Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP2-1.4010.265.2017.1.JC
z 15 grudnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 14 września 2017 r. (data wpływu 26 września 2017 r.) uzupełnionym pismem z dnia 7 grudnia 2017 r. (data wpływu 15 grudnia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie braku obowiązku poboru zryczałtowanego podatku dochodowego w związku z zapłatą za usługi opisane we wniosku - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 września 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie braku obowiązku poboru zryczałtowanego podatku dochodowego w związku z zapłatą za usługi opisane we wniosku.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca Sp. z o.o. (dalej jako „Spółka”) dystrybuuje sprzęt elektroniczny, wyprodukowany przez Grupę... w kraju oraz na rynkach europejskich. Dodatkowo Spółka świadczy usługi posprzedażowe dla innych dystrybutorów prowadzących działalność na rynkach europejskich.

Spółka jest podatnikiem podatku VAT prowadzącym działalność gospodarczą na terenie Polski, gdzie posiada siedzibę i nieograniczony obowiązek podatkowy dot. podatku dochodowego od osób prawnych. Spółka posiada także oddziały podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych na terytorium Czech oraz Słowacji (nie są to spółki zależne, tzn. nie są to odrębne osoby prawne). Spółka wykazuje dochody i koszty oddziałów w rozliczeniu rocznym CIT-8 Spółki, a następnie w procesie kalkulacji wyłącza je z podstawy opodatkowania. W związku z rozszerzeniem działalności na rynek słowacki dalej określany jako „KRAJ”, Spółka kupuje usługi od projektantów w zakresie pośrednictwa handlowego z wyłączeniem doradztwa technicznego („USŁUGI ZAGRANICZNE”). Projektanci to podmioty zagraniczne nie posiadające siedziby ani stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium Polski („DOSTAWCY ZAGRANICZNI”). Pierwsza grupa DOSTAWCÓW ZAGRANICZNYCH to podmioty, które są słowackimi rezydentami podatkowymi. Druga grupa DOSTAWCÓW ZAGRANICZNYCH to podmioty, które są czeskimi oddziałami dostawców mających siedzibę na terytorium Słowacji. Dostawcy zagraniczni to podmioty niepowiązane kapitałowo ani organizacyjnie ze Spółką.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 7 grudnia 2017 r. (data wpływu 15 grudnia 2017 r.) wskazano:

Na wstępie Wnioskodawca przytoczył opis stanu faktycznego przedstawionego powyżej, a ponadto wskazał, że Umowa pomiędzy Spółką a DOSTAWCAMI ZAGRANICZNYMI dotyczy usług pośrednictwa, umowa obejmuje przygotowanie projektu z zakresu ogrzewania i klimatyzacji. Jeśli Spółka zostanie wybrana przez inwestora, firmę instalacyjną, firmę budowlaną lub dewelopera (zwane dalej osobę trzecią), na podstawie projektu przygotowanego przez czeskiego (winno być: słowackiego) dostawcę zagranicznego, wówczas dostawcy zagranicznemu przysługuje opłata agencyjna (prowizja). Spółka jest zobowiązana zapłacić DOSTAWCY ZAGRANICZNEMU - projektantowi prowizje za pośrednictwo w oparciu o sprzedane ilości i typy sprzętu. Opłata ta jest zgodna z cenami rynkowymi, na podstawie testów porównawczych. Dostawca usług zagranicznych zobowiązuje się przeprowadzić na rzecz Spółki czynności mediacyjne z osobą trzecią na produkty Spółki należące do kategorii urządzenia klimatyzacyjne, a Spółka zobowiązuje się zapłacić mu prowizję za tę działalność.

Opłata agencyjna (prowizja) jest fakturowana po zakończeniu sprzedaży przez Spółkę. Prowizja zostanie zapłacona przez Spółkę Dostawcy usług na podstawie faktury wystawionej przez dostawcę usług nie później niż w terminie 30 dni. Dostawcy usług przysługuje prowizja tylko w przypadku, gdy na podstawie jego działalności produkty Klienta są kupowane przez osobę trzecią.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy w świetle przedstawionego stanu faktycznego zapłata na rzecz DOSTAWCÓW ZAGRANICZNYCH z KRAJÓW za zakup USŁUG ZAGRANICZNYCH podlega pod art. 21 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, co powoduje, że na Spółce ciąży obowiązek pobrania i uiszczenia podatku zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o Podatku Dochodowym od Osób Prawnych? Pytanie dotyczy zarówno słowackich dostawców, jak również czeskich oddziałów dostawców, którzy mają siedzibę na terytorium Słowacji.
2. Jaki kraj powinien wydać certyfikat rezydencji podatkowej dla ZAGRANICZNYCH DOSTAWCÓW? Pytanie dotyczy zarówno słowackich dostawców, jak również czeskich oddziałów dostawców, którzy mają siedzibę na terytorium Słowacji.
3. Jakie dodatkowe dokumenty obok oryginału certyfikatu rezydencji podatkowej są niezbędne w celu zastosowania obniżonej stawki podatku u źródła lub zwolnienia z tego obowiązku lub nie podleganiu podatkowi u źródła w płatnościach dot. ZAKUPU USŁUG na podstawie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania z danym państwem oraz zwolnień przewidzianych ustawą o Podatku Dochodowym od Osób Prawnych?
4. Czy dodatkowe oświadczenie ZAGRANICZNYCH DOSTAWCÓW ze stanowiska nr 3 musi być ważne na moment wykonania USŁUGI ZAGRANICZNEJ, na moment wystawienia faktury dokumentującej wykonanie usługi zagranicznej, czy na moment dokonania płatności za usługi zagraniczne?
5. Czy jest oryginałem certyfikatu rezydencji podatkowej dokument wystawiony przez organy podatkowe właściwe dla siedziby rezydencji podatkowej ZAGRANICZNEGO DOSTAWCY w wersji elektronicznej? Pytanie dotyczy zarówno słowackich dostawców, jak również czeskich oddziałów dostawców, którzy mają siedzibę na terytorium Słowacji.
6. Czy certyfikat rezydencji podatkowej musi być ważny na moment wykonania USŁUGI ZAGRANICZNEJ, na moment wystawienia faktury dokumentującej wykonanie usługi zagranicznej, czy na moment dokonania płatności za usługi zagraniczne?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

1. Obowiązek pobrania podatku u źródła nie dotyczy USŁUG ZAGRANICZNYCH zdefiniowanych we wniosku.
   
2. Spółka powinna przedłożyć certyfikat rezydencji ze Słowacji. Stanowisko dotyczy zarówno słowackich dostawców, jak również czeskich oddziałów dostawców, którzy mają siedzibę na terytorium Słowacji.
   
3. Obniżenie stawki podatku u źródła, zastosowanie zwolnienia z tego obowiązku lub nie podleganie jest możliwe w przypadku posiadania oświadczenia ZAGRANICZNEGO DOSTAWCY, że:
   
   1. świadczenia ZAGRANICZNEGO DOSTAWCY na rzecz Spółki należą do jednej z niżej wymienionych kategorii przychodów uzyskiwanych przez zagraniczne podmioty:
      • należności licencyjne w rozumieniu umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania pomiędzy Polską oraz krajem wskazanym w certyfikacie rezydencji podatkowej,
        
      • inne niż należności licencyjne świadczenia uzyskiwane przez ZAGRANICZNYCH DOSTAWCÓW,
   2. ceny USŁUG ZAGRANICZNYCH są oraz będą ustalone na poziomie rynkowym tzn., nie zostały oraz nie zostaną ustalone lub narzucone warunki różniące się od warunków, które niepowiązane i dobrze poinformowane o sytuacji rynkowej podmioty ustaliłyby między sobą;
      
   3. ZAGRANICZNI DOSTAWCY podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości ich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania w kraju wskazanym w certyfikacie rezydencji podatkowej przekazanym Spółce na potrzeby takich transakcji;
      
   4. ZAGRANICZNI DOSTAWCY nie korzystają ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od dochodów w kraju wskazanym w certyfikacie ICH rezydencji podatkowej;
      
   5. ZAGRANICZNI DOSTAWCY nie prowadzą W CZASIE ŚWIADCZENIA USŁUG ZAGRANICZNYCH działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej poprzez zakład („permanent establishment”), a jeśli prowadzą taką działalność, to usługi świadczone na rzecz Spółki nie są związane z działalnością takiego zakładu;
      
   6. ZAGRANICZNI DOSTAWCY są rzeczywistym właścicielem wypłaconych przez Spółkę kwot („beneficial owner”);
      
   7. istnieją podstawy prawne do wymiany informacji podatkowej między Rzecząpospolitą Polską a krajem, w którym ZAGRANICZNY DOSTAWCA ma siedzibę;
      
   8. ZAGRANICZNI DOSTAWCY zobowiązują się poinformować Spółkę o każdej zmianie dotyczącej informacji w powyższym zakresie.
      
4. Oświadczenie ZAGRANICZNEGO DOSTAWCY musi być ważne na moment dokonania płatności.
5. Brak jest przeszkód do stosowania elektronicznych certyfikatów rezydencji, ze względu na ogólny charakter definicji certyfikatu rezydencji, która w żadnym miejscu nie odnosi się do formy dokumentu: wskazuje jedynie, że musi być to zaświadczenie wydane przez organy podatkowe kraju rezydencji podatkowej otrzymującego należność. Skoro zatem w danym kraju możliwe jest uzyskanie elektronicznego certyfikatu rezydencji, który ma taką samą ważność i moc jak ten, który zostaje wydany w formie papierowej - wówczas nie powinno być przeszkód do tego, aby posiadanie takiego certyfikatu uprawniało do zastosowania zwolnienia lub obniżenia stawki podatku pobieranego „u źródła” zgodnie z obowiązującymi w Polsce przepisami.
6. Certyfikat rezydencji podatkowej ZAGRANICZNEGO DOSTAWCY musi być ważny na moment dokonania płatności.
   
   

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

W myśl art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2016 r. poz. 1888, z późn. zm., dalej: „updop”) podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Zgodnie z art. 3 ust. 3 updop, za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w ust. 2, uważa się w szczególności dochody (przychody) z:

1. wszelkiego rodzaju działalności prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład;
2. położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości lub praw do takiej nieruchomości, w tym ze zbycia jej w całości albo w części lub zbycia jakichkolwiek praw do takiej nieruchomości;
3. papierów wartościowych oraz pochodnych instrumentów finansowych niebędących papierami wartościowymi, dopuszczonych do publicznego obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w ramach regulowanego rynku giełdowego, w tym uzyskane ze zbycia tych papierów albo instrumentów oraz z realizacji praw z nich wynikających;
4. tytułu przeniesienia własności udziałów (akcji) w spółce, ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną lub tytułów uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym albo instytucji wspólnego inwestowania, w których co najmniej 50% wartości aktywów, bezpośrednio lub pośrednio, stanowią nieruchomości położone na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa do takich nieruchomości;
5. tytułu należności regulowanych, w tym stawianych do dyspozycji, wypłacanych lub potrącanych, przez osoby fizyczne, osoby prawne albo jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, mające miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, niezależnie od miejsca zawarcia umowy i wykonania świadczenia.
   
   

W myśl art. 3 ust. 5 updop, za dochody (przychody), o których mowa w ust. 3 pkt 5, uważa się przychody wymienione w art. 21 ust. 1 i art. 22 ust. 1, jeżeli nie stanowią dochodów (przychodów), o których mowa w ust. 3 pkt 1-4.

W przepisie tym, wyrażona jest zasada ograniczonego obowiązku podatkowego, w myśl której państwo, na terytorium którego znajduje się źródło uzyskiwania przychodów, ma suwerenne prawo do opodatkowania podmiotów niebędących jej rezydentami podatkowymi w zakresie dochodów uzyskiwanych z takiego źródła.

W stosunku do niektórych przychodów uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podmioty zagraniczne, obowiązek potrącenia podatku spoczywa na podmiocie polskim (w trybie i na zasadach określonych w art. 26 updop) dokonującym wypłaty należności będącej źródłem tego przychodu. Takie rodzaje przychodów zostały określone w art. 21 ust. 1 i art. 22 ust. 1 updop.

Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 1 i 2 oraz pkt 2a updop, podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów:

1. z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how),
2. z opłat za świadczone usługi w zakresie działalności widowiskowej, rozrywkowej lub sportowej, wykonywanej przez osoby prawne mające siedzibę za granicą, organizowanej za pośrednictwem osób fizycznych lub osób prawnych prowadzących działalność w zakresie imprez artystycznych, rozrywkowych lub sportowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

2a) z tytułu świadczeń: doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze

‒ ustala się w wysokości 20% przychodów.

Regulacja art. 21 ust. 2 updop stanowi, że przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

W art. 21 updop wymienione zostały określone rodzaje należności wypłacane przez podmioty polskie podmiotom zagranicznym, w przypadku uzyskania których, podmiot zagraniczny podlega opodatkowaniu w Polsce podatkiem dochodowym, a obowiązanym do jego naliczenia, potracenia i odprowadzenia do urzędu skarbowego jest podmiot polski. Podatek ten nazywany jest podatkiem „u źródła” ze względu na szczególny sposób jego poboru, który dokonywany jest przez polski podmiot wypłacający określone należności na rzecz nierezydenta, w trybie i na zasadach wymienionych w art. 26 updop.

Stosownie do art. 26 ust. 1 updop, osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, 2b i 2d, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat, z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-1e. Zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji.

W odniesieniu do przepisu art. 21 ust. 1 pkt 2a updop zauważyć należy, że katalog usług w nim wskazanych jest katalogiem otwartym, na co wskazuje sformułowanie „oraz świadczeń o podobnym charakterze”. W ramach tego katalogu za świadczenia o podobnym charakterze należy jednakże uznać wyłącznie świadczenia równorzędne do wymienionych w ustawie. Oznacza to, że aby dane świadczenie można było zakwalifikować do katalogu wskazanego powyżej, winno ono spełnić takie same przesłanki, albo winny wynikać z niego takie same prawa i obowiązki dla stron jak ze świadczeń wymienionych w cytowanym przepisie. Innymi słowy, lista ta obejmuje również świadczenia, które zasadniczo są podobne do wymienionych, lecz mogą być np. inaczej nazwane. Niemniej jednak sama nazwa umowy o świadczenie usługi nie może być wyłącznym czynnikiem, który kwalifikuje lub dyskwalifikuje daną usługę jako należącą lub nie do katalogu świadczeń podlegających opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym od osób prawnych. Decydujące znaczenie dla stwierdzenia, że dane usługi mieszczą się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym ma treść postanowień umowy zawartej z kontrahentem zagranicznym, a przede wszystkim, charakter rzeczywiście wykonywanych świadczeń.

Wśród przychodów wymienionych w art. 21 ust. 1 updop brak jest przychodów z tytułu usług o charakterze pośrednictwa handlowego. Usługi pośrednictwa handlowego nie można zaliczyć także do „świadczeń o podobnym charakterze”, wymienionych w tym przepisie. W przeciwieństwie bowiem do wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 2a updop usług, tj. doradczych, księgowych, badania rynku, czyli usług bezpośrednio obejmujących zobowiązania dwóch podmiotów, usługa pośrednictwa handlowego polega na doprowadzeniu do zawarcia umowy przez zleceniodawcę tej usługi z podmiotem trzecim. Usługi pośrednictwa także bezpośrednio wypełniają inne cele od usług wymienionych w otwartym katalogu usług określonym w analizowanym przepisie. W szczególności należy zauważyć, że zasadniczym celem usługi pośrednictwa handlowego jest doprowadzenie do zawarcia kontraktu i jego realizacji w przeciwieństwie do usług doradczych, czy też badania rynku, gdzie za istotę tych usług należy uznać pozyskanie przez zlecającego określonych informacji mających zastosowanie w procesie zarządzania przedsiębiorstwem.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że uzyskiwane przez podmioty zagraniczne przychody osiągane z tytułu usług o charakterze pośrednictwa handlowego nie zostały literalnie wymienione jako podlegające opodatkowaniu „podatkiem u źródła”, jak również nie sposób uznać ich za przychody ze świadczeń o charakterze podobnym do świadczeń doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń.

Tym samym przychody uzyskane przez podmioty zagraniczne z tytułu świadczenia usług o charakterze pośrednictwa handlowego nie są objęte zakresem przedmiotowym art. 21 ust. 1 pkt 1 i 2a updop. Oznacza to, że Spółka dokonując wypłaty należności na rzecz zagranicznych podmiotów z tytułu usług o charakterze pośrednictwa handlowego nie jest obowiązana, na podstawie art. 26 ust. 1 updop, do pobrania i odprowadzenia do organu podatkowego od tej należności zryczałtowanego podatku dochodowego na podstawie ww. przepisów.

Podsumowując, należy uznać za prawidłowe stanowisko Wnioskodawcy, że zapłata na rzecz DOSTAWCÓW ZAGRANICZNYCH z KRAJÓW za zakup USŁUG ZAGRANICZNYCH, nie podlega w Polsce podatkowi u źródła, ponieważ nie mieszczą się w katalogu usług, o których mowa w art. 21 ust. 1 updop.

Jednocześnie zauważyć należy, że w przypadku wypłaty przez Spółkę należności zagranicznym dostawcom z ww. tytułu, które jak wskazano nie mieszczą się w katalogu art. 21 ust. 1 updop, Spółka nie będzie miała obowiązku posiadania certyfikatów rezydencji dostawców zagranicznych warunkujących niepobranie „podatku u źródła”.

Mając na uwadze powyższe, pytania oznaczone numerami 2-6 należy uznać za bezprzedmiotowe.

Dodatkowo podkreślić należy, że tut. organ przyjął jako element opisu stanu faktycznego, kwestię, że świadczone usługi są usługami pośrednictwa handlowego. Jednocześnie zauważyć należy, że kwestia ta może zostać zweryfikowana przez uprawniony organ podatkowy w toku ewentualnego postępowania kontrolnego lub podatkowego. Dokonanie oceny w tym zakresie wykracza bowiem poza ramy postępowania o wydanie interpretacji indywidualnej.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
   
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.