Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-3.4013.135.2017.2.MAZ
z 19 października 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 1 sierpnia 2017 r. (data wpływu 7 sierpnia 2017 r.), uzupełnionym pismem z 25 września 2017 r. (data wpływu 28 września 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie uznania Wnioskodawcy za podmiot zużywający oraz powstania obowiązku podatkowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 sierpnia 2017 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie uznania Wnioskodawcy za podmiot zużywający oraz powstania obowiązku podatkowego. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 25 września 2017 r. (data wpływu 28 września 2017 r.) stanowiącym odpowiedź na wezwanie organu z 14 września 2017 r. znak 0111-KDIB3-3.4013.135.2017.1.MAZ.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Sp. z o.o. (dalej jako: „Wnioskodawca”) dokonuje zakupu olejów transformatorowych, które następnie zużywa w trakcie serwisowania transformatorów. Serwisowane przez Wnioskodawcę transformatory nie stanowią własności Wnioskodawcy, ale jego kontrahenta. Wnioskodawca świadczy wyłącznie usługę serwisową, do której wykorzystuje ww. olej transformatorowy.

Wnioskodawca nabywa oleje transformatorowe o następujących kodach CN: 2710 19 93, 2710 19 47 oraz 2710 19 48.

Wnioskodawcy nie wydano zezwolenia na prowadzenie działalności polegającej na dostarczaniu wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na przeznaczenie ze składu podatkowego do podmiotu zużywającego.

Wnioskodawca nie jest zarejestrowany na potrzeby podatku akcyzowego.

Przedstawione powyżej informacje stanowią opis stanu faktycznego.

Wnioskodawca planuje, że opisane powyżej czynności będzie wykonywał na identycznych zasadach także w przyszłych okresach (zdarzenie przyszłe).

W uzupełnieniu wniosku z 25 września 2017 r. Wnioskodawca wskazał, że w opisanym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym Spółka nabywa/będzie nabywała oleje transformatorowe z zawartą w cenie tych wyrobów należną kwotą akcyzy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy Wnioskodawca jest podmiotem zużywającym w rozumieniu ustawy o podatku akcyzowym?
2. Czy wykorzystanie olejów smarowych (transformatorowych) do świadczenia przez Wnioskodawcę usług konserwacyjnych na majątku jego kontrahenta prowadzi do powstania obowiązku podatkowego w zakresie akcyzy?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym, Wnioskodawca nie jest podmiotem zużywającym nabywane oleje transformatorowe w rozumieniu ustawy o podatku akcyzowym. Stanowisko Wnioskodawcy wynika z następujących argumentów.

Zgodnie z art. 8 Ustawy o podatku akcyzowym (dalej jako: „PAU”) przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1. produkcja wyrobów akcyzowych;
   
2. wprowadzenie wyrobów akcyzowych do składu podatkowego;
   
3. import wyrobów akcyzowych, z wyłączeniem importu wyrobów akcyzowych wysłanych następnie z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy z miejsca importu przez zarejestrowanego wysyłającego niebędącego importerem tych wyrobów;
   
4. nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów akcyzowych, z wyłączeniem nabycia wewnątrzwspólnotowego dokonywanego do składu podatkowego;
   
5. wyprowadzenie ze składu podatkowego, poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, wyrobów akcyzowych niebędących własnością podmiotu prowadzącego ten skład podatkowy, z wyłączeniem wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, przez podmiot, o którym mowa w art. 13 ust. 3;
   
6. wysłanie z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy importowanych wyrobów akcyzowych z miejsca importu przez zarejestrowanego wysyłającego niebędącego importerem tych wyrobów.
   
7. użycie wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie albo określoną stawką akcyzy związaną z ich przeznaczeniem, jeżeli ich użycie:
   
   
   1. było niezgodne z przeznaczeniem uprawniającym do zwolnienia od akcyzy albo zastosowania tej stawki akcyzy lub
      
   2. nastąpiło bez zachowania warunków uprawniających do zwolnienia od akcyzy albo zastosowania tej stawki akcyzy;
   
   
8. dostarczenie wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, jeżeli odbyło się ono bez zachowania warunków uprawniających do zastosowania zwolnienia od akcyzy;
   
9. sprzedaż wyrobów akcyzowych znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, objętych określoną stawką akcyzy związaną z ich przeznaczeniem, jeżeli ich sprzedaż odbyła się bez zachowania warunków uprawniających do zastosowania tej stawki akcyzy;
   
10. nabycie lub posiadanie wyrobów akcyzowych znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, jeżeli od tych wyrobów nie została zapłacona akcyza w należnej wysokości, a w wyniku kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej albo postępowania podatkowego nie ustalono, że podatek został zapłacony.

Zgodnie z art. 39 PAU minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia, wprowadzić zwolnienia od akcyzy m.in. w przypadku, gdy:

1. wynika to z przepisów prawa Unii Europejskiej,
2. wynika to z umów międzynarodowych.
   
   

Korzystając z takiej możliwości, Minister Rozwoju i Finansów wydał rozporządzenie w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego z dnia 24 lutego 2017 r. (Rozporządzenie).

Zgodnie z § 6 Rozporządzenia zwalnia się od akcyzy:

1. olej opałowy wykorzystywany:
   
   1. do produkcji energii elektrycznej i ciepła w skojarzeniu, w przypadkach, o których mowa w art. 32 ust. 3 ustawy,
      
   2. w pracach rolnych, ogrodniczych, szklarniowych oraz leśnych, w przypadkach, o których mowa w art. 32 ust. 3 ustawy,
   
   
2. oleje smarowe, pozostałe oleje o kodach CN 2710 19 71-83 i 2710 19 87-99, przeznaczone do wykorzystania do celów innych niż napędowe lub opałowe albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych, albo jako oleje smarowe do silników albo do produkcji paliw silnikowych, olejów opałowych, dodatków lub domieszek do paliw silnikowych lub olejów smarowych do silników, w przypadkach, o których mowa w art. 32 ust. 3 pkt 1-3 i 6-9 ustawy
   

-jeżeli spełnione są warunki, o których mowa w art. 32 ust. 5-13 ustawy.

Zgodnie z art. 32 ust. 3 pkt 1 i 3 PAU zwolnienie od akcyzy stosuje się w przypadku ich:

1. dostarczenia ze składu podatkowego na terytorium kraju do podmiotu zużywającego lub
2. dostarczenia od podmiotu pośredniczącego do podmiotu zużywającego.
   
   

Zgodnie z art. 2 pkt 22 PAU podmiotem zużywającym jest podmiot:

1. mający miejsce zamieszkania, siedzibę lub miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, który wyroby akcyzowe objęte zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie zużywa na cele uprawniające do zwolnienia,
2. niemający miejsca zamieszkania, siedziby lub miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, który odbiera nabyte wyroby energetyczne zwolnione od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, określone w art. 32 ust. 1 pkt 1 i 2, bezpośrednio do zbiornika na stałe zamontowanego na statku powietrznym lub jednostce pływającej, jeżeli w dokumencie dostawy jest zidentyfikowany statek powietrzny lub jednostka pływająca, na które są dostarczane nabyte wyroby.
   
   

Wnioskodawca jest podmiotem mającym w Polsce siedzibę, w związku z czym może być uznany za podmiot zużywający w rozumieniu przywołanej powyżej definicji, wyłącznie w przypadku gdy zużywa wyroby akcyzowe objęte zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, na cele uprawniające do tego zwolnienia. Cele te, w przypadku olejów smarowych, zostały określone m.in. w punkcie 2 § 6 Rozporządzenia - zużycie tychże olejów będzie zwolnione od akcyzy, pod warunkiem, że będą one wykorzystane do celów innych niż napędowe lub opałowe albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych, albo jako oleje smarowe do silników albo do produkcji paliw silnikowych, olejów opałowych, dodatków lub domieszek do paliw silnikowych lub olejów smarowych do silników.

Wnioskodawca wykorzystuje ww. oleje wyłącznie do świadczenia usług serwisowych na transformatorach stanowiących własność jego kontrahenta. W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy nie można uznać, że zużywa on oleje transformatorowe. Oleje te zużywane są w transformatorach, w trakcie ich pracy, a zatem, skoro stanowią własność kontrahenta Wnioskodawcy, to ten właśnie kontrahent będzie podmiotem zużywającym.

Zgodnie z definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego (sjp.pwn.pl) słowo zużyć lub zużywać należy rozumieć jako „wykorzystać coś w jakiejś części lub w całości” lub „zniszczyć coś częstym lub długim używaniem”. Z powyższej definicji wynika, że zużycie związane jest z upływem czasu, wykorzystywaniem danej rzeczy w określonym czasie. W związku z faktem, iż kupowany przez Wnioskodawcę olej jest wykorzystywany do pracy transformatorów i jego zużycie następuje po pewnym czasie pracy tego transformatora, zdaniem Wnioskodawcy nie można mówić, że do zużycia oleju dochodzi już w momencie wyświadczenia usługi serwisowej. Olej ten bowiem wymieniany jest raz na jakiś czas po utracie przez niego określonych właściwości, ale zapewnia prawidłowe funkcjonowanie transformatora w okresie znacznie dłuższym niż sam moment wykonania usługi serwisowej i wymiany starego oleju na nowy.

Stanowisko, zgodnie z którym podmiot świadczący usługę z wykorzystaniem oleju smarowego na majątku osoby trzeciej, nie może być uznany za podmiot zużywający w rozumieniu art. 2 pkt 22 PAU znajduje potwierdzenie w orzecznictwie sądów administracyjnych. Tytułem przykładu Wnioskodawca wskazuje na wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 28 lutego 2013 r. w sprawie sygn. akt I GSK 429/12. W orzeczeniu tym NSA stwierdził, że „wykorzystywanie przez Spółkę oleju smarowego w ramach świadczonych przez nią usług z wykorzystaniem tego oleju na rzecz osoby trzeciej, bezsprzecznie świadczy o tym, że podmiot zużywający ten olej nie wykorzystuje go zgodnie z przeznaczeniem uprawniającym do zwolnienia od akcyzy. Spółka zatem nie wypełnia dyspozycji określonej w art. 2 ust. 1 pkt 22 lit. a) u.p.a. jako podmiotu zużywającego.”

Mając to na względzie, zdaniem Wnioskodawcy, podmiotem zużywającym olej transformatorowy jest właściciel transformatora, nie zaś świadczący usługę serwisową Wnioskodawca.

Ad. 2

Wnioskodawca stoi na stanowisku, zgodnie z którym świadczone przez niego usługi konserwacyjne na majątku stanowiącym własność kontrahenta Wnioskodawcy, nie prowadzą do powstania obowiązku podatkowego w zakresie akcyzy na wykorzystywany do świadczenia tychże usług olej smarowy (transformatorowy). W ocenie Wnioskodawcy opodatkowanie akcyzą oleju smarowego zużywanego przez Wnioskodawcę do świadczenia usług serwisowych na majątku kontrahenta następuje najpóźniej w momencie zakupu tegoż oleju przez Wnioskodawcę. Już bowiem w dacie zakupu ww. oleju wiadomym jest, że nie dokonuje jego nabycia na cele uprawniające do skorzystania ze zwolnienia, o którym mowa w § 6 Rozporządzenia. Wnioskodawca nie ma statusu podmiotu zużywającego. Wnioskodawca nie jest także podmiotem pośredniczącym, a więc nie może dokonywać na rzecz swojego kontrahenta, będącego podmiotem zużywającym, dostawy wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem ze względu na przeznaczenie.

Wnioskodawca nie wykonuje także czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą, o których mowa w przywołanym powyżej art. 8 PAU.

Skoro tak, to opodatkowanie akcyzą olejów smarowych nabywanych przez Wnioskodawcę winno nastąpić przed wykorzystaniem tychże olejów do świadczenia przez Wnioskodawcę usług konserwacyjnych, najpóźniej na etapie sprzedaży tychże olejów Wnioskodawcy.

Opodatkowanie olejów smarowych na wcześniejszym etapie obrotu, w świetle zasady jednokrotnego opodatkowania wyrobu akcyzowego tymże podatkiem ma ten skutek, że Wnioskodawca nie jest zobowiązany do odprowadzenia akcyzy w związku ze świadczonymi przez siebie usługami konserwacyjnymi wykonywanymi na majątku stanowiącym własność kontrahenta.

Jako że Wnioskodawca ani nie podejmuje czynności, które podlegałyby opodatkowaniu akcyzą, ani też nie dokonuje czynności z wykorzystaniem wyrobów akcyzowych zwolnionych z opodatkowania ze względu na przeznaczenie, nie ma on obowiązku dokonywania zgłoszenia rejestracyjnego, o którym mowa w art. 16 PAU.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym
(Dz.U. z 2017 r., poz. 43, ze zm.) zwanej dalej „ustawą” – ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej „akcyzą”, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1 i 22 ustawy, użyte w ustawie określenia oznaczają:

• wyroby akcyzowe - wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy;
  
• podmiot zużywający - podmiot:
  
  1. mający miejsce zamieszkania, siedzibę lub miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, który wyroby akcyzowe objęte zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie zużywa na cele uprawniające do zwolnienia,
     
  2. niemający miejsca zamieszkania, siedziby lub miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, który odbiera nabyte wyroby energetyczne zwolnione od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, określone w art. 32 ust. 1 pkt 1 i 2, bezpośrednio do zbiornika na stałe zamontowanego na statku powietrznym lub jednostce pływającej, jeżeli w dokumencie dostawy jest zidentyfikowany statek powietrzny lub jednostka pływająca, na które są dostarczane nabyte wyroby;
  
  

W ww. załączniku nr 1 do ustawy pod pozycją 27, z kodem CN 2710, umieszczono oleje ropy naftowej i oleje otrzymywane z minerałów bitumicznych, inne niż surowe; preparaty gdzie indziej niewymienione ani niewłączone, zawierające 70% masy lub więcej olejów ropy naftowej lub olejów otrzymywanych z minerałów bitumicznych, których te oleje stanowią składniki zasadnicze preparatów; oleje odpadowe.

Z kolei w załączniku nr 2 do ustawy stanowiącym wykaz wyrobów akcyzowych, do których stosuje się procedurę zawieszenia poboru akcyzy i których produkcja odbywa się w składzie podatkowym, o którym mowa w dyrektywie Rady 92/12/EWG z dnia 25 lutego 1992 r. w sprawie ogólnych warunków dotyczących wyrobów objętych podatkiem akcyzowym, ich przechowywania, przepływu oraz kontrolowania (Dz.Urz.UE.L 1992 Nr 76, str. 1), pod pozycją 20 ujęto wyroby z kodu CN od ex 2710 11 do ex 2710 19 69 - oleje ropy naftowej i oleje otrzymywane z minerałów bitumicznych, inne niż surowe; preparaty gdzie indziej niewymienione ani niewłączone, zawierające 70% masy lub więcej olejów ropy naftowej lub olejów otrzymywanych z minerałów bitumicznych, których te oleje stanowią składniki zasadnicze preparatów.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 i 2 ustawy do celów poboru akcyzy i oznaczania wyrobów akcyzowych znakami akcyzy, a także do wiążących informacji akcyzowych, zwanych dalej „WIA”, stosuje się klasyfikację w układzie odpowiadającym Nomenklaturze Scalonej (CN) zgodną z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz.Urz. WE L 256 z 07.09.1987, str. 1, z późn. zm.; Dz.Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 2, str. 382, z późn. zm.). Zmiany w Nomenklaturze Scalonej (CN) nie powodują zmian w opodatkowaniu akcyzą wyrobów akcyzowych i samochodów osobowych, jeżeli nie zostały określone w niniejszej ustawie.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1. produkcja wyrobów akcyzowych;
2. wprowadzenie wyrobów akcyzowych do składu podatkowego;
3. import wyrobów akcyzowych, z wyłączeniem importu wyrobów akcyzowych wysłanych następnie z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy z miejsca importu przez zarejestrowanego wysyłającego niebędącego importerem tych wyrobów;
4. nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów akcyzowych, z wyłączeniem nabycia wewnątrzwspólnotowego dokonywanego do składu podatkowego;
5. wyprowadzenie ze składu podatkowego, poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, wyrobów akcyzowych niebędących własnością podmiotu prowadzącego ten skład podatkowy, z wyłączeniem wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, przez podmiot, o którym mowa w art. 13 ust. 3;
6. wysłanie z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy importowanych wyrobów akcyzowych z miejsca importu przez zarejestrowanego wysyłającego niebędącego importerem tych wyrobów.
   
   

Zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy, przedmiotem opodatkowania akcyzą jest również:

1. użycie wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie albo określoną stawką akcyzy związaną z ich przeznaczeniem, jeżeli ich użycie:
   
   
   1. było niezgodne z przeznaczeniem uprawniającym do zwolnienia od akcyzy albo zastosowania tej stawki akcyzy lub
      
   2. nastąpiło bez zachowania warunków uprawniających do zwolnienia od akcyzy albo zastosowania tej stawki akcyzy;
   
   
2. dostarczenie wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, jeżeli odbyło się ono bez zachowania warunków uprawniających do zastosowania zwolnienia od akcyzy;
   
3. sprzedaż wyrobów akcyzowych znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, objętych określoną stawką akcyzy związaną z ich przeznaczeniem, jeżeli ich sprzedaż odbyła się bez zachowania warunków uprawniających do zastosowania tej stawki akcyzy;
   
4. nabycie lub posiadanie wyrobów akcyzowych znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, jeżeli od tych wyrobów nie została zapłacona akcyza w należnej wysokości, a w wyniku kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej albo postępowania podatkowego nie ustalono, że podatek został zapłacony.
   

Jeżeli w stosunku do wyrobu akcyzowego powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności, o których mowa w ust. 1, to nie powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została, po zakończeniu procedury zawieszenia poboru akcyzy, określona lub zadeklarowana w należnej wysokości, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej – art. 8 ust. 6 ustawy.

Obowiązek podatkowy powstaje z dniem wykonania czynności lub zaistnienia stanu faktycznego podlegających opodatkowaniu akcyzą, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej – art. 10 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 13 ust. 1 ustawy podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą.

Podmiot prowadzący działalność gospodarczą jest obowiązany, przed dniem wykonania pierwszej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą lub pierwszej czynności z wykorzystaniem wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, złożyć zgłoszenie rejestracyjne właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego. Obowiązek, o którym mowa w zdaniu poprzedzającym, ma zastosowanie również do podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą, który dokonuje nabycia wewnątrzwspólnotowego alkoholu etylowego całkowicie skażonego środkiem skażającym dopuszczonym we wszystkich państwach członkowskich Unii Europejskiej lub dodatkowymi środkami skażającymi dopuszczonymi przez państwo członkowskie Unii Europejskiej, w którym skażenie następuje, na podstawie rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/93 z dnia 22 listopada 1993 r. w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażenia alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego – art. 16 ust. 1 ustawy.

Zgodnie z § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 24 lutego 2017 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego (Dz.U. z 2017 r., poz. 430) zwalnia się od akcyzy oleje smarowe, pozostałe oleje o kodach CN 2710 19 71-83 i 2710 19 87-99, przeznaczone do wykorzystania do celów innych niż napędowe lub opałowe albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych, albo jako oleje smarowe do silników albo do produkcji paliw silnikowych, olejów opałowych, dodatków lub domieszek do paliw silnikowych lub olejów smarowych do silników, w przypadkach, o których mowa w art. 32 ust. 3 pkt 1-3 i 6-9 ustawy - jeżeli spełnione są warunki, o których mowa w art. 32 ust. 5-13 ustawy.

Mając na uwadze powyższe przepisy wskazać należy, że art. 2 ust. 1 pkt 22 ustawy precyzyjnie wskazuje jaki podmiot w rozumieniu ustawy o podatku akcyzowym jest uznawany za podmiot zużywający. W sprawie nie znajdzie zastosowania art. 2 ust. 1 pkt 22 lit. b ustawy. Rozpatrzyć zatem należy czy Wnioskodawca wypełnia dyspozycję art. 2 ust. 1 pkt 22 lit. a ustawy.

Zgodnie z opisem sprawy Wnioskodawca nabywa oleje transformatorowe o następujących kodach CN: 2710 19 93, 2710 19 47 oraz 2710 19 48. Wnioskodawcy nie wydano zezwolenia na prowadzenie działalności polegającej na dostarczaniu wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na przeznaczenie ze składu podatkowego do podmiotu zużywającego. Wnioskodawca nie jest zarejestrowany na potrzeby podatku akcyzowego. Równocześnie Spółka nabywa/będzie nabywała oleje transformatorowe z zawartą w cenie tych wyrobów należną kwotą akcyzy.

Mając na uwadze powyższe wskazać należy, że Wnioskodawca nie jest podmiotem zużywającym w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 22 lit a ustawy. Zauważyć bowiem należy, że Wnioskodawca nabywa wyroby akcyzowe z zawartą w cenie tych wyrobów należną kwotą akcyzy. Równocześnie nie jest zarejestrowany na potrzeby podatku akcyzowego zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy. Jeśli zatem Wnioskodawca nie nabywa wyrobów akcyzowych w ramach zwolnienia z akcyzy, tym samym nie może zostać uznany za podmiot zużywający w rozumieniu ustawy. Definicja podmiotu zużywającego w rozumieniu ustawy o podatku akcyzowym nierozerwalnie bowiem łączy się ze zwolnieniem z akcyzy. W sytuacji zatem, gdy zwolnienie nie jest stosowane nie można również mówić o podmiocie zużywającym w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 22 ustawy.

Reasumując, w sytuacji gdy wyroby akcyzowe nie są nabywane w ramach zwolnienia z akcyzy ze względu na przeznaczenie, lecz z zapłaconą należną kwotą akcyzy, wówczas ustawowa definicja podmiotu zużywającego, o której mowa w art. 2 ust. 1 pkt 22 ustawy, nie będzie miała już zastosowania na dalszych etapach obrotu tymi wyrobami akcyzowymi.

Wobec powyższego odpowiadając wprost na zadane przez Wnioskodawcę pytanie pierwsze, stanowisko Wnioskodawcy, w myśl którego nie jest podmiotem zużywającym w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 22 ustawy, uznać należy za prawidłowe.

W kwestii określenia, czy wykorzystanie olejów smarowych (transformatorowych) do świadczenia przez Wnioskodawcę usług konserwacyjnych na majątku jego kontrahenta prowadzi do powstania obowiązku podatkowego w zakresie akcyzy wskazać należy, że art. 8 ust. 1 i 2 ustawy zawiera katalog czynności których zaistnienie powoduje powstanie obowiązku podatkowego. Równocześnie art. 8 ust. 6 wprowadza zasadę, zgodnie z którą jeżeli w stosunku do wyrobu akcyzowego powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności, o których mowa w ust. 1, to nie powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została, po zakończeniu procedury zawieszenia poboru akcyzy, określona lub zadeklarowana w należnej wysokości, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej.

Zgodnie z opisem sprawy, Wnioskodawca nabywa/będzie nabywał oleje transformatorowe z zawartą w cenie tych wyrobów należną kwotą akcyzy. Następnie wyroby te będą zużywane do serwisowania transformatorów.

Jeśli zatem Wnioskodawca nabywa/będzie nabywał wyroby akcyzowe z zawartą w cenie tych wyrobów należną kwotą akcyzy tym samym dalsze wykorzystanie tych wyrobów, od których na wcześniejszym etapie została określona należna kwota akcyzy, co do zasady nie podlega już opodatkowaniu akcyzą.

Wskazać ponadto należy, że w sytuacji gdy Wnioskodawca nie podejmuje czynności, które podlegają opodatkowaniu akcyzą lub z wykorzystaniem wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, nie ma obowiązku dokonywania zgłoszenia rejestracyjnego, stosownie do zapisów art. 16 ust. 1 ustawy.

Wobec powyższego odpowiadając wprost na zadane przez Wnioskodawcę pytanie drugie, stanowisko uznać należy za prawidłowe.

Oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy uznać należy za prawidłowe.

Przedmiotowa interpretacja dotyczy wyłącznie zapytania zainteresowanego i jego sytuacji prawnopodatkowej, tj. uznania Wnioskodawcy za podmiot zużywający w rozumieniu ustawy o podatku akcyzowym i powstania obowiązku podatkowego w związku ze świadczonymi przez niego usługami.

Interpretacja dotyczy:

• stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym;
• zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
  
  

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego, zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2017 r., poz. 1369, ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.