Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-3.4010.456.2017.1.JKT
z 3 stycznia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 201 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 1 grudnia 2017 r. (data wpływu 6 grudnia 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy odszkodowanie uzyskane od ubezpieczyciela z tytułu utraconego zysku w związku z przerwą w działalności produkcyjnej objętej zezwoleniem stanowi przychód Spółki uzyskany z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia i tym samym uzyskany z tego tytułu dochód korzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych zgodnie z art. 17 ust. l pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 grudnia 2017 r., wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy odszkodowanie uzyskane od ubezpieczyciela z tytułu utraconego zysku w związku z przerwą w działalności produkcyjnej objętej zezwoleniem stanowi przychód Spółki uzyskany z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia i tym samym uzyskany z tego tytułu dochód korzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych zgodnie z art. 17 ust. l pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej także: „Wnioskodawca” lub „Spółka”) prowadzi działalność gospodarczą na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej: „SSE”). Podstawowym przedmiotem działalności Spółki jest produkcja artykułów z tworzyw sztucznych. Działalność Spółki na terenie SSE prowadzona jest na podstawie trzech zezwoleń:

• zezwolenia nr (…) z 7 lipca 2004 r.;
• zezwolenia nr (…) z 23 grudnia 2010 r.;
• zezwolenia nr (…) z 30 czerwca 2014 r.
  
  

W dniu 27 lipca 2015 r. w zakładzie produkcyjnym Spółki miał miejsce pożar, w wyniku którego spłonęły doszczętnie hale produkcyjna i magazynowa, wraz z całą infrastrukturą i parkiem maszynowym, do produkcji podzespołów do urządzeń gospodarstwa domowego. Wszystkie zniszczone środki majątkowe zlokalizowane były na terenie SSE i w całości służyły prowadzeniu działalności objętej zezwoleniem strefowym, z której dochód objęty jest zwolnieniem z podatku dochodowego od osób prawnych ze względu na prowadzenie działalności w SSE.

W związku ze zniszczeniami spowodowanymi pożarem Spółka była zmuszona do zatrzymania produkcji zakładu na terenie SSE i skorzystania z pomocy kontrahentów zewnętrznych przy realizacji części zamówień pochodzących od klientów Spółki.

Spółka posiadała ubezpieczenie mienia od zdarzeń losowych oraz ubezpieczenie od utraty zysku.

W związku z poniesionymi szkodami, Spółka otrzymała częściowe odszkodowanie z tytułu utraconego zysku oraz wzrostu kosztów działalności, a w najbliższym czasie Spółka spodziewa się otrzymać kolejną transzę odszkodowania. Wysokość uzyskanego odszkodowania wraz z dochodem uzyskanym z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie SSE nie przekroczy limitu dopuszczalnej pomocy publicznej z której skorzystać może Spółka w oparciu o przyznane jej zezwolenia oraz maksymalnej wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy określonej w § 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych, (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 465).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy odszkodowanie uzyskane od ubezpieczyciela z tytułu utraconego zysku w związku z przerwą w działalności produkcyjnej objętej zezwoleniem stanowi przychód Spółki uzyskany z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia i tym samym uzyskany z tego tytułu dochód korzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych zgodnie z art. 17 ust. l pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?

Zdaniem Wnioskodawcy, odszkodowanie uzyskane z tytułu utraconego zysku oraz wzrostu kosztów działalności produkcyjnej objętej zezwoleniem na prowadzenie działalności w SSE stanowi przychód uzyskany z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia i tym samym korzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych zgodnie z art. 17 ust. l pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Przepis zawarty w art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych, (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 1010, dalej: „ustawa o SSE”) stanowi, że dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zwolnienie to stanowi pomoc publiczną, przy czym wielkość tej pomocy nie może przekroczyć jej maksymalnej wielkości określonej w przepisach wydanych na podstawie art. 4 ust. 4 tej ustawy. Z kolei zgodnie z treścią art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy o z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 2343, dalej: „ustawa o CIT”) wolne od podatku są, dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Zgodnie z cytowanym powyżej przepisem, aby dany dochód korzystał ze zwolnienia z opodatkowania musi być uzyskiwany z działalności:

1. prowadzonej na terenie SSE,
2. prowadzonej na podstawie zezwolenia o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o SSE.
   
   

W tym miejscu należy wskazać, że działalność Spółki jest działalnością gospodarczą prowadzoną na terytorium SSE i objętą otrzymanym zezwoleniem na prowadzenie działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej. Dochód uzyskany w wyniku otrzymanego odszkodowania nie jest wprawdzie wyraźnie wymieniony w treści uzyskanego przez Spółkę zezwolenia, jednak w praktyce ujęcie w sposób enumeratywny wszystkich zdarzeń prowadzących do uzyskania przychodu związanego z określoną działalnością wykonywaną na terenie SSE jest niemożliwe. W szczególności, dotyczy to takich zdarzeń o charakterze losowym jak odszkodowanie otrzymane w wyniku pożaru lub innego zdarzenia o podobnym charakterze.

Zdaniem Wnioskodawcy, należy zatem uznać, że zwolnieniem określonym w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT, objęte są wszystkie te dochody, które są następstwem działalności gospodarczej prowadzonej na terenie SSE na podstawie zezwolenia, nawet jeśli zdarzenie gospodarcze, w wyniku którego otrzymano ten dochód nie zostało wprost wymienione w treści zezwolenia na prowadzenie działalności w SSE.

Należy wyraźnie podkreślić, że wskazany powyżej przepis ustawy o CIT nie wprowadza zwolnienia z podatku jedynie w odniesieniu do dochodów uzyskanych w wyniku dokonywania czynności wprost określonych w treści zezwolenia, lecz wskazuje, że zwolnieniem objęte są dochody uzyskane w wyniku prowadzenia działalności gospodarczej na terenie strefy na podstawie zezwolenia. Tymczasem na rezultat podatkowy Spółki, osiągany w wyniku działalności gospodarczej prowadzonej na terenie SSE na podstawie zezwolenia, składają się obok działalności operacyjnej także zyski i straty nadzwyczajne związane ściśle z działalnością operacyjną. Tego rodzaju dochody i straty są stałym i nierozerwalnym elementem działalności prowadzonej na terenie SSE i nie mogą stanowić osobnej działalności gospodarczej, a jedynie integralny element prowadzonej działalności podstawowej. W odniesieniu do dochodów uzyskiwanych w wyniku otrzymanego odszkodowania należy wskazać, że nie istnieje działalność polegająca na uzyskiwaniu odszkodowań, ani też symbol Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, który odpowiadałby tego rodzaju działalności, zatem ani zdarzenie polegające na otrzymaniu odszkodowania nie może być uznane za samodzielną działalność, ani też nie może być ono wpisane w treści zezwolenia na prowadzenie działalności na terytorium SSE jako rodzaj działalności prowadzonej w strefie przez przedsiębiorcę. W konsekwencji, z przyczyn obiektywnych, otrzymanie odszkodowania nie może stanowić rodzaju prowadzonej działalności, a otrzymane odszkodowanie zawsze będzie miało charakter przychodu nadzwyczajnego wynikającego ze zdarzeń losowych dotykających działalność podstawową przedsiębiorcy. W przypadku przedstawionym w niniejszym wniosku w części zawierającej opis stanu faktycznego, otrzymanie odszkodowania przez Spółkę będzie stanowiło zdarzenie związane z działalnością prowadzoną na terenie SSE na podstawie zezwolenia polegającą na produkcji artykułów z tworzyw sztucznych. Otrzymany przychód z odszkodowania jest bowiem nieodłącznie związany z samą działalnością gospodarczą prowadzoną na terenie SSE i jest niejako jej efektem ubocznym, nie zaś wynikiem celowych działań podejmowanych przez Spółkę. Za przedstawioną powyżej interpretacją analizowanych regulacji przemawia również fakt, że gdyby pożar w zakładach Spółki nie miał miejsca, a Spółka kontynuowałaby swoją działalność na terenie SSE, to uzyskiwałaby przychody z działalności na terenie SSE z tytułu sprzedaży wyrobów objętych zezwoleniem, które podlegałyby zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych. Odszkodowanie, które ma rekompensować Spółce brak przychodów z tytułu sprzedaży wyprodukowanych w SSE towarów oraz straty w środkach trwałych służących do produkcji w strefie powinno zatem stanowić także przychód z działalności objętej zwolnieniem. Prawidłowość rozpoznania przychodu z tytułu odszkodowania jako przychodu z działalności strefowej potwierdza też fakt, że uzyskanie w następstwie powstałej szkody rekompensaty z tytułu utraconego zysku oraz wzrostu kosztów działalności objętej zezwoleniem na prowadzenie działalności w SSE wynika z tego, że Spółka ponosiła koszty ubezpieczenia działalności strefowej, tj. koszty te wynikały z konieczności zabezpieczenia źródła przychodów z działalności strefowej Spółki i stanowiły dla Spółki koszty działalności strefowej w okresie, w którym były ponoszone.

Wnioskodawca podkreśla, że zaprezentowane powyżej stanowisko w zakresie przedmiotu niniejszego wniosku podzielały także organy podatkowe w następujących indywidualnych interpretacjach prawa podatkowego wydanych w odniesieniu do stanów faktycznych analogicznych do tego, który jest przedmiotem niniejszego wniosku:

• w indywidualnej interpretacji prawa podatkowego wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 15 października 2010 r., znak ILPB3/423-617/10-5/MM, w której organ podatkowy stwierdził, że Odszkodowania od ubezpieczyciela z tytułu zysku utraconego w związku ze spadkiem obrotów ze sprzedaży oraz wzrostem kosztów wytworzenia działalności strefowej w wyniku zdarzenia losowego – niezawinionego przez Spółkę -rekompensują straty poniesione w wyniku przerwy w działalności gospodarczej objętej zezwoleniem strefowym i są bezpośrednim następstwem szkody w mieniu wykorzystywanym do prowadzenia lej działalności. Tym samym, odszkodowanie z tytułu utraconego zysku powinno podlegać zwolnieniu z opodatkowania, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych;
• w indywidualnej interpretacji prawa podatkowego wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 27 stycznia 2016 r., znak ITPB3/4510-588/15/MK, w której organ podatkowy potwierdził prawidłowość stanowiska wnioskodawcy stwierdzającego, że (...) odszkodowanie od ubezpieczyciela uzyskane w związku z powstałą stratą w majątku Spółki znajdującym się na terenie SSE oraz odszkodowanie uzyskane z tytułu utraconego zysku w związku z przerwą w działalności produkcyjnej objętej zezwoleniem stanowią przychód uzyskany z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia i tym samym korzystają ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o PDOP.
  
  

Uwzględniając wszystkie powyższe argumenty oraz tezy zawarte we wskazanych powyżej indywidualnych interpretacjach prawa podatkowego Spółka stoi na stanowisku, że uzyskane od ubezpieczyciela odszkodowanie uzyskane z tytułu utraconego zysku w związku z przerwą w działalności produkcyjnej objętej zezwoleniem na prowadzenie działalności w SSE stanowią przychód uzyskany z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia i tym samym dochód uzyskany z tych odszkodowań korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych na mocy art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 2343, dalej: „updop”), przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty; w wypadkach, o których mowa w art. 21 i 22, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

Dochodem, z zastrzeżeniem art. 10, art. 11 i art. 24a, jest nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą (art. 7 ust. 2 updop). Przy ustalaniu dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się m.in. przychodów i kosztów ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub za granicą, jeżeli dochody z tych źródeł nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo są wolne od podatku (art. 7 ust. 3 pkt 1 i 3 updop). Ponadto, w myśl art. 7 ust. 4 updop, przy ustalaniu straty nie uwzględnia się przychodów i kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w ust. 3 tego artykułu.

Specjalne Strefy Ekonomiczne są częścią terytorium kraju wyodrębnioną administracyjnie, na której możliwe jest prowadzenie działalności gospodarczej na preferencyjnych warunkach, a w szczególności korzystanie ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych lub podatku dochodowego od osób fizycznych, o czym wyraźnie stanowi art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 1010 ze zm.).

Na mocy art. 12 ust. 1 ww. ustawy, dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do art. 16 ust. 1 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, podstawą do korzystania z pomocy publicznej, udzielanej zgodnie z ustawą, jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie danej strefy, uprawniające do korzystania z pomocy publicznej.

Na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 updop, wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

W myśl art. 17 ust. 4 updop, zwolnienie, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 updop, przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy. W konsekwencji, w celu określenia możliwości zastosowania zwolnienia określonego w art. 17 ust. 1 pkt 34 updop, do przychodu z tytułu odszkodowania wypłacanego na rzecz Wnioskodawcy, należy określić, czy pozostaje on w związku z określoną w Zezwoleniu działalnością strefową Spółki.

Podkreślenia wymaga fakt, że prowadzenie działalności gospodarczej w specjalnej strefie ekonomicznej i wynikające stąd zwolnienie dochodów pochodzących z tej działalności jest wyjątkiem od zasady równości i sprawiedliwości opodatkowania, w związku z tym przepisy dotyczącej zwolnień muszą być interpretowane ściśle, zgodnie z ich wykładnią językową. Biorąc powyższe pod uwagę, dokonując oceny zakresu zwolnień podatkowych, należy uwzględnić, że wolny od podatku dochodowego od osób prawnych jest wyłącznie dochód uzyskany z działalności gospodarczej, w zakresie określonym w zezwoleniu, prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej. Jeżeli dany rodzaj (przedmiot) działalności gospodarczej nie jest wymieniony w zezwoleniu, to dochód z takiej działalności nie podlega zwolnieniu. Podobnie w przypadku, gdy dany rodzaj działalności jest prowadzony poza terenem strefy, wówczas również działalność taka nie będzie podlegała zwolnieniu.

W związku z powyższym, przedsiębiorca zobowiązany jest do ustalenia tego, jaka część dochodu nie wynika z działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej i podlega opodatkowaniu na zasadach ogólnych. W przypadku, gdy podatnicy uzyskują jednocześnie przychody, z których dochód podlega opodatkowaniu i przychody, z których dochód jest wolny od podatku, zobowiązani są do prowadzenia ewidencji przychodów i kosztów, tak aby możliwe było prawidłowe ustalenie dochodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym i dochodu wolnego od podatku.

W myśl art. 12 ust. 1 pkt 1 updop, przychodami z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym, również różnice kursowe.

Natomiast, zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 2 updop, za przychód, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, uznaje się w szczególności wartość otrzymanych rzeczy lub praw, a także wartość innych świadczeń w naturze, w tym wartość rzeczy i praw otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, z wyjątkiem świadczeń związanych z używaniem środków trwałych otrzymanych przez samorządowe zakłady budżetowe w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych oraz spółki użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków od Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków w nieodpłatny zarząd lub używanie.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że w zakładzie produkcyjnym Spółki miał miejsce pożar, w wyniku którego spłonęły doszczętnie hale produkcyjna i magazynowa, wraz z całą infrastrukturą i parkiem maszynowym, do produkcji podzespołów do urządzeń gospodarstwa domowego. Wszystkie zniszczone środki majątkowe zlokalizowane były na terenie SSE i w całości służyły prowadzeniu działalności objętej zezwoleniem strefowym, z której dochód objęty jest zwolnieniem z podatku dochodowego od osób prawnych ze względu na prowadzenie działalności w SSE. Spółka posiadała ubezpieczenie mienia od zdarzeń losowych oraz ubezpieczenie od utraty zysku i w związku z poniesionymi szkodami, Spółka otrzymała częściowe odszkodowanie z tytułu utraconego zysku oraz wzrostu kosztów działalności, a w najbliższym czasie Spółka spodziewa się otrzymać kolejną transzę odszkodowania. W związku z powyższym wątpliwości Spółki dotyczą ustalenia, czy odszkodowanie uzyskane od ubezpieczyciela stanowi jej przychód uzyskany z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie SSE i tym samym uzyskany z tego tytułu dochód korzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 updop.

Dokonując oceny zakresu zwolnień podatkowych, należy wskazać, że wolny od podatku dochodowego od osób prawnych jest wyłącznie dochód uzyskany z działalności gospodarczej, w zakresie określonym w zezwoleniu, prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

Jeżeli dany rodzaj (przedmiot) działalności gospodarczej nie jest wymieniony w zezwoleniu, to dochód z takiej działalności nie podlega zwolnieniu. Ze zwolnienia nie korzystają również dochody związane z działalnością na terenie strefy bowiem ustawodawca w przepisie ustanawiającym zwolnienie świadomie użył określenia „dochody z działalności” a nie sformułowania „dochody związane z działalnością”. Podobnie w przypadku, gdy dany rodzaj działalności jest prowadzony poza terenem strefy, wówczas również dochody z takiej działalności nie będą podlegały zwolnieniu.

Warto podkreślić również, że zwolnienie wynikające z art. 17 ust. 1 pkt 34 updop, nie ma charakteru podmiotowego. Nie obejmuje ono zatem wszystkich dochodów podmiotu gospodarczego prowadzącego działalność gospodarczą na terenie strefy na podstawie zezwolenia, lecz tylko tych dochodów uzyskanych z działalności prowadzonej w ramach zezwolenia, a więc działalności określonej w tym zezwoleniu.

Zatem, jeżeli Spółka uzyska dochód z tytułu odszkodowania od ubezpieczyciela z tytułu utraconego zysku w związku z przerwą w działalności produkcyjnej objętej zezwoleniem, który nie jest dochodem z działalności wymienionej w zezwoleniu, to dochód z tego tytułu nie będzie podlegał zwolnieniu z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 updop.

Reasumując, stanowisko Spółki należy uznać za nieprawidłowe.

Natomiast, odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych potwierdzających jego stanowisko, stwierdzić należy, że jednolitość orzecznictwa chociaż jest cechą pożądaną nie stanowi wartości samej w sobie. Organ wydający interpretację indywidualną jest nią związany tylko w skonkretyzowanej, indywidualnej sprawie, co oznacza, że jego poglądy mogą ewoluować np. pod wpływem orzecznictwa sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości. Zmiana stanowiska w konkretnych sprawach została przewidziana przez ustawodawcę, co znalazło wyraz w treści art. 14e Ordynacji podatkowej, a skorzystanie z tej instytucji służy w istocie realizacji zasady jednolitości interpretacji. Przyjęcie odmiennej koncepcji powodowałoby, że jednostkowe zajęcie stanowiska przez Organ podatkowy skutkowałoby zawsze obowiązkiem powielenia tego stanowiska przez wszystkie inne organy bez względu na to czy stanowisko to byłoby słuszne, czy nie.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2017 r., poz. 1369 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.