Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP2-1.4010.226.2017.1.AJ
z 27 listopada 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 17 sierpnia 2017 r. (data wpływu 28 sierpnia 2017 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie metodologii opodatkowania dochodów Wnioskodawcy generowanych w wyniku wykorzystania aktywów tworzących poszczególne majątki odrębne (fundusze) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 sierpnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie metodologii opodatkowania dochodów Wnioskodawcy generowanych w wyniku wykorzystania aktywów tworzących poszczególne majątki odrębne (fundusze).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz następujące zdarzenie przyszłe.

W., (dalej: Fundusze) są otwartymi funduszami inwestycyjnymi utworzonymi na podstawie niemieckiego prawa inwestycyjnego. Zgodnie z odpowiednimi regulacjami prawnymi, Fundusze są zarządzane i reprezentowane przez spółkę zarządzającą Z. mbH z siedzibą w Niemczech (dalej: Spółka lub KAG), która stosownie do art. 85 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej z dnia 2 lipca 2004 r. (Dz. U. tekst jednolity z Nr 220 poz. 1447 z póżn. zm.) dla wykonywania działalności gospodarczej na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej zarejestrowała oddział pod nazwą Z. mbH spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Oddział w Polsce.

Fundusze prowadzą działalność inwestycyjną w oparciu o środki finansowe inwestorów zbieranych poprzez emisję jednostek uczestnictwa w funduszu. Fundusze prowadzą, m.in. na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, działalność polegającą głównie na kupnie i sprzedaży nieruchomości na własny rachunek oraz wynajmie powierzchni komercyjnej w posiadanych nieruchomościach.

Fundusze, będąc instytucjami wspólnego inwestowania są zarządzane przez KAG, która funkcjonuje w formie spółki prawnej odpowiadającej polskiej spółce z ograniczoną odpowiedzialnością. Zarówno Spółka jak i Fundusze uznawane są za niemieckich rezydentów podatkowych podlegających opodatkowaniu od całości swoich dochodów (nieograniczony obowiązek podatkowy), bez względu na miejsce ich osiągania (zarówno Fundusze jak i Spółka legitymują się wystawionymi przez odpowiednie organy skarbowe certyfikatami rezydencji).

Wyłącznym przedmiotem działalności Funduszy jest zbiorowe lokowanie środków pieniężnych, zebranych w drodze publicznego lub niepublicznego proponowania nabycia ich tytułów uczestnictwa w papiery wartościowe, instrumenty rynku pieniężnego i inne prawa majątkowe. Fundusze prowadzą swoją działalność na podstawie zezwolenia właściwych organów nadzoru nad rynkiem finansowym państwa, w którym mają siedzibę. Ponadto Fundusze podlegają bezpośredniemu nadzorowi właściwych organów nadzoru nad rynkiem finansowym państwa, w którym ma siedzibę (w Niemczech). Same aktywa Funduszy zostały zdeponowane w banku mającym siedzibę na terytorium Niemiec, bank ten jest więc depozytariuszem przechowującym aktywa Funduszy. Depozytariusz jest odpowiedzialny za stałe monitorowanie tych aktywów Funduszy, które nie mogą być powierzone do przechowywania (m.in. nieruchomości składających się na portfolio Funduszy).

Ponadto, Spółka zarządzająca Funduszami prowadzi swoją działalność na podstawie zezwolenia właściwych organów nadzoru nad rynkiem finansowym państwa, w którym Spółka ta ma siedzibę. Podsumowując, Fundusze charakteryzują się następującymi cechami:

1. podlegają w państwie siedziby (w Niemczech) opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania,
2. wyłącznym przedmiotem działalności Funduszy jest zbiorowe lokowanie środków pieniężnych zebranych w drodze publicznego proponowania nabycia ich tytułów uczestnictwa w papiery wartościowe, instrumenty rynku pieniężnego i inne prawa majątkowe, w tym nieruchomości,
3. prowadzą swoją działalność na podstawie zezwolenia właściwych władz państwa (organów nadzoru nad rynkiem finansowym), w którym ma siedzibę, tj. działają na podstawie zezwolenia wydanego przez BaFin (z niem. Bundesanstalt fur Finanzdienstleistungsaufsicht),
4. działalność Funduszy podlega nadzorowi właściwych władz (organ nadzoru nad rynkiem finansowym BaFin) państwa, w którym ma siedzibę (w Niemczech),
5. posiadają depozytariusza przechowującego aktywa Funduszy,
   
6. są zarządzane przez KAG, tj. podmiot prowadzący swoją działalność na podstawie zezwolenia właściwych niemieckich organów nadzoru nad rynkiem finansowym państwa, w którym KAG ma siedzibę (tj. na podstawie zezwolenia niemieckiej BaFin),
   
7. są rzeczywistymi właścicielami osiąganych na terytorium Polski przychodów/dochodów (zarówno z tytułu inwestycji bezpośrednich, jak i uczestnictwa w spółkach osobowych i kapitałowych).
   
   

Przepisy prawa niemieckiego nie przyznają Funduszom osobowości prawnej ani też statutu jednostki organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej. Fundusze jako wyodrębniona masa majątkowa reprezentowane są zasadniczo przez Spółkę zarządzającą. Należy mieć jednak na uwadze, iż brak osobowości prawnej czy też statutu jednostki organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej w przypadku Funduszy ma odmienny charakter od rozumienia tych instytucji w polskiej doktrynie prawa podatkowego. Przede wszystkim z uwagi na fakt, że zgodnie z niemieckimi przepisami, Fundusze są uznawane za podatnika i niemieckiego rezydenta podatkowego.

Każdy z funduszy jest wyodrębnioną masą majątkową, zarządzaną przez Spółkę zarządzającą, której relacje z inwestorami oparte są wyłącznie na właściwym prawie umów i postanowieniach niemieckiego prawa inwestycyjnego. Należy mieć jednak na względzie, że zgodnie z regulacjami prawa niemieckiego Spółka zarządzająca, dokonując czynności prawnych dotyczących masy majątkowej, występuje na rzecz Funduszu, który jest faktycznym dysponentem masy majątkowej.

Fundusz jako masa majątkowa nie posiada zdolności do czynności prawnych, zdolności upadłościowej, struktury organizacyjnej, własnych organów (poza Spółką zarządzającą), zdolności procesowej. Wszystkie te funkcje przejmuje Spółka zarządzająca pełniąca rolę zarządcy masy majątkowej Funduszu. W razie upadłości Spółki zarządzającej, majątek funduszu nie stanowi elementu składowego masy upadłościowej Spółki. Majątek Funduszu przekazany jest depozytariuszowi, który w przypadku upadłości Spółki ma obowiązek znaleźć nowego zarządcę lub wypłacić środki funduszu inwestorom.

Zgodnie z otrzymaną interpretacją indywidualną przez W. sygnatura IPPB5/4510-556/16-2/AJ oraz Y. sygnatura IPPB5/4510-555/16-2/AJ Fundusze nie mogą korzystać ze zwolnienia podmiotowego ustanowionego w art. 6 ust. 1 pkt 10a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.). W związku z powyższym, płacone były przez Spółkę w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy. Następnie, Spółka występowała o zwrot zapłaconego podatku z uwagi, na zwolnienie przedmiotowe i taki zwrot otrzymała w latach 2014-2015.

Nowelizacja ustawy, w tym brzmienie art. 6. ust. 1 pkt 10a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2016, poz. 1888 z póżn. zm; dalej: UPDOP) obejmuje swym zakresem instytucje wspólnego inwestowania posiadające siedzibę w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, po spełnieniu łącznie następujących warunków:

1. podlegają w państwie, w którym mają siedzibę, opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania,
2. wyłącznym przedmiotem ich działalności jest zbiorowe lokowanie środków pieniężnych, zebranych w drodze publicznego proponowania nabycia ich tytułów uczestnictwa w papiery wartościowe lub instrumenty rynku pieniężnego,
3. prowadzą swoją działalność na podstawie zezwolenia właściwych organów nadzoru nad rynkiem finansowym państwa, w którym mają siedzibę,
4. ich działalność podlega bezpośredniemu nadzorowi właściwych organów nadzoru nad rynkiem finansowym państwa, w którym mają siedzibę,
5. posiadają depozytariusza przechowującego aktywa tej instytucji,
   
6. zarządzane są przez podmioty, które prowadzą swoją działalność na podstawie zezwolenia właściwych organów nadzoru nad rynkiem finansowym państwa, w którym podmioty te mają siedzibę;
   
   

W związku z wprowadzonymi zmianami Fundusze od 01 stycznia 2017 utraciły możliwość korzystania ze zwolnienia określonego w art. 6 ust. 1 pkt 10a lit. b UPDOP.

W. wystąpił z wnioskiem o interpretację indywidualną w celu określenia, czy jest on zobowiązany do rejestracji oraz posiadania numeru NIP, sygn. IPPP2/443-61/12-4/MM. W interpretacji z dnia 19.04.2012 r. organ po dokonaniu analizy przepisów stwierdził, że ponieważ W. nie posiada zdolności do czynności prawnych, zdolności upadłościowej, struktury organizacyjnej, własnych organów (poza spółką zarządzającą), oraz zdolności procesowej, nie może on podlegać obowiązkowi ewidencyjnemu i być podatnikiem. Mając powyższe na uwadze, organ stanął na stanowisku, że fundusz nie jest zobowiązany do rejestracji i posiadania numeru NIP. Zgodnie ze stanowiskiem Organu Fundusze nie są podmiotami podlegającymi pod podatek od osób prawnych.

Obecnie Spółka rozlicza kwoty przychodów oraz kosztów wynikających z działalności Funduszy, płaci zaliczki na podatek dochodowy, występuje również o nadpłaty i bierze udział w postępowaniach.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy prawidłowa jest praktyka, zgodnie z którą Spółka oblicza podstawę opodatkowania podatkiem od osób prawnych odejmując od sumy przychodów wszystkich Funduszy sumę kosztów uzyskania przychodów wszystkich Funduszy, którymi zarządza ?

Zdaniem Wnioskodawcy:

W postanowieniu Ministra Finansów, z dnia 24 kwietnia 2012 r., sygn. IPPB5/423-36/12-4/AJ organ odmówił wszczęcia postępowania w sprawie określenia czy W. jest rzeczywistym odbiorcą przychodów uzyskiwanych z inwestycji oraz powinien być uznany za podatnika z tego tytułu. Z kolei w związku z interpretacją z dnia 19.04.2012, sygn. IPPP2/443-61/12-4/MM, zarejestrowana dla celów podatku dochodowego od osób prawnych pozostała Spółka jako podmiot zarządzający Funduszami, który był odpowiedzialny za rozliczenie podatku dochodowego oraz zapłatę podatku od dochodów osiąganych przez Fundusze.

W związku z negatywną interpretacją odnośnie zwolnienia podmiotowego z podatku od osób prawnych dla Funduszy oraz z brakiem możliwości korzystania ze zwolnienia po nowelizacji ustawy, występuje obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób prawnych od dochodów uzyskiwanych z działalności Funduszy w Polsce. Fundusz, nie posiadając statusu podatnika podatku od osób prawnych, nie może samodzielnie wywiązywać się z obowiązków podatkowych. Spółka jako podmiot zarządzający i reprezentujący Fundusze, pełni w związku z tym rolę podatnika w stosunku do dochodów osiągniętych przez poszczególne Fundusze.

Zgodnie z art. 3 ust. 2 UPDOP, podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej. Oddział przedsiębiorcy zagranicznego zlokalizowany w Polsce nie stanowi odrębnego podmiotu w stosunku do spółki macierzystej, lecz jest jedynie organizacyjnie i majątkowo wyodrębnioną częścią tego przedsiębiorcy. Art. 3 ust. 3 UPDOP stanowi, że za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w ust. 2 UPDOP uważa się w szczególności dochody (przychody) z:

1. wszelkiego rodzaju działalności prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład;
2. położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości lub praw do takiej nieruchomości, w tym ze zbycia jej w całości albo w części lub zbycia jakichkolwiek praw do takiej nieruchomości;
3. papierów wartościowych oraz pochodnych instrumentów finansowych niebędących papierami wartościowymi, dopuszczonych do publicznego obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w ramach regulowanego rynku giełdowego, w tym uzyskane ze zbycia tych papierów albo instrumentów oraz z realizacji praw z nich wynikających;
4. tytułu przeniesienia własności udziałów (akcji) niebędącej osobą prawną lub tytułów uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym albo instytucji wspólnego inwestowania, w których co najmniej 50% wartości aktywów, bezpośrednio lub pośrednio, stanowią nieruchomości położone na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa do takich nieruchomości;
   
5. tytułu należności regulowanych, w tym stawianych do dyspozycji, wypłacanych lub potrącanych, przez osoby fizyczne, osoby prawne albo jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, mające miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, niezależnie od miejsca zawarcia umowy i wykonanie świadczenia.
   
   

Mając na uwadze powyższe Spółka działająca poprzez oddział, jako posiadająca ograniczony obowiązek podatkowy w Polsce powinna rozpoznać dla celów podatkowych przychody podatkowe osiągane z działalności prowadzonej na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej. W przypadku Spółki będą to w szczególności dochody z najmu nieruchomości posiadanych przez Fundusze, którymi zarządza Spółka.

Art. 7 ust. 1 UPDOP stanowi, że przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich ten dochód został osiągnięty; w wypadkach, o których mowa w art. 21 i 22 UPDOP, przedmiotem opodatkowania jest przychód. Dochodem, z zastrzeżeniem art. 10, art. 11 i art. 24a UPDOP, jest nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów różnica jest stratą.

Mając na uwadze treść powyższego przepisu, w przypadku Spółki powinna ona rozpoznać dla celów podatkowych przychody osiągane przez Fundusze na terytorium Rzeczpospolitej.

Jak zostało wskazane wcześniej, Fundusze prowadzą działalność inwestycyjną w oparciu o środki finansowe inwestorów zbieranych poprzez emisję jednostek uczestnictwa w funduszu. Prowadzą one m.in. na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, działalność polegającą głównie na kupnie i sprzedaży nieruchomości na własny rachunek oraz wynajmie powierzchni komercyjnej w posiadanych nieruchomościach. Przychodami rozpoznawanymi przez Spółkę będą więc przychody osiągane ze sprzedaży lub wynajmu nieruchomości nabytych przez Fundusze.

Jak wskazano w art. 7 ust. 2 UPDOP różnica pomiędzy sumą rozpoznawanych przychodów a kosztami uzyskania przychodów stanowi dochód, który co do zasady stanowi podstawę opodatkowania. W przypadku gdy koszty uzyskania przychodów przewyższą sumę rozpoznawanych przychodów powstanie strata podatkowa.

W celu prawidłowego ustalenia zobowiązania podatkowego od sumy przychodów osiąganych przez Fundusze należy odjąć sumę kosztów uzyskania przychodów. W przypadku gdy przychody przewyższą koszty, wynikiem będzie ustalenie dochodu, jeśli koszty uzyskania przychodów przewyższą sumę przychodów Spółka zadeklaruje stratę podatkową.

Spółka stoi na stanowisku, iż polskie przepisy podatkowe nie przewidują obowiązku dzielenia kosztów i przychodów na poszczególne Fundusze, którymi zarządza. Nie pozwala na to również sam kształt formularza CIT-8, jak i sam fakt, że Spółka posiada jeden numer NIP.

Mając na uwadze powyższe należy przyjąć, iż w oparciu o obowiązujące obecnie przepisy prawidłowa jest praktyka, zgodnie z którą Spółka rozliczając podatek dochodowy od osób prawnych rozpoznaje przychody podatkowe osiągane przez Fundusze oraz koszty uzyskania przychodów ponoszone przez Fundusze. W zależności od wyniku różnica pomiędzy przychodami Funduszy a kosztami uzyskania przychodów prowadzić będzie do zadeklarowania przez Spółkę dochodu lub straty podatkowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w zakresie metodologii opodatkowania dochodów Wnioskodawcy generowanych w wyniku wykorzystania aktywów tworzących poszczególne majątki odrębne (fundusze) jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 1-1a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2016 r. poz. 1888, z późn. zm.; dalej: „updop”) podatnikami tego podatku są:

1. osoby prawne i spółki kapitałowe w organizacji,
2. jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, z wyjątkiem spółek niemających osobowości prawnej,
3. podatkowe grupy kapitałowe.
   
   

Zgodnie z art. 1 ust. 3 przepisy ustawy mają również zastosowanie do:

1. spółek komandytowo-akcyjnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
   
2. spółek niemających osobowości prawnej mających siedzibę lub zarząd w innym państwie, jeżeli zgodnie z przepisami prawa podatkowego tego innego państwa są traktowane jak osoby prawne i podlegają w tym państwie opodatkowaniu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania.
   
   

Wynika stąd, że podatnikiem jest m.in.:

• każda osoba prawna bez wyjątku,
  

• spółka komandytowo-akcyjna mająca siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
  

• jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, za wyjątkiem spółek niemających osobowości prawnej innych niż te, które są traktowane w państwie rezydencji jak osoby prawne i które są objęte nieograniczonym obowiązkiem podatkowym w tym państwie.
  
  

W rezultacie należy uznać, że Fundusz nie mieści się w żadnej z kategorii podatników określonych w art. 1 updop, tj.:

1. w ust. 1 tego artykułu, gdyż nie jest osobą prawną,
2. w ust. 2 niniejszego artykułu, gdyż nie jest jednostką organizacyjną niemającą osobowości prawnej (jest wyodrębnionym zbiorem aktywów nieposiadającym zdolności do czynności prawnych),
   
3. w ust. 3 ww. artykułu, gdyż nie jest spółką.
   
   

W świetle przedstawionego stanu faktycznego Funduszu nie można zatem uznać za podatnika podatku dochodowego od osób prawnych w Polsce.

Biorąc pod uwagę powyższe w kontekście konstytucyjnej zasady powszechności opodatkowania tutejszy Organ podatkowy przychyla się do linii orzeczniczej sądów administracyjnych (por. np. uzasadnienie wyroków Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 8 października 2015 r. w sprawie sygn. akt II FSK 2153/13 oraz 2280/13, a także Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 25 maja 2015 r. III SA/Wa 3847/14), zgodnie z którą należy przyjąć, że w przypadku niemieckich funduszy inwestycyjnych będących wyodrębnionym zbiorem aktywów (nieposiadających osobowości prawnej, zdolności prawnej zdolności do czynności prawnych, struktury organizacyjnej...), których zarządcą, zastępcą pośrednim (i cywilnoprawnym właścicielem tych aktywów) jest spółka zarządzająca, status podatnika podatku dochodowego należy przypisać spółce zarządzającej w zakresie jakim „reprezentuje” fundusz.

Należy przy tym podkreślić, że jak wskazał Naczelny Sąd Administracyjny w uzasadnieniu wyroku z dnia 6 października 2011 r. w sprawie o sygn. II FSK 638/10 kwalifikacja podmiotowa dla potrzeb ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych następuje niezależnie od rozwiązań przyjętych w innych jurysdykcjach podatkowych.

Z powyższych przyczyn w opinii tut. Organu podatkowego najlepiej godzi specyfikę niemieckich funduszy kontraktualnych z polskim prawem podatkowym (w tym zasadą powszechności opodatkowania) przyjęcie koncepcji, zgodnie z którą za zobowiązaną do opodatkowania dochodów powiększających aktywa konstytuujące dany fundusz należy uznać spółkę zarządzającą (Wnioskodawcę).

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym

• w oparciu o obowiązujące obecnie przepisy prawidłowa jest praktyka, zgodnie z którą Spółka rozliczając podatek dochodowy od osób prawnych rozpoznaje przychody podatkowe osiągane przez Fundusze oraz koszty uzyskania przychodów ponoszone przez Fundusze;

• w celu prawidłowego ustalenia zobowiązania podatkowego od sumy przychodów osiąganych przez Fundusze należy odjąć sumę kosztów uzyskania przychodów;
  

• w przypadku gdy przychody przewyższą koszty, wynikiem będzie ustalenie dochodu, jeśli koszty uzyskania przychodów przewyższą sumę przychodów Spółka zadeklaruje stratę podatkową

- należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
   
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.