Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP3-2.4011.301.2017.2.MK
z 14 grudnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 3 listopada 2017 r. (data wpływu 3 listopada 2017 r.) uzupełnione pismem z dnia 4 grudnia 2017 r., data wpływu 11 grudnia 2017 r. (data nadania 4 grudnia 2017 r.) stanowiącym odpowiedź na wezwanie z dnia 20 listopada 2017 r. Nr 0114-KDIP3-2.4011.301.2017.1.MK, 0114- KDIP3-1.4011.388.2017.1.EC (data nadania 20 listopada 2017 r., data doręczenia 27 listopada 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika z tytułu przekazywania za pośrednictwem Wnioskodawcy spłat z Inwestycji, odsetek od pożyczek spłacanych przez pożyczkobiorców – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 listopada 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika z tytułu przekazywania za pośrednictwem Wnioskodawcy spłat z Inwestycji, odsetek od pożyczek spłacanych przez pożyczkobiorców.

Pismem z dnia z dnia 20 listopada 2017 r. Nr 0114-KDIP3-2.4011.301.2017.1.MK, 0114- KDIP3-1.4011.388.2017.1.EC Wnioskodawca został wezwany do uzupełnienia przedmiotowego wniosku poprzez przesłanie dokumentu z którego wynika prawo do udzielania pełnomocnictwa w imieniu Wnioskodawcy. Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 27 listopada 2017 r., natomiast w dniu 11 grudnia 2017 r. (w terminie) pismem z dnia 4 grudnia 2017 r. przesłano brakujące dokumenty.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Sp. z o.o. (dalej: „Spółka” lub „Wnioskodawca") jest spółką kapitałową z siedzibą w Polsce, gdzie podlega opodatkowaniu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania.
W ramach swojej podstawowej działalności gospodarczej Wnioskodawca działa na polskim rynku świadcząc usługi finansowe na rzecz osób fizycznych. Zakres tych usług obejmuje obecnie przede wszystkim udzielanie pożyczek pod zastaw samochodu oraz udzielanie pożyczek na zakup samochodu. Pożyczki te mogą być udzielane osobom fizycznym prowadzącym lub nieprowadzących działalność gospodarczą (dalej: „Klienci” lub „Pożyczkobiorcy”).

W związku z udzielanymi pożyczkami Spółka posiada wobec swoich Klientów wierzytelności obejmujące należności z tytułu:

• kwoty głównej pożyczki,
• należnych odsetek od pożyczki,
• prowizji (płatnej w ratach) za udzielenie pożyczki,
• prowizji miesięcznej za obsługę pożyczki,
• odsetek karnych za opóźnienie.
  
  

Wierzytelności te obejmują zarówno należności wymagalne, jak i takie, które staną się wymagalne dopiero w przyszłości.

W celu poprawienia płynności finansowej Spółka zdecydowała się na rozpoczęcie współpracy z podmiotem zagranicznym, tj. spółką A. z siedzibą na Łotwie (dalej również jako: „Operator”). Operator posiada certyfikat rezydencji wydany przez organ podatkowy na Łotwie, potwierdzający, że Spółka łotewska jest rezydentem podatkowym na Łotwie. Zasady współpracy pomiędzy Wnioskodawcą a A. określone zostały w umowie o współpracy (dalej: „Umowa Współpracy”).

Operator prowadzi platformę internetową obrotu wierzytelnościami (dalej: „Platforma”) oferującą osobom fizycznym i inwestorom instytucjonalnym (dalej: „Inwestorzy”) możliwość inwestowania w pożyczki udzielone przez firmy pożyczkowe, leasingowe, faktoringowe w różnych krajach. Pożyczki te udzielone zostały przez różnych pożyczkodawców, z różnych krajów, na różne cele.

Na podstawie zawartej Umowy Współpracy jednym z podmiotów udostępniających swoje wierzytelności na Platformie stała się Spółka. Zgodnie z przyjętym przez Wnioskodawcę założeniem, będzie on umieszczać na Platformie wierzytelności własne obejmujące przede wszystkim wierzytelności z tytułu kwoty głównej udzielonych pożyczek oraz odsetek karnych, może jednak zdarzyć się, że udostępnione zostaną również wierzytelności obejmujące pozostałe opłaty należne od Pożyczkobiorcy, tj. prowizje i odsetki od pożyczki.

Inwestorami mogą być zarówno polscy jak i zagraniczni rezydenci podatkowi. Inwestorzy rejestrują konto na Platformie, otrzymując indywidualny numer identyfikacyjny (dalej: „ID”) Inwestora oraz zawierając z Operatorem umowę dotyczącą ogólnych warunków korzystania z Platformy. Dane osobowe takie jak imię, nazwisko, adres zamieszkania i inne informacje poufne Inwestorów są przechowywane oraz przetwarzane przez Operatora i nie są ogólnie dostępne (w szczególności, nie są dostępne Wnioskodawcy).

Inwestor samodzielnie wybiera, w które pożyczki (i od którego pożyczkodawcy pochodzące) chce zainwestować (dalej: „Inwestycja”). Pojedyncza Inwestycja realizowana jest po zawarciu trójstronnej umowy cesji wierzytelności, której stronami są: Inwestor, Operator oraz pierwotny wierzyciel, tj. pożyczkodawca (dalej: „Umowa Cesji”). W przypadku wyboru pożyczki Spółki, Inwestor będzie zawierał za pośrednictwem Platformy Umowę Cesji każdorazowo po podjęciu decyzji o inwestowaniu w wybraną przez siebie pożyczkę udzieloną wcześniej przez Wnioskodawcę. Nabycie wierzytelności dokonywane jest za cenę określoną w Umowie Cesji, przy czym pojedyncza transakcja może dotyczyć całości lub części danej wierzytelności.

W praktyce Umowa Cesji jest zawierana elektronicznie przez Operatora, który posiadając pełnomocnictwa zarówno od Spółki, jak i od Inwestora, działa w tym zakresie w ich imieniu i na ich rzecz. Dane osobowe Inwestora pozostają dla Spółki niejawne; Umowa Cesji zawiera wyłącznie ID Inwestora, nie wskazuje natomiast danych typu imię, nazwisko, czy adres Inwestora.

Każdorazowo Umowa Cesji składa się z dwóch części:

1. Część I zatytułowana „Podstawowe Warunki Umowy Cesji” zawiera podstawowe informacje dotyczące konkretnej Inwestycji. Warunki te są zmienne i każdorazowo zawierają przede wszystkim następujące informacje dotyczące konkretnej Inwestycji:
   • ID Inwestora,
     
   • ID Pożyczkobiorcy,
     
   • numer Pożyczki będącej przedmiotem danej Umowy Cesji,
     
   • określenie elementów, z których składają się nabywane przez Inwestora wierzytelności wobec Pożyczkobiorcy (tj. np. wysokość kapitału pożyczki w jaką inwestuje Inwestor, wysokość należnych odsetek z tytułu udzielonej pożyczki lub opóźnionych płatności),
     
   • cenę po jakiej Inwestor nabywa prawa do wierzytelności Spółki,
     
   • zysk roczny Inwestora, ustalony według zasad przewidzianych w dalszych postanowieniach Umowy,
     
   • datę spłaty Pożyczki, której wierzytelność dotyczy,
     
   • informację czy Inwestor korzysta z prawa do zwrotnego przeniesienia wierzytelności na rzecz Spółki;
2. Część II zatytułowana „Ogólne Warunki Umowy Cesji" zawiera ogólne warunki i zasady realizacji Inwestycji. Pozostaje ona taka sama dla każdej Inwestycji.
   
   

W odniesieniu do poszczególnych wierzytelności Umowa Cesji może dopuszczać możliwość zwrotnego przeniesienia na Spółkę scedowanej uprzednio wierzytelności. Sytuacja taka może dotyczyć przypadku, gdy Klient dopuszcza się zwłoki w regulowaniu płatności powyżej 60 dni (obowiązek Spółki do przyjęcia zwrotu pozostałej do spłaty wierzytelności), bądź innych umownie określonych przypadków, w których Spółka może zażądać zwrotu jej wierzytelności (w całości lub w części), np. gdy Inwestor utraci prawa użytkownika Platformy lub według własnego uznania Spółki. W przypadku skorzystania z tego prawa, Wnioskodawca odkupuje od Inwestora roszczenia po cenie obliczonej zgodnie z formułą zawartą w Umowie Cesji.

Jednocześnie, w każdym momencie Inwestor może skorzystać z prawa odsprzedaży wierzytelności Spółki innemu Inwestorowi na tzw. rynku wtórnym funkcjonującym na Platformie. W praktyce, codziennie może dochodzić do odsprzedaży praw od Inwestora do Inwestora.

Możliwa jest również sytuacja, w której w jedną Pożyczkę Spółki inwestować będzie kilku różnych Inwestorów w tym samym bądź w różnych momentach.

W każdym przypadku, na skutek zawartej Umowy Cesji, Inwestor nabywa od Spółki wierzytelności wobec Pożyczkobiorcy, wskutek czego staje się nowym wierzycielem wobec Klienta Spółki. Pomimo tego jednak, Klient nadal spłaca swoje zobowiązanie do Spółki, zgodnie z harmonogramem ustalonym w umowie pożyczki. To do Spółki należy podejmowanie wszelkich czynności związanych z dochodzeniem należności od Pożyczkobiorcy. Także bowiem po cesji, wierzytelnością zarządza sama Spółka, czyniąc to jednak na rzecz Inwestora (zgodnie z udzielonym upoważnieniem), chociaż nadal we własnym imieniu, występując wobec klienta niezmiennie jako pożyczkodawca (zwykle Klient nie jest informowany o dokonanej cesji, a Inwestor nie ma prawa do samodzielnego dochodzenia od niego należności). Po otrzymaniu danej płatności od Klienta Spółka przekazuje ją (w części odnoszącej się do zbytej wierzytelności) na Platformę, skąd A. dokonuje rozdysponowania środków na rachunek Inwestora lub Inwestorów, którzy nabyli daną wierzytelność (części wierzytelności) Spółki. Wnioskodawca nie ma zatem prawa do swobodnego dysponowania środkami otrzymanymi od Pożyczkobiorcy w części dotyczącej wierzytelności udostępnionych na Platformie, gdyż ma obowiązek przekazywać Operatorowi otrzymane od Pożyczkobiorców spłaty kwot należnych Inwestorom. Również Operator nie ma prawa do swobodnego dysponowania środkami przekazanymi przez Spółkę, gdyż ma obowiązek dokonać dalszego ich transferu odpowiednim Inwestorom.

Na zasadach określonych we wspomnianych powyżej Umowach, Operator jest bowiem odpowiedzialny za rozliczanie Inwestycji dokonywanych za pośrednictwem Platformy oraz za fizyczne dokonywanie płatności związanych z realizacją i rozliczeniem Inwestycji. W tym celu dla każdego Inwestora oraz każdego pożyczkodawcy (w tym Spółki) uruchomione zostają wirtualne rachunki, obsługiwane przez A. Wyłącznie Operator, poprzez zawarte Umowy posiada dostęp do danych osobowych uczestników transakcji (Inwestorów i pożyczkodawców) oraz realizuje wszystkie płatności (tj. wykonuje wszystkie przelewy bankowe) bezpośrednio od i do Inwestorów oraz od i do Wnioskodawcy. Operator posiada także zgodę od Inwestorów na gromadzenie i przetwarzanie ich danych osobowych oraz prowadzi odpowiednią ich archiwizację; Spółka nie posiada takich uprawnień.

Sam Wnioskodawca nie ma prawnej ani faktycznej możliwości dokonania bezpośredniego przelewu na konta Inwestorów kwoty należnej od Pożyczkobiorcy:

1. Po pierwsze bowiem ani Umowa Współpracy, ani Umowy Cesji nie dają Wnioskodawcy prawa ani nie nakładają obowiązku bezpośredniego przelewu środków na konta Inwestorów.
   
2. Po drugie natomiast Spółka nie ma fizycznej możliwości dokonywania bezpośredniego transferu otrzymanych od Pożyczkobiorców spłat na konta bankowe Inwestorów z uwagi na:
   
1. brak wiedzy odnośnie kwoty należnej danemu Inwestorowi - to Operator dysponuje systemem informatycznym umożliwiającym mu precyzyjne obliczanie kwot należnych poszczególnym Inwestorom w związku z dokonywaniem codziennie przez Inwestorów od kilku do kilkunastu tysięcy transakcji na Platformie; sam Wnioskodawca natomiast nie ma jakiejkolwiek wiedzy na temat transakcji realizowanych przez Inwestorów oraz
2. braku danych niezbędnych do dokonania przelewu - Spółka nie dysponuje danymi osobowymi Inwestorów takimi jak imię, nazwisko, adres, narodowość, czy numer rachunku bankowego; Wnioskodawca zna jedynie anonimowy numer ID Inwestora, który w żaden sposób nie pozwala na jakąkolwiek identyfikację Inwestora ani na bezpośredni kontakt z Inwestorem.
   
   

W praktyce zatem, fizyczne rozliczenie spłat Pożyczkobiorców oraz rozliczenie z Inwestorem wygląda następująco:

• Pożyczkobiorca spłaca ratę pożyczki (albo część raty) zawierającą kapitał wraz z należnymi odsetkami i/lub innymi opłatami wynikającymi z umowy pożyczki, dokonując płatności na konto bankowe Pożyczkodawcy;
• niezwłocznie po otrzymaniu spłaty od Pożyczkobiorcy, Pożyczkodawca działając za pośrednictwem Platformy, informuje Operatora o kwocie spłaconej raty pożyczki;
• na podstawie informacji otrzymanej od Pożyczkodawcy oraz informacji o Inwestycjach zrealizowanych przez Inwestorów wygenerowanej przez Operatora za pośrednictwem Platformy, Operator kalkuluje jaka część spłaconej przez Pożyczkobiorcę raty należna jest Inwestorom, a następnie informuje o wyniku kalkulacji Wnioskodawcę;
• Spółka, na zasadach określonych w Umowie Współpracy, przelewa pieniądze otrzymane od Pożyczkobiorców na konto Operatora (w przypadku nieprzelania przez Spółkę kwoty na rachunek A., Operator nie ma obowiązku rozliczenia Inwestycji z własnych środków);
• Operator, dokonuje rozliczenia z Inwestorem z tytułu wszystkich Inwestycji realizowanych przez Inwestora za pośrednictwem Platformy (kwota należna Inwestorowi wynika z precyzyjnych obliczeń dokonywanych przez system informatyczny Operatora); możliwa jest przy tym sytuacja, że pomimo, iż Pożyczkobiorca spłacił pożyczkę albo doszło do zwrotnego przeniesienia wierzytelności na Spółkę, Inwestor nie otrzyma wypłaty od Operatora, z uwagi na straty z innych inwestycji (jeśli ryzyko inwestycyjne ponosi Inwestor);
• po zrealizowaniu poszczególnych Inwestycji, Inwestor może inwestować dalej lub - zlecając Operatorowi przelew -wypłacić pieniądze zdeponowane na koncie Operatora pomniejszone o opłatę serwisową należną Operatorowi; w konsekwencji możliwa jest sytuacja, że odsetki otrzymane przez Inwestora od Pożyczkobiorcy będą jedynie widoczne w formie elektronicznych pieniędzy zaksięgowanych na Platformie i nie będą wypłacane Inwestorowi.
  
  

Podsumowując, w wyniku zawarcia Umowy Cesji, Inwestor nabywa wierzytelności Spółki wobec Pożyczkobiorców, które mogą obejmować prawo do należnych odsetek. Pożyczkobiorcy mają zobowiązanie do wypłaty Inwestorom (jako nowym wierzycielom) kwot należnych w związku z wcześniejszym zawarciem umowy pożyczki z Wnioskodawcą. Pożyczkobiorcy za pośrednictwem Wnioskodawcy dokonują wypłat Inwestorom, tj. spłacają kwoty należne w związku z wcześniejszym zawarciem umowy pożyczki na konto Wnioskodawcy, następnie Wnioskodawca (zgodnie z powyższymi zasadami) przelewa na konto bankowe Operatora, w imieniu Pożyczkobiorców, spłaty kwot należnych Inwestorom. A zatem, Wnioskodawca nie realizuje bezpośrednio jakichkolwiek wypłat na rzecz Inwestorów, jako że nie ma takiej możliwości prawnej ani faktycznej. Spółka ani Operator nie są uprawnieni do odsetek spłacanych przez Pożyczkobiorców Inwestorom. Wnioskodawca pośredniczy jedynie w przekazywaniu kwot należnych od Pożyczkobiorcy do Inwestora za pośrednictwem Operatora. Operator na zasadach określonych w umowie zawartej z Inwestorem, za pośrednictwem Platformy oddaje do dyspozycji Inwestorowi środki przelane przez Pożyczkobiorcę lub wypłaca mu pieniądze.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy na Wnioskodawcy, jako na podmiocie pośredniczącym w przekazywaniu spłat z Inwestycji, ciąży obowiązek poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych od odsetek od pożyczek spłacanych przez Pożyczkobiorców?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie jest on zobowiązany do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych od odsetek od pożyczek spłacanych przez Pożyczkobiorców i przekazywanych Inwestorom za pośrednictwem Platformy.

Poniżej Wnioskodawca prezentuje szczegółowe uzasadnienie swojego stanowiska:

1. Stan prawny.
   
   

Zgodnie z art. 8 ustawy Ordynacja podatkowa płatnikiem jest osoba fizyczna, prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia, pobrania podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Z kolei w myśl art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: „ustawa o PIT”), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy). Zgodnie natomiast z ust. 2a tego przepisu, osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o PIT stanowi, że źródłami przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c.

Stosownie natomiast do art. 17 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się odsetki od pożyczek.

Zgodnie z art. 30a ust. 1 pkt 1 ustawy o PIT, od uzyskanych dochodów (przychodów) z odsetek od pożyczek, z wyjątkiem gdy udzielanie pożyczek jest przedmiotem działalności gospodarczej, pobiera się 19% zryczałtowany podatek dochodowy. Ustęp 2 ww. przepisu stanowi natomiast, że przepisy art. 30a ust. 1 pkt 1 - 5 ustawy o PIT stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Polska.

Z kolei art. 41 ust. 1 ustawy o PIT stanowi, że osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Ustęp 4 stwierdza zaś, że płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4-5a, 13-16 oraz art. 30a ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 4d, 5 oraz 10. Zgodnie z ustępem 9, w przypadku, o którym mowa w ust. 4, płatnik pobiera zryczałtowany podatek dochodowy na zasadach określonych w art. 29 bez względu na to, czy podatnik ma miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w rozumieniu art. 3 ust. 1a. jeżeli uzyska od tego podatnika certyfikat rezydencji.

Na mocy art. 42 ust. 1 ustawy o PIT, płatnicy, o których mowa w art. 41 ustawy o PIT przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) - na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby.

Jednakże w przypadku gdy podatek został pobrany zgodnie z art. 30a ust. 2a, płatnicy, o których mowa w art. 41 ust. 10, przekazują kwotę tego podatku na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.

Art. 41 ust. 10 ustawy o PIT wskazuje na obowiązek poboru podatku wobec podmiotów pośredniczących w wypłacie niektórych świadczeń. W zakresie papierów wartościowych zapisanych na rachunkach zbiorczych płatnikami zryczałtowanego podatku dochodowego, o którym mowa w art. 30a ust. 1 pkt 4, w zakresie dywidendy oraz dochodów (przychodów) określonych w art. 24 ust. 5 pkt 1, 3 lub 6. a także zryczałtowanego podatku dochodowego, o którym mowa w art. 30a ust. 1 pkt 2 i 5, są podmioty prowadzące rachunki zbiorcze, za pośrednictwem których należności z tych tytułów są wypłacane.

2. Analiza sytuacji Spółki.
   
   

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego / zdarzenia przyszłego, w związku z zawarciem Umowy Cesji Inwestor staje się właścicielem Wierzytelności z tytułu pożyczki udzielonej przez Spółkę (w odpowiedniej części), a zatem uzyskuje prawo do spłat części kapitału, odsetek i innych opłat należnych z tytułu tej pożyczki. Oznacza to, że Inwestor staje się rzeczywistym właścicielem odsetek spłacanych przez Pożyczkobiorcę.

Inwestor może być przy tym zarówno osobą fizyczną niemającą miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, podlegającą ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce na podstawie art. 3 ust. 2a ustawy o PIT, jak i osobą fizyczną mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej podlegającą nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce na podstawie art. 3 ust. 1 ustawy o PIT. Co więcej może to być osoba prowadząca działalność gospodarczą, albo nieprowadząca działalności gospodarczej. Inwestorem może być także osoba prawna, mająca siedzibę w Polsce albo za granicą. Wnioskodawca nie posiada jednak wiedzy odnośnie tożsamości ani rezydencji Inwestora i z uwagi na zasady funkcjonowania Platformy oraz umowy zawierane przez Operatora, nie ma możliwości pozyskania tych danych.

Jak wskazano powyżej, wypłaty pieniędzy Inwestorom (Inwestorom) dokonywane są przez Pożyczkobiorców. Wypłacone przez Pożyczkobiorcę pieniądze trafiają na konto Pożyczkodawcy, który na podstawie Umowy Cesji ma obowiązek niezwłocznie przekazywać Operatorowi otrzymane od Pożyczkobiorców spłaty. Pożyczkodawca nie ma prawa do swobodnego dysponowania środkami otrzymanymi od Pożyczkobiorcy w wyniku dokonywania rozliczeń na podstawie zawieranych Umów. Również Operator nie ma prawa swobodnego dysponowania środkami otrzymanymi od Pożyczkodawcy - Operator ma obowiązek dokonać przeliczenia i alokacji kwot do odpowiednich Inwestorów oraz za fizyczne dokonywanie płatności związanych z realizacją i rozliczeniem Inwestycji.

W konsekwencji Wnioskodawca działa jedynie jako pośrednik przy przekazywaniu płatności dokonanej przez Pożyczkobiorcę. Spółka przekazuje bowiem do Operatora otrzymane od Pożyczkobiorców spłaty, a następnie to Operator dokonuje alokacji spłat pomiędzy Inwestorów, biorąc pod uwagę historię inwestowania w daną Pożyczkę na przestrzeni jej obecności na Platformie.

Co więcej, Spółka w ogóle nie ma możliwości dokonania bezpośredniego przelewu na konta Inwestorów. Jak wskazywano, niemożność ta występuje na dwóch płaszczyznach, tj.:

1. prawnej - gdyż:
   • zawierane Umowy Cesji (jak i Umowa Współpracy) nie dają Wnioskodawcy prawa ani nie nakładają obowiązku bezpośredniego przelewu środków na konta Inwestorów, a dodatkowo
   • Wnioskodawca nie ma prawa do przetwarzania danych osobowych Inwestorów;
2. fizycznej/faktycznej - jako, że:
   
   • Spółka nie posiada dokładnej wiedzy odnośnie finalnej kwoty należnej danemu Inwestorowi (to Operator dysponuje systemem (Platformą) umożliwiającym mu precyzyjne obliczanie kwot należnych poszczególnym Inwestorom w związku z dokonywaniem codziennie od kilku do kilkunastu tysięcy transakcji na Platformie, które pozostają poza wiedzą i kontrolą Wnioskodawcy) oraz
   • Spółka nie ma dostępu do danych niezbędnych do dokonania przelewu na rachunek Inwestora (nie dysponuje danymi osobowymi Inwestorów takimi jak imię, nazwisko, adres, narodowość, numer rachunku bankowego, Wnioskodawca zna jedynie anonimowy ID Inwestora, który w żaden sposób nie pozwala na jakąkolwiek identyfikację Inwestora ani na bezpośredni kontakt z nim).

Powyższe oznacza jednocześnie, że pełniąc rolę pośrednika przy przekazywaniu spłat od Pożyczkodawców do Operatora, Spółka nie ma prawnej ani faktycznej możliwości ustalenia nawet statusu Inwestora, tzn. tego czy inwestor jest osobą fizyczną, czy osobą prawną, gdzie znajduje się siedziba/miejsce zamieszkania Inwestora, ani też jakie są inne dane dotyczące Inwestora. Wnioskodawca posiada jedynie ID, czyli numer danego Inwestora nadany mu przez Platformę i nie ma możliwości dowiedzenia się o innych danych dotyczących Inwestorów i historii ich inwestowania. Powyższy model współpracy wynika obiektywnie ze specyfiki działalności Operatora oraz znajduje potwierdzenie w zasadach funkcjonowania Platformy potwierdzonych w zawieranych umowach (tj. w Umowie Współpracy, Umowach Cesji oraz Umowach zawieranych przez Operatora z Inwestorami). W takich okolicznościach realizacja obowiązków płatnika jest praktycznie niemożliwa.

W tym miejscu należy jednak przede wszystkim wskazać, że w ocenie Spółki płatności przekazywane od Pożyczkobiorców na rzecz Inwestorów w ogóle nie kwalifikują Spółki do uznania jej za płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych. Należy bowiem zauważyć, że:

• Spółka nie dokonuje wypłat na rzecz Inwestora działając w imieniu własnym i dokonując spłat wynikających ze swojego długu wobec Inwestora;
• na skutek zawarcia Umowy Cesji to nie Spółka staje się bowiem dłużnikiem Inwestora, lecz Pożyczkobiorca;
• Spółka działa natomiast wyłącznie w charakterze tzw. podmiotu pośredniczącego w zakresie płatności, zobowiązanego do przekazania spłaty dokonanej przez Klienta (dłużnika) na rzecz Inwestora (obecnego wierzyciela);
• z kolei sytuacje warunkujące powstanie obowiązku poboru podatku zryczałtowanego w przypadku podmiotu pośredniczącego reguluje powołany powyżej art. 41 ust. 10 ustawy o PIT, który jednak nie ma zastosowania w niniejszym stanie faktycznym / zdarzeniu przyszłym. Zgodnie bowiem z tym przepisem, kategorie dochodów (przychodów), z tytułu których do poboru podatku zobowiązane są podmioty, za pośrednictwem których następuje wypłata tych świadczeń, nie zawierają przychodów z tytułu odsetek i dyskonta z innych tytułów niż od papierów wartościowych.
  
  

Biorąc pod uwagę powyższe, Spółka stoi na stanowisku, iż nie jest i nie będzie zobowiązana do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych od odsetek od pożyczek spłacanych przez Pożyczkobiorców oraz przekazywanych Inwestorom za pośrednictwem Platformy. Odmienne podejście nie znajduje potwierdzenia w obowiązujących przepisach prawa.

Spółka pragnie przy tym podkreślić, że takie samo stanowisko jak prezentowane w niniejszym wniosku wyraził również -w odniesieniu do identycznego stanu faktycznego - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 28 czerwca 2017 r. nr 0114-KDIP3-2.4011.114.2017.1.MK. W interpretacji tej Organ w całości podzielił stanowisko podatnika (identyczne z przedstawionym przez Wnioskodawcę), odstępując od uzasadnienia prawnego.

Zbliżone stanowisko natomiast zostało potwierdzone m.in. w:

• interpretacji indywidualnej z dnia 13 listopada 2013 r. nr ITPB2/415-769/13/TJ, wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy oraz
  

• w interpretacji z dnia 15 lutego 2013 r., nr IPPB5/423-1155/12-2/MW, wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie.
  
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia/Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14 na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4 , 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach – (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 z poźn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy)

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.