Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP2-3.4010.91.2017.1.PS
z 21 lipca 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 25 kwietnia 2017 r. (data wpływu 17 maja 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 maja 2017 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

P. S.A. (dalej "Wnioskodawca") zawarła w dniu 29 lipca 2015 r. umowę w sprawie wsparcia niebędącego pomocą publiczną z Ministrem Skarbu Państwa (dalej "MSP"), na realizację projektu „Budowa i wyposażenie stanowiska do badań anten radarów wojskowych i EMC w komorze bezechowej" (dalej "Inwestycja").

Zgodnie umową wsparcia, Wnioskodawca otrzymał od MSP wsparcie w wysokości 44.000.000 zł w formie objęcia akcji w podwyższonym kapitale zakładowym. Celem realizacji Inwestycji, Wnioskodawca jako inwestor i R. S.A. jako wykonawca zawarły w dniu 27 sierpnia 2015 r. Umowę Inwestycyjną.

Umowa wsparcia dopuszcza celem terminowej realizacji Inwestycji, przekazanie R. S.A. środków na podstawie umowy pożyczki z późniejszą konwersją na akcje. Podobnie Umowa Inwestycyjna przewiduje możliwość przekazania środków na realizację projektu na podstawie umowy pożyczki.

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca i R. S.A.:

• w dniu 27 sierpnia 2015 r. zawarły umowę pożyczki nr 1 na kwotę 12.302.400 zł
  

• w dniu 11 maja 2016 r. zawarły umowę pożyczki nr 2 na kwotę 20.420.300 zł
  

• w dniu 22 grudnia 2016 r. zawarły umowę pożyczki nr 3 na kwotę 11.277.300 zł
  
  
  

Dnia 3 października 2016 r. Wnioskodawca oraz R. S.A. zawarły porozumienie w sprawie warunków spłaty pożyczek nr 1 i 2, a następnie w dniu 19 grudnia 2016 r. podpisały umowę potrącenia wierzytelności i objęcia w R. S.A. akcji serii E. Cena emisyjna akcji została ustalona w oparciu o oszacowanie wartości R. S.A. Konwersja została zakończona a podwyższenie kapitału zakładowego zarejestrowane w KRS w styczniu 2017 r.

Następnie w dniu 28 lutego 2017 r. Wnioskodawca i R S.A. zawarły porozumienie w sprawie warunków spłaty pożyczki nr 3. Zgodnie z zawartym porozumieniem zostanie zwołane Walne Zgromadzenie R. S.A., w którego porządku obrad znajdzie się m in. podjęcie uchwały w sprawie podwyższenia kapitału zakładowego w drodze emisji nowych akcji serii G skierowanej do Wnioskodawcy.

Podobny do powyższego schemat działania zostanie przyjęty przy konwersji pożyczki na akcje P. S.A. w związku z realizacją projektu „System klasy BMS - system zarządzania polem walki szczebla taktycznego dla Wojsk Lądowych i innych rodzajów Sił Zbrojnych” (BMS). Umowy, które dotyczą ww. projektu to:

1. umowa wsparcia z dnia 2 września 2011 r., a w szczególności Aneks nr 3 z dnia 23 kwietnia 2015 r. na podstawie którego Wnioskodawca wstąpił w prawa i obowiązki H (dawniej B),
   
2. umowa inwestycyjna z dnia 23 grudnia 2011 r., a w szczególności Aneks nr 3 z dnia 18 lutego 2016 r. na podstawie którego P wstąpił w prawa i obowiązki H (zgodnie Aneksem nr 3 Wnioskodawca udzieli wsparcia w kwocie 1.843.528,00 zł),
   
3. umowa pożyczki z dnia 19 kwietnia 2016 r. na kwotę 1.843.528 zł (pożyczka nr 4),
   
4. porozumienie z dnia 26 stycznia 2017 r. w sprawie warunków spłaty pożyczki na kwotę 1.843.528 zł,
   
5. umowa z dnia 11 kwietnia 2017 r. dotycząca potrącenia wierzytelności i objęcia w R. S.A. akcji serii F.
   
   

Cena emisyjna akcji serii F została ustalona w oparciu o oszacowanie wartości R. S.A.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy kosztem uzyskania przychodu Wnioskodawcy z tytułu objęcia akcji nowej emisji serii E, F oraz G w R. S A. w zamian za wkład w postaci skonwertowanych pożyczek udzielonych R. S.A. będzie wartość nominalna pożyczek udzielonych przez Wnioskodawcę (równa kwocie pieniędzy wydatkowanej przez Wnioskodawcę tytułem udzielenia pożyczek), ustalona na dzień objęcia akcji w R S.A.?

Zdaniem Wnioskodawcy, kosztem uzyskania przychodu w przypadku objęcia przez niego nowej emisji akcji R. S.A. w zamian za skonwertowane pożyczki, była wartość nominalna pożyczek nr 1 i nr 2 (emisja serii E) oraz będzie wartość nominalna pożyczek nr 3 i nr 4 (emisja serii F i G).

Zgodnie z informacjami podanymi w przedstawionym powyżej stanie faktycznym, Wnioskodawca dokonał konwersji pożyczki nr 1 i nr 2 udzielonej spółce R. S.A. na łączną kwotę 32.722.700 zł i objął w zamian akcje tej spółki serii E, które zostały zarejestrowane w 2017 r. w Krajowym Rejestrze Sądowym (zaistniały stan faktyczny). Analogiczne działanie zostanie podjęte w stosunku do pożyczki nr 3, za którą Wnioskodawca obejmie akcje serii G oraz pożyczki nr 4, która zostanie skonwertowana na akcje R. S.A. serii F (zdarzenie przyszłe).

Przez konwersję pożyczki na kapitał zakładowy R. S.A., Wnioskodawca rozumie sytuację, w której jako akcjonariusz obejmuje akcje w podwyższonym kapitale zakładowym tej spółki i pokrywa objęte przez siebie akcje wierzytelnościami z pożyczki jakie posiada wobec spółki. Konwersja wierzytelności na akcje (lub udziały w spółkach z ograniczoną odpowiedzialnością) może zasadniczo przybierać dwie formy. Wystąpienie danej formy konwersji uzależnione będzie od tego, czy podwyższenie kapitału zakładowego spółki następuje za wkład pieniężny czy za wkład niepieniężny.

W pierwszym przypadku (konwersja wierzytelności w formie wkładu pieniężnego) dochodzi do podwyższenia kapitału zakładowego spółki, a następnie objęcia przez akcjonariusza nowoutworzonych akcji, które mają być przez niego pokryte wkładem pieniężnym. W wyniku objęcia nowych akcji przez akcjonariusza po stronie spółki powstaje wierzytelność pieniężna tj. roszczenie wobec akcjonariusza o opłacenie objętych przez niego akcji. Dochodzi następnie do umownego potrącenia wzajemnych wierzytelności pomiędzy spółką, a jej akcjonariuszem, tj. potrąceniu ulega wierzytelność pieniężna przysługująca spółce wobec akcjonariusza z wierzytelnością pieniężną akcjonariusza jaką posiada wobec spółki np. z tytułu udzielonej spółce pożyczki.

W drugim przypadku (konwersja wierzytelności w formie wkładu niepieniężnego) akcjonariusz wnosi do spółki przysługującą mu wierzytelność w formie aportu (tj. w postaci prawa majątkowego stanowiącego wierzytelność akcjonariusza przysługującą mu wobec spółki) i obejmuje za nią udziały w podwyższonym kapitale zakładowym. W tym przypadku dochodzi do wygaśnięcia wierzytelności akcjonariusza, gdyż spółka staje się jednocześnie wierzycielem i dłużnikiem w odniesieniu do jednej wierzytelności.

Zasadniczo o tym, czy konwersja wierzytelności przysługującej akcjonariuszowi wobec spółki na akcje przybierze postać wkładu pieniężnego lub niepieniężnego, decyduje treść uchwały walnego zgromadzenia o podwyższeniu kapitału zakładowego. Na przestrzeni ostatnich kilku lat kwestia określenia skutków podatkowych konwersji wierzytelności na akcje (udziały) była przedmiotem licznych kontrowersji, które znalazły odzwierciedlenie w orzecznictwie sądów administracyjnych. Dopiero mniej więcej od 2014 r. za dominujące można uznać stanowisko, iż konwersja wierzytelności na kapitał zakładowy, bez względu na przyjętą przez strony cywilnoprawną kwalifikację dokonanej konwersji, zawsze będzie faktycznie związana z wniesieniem do spółki wkładu niepieniężnego. W orzeczeniu z dnia 17 grudnia 2014 r. o sygn. II FSK 2758/12 Naczelny Sąd Administracyjny (dalej „NSA”) stwierdził, iż wkład pieniężny to wyłącznie wpłata gotówkowa lub wpłata na konto bankowe, a nie potrącenie wzajemnych wierzytelności. Podobny pogląd wyraził NSA np. w orzeczeniu z dnia 25 czerwca 2014 r. o sygn. II FSK 1799/12 oraz z dnia 25 marca 2015 r. o sygn. II FSK 349/13.

Reasumując powyższe, zgodnie z dominującą obecnie linią orzeczniczą konwersja wierzytelności na kapitał zakładowy oznacza wniesienie do spółki wkładu niepieniężnego. Wnioskodawca akceptując ww. stanowisko stwierdza, iż konwersja pożyczek nr 1 i nr 2 udzielonych R. S.A. na kapitał zakładowy stanowiła wniesienie do tej spółki wkładu niepieniężnego i podobnie będzie w przypadku planowanej konwersji pożyczek nr 3 i 4.

Zgodnie z przepisem art. 12 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 1888 ze zm., dalej również: „updop”), w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2017 r., przychód stanowi wartość wkładu określona w statucie lub umowie spółki, a w razie ich braku wartość wkładu określona w innym dokumencie o podobnym charakterze – w przypadku wniesienia do spółki albo do spółdzielni wkładu niepieniężnego w innej postaci niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część; jeżeli jednak wartość ta jest niższa od wartości rynkowej tego wkładu albo wartość wkładu nie została określona w statucie, umowie albo innym dokumencie o podobnym charakterze, przychodem jest wartość rynkowa takiego wkładu określona na dzień przeniesienia własności przedmiotu wkładu niepieniężnego; przepis art. 14 ust. 2 stosuje się odpowiednio. Oznacza to, iż wartość nominalna konwertowanej pożyczki stanowi przychód w przypadku objęcia akcji w zmian za tą wierzytelność (natomiast odsetki od pożyczki mogą zostać skapitalizowane i doliczone do wartości przedmiotu wkładu lub spłacone przez spółkę-dłużnika).

W przypadku objęcia akcji (udziałów) w zamian za wkład niepieniężny w innej postaci niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, zgodnie z art. 15 ust. 1j updop koszt uzyskania przychodu - na dzień objęcia tych akcji (udziałów) - ustala się w zależności od tego, co jest przedmiotem wkładu, w wysokości:

1. wartości początkowej przedmiotu wkładu, zaktualizowanej zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszonej o dokonaną przed wniesieniem tego wkładu sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1, jeżeli przedmiotem wkładu niepieniężnego są środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne;
   
2. wartości:
   
   1. określonej zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 7 - jeżeli przedmiotem wkładu są udziały (akcje) w spółce albo wkłady w spółdzielni objęte w zamian za wkład niepieniężny w innej postaci niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część,
      
   2. określonej zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 8, w przypadku gdy udziały (akcje) w spółce albo wkłady w spółdzielni, które są wnoszone w formie wkładu niepieniężnego, nie zostały objęte w zamian za wkład niepieniężny,
      
   3. określonej zgodnie z ust. 1 k, w przypadku gdy udziały (akcje) w spółce albo wkłady w spółdzielni, które są wnoszone w formie wkładu niepieniężnego, zostały objęte w zamian za wkład niepieniężny w postaci przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części
   - jeżeli przedmiotem wkładu niepieniężnego są udziały (akcje) w spółce albo wkłady w spółdzielni;
   
3. faktycznie poniesionych, niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów, wydatków na nabycie lub wytworzenie, innych niż wymienione w pkt 1 i 2 składników majątku podatnika – jeżeli przedmiotem wkładu niepieniężnego są te inne składniki;
   
4. wydatków na nabycie lub wytworzenie składnika majątku, niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów w jakiejkolwiek formie lub wartości początkowej takiego składnika majątku pomniejszonej o sumę dokonanych od tego składnika odpisów amortyzacyjnych – jeżeli składnik ten został otrzymany przez podatnika w związku z likwidacją spółki niebędącej osobą prawną lub wystąpieniem z takiej spółki.
   
   

W świetle powyższego i zgodnie z przytoczonym pkt 3 zacytowanego przepisu, kosztem uzyskania przychodu Wnioskodawcy z tytułu objęcia akcji serii E w R. S.A. w zamian za wkład w postaci wierzytelności własnej (pożyczek nr 1 i nr 2), była kwota pieniędzy, wydatkowana przez Wnioskodawcę tytułem udzielenia pożyczki, ustalona na dzień objęcia tychże akcji. Podobnie w przypadku konwersji wierzytelności z pożyczki nr 3 i nr 4 na kapitał zakładowy R S.A. i objęcia akcji serii F i G, kosztem uzyskania przychodu dla Wnioskodawcy będzie kwota pieniędzy, wydatkowana przez Wnioskodawcę na udzielenie pożyczek, ustalona na dzień objęcia tych akcji. Inaczej mówiąc, kosztem podatkowym była (będzie) kwota pieniędzy wpłacona przez Wnioskodawcę tytułem udzielenia pożyczek, w części, w jakiej wartość pożyczki nie została spłacona na dzień objęcia udziałów przez Wnioskodawcę. Za koszt wytworzenia nie będzie natomiast można uznać odsetek, które stanowią wynagrodzenie akcjonariusza za korzystanie przez R S.A. z kapitału. Zaznaczyć należy, iż brzmienie przepisu art. 15 ust. 1j pkt 3 updop uległo zmianie począwszy od 1 stycznia 2015 r. kiedy to do kosztów podatkowych ustawodawca zezwolił zaliczać nie tylko wydatki na nabycie, ale również na wytworzenie aportowanego składnika majątkowego. Pojęcie wytworzenia odnosić się może nie tylko do procesu produkcyjnego przedmiotów materialnych, ale również do wytworzenia wartości niematerialnych i prawnych. To stanowisko jest już ugruntowane w orzecznictwie. Przykładowo NSA w wyroku z dnia 21 stycznia 2016 r. o sygn. II FSK 2646/13 stwierdził, iż brak jest podstaw do tego, by znaczenie pojęcia "wytwarzać" uznać za równoznaczne z pojęciem "wytwarzać samodzielnie". Tym samym odwoływanie się przez organ podatkowy do leksykalnego znaczenia słowa "wytwarzać" rozumianego jako "zrobić", "wyprodukować coś", jest wybiórcze i nieprawidłowe, ponieważ stanowi tylko jedną z definicji tego słowa, nie zauważając drugiej definicji: "zyskać coś lub zdobyć".

Przedmiotem wkładu wnoszonego przez Wnioskodawcę do R. była (będzie) wierzytelność własna, wynikająca z zawartych przez niego umów pożyczek. Wierzytelność ta powstała po stronie Wnioskodawcy wskutek udzielenia przez niego pożyczek (wpłacenia określonej w umowie pożyczek kwoty pieniędzy) - została więc przez niego wytworzona. Oznacza to, że Wnioskodawca udzielając pożyczek poniósł wydatek, o którym mowa w art. 15 ust. 1j pkt 3 updop na wytworzenie przedmiotu wkładu wniesionego do spółki, jakim są wierzytelności pożyczkowe. Tym samym przez zawarcie konkretnej umowy pożyczki Wnioskodawca wytworzył prawo majątkowe w postaci wierzytelności z tytułu udzielonej pożyczki.

Reasumując, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że kosztem uzyskania przychodu w przypadku objęcia przez niego nowej emisji akcji R. S.A. w zamian za skonwertowane pożyczki, była wartość nominalna pożyczek nr 1 i nr 2 (emisja serii E) oraz będzie wartość nominalna pożyczek nr 3 i nr 4 (emisja serii F i G), ponieważ wartość ta stanowiła (będzie stanowić) koszt wytworzenia prawa majątkowego, stanowiącego inny składnik, o którym mowa w art. 15 ust. 1j pkt 3 updop.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.