Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT1-2.4012.844.2017.1.KK
z 9 stycznia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 18 października 2017 r. (data wpływu 21 listopada 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania nieodpłatnego przekazania drogi dojazdowej oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych w celu budowy przedmiotowej infrastruktury – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 listopada 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania nieodpłatnego przekazania drogi dojazdowej oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych w celu budowy przedmiotowej infrastruktury.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych podlegającym przepisom ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych z dnia 15 lutego 1992 r. (Dz. U. 2017 r., poz. 1566, ze zm.). Spółka jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług i prowadzi działalność opodatkowaną. Prowadzi księgi rachunkowe, zgodnie z ustawą o rachunkowości z dnia 29 września 1994 r. (Dz. U. z 2016 r., poz. 1047, ze zm.).

Spółka zajmuje się produkcją masy betonowej oraz sprzedażą materiałów budowlanych. Prowadzi działalność operacyjną w trzech składach. Zarząd Spółki zdecydował o wybudowaniu utwardzonego dojazdu na teren jednego ze składów budowlanych Spółki. Podjęte prace miały na celu poprawę warunków dojazdu oraz poprawę wizerunku składu budowlanego. Dojazd do oddziału Spółki w postaci drogi nieutwardzonej nie spełniał oczekiwań i potrzeb Spółki. Stąd wybudowanie drogi dojazdowej uznane zostało przez Spółkę jako celowe. Prace budowlane zrealizowane zostały na gruntach należących do Miasta. Spółka nie dysponuje prawem do wyłącznego korzystania z wybudowanej drogi. Przedmiotowa droga, zgodnie z decyzją z dnia 25 stycznia 2017 r. ma mieć charakter ogólnodostępny, dojazd wykorzystywany jest zarówno przez pracowników, dostawców jak i kontrahentów Spółki. Zakres zrealizowanych prac obejmował m.in. uzyskanie wszelkich niezbędnych pozwoleń na budowę drogi, przygotowanie projektu budowlanego drogi dojazdowej wraz z przebudową zjazdu do istniejącej sieci dróg, przygotowanie projektu zabezpieczenia i przebudowy uzbrojenia telekomunikacyjnego, wybudowanie i odbiór drogi. Prace zostały w całości zlecone firmom zewnętrznym. W związku z realizacją prac Spółka ponosiła koszty w latach 2016 i 2017. Nakłady zostały całkowicie sfinansowane przez Spółkę i nie będą zwracane przez Miasto w żadnej formie. W dniu 4 września 2017 r. zostało złożone w Powiatowym Inspektoracie Nadzoru Budowlanego przyjęcie zawiadomienia o zakończeniu robót budowlanych. Do momentu złożenia wniosku nie nastąpiło formalne, tj. na podstawie protokołów zdawczo-odbiorczych, przekazanie na rzecz Miasta poszczególnych składników majątkowych wytworzonych w tym zakresie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy czynność nieodpłatnego przekazania Miastu drogi dojazdowej posadowionej na gruncie stanowiącym własność Miasta podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?
2. Czy w przypadku, gdy przekazanie to nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług Spółka ma prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych w celu budowy drogi dojazdowej?

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy, nieodpłatne przekazanie Miastu drogi wybudowanej na gruncie stanowiącym własność Miasta nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca z 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017, poz. 1221 ze zm.), czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług są m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy dostawą towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Zgodnie z art. 48 Kodeksu Cywilnego, częściami składowymi gruntu są w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane, jak również drzewa i inne rośliny od chwili zasadzenia lub zasiania. Z uwagi na powyższe Miasto jako posiadacz prawa własności gruntu będzie posiadało również prawo własności do wszystkich jego części składowych, czyli w tym do drogi wybudowanej na tym gruncie i trwale z nim związanej. W związku z tym, przekazanie przez Spółkę drogi nie można traktować jako dostawy towarów. Stanowi ona niewątpliwie nieodpłatne świadczenie usługi przebudowy drogi. Zgodnie z art. 8 ust. 1 pkt 2 ustawy świadczeniem usług jest każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym m. in.: świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa. W myśl art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy, odpłatnym świadczeniem usług podlegającym opodatkowaniu podatkiem jest także nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika. Artykuł 8 ust. 2 pkt 2 ustawy wyraźnie wskazuje, że dla ustalenia czy konkretne nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu, należy poddać analizie cel wykonanego świadczenia. Jeżeli jest on zgodny z celem prowadzonej działalności gospodarczej, wtedy przesłanki do uznania nieodpłatnego świadczenia usług za czynność odpłatną i podlegającą opodatkowaniu nie zostaną spełnione. Tym samym, nieodpłatne świadczenie usług na cele działalności gospodarczej podatnika w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług nie podlega opodatkowaniu.

Zgodnie ze stanem faktycznym przedstawionym we wniosku, Spółka w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zbudowała drogę prowadzącą na teren oddziału Spółki. Droga ta jest wykorzystywana w działalności Spółki w celu zapewnienia dogodnego dojazdu dla jej kontrahentów, klientów kontrahentów i dostawców. Tym samym budowa drogi umożliwiła Spółce podniesienie funkcjonalności oddziału oraz zapewniła zwiększenie jego konkurencyjności. Natomiast samo przekazanie Miastu wynika z przepisów ustawy o drogach publicznych, zgodnie z którymi zarząd na drogami publicznymi nie może być sprawowany przez podmioty prywatne. W związku tym, uznać należy, iż towary oraz usługi zakupione w celu realizacji budowy drogi służyć będą realizacji operacyjnej działalności Spółki. Podobne stanowisko wyraził Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy (sygn. akt I SA/Bd 574/10), który podkreślił, że przekazanie na cel związany z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem należy rozumieć szeroko, czyli jako cel, który służy nie tylko funkcjonowaniu wewnętrznemu firmy, ale również jej rozwojowi, a więc i zwiększeniu konkurencji na rynku, polepszeniu wyników na zewnątrz. Mając na uwadze powyżej przytoczone przepisy oraz analizowany stan faktyczny należy stwierdzić, iż przekazanie infrastruktury drogowej Miastu nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Powyższe stanowisko, zgodnie z którym podatnik nie ma obowiązku zapłaty podatku od nieodpłatnego przekazania jednostce samorządu terytorialnego dróg wraz z towarzyszącą im infrastrukturą, jeśli droga ta budowana jest na gruncie należącym do Skarbu Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego, potwierdzają organy podatkowe. Pogląd taki zaprezentował m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w wydanej dnia 14 października 2011 r. interpretacji prawa podatkowego (znak IPPP1/443-1142/11-2/AP) oraz ten sam organ w interpretacji prawa podatkowego z dnia 24 listopada 2011 r. (znak IPPP2/443-1046/11-2/MM).

W konkluzji należy stwierdzić, iż w wyżej opisanym stanie faktycznym nieodpłatne przekazanie drogi na rzecz Miasta nie stanowi świadczenia podlegającego opodatkowaniu.

Ad. 2

W ocenie Spółki - ma prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych w celu budowy drogi dojazdowej nawet w przypadku, gdy nieodpłatne przekazanie nie będzie podlegało opodatkowaniu.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Przepisy ustawy nie precyzują, jaki związek musi istnieć pomiędzy zakupami a sprzedażą, żeby podatnik mógł skorzystać z prawa do odliczenia. Związek ten może być bezpośredni lub pośredni. Związek bezpośredni występuje wówczas, gdy nabywane towary służą dalszej odsprzedaży lub też w bezpośredni sposób wiążą się z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez Wnioskodawcę. Natomiast o związku pośrednim mówimy wtedy, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania podmiotu, a więc w sposób pośredni wiążą się z działalnością gospodarczą i z osiąganymi przychodami. Aby wskazać, czy określone zakupy mają związek pośredni musi istnieć związek przyczynowo - skutkowy między dokonanymi zakupami towarów i usług a powstaniem obrotu. Pośredni związek dokonanych zakupów z działalnością gospodarczą występuje wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania przychodu lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości, przyczynia się do generowania przez podmiot obrotów. W rozpatrywanej sprawie istnieje ścisły związek między budową drogi a zapewnieniem działalności operacyjnej Spółki polegającej na sprzedaży materiałów budowlanych i produkcji betonu. Możliwość korzystania z nowej drogi dojazdowej przez kontrahentów oraz klientów kontrahentów przyczynia się do wzrostu atrakcyjności oddziału Spółki a tym samym do zwiększenia obrotów Spółki. Spółka spodziewa się uzyskiwać wymierne korzyści z tytułu realizacji przedmiotowych nakładów m.in. w postaci zwiększonych przychodów ze sprzedaży. Zgodnie z tym ustaleniem, zakup towarów i usług w celu wybudowania drogi był konieczny, aby Spółka mogła prowadzić i rozwijać swoją podstawową działalność. Bez poniesienia powyższych nakładów funkcjonowanie oddziału Spółki a tym samym prowadzenie działalności opodatkowanej byłoby utrudnione i mogłoby niekorzystnie wpłynąć na interesy Spółki. W ocenie Spółki, istnieje zatem związek przyczynowy pomiędzy wydatkami na budowę drogi dojazdowej i związanym z nimi podatkiem naliczonym, a czynnościami opodatkowanymi, które wykonuje Spółka. Tym samym Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego przy ponoszeniu wydatków na budowę drogi. Na powyższe stanowisko nie ma wpływu fakt, iż w świetle art. 8 ust. 2 ustawy Spółka nie będzie musiała naliczać podatku należnego z tytułu nieodpłatnego przekazania efektów budowy na rzecz Miasta.

Pomimo, że z wykonaniem prac w ramach budowy drogi dojazdowej nie wiąże się uzyskanie przez Spółkę (od Miasta) wynagrodzenia podlegającego opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, wydatki poniesione przez Spółkę w związku z tymi pracami stanowić będą w istocie część kosztów związanych z utrzymaniem źródeł przychodu. Tym samym należy uznać, że wydatki te dotyczą zakupów związanych z działalnością opodatkowaną Spółki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.