Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-1.4010.218.2017.1.BKD
z 7 listopada 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 8 września 2017 r. (data wpływu 12 września 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości oraz momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na zakup usług doradczych – jest prawidłowe,

UZASADNIENIE

W dniu 8 września 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości oraz momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na zakup usług doradczych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka z o.o. (dalej: „Spółka” lub „Wnioskodawca”) podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Podstawowym przedmiotem działalności Spółki jest dzierżawa lokomotyw przewoźnikom kolejowym. Spółka posiada lokomotywy o zróżnicowanych parametrach technicznych, takie jak:

1. lokomotywy towarowe i uniwersalne,
2. lokomotywy z napędem elektrycznym i spalinowym,
3. lokomotywy przeznaczone do poruszania się po liniach kolejowych oraz prac manewrowych na bocznicach (dalej: „Tabor”).
   
   

W chwili obecnej Spółka rozpoczęła wdrażanie ustalonej przez siebie wielopłaszczyznowej strategii długookresowego rozwoju, mającej zmaksymalizować przyszłe przychody Spółki. Strategia ta obejmuje m.in.:

1. terytorialne rozszerzenie działalności Spółki na rynki zagraniczne poprzez rozpoczęcie budowy takiej działalności od podstaw, czy też poprzez przejęcie zagranicznych podmiotów działających w branży kolejowej. W tym zakresie Spółka prowadzi już teraz zaawansowane negocjacje w krajach UE;
   
2. rozszerzenie działalności o nowe segmenty m.in. poprzez:
   
   1. wejście ze swoimi usługami na rynek przewozów pasażerskich. Spółka w tym celu nabyła kilka pojazdów pasażerskich z przeznaczeniem ich eksploatacji w przewozach pasażerskich; konieczne jest jednak nabycie kolejnych kilku lub kilkunastu pojazdów pasażerskich o takim przeznaczeniu, aby zapewnić zróżnicowany tabor dla potencjalnych klientów,
      
   2. rozpoczęcie aktywności w zakresie serwisowania Taboru własnego (obecnie Spółka zmuszona jest do korzystania z usług podmiotów trzecich, co generuje znaczne koszty eksploatacji lokomotyw). Spółka planuje świadczyć również tego typu usługi na rzecz podmiotów trzecich
3. zwiększenie liczby posiadanych lokomotyw z przeznaczeniem ich do dzierżawy, stanowiącej podstawowe źródło przychodów Spółki,
   
4. modernizację posiadanego Taboru (tutaj również, w związku z planowanymi zmianami w prawie, określającymi techniczne warunki, jakie spełniać muszą lokomotywy, konieczne może okazać się dostosowanie posiadanego Taboru do nowych wymogów, których spełnienie będzie decydowało o dalszym dopuszczeniu tych lokomotyw do użytkowania na torach);
   

(dalej zwane łącznie: „Strategią Rozwoju”).

Spółka ocenia, że realizacja powyższych planów wymaga poniesienia przez Spółkę kilkusetmilionowych nakładów (w szczególności realizacja założeń z pkt 1 i 2 powyżej), co stanowi dla Spółki barierę, której bez dofinansowania z zewnątrz nie będzie w stanie przejść. Ponadto, barierą w realizacji przedstawionej strategii rozwoju może okazać się zbyt mała rozpoznawalność Spółki i niezadowalająca renoma (w szczególności na zagranicznych rynkach). W obliczu powyższego, kluczowym stało się dla Spółki pozyskanie nowych inwestorów branżowych lub finansowych, którzy mogliby wesprzeć działania Spółki dofinansowując ją (głównie w przypadku pozyskania inwestora finansowego) albo też służąc jej swoją rozpoznawalnością w branży, know-how oraz posiadanymi kontaktami i kontraktami międzynarodowymi, czy udostępnić własny tabor, który Spółka mogłaby wykorzystać we własnej działalności, dzierżawiąc go klientom (głównie w przypadku pozyskania inwestora branżowego). Zaznaczyć należy, że obecny główny inwestor finansowy Spółki (jeden z udziałowców Spółki), w strategię swojego działania wpisane ma inwestycje 3-4 letnie z ograniczonym poziomem finansowania, przy czym jego plan dofinansowywania Spółki właśnie dobiega końca i zamierza wycofać się z inwestycji, stąd też tym bardziej koniecznym stało się poszukiwanie przez Spółkę nowego inwestora ukierunkowanego na dalszy rozwój Spółki. Spółka zdecydowała się wykorzystać planowane wyjście dotychczasowego inwestora z grona jej udziałowców i w jego miejsce albo też w miejsce wszystkich udziałowców Spółki pozyskać nowego inwestora/inwestorów finansowych czy branżowych. Mając na uwadze wartość oczekiwanych przez Spółkę korzyści (uzyskanie kilkusetmilionowego dofinansowania swojej działalności m.in. poprzez: wniesienie dodatkowego wkładu pieniężnego, uzyskanie finansowania dłużnego w postaci np. pożyczek, spłatę aktualnych zobowiązań i kredytów, ewentualnie udostępnienia Spółce własnego taboru, który Spółka mogłaby wykorzystać we własnej działalności, międzynarodowych kontaktów, czy dopuszczenia do kontraktów, których inwestor branżowy jest Stroną), Spółka przedsięwzięła odpowiednie kroki mające doprowadzić do pozyskania odpowiednich dla niej inwestorów. W tym celu Spółka zleciła przygotowanie oraz przeprowadzenie procesu pozyskania odpowiednich inwestorów profesjonalnym, renomowanym doradcom (audytorom, prawnikom, doradcom biznesowym i podatkowym), świadczącym tego typu usługi w branży kolejowej, rozpoznawalnym na rynku międzynarodowym, wzbudzającym zaufanie i dającym rękojmię prawidłowego wykonania usługi. Zlecone przez Spółkę prace, związane z procesem pozyskania inwestora/inwestorów obejmują między innymi:

• doradztwo biznesowe, a w nim: przygotowanie strategii działania w procesie pozyskiwania nowego inwestora i jego koordynacji, w tym koordynacji prac pozostałych doradców, przypisanie elektronicznej przestrzeni, w której udostępnione zostaną w bezpiecznej formie informacje o Spółce, przygotowanie dokumentów informacyjnych, zbieranie ofert potencjalnych inwestorów i prowadzenie negocjacji, wyselekcjonowanie inwestorów spełniających oczekiwania Spółki, prezentacja ofert i inwestorów Spółce;
• przeprowadzenie badania due diligence finansowego, skutkującego przedstawieniem raportu zawierającego m.in. informacje o wpływach do Spółki, o strukturze przychodów w różnych konfiguracjach (w podziale na typy kontraktów, na klientów, rodzaje lokomotyw) oraz strukturze ponoszonych kosztów (transakcyjnych, ogólnych, zarządu, pracowników itp.), stawkach czynszu dzierżawnego, określenie EBIDTA Spółki, a także prognozowanych przychodach; zawierającego także analizę należności i zobowiązań oraz przepływów finansowych, analizę środków trwałych, analizę uzyskanych przez spółkę dofinansowań i grantów i inne;
• przeprowadzenia badania due diligence podatkowego, skutkującego przedstawieniem raportu zawierającego m.in. informację o wypełnianiu przez Spółkę obowiązków podatkowych, prezentacja pozycji VAT, w tym informacji o VAT naliczonym podlegającym odliczeniu, czy stosowanych stawkach, informację o pozycji w CIT, posiadanych poświadczeniach braku zwłoki w zapłacie podatku, informację o wypełnianiu obowiązków w zakresie wht czy dokumentacji cen transferowych i inne;
• przeprowadzenia badania due diligence technicznego skutkującego przedstawieniem raportu zawierającego m.in. opis techniczny lokomotyw, analizę dokumentacji technicznej, ocenę gotowości technicznej lokomotyw, analizę planu przeglądów lokomotyw oraz kosztów przeprowadzenia i inne;
• przeprowadzenia badania due diligence biznesowego skutkującego przedstawieniem raportu zawierającego m.in. perspektywy rozwoju rynku w zakresie dzierżawy lokomotyw, opis rynku dzierżawy lokomotyw w UE i Polsce, z przedstawieniem liderów branży, rozmiarów rynków, rozmiarów floty lokomotyw, ostatnich zmianach na rynku, trendach, perspektywach zmian i rozwoju w zakresie przewozów pasażerskich i przewozu towarów w UE oraz w Polsce, rewizję i ocenę powodzenia i rentowności Strategii Rozwoju Spółki (zwiększenie liczebności Taboru kolejowego, rozszerzenie działalności w zakresie przewozów pasażerskich, rozszerzenie działalności za granicą, poszerzenie usług przykładowo o usługi serwisowe), propozycje/możliwości nabycia lokomotyw, czy przejęcia konkurencyjnych przedsiębiorstw działających w jej branży i inne;
• przeprowadzenia badania due diligence prawnego, skutkującego przedstawieniem raportu w tym zakresie, zawierającego m.in. informacje dotyczące Spółki w obszarze korporacyjnym, kontraktowym, informacje o zawartych umowach finansowych, kredytowych, ubezpieczeniu, posiadanym majątku rzeczowym, własności intelektualnej, wypełnianiu przez Spółkę obowiązków w zakresie ochrony danych osobowych, a także o prowadzonych procesach sądowych i inne;
• doradztwo prawne prowadzone w trzech etapach: przygotowawczym, marketingowym oraz negocjacji i realizacji transakcji, w ramach których Spółka uzyska pomoc m.in. w zakresie: ustalenia struktury planowanego procesu, analizy dokumentów przygotowanych przez doradców biznesowych, przygotowanie projektów dokumentów dla celów transakcji, przygotowanie odpowiedzi na pytania dotyczące wyników due diligence prawnego oraz inne zadawane przez zainteresowanych inwestorów; negocjacje z potencjalnymi inwestorami i inne;

(dalej łącznie zwane: „Usługi doradcze, związane z pozyskaniem inwestora”).

Powyższe prace zostały już rozpoczęte i będą trwały przez kilka miesięcy. Spółka zobowiązała się do zapłaty na rzecz doradców wspierających ją w opisywanym procesie:

1. wynagrodzenia ryczałtowego, należnego po przeprowadzeniu powyższych prac/badań i przedstawieniu raportu z ich wykonania oraz
2. tzw. wynagrodzenia od sukcesu (success fee), należnego po dokonaniu wyboru inwestora przez Spółkę. Wynagrodzenia płatne będą na podstawie wystawianych przez doradców faktur VAT.
   
   

Należy zaznaczyć, że zlecanie wskazanych powyżej prac stanowi ugruntowaną praktykę rynkową w przypadku chęci pozyskania inwestora. Spółka bez przedstawienia raportu o swojej kondycji finansowej, prawnej, podatkowej, technicznej, prognozującego powodzenie zakładanej przez Spółkę strategii rozwoju, przygotowanego przez profesjonalnych doradców nie mogłaby liczyć na pozyskanie odpowiedniego inwestora, który spełniałby oczekiwania Spółki, a tym samym na realizację zakładanych planów i planowane zwiększenie przyszłych przychodów Spółki. Nie bez znaczenia w tej sytuacji była również renoma i rozpoznawalność doradców, wybranych do przeprowadzenia tego procesu. Ważnym jest również, że przeprowadzenie powyższych prac naświetli także samej Spółce, w jakim pozostaje stanie finansowym, podatkowym i prawnym, a także w jakim technicznym stanie pozostaje posiadany przez Spółkę Tabor, stanowiący główne źródło przychodów Spółki. Stanowić to będzie dla samej Spółki źródło informacji o jej mocnych stronach i potencjale, którego mogłaby nie dostrzec czy w pełni nie wykorzystać, czy też o popełnianych w działalności błędach - co może przyczynić się do usprawnienia wewnętrznych procesów związanych z prowadzeniem tej działalności, skutkujących zwiększeniem przychodów. Mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe, Spółka powzięła w wątpliwość, czy wydatki, jakie Spółka zamierza ponieść na nabycie Usług doradczych związanych z pozyskaniem inwestora, w całości będą stanowiły dla niej koszty uzyskania przychodów.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy wydatki jakie Spółka zamierza ponieść na nabycie Usług doradczych związanych z pozyskaniem inwestora, w całości stanowić będą koszty uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 Ustawy o CIT w momencie ich poniesienia przez Spółkę?

Zdaniem Spółki, wydatki jakie zamierza ponieść na nabycie Usług doradczych związanych z pozyskaniem inwestora, w całości stanowić będą koszty uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 1888 ze zm., dalej: „Ustawa o CIT”), w momencie ich poniesienia przez Spółkę. Stosownie do art. 15 ust. 1 Ustawy o CIT kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 Ustawy o CIT. Zgodnie z powyższym przepisem oraz ugruntowaną w tym zakresie doktryną, stanowiskiem organów podatkowych oraz orzecznictwem, aby dany wydatek mógł zostać uznany za koszt uzyskania przychodu powinien:

1. zostać rzeczywiście poniesiony przez podatnika (musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika),
2. być definitywny (rzeczywisty), wartość poniesionego wydatku nie może być podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
3. pozostawać w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
4. zostać poniesiony w celu uzyskania przychodów, bądź zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów,
5. zostać właściwie udokumentowany;
6. nie podlegać wyłączeniu na podstawie art. 16 ust. 1 Ustawy o CIT.
   
   

Zdaniem Spółki, analiza przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego w kontekście powyższych wymogów prowadzi do wniosku, że wydatki, jakie Spółka poniesie na nabycie Usług doradczych związanych z pozyskaniem inwestora stanowić będą dla Spółki koszty uzyskania przychodów w całości.

Ad. a) Warunek faktycznego poniesienia wydatku.

Wydatki na nabycie Usług doradczych, związanych z pozyskaniem inwestora poniesione zostaną przez Spółkę i ekonomicznie będą obciążały jej majątek. Spółka jest stroną umów na doradztwo, związane z pozyskaniem inwestora, zawartych z doradcami i będzie otrzymywać od doradców faktury za wyświadczone usługi.

Ad.b) Warunek definitywności wydatku.

Wydatki powyższe zostaną przez Spółkę poniesione definitywnie, ponieważ nie będą podlegały zwrotowi na jej rzecz w jakiejkolwiek formie.

Ad. c) Warunek związku wydatku z działalnością gospodarczą podatnika.

Zdaniem Spółki, wydatki na usługi doradcze związane z pozyskaniem inwestora będą pozostawały w związku z działalnością gospodarczą Spółki.

Pozyskani dzięki zakupionym usługom inwestor/inwestorzy finansowi lub branżowi, mogą wspomóc Spółkę dofinansowując ją, czy też zapewniając Spółce dostęp do finansowania dłużnego albo też służąc jej swoją rozpoznawalnością w branży, posiadanym know-how oraz posiadanymi kontaktami i kontraktami międzynarodowymi, a także własnym taborem (głównie w przypadku pozyskania inwestora branżowego), co pomoże Spółce realizować założony cel biznesowy, jakim jest wielopłaszczyznowy rozwój podstawowej działalności Spółki w zakresie dzierżawy lokomotyw. Do realizacji tych celów Spółka może potrzebować zarówno wsparcia finansowego jak i wizerunkowego, a to są w stanie zapewnić głównie odpowiedni inwestorzy (wspólnicy) stojący za Spółką. Z drugiej strony Spółka zamierza wykorzystać w bieżącej działalności informacje i konkluzje wynikające z prac/badań, jakie mają zostać przeprowadzone w ramach zleconych Usług doradczych, związanych z pozyskaniem inwestora. Jak zostało to wskazane w opisie zdarzenia przyszłego, poza oceną kondycji samej Spółki na różnych płaszczyznach, Spółka uzyska także ocenę przyjętej Strategii Rozwoju oraz informację o uwarunkowaniach panujących m.in. w krajach destynacji, w których Spółka planuje rozpocząć działalność oraz o segmentach rynku (serwisowanie, usługi przewozów pasażerskich), w zakresie których Spółka planuje swoją ekspansję. Tym samym związek wydatków z działalnością Spółki jest bezsprzeczny.

Ad. d) Warunek poniesienia wydatku w celu osiągnięcia, zachowaniu lub zabezpieczenia przychodu.

Poniesienie wydatków zaplanowane zostało w celu osiągnięcia, a także zachowania i zabezpieczenia przez Spółkę źródła jej przychodów. Jak zostało to wskazane w opisie zdarzenia przyszłego, Spółka określiła jasny plan Strategii Rozwoju swojej działalności, mający na celu zwiększenie przychodów Spółki (osiągnięcie nowych przychodów), a także mający na celu zachowanie i zabezpieczenie dotychczasowych źródeł przychodu. Poprzez ekspansję na zagraniczne rynki oraz rozszerzenie działalności o nowe segmenty działalności jak np. wejście ze swoimi usługami na rynek przewozów pasażerskich (dzięki rozpoczęciu na większą skalę dzierżawy pojazdów pasażerskich na rzecz przewoźników pasażerskich), Spółka liczy z jednej strony na zwiększenie przychodów (pozyskanie nowych źródeł przychodów), jak również dywersyfikację ryzyka związanego z prowadzoną działalnością – w przypadku mniejszego popytu na usługi frachtowe (przewóz towarów) – i co jednocześnie wiąże się z mniejszym popytem przewoźników na lokomotywy frachtowe, może wzrosnąć popyt na usługi związane z przewozem pasażerskim, - co jednocześnie wiąże się ze wzrostem popytu przewoźników na pojazdy pasażerskie i odwrotnie; czy też w przypadku zmniejszenia popytu na tego typu usługi w Polsce, może wzrosnąć popyt na te usługi na zagranicznych rynkach i odwrotnie. Tym samym zakładane plany będą pełniły również funkcję zabezpieczającą poziom uzyskiwanych przychodów. Dodatkowo Spółka szuka zmniejszenia kosztów swojej działalności (a tym samym zwiększenia przychodów) poprzez rozpoczęcie świadczenia usług utrzymania taboru kolejowego (jakim jest m.in. serwisowanie i naprawa). Dzięki rozwinięciu takiej działalności Spółka nie będzie zmuszona korzystać z usług obcych w tak dużym zakresie jak dotychczas, będzie miała większy wpływ na jakość świadczonych usług, a jednocześnie poniesie koszt wykonania takich usług bez narzuconej marży przez podmiot trzeci. Dodatkowo Spółka wzbogaci atrakcyjność oferty dzierżawy swoich lokomotyw, zapewniając klientom dodatkowe usługi, a tym samym zachowując i zabezpieczając już posiadane przez Spółkę źródła przychodów. Świadczenie takich usług na rzecz podmiotów trzecich będzie też dodatkowym źródłem uzyskania przychodów dla Spółki. Także plan zwiększenia liczebności Taboru i jego modernizacja (po części podyktowana planowanymi zmianami w prawie, wymuszającymi dokonanie tych modernizacji pod groźbą utraty dopuszczenia lokomotyw do użytkowania na torach) mają na celu zwiększyć przychody i zachować/zabezpieczyć przychody już uzyskiwane przez Spółkę. Spółka intensyfikuje swoje działania, celem realizacji założonej Strategii Rozwoju. Jednakże, jak było to już podkreślane powyżej, Spółka nie jest w stanie stawiać dalszych kroków w realizacji tych celów samodzielnie, głównie z powodu jej niedostatecznego dofinansowania. Otrzymanie pomocy z zewnątrz ma szczególne znaczenie w obliczu planów wycofania się z inwestycji w Spółkę przez dotychczasowego głównego inwestora finansowego Spółki (jednego z udziałowców Spółki). Mając na uwadze, że dla realizacji planów Spółki potrzeba kilkusetmilionowych nakładów, pomoc taką są w stanie zapewnić głównie odpowiedni inwestorzy (wspólnicy) stojący za Spółką, którzy wesprą Spółkę dofinansowując ją (przykładowo poprzez: wniesienie dodatkowego wkładu pieniężnego lub udzielenie finansowania dłużnego w postaci np. pożyczek, czy poprzez spłatę aktualnych zobowiązań i kredytów Spółki). Dodać należy, że sposób i zakres finansowania określony zostanie umową, która podjęta zostanie z ostatecznie wybranym inwestorem. Ogromną pomocą dla Spółki będzie ewentualna możliwość skorzystania z rozpoznawalności pozyskanego inwestora branżowego w branży kolejowej, posiadanego przez niego taboru, know-how oraz posiadanych kontaktów i kontraktów międzynarodowych, które mogą otworzyć Spółce drogę do pozyskiwania jako swoich klientów coraz większych przewoźników międzynarodowych. Przychody, które spółka planuje osiągnąć na skutek wdrożenia zaplanowanej Strategii Rozwoju będą ewentualnym rezultatem działań jakie Spółka podejmie w toku prowadzenia swojej działalności gospodarczej, jednak podjęcie tych działań nie jest możliwe bez otrzymania przez Spółkę wsparcia z zewnątrz. Spółka stara się wykorzystać sytuację planowanego wycofania się z inwestycji w nią dotychczasowego głównego inwestora finansowego, pozyskując w jego miejsce (ewentualnie w miejsce pozostałych wspólników) odpowiednich inwestora/inwestorów, zainteresowanych rozwojem Spółki, realizacją przez nią postawionych planów biznesowych (potencjalni inwestorzy podejmą decyzję o wejściu w inwestycję m.in. na podstawie oceny powodzenia zakładanych planów rozwojowych, której dokonają zakontraktowani przez Spółkę doradcy), a przede wszystkim wzrostem jej przychodów. Pozyskanie odpowiedniego inwestora/inwestorów wiąże się z poniesieniem wydatków na odpowiednie przygotowanie i przeprowadzenie tego procesu. Mając na uwadze rangę i wartość oczekiwanych korzyści, Spółka zleciła przygotowanie oraz przeprowadzenie procesu pozyskania odpowiednich inwestorów profesjonalnym, renomowanym doradcom (audytorom, prawnikom, doradcom biznesowym i podatkowym), świadczącym tego typu usługi w branży kolejowej, rozpoznawalnym na rynku międzynarodowym, wzbudzającym zaufanie i dającym rękojmię prawidłowego wykonania usługi. Zlecenie przygotowania i przeprowadzenia takiego typu procesu profesjonalnym podmiotom stanowi ugruntowaną praktykę przy tego typu przedsięwzięciach, a zarazem jest konieczne i racjonalne. Należy jednocześnie pamiętać, że rezultatem wyświadczenia Usług doradczych, związanych z pozyskaniem inwestora będzie otrzymanie informacji przez Spółkę o własnej kondycji prawnej, finansowej, podatkowej, jak również o kondycji technicznej, należącego do niej Taboru. Oceniona zostanie również w kontekście powodzenia założona strategia Rozwoju Spółki i przedstawiona zostanie prognoza przychodów, jakich Spółka może oczekiwać w związku z realizacją tych planów, dzięki czemu Spółka będzie mogła dokonać ich weryfikacji pod kątem ich opłacalności. Przedstawione zostaną jej także propozycje/ możliwości nabycia lokomotyw, czy przejęcia konkurencyjnych przedsiębiorstw działających w jej branży, ułatwiając tym samym/zwiększając możliwość planowanej ekspansji. Spółka dowie się o trendach na rynku, w którym działa oraz o tym, jaką zajmuje na rynku pozycję. Pozyskane informacje będą stanowiły dla Spółki cenne źródło informacji o jej mocnych stronach i potencjale, którego mogłaby nie dostrzec czy w pełni nie wykorzystać, czy też o popełnianych w działalności błędach - co może przyczynić się do usprawnienia wewnętrznych procesów związanych z prowadzeniem tej działalności, skutkujących zwiększeniem przychodów. Mając na uwadze powyższe, nie należy mieć wątpliwości, że wydatki jakie Spółka zamierza ponieść na Usługi doradcze, związane z pozyskaniem inwestora powinny być uznane za zmierzające do zwiększenia oraz zabezpieczenia i zachowania źródła przychodów Spółki. Co prawda bezpośrednią konsekwencją pozyskania finansowania od inwestora przez Spółkę może być podwyższenie jej kapitału zakładowego czy zapasowego, czy uzyskanie pożyczek, jednak nie jest to celem samym w sobie, jaki Spółka chce osiągnąć. Celem Spółki, dla którego decyduje się ponieść koszty na Usługi doradcze, związane z pozyskaniem inwestora jest umożliwienie prowadzenia działań zmierzających do realizacji założonej Strategii Rozwoju, a także uzyskanie wsparcia wizerunkowego, pozwalającego „otworzyć” przed Spółką nowe drzwi na tej drodze, a tym samym prowadzących do zachowania/zabezpieczenia i zwiększenia przychodów Spółki w przyszłości. Spółka chce również otrzymać obiektywną, profesjonalną informację o swojej kondycji i możliwości powodzenia planowanych działań. Fakt, że potencjalna forma, w jakiej Spółka może otrzymać finansowanie od pozyskanego inwestora może nie spowodować bezpośrednio powstania przychodu po stronie Spółki (w związku z tym, że przykładowo kwoty zwiększające kapitały spółek kapitałowych, czy też otrzymane kwoty główne pożyczek nie stanowią przychodu), nie przesądza o tym, że wydatki służące pozyskaniu tego finansowania nie mogą być uznane za koszty uzyskania przychodu Spółki. Ich związek z planowanym przychodem Spółki wynikającym z realizacji zaplanowanej Strategii Rozwoju jest pośredni, jednak bez poniesienia takich wydatków, osiągnięcie planowanych przychodów z działalności gospodarczej staje się w zasadzie niemożliwe. Celem jaki Spółka stawia sobie, planując poniesienie tych wydatków jest osiągnięcie, a także zachowanie i zabezpieczenie źródła przychodów. Jednocześnie rozmiar tych wydatków jest uzasadniony rozmiarem ich rangi dla działalności Spółki oraz rozmiarem oczekiwanych korzyści, liczonych w milionach złotych. Dodać należy jednocześnie, że zaplanowane przez Spółkę przychody, których osiągnięcie Spółka postawiła sobie za cel, przystępując do przedsięwziętych działań i wydatków, nie muszą być przychodami rzeczywiście osiągniętymi, wystarczającym jest bowiem, że są przychodami potencjalnie możliwymi do osiągnięcia. Powyższe stanowisko, zaprezentowane przez Spółkę potwierdzone zostało licznymi wyrokami i wydawanymi przez organy podatkowe indywidualnymi interpretacjami podatkowymi. Jako przykład wskazać można m.in. następujące wyroki: wyrok z 25 września 2008 r. WSA w Warszawie (sygn. III SA/Wa 656/08), w którym sąd wskazał: Każdy koszt, który został poniesiony w sposób bezpośredni, pośredni, rzeczywisty czy potencjalny (tzw. w intencji podatnika poniesiony w celu zwiększenia przychodu, choćby niezasadne z punktu widzenia ekonomii może być uznany za koszt uzyskania przychodu. Również w kolejnym wyroku WSA w Warszawie z 25 września 2008 r.(sygn. III SA/Wa 870/08) wskazał: Ustawodawca w żaden sposób nie dał podstaw do zawężenia pojęcia kosztów uzyskania przychodów i zaliczania do nich jedynie wydatków bezpośrednio związanych z konkretnymi przychodami. W przypadku, gdy podatnik w momencie podejmowania decyzji o poniesieniu konkretnego wydatku oceni, że obiektywnie przyczyni się on do osiągnięcia przychodów z działalności gospodarczej tego podatnika, organ podatkowy nie może kwestionować zasadności poniesienia tego wydatku i wykluczenia z kosztów uzyskania przychodów. Potwierdzeniem są także, wydawane w podobnych stanach faktycznych interpretacje podatkowe. W tym miejscu przytoczyć można przykładowo treść interpretacji indywidualnej, wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, 28 lutego 2017 r., Znak: 1462-IPPB3.4510.2.2017.1.MC, w której organ podatkowy uznał za prawidłowe stanowisko podatnika, zgodnie którym: Nie powinno budzić wątpliwości, że podwyższenie kapitału akcyjnego spółki nie jest celem samym w sobie, lecz służyć ma osiąganiu dalszych przychodów. Aby wydatki zostały uznane za związane z przychodami, nie muszą one skutkować uzyskaniem konkretnego identyfikowanego przychodu Spółki. Problem w ocenie przedmiotowej sytuacji wynika stąd, że podwyższenie kapitału stanowi przysporzenie majątkowe, które stałoby się przychodem, gdyby nie wyłączenie zawarte w art. 12 ust. 4 pkt 4 ustawy o CIT. Z tym, że głównym celem nabycia Usług doradczych były korzyści wynikające z rozszerzenia zakresu prowadzonej działalności gospodarczej. Konsekwentnie, podobnie jak nabycie towaru służącego działalności gospodarczej, także podwyższenie kapitału zakładowego nie jest celem samym w sobie, lecz jedynie środkiem prowadzącym do kolejnego celu. Spółka pozyskuje kapitał zakładowy (tak jak pozyskuje środki trwałe, materiały, towary handlowe itd.) nie po to, by go po prostu mieć, lecz w celu jego gospodarczego wykorzystania. Jak wskazano w stanie faktycznym, pozyskanie nowego Inwestora prowadzi do umocnienia pozycji Spółki na rynku oraz zwiększenia jej konkurencyjności i wiarygodności względem kontrahentów. To z kolei przekłada się, m.in. na zwiększenie poziomu osiąganych przychodów. Z tego też względu nie ulega w ocenie Wnioskodawcy wątpliwości, iż koszty nabycia Usług doradczych powinny być uznane za zmierzające do zabezpieczenia/zachowania źródła przychodów Spółki. Podobnie w interpretacji indywidualnej z 27 lutego 2017 r. wypowiedział się Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, Znak: 3063-ILPB2.4510.17.2017.l.JG, który potwierdził, że: Kosztami uzyskania przychodów są m.in. racjonalnie poniesione koszty związane z ogólnym funkcjonowaniem podatnika i koszty organizacyjne podatnika, mimo że wydatki tego rodzaju nie zmierzają bezpośrednio do uzyskania przychodu. (...) do tego typu wydatków, które pośrednio wpływają na możliwość uzyskania przychodu i są ponoszone w celu zachowania i zabezpieczania źródła przychodu, należą wydatki ponoszone w celu pozyskania Inwestora. Pozyskanie Inwestora było bowiem istotne ze względu na plany rozwojowe Wnioskodawcy i wzmocnienie pozycji konkurencyjnej na rynku polskim. (...) W związku z tym, wydatki ponoszone na nabycie Usług doradczych związanych z pozyskaniem Inwestora należy potraktować, jako ogólne koszty działalności, gdyż nie są one związane z konkretnym przychodem, ale w dalszej perspektywie mogą one przyczynić się do zwiększenia wartości osiąganych przychodów oraz pozwalają na zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów. Mając na uwadze przytoczone argumenty w pełni uzasadnione jest twierdzenie Spółki, że planowane wydatki na Usługi doradcze, związane z pozyskaniem inwestora będą poniesione w celu osiągnięcia, zachowania czy zabezpieczenia źródła przychodów Spółki.

Ad e) Warunek właściwego udokumentowania wydatku.

Rezultaty wykonanych Usług doradczych, związanych z pozyskaniem inwestora zostaną przedstawione w raportach czy innych dokumentach dotyczących transakcji. Jednocześnie po przeprowadzeniu tych prac, doradcy je świadczący wystawią na Spółkę faktury VAT.

Biorąc pod uwagę powyższe, poniesione wydatki zostaną prawidłowo udokumentowane.

Ad f) Warunek braku wyłączenia z kup na podstawie art. 16 ust. 1 Ustawy o CIT.

Wydatki na usługi doradcze nie zostały wyłączone z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 Ustawy o CIT. Powyższe oznacza, że planowane przez Spółkę wydatki na Usługi doradcze, związane z pozyskaniem inwestora będą stanowiły w całości koszt uzyskania przychodów dla Spółki.

Moment rozpoznania wydatków za koszt uzyskania przychodów.

Moment, w którym dany wydatek należy uznać za koszt uzyskania przychody reguluje art. 15 ust. 4b Ustawy o CIT. Zgodnie z art. 15 ust. 4b Ustawy o CIT koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po zakończeniu tego roku podatkowego do dnia

1. sporządzenia sprawozdania finansowego, zgodnie z odrębnymi przepisami, nie później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia zeznania, jeżeli podatnicy są obowiązani do sporządzania takiego sprawozdania,
2. albo złożenia zeznania, nie później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia tego zeznania, jeżeli podatnicy, zgodnie z odrębnymi przepisami, nie są obowiązani do sporządzania sprawozdania finansowego - są potrącalne w roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody.
   
   

Zgodnie z art. 15 ust. 4c Ustawy o CIT, koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po dniu, o którym mowa w ust. 4b pkt 1 albo pkt 2, są potrącalne w roku podatkowym następującym po roku, za który sporządzane jest sprawozdanie finansowe lub składane zeznanie. Zgodnie z art. 15 ust. 4d Ustawy o CIT koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami (tzw. koszty pośrednie), są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą. Zgodnie z art. 15 ust. 4e Ustawy o CIT za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f-4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji, gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów. Zgodnie z ugruntowanym poglądem w doktrynie, stanowiskach prezentowanych przez organy podatkowe w interpretacjach podatkowych i orzecznictwie, kosztami uzyskania przychodów bezpośrednio związanymi z przychodami są takie wydatki, których poniesienie przekłada się wprost (w sposób bezpośredni) na uzyskanie konkretnych przychodów (przykładowo zakup i zbycie towaru). Z kolei za koszty pośrednie uważa się wydatki, którym nie można przypisać konkretnego przychodu, a jedynie pośrednio warunkują one powstanie lub zachowanie czy zabezpieczenie źródła przychodów. Są to w szczególności wydatki związane z całokształtem działalności podatnika. Za takie, zdaniem Spółki należy uznać wydatki na Usługi doradztwa, związane z pozyskaniem inwestora, których nie można powiązać bezpośrednio z konkretnymi przychodami, tym samym Spółka powinna zaliczyć poniesione wydatki do kosztów uzyskania przychodu w dacie ich poniesienia, tj. na dzień, na który ujęty (zaksięgowany) zostanie koszt w księgach rachunkowych Spółki na podstawie faktury lub innego dowodu księgowego otrzymanego od doradców. Powyżej przedstawione stanowiska zaprezentowane przez Spółkę potwierdzone zostały w całości w następujących interpretacjach podatkowych (poza już wymienionymi w treści wniosku powyżej) wydanych przez:

• Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy, 28 stycznia 2016 r., Znak: ITPB3/4510-616/15/DK, w której organ uznał za prawidłowe następujące stanowisko podatnika: Mając na uwadze powyższe, za koszt uzyskania przychodu należy uznać wydatki na Usługi doradcze związane m.in. z podwyższeniem kapitału zakładowego Wnioskodawcy oraz będące pośrednim kosztem uzyskania przychodów związane z funkcjonowaniem podatnika CIT, a niebędące jednocześnie kosztami, bez poniesienia których nie byłoby możliwe podwyższenie kapitału zakładowego Spółki (a właśnie wyłącznie takie koszty bezpośrednie, bez których podwyższenie kapitału zakładowego nie byłoby możliwe, wykluczył z kosztów uzyskania przychodów NSA we wspomnianej uchwale). - potwierdzając, że koszty doradztwa, związane tylko pośrednio z podwyższeniem kapitału zakładowego stanowią koszty uzyskania przychodów, ponieważ nie są one niezbędne od dokonania tego podwyższenia (jak przykładowo opłaty notarialne, czy PCC), a dotyczące organizacji działalności spółki jako całości;
• Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, 7 listopada 2016 r. Znak: 2461-IBPB-1-3.4510.835.2016.l.JKT, w której organ uznał za prawidłowe następujące stanowisko podatnika: Odnosząc się do momentu zaliczenia wydatków na nabycie Usług doradczych związanych z pozyskaniem inwestora w ciężar kosztów uzyskania przychodów (kosztów pośrednich w rozumieniu art. 15 ust. 4d Ustawy o CIT), zgodnie z art. 15 ust. 4e Ustawy o CIT, w ocenie Wnioskodawcy, poniesione przez niego wydatki w całości stanowią koszty uzyskania przychodu w momencie ich poniesienia, tj. na dzień, na który ujęto dany koszt w księgach rachunkowych Wnioskodawcy na podstawie otrzymanej faktury lub innego dowodu księgowego.
• Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy, 6 listopada 2015 r., Znak: ITPB3/4510-436/15/MK0, w której organ wskazał: Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca poniósł/ponosi wydatki na nabycie usług doradczych związanych z pozyskiwaniem inwestora, które należy zaliczyć do kosztów związanych z dalszym jego rozwojem, w konsekwencji nie wiążą się one w sposób bezpośredni z przychodami Spółki. Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, że skoro ww. wydatki zostały poniesione na podstawie racjonalnych przesłanek ukierunkowanych na zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów oraz nie kwalifikują się do wyłączeń określonych w art. 16 ust. 1 omawianej ustawy, będą stanowiły koszty uzyskania przychodów w momencie ujęcia ich jako koszt w księgach rachunkowych Spółki;
• Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 15 grudnia 2011 r., Znak.: IPPB3/423-876/11-2/MC, w której organ potwierdził następujące stanowisko: Zdaniem Wnioskodawcy wydatki ponoszone przez Spółkę na wynagrodzenie stałe i wynagrodzenie za sukces za usługi doradcy strategicznego z tytułu wykonywania Umowy kompleksowej usługi doradztwa strategicznego opisanej w stanie faktycznym wniosku, należy zakwalifikować do wydatków pośrednich, które będą stanowić koszt uzyskania przychodów w momencie ich poniesienia przez Spółkę. Zgodnie z treścią Umowy, usługi doradcy mają doprowadzić do pozyskania partnera strategicznego, z którym współpraca mogłaby spowodować możliwość istotnego zwiększenia potencjału Spółki i jej dalszego rozwoju, co wprost wskazuje na istnienie pośredniego związku przyczynowego pomiędzy ponoszonymi wydatkami a potencjalnym przychodem Spółki.
  
  

Mając na uwadze przedstawione przez Spółkę uzasadnienie jej stanowiska należy stwierdzić, że planowane przez Spółkę wydatki na Usługi doradcze, związane z pozyskaniem inwestora będą stanowiły w całości koszt uzyskania przychodów dla Spółki w momencie ich poniesienia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78-79, 50-126 Wrocław w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.