Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-3.4012.373.2017.1.ISZ
z 10 listopada 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 26 września 2017 r. (data wpływu 3 października 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania pamiątkowej srebrnej monety półdolarowej „John F. Kennedy” z 1964 r., za przedmiot kolekcjonerski oraz prawa do zastosowania procedury „marży” dla dostawy tych Monet - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 października 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania pamiątkowej srebrnej monety półdolarowej „John F. Kennedy” z 1964 r., za przedmiot kolekcjonerski oraz prawa do zastosowania procedury „marży” dla dostawy tych Monet.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Sp. z o.o. („Spółka”) jest dystrybutorem monet i medali w Polsce. Spółka oferuje zarówno kolekcje, jak i pojedyncze złote monety, srebrne monety, złote medale oraz srebrne medale okolicznościowe. Spółka nabywa wskazane powyżej przedmioty w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, w celu ich dalszej odprzedaży.

Spółka od 2007 r. sprzedaje na ogólnych zasadach opodatkowania stosując podstawową stawkę VAT, pamiątkową srebrną (próba 900/1000) monetę półdolarową „John F. Kennedy” z 1964 r., która została wyemitowana przez Mennicę Stanów Zjednoczonych w 1964 r. („Moneta”). W celu upamiętnienia pamięci prezydenta J. F. Kennedy’ego, Kongres Stanów Zjednoczonych Ameryki podjął decyzję o emisji Monety miesiąc po zabójstwie prezydenta. Jak wynika z dostępnych źródeł, wkrótce po emisji Monet zabrakło w sprzedaży, a ze względu na jej wartość pamiątkową prawie nie pojawiły się w obiegu. Na powyższe miało również wpływ to, że Moneta była wybijana ze stopu 90% srebra, co sprawiało, że jedna moneta zawierała w sobie sporą ilość srebra porównywalnie do wagi całkowitej, w bardzo zachęcającej próbie. O zniknięciu Monet z rynku przesądził również fakt, że w monetach z 1965 r. i lat następnych zawartość srebra została zredukowana o 60% w stosunku do Monet z 1964 r., które mają być sprzedawane przez Spółkę.

W oparciu o informacje dostępne na portalach internetowych można wskazać, że wartość rynkowa Monety znacznie przekracza jej wartość nominalną (np.: wartość rynkowa Monety została ustalona w wysokości 48 zł za sztukę, a na stronie Y. wykazano, że wartość rynkowa Monety oscyluje ok. USD 10). Co istotne, cena Monet zależy w dużym stopniu od cen rynkowych srebra, w związku z czym nabywane są one głównie w celach inwestycyjnych.

Spółka ma możliwość dokonywania zakupów Monety w sposób wskazany w art. 120 ust. 10 pkt 5 Ustawy VAT, czyli od podatników od wartości dodanej (podmiotów niemieckich) przy czym dostawa Monet byłaby opodatkowana VAT na zasadach odpowiadających procedurze VAT marża (Spółka otrzymałaby dokumenty jednoznacznie potwierdzające nabycie monet na tych zasadach). Spółka importuje również Monety ze Stanów Zjednoczonych.

Aktualnie Spółka rozważa, czy w przypadku przyszłych dostaw Monet może być stosowana procedura VAT marża.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy Moneta może być uznana za przedmiot kolekcjonerski w rozumieniu art. 120 ust. 1 pkt 2 lit. b Ustawy VAT?
   
2. Czy w przypadku dostawy Monet podstawą opodatkowania może być marża zgodnie z art. 120 ust. 4 Ustawy VAT?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy,

Ad 1

Moneta stanowi przedmiot kolekcjonerski w rozumieniu art. 120 ust. 1 pkt 2 lit. b Ustawy VAT.

Zgodnie z art. 120 ust. 1 pkt 2 lit. b Ustawy VAT, przez przedmioty kolekcjonerskie rozumie się m.in. kolekcje oraz przedmioty kolekcjonerskie o wartości numizmatycznej (CN 9705 00 00) oraz przedmioty kolekcjonerskie o których mowa w at. 43 ust. 1 pkt 7 Ustawy VAT, czyli monety ze złota, srebra lub innego metalu oraz banknoty, które nie są zwykle używane jako prawny środek płatniczy lub które mają wartość numizmatyczną.

Zatem w analizowanym zdarzeniu przyszłym należy ustalić, czy Moneta nie jest zwykle używana jako prawny środek płatniczy lub czy ma wartość numizmatyczną (CN 9705 00 00).

Moneta jako środek płatniczy

W związku z faktem, że przepisy Ustawy VAT nie wskazują, jakie warunki powinny być spełnione aby uznać, że dana moneta nie jest zwykle używana, należy odwołać się do słownikowego rozumienia tego zwrotu.

Zgodnie z definicją słownikową, „zwykle” oznacza „najczęściej, przeważnie”, zaś jako synonimy tego słowa wskazane są „normalnie, z reguły, z zasady, zazwyczaj, przeważnie, na ogół” (http://sip.pwn.pl/szukaj/zwykle.html).

Należy zatem przyjąć, że srebrna moneta będąca środkiem płatniczym może być uznana za przedmiot kolekcjonerski, w sytuacji w której przeważnie, na ogół, w normalnych sytuacjach nie jest używana jako środek płatniczy (np.: interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 27 stycznia 2011 r., sygn. IPPP2/443-902/10-2/KG lub interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 5 listopada 2010 r„ sygn. ITPP2/443-854/10/AW).

W komentarzu do Ustawy VAT podkreślono, że „Przedmiotami kolekcjonerskimi będą nie tylko monety i banknoty niebędące aktualnymi środkami płatniczymi. Za przedmioty kolekcjonerskie mogą być uznane także takie monety i waluty, które w danym momencie są środkami płatniczymi, lecz nie są zwykle używane w tym celu. Będzie to przede wszystkim dotyczyło walut innych (zwłaszcza egzotycznych) państw, a także różnego rodzaju monet okazowych, odmiennych od tych będących przede wszystkim w obiegu. Ich wartość kolekcjonerska - jako przedmiotu, a nie środka płatniczego -jest zazwyczaj znacznie wyższa od ich wartości nominalnej” (A. Bartosiewicz, VAT. Komentarz do art. 120, wyd. X, WK2016).

W ocenie Spółki uzasadnione jest twierdzenie, że monetą, która jest środkiem płatniczym, ale nie jest zwykle używana jako środek płatniczy będzie taka moneta, która posiada cechy pieniądza obiegowego, jednakże z uwagi na fakt, iż wartość użytego do jej wyrobu kruszcu znacznie przekracza jej wartość nominalną, zazwyczaj nie występuje ona w roli środka płatniczego (jej wartość kolekcjonerska jest wyższa od wartości nominalnej).

Analogiczne stanowisko prezentowane jest przez organy podatkowe, np. w interpretacji z dnia 10 lutego 2015 r., sygn. 421194/I Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie potwierdził, że „skoro monety będące przedmiotem wniosku są monetami, które posiadają cechy pieniądza obiegowego jednakże zazwyczaj nie występują one w roli środka płatniczego, to należy uznać, że monety te dla celów stosowania procedury marży są uznawane za przedmioty kolekcjonerskie, o których mowa w art. 120 ust. 1 pkt 2 lit. b ustawy. Wynika to z odniesienia się ustawodawcy w tym przepisie do art. 43 ust. 2 pkt 7 ustawy”.

W świetle informacji przedstawionych w opisie zdarzenia przyszłego, Moneta będzie mogła być uznana za monetę, która nie jest zwykle używana do celów płatniczych z uwagi na następujące okoliczności:

• Moneta posiada cechy pieniądza obiegowego,
  

• z uwagi na jej skład (90% srebra), Monety praktycznie zniknęły z obiegu, na co miał również wpływ fakt, że w latach 1965 r. i następnych monety półdolarowe wybijano z mniejszą zawartością srebra (30%),
  

• cena rynkowa Monety uzależniona jest od ceny srebra (aktualnie 48 zł / $ 10) w związku z czym znacznie przewyższa jej wartość nominalną.
  
  
  

W związku z tym Moneta będzie stanowiła przedmiot kolekcjonerski w rozumieniu art. 120 ust. 1 pkt 2 lit. b Ustawy VAT.

Ad 2

W przypadku dostawy Monet, podstawą opodatkowania może być marża zgodnie z art. 120 ust. 4 Ustawy VAT.

Zgodnie z art. 120 ust. 4 Ustawy VAT, w przypadku podatnika dokonującego dostawy m.in. przedmiotów kolekcjonerskich nabytych uprzednio przez niego w ramach prowadzonej działalności, w celu odprzedaży, podstawą opodatkowania V AT jest marża stanowiąca różnicę między kwotą sprzedaży a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku.

W związku z faktem, że:

• Monety są przedmiotami kolekcjonerskimi w rozumieniu art. 120 ust. 1 pkt 2 lit. b Ustawy VAT (co zostało wykazane w uzasadnieniu do pyt nr 1 niniejszego wniosku),
  
• Spółka ma możliwość dokonywania zakupów Monety w sposób wskazany w art. 120 ust. 10 pkt 5 Ustawy VAT, czyli od podatników od wartości dodanej (podmiotów niemieckich) przy czym dostawa Monet byłaby opodatkowana VAT na zasadach odpowiadających procedurze VAT marża (Spółka otrzymałaby dokumenty jednoznacznie potwierdzające nabycie monet na tych zasadach). Spółka importuje również Monety ze Stanów Zjednoczonych

- spółka stoi na stanowisku, że w przypadku dostawy Monet, podstawą opodatkowania może być zgodnie z art. 120 ust. 4 Ustawy VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju (…).

Przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (art. 2 pkt 22 ustawy).

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, towarami są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Zgodnie z ogólną zasadą zawartą w art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Jednakże w stosunku do dostawy przedmiotów kolekcjonerskich ustawa o podatku od towarów i usług zawiera szczególne procedury w zakresie obliczania podstawy opodatkowania.

I tak, zgodnie z art. 120 ust. 4 ustawy, w przypadku podatnika dokonującego dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków nabytych uprzednio przez tego podatnika w ramach prowadzonej działalności, w celu odprzedaży, podstawą opodatkowania podatkiem jest marża stanowiąca różnicę między kwotą sprzedaży a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku.

Jeżeli rodzaj poszczególnych przedmiotów kolekcjonerskich lub specyfika ich dostaw czyni skomplikowanym lub niemożliwym określenie marży zgodnie z ust. 4, podatnik może, za zgodą naczelnika urzędu skarbowego, obliczać marżę jako różnicę pomiędzy łączną wartością dostaw a łączną wartością nabyć określonego rodzaju przedmiotów kolekcjonerskich w okresie rozliczeniowym (art. 120 ust. 5).

Definicję towarów, w stosunku do których mają zastosowanie szczególne procedury VAT marża zawiera art. 120 ust. 1.

I tak, zgodnie z art. 120 ust. 1 pkt 2 lit. b) ustawy o VAT, przez przedmioty kolekcjonerskie rozumie się kolekcje oraz przedmioty kolekcjonerskie o wartości zoologicznej, botanicznej, mineralogicznej, anatomicznej, historycznej, archeologicznej, paleontologicznej, etnograficznej lub numizmatycznej (CN 9705 00 00), a także przedmioty kolekcjonerskie, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7.

W art. 43 ust. 1 pkt 7 ustawy wskazano, że zwalnia się od podatku transakcje, łącznie z pośrednictwem, dotyczące walut, banknotów i monet używanych jako prawny środek płatniczy, z wyłączeniem banknotów i monet będących przedmiotami kolekcjonerskimi, za które uważa się monety ze złota, srebra lub innego metalu oraz banknoty, które nie są zwykle używane jako prawny środek płatniczy lub które mają wartość numizmatyczną.

Wnioskodawca we wniosku wskazał, że od 2007 r. sprzedaje na ogólnych zasadach opodatkowania stosując podstawową stawkę VAT, pamiątkową srebrną (próba 900/1000) monetę półdolarową „John F. Kennedy” z 1964 r., która została wyemitowana przez Mennicę Stanów Zjednoczonych w 1964 r. (Moneta). Wkrótce po emisji Monet zabrakło w sprzedaży, a ze względu na jej wartość pamiątkową prawie nie pojawiły się w obiegu. Moneta była wybijana ze stopu 90% srebra, co sprawiało, że jedna moneta zawierała w sobie sporą ilość srebra porównywalnie do wagi całkowitej, w bardzo zachęcającej próbie. O zniknięciu Monet z rynku przesądził również fakt, że w monetach z 1965 r. i lat następnych zawartość srebra została zredukowana o 60% w stosunku do Monet z 1964 r., które mają być sprzedawane przez Spółkę.

Wartość rynkowa Monety znacznie przekracza jej wartość nominalną. Cena Monet zależy w dużym stopniu od cen rynkowych srebra, w związku z czym nabywane są one głównie w celach inwestycyjnych.

Zatem Monety opisane we wniosku stanowią przedmiot kolekcjonerski w rozumieniu art. 43 ust. 1 pkt 7 ustawy, gdyż pomimo tego, że posiadają one cechy pieniądza obiegowego to jednak, ze względu na wartość kruszcu znacznie przekraczającą nominał (są to monety wybijane ze stopu 90% srebra) oraz wartość pamiątkową tych Monet - zazwyczaj nie występują one w roli środka płatniczego.

Art. 120 ust. 1 pkt 2 lit. b) ustawy stanowi, że przez przedmioty kolekcjonerskie rozumie się także przedmioty kolekcjonerskie, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7 ustawy.

W konsekwencji Monety (tj. pamiątkowe srebrne (próba 900/1000) monety półdolarowe „John F. Kennedy” z 1964 r., które zostały wyemitowane przez Mennicę Stanów Zjednoczonych w 1964 r.), dla celów stosowania procedury marży należy uznać za przedmioty kolekcjonerskie, o których mowa art. 120 ust. 1 pkt 2 lit. b) ustawy.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą też tego, czy w przypadku dostawy Monet podstawą opodatkowania może być marża zgodnie z art. 120 ust. 4 Ustawy VAT.

Należy zauważyć, że zastosowanie procedury szczególnej w zakresie obliczania podstawy opodatkowania przy sprzedaży przedmiotów kolekcjonerskich spełniających definicję zawartą w art. 120 ust. 1 pkt 2 lit. b) ustawy, uzależnione jest od statusu dostawcy tego towaru oraz procedury, w jakiej dokonano jego dostawy.

Stosownie do art. 120 ust. 10 pkt 5 ustawy o VAT, przepisy ust. 4 i 5 dotyczą dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków, które podatnik nabył od podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana podatkiem od wartości dodanej na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w ust. 4 i 5, a nabywca posiada dokumenty jednoznacznie potwierdzające nabycie towarów na tych zasadach.

W myśl art. 120 ust. 11 pkt 1 ustawy, przepisy ust. 4 i 5 mogą mieć również zastosowanie do dostawy dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków uprzednio importowanych przez podatnika, o którym mowa w ust. 4 i 5.

Przepis ust. 11 stosuje się w przypadku, gdy podatnik zawiadomił na piśmie naczelnika urzędu skarbowego o przyjętym sposobie opodatkowania zgodnie z ust. 4 i 5 przed dokonaniem dostawy. Zawiadomienie jest ważne przez okres 2 lat, licząc od końca miesiąca, w którym podatnik zawiadomił naczelnika urzędu skarbowego. Po tym okresie, jeżeli podatnik chce stosować procedurę polegającą na opodatkowaniu marży, musi ponownie złożyć to zawiadomienie (art. 120 ust. 13 ustawy).

Wnioskodawca we wniosku wskazał, że ma możliwość dokonywania zakupów Monety w sposób wskazany w art. 120 ust. 10 pkt 5 Ustawy VAT, czyli od podatników od wartości dodanej (podmiotów niemieckich) przy czym dostawa Monet na rzecz Spółki byłaby opodatkowana na zasadach odpowiadających procedurze VAT marża. Spółka otrzymałaby dokumenty jednoznacznie potwierdzające nabycie monet na tych zasadach.

Zatem, w przedstawionych we wniosku okolicznościach spełniony będzie warunek wymieniony w art. 120 ust. 10 pkt 5 ustawy. Wnioskodawca nabędzie Monety od podatników podatku od wartości dodanej, którzy dokonają dostawy Monet na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w ust. 4 i 5 oraz Wnioskodawca będzie posiadał dokumenty, które jednoznacznie potwierdzają nabycie Monet na tych właśnie zasadach.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia wynika też, że Spółka importuje również Monety ze Stanów Zjednoczonych.

Wskazać należy, że zgodnie z art. 120 ust. 13 ustawy, warunkiem niezbędnym do zastosowania szczególnej procedury marży dla sprzedaży przedmiotów kolekcjonerskich (Monet), w przypadku ich importu - jest dokonanie przez Wnioskodawcę zawiadomienia na piśmie naczelnika urzędu skarbowego o przyjętym sposobie opodatkowania zgodnie z ust. 4 i 5 przed dokonaniem dostawy.

Wobec tego, w sytuacji, gdy Wnioskodawca przed dokonaniem dostawy Monet zawiadomi na piśmie naczelnika urzędu skarbowego o przyjętym sposobie opodatkowania zgodnie z art. 120 ust. 4 i 5 ustawy, to wypełniony zostanie warunek odnośnie statusu dostawcy i procedury nabycia Monet, o którym mowa w art. 120 ust. 11 pkt 1 ustawy.

W konsekwencji, należy stwierdzić, że w przedstawionych we wniosku okolicznościach, Monety sprzedawane przez Wnioskodawcę stanowią przedmioty kolekcjonerskie, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, wymienione w art. 120 ust. 1 pkt 2 lit. b) ustawy i mogą korzystać z opodatkowania na zasadzie procedury „marży” na podstawie art. 120 ust. 4 ustawy w przypadku ich nabycia od podmiotów niemieckich (po spełnieniu przez Wnioskodawcę warunku posiadania dokumentów potwierdzających nabycie tych Monet na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w art. 120 ust. 4 i 5 ustawy).

Dostawa przez Spółkę Monet może korzystać z opodatkowania na zasadzie procedury „marży”, zgodnie z art. 120 ust. 4 ustawy, również w przypadku nabycia przez Spółkę Monet w ramach importu towarów ze Stanów Zjednoczonych po spełnieniu przez Wnioskodawcę warunku o którym mowa w art. 120 ust. 13 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.