Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-3.4010.441.2017.1.MST
z 18 grudnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 21 listopada 2017 r. (data wpływu 27 listopada 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy udzielone przez Gminę zabezpieczenie hipoteczne umowy umorzenia części pożyczki udzielonej Spółce na realizację inwestycji nie stanowi dla Spółki nieodpłatnego świadczenia podlegającego opodatkowaniu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 listopada 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy udzielone przez Gminę zabezpieczenie hipoteczne umowy umorzenia części pożyczki udzielonej Spółce na realizację inwestycji nie stanowi dla Spółki nieodpłatnego świadczenia podlegającego opodatkowaniu.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca – spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w X jest wpisany do rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego pod numerem xxx. Jedynym wspólnikiem Spółki jest Gmina i Miasto X, posiadająca całość udziałów Spółki.

Spółka realizuje zadania własne Gminy X o charakterze użyteczności publicznej w zakresie zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzania ścieków, nałożone na Gminę ustawą z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 1875, z późn. zm.). Do podstawowych zadań Spółki należy zapewnienie ciągłości i powszechnej dostępności wody oraz odprowadzanie ścieków mieszkańcom Gminy i Miasta X.

W celu prawidłowego wykonania nałożonych zadań, Spółka podjęła się realizacji inwestycji pn. „Przebudowa i rozbudowa Stacji Uzdatniania Wody w miejscowości Y Gmina X z infrastrukturą towarzyszącą”, na które uzyskała dofinansowanie w formie pożyczki ze środków Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w Z (dalej: „WFOŚiGW”) w wysokości 600.000,00 zł.

Inwestycja została zrealizowana, jednocześnie starania Spółki o umorzenie części należności doprowadziły do podpisania z WFOŚiGW w dniu 24 sierpnia 2017 r. umowy umorzenia części pożyczki w wysokości 237.600,00 zł wraz z odsetkami w wysokości 5.276,04 zł pod warunkiem przeznaczenia umorzonej kwoty na realizację Zadania „Rozbudowa wodociągu wschodniej części gminy X – etap III (część I – odcinek od węzła A do B w miejscowościach R, M, C, J, P).

Zabezpieczeniem prawidłowego wykonania umowy umorzenia było m.in. ustanowienie hipoteki do kwoty 700.000,00 zł na nieruchomości stanowiącej własność Gminy i Miasta X. Nieruchomość ta zabudowana jest Oczyszczalnią Ścieków w W.

Rada Gminy i Miasta X zaaprobowała ten rodzaj zabezpieczenia, podejmując stosowną uchwalę w tym zakresie. Następstwem czego było podpisanie oświadczenia o ustanowieniu hipoteki.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy udzielone przez Gminę zabezpieczenie hipoteczne umowy umorzenia części pożyczki udzielonej Spółce na realizację inwestycji nie stanowi dla Spółki nieodpłatnego świadczenia podlegającego opodatkowaniu?

Zdaniem Wnioskodawcy, udzielone przez Gminę zabezpieczenie hipoteczne umowy umorzenia części pożyczki udzielonej Spółce przez WFOŚiGW na realizację inwestycji wodociągowej nie stanowi dla Spółki nieodpłatnego świadczenia podlegającego opodatkowaniu.

Ustanowienie hipoteki nie powoduje przysporzenia majątkowego dla Spółki ani w dniu podpisania umowy umorzenia, ani też w okresie jej trwania. Spółka nie otrzymała korzyści, a Gmina nie poniosła z tego tytułu żadnych kosztów związanych z ustanowieniem zabezpieczenia w formie hipoteki. Jest to czynność obojętna dla przychodów Spółki. W wyniku ustanowienia hipoteki, majątek Spółki nie uległ zwiększeniu, wobec powyższego nie można twierdzić, że nastąpiło przysporzenie majątkowe po stronie Spółki.

Podkreślić należy, że Spółka realizuje zadania własne Gminy X w zakresie wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, nałożone na Gminę ustawą o samorządzie gminnym.

W myśl art. 94 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 2077), jednostki samorządu terytorialnego mogą udzielać poręczeń i gwarancji.

Skoro udzielanie poręczeń i gwarancji przez jednostki samorządu terytorialnego powinno być powiązane z realizacją ich zadań własnych, a beneficjentami poręczeń i gwarancji mogą być podmioty realizujące zadania publiczne będące zadaniami własnymi jednostek samorządu terytorialnego, jednocześnie jednostkom samorządu terytorialnego w sferze użyteczności publicznej przysługuje pewna swoboda prowadzenia działalności (jednostki te mogą tworzyć i przystępować do spółek prawa handlowego) uznać należy, że udzielone przez Gminę zabezpieczenie hipoteczne miało bezpośredni związek z realizacją jej zadań własnych, tym samym było podejmowane w interesie samej Gminy.

Mając na uwadze, że Gmina z mocy ustawy jest zobowiązana do realizacji zadań z zakresu zaopatrzenia w wodę i odprowadzenia ścieków, to czynność dokonana przez Gminę w postaci ustanowienia hipoteki na zabezpieczenie umowy umorzenia, zdaniem Wnioskodawcy, nie stanowi nieodpłatnego świadczenia w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 1888, z późn. zm.).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 1888, z późn. zm., dalej: „updop”), przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Z art. 12 ust. 1 pkt 2 updop, wynika natomiast, że do przychodów podatkowych zalicza się m.in. wartość otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, z wyjątkiem świadczeń związanych z używaniem środków trwałych otrzymanych przez samorządowe zakłady budżetowe w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych oraz spółki użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków od Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków w nieodpłatny zarząd lub używanie.

Dla prawidłowej interpretacji powyższego przepisu istotne znaczenie ma wykładnia pojęcia „nieodpłatnych świadczeń”. Z uwagi na to, że przepisy ustawy nie zawierają legalnej definicji pojęcia „nieodpłatne świadczenia”, należy przyjąć takie rozumienie tego przepisu, jakie ukształtowało się w orzecznictwie sądowo-administracyjnym.

W orzecznictwie tym prezentowany jest pogląd, zgodnie z którym pojęcie to na gruncie podatkowym posiada szerszy zakres niż w prawie cywilnym i obejmuje „wszelkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób prawnych, których skutkiem jest nieodpłatne, tj. niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku tej osobie, mające konkretny wymiar finansowy”.

W konsekwencji, należy uznać, że co do zasady, ustanowienie hipoteki umownej na nieruchomości przez udziałowca w celu zabezpieczenia spłaty pożyczki udzielonej spółce kapitałowej stanowi dla tej spółki nieodpłatne świadczenie w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 2 updop oraz skutkuje powstaniem przychodu z tego tytułu.

Jednakże, jak wynika z przedstawionego opisu stanu faktycznego, nieodpłatne ustanowienie hipoteki na nieruchomości w celu zabezpieczenia spłaty pożyczki udzielonej Wnioskodawcy, zostało dokonane przez Gminę w związku z wypełnianiem zadań własnych jednostek samorządów terytorialnych w zakresie zbiorowego zaopatrzenia w wodę i odprowadzania ścieków.

Stosownie do art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 1875, z późn. zm.), zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz.

Z kolei, z art. 9 ust. 1 ww. ustawy wynika, że w celu wykonywania zadań, gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi.

W myśl art. 9 ust. 4 ww. ustawy, zadaniami użyteczności publicznej, w rozumieniu ustawy, są zadania własne gminy, określone w art. 7 ust. 1, których celem jest bieżące i nieprzerwane zaspokajanie zbiorowych potrzeb ludności w drodze świadczenia usług powszechnie dostępnych.

Treść art. 10 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym wskazuje natomiast, że wykonywanie zadań publicznych może być realizowane w drodze współdziałania między jednostkami samorządu terytorialnego.

Zastosowanie w powyższej sprawie ma również ustawa z dnia 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 827), która w art. 1 ust. 1 określa zasady i formy gospodarki komunalnej jednostek samorządu terytorialnego, polegające na wykonywaniu przez te jednostki zadań własnych, w celu zaspokojenia zbiorowych potrzeb wspólnoty samorządowej. Gospodarka komunalna obejmuje w szczególności zadania o charakterze użyteczności publicznej, których celem jest bieżące i nieprzerwane zaspokajanie zbiorowych potrzeb ludności w drodze świadczenia usług powszechnie dostępnych (art. 1 ust. 2 ww. ustawy).

Ponadto, stosownie do art. 2 ww. ustawy, gospodarka komunalna może być prowadzona przez jednostki samorządu terytorialnego w szczególności w formach samorządowego zakładu budżetowego lub spółek prawa handlowego.

W myśl art. 9 ust. 1 tejże ustawy, jednostki samorządu terytorialnego mogą tworzyć spółki z ograniczoną odpowiedzialnością lub spółki akcyjne, a także mogą przystępować do takich spółek.

Istotny dla rozstrzygnięcia przedmiotowej kwestii jest również art. 94 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 2077), w myśl którego jednostki samorządu terytorialnego mogą udzielać poręczeń i gwarancji, z uwzględnieniem przepisów niniejszej ustawy. Łączna kwota poręczeń i gwarancji określana jest w uchwale budżetowej.

Analiza powyższych przepisów prowadzi do konkluzji, że w opisanym we wniosku stanie faktycznym nie dojdzie do powstania po stronie Spółki przychodu z tytułu nieodpłatnego świadczenia. Z opisu sprawy wynika, że ustanowienie hipoteki na nieruchomości przez Gminę będzie miało bezpośredni związek z realizacją jej – określonych ustawowo – zadań własnych. Zabezpieczenie hipoteczne umowy umorzenia części pożyczki udzielonej na realizację inwestycji będzie służyło realizacji tych zadań. Będzie to zatem działalnie podejmowane w interesie samej Gminy, gdyż zmierzające do zapewnienia realizacji projektu, który pozwoli na wykonanie zadań własnych Gminy za pośrednictwem Spółki.

Podsumowując, w opisanej sytuacji, nie znajdzie zastosowania art. 12 ust. 1 pkt 2 updop.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.