Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-3.4013.212.2017.1.MAZ
z 13 listopada 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2017 r., poz. 201, ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 5 października 2017 r. (data wpływu –5 października 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku akcyzowego, w zakresie sposobu ustalania ilości piwa stanowiącego podstawę opodatkowania akcyzą – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 października 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku akcyzowego, w zakresie sposobu ustalania ilości piwa stanowiącego podstawę opodatkowania akcyzą.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca – … Sp. z o.o. (dalej jako: „Wnioskodawca” lub „Spółka”) jest producentem piwa. Rozlicza podatek akcyzowy w systemie przedpłat. Kwotę przedpłaty akcyzy oblicza na podstawie planowanej szacunkowej ilości piwa gotowego, przeznaczonego do sprzedaży. W terminie do ostatniego dnia miesiąca poprzedzającego miesiąc, w którym wyroby akcyzowe zostaną wyprodukowane, składa właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego deklaracje w sprawie przedpłaty akcyzy oraz wpłaca przedpłatę akcyzy na rachunek Urzędu Skarbowego. Do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy (piwo gotowe zostało rozlane w opakowania jednostkowe, zostało przekazane na magazyn i przeznaczone do sprzedaży) oblicza należną akcyzę oraz składa w urzędzie skarbowym deklarację dla podatku akcyzowego. Przedpłata akcyzy jest uwzględniana w deklaracji akcyzowej i zaliczana na poczet obliczonej należnej akcyzy od wyprodukowanych wyrobów.

Obecnie po procesie fermentacji w tankach CKT dojrzałe piwo przelewane jest do zbiornika rozlewczego wywzorcowanego przez Urząd Miar. Ilość piwa znajdująca się w zbiorniku rozlewczym, które będzie przeznaczone do rozlewów w opakowania jednostkowe, uznaje się za piwo gotowe i tę ilość przyjmuje się za podstawę opodatkowania.

Po odczytaniu ilości następuje rozlew do butelek i pojemników jednorazowych typu Petainer. Piwo w opakowaniach jednostkowych przekazywane jest do magazynu i przeznaczone do sprzedaży. Procedura ta nie uwzględnia strat piwa powstałych w wyniku rozlewu piwa do opakowań jednostkowych

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy jest możliwe uznanie za podstawę opodatkowania ilość piwa rozlanego w opakowania jednostkowe, przekazane do magazynu i przeznaczone do sprzedaży, która to ilość jest ilorazem liczby sztuk poszczególnych opakowań oraz ich pojemności, co pozwoli na pominięcie przelewania piwa z tanku CKT do zbiornika rozlewczego?

Zdaniem Wnioskodawcy, podstawą opodatkowania powinna być ilość piwa rozlanego w opakowania jednostkowe przekazane do magazynu i przeznaczone do sprzedaży. Ilość ta jest ilorazem liczby sztuk poszczególnych opakowań oraz ich pojemności i wynika z dokumentów magazynowych prowadzonych w spółce. Pozwoli to na rozlew piwa bezpośrednio z tanków CKT z pominięciem zbiornika rozlewczego, dzięki czemu:

1. nie wystąpią straty piwa na etapie przelewania z CKT do zbiornika rozlewczego;
2. wyliczanie i płacenie akcyzy nastąpi od faktycznej ilości piwa, które trafia do sprzedaży, a nie jak dotychczas także od strat przy rozlewie
   
   

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz.U. z 2017 r., poz. 43, ze zm.; dalej jako: „ustawa”) – ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej „akcyzą”, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy, wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy. W poz. 13 załącznika nr 1 do ustawy, do wyrobów akcyzowych o kodzie CN 2203 00 zaliczono piwo otrzymywane ze słodu.

Jednocześnie w myśl art. 92 ustawy, do napojów alkoholowych w rozumieniu ustawy zalicza się alkohol etylowy, piwo, wino, napoje fermentowane oraz wyroby pośrednie.

Natomiast zgodnie z art. 94 ustawy:

1. Piwem w rozumieniu ustawy są wszelkie wyroby objęte pozycją CN 2203 00 oraz wszelkie wyroby zawierające mieszaninę piwa z napojami bezalkoholowymi, objęte pozycją CN 2206 00, jeżeli rzeczywista objętościowa moc alkoholu w tych wyrobach przekracza 0,5% objętości.
2. Produkcją piwa w rozumieniu ustawy jest wytwarzanie lub przetwarzanie piwa, a także jego rozlew.
3. Podstawą opodatkowania piwa jest liczba hektolitrów gotowego wyrobu na 1 stopień Plato.
4. Stawka akcyzy na piwo wynosi 7,79 zł od 1 hektolitra za każdy stopień Plato gotowego wyrobu.
5. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe metody ustalania parametrów służących do określenia podstawy opodatkowania piwa, o których mowa w ust. 3, w szczególności wyznaczania liczby stopni Plato w piwie gotowym, uwzględniając przepisy prawa Unii Europejskiej w zakresie akcyzy oraz technologię wytwarzania piwa.
   
   

Wskazać przy tym należy, że stosownie do art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy, przedmiotem opodatkowania akcyzą jest produkcja wyrobów akcyzowych.

W myśl art. 10 ust. 1 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z dniem wykonania czynności lub zaistnienia stanu faktycznego podlegających opodatkowaniu akcyzą, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej.

Zgodnie z delegacją ustawową wynikającą z art. 94 ust. 5 ustawy, wydane zostało rozporządzenie Minister Finansów z dnia 13 lutego 2009 r. w sprawie metod ustalania parametrów służących do określenia podstawy opodatkowania piwa (Dz.U. Nr 32, poz. 224; dalej jako: „rozporządzenie”). Stosownie do § 3 ust. 1 rozporządzenia, przy ustalaniu podstawy opodatkowania piwa za 1 stopień Plato uważa się ułamek masowy o wartości 1 procent m/m ekstraktu brzeczki podstawowej, obliczony na podstawie zawartości alkoholu oraz zawartości ekstraktu rzeczywistego w gotowym wyrobie. W myśl § 3 ust. 2 rozporządzenia, zawartość ekstraktu brzeczki podstawowej oblicza się z dokładnością do 0,1 procenta. Zgodnie z § 3 ust. 3 rozporządzenia, metody badań stosowane przy oznaczaniu zawartości alkoholu i ekstraktu rzeczywistego w celu ustalenia ekstraktu brzeczki podstawowej, o którym mowa w ust. 1, określa Polska Norma PN-A-79093-2:2000, ustanowiona przez Polski Komitet Normalizacyjny. Jak zatem z powyższych przepisów wynika, podstawę opodatkowania piwa określa się w stosunku do gotowego wyrobu, gdyż wówczas należy ustalić zawartość alkoholu oraz ekstraktu rzeczywistego w gotowym wyrobie.

W załączniku nr 2 do ustawy zawarty został „Wykaz wyrobów akcyzowych, do których stosuje się procedurę zawieszenia poboru akcyzy i których produkcja odbywa się w składzie podatkowym, o których mowa w dyrektywie rady 92/12/EWG”. W ww. załączniku pod poz. 13 określono wyroby akcyzowe o kodzie CN 2203 00 piwo otrzymywane ze słodu.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 10 ustawy, skład podatkowy to miejsce, w którym określone wyroby akcyzowe są: produkowane, magazynowane, przeładowywane lub do którego wyroby te są wprowadzane, lub z którego są wyprowadzane - z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy; w przypadku składu podatkowego znajdującego się na terytorium kraju miejsce to jest określone w zezwoleniu wydanym przez właściwego naczelnika urzędu skarbowego.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 ustawy, podatnik jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego:

1. składać właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego deklaracje podatkowe według ustalonego wzoru,
   
2. obliczać i wpłacać akcyzę na rachunek właściwego urzędu skarbowego,
   

• za miesięczne okresy rozliczeniowe, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy, chyba że przepisy szczególne stanowią inaczej.
  
  

W myśl natomiast art. 47 ust. 1 pkt 5 ustawy, produkcja wyrobów akcyzowych określonych w załączniku nr 2 do ustawy oraz wyrobów akcyzowych innych niż określone w załączniku nr 2 do ustawy, objętych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, może odbywać się wyłącznie w składzie podatkowym, z wyłączeniem produkcji wyrobów akcyzowych, od których została zapłacona przedpłata akcyzy.

Stosownie do przepisu art. 22 ustawy:

1. Z zastrzeżeniem art. 47 ust. 1 pkt 1-4 i 6, w przypadku produkcji poza składem podatkowym wyrobów akcyzowych, o których mowa w załączniku nr 2 do ustawy, oraz wyrobów akcyzowych innych niż określone w załączniku nr 2 do ustawy, objętych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, producent jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego:
1. składać właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego deklaracje w sprawie przedpłaty akcyzy, według ustalonego wzoru,
   
2. obliczać i wpłacać przedpłatę akcyzy na rachunek właściwego urzędu skarbowego, w wysokości akcyzy, jaka będzie należna od wyprodukowanych wyrobów akcyzowych w danym miesiącu;
• za miesięczne okresy rozliczeniowe, w terminie do ostatniego dnia miesiąca poprzedzającego miesiąc, w którym wyroby akcyzowe zostaną wyprodukowane.
2. Wpłaconą przedpłatę akcyzy zalicza się na poczet akcyzy należnej za miesiąc rozliczeniowy, o którym mowa w ust. 1.
3. Wpłaconą przedpłatę akcyzy uwzględnia się w deklaracji podatkowej, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 1.
4. W przypadku gdy wpłacona przedpłata akcyzy jest mniejsza od należnej akcyzy za miesiąc rozliczeniowy, którego przedpłata akcyzy dotyczy, od tej różnicy należne są odsetki jak od zaległości podatkowej, za okres od ostatniego dnia miesiąca poprzedzającego miesiąc, w którym wyroby akcyzowe zostały wyprodukowane, do dnia, w którym powinna zostać zapłacona należna akcyza za te wyroby. Przepisy o zaległościach podatkowych stosuje się odpowiednio.
5. W przypadku gdy wpłacona przedpłata akcyzy jest większa od należnej akcyzy za miesiąc rozliczeniowy, którego przedpłata akcyzy dotyczy, nadwyżkę przedpłaty akcyzy wykazaną w deklaracji podatkowej, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 1, rozlicza się przy przedpłatach akcyzy za następne okresy rozliczeniowe, jeżeli podatnik nie posiada zaległości podatkowych oraz bieżących zobowiązań podatkowych ani nie złoży wniosku o zaliczenie nadpłaty w całości albo w części na poczet przyszłych zobowiązań podatkowych.
   
   

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest producentem piwa, rozliczającym podatek akcyzowy w systemie przedpłat. Oblicza należną akcyzę oraz składa w urzędzie skarbowym deklaracje dla podatku akcyzowego do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy (piwo gotowe zostało rozlane w opakowania jednostkowe, zostało przekazane do magazynu i przeznaczone do sprzedaży), z uwzględnieniem dokonanej przedpłaty akcyzy. Dojrzałe piwo jest przelewane z tanków CKT do zbiornika rozlewczego, a następnie do opakowań jednostkowych. Procedura rozlewu do opakowań jednostkowych nie uwzględnia powstałych podczas tej czynności strat piwa. Ilość piwa w zbiorniku rozlewczym przyjmuje się za podstawę opodatkowania.

Wątpliwość Wnioskodawcy dotyczy możliwości obliczania podstawy opodatkowania akcyzą w oparciu o ilość piwa rozlanego w opakowania jednostkowe, przekazanego do magazynu i przeznaczonego do sprzedaży.

Jak z przywołanych przepisów wynika, w przypadku produkcji piwa podstawą opodatkowania jest liczba hektolitrów gotowego wyrobu na 1 stopień Plato. Wyrobem gotowym w przedstawionym opisie sprawy jest piwo rozlane do opakowań jednostkowych, przekazane do magazynu, gotowe do sprzedaży. Zatem należy się zgodzić z Wnioskodawcą, że do obliczenia podstawy opodatkowania należy przyjąć ilość piwa rozlanego do opakowań jednostkowych i przekazanego do magazynu.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy uznaje się za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2017 r., poz. 1369, ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.