Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT1-2.4012.676.2017.1.KK
z 14 listopada 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 14 września 2017 r. (data wpływu 20 września 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania czynności polegającej na nieodpłatnym udostępnianiu wstępu na wydarzenia kulturalne – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 września 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania czynności polegającej na nieodpłatnym udostępnianiu wstępu na wydarzenia kulturalne.

We wniosku przedstawiono następujące stany faktyczne.

Miejski Ośrodek Kultury jest samorządową instytucją kultury, działającą w oparciu o ustawę z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, na podstawie aktu o jej utworzeniu, statutu nadanego przez organizatora, którym jest gmina oraz wpisu do rejestru instytucji kultury.

Posiada osobowość prawną, samodzielnie gospodaruje przydzieloną jej i nabytą częścią mienia oraz prowadzi niezależną gospodarkę w ramach posiadanych środków, kierując się zasadą efektywności ich wykorzystania. Jako podmiot gospodarczy działa na własny rachunek i prowadzi własną gospodarkę finansową w oparciu o roczny plan finansowy, pod rygorami ustawy o finansach publicznych.

Działalność merytoryczna MOK podlega nadzorowi organów Rady Gminy (w ramach Gminnej Komisji Kultury). Na organizatorze ciąży też obowiązek nadzoru nad wykorzystaniem corocznej dotacji podmiotowej przy zachowaniu zasady autonomii i samodzielności instytucji.

Działalność statutowa MOK polega na upowszechnianiu kultury i wyraża się w organizowaniu różnorodnych działań o charakterze edukacyjnym, animacyjnym oraz eventowym w zakresie szeroko pojętej kultury. Prowadzi warsztaty, organizuje wydarzenia kulturalne jak wykłady, odczyty, wystawy, zajęcia dla dzieci, osób starszych. Organizuje też koncerty oraz występy o charakterze rozrywkowym, jednak przychody z tych imprez w postaci wpływów z biletów z reguły nie pokrywają kosztów zorganizowania tych wydarzeń.

MOK uzyskuje przychody z dwóch podstawowych źródeł:

• z dotacji podmiotowej udzielanej uchwałą Rady Miasta, z przeznaczeniem na realizowanie zadań własnych gminy w dziedzinie zaspakajania potrzeb mieszkańców miasta w dziedzinie kultury,
• z własnej działalności gospodarczej polegającej na świadczeniu usług w dziedzinie kultury o charakterze odpłatnym i w tym zakresie świadczy usługi na takich samych zasadach jak inni dostawcy, będąc ich konkurencją.

Dodatkowo uzyskuje niewielkie przychody z najmu pomieszczeń, wynajmu sprzętu oraz świadczenia usług poligraficznych i reklamowych.

Wszystkie uzyskiwane przychody bez względu na ich źródło MOK przeznacza nas pokrycie własnych kosztów funkcjonowania i działalność statutową w dziedzinie kultury.

Jest czynnym podatnikiem VAT. W zakresie świadczonych usług kulturalnych korzysta ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy o VAT. Zwolnienie to zgodnie z art. 43 pkt 17 nie ma zastosowania do działalności wykonywanej w celu osiągnięcia dodatkowego przychodu, tj. usług generujących przychód z biletów wstępu na koncerty, przedstawienia i inne imprezy o charakterze odpłatnym. W tym przypadku usługi te podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT w stawce 8%.

Uczestnictwo w imprezach biletowanych odbywa się na podstawie biletów odpłatnych, ale także:

1. biletów nieodpłatnych wydawanych osobom uprawnionym na podstawie tzw. „karty dużej rodziny” wydawanej przez Urząd Miasta X. w ramach programu wprowadzonego Uchwałą Rady Miasta pod nazwą „…”. Karta ta uprawnia jej posiadacza do otrzymania 4 bezpłatnych biletów na wydarzenia odpłatne organizowane przez MOK w roku. Średni udział biletów nieodpłatnych w całej puli biletów przeznaczonych na sprzedaż nie przekracza 5%. MOK jest partnerem programu na podstawie umowy z Urzędem Miasta X.,
2. specjalnych wejściówek (kart wstępu) dla tzw. gości specjalnych, tj. radnych Rady Miasta, których opinia o działalności MOK ma wpływ na wysokość przydzielanej rocznej dotacji podmiotowej, oraz przedstawicieli Urzędu Miasta, sprawujących nadzór merytoryczny nad działalnością MOK i wydatkowaniem dotacji podmiotowej. Karty wstępu dla gości specjalnych dotyczą zwykle cyklu imprez w pewnym okresie czasu, wydawane są według imiennych list, jednak nie prowadzi się ewidencji „wejść” w ramach konkretnych kart wstępu, stąd nie można ustalić skali ich faktycznego wykorzystania na poszczególnych imprezach odpłatnych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

1. Czy opisane powyżej nieodpłatne świadczenie polegające na wolnym od opłaty wstępie na wydarzenie kulturalne w ramach tzw. „karty dużej rodziny” nie podlega opodatkowaniu VAT z uwagi na to, że ma na celu popularyzowanie i propagowanie działalności kulturalnej, a więc ich świadczenie zostało wykonane w celu prowadzenia działalności gospodarczej?
2. Czy świadczenie polegające na nieodpłatnym wstępie „gości specjalnych” nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, gdyż służy propagowaniu działalności Ośrodka, kształtowaniu jego pozytywnego wizerunku jako instytucji efektywnie zarządzającej środkami i profesjonalnie organizującej działalność kulturalną, co w przyszłości może przyczynić się do zachowania, lub nawet zwiększeniu przychodów. Umożliwić też może pozyskanie dodatkowych źródeł finansowania działalności, np. w postaci dotacji celowych na realizację dodatkowych zadań w dziedzinie kultury, służy więc do celów działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów o podatku VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Natomiast na podstawie art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika, lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

W związku z powyższym zdaniem MOK nieodpłatne świadczenie w postaci:

1. bezpłatnych biletów w wydanych w ramach programu dużej rodziny, jako służące upowszechnianiu i promowaniu kultury wśród rodzin wielodzietnych, czyli realizacji celów statutowych MOK nie podlega opodatkowaniu VAT, gdyż jest to świadczenie wykonane do celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT,
2. bezpłatnych kart wstępu wydanych gościom specjalnym, których obecność na tych wydarzeniach służy propagowaniu i promowaniu działalności Ośrodka nie podlega opodatkowaniu VAT, gdyż jest to świadczenie wykonane do celów działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów o VAT.

W obydwu przypadkach usługi zostały wykonane z myślą o przyszłym świadczeniu usług kulturalnych, stąd nie została spełniona dyspozycja zawarta w art. 8 ust. 2 pkt 2 i tym samym nie zawiera się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu wymienionych w art. 5 ust. 1 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych stanów faktycznych jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Artykuł 7 ust. 1 ww. ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii, o czym stanowi art. 2 pkt 6 ww. ustawy.

Stosownie do art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne darowizny

• jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Jak stanowi art. 7 ust. 3 ustawy, przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych prezentów o małej wartości i próbek, jeżeli przekazanie to następuje na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika.

W myśl postanowień art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Za odpłatne świadczenie usług, stosownie do art. 8 ust. 2 ustawy, uznaje się również:

1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;
2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Z kolei na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zasady tworzenia i działania instytucji kultury zawarte są w ustawie z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz. U. z 2017 r., poz. 862).

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ww. ustawy, działalność kulturalna polega na tworzeniu, upowszechnianiu i ochronie kultury. Formami organizacyjnymi działalności kulturalnej są w szczególności: teatry, opery, operetki, filharmonie, orkiestry, instytucje filmowe, kina, muzea, biblioteki, domy kultury, ogniska artystyczne, galerie sztuki oraz ośrodki badań i dokumentacji w różnych dziedzinach kultury (art. 2 ww. ustawy).

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, jednostki samorządu terytorialnego organizują działalność kulturalną, tworząc samorządowe instytucje kultury, dla których prowadzenie takiej działalności jest podstawowym celem statutowym.

Na podstawie art. 9 ust. 2 ustawy, prowadzenie działalności kulturalnej jest zadaniem własnym jednostek samorządu terytorialnego o charakterze obowiązkowym.

Analiza przedstawionych stanów faktycznych oraz treści powołanych przepisów prawa prowadzi do wniosku, że skoro opisane czynności są działaniem wykonywanym z myślą o przyszłym świadczeniu usług kulturalnych, a więc wykonywanym do celów działalności gospodarczej, zatem nie spełniają przesłanki do objęcia przedmiotowych świadczeń opodatkowaniem na podstawie art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Tym samym stanowisko uznano za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy stanów faktycznych przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.