Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT3.4011.271.2017.2.SK
z 8 grudnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku złożonym za pomocą platformy ePUAP w dniu 20 września 2017 r. (identyfikator poświadczenia ePUAP – UPP13447779), uzupełnionym pismami złożonymi w dniu 27 września 2017 r., w dniu 3 listopada 2017 r. oraz w dniu 6 listopada 2017 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 września 2017 r. do tutejszego Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatku od towarów i usług.

Następnie, pismem złożonym w dniu 27 września 2017 r. Wnioskodawczyni uzupełniła przedmiotowy wniosek.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa m.in. w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 20 października 2017 r., nr 0113 KDIPT3.4011.271.2017.1.SK, na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ww. ustawy, wezwano Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano za pośrednictwem platformy ePUAP w dniu 20 października 2017 r. (data doręczenia 27 października 2017 r.). Wnioskodawczyni uzupełniła ww. wniosek pismem z dnia 30 października 2017 r. (data wpływu 3 listopada 2017 r.) oraz pismem z dnia 31 października 2017 r. (data wpływu 6 listopada 2017 r.)

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni jest osobą fizyczną i prowadzi działalność gospodarczą opodatkowaną podatkiem dochodowym w formie karty podatkowej. Wnioskodawczyni jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawczyni posiada nieruchomość, stanowiącą niezabudowaną działkę gruntu, zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przeznaczoną pod zabudowę. Nieruchomość ta nie jest związana z prowadzoną przez Wnioskodawczynię działalnością gospodarczą i nie jest wykazywana jako środek trwały. Działalność Wnioskodawczyni nie polega na dostawie lub zagospodarowaniu nieruchomości. Wnioskodawczyni nabyła opisywaną nieruchomość w wyniku rozwiązania Spółki jawnej, w której uczestniczyła w przeszłości, jako zaspokojenie w naturze Jej roszczenia o zwrot wkładu i wypłatę należnych, lecz niepodzielonych zysków. Przedmiotem działalności zlikwidowanej Spółki był wynajem i dzierżawa nieruchomości na rachunek własny. Opisywana nieruchomość nie była wykorzystywana w tej działalności. Nieruchomość była wykazywana w ewidencji środków trwałych zlikwidowanej Spółki, jako środek trwały. W związku z nabyciem własności opisywanej nieruchomości, Wnioskodawczyni nie korzystała z obniżenia podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego. Likwidacja Spółki jawnej nastąpiła w 2013 r. Z tytułu działalności Spółki Wnioskodawczyni opłacała podatek dochodowy z działalności gospodarczej w formie podatku liniowego. Wnioskodawczyni nie zajmuje się dostawą nieruchomości profesjonalnie i nie jest to przedmiotem jej obecnej lub planowanej działalności. Posiada jednak kilka nieruchomości, które mogą być przedmiotem zbycia w przyszłości, w ramach normalnej gospodarki majątkowej. Wnioskodawczyni może też, choć tego nie zakłada, nabywać w przyszłości nieruchomości, które w ramach tej gospodarki będą zbyte w dalszym czasie. Wnioskodawczyni osiąga przychody z najmu i z tego tytułu odprowadza podatek od towarów i usług. Wnioskodawczyni zamierza zbyć opisywaną nieruchomość nabywcy, który planuje wykorzystanie jej zgodnie z przeznaczeniem określonym w planie zagospodarowania. Zbycie ma nastąpić w roku 2017 lub 2018, czyli przed upływem 5 i 6 lat od daty nabycia.

W piśmie z dnia 30 października 2017 r. stanowiącym uzupełnienie wniosku Wnioskodawczyni dodała, że prowadzi działalność gospodarczą od 2017 r. w zakresie przygotowania posiłków domowych. Wnioskodawczyni prowadzi ewidencję przychodów - utargów gotówkowych, ewidencję dostaw i nabyć (w zakresie VAT). Nabycie przedmiotowej nieruchomości nastąpiło w dniu 8 listopada 2013 r. Jest to zarazem data rozwiązania Spółki jawnej. Wnioskodawczyni nie wykorzystuje przedmiotowej nieruchomości do działalności gospodarczej. Przedmiotowa nieruchomość nie jest wynajmowana w ramach działalności gospodarczej; nie jest w ogóle wynajmowana z powodu braku zainteresowania. Opisywana nieruchomość nie została wprowadzona do ewidencji środków trwałych (wykazu) Wnioskodawczyni w ramach prowadzonej obecnie działalności gospodarczej. Była wprowadzona w ramach działalności prowadzonej do 2013 r. W momencie nabycia niezabudowanej działki gruntu Wnioskodawczyni nie miała skonkretyzowanych planów co do jej przeznaczenia i nie planowała jej sprzedaży. Planowane zbycie nieruchomości nie będzie nosiło cech działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a ust. 6 ustawy o podatku dochodowym, w szczególności jest to jednorazowa czynność wykonywana w sposób niezorganizowany. Ponadto, Wnioskodawczyni podkreśliła, że nie wyklucza by nastąpiły w przyszłości inne sprzedaże nieruchomości, gdyż posiada ich więcej. Wnioskodawczyni podjęła działania marketingowe, tj. oferowała sprzedaż przedmiotowej nieruchomości informując w różny sposób potencjalnych nabywców o takiej możliwości. Nieruchomość będąca przedmiotem sprzedaży nie jest wykorzystywana przez Wnioskodawczynię. Wnioskodawczyni nie dokonywała co najmniej po listopadzie 2013 r., kiedy nabyła przedmiotową nieruchomość, żadnych innych sprzedaży nieruchomości. Nieruchomość będąca przedmiotem wniosku zostanie (została) nieodpłatnie udostępniona nabywcy w celu dokonana badań niezbędnych do oceny jej przydatności dla zamierzonego celu. Wynik tych badań, jest warunkiem dojścia do skutku umowy sprzedaży. Wnioskodawczyni nie ponosiła nakładów na uzbrojenie działki będącej przedmiotem wniosku ani innej będącej Jej własnością nieruchomości. Ponadto, Wnioskodawczyni dodała, że nie planuje sprzedaży żadnej z posiadanych nieruchomości. Liczy się z możliwością takiej sprzedaży. Nieruchomości te są wykorzystywane do wynajmowania, zaspokajania potrzeb mieszkaniowych lub działalności gospodarczej.

Następnie, pismem z dnia 31 października 2017 r. (data wpływu 6 listopada 2017 r.) Wnioskodawczyni uzupełniła wniosek w zakresie podatku od towarów i usług wskazując, że działka będąca przedmiotem wniosku stanowi majątek osobisty Wnioskodawczyni. Nie pozostaje Ona w związku małżeńskim. Działka ta nie była wykorzystywana po jej nabyciu, w szczególności do prowadzenia działalności gospodarczej lub rolniczej i nie była udostępniania osobom trzecim na podstawie umów najmu, dzierżawy, użyczenia, odpłatnie lub nieodpłatnie (poza wydaniem w celu przeprowadzenia badań). Wnioskodawczyni dodała, że podejmowała starania o uzyskanie jak najwyższej ceny sprzedaży, jednak nie były to nakłady na podwyższenie wartości, takie jak np. uzbrojenie terenu, ogrodzenie, itp. Wnioskodawczyni nie ma jeszcze skonkretyzowanych planów co do przeznaczenia środków ze sprzedaży, prawdopodobnie większość z tych środków będzie miało przeznaczenie inwestycyjne, w tym może to być zakup innej nieruchomości. Ponadto, Wnioskodawczyni dokonywała sprzedaży działek i innych nieruchomości w przeszłości. Działka nie była przez Wnioskodawczynię wykorzystywana na cele zwolnione z podatku. Starania o pozyskanie nabywcy polegały głównie na poszukiwaniu poprzez agentów obrotu nieruchomościami takich podmiotów, które mogły być zainteresowane nabyciem działki, poinformowaniu o tym osób posiadających sąsiednie nieruchomości oraz udziale przez pełnomocnika (syna, który nie zajmuje się profesjonalnie obrotem nieruchomościami) w rozmowach z potencjalnymi nabywcami.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy w przypadku sprzedaży opisywanej działki gruntu Wnioskodawczyni będzie miała obowiązek zapłaty podatku od towarów i usług?
2. Czy w przypadku sprzedaży opisywanej działki gruntu Wnioskodawczyni ma obowiązek zapłaty podatku dochodowego ze zbycia rzeczy i praw majątkowych, czy też ma obowiązek traktowania przychodu ze zbycia opisywanej nieruchomości, jako przychodu z działalności gospodarczej i ma rozliczyć podatek zgodnie zobowiązującą Ją w roku sprzedaży formą opodatkowania?
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest odpowiedź na pytanie nr 2 dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych. Natomiast wniosek w zakresie pytania nr 1 dotyczący podatku od towarów i usług zostanie rozpatrzony odrębnie.

Zdaniem Wnioskodawczyni, ma Ona obowiązek traktowania przychodu ze zbycia opisywanej nieruchomości jako przychodu z działalności gospodarczej i rozliczenia podatku zgodnie z obowiązującą Ją w roku sprzedaży formą opodatkowania.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 w zw. z ust. 2 pkt 3 w zw. z art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odpłatne zbycie składników majątku podatnika będących środkami trwałymi, w tym nieruchomościami, jest przychodem z działalności gospodarczej.

Podatniczka obecnie prowadzi i będzie kontynuować w dacie sprzedaży opisywanej nieruchomości działalność gospodarczą opodatkowaną na podstawie przepisów rozdziału 3 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Zgodnie z art. 23 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, podatnicy prowadzący niektóre rodzaje działalności opłacają podatek w formie karty podatkowej. Rozdział 3 ani inne fragmenty ustawy nie zawierają szczególnych regulacji dla przychodów składników majątku stanowiących środki trwałe lub nieruchomości, a takie regulacje ta ustawa zawiera w odniesieniu do podatników opłacających zryczałtowany podatek dochodowy od przychodów ewidencjonowanych w art. 12 ust. 1 pkt 5 lit. f) i art. 12 ust. 10. Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, osoby fizyczne osiągające przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej mogą opłacać zryczałtowany podatek dochodowy w formie karty podatkowej, przychód ze sprzedaży nieruchomości stanowiącej środek trwały nie jest tu wyjątkiem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z treści powyższego przepisu wynika, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych, zawartym w cytowanej ustawie, bądź od których zaniechano poboru podatku.

W świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odpłatne zbycie nieruchomości może stanowić źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 lub w art. 10 ust. 1 pkt 8 tej ustawy.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów jest w pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 10 ust. 2 pkt 3 ww. ustawy, przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Jednak stosownie do art. 10 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepisy ust. 1 pkt 8 mają zastosowanie do odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie.

W świetle art. 14 ust. 1 powołanej ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolniczej działalności gospodarczej), uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących:

1. środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,
2. składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1500 zł,
3. składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,
4. składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych

- wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Przy czym, do przychodów, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 cyt. ustawy, nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie. Przepis art. 30e stosuje się odpowiednio (art. 14 ust. 2c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Stosowanie natomiast do treści art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, odrębnym źródłem przychodu – z zastrzeżeniem ust. 2 – jest odpłatne zbycie:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

-jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Z powyższego wynika zatem, że aby przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości mógł zostać zaliczony do źródła przychodów, określonego wyżej wskazanym przepisem art. 10 ust. 1 pkt 8 cyt. ustawy, spełnione winny zostać co najmniej dwie podstawowe przesłanki:

• nieruchomość nie może być przedmiotem odpłatnego zbycia w wykonywaniu działalności gospodarczej,
  

• nieruchomość nie może być nieruchomością niemieszkalną wykorzystywaną w tej działalności.
  
  

W przypadku zatem, gdy co najmniej jedna z ww. przesłanek nie zostanie spełniona, wówczas przychód ze sprzedaży nieruchomości podlega zaliczeniu do odrębnego źródła przychodów jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawczyni jest osobą fizyczną i prowadzi działalność gospodarczą opodatkowaną podatkiem dochodowym w formie karty podatkowej. Wnioskodawczyni jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawczyni posiada nieruchomość, stanowiącą niezabudowaną działkę gruntu, zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przeznaczoną pod zabudowę. Nieruchomość ta nie jest związana z prowadzoną przez Wnioskodawczynię działalnością gospodarczą i nie jest wykazywana jako środek trwały. Działalność Wnioskodawczyni nie polega na dostawie lub zagospodarowaniu nieruchomości. Wnioskodawczyni nabyła opisywaną nieruchomość w wyniku rozwiązania spółki jawnej, w której uczestniczyła w przeszłości, jako zaspokojenie w naturze Jej roszczenia o zwrot wkładu i wypłatę należnych, lecz niepodzielonych zysków. Przedmiotem działalności zlikwidowanej spółki był wynajem i dzierżawa nieruchomości na rachunek własny. Opisywana nieruchomość nie była wykorzystywana w tej działalności. Nieruchomość była wykazywana w ewidencji środków trwałych zlikwidowanej spółki, jako środek trwały. W związku z nabyciem własności opisywanej nieruchomości, Wnioskodawczyni nie korzystała z obniżenia podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego. Likwidacja spółki jawnej nastąpiła w 2013 r. Z tytułu działalności spółki Wnioskodawczyni opłacała podatek dochodowy z działalności gospodarczej w formie podatku liniowego. Wnioskodawczyni nie zajmuje się dostawą nieruchomości profesjonalnie i nie jest to przedmiotem jej obecnej lub planowanej działalności. Posiada jednak kilka nieruchomości, które mogą być przedmiotem zbycia w przyszłości, w ramach normalnej gospodarki majątkowej. Wnioskodawczyni może też, choć tego nie zakłada, nabywać w przyszłości nieruchomości, które w ramach tej gospodarki będą zbyte w dalszym czasie. Wnioskodawczyni osiąga przychody z najmu i z tego tytułu odprowadza podatek od towarów i usług. Wnioskodawczyni zamierza zbyć opisywaną nieruchomość nabywcy, który planuje wykorzystanie jej zgodnie z przeznaczeniem określonym w planie zagospodarowania. Zbycie ma nastąpić w roku 2017 lub 2018, czyli przed upływem 5 i 6 lat od daty nabycia.

Zauważyć należy, że w opisie zdarzenia przyszłego Wnioskodawczyni jednoznacznie wskazała, że przedmiotowa nieruchomość nie jest związana z prowadzoną przez Wnioskodawczynię działalnością gospodarczą i nie jest wykazywana jako środek trwały. Przedmiotowa nieruchomość nie jest wynajmowana w ramach działalności gospodarczej i nie jest w ogóle wynajmowana z powodu braku zainteresowania. Opisywana nieruchomość nie została wprowadzona do ewidencji środków trwałych (wykazu) Wnioskodawczyni w ramach prowadzonej obecnie działalności gospodarczej (tj. przygotowywania posiłków domowych). Wnioskodawczyni nie zajmuje się dostawą nieruchomości profesjonalnie i nie jest to przedmiotem jej obecnej lub planowanej działalności. W momencie nabycia niezabudowanej działki gruntu Wnioskodawczyni nie miała skonkretyzowanych planów co do jej przeznaczenia i nie planowała jej sprzedaży. Planowane zbycie nieruchomości nie będzie nosiło cech działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a ust. 6 ustawy o podatku dochodowym.

Co do zasady, sprzedaż przedmiotów z majątku prywatnego osoby fizycznej, które nie są związane z działalnością gospodarczą oraz nie były nabyte w celu ich odprzedaży, nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Działania, których wyłącznym celem jest zaspokojenie własnych potrzeb osoby podejmującej określone czynności nie stanowią działalności gospodarczej. Zatem, sprzedaż przedmiotów z majątku prywatnego osoby fizycznej, które nie są związane z działalnością gospodarczą oraz nie były nabyte w celu ich odsprzedaży, nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ze względu na wyżej wskazane okoliczności, wbrew twierdzeniom Wnioskodawczyni, stwierdzić należy, że po stronie Wnioskodawczyni nie powstanie przychód podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż, jak wynika z wniosku, zbycie nie nastąpi w wykonywaniu działalności gospodarczej.

Zatem, skutki podatkowe przedmiotowej sprzedaży należy oceniać w kontekście art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub prawa przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego.

Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub prawa nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany ze zbycia nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub prawa w ogóle nie podlega opodatkowaniu. Wobec powyższego, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości, ich części, udziału w nieruchomości oraz prawa istotne znaczenie ma ustalenie daty nabycia nieruchomości.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawczyni nabyła przedmiotową nieruchomość w dniu 8 listopada 2013 r., jako zaspokojenie w naturze Jej roszczenia o zwrot wkładu i wypłatę należnych, lecz niepodzielonych zysków, w wyniku rozwiązania Spółki jawnej, w której Wnioskodawczyni była wspólnikiem.

Stwierdzić należy, że w przekazanie składników majątkowych powoduje przejście własności tych składników ze spółki jawnej na wspólników. W ten sposób składniki majątkowe zmieniają właściciela, a spółka jawna zwalnia się z ciążącego na niej zobowiązania w postaci roszczenia wspólników o wypłatę niepodzielonego zysku.

Zatem, datą nabycia nieruchomości, tj. niezabudowanej działki gruntu, jest data 8 listopada 2013 r., z którą Spółka jawna przekazała tą nieruchomość na rzecz Wnioskodawczyni, jako zaspokojenie w naturze Jej roszczenia o zwrot wkładu i wypłatę należnych, lecz niepodzielonych zysków.

Biorąc pod uwagę powołane przepisy prawa na grunt rozpatrywanej sprawy należy stwierdzić, że odpłatne zbycie nieruchomości przez Wnioskodawczynię po dniu 31 grudnia 2018 r., nie będzie podlegało w ogóle opodatkowaniu z uwagi na fakt, że od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie przez Wnioskodawczynię upłynie pięcioletni okres czasu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i tym samym sprzedaż tej nieruchomości nie będzie stanowiła źródła przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast, odpłatne zbycie przez Wnioskodawczynię w 2017 r. lub 2018 r. nieruchomości, tj. zabudowanej działki gruntu, nabytej w dniu 8 listopada 2013 r., stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegające opodatkowaniu na podstawie przepisów tej ustawy, ponieważ odpłatne zbycie nastąpi przed upływem 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie.

W myśl art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Zgodnie z art. 19 ust. 1 cyt. ustawy, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej.

Na podstawie art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Zgodnie z art. 22 ust. 6e ww. ustawy, wysokość tych nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

W myśl art. 30e ust. 4 cyt. ustawy, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 (PIT-39), wykazać:

1. dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
2. dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.
   
   

Zgodnie z art. 45 ust. la pkt 3 ww. ustawy – w terminie do 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym podatnicy są zobowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30e.

W tym samym terminie płatny jest również należny podatek, wynikający z tego zeznania (art. 45 ust. 4 pkt 4 ww. ustawy).

Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł – stosownie do art. 30e ust. 5 ww. ustawy.

W przypadku niewypełnienia warunków określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131 – podatnik jest zobowiązany do złożenia korekty zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 i do zapłaty podatku wraz z odsetkami za zwłokę; odsetki nalicza się od następnego dnia po upływie terminu płatności, o którym mowa w art. 45 ust. 4 pkt 4, do dnia zapłaty podatku włącznie (art. 30e ust. 7 ww. ustawy).

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy prawa oraz przedstawione zdarzenie przyszłe stwierdzić należy, że odpłatne zbycie nieruchomości, tj. niezabudowanej działki gruntu nie będzie generować przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, bowiem nieruchomość ta nigdy nie była/nie jest wykorzystywana na potrzeby prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej w zakresie przygotowywania posiłków domowych, nie została wprowadzona do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych i nie była nabyta w celu jej odsprzedaży. W konsekwencji, w oparciu o okoliczności przedstawione przez Wnioskodawczynię, skutki podatkowe zbycia przedmiotowej nieruchomości należy rozpatrywać w kontekście powołanego art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, czyli z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości.

Przychód uzyskany przez Wnioskodawczynię z odpłatnego zbycia w 2017 r. lub 2018 r. przedmiotowej nieruchomości, tj. niezabudowanej działki gruntu, nabytej w dniu 8 listopada 2013 r., stanowić będzie źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegające opodatkowaniu na podstawie przepisów tej ustawy, ponieważ odpłatne zbycie nastąpi przed upływem 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie. Natomiast jej odpłatne zbycie po dniu 31 grudnia 2018 r. nie będzie stanowiło w ogóle źródła przychodu podlegającego opodatkowaniu tym podatkiem, z uwagi na upływ pięcioletniego okresu czasu, o którym mowa w ww. przepisie.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za nieprawidłowe.

Należy przy tym zastrzec, że przy wydawaniu niniejszej interpretacji organ podatkowy dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego.

Zgodnie z art. 14na ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego ….., w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.