Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL3-1.4011.235.2017.2.AMN
z 27 października 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 28 sierpnia 2017 r. (data wpływu 30 sierpnia 2017 r.), uzupełnionym w dniu 10 października 2017 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnień przedmiotowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 sierpnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnień przedmiotowych.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 i art. 14b § 4 ustawy Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 2 października 2017 r., znak 0112-KDIL3-1.4011.235.2017.1.AMN na podstawie art. 169 § 1 tej ustawy wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wniosek uzupełniono w dniu 10 października 2017 r. (nadano w polskiej placówce pocztowej w dniu 9 października 2017 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą od 1 listopada 2008 r. jako osoba fizyczna, między innymi w zakresie edukacji szkoleń. Działalność opodatkowana jest podatkiem liniowym, a zapisy księgowe dokonywane są w Podatkowej Księdze Przychodów i Rozchodów. Zainteresowany jest również czynnym podatnikiem VAT. Na mocy umowy o dofinansowanie zawartej z Wojewódzkim Urzędem Pracy (zwanym dalej instytucją pośredniczącą) realizuje projekt szkoleniowy 8.2 Aktywizacja Zawodowa w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego na lata 2014-2020 pt. „NOWE KWALIFIKACJE (…)”. Celem głównym projektu jest zwiększenie poziomu zatrudnienia 132 osób (72K i 60M) bezrobotnych lub biernych zawodowo, powyżej 30 r.ż., zamieszkujących OSI w województwie małopolskim, będących osobami znajdującymi się w najtrudniejszej sytuacji na rynku pracy, tj. powyżej 50 roku życia, niepełnosprawnymi, długotrwale bezrobotnymi, nisko wykwalikowanymi i kobietami. Na realizację projektu instytucja pośrednicząca przyznała dofinansowanie w formie dotacji rozwojowej w wartości stanowiącej nie więcej niż 100% całkowitych wydatków kwalifikowalnych projektu. Finansowanie przedmiotowego projektu odbywa się ze środków europejskich (co stanowi nie więcej niż 65% kosztów kwalifikowalnych) i budżetu państwa – dotacji celowej (10% kosztów kwalifikowalnych), natomiast 5% stanowi wkład własny wnoszony przez Beneficjenta. Zgodnie z zapisami umowy o dofinansowanie przedmiotowego projektu otrzymywane przez Wnioskodawcę płatności z udziałem środków europejskich są wypłacane przez Bank Gospodarstwa Krajowego. Realizacja projektu nie prowadzi do powstania, bądź zwiększania sprzedaży opodatkowanej zarówno z tytułu dokonania świadczeń na rzecz uczestników projektu jak również w ramach całej działalności gospodarczej.

Uczestnicy projektu nie wnoszą opłat za uczestnictwo w szkoleniach. W ramach przedmiotowego projektu, we wniosku o dofinansowanie projektu w formie budżetu zadaniowego, zakładane są następujące koszty:

1. koszty bezpośrednie - koszty kwalifikowalne poszczególnych zadań realizowanych przez Beneficjenta w ramach projektu, które są bezpośrednio związane z zadaniami;
2. koszty pośrednie - tzw. koszty administracyjne związane z obsługą projektu przez Beneficjenta, których katalog jest określony w Wytycznych w zakresie kwalifikowania wydatków w ramach EFRR, EFS i FS na lata 2014-2020. Zgodnie z podrozdziałem 6.6, 6.15, 8.4 Wytycznych w zakresie kwalifikowalności wydatków w ramach Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego oraz Funduszu Spójności na lata 2014-2020 Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia 19 września 2016 r., koszty pośrednie mogą być rozliczane na podstawie rzeczywiście poniesionych wydatków lub ryczałtowo w oparciu o limity wskazane w Wytycznych.
   
   

Zgodnie z zawartą umową o dofinansowanie koszty pośrednie w projekcie są rozliczane ryczałtowo do 20% kosztów bezpośrednich przedstawionych do rozliczenia. Uzgodniony limit procentowy jest wskazany w umowie o dofinansowanie projektu i jest podstawą do rozliczenia kosztów pośrednich we wniosku o płatność w zależności od wydatków poniesionych w ramach kosztów bezpośrednich. Koszty pośrednie rozliczane ryczałtem są traktowane jako wydatki faktycznie poniesione. Zgodnie z Wytycznymi nie ma obowiązku ewidencjonowania dokumentów księgowych w ramach projektu na potwierdzenie poniesienia wydatków, które zostały wykazane jako wydatki pośrednie i nie podlegają kontroli na miejscu. Po wyliczeniu kwoty 20% z kwoty wydatkowanych kosztów bezpośrednich, kwota kosztów pośrednich przelewana jest z konta projektowego na konto Beneficjenta w celu dalszego rozliczenia kosztów pośrednich. W przypadku poniesienia mniejszych wydatków z katalogu kosztów pośrednich na niższą wartość niż kwota ryczałtu (20% kosztów bezpośrednich przedstawionych do rozliczenia) pozostała część środków, przelana na konto Beneficjenta jako nadwyżka dotacji, stanowić będzie środki własne.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy przychód (nadwyżka) powstały w wyniku poniesienia mniejszych wydatków na koszty pośrednie rozliczane ryczałtem (wynikające z niższych cen usług) niż kwota otrzymanej dotacji (20% kosztów bezpośrednich przedstawionych do rozliczenia), stanowiąca środki własne, będzie stanowić przychód zwolniony z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 129 i 136 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 129 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zwolnione z podatku dochodowego są dotacje, w rozumieniu przepisów o finansach publicznych, otrzymane z budżetu państwa lub budżetów jednostek samorządu terytorialnego. Natomiast w myśl art. 21 ust. 1 pkt 136 wolne od podatku dochodowego są płatności na realizację projektów w ramach programów finansowanych z udziałem środków europejskich, otrzymane z Banku Gospodarstwa Krajowego, z wyłączeniem płatności otrzymanych przez wykonawców.

W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca realizuje projekt RPO współfinansowany ze środków europejskich Funduszu Społecznego na lata 2014-2020, w którym udziela wsparcia szkoleniowo-doradczego oraz pomocy finansowej dla nowoutworzonych przedsiębiorstw (przyznawanie bezzwrotnych dotacji na rozpoczęcie działalności gospodarczej). Na podstawie art. 200 ustawy o finansach publicznych, środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej, w tym środki Europejskiego Funduszu Społecznego, po ich przekazaniu na rachunek dochodów budżetu państwa, stanowią dochód tego budżetu, z którego realizowane są wydatki budżetu państwa na finansowanie programów i projektów, na których wprowadzenie w życie uzyskano te środki. W konsekwencji środki pomocowe pochodzące z funduszy strukturalnych UE, przeznaczone na realizację programów operacyjnych są wydatkami państwa jako dotacje. Podsumowując, Zainteresowany jest Beneficjentem środków otrzymanych na realizację projektu w ramach RPO finansowanego ze środków UE z budżetu państwa.

Zdaniem Wnioskodawcy, kwota stanowiąca różnicę wynikającą z mniejszego poniesienia kosztów pośrednich niż kwota wyliczona ryczałtem (20% kosztów bezpośrednich), stanowi dla Zainteresowanego przychód zwolniony z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Cała kwota otrzymanej dotacji jest zwolniona z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, nie ma zatem znaczenia wysokość poniesionych wydatków na realizację projektu, dlatego też nadwyżka powstała w wyniku poniesienia mniejszych wydatków na usługi niż kwota otrzymanej dotacji i stanowiąca dla Wnioskodawcy środki własne jest przychodem zwolnionym z opodatkowania na mocy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 129 i 136.

Treść uzasadnienia wynika z wniosku i jego uzupełnienia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z późn. zm.), jest zasada powszechności opodatkowania. W myśl tej zasady, wyrażonej w art. 9 ust. 1 ww. ustawy, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Stosownie natomiast do przepisu art. 14 ust. 2 pkt 2 powołanej ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również dotacje, subwencje, dopłaty, z zastrzeżeniem ust. 3 pkt 13, i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków, z wyjątkiem gdy przychody te są związane z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których, zgodnie z art. 22a-22o, dokonuje się odpisów amortyzacyjnych.

Mając na uwadze brzmienie powyższego przepisu należy stwierdzić, że ustawodawca różnicuje skutki podatkowe otrzymanych dotacji i innych nieodpłatnych świadczeń w zależności od celu, na jaki zostały one przeznaczone, tj.:

• dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na cele inne niż nabycie lub wytworzenie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych – zaliczane są do przychodów z działalności gospodarczej,
• ww. świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków poniesionych przez podatnika na zakup lub wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których dokonuje się odpisów amortyzacyjnych – nie stanowią przychodu z działalności gospodarczej.
  
  

Jak wskazano we wniosku, Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą m.in. w zakresie edukacji i szkoleń. Na mocy umowy o dofinansowanie zawartej z Wojewódzkim Urzędem Pracy realizuje projekt szkoleniowy 8.2 Aktywizacja Zawodowa w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego na lata 2014-2020 pt. „NOWE KWALIFIKACJE (…)”. Finansowanie przedmiotowego projektu odbywa się ze środków europejskich i budżetu państwa - dotacji celowej oraz wkładu własnego wnoszonego przez Beneficjenta. Otrzymywane przez Wnioskodawcę płatności z udziałem środków europejskich są wypłacane przez Bank Gospodarstwa Krajowego. W ramach przedmiotowego projektu, we wniosku o dofinansowanie projektu w formie budżetu zadaniowego, zakładane są koszty bezpośrednie (kwalifikowalne poszczególnych zadań realizowanych przez Beneficjenta w ramach projektu, które są bezpośrednio związane z zadaniami) oraz koszty pośrednie (tzw. koszty administracyjne związane z obsługą projektu przez Beneficjenta, których katalog jest określony w Wytycznych w zakresie kwalifikowania wydatków w ramach EFRR, EFS i FS na lata 2014-2020). Zgodnie z zawartą umową o dofinansowanie koszty pośrednie w projekcie są rozliczane ryczałtowo do 20% kosztów bezpośrednich przedstawionych do rozliczenia. Uzgodniony limit procentowy jest wskazany w umowie o dofinansowanie projektu i jest podstawą do rozliczenia kosztów pośrednich we wniosku o płatność w zależności od wydatków poniesionych w ramach kosztów bezpośrednich. Koszty pośrednie rozliczane ryczałtem są traktowane jako wydatki faktycznie poniesione. Zgodnie z Wytycznymi nie ma obowiązku ewidencjonowania dokumentów księgowych w ramach projektu na potwierdzenie poniesienia wydatków, które zostały wykazane jako wydatki pośrednie i nie podlegają kontroli na miejscu. Po wyliczeniu kwoty 20% z kwoty wydatkowanych kosztów bezpośrednich, kwota kosztów pośrednich przelewana jest z konta projektowego na konto Beneficjenta w celu dalszego rozliczenia kosztów pośrednich. W przypadku poniesienia mniejszych wydatków z katalogu kosztów pośrednich na niższą wartość niż kwota ryczałtu (20% kosztów bezpośrednich przedstawionych do rozliczenia) pozostała część środków, przelana na konto Beneficjenta jako nadwyżka dotacji, stanowić będzie środki własne.

Zgodnie z art. 2 pkt 5 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 1870, z późn. zm.), ilekroć w ustawie jest mowa o środkach europejskich rozumie się przez to to środki, o których mowa w art. 5 ust. 3 pkt 1, 2, 4 i 5a-5c. Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, środkami publicznymi są środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej oraz niepodlegające zwrotowi środki z pomocy udzielanej przez państwa członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA).

W myśl art. 5 ust. 3 ww. ustawy, do środków, o których mowa w ust. 1 pkt 2, zalicza się, m.in. środki pochodzące z funduszy strukturalnych, Funduszu Spójności, Europejskiego Funduszu Rybackiego oraz Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego, z wyłączeniem środków, o których mowa w pkt 5 lit. a i b, tj.:

1. programów w ramach celu Europejska Współpraca Terytorialna,
2. programów, o których mowa w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1638/2006 z dnia 24 października 2006 r. określającym przepisy ogólne w sprawie ustanowienia Europejskiego Instrumentu Sąsiedztwa i Partnerstwa (Dz. Urz. UE L 310 z 09.11.2006, str. 1) oraz programów Europejskiego Instrumentu Sąsiedztwa.
   
   

Na podstawie art. 111 pkt 16 ustawy o finansach publicznych, dochodami podatkowymi i niepodatkowymi budżetu państwa są środki europejskie i środki, o których mowa w art. 5 ust. 3 pkt 5 lit. a i b, na realizację projektów pomocy technicznej oraz środki, o których mowa w art. 5 ust. 3 pkt 5 lit. c i d i pkt 6 oraz w art. 4 ust. 2 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1306/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. w sprawie finansowania wspólnej polityki rolnej, zarządzania nią i monitorowania jej oraz uchylającego rozporządzenia Rady (EWG) nr 352/78, (WE) nr 165/94, (WE) nr 2799/98, (WE) nr 814/2000, (WE) nr 1290/2005 i (WE) nr 485/2008 (Dz. Urz. UE L 347 z 20.12.2013, str. 549), zwanego dalej „rozporządzeniem nr 1306/2013”, po ich przekazaniu na rachunek dochodów budżetu państwa.

Z kolei na mocy art. 112 ust. 1 pkt 9 tej ustawy, wydatki budżetu państwa są przeznaczone w szczególności na wkład krajowy na realizację programów finansowanych z udziałem środków europejskich lub środków, o których mowa w art. 5 ust. 3 pkt 3, 5 i 6.

Zgodnie z art. 117 ust. 1 ww. ustawy, budżet środków europejskich jest rocznym planem dochodów i podlegających refundacji wydatków przeznaczonych na realizację programów finansowanych z udziałem środków europejskich, z wyłączeniem środków przeznaczonych na realizację projektów pomocy technicznej oraz środków, o których mowa w art. 4 ust. 2 rozporządzenia nr 1306/2013.

W budżecie środków europejskich ujmuje się:

1. dochody z tytułu realizacji programów finansowanych z udziałem środków europejskich;
2. wydatki na realizację programów finansowanych z udziałem środków europejskich w części podlegającej refundacji (art. 17 ust. 2 ww. ustawy).
   
   

Przy czym w myśl art. 124 ust. 1 pkt 6 ww. wydatki na realizację programów finansowanych z udziałem środków, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2 i 3, w tym wydatki budżetu środków europejskich są wydatkami budżetu państwa, które na podstawie art. 186 omawianej ustawy o finansach publicznych mogą być przeznaczone na:

1. realizację projektów przez jednostki budżetowe;
2. płatności w ramach programów finansowanych z udziałem środków europejskich;
3. dotacje celowe dla beneficjentów;
4. realizację projektów finansowanych w ramach Programu Środki Przejściowe;
5. realizację Wspólnej Polityki Rolnej zgodnie z odrębnymi ustawami.
   
   

Zgodnie z art. 187 ustawy o finansach publicznych, za obsługę płatności w ramach programów finansowanych z udziałem środków europejskich, zwanych dalej „płatnościami”, odpowiada Minister Finansów. Przepis art. 200 ust. 1 ww. ustawy stanowi natomiast, że obsługę bankową płatności prowadzi Bank Gospodarstwa Krajowego w ramach umowy rachunku bankowego zawartej z Ministrem Finansów.

Na podstawie art. 202 ust. 1 ww. ustawy, środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej oraz niepodlegające zwrotowi środki z pomocy udzielanej przez państwa członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu są gromadzone na wyodrębnionych rachunkach bankowych.

Zauważyć należy, że zgodnie z art. 204 ww. ustawy, środki, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2 i 3, są przeznaczone wyłącznie na cele określone w umowie międzynarodowej, przepisach odrębnych lub deklaracji dawcy.

Podkreślić należy, że w świetle znowelizowanych przepisów ustawy o finansach publicznych środki pochodzące z Unii Europejskiej, Funduszu Spójności, Europejskiego Funduszu Rybackiego oraz Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego stanowią odrębną formę środków europejskich przeznaczonych na realizację programów finansowych z udziałem środków europejskich. Jednak zgodnie z cytowanym uprzednio przepisem art. 186 pkt 2 ustawy o finansach publicznych, wydatki z budżetu środków europejskich, są wydatkami budżetu państwa, które mogą być przeznaczone na płatności w ramach programów finansowanych z udziałem środków europejskich.

Ustawa o finansach publicznych zmieniła również sposób dystrybucji środków finansowych na realizację programów, wprowadzając odrębny podmiot – płatnika dokonującego płatności na rzecz beneficjentów. Płatnikiem tym ustanowiono Bank Gospodarstwa Krajowego, który otrzymuje środki z budżetu państwa (z Ministerstwa Finansów), a następnie przekazuje płatność beneficjentowi. Nowy obieg środków na finansowanie programów przedstawia się następująco: budżet państwa (Ministerstwo Finansów) – Bank Gospodarstwa Krajowego – beneficjent.

Na podstawie art. 188 ust. 1 ustawy o finansach publicznych, podstawą dokonania płatności na rzecz beneficjenta jest zlecenie płatności wystawione przez instytucję, z którą beneficjent zawarł umowę o dofinansowanie projektu, oraz pisemna zgoda dysponenta części budżetowej na dokonanie płatności, z zastrzeżeniem, że w przypadku gdy projekt realizuje instytucja zarządzająca lub instytucja pośrednicząca będąca zarządem województwa lub przez zarząd województwa upoważniona, zlecenia płatności są wystawiane przez zarząd województwa. Zgodnie natomiast z art. 126 ustawy o finansach publicznych, dotacje są to podlegające szczególnym zasadom rozliczania środki z budżetu państwa, budżetu jednostek samorządu terytorialnego oraz z państwowych funduszy celowych przeznaczone na podstawie niniejszej ustawy, odrębnych ustaw lub umów międzynarodowych, na finansowanie lub dofinansowanie realizacji zadań publicznych.

Przy czym, zgodnie z art. 127 ust. 2 pkt 5 tej ustawy, dotacjami celowymi są także środki przeznaczone na współfinansowanie realizacji programów finansowanych z udziałem środków europejskich.

Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 136 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku są płatności na realizację projektów w ramach programów finansowanych z udziałem środków europejskich, otrzymane z Banku Gospodarstwa Krajowego, z wyłączeniem płatności otrzymanych przez wykonawców.

Natomiast, na mocy art. 21 ust. 1 pkt 129 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku są dotacje, w rozumieniu przepisów o finansach publicznych, otrzymane z budżetu państwa lub budżetów jednostek samorządu terytorialnego z zastrzeżeniem ust. 36.

W myśl art. 21 ust. 36 ww. ustawy, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 129, nie ma zastosowania do tej części dotacji otrzymanej na prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej, która została przeznaczona, na podstawie odrębnych przepisów, na wynagrodzenie osoby fizycznej prowadzącej tę działalność.

Z omawianego powyżej przepisu wynika, że zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 129, nie ma zastosowania do tej części dotacji otrzymanej na prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej, która została przeznaczona, na podstawie odrębnych przepisów, na wynagrodzenie osoby fizycznej prowadzącej tę działalność.

Mając na uwadze przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe oraz przytoczone regulacje prawne, należy wskazać, że środki, które Wnioskodawca otrzyma w związku z realizacją projektów finansowanych ze środków europejskich oraz z budżetu państwa stanowić będą dla Wnioskodawcy przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej. Jednakże przychód ten będzie zwolniony z opodatkowania w części pochodzącej z dotacji celowej z budżetu państwa – na postawie art. 21 ust. 1 pkt 129 ww. ustawy, z zastrzeżeniem ust. 36, natomiast w części pochodzącej ze środków europejskich wypłacanych przez Bank Gospodarstwa Krajowego – na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 136 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Odnosząc się natomiast do kwestii opodatkowania otrzymanego dofinansowania projektu w części stanowiącej nadwyżkę powstałą w wyniku poniesienia mniejszych wydatków na koszty pośrednie rozliczane ryczałtem (wynikające z niższych cen usług) niż kwota otrzymanej dotacji (20% kosztów bezpośrednich przedstawionych do rozliczenia), stanowiącą środki własne, wskazać należy, że ta część otrzymanego dofinansowania także stanowi dla Wnioskodawcy przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, który podlega zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, odpowiednio na podstawie cytowanych uprzednio przepisów art. 21 ust. 1 pkt 129 oraz art. 21 ust. 1 pkt 136 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Podkreślić należy, że zwolnieniu podlega cała kwota otrzymanego dofinansowania, nawet jeśli wystąpiła nadwyżka otrzymanych środków w wyniku rozliczenia w projekcie kwot większych niż wydatki rzeczywiście poniesione przez Wnioskodawcę.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.