Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-2.4010.432.2017.1.BG
z 13 grudnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 201 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z 27 października 2017 r. (data wpływu 31 października 2017 r.), uzupełnionym 5 grudnia 2017 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, od którego momentu powstaje skutek wygaśnięcia zezwolenia na prowadzenie działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej (pytanie oznaczone we wniosku nr 2) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 października 2017 r. wpłynął do organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, od którego momentu powstaje skutek wygaśnięcia zezwolenia na prowadzenie działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej. Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 28 listopada 2017 r. Znak: 0111-KDIB1-2.4010.371.2017.1.BG wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełnienia dokonano 5 grudnia 2017 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka z o.o. uzyskała zezwolenie na prowadzenie działalności na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej dnia 11 października 2005 r. Zezwolenie jest ważne do upływu okresu, na który została powołana Specjalna Strefa Ekonomiczna, to jest obecnie do dnia 31 grudnia 2026 co wynika z decyzji Ministra Gospodarki z dnia 25 sierpnia 2015 r.

Na podstawie opisanego wyżej zezwolenia Spółka zrealizowała projekt inwestycyjny, który został pozytywnie oceniony przez zarządzającego Specjalną Strefą Ekonomiczną. Spółka spełniła wszystkie warunki określone w zezwoleniu zarówno co do wielkości inwestycji, jak też co do zatrudnienia oraz utrzymania inwestycji i zatrudnienia przez okres wskazany w zezwoleniu.

Wobec spełnienia warunków zezwolenia spółka korzystała z przewidzianego w przepisie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 1888, z późn. zm., dalej: „updop”), zwolnienia w podatku dochodowym dotyczącego dochodów uzyskiwanych z działalności prowadzonej na terenie SSE zgodnie z treścią zezwolenia. Dochody z działalności innej niż objęta zezwoleniem podlegały opodatkowaniu na zasadach ogólnych.

W chwili obecnej Spółka planuje podjęcie działań związanych z restrukturyzacją działalności i przewiduje, że przedsiębiorstwo spółki lub jego zorganizowana część zostaną wniesione aportem do innej spółki. Sama działalność w przyszłości miałaby być prowadzona w nowej spółce przede wszystkim poza strefą ekonomiczną. Z uwagi na planowane zmiany organizacyjne dalsze korzystanie ze zwolnienia podatkowego z tytułu prowadzenia działalności na terenie SSE, skutkowałoby koniecznością ścisłego rozdzielenia strumieni przychodów na objęte zezwoleniem i nieobjęte zezwoleniem, co w ocenie Spółki byłoby nadmiernie uciążliwe z uwagi na przewidywaną trudność w praktycznym rozdzieleniu strumieni przychodów i związanych z nimi kosztów uzyskania przychodów. Przeciwko Spółce nie toczy się postępowanie o cofnięcie zezwolenia.

Wobec powyższego Spółka planuje wystąpić do Ministra Rozwoju i Finansów z wnioskiem o wygaszenie zezwolenia stosownie do treści art. 19 ust. 5-7 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 1010 z późn. zm., dalej „uSSE”).

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

W którym momencie powstaje skutek wygaśnięcia zezwolenia na prowadzenie działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej w trybie określonym w art. 19 ust. 5 uSSE w postaci utracenia prawa do zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 updop? (pytanie oznaczone we wniosku nr 2)

Zdaniem Spółki, skutek wygaśnięcia zezwolenia na prowadzenie działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej wystąpi od dnia złożenia przez Podatnika wniosku do Ministra Rozwoju i Finansów o stwierdzenie wygaśnięcia zezwolenia i rezygnacji z dalszego korzystania z pomocy publicznej w postaci zwolnienia podatkowego, o jakim mowa w przepisie art. 19 ust. 5 uSSE.

Zagadnienie przedstawione w treści pytania dotyczy wątpliwości związanych z określeniem momentu, od którego należy oceniać skuteczność stwierdzenia wygaśnięcia zezwolenia na prowadzenie działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej. Zdaniem Spółki, skutki wygaśnięcia zezwolenia wystąpią od dnia złożenia przez Spółkę wniosku do Ministra Rozwoju i Finansów o stwierdzenie wygaśnięcia Zezwolenia i rezygnacji z dalszego korzystania z pomocy publicznej w postaci zwolnienia podatkowego.

Uzasadniając powyższe stanowisko należy przywołać pogląd wyrażony przez NSA w wyroku z 19 grudnia 2012 r., sygn. akt II FSK 86/12, że decyzja o stwierdzeniu wygaśnięcia zezwolenia jest decyzją deklaratoryjną i wywołuje skutki ex tunc, poczynając od momentu, w którym powstały przesłanki wygaśnięcia tej decyzji, tj. w dacie, w której decyzja zezwalająca na działalność strefową stała się bezprzedmiotowa - od momentu, w którym uprawniony zrezygnował ze swojego uprawnienia na prowadzenie działalności w specjalnej strefie ekonomicznej. Tą datą jest dzień złożenia wniosku o stwierdzenie wygaśnięcia zezwolenia.

Należy podkreślić, że wygaszenie zezwolenia wiąże się z dobrowolną rezygnacją przedsiębiorcy ze zwolnienia podatkowego na skutek okoliczności istotnych dla niego z punktu widzenia opłacalności prowadzenia działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej. Złożenie wniosku o wygaszenie zezwolenia oznacza zatem rezygnację przez przedsiębiorcę z zezwolenia strefowego. W konsekwencji ta okoliczność uzasadnia twierdzenie, że decyzja ministra właściwego do spraw gospodarki w sprawie wygaśnięcia zezwolenia, wydana w związku z wnioskiem przedsiębiorcy, wywołuje skutki ex tunc, to jest od momentu złożenia wniosku, czyli faktycznego oświadczenia o rezygnacji z zezwolenia. Oznacza to, że decyzja ta ma charakter deklaratoryjny i wywołuje skutek od dnia złożenia przez przedsiębiorcę wniosku o wygaszenie zezwolenia strefowego. Rezygnację uprawnionego z realizacji uprawnienia uznać należy za bezprzedmiotowość o charakterze przedmiotowym. Korzystanie z zezwolenia stało się dla przedsiębiorcy bezprzedmiotowe w dacie złożenia wniosku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 1888, z późn. zm. dalej: „updop”), przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj przychodów, z jakich ten dochód został osiągnięty; w wypadkach, o których mowa w art. 21 i 22, przedmiotem opodatkowania jest przychód. Dochodem, z zastrzeżeniem art. 10, art. 11 i art. 24a, jest nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą (art. 7 ust. 2 updop).

Dochód – ustalony zgodnie z art. 7 albo 7a ust. 1, po odliczeniu (…) – stanowi podstawę opodatkowania, z zastrzeżeniem art. 21, art. 22 i art. 24a.

Jednocześnie należy wskazać, że dochód podatkowy może być przedmiotem zwolnienia z opodatkowania w szczególności na podstawie art. 17 ust. 1 updop. Wymieniony przepis zawiera katalog dochodów wolnych od podatku. Stwierdzenie, że dochód jest wolny od podatku, należy odczytywać jako wyłączenie z podstawy opodatkowania dochodów o jakich mowa w tym przepisie. Należy też dodać, że wszelkie zwolnienia i ulgi podatkowe zawarte w updop podlegają bardzo ścisłej interpretacji – ich zakres nie może być rozszerzany ani zawężany – ze względu na zasadę tzw. powszechności i równości opodatkowania podatkiem dochodowym.

Z treści złożonego wniosku wynika, że Spółka uzyskała zezwolenie na prowadzenie działalności na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej dnia 11 października 2005 r. Zezwolenie jest ważne do upływu okresu, na który została powołana Specjalna Strefa Ekonomiczna, to jest obecnie do dnia 31 grudnia 2026 r. Na podstawie opisanego wyżej zezwolenia Spółka zrealizowała projekt inwestycyjny, który został pozytywnie oceniony przez zarządzającego SSE. Spółka spełniła wszystkie warunki określone w zezwoleniu zarówno co do wielkości inwestycji, jak też co do zatrudnienia oraz utrzymania inwestycji i zatrudnienia przez okres wskazany w zezwoleniu. Wobec spełnienia warunków zezwolenia spółka korzystała z przewidzianego w art. 17 ust. 1 pkt 34 updop zwolnienia w podatku dochodowym dotyczącego dochodów uzyskiwanych z działalności prowadzonej na terenie SSE zgodnie z treścią zezwolenia. Dochody z działalności innej niż objęta zezwoleniem podlegały opodatkowaniu na zasadach ogólnych. W chwili obecnej Spółka planuje podjęcie działań związanych z restrukturyzacją działalności i przewiduje, że przedsiębiorstwo spółki lub jego zorganizowana część zostaną wniesione aportem do innej spółki. Sama działalność w przyszłości miałaby być prowadzona w nowej spółce przede wszystkim poza strefą ekonomiczną. Z uwagi na planowane zmiany organizacyjne dalsze korzystanie ze zwolnienia podatkowego z tytułu prowadzenia działalności na terenie SSE, skutkowałoby koniecznością ścisłego rozdzielenia strumieni przychodów na objęte zezwoleniem i nieobjęte zezwoleniem, co w ocenie Spółki byłoby nadmiernie uciążliwe z uwagi na przewidywaną trudność w praktycznym rozdzieleniu strumieni przychodów i związanych z nimi kosztów uzyskania przychodów. Przeciwko Spółce nie toczy się postępowanie o cofnięcie zezwolenia. Wobec powyższego Spółka planuje wystąpić do Ministra Rozwoju i Finansów z wnioskiem o wygaszenie zezwolenia stosownie do treści art. 19 ust. 5-7 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 updop, wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz.U. z 2015 r., poz. 282, oraz z 2016 r., poz. 1020 i 1206), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami. Równocześnie art. 17 ust. 4 updop stanowi, że zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 34, przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy.

W myśl art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 1010, z późn. zm., dalej: „SSE”), dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zwolnienie to stanowi pomoc publiczną, przy czym wielkość tej pomocy nie może przekroczyć jej maksymalnej wielkości określonej w przepisach wydanych na podstawie art. 4 ust. 4.

Stosownie do postanowień art. 16 ust. 1 i 2 SSE, zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie strefy uprawnia do prowadzenia działalności gospodarczej na terenie danej strefy i korzystania z pomocy publicznej. Określa ono przedmiot oraz warunki prowadzenia działalności.

Natomiast Specjalne Strefy Ekonomiczne są częścią terytorium kraju wyodrębnioną administracyjnie, na których możliwe jest prowadzenie działalności gospodarczej na preferencyjnych warunkach, w szczególności korzystanie ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób prawnych lub podatku dochodowego od osób fizycznych. Jednocześnie jednak pamiętać należy, że uzyskiwane z tego tytułu preferencje stanowią pomoc publiczną, niezgodną (co do zasady) z jednolitym wspólnym rynkiem w Unii Europejskiej. Z tego też względu szczegółowe warunki udzielania tej formy pomocy, w szczególności jej intensywność, są ściśle uregulowane przepisami prawa, których naruszenie grozi koniecznością zwrotu otrzymanej pomocy publicznej.

Zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej wydawane jest na wykonywanie ściśle określonej działalności na terenie, konkretnej specjalnej strefy ekonomicznej. Zwolnienie ma bowiem charakter przedmiotowy i odnosi się do dochodów uzyskanych z określonego źródła – działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem, że działalność ta jest prowadzona w określonym miejscu i na podstawie zezwolenia, a więc w jego ramach, w granicach zakreślonych przedmiotem działalności gospodarczej ujętym w zezwoleniu.

Należy wskazać, że przepisy SSE przewidują dwie odrębne procedury w zakresie zakończenia przez przedsiębiorcę prowadzenia działalności gospodarczej na terenie SSE ze względu na posiadane zezwolenie, tj. wygaśnięcie zezwolenia oraz cofnięcie zezwolenia.

Wygaśniecie zezwolenia strefowego (art. 19 ust. 5 SSE), w odróżnieniu od jego cofnięcia (art. 19 ust. 3 SSE), nie ma charakteru sankcji za niespełnienie warunków określonych w zezwoleniu na prowadzenie działalności gospodarczej w SSE.

Stosownie bowiem do art. 19 ust. 5 SSE, minister właściwy do spraw gospodarki stwierdza wygaśnięcia zezwolenia na wniosek przedsiębiorcy, który nie skorzystał z pomocy publicznej, udzielanej zgodnie z ustawą, na podstawie tego zezwolenia lub przedsiębiorcy, który skorzystał z pomocy publicznej udzielonej zgodnie z ustawą i spełnił wszystkie warunki określone w zezwoleniu oraz warunki udzielania pomocy publicznej, o których mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 4 ust. 4. Zatem wygaśnięcie zezwolenia wiąże się z dobrowolną rezygnacją przedsiębiorcy ze zwolnienia podatkowego na skutek okoliczności istotnych dla niego z punktu widzenia opłacalności prowadzenia działalności gospodarczej na terenie SSE. Dla przedsiębiorcy ubiegającego się o wygaśniecie zezwolenia strefowego znaczenie ma ustalenie, od którego momentu powstaje skutek wygaśnięcia zezwolenia na prowadzenie działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej. Zgodnie z poglądem wyrażonym w orzecznictwie decyzja ministra właściwego do spraw gospodarki w sprawie wygaśnięcia zezwolenia wywołuje skutki tzw. ex tunc. Oznacza to, że decyzja ta ma charakter deklaratoryjny i wywołuje skutek od dnia złożenia przez przedsiębiorcę wniosku o wygaszenie zezwolenia strefowego. Rezygnację uprawnionego z realizacji uprawnienia uznać należy za bezprzedmiotowość o charakterze przedmiotowym. Korzystanie z zezwolenia stało się dla przedsiębiorcy bezprzedmiotowe w dacie złożenia wniosku.

Stanowisko Wnioskodawcy jest więc prawidłowe.

Nadmienia się, że w zakresie pytania nr 1 zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy opisanego zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 1369 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.