gazu przewodowego lub tylko określonych elementów tych instalacji.”

Ustawa Prawo budowlane nie definiuje natomiast pojęcia nadbudowy ani rozbudowy. Zgodnie z definicją słownikową nadbudowa to rodzaj budowy, w wyniku której powstaje nowa część istniejącego już obiektu budowlanego przy czym powstaje ona ponad istniejącą częścią obiektu nie zwiększając powierzchni zabudowy, jak to ma miejsce przy rozbudowie. Zatem rozbudowa polega na zwiększeniu, w wyniku prac budowlanych, powierzchni budynku lub obszaru już zabudowanego.

Biorąc pod uwagę powyższe oraz przedstawiony stan faktyczny i zdarzenie przyszłe należy wskazać, że wydatki, które Wnioskodawczyni poniesie na zmiany konstrukcyjne (architektoniczne, hydraulikę, centralne ogrzewanie), zakup i montaż drzwi wewnętrznych, zakup i położenie podłogi drewnianej w pokojach oraz zakup i położenie glazury i terakoty w łazience, wc i kuchni w zakupionym lokalu mieszkalnym (w części przypadającej na Wnioskodawczynię) mogą zostać uznane za poniesione na cele, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Warunkiem jest, aby wydatki te zostały poniesione w okresie od dnia sprzedaży lokalu mieszkalnego, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiła sprzedaż.

Powyższe zwolnienie obejmować będzie taką część dochodu uzyskanego z tytułu odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego, jaka proporcjonalnie odpowiada udziałowi poniesionych wydatków na wykończenie lokalu mieszkalnego zakupionego w grudniu 2016 r. w osiągniętych przychodach z odpłatnego zbycia.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawczyni w części dotyczącej możliwości zwolnienia z opodatkowania dochodu uzyskanego ze sprzedaży lokalu mieszkalnego w związku z wydatkowaniem części przychodu uzyskanego ze sprzedaży na zakup innego lokalu mieszkalnego i poniesione w związku z tym opłaty notarialne oraz jego wykończenie należało uznać za prawidłowe.

Stanowisko Wnioskodawczyni w pozostałym zakresie uznano za nieprawidłowe. Zgodnie bowiem z powołanym powyżej przepisem art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli przychód z odpłatnego zbycia zostanie w całości przeznaczony na cele mieszkaniowe, to wówczas uzyskany z tego tytułu dochód będzie w całości korzystał ze zwolnienia od podatku dochodowego, co w przypadku Wnioskodawczyni nie miało miejsca. Część przychodu jaki Wnioskodawczyni uzyskana ze sprzedaży lokalu mieszkalnego wydatkowana została na spłatę kredytu zaciągniętego wcześniej na jego zakup, co oznacza,iż nieprawidłowe jest stanowisko Wnioskodawczyni, że cała kwota przychodu uzyskanego ze sprzedaży przedmiotowego lokalu mieszkalnego zostanie wydatkowana na cele mieszkaniowe.

Jednocześnie należy zaznaczyć, że z uwagi na fakt, że przepis art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa nakłada na organ podatkowy obowiązek wydania interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego - to do kompetencji tut. Organu nie należy ustalenie (wyliczenie) wysokości dochodu, czy podatku, bądź potwierdzenie poprawności ich obliczenia, bowiem wykraczałoby to poza zakres interpretacji przepisów prawa podatkowego.

Zgodnie bowiem z zasadą samo opodatkowania, obowiązującą w polskim systemie podatkowym, to na podatniku spoczywa obowiązek dokonania oceny własnej sytuacji prawnopodatkowej, a po jej dokonaniu - zachowania się zgodnie z przepisami prawa podatkowego. Prawidłowość takiego rozliczenia podlega weryfikacji przez właściwy rzeczowo organ podatkowy, względnie organ kontroli skarbowej, w toku postępowania kontrolnego, postępowania podatkowego,czy czynności sprawdzających.


Zatem tut. organ nie odniósł się do kwot przedstawionych przez Wnioskodawcę w stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym.


Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.


Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17,43-300 Bielsko-Biała.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj