Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL2-2.4012.456.2017.2.EN
z 14 grudnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 18 września 2017 r. (data wpływu 19 października 2017 r.) uzupełnionym pismem z dnia 27 listopada 2017 r. (data wpływu 5 grudnia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 października 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku. Przedmiotowy wniosek uzupełniono w dniu 5 grudnia 2017 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą jako osoba fizyczna w zakresie zgodnym z PKD:

71.11.Z Działalność w zakresie architektury,

41.10.Z Realizacja projektów budowlanych związanych ze wznoszeniem budynków,

41.20.Z Roboty budowlane związane ze wznoszeniem budynków mieszkalnych i niemieszkalnych.

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT.

Podklasa, której dotyczy zapytanie obejmuje opracowywanie projektów architektonicznych oraz doradztwo w zakresie architektury związane z:

• projektowaniem budowlanym,
• projektowaniem urbanistycznym i architektonicznym kształtowaniem krajobrazu.
  
  

Wnioskodawca nabywa projekty budowlane w ramach transakcji kupna-sprzedaży od innego podmiotu na podstawie faktury VAT.

Na fakturach widnieje projekt budowlany z symbolem PKWiU 58.11.19.0 oraz symbolem ISBN. Stawka VAT na fakturach dokumentujących zakup projektu budowlanego wynosi 5%. W ramach części działalności, której dotyczy zapytanie Wnioskodawca sprzedaje wcześniej zakupione projekty budowlane. Na części projektów Wnioskodawca lub osoba przez niego zatrudniona nanosi zmiany zgodnie z indywidualnymi życzeniami klienta.

Te czynności są przedmiotem zapytania o indywidualną interpretację.

W uzupełnieniu do wniosku Zainteresowany wskazał, że:

1. W większości gotowe projekty budowlane są przez Wnioskodawcę sprzedawane bez nanoszenia poprawek (odsprzedaż). W sporadycznych przypadkach Wnioskodawca lub osoba przez niego zatrudniona nanosi zmiany lub poprawki na zakupionych wcześniej gotowych projektach budowlanych zgodnie z indywidualnymi życzeniami klienta.
2. Wnioskodawca zawiera z klientami umowy, których przedmiotem jest w większości przypadków odsprzedaż gotowego projektu budowlanego (zakupionego wcześniej przez Wnioskodawcę) lub sporadycznie zawiera umowy, których przedmiotem jest odsprzedaż gotowego projektu budowlanego wraz z adaptacją (naniesieniem na nim przez Wnioskodawcę zmian).
3. W związku z transakcją sprzedaży projektu budowlanego nie dochodzi do przeniesienia autorskich praw majątkowych do niego.
4. Nanoszone przez Wnioskodawcę zmiany na gotowym projekcie budowlanym są zmianami zgodnie z życzeniami klienta, jednak nie są to zmiany wpływające na zmianę bryły lub funkcjonalności budynku.
5. Wnioskodawca nanosząc zmiany w projektach budowlanych zgodnie z życzeniami klienta i sprzedając ten produkt lub też kupując i odsprzedając gotowy projekt budowany nie jest twórcą w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2017 r., poz. 880, z późn. zm.).
6. Sporządzone projekty (zakupione wcześniej gotowe projekty budowlane z naniesionymi poprawkami) nie stanowią utworu w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2017 r., poz. 880, z późn. zm.).
7. Za gotowe projekty budowlane z naniesionymi zmianami klient płaci należność wynikającą z faktury sprzedaży projektu budowlanego. Cena obejmuje łącznie cenę odsprzedawanego projektu budowlanego oraz cenę usługi związanej z naniesieniem zmian zgodnie z życzeniami klienta.
8. Wnioskodawca w ramach zawartych umów z klientami jest w stanie wyodrębnić sprzedaż gotowych projektów budowlanych bez naniesionych zmian (odsprzedaż) oraz sprzedaż gotowych projektów budowlanych z naniesionymi poprawkami zgodnie z życzeniem klienta. Natomiast na fakturze dokumentującej sprzedaż projektów budowlanych odsprzedawanych lub gotowych projektów z naniesionymi zmianami, nie wyodrębniane są ich rodzaje. Na fakturze sprzedaży w każdym przypadku widnieje jedynie pozycja zawierająca informację, że jest to projekt budowlany wraz z jego nazwą.
9. Klasyfikacja statystyczna dla czynności, które są przedmiotem odsprzedaży to: 71.11.10.0 Projekty i rysunki wykonywane dla celów architektonicznych.

Te czynności są przedmiotem zapytania o indywidualną interpretację.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu do wniosku z dnia 27 listopada 2017 r.).

Czy dla usług będących przedmiotem zapytania dotyczących: odsprzedaży gotowych projektów budowlanych oraz sprzedaży gotowych projektów budowlanych po adaptacji podatnik słusznie stosuje stawkę podstawową 23% VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, mimo, że projekty budowlane nabywa on w ramach transakcji kupna-sprzedaży od innego podmiotu na podstawie faktury VAT, a każdy z projektów jest oznaczony stosowanym na podstawie odrębnych przepisów symbolem ISBN i pracownia projektowa sprzedaje projekt wystawiając fakturę ze stawką 5% VAT (Symbol PKWiU, który widnieje na fakturze VAT, wystawionej przez pracownię projektową – autora projektu – przy sprzedaży projektu architektoniczno-budowlanego to: PKWiU 58.11.19-0), to zdaniem Wnioskodawcy dokonuje on sprzedaży wcześniej zakupionego projektu budowlanego jako usługi.

Wnioskodawca nie występuje tutaj jako przedstawiciel pracowni, a świadczy usługi dla klienta w skład których wchodzi sprzedaż projektu budowlanego również w części przypadków z naniesionymi zmianami. Na podstawie tego Wnioskodawca uważa, że nie przysługuje mu prawo do zastosowania preferencyjnej 5% stawki podatku VAT przy sprzedaży zakupionego od innego podmiotu projektu budowlanego. Wnioskodawca w tej sytuacji sprzedaż projektu opodatkowuje podstawową stawką podatku od towarów i usług, w wysokości 23%, na mocy art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

W uzupełnieniu do wniosku Zainteresowany wskazał, że sprzedaje gotowe projekty budowlane. Projekty te nabywa w ramach transakcji kupna-sprzedaży od innego podmiotu na podstawie faktury VAT. Każdy z kupowanych projektów jest oznaczony stosowanym na podstawie odrębnych przepisów symbolem ISBN i pracownia projektowa sprzedaje projekt wystawiając fakturę ze stawką 5% VAT (Symbol PKWiU, który widnieje na fakturze VAT, wystawionej przez sprzedawcę przy sprzedaży projektu architektoniczno-budowlanego to: PKWiU 58.11.19-0). Zdaniem Wnioskodawcy dla klientów swojej firmy dokonuje on odsprzedaży wcześniej zakupionego projektu budowlanego zarówno w takiej samej formie, jak i po adaptacji.

Wnioskodawca nie występuje tutaj jako przedstawiciel pracowni, a świadczy usługi dla klienta w skład których wchodzi odsprzedaż projektu budowlanego, również w części przypadków z naniesionymi zmianami.

Na podstawie tego Wnioskodawca uważa, że nie przysługuje mu prawo do zastosowania preferencyjnej 5% stawki podatku VAT przy odsprzedaży zakupionego od innego podmiotu projektu budowlanego. Wnioskodawca w tej sytuacji odsprzedaż projektu opodatkowuje podstawową stawką podatku od towarów i usług, w wysokości 23%, na mocy art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Na wstępie należy zauważyć, że przy określaniu prawidłowej stawki podatku od towarów i usług dla danej czynności, której miejsce świadczenia lub dostawy znajduje się na terytorium kraju, istotne jest prawidłowe jej zaklasyfikowanie wg symbolu PKWiU. Tym samym wydając przedmiotową interpretację organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie sprawy, tj. na podanej przez Wnioskodawcę klasyfikacji.

Zauważyć należy, że zgodnie z poz. 7.3 Zasad Metodycznych Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług zawartych w załączniku do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) – dalej: „PKWiU”, zaliczanie danego produktu do odpowiedniego grupowania jest obowiązkiem producenta (względnie usługodawcy). Wynika to z faktu, że właśnie producent (usługodawca) posiada wszystkie informacje niezbędne do właściwego zaliczenia produktu do odpowiedniego grupowania PKWiU, tj. informacje dotyczące rodzaju użytego surowca, technologii wytwarzania, konstrukcji i przeznaczenia wyrobu lub charakteru usługi.

Należy jednak podkreślić, że dokonana przez producenta (usługodawcę) klasyfikacja nie może naruszać zasad budowy i logiki struktury PKWiU. W razie trudności przy zaliczeniu wyrobu (towaru) lub usługi do odpowiedniego grupowania PKWiU można wystąpić w tej sprawie do organów statystycznych. Procedury udzielania informacji w sprawie standardów klasyfikacyjnych (w tym Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług) określa Komunikat Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych.

Tutejszy organ nie jest uprawniony do przyporządkowywania formalnego towarów i usług do określonego grupowania klasyfikacyjnego. Podkreślić należy, że kwestie dotyczące zaklasyfikowania towaru lub usługi do właściwego grupowania statystycznego nie mieszczą się w ramach określonych w art. 14b § 1 ww. ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Tak więc niniejszą interpretację wydano w oparciu o grupowanie PKWiU wskazane przez Wnioskodawcę w uzupełnieniu do wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów opisanego stanu faktycznego (w szczególności w przypadku błędnej klasyfikacja PKWiU wymienionych we wniosku czynności) lub zmiany stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…) – art. 7 ust. 1 ustawy.

Na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Według art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów i usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Zgodnie z wyżej wskazanymi regulacjami, przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa o podatku od towarów i usług zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie stanowi dostawy w rozumieniu art. 7 ustawy. Zauważyć jednak należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni jego odbiorca odnoszący korzyść związaną z tym świadczeniem.

Na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług czynności, które podlegają opodatkowaniu, tj. dostawa towarów oraz świadczenie usług powinny mieć charakter odpłatny, z tym, że pomiędzy otrzymaną zapłatą a wykonanym świadczeniem powinien istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonanego świadczenia, a zatem wynagrodzenie musi być należne za wykonanie tego świadczenia.

Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i ust. 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział stawki preferencyjne oraz zwolnienie od podatku.

I tak w świetle art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Przy czym, w myśl art. 146a pkt 1 i 2 ww. ustawy – w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%,
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.
   
   

W załączniku nr 3 do ustawy stanowiącym „Wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku obecnie w wysokości 8%”, pod pozycją 72 zostały wymienione towary zgrupowane pod symbolem PKWiU ex 58.11.1 „Książki drukowane – wyłącznie książki (oznaczone stosowanymi na podstawie odrębnych przepisów symbolami ISBN), mapy – wytwarzane metodami poligraficznymi, z wyłączeniem ulotek”.

W myśl art. 2 pkt 30 ustawy, przez PKWiU ex – rozumie się zakres wyrobów lub usług węższy niż określony w danym grupowaniu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.

Umieszczenie tego dopisku przy konkretnym symbolu statystycznym ma na celu zawężenie stosowania zwolnienia, obniżonej stawki podatku lub wyłączenia tylko do towarów lub usług należących do wymienionego grupowania statystycznego, spełniających określone warunki sprecyzowane przez ustawodawcę w rubryce „nazwa towaru lub usługi (grupy towarów lub usług)”. Wynikająca z konkretnego załącznika stawka VAT, zwolnienie bądź wyłączenie dotyczy wyłącznie danego towaru lub danej usługi z danego grupowania – konkretnego towaru lub konkretnej usługi wymienionej obok symbolu PKWiU.

Ponadto, zgodnie z pkt 1 objaśnień do załącznika nr 3, wykaz nie ma zastosowania dla zakresu sprzedaży towarów i usług zwolnionych od podatku lub opodatkowanych stawkami niższymi niż stawka, której dotyczy załącznik.

Natomiast w myśl art. 41 ust. 2a ustawy, dla towarów wymienionych w załączniku nr 10 do ustawy stawka podatku wynosi 5%.

W załączniku nr 10 do ustawy stanowiącym „Wykaz towarów opodatkowanych stawką podatku w wysokości 5%”, w pozycji 32 wymienione zostały, sklasyfikowane w PKWiU pod symbolem ex 58.11.1 „Książki drukowane – wyłącznie książki (oznaczone stosowanymi na podstawie odrębnych przepisów symbolami ISBN), mapy – wytwarzane metodami poligraficznymi, z wyłączeniem ulotek; wydawnictwa w alfabecie Braillea”.

W pkt 1 objaśnień do tego załącznika zaznaczono, iż symbol „ex” dotyczy tylko danego wyrobu z danego grupowania.

Z kolei w punkcie 2 objaśnień do ww. załącznika wskazano, iż wykaz ten nie ma zastosowania dla zakresu sprzedaży towarów zwolnionych od podatku lub opodatkowanych stawką 0%.

Natomiast pod pozycją 181 załącznika nr 3 do ustawy wymienione zostały (bez względu na symbol PKWiU) usługi twórców i artystów wykonawców w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych wynagradzane w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie zawiera definicji twórcy, ustawodawca w powyższym zakresie odsyła do przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

W myśl przepisu art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2017 r., poz. 880, z późn. zm.), przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

Zgodnie z art. 1 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory:

1. wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe);
2. plastyczne;
3. fotograficzne;
4. lutnicze;
5. wzornictwa przemysłowego;
6. architektoniczne, architektoniczno-urbanistyczne i urbanistyczne;
7. muzyczne i słowno-muzyczne;
8. sceniczne, sceniczno-muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne;
9. audiowizualne (w tym filmowe).
   
   

W prawie autorskim mamy do czynienia z dwoma rodzajami praw: autorskimi prawami osobistymi oraz autorskimi prawami majątkowymi. Zasadą jest, że z utworu może korzystać lub nim rozporządzać tylko osoba uprawniona. Najczęściej będzie to sam twórca lub – jeżeli z mocy ustawy autorskie prawa majątkowe przysługują innej osobie niż twórca, albo osoba, która je nabyła lub na rzecz której została ustanowiona licencja.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, opracowanie cudzego utworu, w szczególności tłumaczenie, przeróbka, adaptacja, jest przedmiotem prawa autorskiego bez uszczerbku dla prawa z utworu pierwotnego.

Zatem, aby określone dzieło mogło być przedmiotem prawa autorskiego musi posiadać następujące cechy:

• mieć źródło w pracy człowieka (twórcy),
• stanowić przejaw działalności twórczej,
• posiadać indywidualny charakter.
  
  

W myśl art. 8 ust. 1 i ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, prawo autorskie przysługuje twórcy, o ile ustawa nie stanowi inaczej. Domniemywa się, że twórcą jest osoba, której nazwisko w tym charakterze uwidoczniono na egzemplarzach utworu lub której autorstwo podano do publicznej wiadomości w jakikolwiek inny sposób w związku z rozpowszechnianiem utworu.

Jak wynika z powyższego, twórcą w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, jest każda osoba prowadząca faktycznie działalność twórczą, czyli działalność, której efektem jest powstanie utworu w myśl art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Natomiast użyte w art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, określenie: przejaw działalności twórczej oznacza jakikolwiek uzewnętrzniony rezultat działalności człowieka o charakterze kreacyjnym. Przesłanka ta jest spełniona, gdy mamy do czynienia z subiektywnym nowym wytworem intelektu.

Użycie w art. 1 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych określenia „utwory” wskazuje, że dla zakwalifikowania określonego rezultatu działalności architektonicznej lub architektoniczno-urbanistycznej (np. projektu architektonicznego) jako przedmiotu prawa autorskiego konieczne jest spełnienie przesłanek utworu określonych w art. 1 ust. 1 tej ustawy, tzn. aby był on przejawem działalności twórczej oraz miał indywidualny charakter. Tylko w razie spełnienia tych przesłanek przysługują twórcy zarówno autorskie prawa osobiste, jak i autorskie prawa majątkowe, w szczególności zaś wynagrodzenie za korzystanie z utworu. Cecha indywidualności przejawia się w samym procesie twórczym i oznacza oryginalność, niepowtarzalność.

Należy jednak podkreślić, że nie każdy projekt architektoniczny lub architektoniczno-urbanistyczny spełnia przesłanki utworu w rozumieniu ww. ustawy. Dotyczy to w szczególności projektów będących powieleniem innych projektów, a więc niebędących rezultatem działalności twórczej o indywidualnym charakterze, jak również projektów typowych, zawierających powtarzalne, nieoryginalne rozwiązania architektoniczne. Projekty takie nie podlegają ochronie autorskoprawnej na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Prowadzi on działalność gospodarczą jako osoba fizyczna w zakresie: opracowywanie projektów architektonicznych oraz doradztwo w zakresie architektury związane z projektowaniem budowlanym oraz projektowaniem urbanistycznym i architektonicznym kształtowaniem krajobrazu.

Wnioskodawca nabywa projekty budowlane w ramach transakcji kupna-sprzedaży od innego podmiotu na podstawie faktury VAT.

Na fakturach dokumentujących zakup projektu budowlanego widnieje: projekt budowlany z symbolem PKWiU 58.11.19.0 oraz symbolem ISBN, stawka VAT wynosi 5%. Wnioskodawca zawiera z klientami umowy, których przedmiotem jest w większości przypadków odsprzedaż gotowego projektu budowlanego (zakupionego wcześniej przez Wnioskodawcę) lub sporadycznie zawiera umowy, których przedmiotem jest odsprzedaż gotowego projektu budowlanego wraz z adaptacją (naniesieniem na nim przez Wnioskodawcę zmian zgodnie z indywidualnymi życzeniami klienta). W związku z transakcją sprzedaży projektu budowlanego nie dochodzi do przeniesienia autorskich praw majątkowych do niego. Nanoszone przez Wnioskodawcę zmiany na gotowym projekcie budowlanym są zmianami zgodnie z życzeniami klienta, jednak nie są to zmiany wpływające na zmianę bryły lub funkcjonalności budynku. Wnioskodawca nanosząc zmiany w projektach budowlanych zgodnie z życzeniami klienta i sprzedając ten produkt lub też kupując i odsprzedając gotowy projekt budowany nie jest twórcą w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Sporządzone projekty (zakupione wcześniej gotowe projekty budowlane z naniesionymi poprawkami) nie stanowią utworu w rozumieniu ww. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Za gotowe projekty budowlane z naniesionymi zmianami klient płaci należność wynikającą z faktury sprzedaży projektu budowlanego. Cena obejmuje łącznie cenę odsprzedawanego projektu budowlanego oraz cenę usługi związanej z naniesieniem zmian zgodnie z życzeniami klienta. Wnioskodawca w ramach zawartych umów z klientami jest w stanie wyodrębnić sprzedaż gotowych projektów budowlanych bez naniesionych zmian (odsprzedaż) oraz sprzedaż gotowych projektów budowlanych z naniesionymi poprawkami zgodnie z życzeniem klienta. Natomiast na fakturze dokumentującej sprzedaż projektów budowlanych odsprzedawanych lub gotowych projektów z naniesionymi zmianami, nie są wyodrębniane ich rodzaje. Na fakturze sprzedaży w każdym przypadku widnieje jedynie pozycja zawierająca informację, że jest to projekt budowlany wraz z jego nazwą. Klasyfikacja statystyczna dla czynności, które są przedmiotem odsprzedaży to: 71.11.10.0 „Projekty i rysunki wykonywane dla celów architektonicznych”.

Z powyższego opisu wynika, że Wnioskodawca nabywa projekty budowlane w ramach transakcji kupna-sprzedaży od innego podmiotu, które następnie sprzedaje bez nanoszenia na nich poprawek lub z naniesionymi zmianami zgodnie z indywidualnymi życzeniami klienta. Ww. czynności, Zainteresowany zaklasyfikował do grupowania PKWiU 71.11.10.0 „Projekty i rysunki wykonywane dla celów architektonicznych”.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że świadczone przez Wnioskodawcę usługi zaklasyfikowane do grupowania PKWiU 71.11.10.0 „Projekty i rysunki wykonywane dla celów architektonicznych” nie mogą korzystać z obniżonych stawek podatku VAT ponieważ nie zostały one wymienione ani w załączniku nr 3 do ustawy stanowiącym „Wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku obecnie w wysokości 8%” ani w załączniku nr 10 do ustawy stanowiącym „Wykaz towarów opodatkowanych stawką podatku w wysokości 5%”. Ponadto z uwagi na fakt, iż Wnioskodawca nie jest twórcą w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, a będące przedmiotem zapytania projekty nie stanowią utworu w rozumieniu przepisów tej ustawy, a także nie dochodzi do przeniesienia autorskich praw majątkowych do tych projektów to świadczone przez Zainteresowanego usługi polegające na odsprzedaży gotowych projektów budowlanych oraz sprzedaży projektów po adaptacji (tj. naniesieniu na nich przez Wnioskodawcę zmian zgodnie z indywidualnymi życzeniami klienta) nie podlegają opodatkowaniu według preferencyjnej 8% stawki podatku VAT na podstawie art. 41 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, w związku z art. 146a pkt 2 oraz w związku z poz. 181 załącznika nr 3 do ustawy lecz powinny być opodatkowane według stawki podstawowej podatku VAT, tj. 23%.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy oceniono jako prawidłowe.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.