2017.11.10 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-3.4012.367.2017.4.JG
z 10 listopada 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1, art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku wspólnym z dnia 21 września 2017 r. (data wpływu 27 września 2017 r.) uzupełnionym pismem z dnia 6 października 2017 r. (data wpływu 12 października 2017 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 2 października 2017 r. (skutecznie doręczone w dniu 3 października 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług jest:

prawidłowe – w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy do dostawy Budynku Przemysłowego i Wiaty,
nieprawidłowe – w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy do dostawy działek niezabudowanych nr 2/13 i 2/18.

UZASADNIENIE

W dniu 27 września 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczący podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży Nieruchomości oraz opodatkowania kwoty wpłaconej tytułem Zadatku na poczet sprzedaży. Złożony wniosek został uzupełniony pismem z dnia 6 października 2017 r. (data wpływu 12 października 2017 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 2 października 2017 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.367.2017.1.JG.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawcy: Piotr K., prowadzący jednoosobowo działalność gospodarczą (dalej „Podatnik”) oraz F Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej „Nabywca”) zamierzają zawrzeć umowę sprzedaży przez Podatnika na rzecz Nabywcy:

prawa użytkowania wieczystego:
1. nieruchomości położonej, składającej się z działek gruntu numer 2/13 i 2/15, AM-2, o łącznej powierzchni 507 m², dla której Sąd Rejonowy, Wydział Ksiąg Wieczystych, prowadzi księgę wieczystą,
2. nieruchomości położonej, składającej się z działek gruntu numer 2/18 i 3/10, AM-2, o łącznej powierzchni 1664 m², dla której Sąd Rejonowy, Wydział Ksiąg Wieczystych, prowadzi księgę wieczystą
- dalej łącznie zwanych Nieruchomościami oraz
własności znajdujących się na tych Nieruchomościach: budynku przemysłowego o powierzchni zabudowy wynoszącej zgodnie z kartoteką budynków, 279 m² oraz budynku przemysłowego (wiaty) o powierzchni zabudowy 74 m² (dalej zwanych łącznie „Budynkami”), wraz z dotyczącymi ich urządzeniami budowlanymi.

Nieruchomości są położone na terenie objętym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego i przeznaczonym w szczególności: pod zabudowę mieszkaniową wielorodzinną, usługi 1, handel detaliczny małopowierzchniowy B, skwery, infrastrukturę drogową, place zabaw i urządzenia infrastruktury technicznej.

Podatnik nabył prawo użytkowania wieczystego Nieruchomości oraz własność Budynków (wówczas mających łącznie mniejszą powierzchnię niż obecnie) od podmiotu będącego spółką jawną, na podstawie umowy sprzedaży zawartej w dniu 2 września 2005 r. Sprzedaż Budynków i działek została potwierdzona fakturą VAT z czego działki niezabudowane 2/13, 2/15, 2/18 zostały zakupione z 22% podatkiem VAT. Natomiast przy zakupie działki 3/10 wraz Budynkami nie został naliczony podatek VAT, gdyż transakcja ta została zakwalifikowana jako zwolniona z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT (w ówcześnie obowiązującym brzmieniu).

W związku z nabyciem Nieruchomości nastąpiło przeniesienie na Podatnika pozwolenia na budowę, dotyczącego przebudowy Budynków - przy czym projekt przebudowy następnie został zmieniony. Na jego podstawie dokonano przebudowy i rozbudowy Budynków.

W dniu 12 września 2008 r. została wydana decyzja, w której udzielono pozwolenia na użytkowanie Budynków powstałych w wyniku powyższej rozbudowy i przebudowy, pomimo niewykonania części robót objętych pozwoleniem na budowę. Po tej dacie nie były ponoszone żadne nakłady na ulepszenie Budynków.

Podatnik odliczał podatek VAT naliczony przy nabyciu towarów i usług wykorzystywanych do dokonania rozbudowy i przebudowy Budynków.

Wartość początkowa Budynków ustalona dla celów podatku dochodowego od osób prawnych (amortyzacji podatkowej) na dzień ich nabycia przez Podatnika wyniosła 266.820,20 zł. Wartość nakładów poniesionych przez Podatnika na ulepszenie Budynków wyniosła 32.333,82 zł.

Zarówno Podatnik, jak i Nabywca są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, przy czym Podatnik był zarejestrowany jako podatnik VAT czynny również w chwili zakupu Nieruchomości oraz ponoszenia nakładów na ulepszenie Budynków.

Nabywca planuje po nabyciu Nieruchomości wyburzenie Budynku i realizację na Nieruchomości inwestycji polegającej na budowie budynku mieszkaniowego wielorodzinnego i infrastrukturą towarzyszącą, ewentualnie wraz z lokalami usługowymi (dalej „Inwestycja”).

Zgodnie z treścią zawartej przez Podatnika i Nabywcę umowy przedwstępnej, warunkiem zawarcia mowy sprzedaży Nieruchomości jest w szczególności uzyskanie przez Nabywcę (za zgodą Podatnika) ostatecznej decyzji zatwierdzającej projekt budowlany i udzielającej pozwolenia na budowę dla Inwestycji oraz udzielającej pozwolenia na rozbiórkę Budynków. Warunki zostały zastrzeżone na korzyść Nabywcy, tzn. może on żądać zawarcia umowy przyrzeczonej pomimo ich niespełnienia.

Sprzedający wystawił w dniu podpisania umowy przedwstępnej fakturę VAT obejmującą Zadatek. Przed zawarciem umowy przedwstępnej i otrzymaniem Zadatku Sprzedający złożył wspólnie z Kupującym dnia 22 sierpnia 2017 r. w Urzędzie Skarbowym właściwym dla Kupującego oświadczenie o rezygnacji ze zwolnienia dostawy Nieruchomości na podstawie Umowy Sprzedaży z opodatkowania podatkiem od towarów i usług i o wyborze opodatkowania dostawy nieruchomości tym podatkiem zgodnie z art. 43 ust. 10 i ust. 11 ustawy o podatku od towarów i usług.

W umowie przedwstępnej przewidziano, że część ceny sprzedaży zostanie zapłacona Podatnikowi przez Nabywcę niezwłocznie po zawarciu umowy przedwstępnej (dalej „Zadatek”). Przy czym w umowie przedwstępnej wskazano, że w zakresie nieuregulowanym w tej umowie, do tej kwoty mają zastosowanie przepisy Kodeksu cywilnego o zadatku.

W umowie przedwstępnej przewidziano, że:

Jeżeli umowa sprzedaży nie zostanie zawarta do dnia 31 lipca 2018 roku wyłącznie z powodu nieuzyskania przez Nabywcę: (i) ostatecznego Pozwolenia na Budowę lub (ii) Warunków Technicznych zapewniających warunki podłączenia do mediów oraz do drogi publicznej w sposób umożliwiający realizację Inwestycji przez Nabywcę lub (iii) zgody Prezydenta na połączenie Nieruchomości i objęcie ich jedną księgą wieczystą, Nabywca może odstąpić od umowy przedwstępnej w terminie do dnia 31 sierpnia 2018 r., a Podatnik zobowiązuje się zwrócić Nabywcy Zadatek (łącznie z podatkiem od towarów i usług według właściwej stawki), pomniejszony o określoną w umowie przedwstępnej kwotę (łącznie z podatkiem od towarów i usług według właściwej stawki), odpowiadającą w uzgodnieniu Stron około 2,5% Ceny (dalej zwaną „Kwotą Zatrzymania”), w terminie 7 (siedmiu) dni od otrzymania od Nabywcy oświadczenia o odstąpieniu od umowy.
Z kolei jeżeli Podatnik zrezygnuje z zawarcia umowy sprzedaży w terminie najpóźniej do dnia 31 lipca 2018 r. lub jeżeli ustanowi on na którejkolwiek z Nieruchomości hipotekę (za wyjątkiem hipoteki przewidzianej w umowie przedwstępnej). Nabywca będzie mógł odstąpić od niniejszej umowy w terminie do dnia 31 sierpnia 2018 r. Wówczas Podatnik zobowiązuje się zapłacić Nabywcy dwukrotność kwoty Zadatku (łącznie z podatkiem od towarów i usług według właściwej stawki) w terminie 7 dni od otrzymania oświadczenia o odstąpieniu od umowy.
Jeżeli Nabywca nie wykona umowy przedwstępnej do dnia 31 lipca 2018 r., Podatnik może od niej odstąpić w terminie do dnia 31 sierpnia 2018 r. i zatrzymać Zadatek (łącznie z podatkiem od towarów i usług według właściwej stawki).

Ponadto w uzupełnieniu do wniosku Zainteresowani wskazali, że:

Działka 2/15 jest zabudowana budynkiem w rozumieniu ustawy Prawo budowlane (znajduje się na niej część opisanego we wniosku budynku przemysłowego), natomiast działki 2/13 i 2/18 są niezabudowane tzn. nie znajdują się na nich budynki, ani budowle w rozumieniu przepisów tej ustawy.

Przedmiotem sprzedaży są, poza opisanymi we wniosku Budynkami, znajdujące się na Nieruchomościach:

ogrodzenie (znajdujące się na wszystkich działkach: 2/13, 2/15, 2/18 i 3/10) oraz dwie bramy wjazdowe -jedna od strony działki 2/15 druga od strony działki 3/10,
utwardzenie terenu - teren działek: 2/13, 2/15, 2/18 jest utwardzony i wyłożony kostką brukową,
oświetlenie terenu: 2 latarnie znajdujące się na działce 2/15,
przyłącza elektroenergetyczne i wodnokanalizacyjne, znajdujące się pod ziemią.

Zdaniem Wnioskodawców, powyższe urządzenia nie są samodzielnymi budowlami w rozumieniu ustawy Prawo budowlane, lecz stanowią „urządzenia budowlane” w rozumieniu art. 3 pkt 9 tej ustawy („urządzenia techniczne związane z obiektem budowlanym, zapewniające możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, jak przyłącza i urządzenia instalacyjne, w tym służące oczyszczaniu lub gromadzeniu ścieków, a także przejazdy, ogrodzenia, place postojowe i place pod śmietniki”) - które zapewniają możliwość korzystania z Budynków.

W związku z tym na gruncie przepisów o VAT nie stanowią one odrębnych towarów (budowli), których wartość należy wyodrębnić w podstawie opodatkowania. Okoliczność, iż ww. urządzenia budowlane będą znajdować się na Nieruchomościach w chwili ich dostawy jest bez znaczenia dla oceny skutków jej dostawy w zakresie podatku VAT (stanowisko to ma oparcie m.in. w wyrokach Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 8 stycznia 2015 r., sygn. akt I FSK 102/14 i Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 14.06.2017 r., sygn. akt I SA/Łd 290/17).

Należy jednak zastrzec, że ustalenie, czy wskazane urządzenia stanowią, czy nie stanowią budowli, nie dotyczy elementu stanu faktycznego przedstawionego we wniosku, lecz oceny prawnej - wykładni przywołanych przepisów i ich zastosowania (subsumpcji) do stanu opisanego we wniosku. Leży to w kompetencji organu wydającego interpretację indywidualną, dla którego ocena przedstawiona powyżej przez Wnioskodawców nie jest wiążąca.

Niezależnie od powyższego, należy dodać, że na działce 2/15 pod ziemią znajdują się dwie komory ciepłownicze - jednakże nie stanowią one przedmiotu sprzedaży, gdyż należą do operatora sieci ciepłowniczej.

Nakłady na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym były ponoszone w stosunku do obu Budynków będących przedmiotem wniosku, tj. zarówno w stosunku do budynku przemysłowego, jak i wiaty.

Należy wyjaśnić, że oba Budynki są ze sobą połączone. Faktycznie stanowią one jedną całość, natomiast są odrębnie ewidencjonowane w kartotece budynków. Z tego względu w księgach Sprzedającego oba budynki są ujęte łącznie jako jeden środek trwały, dla którego została ustalona jedna wartość początkowa dla celów amortyzacji. Wobec tego wartość nakładów na ulepszenie była wyliczona dla obu Budynków łącznie. Nie jest zatem możliwe - ani faktycznie, ani prawnie (nakłady na ulepszenie są odnoszone do wartości początkowej środka trwałego, a nie jego części) - wyodrębnienie wartości nakładów poniesionych na ulepszenie budynku przemysłowego i wartości nakładów poniesionych na ulepszenie wiaty.

Łączna suma nakładów poniesionych na ulepszenie budynku przemysłowego i wiaty, stanowiących łącznie jeden środek trwały, była niższa niż 30% ich wartości początkowej.

Urządzenia wymienione w pkt 2 powyżej, stanowiące zdaniem Wnioskodawców, urządzenia budowlane, były ulepszane, ale ich koszt został ujęty w wartości ulepszenia Budynków.

Ostatnie nakłady na ulepszenie zostały wydane we wrześniu 2008 roku. Od tego czasu do dnia dzisiejszego, a więc przez okres dłuższy niż 5 lat, wskazane Budynki są wykorzystywane przez Sprzedającego do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, tj. na cele prowadzonej przez niego działalności gospodarczej w zakresie projektowania oraz wykonawstwa urządzeń i instalacji elektroenergetycznych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy planowana przez Podatnika sprzedaż prawa użytkowania wieczystego Nieruchomości oraz własności Budynków, wraz z dotyczącymi ich urządzeniami budowlanymi, na rzecz Nabywcy będzie zwolniona od podatku od towarów i usług z możliwością wyboru jej opodatkowania, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 i ust. 10 ustawy o VAT?

Zdaniem Zainteresowanych:

Planowana przez Podatnika sprzedaż prawa użytkowania wieczystego Nieruchomości oraz własności Budynków, wraz z dotyczącymi ich urządzeniami budowlanymi, na rzecz Nabywcy będzie zwolniona od podatku od towarów i usług z możliwością wyboru jej opodatkowania, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 i ust. 10 ustawy o VAT.

Na wstępie należy stwierdzić, że planowana sprzedaż Nieruchomości oraz Budynków nie stanowi transakcji zbycia przedsiębiorstwa, tj. zorganizowanego zespołu składników niematerialnych i materialnych przeznaczonego do prowadzenia działalności gospodarczej (art. 55¹ Kodeksu cywilnego), ani jego zorganizowanej części (organizacyjnie i finansowo wyodrębnionego w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania - art. 2 pkt 27e ustawy o VAT).

Nabywca nie kupuje bowiem Nieruchomości w celu kontynuowania prowadzonej na niej działalności, ale w celu rozbiórki znajdujących się na niej Budynków i realizacji Inwestycji deweloperskiej na Nieruchomości. Jak wspomniano, co do zasady warunkiem zawarcia umowy sprzedaży Nieruchomości jest m.in. uzyskanie przez Nabywcę pozwolenia na rozbiórkę Budynków. Tym samym planowana transakcja jest objęta zakresem zastosowania ustawy o VAT, jako dostawa towarów - Budynków wraz z gruntem, na którym się znajdują, a którego wartości nie wyodrębnia się z podstawy opodatkowania z tytułu dostawy Budynków (art. 29a ust. 8 ustawy o VAT).

Uwzględniając powyższe, należy stwierdzić, że zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku „dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.”

Z kolei „pierwszym zasiedleniem” jest, zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, „oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

wybudowaniu lub
ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej”.

Z uwagi na to, że w art. 2 pkt 14 ustawy o VAT mowa jest o oddaniu budynków do użytkowania pierwszemu nabywcy „w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu”, oznacza to, że przepis ten odnosi się do czynności objętych przedmiotowym i podmiotowym zakresem zastosowania przepisów o VAT, tj. czynności wymienionych w katalogu czynności wskazanych jako podlegające opodatkowaniu VAT w art. 5 ust 1 ustawy o VAT („Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają: (...)”), wykonywanych przez podmiot działający w charakterze podatnika VAT.

Odpłatna dostawa budynku dokonana przez podatnika VAT stanowi więc jego „pierwsze zasiedlenie" w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT. Bez znaczenia dla tej kwalifikacji jest natomiast to, czy czynność ta jest opodatkowana VAT według stawki podstawowej lub preferencyjnej, czy też jest zwolniona z tego podatku. W każdym z tych przypadków jest bowiem „czynnością podlegającą opodatkowaniu”.

Stanowisko, iż czynność zwolniona z VAT stanowi „pierwsze zasiedlenie”, ma również oparcie w Interpretacjach indywidualnych przepisów prawa podatkowego - tak m.in.:

interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach nr IBPP1/4512-639/15/AW z dnia 4 listopada 2015 r.: „Jak stanowi powołany wyżej przepis art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT zwolnienie od podatku dostawy budynku na podstawie tego przepisu możliwe jest jeśli dostawa ta nie jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub w okresie krótszym niż 2 lata od tej czynności. Co istotne, oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, a za taką można rozumieć m.in. objęcie we władanie budynku, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika. Przedmiotowa nieruchomość nie musi być faktycznie zamieszkała, lecz winna być przejęta przez nabywcę do użytkowania. Wydanie przedmiotowego obiektu nabywcy winno nastąpić w ramach wykonania przez sprzedającego czynności podlegających opodatkowaniu. Jednakże czynność ta nie musi prowadzić do powstania podatku należnego, bowiem za czynność taką należy również rozumieć czynność podlegającą opodatkowaniu w myśl przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, jednakże na mocy przepisów szczególnych - korzystającą ze zwolnienia od tego podatku.",
interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi nr IPTPP4/4512-178/15-4/JM z dnia 15 czerwca 2015 r.: „Należy podkreślić, że użyte w art. 2 pkt 14 ustawy sformułowanie „w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu” wskazuje na katalog czynności wymienionych w art. 5 ustawy, czyli dana czynność musi podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, choć nie jest konieczne, aby faktycznie był naliczony podatek od tej czynności - może to być czynność zwolniona od podatku.” (analogicznie: interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu nr ILPP1/4512-1-914/15-2/AS z dnia 16 lutego 2016 r.).

Uwzględniając powyższe, należy stwierdzić, że Budynki były przedmiotem pierwszego zasiedlenia, które nastąpiło (najpóźniej) w dniu dokonania ich dostawy na rzecz podatnika przez podmiot będący spółką jawną, tj. w dniu 2 września 2005 r. Czynność ta podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów usług, z tym że została zakwalifikowana jako zwolniona z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VA (w ówcześnie obowiązującym brzmieniu).

Podatnik ponosił następnie nakłady na ulepszenie Budynków, od których odliczał naliczony podatek od towarów i usług, jednakże nie przekroczyły one 30% wartości początkowej Budynków - wartość początkowa Budynków ustalona dla celów podatku dochodowego od osób prawnych (amortyzacji podatkowej) na dzień ich nabycia przez Podatnika wyniosła 266.820,20 zł, a łączna wartość nakładów poniesionych przez Podatnika na ich ulepszenie wyniosła 32.333,82 zł.

Oznacza to, że oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi Budynków po ich ulepszeniu, opisanym powyżej, nie stanowi „pierwszego zasiedlenia” w rozumieniu art. 2 pkt 14 lit. b ustawy o VAT.

W konsekwencji planowana dostawa Budynków na rzecz Nabywcy nie będzie dokonywana w ramach „pierwszego zasiedlenia”, ani przed upływem 2 lat od jego dokonania, lecz ponad 12 lat po „pierwszym zasiedleniu”, które miało miejsce (najpóźniej) w dniu 2 września 2005 r. Przemawia to za uznaniem za prawidłowe stanowiska Wnioskodawców, iż planowana dostawa Budynków, wraz z dotyczącymi ich urządzeniami budowlanymi, przez Podatnika na rzecz Nabywcy będzie zwolniona od podatku od towarów i usług z możliwością wyboru jej opodatkowania, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 i ust. 10 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Zainteresowanych w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe – w zakresie zastosowania zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy do dostawy Budynku Przemysłowego i Wiaty, oraz nieprawidłowe – w zakresie zastosowania zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy do dostawy działek niezabudowanych nr 2/13 i 2/18 wraz z urządzeniami budowlanymi.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 pkt 6 i 7 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste,
zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

Przy czym towarami – w myśl art. 2 pkt 6 ustawy – są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W wyniku ustanowienia prawa użytkowania wieczystego dochodzi do ekonomicznego przeniesienia władztwa nad gruntem (towarem - w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o VAT) na rzecz użytkownika wieczystego, co sprawia, że może on rozporządzać nim jak właściciel. Znajduje to wyraz zarówno w swobodzie korzystania z gruntu i czerpania z niego pożytków w sposób niemalże taki jak w przypadku właściciela tego gruntu, jak i w możliwości przeniesienia takiego władztwa na inny podmiot, jak przy dokonywaniu sprzedaży gruntu przez właściciela.

W świetle powołanego przepisu art. 7 ust. 1 ustawy, odpłatna dostawa gruntu jak i prawa użytkowania wieczystego gruntu stanowi dostawę towarów.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednocześnie należy zaznaczyć, że w oparciu o art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przy czym zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Przez tereny budowlane rozumie się w myśl art. 2 pkt 33 ustawy, grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o którym mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Dokonana wyżej analiza przepisów jednoznacznie wskazuje, że zwolnienie od podatku o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, obejmuje zbycie nieruchomości niezabudowanych (gruntów) wyłącznie w sytuacji, gdy nie są one przeznaczone pod zabudowę. Elementem, który determinuje możliwość skorzystania z ww. zwolnienia od podatku VAT przy zbyciu gruntów jest przeznaczenie gruntu na cele inne niż budowlane. Przy czym – jak wyjaśniono wyżej – o tym, że dany teren jest terenem budowlanym przesądzają zapisy w planie zagospodarowania przestrzennego lub decyzji o warunkach zabudowy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Wskazać należy, że dla zastosowania zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:

towary od momentu ich nabycia do momentu ich zbycia muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania,
brak prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów.

Niespełnienie jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Zgodnie z przepisem art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, dostawa budynków, budowli i ich części jest zwolniona z VAT, chyba, że:

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Jednocześnie, w świetle definicji zawartej w art. 2 pkt 14 ustawy, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

wybudowaniu lub
ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Z kolei przepisy Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006, str. 1 z późn. zm.) zwanej dalej Dyrektywą, posługują się pojęciem „pierwszego zasiedlenia”, jednakże nie definiują tego pojęcia oraz nie wprowadzają dodatkowych warunków go określających.

W konsekwencji zarówno zgodnie z przepisami Dyrektywy oraz w świetle utrwalonego w tej materii orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, pierwsze zasiedlenie budynku należy rozumieć szeroko jako „pierwsze zajęcie budynku, używanie”. W efekcie, aby w tej sytuacji można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do zajęcia budynku, jego używania, w tym również na potrzeby własnej działalności gospodarczej.

Należy również zauważyć, że w kwestii rozumienia definicji pierwszego zasiedlenia wypowiedział się NSA w wyroku z dnia 14 maja 2014 r. syg. I FSK 382/14, na który powołał się Wnioskodawca. Sąd w wyroku tym stwierdził, że „Wykładnia językowa, systematyczna i celowościowa dyrektywy 112 wskazuje wyraźnie, że ww. pojęcie należy rozumieć szeroko jako „pierwsze zajęcie budynku, używanie”. Zatem w taki sposób powinna być odczytywana definicja przewidziana w treści art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, w zakresie pierwszego zasiedlenia budynku po jego wybudowaniu.

Jak wynika z powyższych uregulowań, zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy stosuje się w odniesieniu do dostawy całości lub części budynków, budowli, jeżeli w stosunku do nich powstało pierwsze zasiedlenie, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą nie jest krótszy niż 2 lata. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej 2 lata.

Jednocześnie należy zwrócić uwagę, że zwolnienie uregulowane w przepisie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy ma charakter zwolnienia fakultatywnego, gdyż w myśl art. 43 ust. 10 ustawy podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem ze dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

Zgodnie z art. 43 ust. 11 ustawy oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;
planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części;
adres budynku, budowli lub ich części.

Tak wiec ustawodawca daje podatnikom, dokonującym dostawy budynków, budowli lub ich części spełniających przesłanki do korzystania ze zwolnienia od podatku wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy po spełnieniu określonych warunków – możliwość rezygnacji ze zwolnienia i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych. Niniejsze prawo zostało zawężone tylko do rezygnacji ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Natomiast zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Z powyższego przepisu jednoznacznie wynika, że co do zasady, grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku VAT, jaką opodatkowane są budynki i budowle na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu korzysta ze zwolnienia od podatku.

Należy zauważyć, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęcia „budynku” i „budowli”. W tym zakresie należy odnieść się do przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2017 r., poz. 1332).

W myśl art. 3 pkt 1 Prawo budowlane, ilekroć w ustawie jest mowa o obiekcie budowlanym – należy przez to rozumieć budynek, budowlę bądź obiekt małej architektury, wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, wzniesiony z użyciem wyrobów budowlanych.

Stosownie do treści art. 3 pkt 2 ww. ustawy, przez budynek należy rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Pod pojęciem budowli natomiast należy rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem tablice reklamowe i urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni jądrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową – art. 3 pkt 3 ustawy Prawo budowlane.

W myśl art. 3 pkt 9 ustawy Prawo budowlane, przez urządzenia budowlane należy rozumieć urządzenia techniczne związane z obiektem budowlanym, zapewniające możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, jak przyłącza i urządzenia instalacyjne, w tym służące oczyszczaniu lub gromadzeniu ścieków, a także przejazdy, ogrodzenia, place postojowe i place pod śmietniki.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawcy zamierzają zawrzeć umowę sprzedaży prawa użytkowania wieczystego nieruchomości składającej się z działek gruntu o numerach 2/13, 2/15, 2/18 i 3/10, oraz własności znajdujących się na tych Nieruchomościach: budynku przemysłowego o powierzchni zabudowy wynoszącej 279 m² oraz budynku przemysłowego (wiaty) o powierzchni zabudowy 74 m², wraz z dotyczącymi ich urządzeniami budowlanymi. Nieruchomości są położone na terenie objętym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego i przeznaczonym w szczególności: pod zabudowę mieszkaniową wielorodzinną, usługi, handel detaliczny małopowierzchniowy B, skwery. Działka 2/15 jest zabudowana budynkiem w rozumieniu ustawy Prawo budowlane (znajduje się na niej część opisanego we wniosku budynku przemysłowego), natomiast działki 2/13 i 2/18 są niezabudowane tzn. nie znajdują się na nich budynki, ani budowle w rozumieniu przepisów tej ustawy. Przedmiotem sprzedaży są, poza opisanymi we wniosku Budynkami, znajdujące się na Nieruchomościach:

ogrodzenie (znajdujące się na wszystkich działkach: 2/13, 2/15, 2/18 i 3/10) oraz dwie bramy wjazdowe -jedna od strony działki 2/15 druga od strony działki 3/10,
utwardzenie terenu - teren działek: 2/13, 2/15, 2/18 jest utwardzony i wyłożony kostką brukową,
oświetlenie terenu: 2 latarnie znajdujące się na działce 2/15,
przyłącza elektroenergetyczne i wodnokanalizacyjne, znajdujące się pod ziemią.

Nakłady na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym były ponoszone w stosunku do obu Budynków będących przedmiotem wniosku, tj. zarówno w stosunku do budynku przemysłowego, jak i wiaty. Łączna suma nakładów poniesionych na ulepszenie budynku przemysłowego i wiaty, stanowiących łącznie jeden środek trwały, była niższa niż 30% ich wartości początkowej. Urządzenia budowlane były ulepszane, ale ich koszt został ujęty w wartości ulepszenia Budynków. Ostatnie nakłady na ulepszenie zostały wydane we wrześniu 2008 roku. Od tego czasu do dnia dzisiejszego, a więc przez okres dłuższy niż 5 lat, wskazane Budynki są wykorzystywane przez Sprzedającego do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, tj. na cele prowadzonej przez niego działalności gospodarczej w zakresie projektowania oraz wykonawstwa urządzeń i instalacji elektroenergetycznych, infrastrukturę drogową, place zabaw i urządzenia infrastruktury technicznej.

Budynki, ani żadna ich część, nie były nigdy oddane przez Podatnika do używania innym podmiotom na podstawie jakiejkolwiek umowy. Natomiast od dnia uzyskania pozwolenia na użytkowanie Budynków są one nieprzerwanie wykorzystywane przez Podatnika w prowadzonej przez niego działalności gospodarczej w zakresie projektowania oraz wykonawstwa urządzeń i instalacji elektroenergetycznych, jako budynek magazynowo-biurowy. Zarówno Podatnik, jak i Nabywca są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, przy czym Podatnik był zarejestrowany jako podatnik VAT czynny również w chwili zakupu Nieruchomości oraz ponoszenia nakładów na ulepszenie Budynków.

Wątpliwości Zainteresowanych dotyczą tego, czy planowana przez Podatnika sprzedaż prawa użytkowania wieczystego Nieruchomości oraz własności Budynków, wraz z dotyczącymi ich urządzeniami budowlanymi, na rzecz Nabywcy będzie zwolniona od podatku od towarów i usług z możliwością wyboru jej opodatkowania, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 i ust. 10 ustawy o VAT.

Analiza okoliczności przedstawionych we wniosku oraz obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa pozwala stwierdzić, że sprzedaż Budynku Przemysłowego znajdującego się na działkach: nr 2/15 i 3/10 oraz Wiaty znajdującej się na działce nr 3/10 przez Podatnika na rzecz Nabywcy będzie podlegała zwolnieniu z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. W stosunku do Budynku Przemysłowego i Wiaty doszło do pierwszego zasiedlenia i pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą przedmiotowych Budynków upłynie okres dłuższy niż dwa lata. Ponadto Podatnik nie ponosił nakładów na ulepszenie Budynków znajdujących się na Nieruchomości, stanowiących w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, co najmniej 30% ich wartości początkowej. Przy czym należy wskazać, że jeżeli obie strony transakcji spełnią warunki wynikające z art. 43 ust. 10 i art. 43 ust. 11 ustawy, to do dostawy przedmiotowych Budynków można zastosować właściwą stawkę podatku VAT.

Ponieważ, zgodnie z cytowanym wcześniej art. 29a ust. 8 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu, to sprzedaż dokonana na rzecz Nabywcy dotycząca prawa użytkowania wieczystego gruntu, na którym znajdują się przedmiotowe Budynki również będzie mogła korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie tych samych przepisów co sprzedaż Budynków.

Natomiast w odniesieniu do działek niezabudowanych nr 2/13 i 2/18 nie znajdzie zastosowania zwolnienie z podatku VAT na postawie art. 43 ust. 1 pkt 10. Jak wskazał Wnioskodawca działki te są działkami niezbudowanymi budynkami, ani budowlami w rozumieniu przepisów ustawy Prawo budowlane. Niewątpliwie ani ogrodzenie ani utwardzenie terenu kostką brukową, czy też oświetlenie terenu, a także przyłącza elektroenergetyczne i wodnokanalizacyjne nie mają cech budowli, o której stanowi art. 3 pkt 3 Prawa budowlanego. W konsekwencji, stanowią one urządzenia budowlane zgodnie z art. 3 pkt 9 ustawy Prawo budowlane, a nie samodzielne budowle, które uznaje się za towar na gruncie podatku VAT. Skoro powyższe elementy znajdujące się na działkach nr 2/13 i 2/18 stanową urządzenie budowlane, a nie samodzielne budowle, które uznaje się za towar na gruncie podatku VAT to w niniejszych okolicznościach nie znajdzie zastosowania art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, gdyż nie wystąpi dostawa budowli, do której można by „przypisać” grunt. Przy czym należy zaznaczyć, że na gruncie podatku od towarów i usług jednakowa stawka podatku VAT ma zastosowanie w sytuacji kiedy mamy do czynienia ze sprzedażą budynku bądź budowli wraz z gruntem, na którym ten budynek bądź budowla się znajdują. Występuje wówczas dostawa dwóch towarów – budynku i gruntu. Ponadto to co znajduje się na gruncie, w świetle ustawy o podatku od towarów i usług, jest „ważniejsze” z punktu widzenia konsekwencji w podatku od towarów i usług. Oznacza to, że sposób opodatkowania budynku bądź budowli wyznacza także sposób opodatkowania gruntu, co wynika z ww. przepisu.

Z wniosku wynika, że przedmiotowa Nieruchomość jest sklasyfikowana jako działka budowlana. Dla Nieruchomości istnieje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego przeznaczony w szczególności pod zabudowę mieszkaniową wielorodzinną, usługi, handel detaliczny małopowierzchniowy, infrastrukturę drogową, place zabaw i urządzenia infrastruktury technicznej.

W świetle przywołanego wyżej art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy i przedstawionych okoliczności należy stwierdzić, że dostawa działki nie będzie korzystała z ww. zwolnienia. W przedstawionym zdarzeniu przyszłym nastąpi dostawa terenu niezabudowanego spełniającego definicję terenu budowlanego określoną w art. 2 pkt 33 ustawy.

Z treści powołanego w niniejszej interpretacji przepisu art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy wynika, że sprzedaż towarów podlega zwolnieniu od podatku tylko w przypadku gdy przedmiotowy towar wykorzystywany jest wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku jak również z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia przedmiotowego towaru nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Spółka wykorzystywała Nieruchomość do działalności opodatkowanej, a zatem zbycie działek niezabudowanych nr 2/13 i 2/18 wraz z usytuowanymi na nich urządzeniami budowlanymi nie będzie mogło korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy. Zwolnienie przysługuje w razie łącznego spełnienia warunków wskazanych w ww. przepisie. Brak zaistnienia jednego z warunków wyklucza zastosowanie ww. zwolnienia od podatku VAT przy dostawie przedmiotowych działek. Oznacza to, że dostawa tych działek będzie opodatkowana stawka podatku 23%.

W konsekwencji, sprzedaż Budynku Przemysłowego i Wiaty znajdujących się na działkach nr 2/15 i 3/10 korzystać będzie ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 w związku z art. 43 ust. 10 ustawy. Natomiast w związku z brakiem możliwości korzystania ze zwolnienia od podatku VAT i brakiem w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług preferencyjnej stawki podatku VAT dla dostawy nieruchomości niezabudowanych nr 2/13 i 2/18 wraz z urządzeniami budowlanymi nieruchomości te będą opodatkowane podatkiem VAT według stawki podstawowej, zgodnie z art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy.

Zatem stanowisko Zainteresowanych w odniesieniu do dostawy Budynków znajdujących się na działkach nr 2/15 i 3/10 należało uznać za prawidłowe, natomiast w odniesieniu do dostawy działek niezabudowanych nr 2/13 i 2/18 należało uznać za nieprawidłowe.

Tut. Organ informuje, że niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie zakresu podatku od towarów i usług w odniesieniu do dostawy Budynku Przemysłowego i Wiaty (pytanie nr 1 wniosku), w zakresie podatku od towarów i usług w kwestii uznania kwoty Zadatku za wynagrodzenie z tytułu świadczenia usług (pytanie nr 2 i 3 wniosku) zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin