Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP2-1.4010.277.2017.2.PW
z 23 listopada 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 22 września 2017 r. (data wpływu 29 września 2017 r.) uzupełnionym pismem z dnia 17 listopada 2017 r. (data wpływu 20 listopada 2017 r.) na wezwanie z dnia 9 listopada 2017 r., Nr 0114-KDIP2-1.4010.277.2017.1.PW (data nadania 9 listopada 2017 r., data odbioru 10 listopada 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ukonstytuowania na terenie Polski zakładu Wnioskodawcy – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 września 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ukonstytuowania na terenie Polski zakładu Wnioskodawcy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

P. Limited ("P.") jest spółką z siedzibą w Wielkiej Brytanii. P. jest dostawcą usług związanych z infrastrukturą informatyczną, skupiającym się na dzisiejszym globalnym rynku kapitałowym. Model biznesowy P. polega na dostarczaniu klientom, przy wykorzystaniu usług świadczonych przez podmioty trzecie, nowoczesnych rozwiązań wykorzystujących sieci o niskim opóźnieniu oraz najnowocześniejszej infrastruktury technicznej. Baza klientów P. obejmuje podmioty uczestniczące w transakcjach na rynkach kapitałowych. Należą do nich banki, dostawcy technologii, podmioty zarządzające aktywami klientów, firmy zajmujące się obrotem własnym kapitałem, fundusze hedgingowe oraz giełdy.

Usługi świadczone przez P. obejmują następujące czynności:

1. Usługi hostingu oraz kolokacji,
2. Dostarczanie sprzętu i oprogramowania, jego instalacja oraz zarządzanie,
   
3. Zbieranie i redystrybucja danych rynkowych (w czasie rzeczywistym, znormalizowanych oraz danych historycznych),
4. Połączenie z globalnie ponad trzydziestoma giełdami,
   
5. Połączenie Inter Data Center z ponad 140 miejscami w sieci.
   
   

W Polsce P. będzie działać jako dostawca i usługodawca w zakresie świadczenia usług hostingu danych związanych z rynkiem kapitałowym oraz tworzenia i zarządzania infrastrukturą handlową w imieniu klientów firmy P.

W celu świadczenia powyższych usług P. nabędzie lub wynajmie na terytorium Polski sprzęt taki jak serwery, przełączniki, routery, firewalle, kable optyczne i miedziane. Co więcej, P. będzie korzystać z usług lokalnych dostawców usług telekomunikacyjnych oraz związanych z łącznością. Wskazane działania pozwolą P. na świadczenie na rzecz swoich klientów usług uruchomienia oraz późniejszego bieżącego utrzymywania dostarczonej infrastruktury.

P. zamierza rozwijać współpracę z lokalnymi dostawcami usług.

W przyszłości, P. zamierza rozwijać współpracę z zewnętrznymi dostawcami usług w celu stworzenia sieci łączności pomiędzy centrami danych w regionie, jak również w celu stworzenia połączenia z istniejącymi obecnie sieciami P. w Europie oraz USA.

W piśmie z dnia 17 listopada 2017 r. Wnioskodawca wskazał, że:

W ramach prowadzonej działalności, Spółka dostarcza swoim klientom, zajmującym się dokonywaniem transakcji na rynkach finansowych, mającym siedzibę w różnych częściach świata, usługi połączenia z rynkami finansowymi w innych częściach świata, bez konieczności posiadania przez nich niezbędnej do tego celu infrastruktury technicznej. Przykładowo, po rozpoczęciu działalności P. w Polsce, klient z Nowego Jorku będzie mógł mieć umożliwiony dostęp do Giełdy Papierów Wartościowych w Warszawie.

Jak zostało to podniesione w opisie stanu faktycznego wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej z dnia 22 września 2017 r. ("Wniosek"), w celu prowadzenia działalności w Polsce Spółka będzie wykorzystywać w Polsce następujące urządzenia techniczne:

• serwery
  

• przełączniki i routery
  

• firewalle
  

• kable optyczne i miedziane,
  
  
  

zlokalizowane w przestrzeni kolokacyjnej udostępnionej przez Giełdę Papierów Wartościowych ("GPW") w Warszawie. W ramach przestrzeni kolokacyjnej, P. będzie dysponować szafami oraz stojakami, w których umieszczone będą urządzenia techniczne.

Serwery P., zlokalizowane w przestrzeni kolokacyjnej w Warszawie będą wykorzystywane przez pracowników Spółki, znajdujących się w Wielkiej Brytanii, do:

• monitorowania oraz kontroli jakości połączeń sieciowych w przestrzeni kolokacyjnej, znajdującej się w Polsce,
  

• gromadzenia danych dotyczących obciążenia oraz sprawności połączeń (informacji o tym jak duże jest obciążenie przepustowości oraz o wszelkich technicznych problemach związanych z łączami),
  

• obsługi zapytań do Spółki od brytyjskiego regulatora oraz
  

• gromadzenia danych historycznych.
  
  
  

Pod koniec każdego dnia roboczego zebrane dane będą elektronicznie przesyłane do siedziby Spółki w Wielkiej Brytanii.

W początkowym okresie działalności P. w Polsce, dane przechowywane przez P. na serwerach nie będą udostępniane klientom Spółki. Jest jednak możliwe, że w przyszłości P. zacznie świadczyć usługę dostarczania historycznych danych rynkowych swoim klientom. P. planuje świadczyć usługi dla klientów zagranicznych, ale nie wyklucza, że w przyszłości będzie też świadczyć usługi na rzecz klientów polskich.

Jak zostało to już wspomniane, P. umieści w przestrzeni kolokacyjnej również inne niż serwery urządzenia techniczne, takie jak przełączniki i routery. P. zamierza wykorzystywać przełączniki i routery w celu dostarczania klientom usługi polegającej na połączeniu ich w czasie rzeczywistym z GPW w celu dostarczania im danych w czasie rzeczywistym oraz umożliwienie im dokonywania zleceń na GPW. P. planuje świadczyć usługi dla klientów zagranicznych, ale nie wyklucza, że w przyszłości będzie leż świadczyć usługi na rzecz klientów polskich.

Działalność Spółki polega również na świadczeniu usług polegających na umożliwieniu swoim klientom umieszczenia urządzeń technicznych, takich jak serwery, przełączniki, routery, firewalle oraz kable optyczne i miedziane należących do klientów P., zajmujących się handlem na rynkach finansowych, w przestrzeni kolokacyjnej, dysponowanej przez P., udostępnianej przez GPW, w celu minimalizacji opóźnień w połączeniach pomiędzy serwerami klientów, a giełdą. Usługa świadczona przez P. nie będzie polegała na podnajmie przestrzeni w przestrzeni kolokacyjnej (co byłoby możliwe tylko za uprzednią zgodą GPW), ale na przechowaniu, zarządzaniu oraz utrzymaniu urządzeń technicznych klientów. Działanie takie będzie dopuszczone w umowie zawieranej pomiędzy P. a GPW, tak długo, jak P. będzie sprawował zarząd nad urządzeniami technicznymi klientów. P. planuje świadczyć usługi dla klientów zagranicznych, ale nie wyklucza, że w przyszłości będzie też świadczyć usługi na rzecz klientów polskich.

W większości przypadków Spółka nabędzie sprzęt dla klienta poza Polską, sprzeda go klientowi poza Polską, zainstaluje go w przestrzeni kolokacyjnej oraz będzie nim zarządzać dla klienta. Instalacja będzie dokonywana przez pracowników GPW w Warszawie oraz pracowników Spółki, którzy będą wysyłani przez Spółkę do Polski jedynie tymczasowo. Spółka nie planuje mieć własnego personelu na stałe w Polsce. Częstotliwość oraz czas wizyt personelu P. w Polsce zależeć będzie od konkretnego projektu. Na prośbę klienta, personel P. będzie uczestniczył w instalacji sprzętu klienta. Częstotliwość dalszych wizyt personelu P. uzależniona będzie od zapotrzebowania zgłaszanego przez klienta. Instalacja sprzętu zajmuje od 2 do 4 dni. Wizyty utrzymaniowe (odbywane co najmniej raz w roku) zajmują, co do zasady, od 1 do 2 dni.

Spółka prowadzi działalność na analogicznych zasadach również w Szwecji, Szwajcarii i Niemczech. Każda lokacja jest wizytowana przez pracowników Spółki w celach utrzymaniowych minimum raz na rok.

Mając powyższe na uwadze, Spółka chciałaby potwierdzić, że świadczenie przez nią w Polsce jakichkolwiek usług, w tym: a) usług hostingu oraz kolokacji, b) dostarczanie sprzętu oraz oprogramowania, jego instalacja oraz zarządzanie, c) zbieranie i redystrybucja danych rynkowych (w czasie rzeczywistym, znormalizowanych oraz danych historycznych), d) połączenie lokalnie z ponad 30 giełdami, e) połączenie Inter Data Center z ponad 140 miejscami w sieci nie będzie skutkowało utworzeniem zakładu w rozumieniu art. 5 Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych, podpisanej w Londynie dnia 20 lipca 2006 r. ani nie będzie skutkowało powstaniem innych okoliczności powodujących powstanie obowiązku podatkowego w ramach podatku dochodowego od osób prawnych po stronie Spółki? Innymi słowy P. chciałoby potwierdzić, że obecność urządzeń technicznych, należących do Spółki oraz jej klientów (nazywanych łącznie jako serwery w pytaniu zawartym we Wniosku) zlokalizowane w przestrzeni kolokacyjnej GPW nie skutkują powstaniem zakładu Spółki w Polsce lub powstaniem innych okoliczności powodujących powstanie obowiązku podatkowego w ramach podatku dochodowego od osób prawnych po stronie Spółki.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy umieszczenie przez Spółkę serwerów należących lub wynajmowanych przez Spółkę na terenie Polski w celu wskazanym w opisanym stanie faktycznym spowoduje utworzenie zakładu w rozumieniu art. 5 Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych, podpisanej w Londynie dnia 20 lipca 2006 r. ?

Zdaniem Wnioskodawcy, wyżej wymieniona działalność nie stanowi zakładu podatkowego w Polsce.

Pojęcie Stałe Przedstawicielstwo ("zakład") ("PE") zdefiniowane zostało w Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych jako "stałe miejsce prowadzenia działalności, przez które przedsiębiorstwo prowadzi całość lub część działalności". Aby mieć PE, nierezydent tradycyjnie musiał mieć fizyczną obecność w danej jurysdykcji.

Pojęcie PE nie obejmuje:

1. użytkowania placówek, które służą wyłącznie do składowania, wystawiania lub składowania dóbr lub towarów należących do przedsiębiorstwa,
2. utrzymywania zapasów dóbr lub towarów należących do przedsiębiorstwa wyłącznie w celu składowania, wystawiania lub wydawania
3. utrzymywania zapasów dóbr lub towarów należących do przedsiębiorstwa wyłącznie w celu przerobu przez inne przedsiębiorstwo.
   
4. utrzymywania stałej placówki wyłącznie w celu zakupu dóbr lub towarów albo w celu zbierania informacji dla przedsiębiorstwa;
5. utrzymywania stałej placówki wyłącznie w celu prowadzenia dla przedsiębiorstwa jakiejkolwiek innej działalności o charakterze przygotowawczym lub pomocniczym;
   
6. utrzymywania stałej placówki wyłącznie w celu łącznego prowadzenia którychkolwiek rodzajów działalności, o których mowa w punktach od a) do e), pod warunkiem jednak, że całkowita działalność tej placówki wynikająca z takiego połączenia rodzajów działalności ma charakter przygotowawczy lub pomocniczy.
   
   

Zgodnie z Komentarzem do Modelowej Konwencji OECD dotyczącej dochodów i kapitału ("Konwencja Modelowa") serwer może utworzyć PE, jeśli spełni kilka wymagań:

1. po pierwsze serwer musi być stałym miejscem prowadzenia działalności gospodarczej,
   Aby mógł być uznany za stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, serwer musi znajdować się w określonym miejscu przez pewien czas. Jeśli serwer pozostanie w fizycznej lokalizacji wystarczająco długo, aby zostać uznany za stały, może potencjalnie stanowić PE. Komentarz do Konwencji modelowej nie dostarcza informacji na temat tego, jak długo serwer musi pozostawać w danej lokalizacji, aby utworzył stały zakład, jednak zlokalizowanie serwera w Polsce na czas określony, może okazać się wystarczające, aby spełnić ten wymóg.
2. po drugie, jeśli serwer jest stałą placówką, wówczas działalność przedsiębiorstwa musi być prowadzona za pośrednictwem serwera.
   Prowadzenie działalności przez serwer nie wymaga, aby pracownik przedsiębiorstwa znajdował się w lokalizacji serwera, konieczne jest, aby działalność przedsiębiorstwa była prowadzona przez serwer. Serwer, który przetwarza tylko zestaw instrukcji nie może stanowić podstawowej i znaczącej części działalności przedsiębiorstwa. Ponadto, wytyczne OECD wskazują, że działania serwera nie mają normalnej funkcji handlowej. Zgodnie z wytycznymi OECD, brak ludzkiej lub sztucznej inteligencji wyklucza możliwość podejmowania kluczowych decyzji wymaganych w normalnej funkcji sprzedaży. W związku z powyższym, jeśli brak ludzkiej lub sztucznej inteligencji wyklucza stwierdzenie, że serwer wykonuje normalną funkcję sprzedaży przedsiębiorstwa, nieuzasadnione byłoby stwierdzenie, że serwer tworzy PE.
3. po trzecie, nawet w sytuacji, w której serwer jest stałym miejscem prowadzenia działalności, za pośrednictwem którego prowadzona jest działalność, serwer będzie stanowić stały zakład tylko wtedy, gdy czynności przez niego wykonywane nie stanowią czynności przygotowawczych, ani pomocniczych.
   
   

Konieczne jest więc poddanie analizie czynności dokonywanych przez serwer. Zgodnie z wytycznymi OECD, przykłady działań, które ogólnie będą kwalifikowane jako działania przygotowawcze lub pomocnicze, obejmują:

• zapewnienie łączności między dostawcami a klientami,
• reklamę towarów lub usług,
• przekazywanie informacji za pośrednictwem serwera lustrzanego w celu zapewnienia bezpieczeństwa i efektywności,
  
• gromadzenie danych rynkowych dla przedsiębiorstwa,
  
• dostarczanie informacji.
  
  

W przedmiotowym stanie faktycznym, serwery firmy P. będą wykorzystywane wyłącznie do zbierania danych rynkowych i dostarczania ich klientom, podczas gdy (i) kluczowe decyzje biznesowe, (ii) negocjowanie umów z klientami, (iii) zawieranie umów, (iv) przetwarzanie płatności oraz (v) inne działania - wszystkie te czynności będą dokonywane poza terytorium Polski.

Jak wspomniano powyżej, wskazówki OECD potwierdzają, że serwer nie wykonuje większości funkcji tradycyjnej firmy handlowej. OECD stwierdza, że "brak ludzkiej lub sztucznej inteligencji w stałym przedstawicielstwie wyklucza możliwość negocjowania, podejmowania decyzji lub wykonywania wielu z tych elementów o normalnej funkcji sprzedaży lub dystrybucji".

Funkcje serwera stanowią więc bardziej funkcję wsparcia sprzedaży (działania przygotowawcze) i nie powinny stanowić stałego zakładu w Polsce.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

W myśl art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym o osób prawnych (Dz. U. z 2016 r. poz. 1888, z późn. zm.) podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Zgodnie z art. 3 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w ust. 2, uważa się w szczególności dochody (przychody) z:

1. wszelkiego rodzaju działalności prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tym poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład;
2. położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości lub praw do takiej nieruchomości, w tym ze zbycia jej w całości albo w części lub zbycia jakichkolwiek praw do takiej nieruchomości;
3. papierów wartościowych oraz pochodnych instrumentów finansowych niebędących papierami wartościowymi, dopuszczonych do publicznego obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w ramach regulowanego rynku giełdowego, w tym uzyskane ze zbycia tych papierów albo instrumentów oraz z realizacji praw z nich wynikających;
   
4. tytułu przeniesienia własności udziałów (akcji) w spółce, ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną lub tytułów uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym alb instytucji wspólnego inwestowania, w których co najmniej 50% wartości aktywów, bezpośrednio lub pośrednio, stanowią nieruchomości położone na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa do takich nieruchomości;
5. tytułu należności regulowanych, w tym stawianych do dyspozycji, wypłacanych lub potrącanych, przez osoby fizyczne, osoby prawne albo jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, mające miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, niezależnie od miejsca zawarcia umowy wykonania świadczenia.
   
   

Jak wynika z ww. ustawy uzyskiwanie dochodów w Polsce za pośrednictwem zakładu zagranicznego przedsiębiorcy prowadzi do powstania źródła przychodów w Polsce, które powinny być opodatkowane w Polsce. Zgodnie z definicją zagranicznego zakładu zawartą w art. 4a pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych pojęcie to oznacza:

1. stałą placówkę, poprzez którą podmiot mający siedzibę lub zarząd na terytorium jednego państwa wykonuje całkowicie lub częściowo działalność na terytorium innego państwa, szczególności oddział, przedstawicielstwo, biuro, fabrykę, warsztat albo miejsce wydobywania bogactw naturalnych,
   
2. plac budowy, budowę, montaż lub instalację, prowadzone na terytorium jednego państwa przez podmiot mający siedzibę lub zarząd na terytorium innego państwa,
   
3. osobę, która w imieniu i na rzecz podmiotu mającego siedzibę lub zarząd na terytorium jednego państwa działa na terytorium innego państwa, jeżeli osoba ta ma pełnomocnictwo do zawierania w jego imieniu umów i pełnomocnictwo to faktycznie wykonuje,

- chyba że umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania, której stroną jest Rzeczpospolita Polska, stanowi inaczej.

Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku, gdy właściwa umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania, której stroną jest Polska, nie stanowi inaczej. Siedziba Wnioskodawcy znajduje się na terytorium Wielkiej Brytanii, dlatego też analiza czy Wnioskodawca posiada zakład Polsce powinna zostać przeprowadzona na gruncie postanowień Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych, podpisanej w Londynie dnia 20.07.2006 r. (Dz.U. z 2006 r., nr 250, poz. 1840 z późn. zm., dalej „umowa polsko – brytyjska”).

Zgodnie z art. 7 ust. 1 umowy polsko - brytyjskiej, zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi w drugim Umawiającym się Państwie działalność poprzez położony tam zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo wykonuje działalność w ten sposób, to zyski przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w drugim Państwie, jednak tylko w takiej mierze, w jakiej można je przypisać temu zakładowi.

Stosownie do art. 5 ust. 1 umowy polsko – brytyjskiej, w rozumieniu niniejszej Konwencji określenie „zakład” oznacza stałą placówkę, przez którą całkowicie lub częściowo prowadzona jest działalność przedsiębiorstwa.

W myśl art. 5 ust. 2 umowy polsko – brytyjskiej, określenie „zakład” obejmuje w szczególności:

1. siedzibę zarządu;
2. filię;
3. biuro;
4. fabrykę;
5. warsztat, oraz
   
6. kopalnię, źródło ropy naftowej lub gazu, kamieniołom lub każde inne miejsce wydobywania zasobów naturalnych.
   
   

Natomiast, zgodnie z art. 5 ust. 3 umowy polsko – brytyjskiej, plac budowy albo prace budowlane lub instalacyjne stanowią zakład tylko wtedy, jeżeli trwają dłużej niż dwanaście miesięcy.

Dokonując interpretacji postanowień umowy polsko – brytyjskiej należy także zwrócić uwagę na tekst Modelowej Konwencji stanowiącej wzór umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania zawieranych przez Polskę, jak również brzmienie Komentarza do niej. Zostały one wypracowane w drodze konsensusu przez wszystkie państwa członkowskie OECD, które zobowiązały się ty samym do stosowania zawartych w nich postanowień. Modelowa Konwencja, jak i Komentarz do niej nie są źródłem powszechnie obowiązującego prawa, natomiast stanowią wskazówkę, jak należy interpretować zapisy umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania. Zatem, obowiązki podatkowe podmiotów z siedzibą w odrębnych państwach należy rozpatrywać z uwzględnieniem postanowień umowy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania oraz Modelowej Konwencji OECD wraz z Komentarzem.

Zgodnie z komentarzem do Modelowej Konwencji OECD w sprawie podatku od dochodu i majątku, która stanowiła podstawę dla postanowień umowy polsko – brytyjskiej przez placówkę należy rozumieć pomieszczenia, a w pewnych okolicznościach także urządzenia i maszyny. Taka placówka musi mieć charakter stały, to znaczy musi być utworzona w określonym miejscu, z pewnym stopniem trwałości.

Ponadto zgodnie z treścią ust. 4 do art. 5 Komentarza:

„Określenie „placówka” obejmuje każde pomieszczenie, środki lub urządzenia wykorzystywane do prowadzenia działalności przedsiębiorstwa, niezależnie od tego, czy są wykorzystywane wyłącznie w tym celu. Placówka - jako miejsce działalności gospodarczej - może istnieć również wtedy, gdy nie ma żadnych pomieszczeń lub gdy nie są one wymagane do prowadzenia działalności przedsiębiorstwa; wystarczy posiadanie pewnej przestrzeni do własnej dyspozycji. Nie ma znaczenia, czy przedsiębiorstwo jest właścicielem czy najemcą lokalu, środków lub urządzeń, czy dysponuje nimi w inny sposób. Tak więc placówką może być miejsce na targu lub stanowisko w składzie celnym (to jest miejsce do składowania podlegających ocleniu towarów). Placówka może być usytuowana w pomieszczeniach innego przedsiębiorstwa, na przykład wówczas, gdy przedsiębiorstwo zagraniczne dysponuje stale pomieszczeniem (lub jego częścią) należącym do innego przedsiębiorstwa.”

Ustępy od 4.1 do 4.3 Komentarza stanowią:

„Jak zaznaczono wyżej, sam fakt, że przedsiębiorstwo ma do własnej dyspozycji pewną przestrzeń służącą jego działalności gospodarczej, wystarczy, aby zaistniała stała placówka gospodarcza. Nie wymaga się, aby przedsiębiorstwo posiadało formalne prawo do dysponowania taką placówką. Tak więc na przykład zakład mógłby istnieć, gdyby przedsiębiorstwo zajmowało nielegalnie pewne pomieszczenie, w którym prowadziłoby działalność gospodarczą.

Nie jest wymagane formalne prawo do użytkowania miejsca, aby przedsiębiorstwo mogło stanowić zakład, lecz zwykła obecność przedsiębiorstwa w konkretnym miejscu niekoniecznie oznacza, że to miejsce jest do dyspozycji przedsiębiorstwa. Przedstawione wyżej zasady można zilustrować następującymi przykładami obecności przedstawicieli jednego przedsiębiorstwa w pomieszczeniach drugiego przedsiębiorstwa. Pierwszy przykład dotyczy sprzedawcy, który regularnie udaje się do ważnego klienta w celu zebrania zamówień i w tym celu spotyka się z dyrektorem do spraw zaopatrzenia w jego biurze. W tym przypadku pomieszczenia klienta nie są do dyspozycji przedsiębiorstwa, dla którego pracuje sprzedawca, i nie stanowią tym samym stałej placówki, za pośrednictwem której przedsiębiorstwo prowadzi działalność gospodarczą (jednakże w zależności od okoliczności może być zastosowany ustęp 5 dla stwierdzenia istnienia zakładu).

Drugi przykład dotyczy pracownika spółki, który przez dłuższy czas jest upoważniony do użytkowania biura w siedzibie innego przedsiębiorstwa (na przykład nowo nabyta filia) w celu nadzorowania, czy druga spółka przestrzega zobowiązań zgodnie z kontraktem zawartym z pierwszą spółką. W tym przypadku pracownik wykonuje działalność związaną z działalnością pierwszej spółki, a postawione do jego dyspozycji biuro w siedzibie drugiej spółki stanowi zakład jego pracodawcy, pod warunkiem że biuro jest w jego dyspozycji przez tak długi okres, że staje się „stałą placówką działalności gospodarczej” (zob. punkty od 6 do 6.3) i że działalność tam podejmowana wykracza poza działalność mieszczącą się w punkcie 4 tego artykułu.”

Do stałości placówki odnoszą się ustępy 6 i 6.1 Komentarza, które stanowią:

„Z faktu, że placówka musi być stała, wynika, iż zakład może istnieć tylko wówczas, gdy placówka ma określony stopień trwałości, to znaczy nie ma charakteru wyłącznie tymczasowego. Placówka może stanowić zakład nawet wówczas, gdy w rzeczywistości istnieje przez krótki czas, jeśli ze względu na szczególny rodzaj działalności jest prowadzona tylko przez bardzo krótki okres. Czasami trudno ustalić, czy tak właśnie jest. Nawet jeżeli praktyka państw członkowskich nie jest jednolita, gdy chodzi o kryterium czasu, to jednak doświadczenie wskazuje, że zwykle nie uważa się, iż zakład istnieje, jeżeli działalność była wykonywana w państwie za pośrednictwem stałej placówki utrzymywanej krócej niż sześć miesięcy. Jednym z wyjątków od tej reguły jest sytuacja, gdy działalność ma charakter powtarzalny; w takim przypadku każdy okres, w którym placówka była użytkowana, powinien być brany pod uwagę w połączeniu z liczbą wszystkich okresów, w których była użytkowana (okres może rozciągnąć się na wiele lat). Inny wyjątek dotyczy działalności gospodarczej prowadzonej wyłącznie w danym państwie; w takiej sytuacji działalność gospodarcza może trwać krótko z uwagi na jej charakter, lecz ponieważ jest ona prowadzona całkowicie w tym państwie, to jej związek z tym państwem jest silniejszy. W celu ułatwienia stosowania ustawodawstwa podatkowego zaprasza się państwa znajdujące się w obliczu sporów w kwestii ustalenia, czy dana placówka, która istnieje jedynie przez krótki okres, stanowi zakład, do przestudiowania tych praktyk.

Jak wykazano w punktach 11 i 19, czasowe przerwy w działalności nie powodują, że zakład przestaje istnieć. Podobnie, jak omówiono w punkcie 6, jeżeli konkretna placówka jest użytkowana tylko przez krótki czas, lecz to użytkowanie powtarza się regularnie przez długi okres, to nie można uważać, że taka placówka ma czysto tymczasowy charakter.”

Z kolei ustęp 7 Komentarza stanowi, że:

„Aby placówka mogła stać się zakładem, przedsiębiorstwo musi prowadzić własną działalność całkowicie lub częściowo za jej pośrednictwem. Jak stwierdzono wyżej, w punkcie 3, działalność placówki nie musi mieć charakteru produkcyjnego. Co więcej, jej działalność nie musi być obowiązkowo trwała, co oznacza, że mogą istnieć przerwy między poszczególnymi operacjami; jej operacje muszą jednak mieć regularny charakter.”

Podkreślenia także wymaga, że od ogólnej zasady istnienia zakładu istnieje szereg wyłączeń. W myśl art. 5 ust 4 umowy polsko – brytyjskiej, bez względu na poprzednie postanowienia niniejszego artykułu, określenie "zakład" nie obejmuje:

1. użytkowania placówek, które służą wyłącznie do składowania, wystawiania lub dostawy dóbr lub towarów należących do przedsiębiorstwa;
2. utrzymywania zapasów dóbr lub towarów należących do przedsiębiorstwa wyłącznie w celu składowania, wystawiania lub wydawania;
3. utrzymywania zapasów dóbr lub towarów należących do przedsiębiorstwa wyłącznie w celu przerobu przez inne przedsiębiorstwo;
4. utrzymywania stałej placówki wyłącznie w celu zakupu dóbr lub towarów albo w celu zbierania informacji dla przedsiębiorstwa;
5. utrzymywania stałej placówki wyłącznie w celu prowadzenia dla przedsiębiorstwa jakiejkolwiek innej działalności o charakterze przygotowawczym lub pomocniczym;
6. utrzymywania stałej placówki wyłącznie w celu łącznego prowadzenia którychkolwiek rodzajów działalności, o których mowa w punktach od a) do e) niniejszego ustępu, pod warunkiem jednak, że całkowita działalność tej placówki, wynikająca z takiego połączenia rodzajów działalności ma charakter przygotowawczy lub pomocniczy.
   
   

Tak więc ust. 4 art. 5 umowy polsko – brytyjskiej, wylicza różne rodzaje działalności, które uważa się za wyjątki od ogólnej definicji zakładu zawartej w ust. 1, i które nie stanowią zakładu, nawet gdy taka działalność jest wykonywana za pośrednictwem stałej placówki. Wspólną cechą takich rodzajów działalności jest ich przygotowawczy i pomocniczy charakter. Katalog ten jest katalogiem zamkniętym, którego nie należy interpretować rozszerzająco. Dlatego działalność, która nie może zostać zaliczona do żadnego z ww. przypadków będzie uznawana z zakład, w rozumieniu ww. umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Ponadto, zgodnie z art. 5 ust. 5 umowy polsko – brytyjskiej, bez względu na postanowienia ustępów 1 i 2 niniejszego artykułu, jeżeli osoba - z wyjątkiem niezależnego przedstawiciela, o którym mowa w ustępie 6 niniejszego artykułu - działa w imieniu przedsiębiorstwa oraz posiada i zwyczajowo wykonuje pełnomocnictwo do zawierania umów w imieniu przedsiębiorstwa w Umawiającym się Państwie, to uważa się, że przedsiębiorstwo to posiada w tym Państwie zakład w zakresie każdego rodzaju działalności, którą osoba ta podejmuje dla przedsiębiorstwa, chyba że czynności wykonywane przez tę osobę ograniczają się do rodzajów działalności wymienionych w ustępie 4 niniejszego artykułu, które gdyby były wykonywane za pośrednictwem stałej placówki, nie powodowałyby uznania tej placówki za zakład na podstawie postanowień tego ustępu.

Z kolei, w myśl art. 5 ust. 6 umowy polsko – brytyjskiej, nie uważa się, że przedsiębiorstwo posiada zakład w Umawiającym się Państwie tylko z tego powodu, że podejmuje ono w tym Państwie czynności za pośrednictwem maklera, generalnego komisanta albo jakiegokolwiek innego niezależnego przedstawiciela, pod warunkiem, że osoby te działają w ramach swojej zwykłej działalności.

Natomiast, stosownie do art. 5 ust. 7 umowy polsko – brytyjskiej, fakt, że spółka mająca siedzibę Umawiającym się Państwie kontroluje lub jest kontrolowana przez spółkę, która ma siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, albo która prowadzi działalność w tym drugim Państwie (przez posiadany tam zakład albo w inny sposób), nie wystarcza, aby którąkolwiek z tych spółek uważać za zakład drugiej spółki.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego oraz z uzupełnienia wniosku wynika m.in., że Wnioskodawca jest spółką z siedzibą w Wielkiej Brytanii. Wnioskodawca jest dostawcą usług związanych z infrastrukturą informatyczną, skupiającym się na dzisiejszym globalnym rynku kapitałowym.

Model biznesowy Wnioskodawcy polega na dostarczaniu klientom, przy wykorzystaniu usług świadczonych przez podmioty trzecie, nowoczesnych rozwiązań wykorzystujących sieci o niskim opóźnieniu oraz najnowocześniejszej infrastruktury technicznej. Baza klientów Wnioskodawcy obejmuje podmioty uczestniczące w transakcjach na rynkach kapitałowych. Należą do nich banki, dostawcy technologii, podmioty zarządzające aktywami klientów, firmy zajmujące się obrotem własnym kapitałem, fundusze hedgingowe oraz giełdy.

Usługi świadczone przez Wnioskodawcę obejmują następujące czynności:

1. Usługi hostingu oraz kolokacji,
2. Dostarczanie sprzętu i oprogramowania, jego instalacja oraz zarządzanie,
3. Zbieranie i redystrybucja danych rynkowych (w czasie rzeczywistym, znormalizowanych oraz danych historycznych),
4. Połączenie z globalnie ponad trzydziestoma giełdami,
   
5. Połączenie Inter Data Center z ponad 140 miejscami w sieci.
   
   

W Polsce Wnioskodawca będzie działać jako dostawca i usługodawca w zakresie świadczenia usług hostingu danych związanych z rynkiem kapitałowym oraz tworzenia i zarządzania infrastrukturą handlową w imieniu klientów firmy P.

W celu świadczenia powyższych usług Wnioskodawca nabędzie lub wynajmie na terytorium Polski sprzęt taki jak serwery, przełączniki, routery, firewalle, kable optyczne i miedziane. Co więcej, Wnioskodawca będzie korzystać z usług lokalnych dostawców usług telekomunikacyjnych oraz związanych z łącznością. Wskazane działania pozwolą Wnioskodawcy na świadczenie na rzecz swoich klientów usług uruchomienia oraz późniejszego bieżącego utrzymywania dostarczonej infrastruktury.

Wnioskodawca zamierza rozwijać współpracę z lokalnymi dostawcami usług.

W przyszłości, Wnioskodawca zamierza rozwijać współpracę z zewnętrznymi dostawcami usług w celu stworzenia sieci łączności pomiędzy centrami danych w regionie, jak również w celu stworzenia połączenia z istniejącymi obecnie sieciami Wnioskodawcy w Europie oraz USA.

W ramach prowadzonej działalności, Wnioskodawca dostarcza swoim klientom, zajmującym się dokonywaniem transakcji na rynkach finansowych, mającym siedzibę w różnych częściach świata, usługi połączenia z rynkami finansowymi w innych częściach świata, bez konieczności posiadania przez nich niezbędnej do tego celu infrastruktury technicznej. Przykładowo, po rozpoczęciu działalności Wnioskodawcy w Polsce, klient z Nowego Jorku będzie mógł mieć umożliwiony dostęp do Giełdy Papierów Wartościowych w Warszawie.

W celu prowadzenia działalności w Polsce Spółka będzie wykorzystywać w Polsce następujące urządzenia techniczne:

• serwery
  

• przełączniki i routery
  

• firewalle
  

• kable optyczne i miedziane,
  

zlokalizowane w przestrzeni kolokacyjnej udostępnionej przez Giełdę Papierów Wartościowych ("GPW") w Warszawie. W ramach przestrzeni kolokacyjnej, Wnioskodawca będzie dysponować szafami oraz stojakami, w których umieszczone będą urządzenia techniczne.

Serwery Wnioskodawcy o, zlokalizowane w przestrzeni kolokacyjnej w Warszawie będą wykorzystywane przez pracowników Spółki, znajdujących się w Wielkiej Brytanii, do:

• monitorowania oraz kontroli jakości połączeń sieciowych w przestrzeni kolokacyjnej, znajdującej się w Polsce,
  

• gromadzenia danych dotyczących obciążenia oraz sprawności połączeń (informacji o tym jak duże jest obciążenie przepustowości oraz o wszelkich technicznych problemach związanych z łączami),
  

• obsługi zapytań do Spółki od brytyjskiego regulatora oraz
  

• gromadzenia danych historycznych.
  
  
  

Pod koniec każdego dnia roboczego zebrane dane będą elektronicznie przesyłane do siedziby Spółki w Wielkiej Brytanii.

W początkowym okresie działalności Wnioskodawcy w Polsce, dane przechowywane przez Wnioskodawcę na serwerach nie będą udostępniane klientom Spółki. Jest jednak możliwe, że w przyszłości Wnioskodawca zacznie świadczyć usługę dostarczania historycznych danych rynkowych swoim klientom. Wnioskodawca planuje świadczyć usługi dla klientów zagranicznych, ale nie wyklucza, że w przyszłości będzie też świadczyć usługi na rzecz klientów polskich.

Jak zostało to już wspomniane, Wnioskodawca umieści w przestrzeni kolokacyjnej również inne niż serwery urządzenia techniczne, takie jak przełączniki i routery. Wnioskodawca zamierza wykorzystywać przełączniki i routery w celu dostarczania klientom usługi polegającej na połączeniu ich w czasie rzeczywistym z GPW w celu dostarczanie im danych w czasie rzeczywistym oraz umożliwienie im dokonywania zleceń na GPW. Wnioskodawca planuje świadczyć usługi dla klientów zagranicznych, ale nie wyklucza, że w przyszłości będzie też świadczyć usługi na rzecz klientów polskich.

Działalność Spółki polega również na świadczeniu usług polegających na umożliwieniu swoim klientom umieszczenia urządzeń technicznych, takich jak serwery, przełączniki, routery, firewalle oraz kable optyczne i miedziane należących do klientów Wnioskodawcy, zajmujących się handlem na rynkach finansowych, w przestrzeni kolokacyjnej, dysponowanej przez Wnioskodawcę, udostępnianej przez GPW, w celu minimalizacji opóźnień w połączeniach pomiędzy serwerami klientów, a giełdą. Usługa świadczona przez Wnioskodawcę nie będzie polegała na podnajmie przestrzeni w przestrzeni kolokacyjnej (co byłoby możliwe tylko za uprzednią zgodą GPW), ale na przechowaniu, zarządzaniu oraz utrzymaniu urządzeń technicznych klientów. Działanie takie będzie dopuszczone w umowie zawieranej pomiędzy Wnioskodawcą a GPW, tak długo, jak Wnioskodawca będzie sprawował zarząd nad urządzeniami technicznymi klientów. Wnioskodawca planuje świadczyć usługi dla klientów zagranicznych, ale nie wyklucza, że w przyszłości będzie też świadczyć usługi na rzecz klientów polskich.

W większości przypadków Wnioskodawca nabędzie sprzęt dla klienta poza Polską, sprzeda go klientowi poza Polską, zainstaluje go w przestrzeni kolokacyjnej oraz będzie nim zarządzać dla klienta. Instalacja będzie dokonywana przez pracowników GPW w Warszawie oraz pracowników Spółki, którzy będą wysyłani przez Spółkę do Polski jedynie tymczasowo. Spółka nie planuje mieć własnego personelu na stałe w Polsce. Częstotliwość oraz czas wizyt personelu Wnioskodawcy w Polsce zależeć będzie od konkretnego projektu. Na prośbę klienta, personel Wnioskodawcy będzie uczestniczył w instalacji sprzętu klienta. Częstotliwość dalszych wizyt personelu Wnioskodawcy uzależniona będzie od zapotrzebowania zgłaszanego przez klienta. Instalacja sprzętu zajmuje od 2 do 4 dni. Wizyty utrzymaniowe (odbywane co najmniej raz w roku) zajmują, co do zasady, od 1 do 2 dni.

Wnioskodawca prowadzi działalność na analogicznych zasadach również w Szwecji, Szwajcarii i Niemczech. Każda lokacja jest wizytowana przez pracowników Wnioskodawcy w celach utrzymaniowych minimum raz na rok.

W świetle zaprezentowanego stanu faktycznego wątpliwości Wnioskodawcy wiążą się z powstaniem zakładu Spółki w Polsce w związku z umieszczeniem na terytorium Polski serwerów Wnioskodawcy.

Komentarz do Modelowej Konwencji OECD odnosi się również do wykorzystywania serwerów.

Ustęp 42.2. Komentarza stanowi „(...) serwer, w którym składowana jest strona internetowa i za pośrednictwem którego jest ona dostępna, jest częścią urządzenia fizycznie umiejscowioną w pomieszczeniu, to pomieszczenie więc może stanowić stałą placówkę przedsiębiorstwa, które eksploatuje ten serwer.”

Zgodnie z treścią ustępu 42.4. Komentarza, „urządzenie informatyczne w danym miejscu może stanowić zakład pod warunkiem, że spełniony jest warunek trwałości. W przypadku serwera ważne jest nie to, czy istnieje możliwość jego przeniesienia, lecz to, czy został on faktycznie przemieszczony. Dla ustalenia stałej placówki serwer powinien być umieszczony w pewnym miejscu przez jakiś dostatecznie długi okres, aby stał się trwały w rozumieniu ustępu 1.”

Bez wątpienia działalność Wnioskodawcy nie będzie miała charakteru krótkotrwałego lub incydentalnego, o czym świadczy opis zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca posługuje się zwrotem „w przyszłości”, co sugeruje, że działalność Wnioskodawcy będzie prowadzona w dłuższej perspektywie czasowej.

Ustęp 42.6. Komentarza stanowi, „jeżeli przedsiębiorstwo eksploatuje urządzenia informatyczne w szczególnym miejscu, to zakład może zaistnieć nawet wówczas, gdy nie ma personelu obsługującego urządzenia. Obecność personelu nie jest konieczna, aby uznać, że dane przedsiębiorstwo wykonuje całkowicie lub częściowo własną działalność w danym miejscu, jeżeli żaden personel nie jest potrzebny do wykonywania tej działalności.”

Kluczowe w niniejszej sprawie jest rozstrzygnięcie czy serwery będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę do działalności pomocniczej lub przygotowawczej (jak twierdzi Wnioskodawca), czy też działalności głównej Wnioskodawcy.

Kwestię tą rozstrzygnąć można w oparciu o treść Komentarza do Modelowej Konwencji OECD.

Ustępy od 42.7. do 42.9. Komentarza do artykułu 5 stanowią, że „inna kwestia dotyczy tego, że nie można uważać, iż istnieje zakład, jeżeli operacje dokonywane za pomocą urządzenia informatycznego położonego w danym miejscu w państwie ograniczają się do czynności przygotowawczych lub pomocniczych, o których mowa w ustępie 4. Odpowiedź na pytanie, czy konkretne czynności wykonywane w takim miejscu podlegają ustępowi 4, wymaga zbadania każdego przypadku oddzielnie, z uwzględnieniem różnych funkcji wykonywanych przez przedsiębiorstwo za pośrednictwem tego urządzenia. Można wymienić następujące przykłady, które, na ogół, uznaje się za działalność przygotowawczą lub pomocniczą:

• zabezpieczenie środka łączności, takiego jak linia telefoniczna między dostawcami a klientami;
  

• reklama dóbr lub usług;
  

• przekazywanie informacji za pomocą serwera lustrzanego dla potrzeb bezpieczeństwa lub wydajności;
  

• zbieranie informacji rynkowych dla przedsiębiorstwa;
  

• dostarczanie informacji.
  
  
  

Jeżeli jednak funkcje te stanowią same w sobie istotną i znaczącą część działalności handlowej przedsiębiorstwa w jego całokształcie lub jeżeli inne podstawowe funkcje przedsiębiorstwa są wykonywane za pośrednictwem urządzenia informatycznego i funkcje te wychodzą poza czynności, o których mowa w ustępie 4, i jeżeli urządzenie stanowi placówkę (zgodnie z treścią punktów od 42.2 do 42.6), wówczas będzie istniał zakład.

Ustalenie podstawowych funkcji danego przedsiębiorstwa zależy wyraźnie od charakteru i istoty działalności tego przedsiębiorstwa. Na przykład niektórzy dostawcy usług internetowych (ISP) eksploatują własne serwery w celu przyjęcia w gościnę strony internetowej lub w celu innych zastosowań na rzecz innych przedsiębiorstw. Dla tych dostawców eksploatacja ich serwerów w celu świadczenia usług dla klientów stanowi istotną część składową ich działalności handlowej i nie można tego uznać za działalność przygotowawczą lub pomocniczą. Innym przykładem jest przedsiębiorstwo, zwane czasami „handlarzem cybernetycznym”, które prowadzi działalność handlową polegającą na sprzedaży towarów za pośrednictwem Internetu. W takim przypadku przedmiotem działalności przedsiębiorstwa nie jest eksploatowanie serwera i sam fakt, że może ono to robić w danym miejscu, nie wystarcza, aby uznać, że wykonywana działalność w tym miejscu jest czymś więcej niż działalnością przygotowawczą lub pomocniczą. W podobnym przypadku należy zbadać istotę i charakter działalności przedsiębiorstwa. Jeżeli działalność ma po prostu charakter przygotowawczy lub pomocniczy w stosunku do działalności polegającej na sprzedaży produktów przez Internet (na przykład miejsce jest wykorzystywane do eksploatowania serwera, który gości u siebie stronę internetową, która, jak często bywa, jest wykorzystywana wyłącznie do reklam, prezentacji katalogu produktów lub dostarczania informacji potencjalnym klientom), to wówczas ma zastosowanie ustęp 4 i dane miejsce nie jest zakładem. Jeżeli jednak w tym miejscu są wykonywane typowe funkcje związane ze sprzedażą (na przykład zawieranie kontraktów z klientem, realizacja płatności i dostawa produktów są wykonywane automatycznie za pośrednictwem urządzenia informatycznego położonego w tym miejscu), to takiej działalności nie można uznać za działalność przygotowawczą lub pomocniczą.

Bez wątpienia działalność, którą za pomocą serwerów umieszczonych na terytorium Polski wykonuje Wnioskodawca, jest jego działalnością podstawową. Poprzez serwery umieszczone na terytorium Polski Wnioskodawca wykonuje typowe funkcje związane ze świadczonymi przez siebie usługami. Brak serwerów w Polsce uniemożliwiałby świadczenie przez Wnioskodawcę usług, do których zobowiązał się wobec klientów.

W związku z powyższym, z uwagi na:

• długotrwałość planowanej działalności Wnioskodawcy w Polsce oraz
  

• brak pomocniczego lub przygotowawczego charakteru działalności wykonywanej przez Wnioskodawcę za pomocą serwerów umieszczonych na terytorium Polski
  

stwierdzić należy, że umieszczenie przez Wnioskodawcę serwerów na terytorium Polski spowoduje ukonstytuowanie na terytorium Polski zakładu Wnioskodawcy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
   
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.