Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-1.4010.104.2017.2.AT
z 2 października 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 201 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 12 czerwca 2017 r. (data wpływu 14 czerwca 2017 r.), uzupełnionym 30 sierpnia oraz 4 września 2017 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na wynagrodzenie Agencji organizującej imprezę promocyjną – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 czerwca 2017 r. do tutejszego organu wpłynął ww. wniosek, o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na wynagrodzenie Agencji organizującej imprezę promocyjną. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 18 sierpnia 2017 r. Znak: 0111-KDIB2-1.4010.104.2017.1.AT 0111-KDIB3-1.4012.279.2017. 1.WN wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 30 sierpnia oraz 4 września 2017 r.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca (dalej: Spółka) jest firmą działającą w sektorze motoryzacyjnym produkującą m.in. pasy bezpieczeństwa, poduszki powietrzne oraz komponenty związane z ich montażem i eksploatacją. Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem VAT prowadzącym działalność gospodarczą.

Spółka zorganizowała imprezę, w której mogli wziąć udział zarówno pracownicy Spółki, jak i mieszkańcy miasta X (gdzie znajduje się siedziba Spółki; dalej jako: Impreza). Celem Imprezy było:

• Umożliwienie osobom zainteresowanym pracą w Spółce uzyskanie odpowiednich informacji (Wnioskodawca prowadzi aktualnie rekrutację na wiele stanowisk, zarówno w zakładzie produkcyjnym, jak i w 4 centrach - finansowym, inżynieryjnym, IT oraz zakupowym);
• Utrwalenie w świadomości lokalnej społeczności nowego logo Spółki (co ma znaczenie także w procesie pozyskiwania pracowników);
• Zwiększenie rozpoznawalności Spółki w lokalnej społeczności (co również przekłada się na możliwość rekrutacji personelu) poprzez udostępnienie atrakcji związanych tematycznie z działalnością Spółki - Wnioskodawca jest producentem poduszek powietrznych i pasów bezpieczeństwa wykorzystywanych w samochodach, a atrakcje dotyczyły jazdy samochodem (symulator zderzeń, symulator F1, tor off-road itd.).
  
  

Na Imprezie pracownicy Wnioskodawcy przekazywali informacje o możliwości podjęcia pracy w Spółce, udzielali wszelkich informacji o Spółce jako pracodawcy, namawiali do składania dokumentów w celu przejścia procesu rekrutacyjnego i podjęcia zatrudnienia. Zarówno inżynierowie, jak i księgowi opowiadali o swojej pracy. Były rozdawane ulotki rekrutacyjne i gadżety reklamowe. Była też wystawiona lista do wpisywania się na e-mailing w celu informowania o aktualnych ofertach pracy. Ze sceny była też przekazywana informacja o możliwości uzyskania konkretnych wiadomości i danych rekrutacyjnych w dedykowanych namiotach.

Wnioskodawca zlecił organizację Imprezy podmiotowi zewnętrznemu (dalej jako: Agencja), od którego otrzymał faktury dokumentujące wykonanie zleconych usług.

W uzupełnieniu wniosku ujętym w piśmie z 1 września 2017 r. wskazano m.in., że Wnioskodawca do kosztów podatkowych zamierza zaliczyć wydatki określone fakturami VAT wystawionymi przez Agencję. Zgodnie z treścią tych faktur są to następujące wydatki:

1. organizacja imprezy,
2. odblaski,
3. ścianki reklamowe.
   
   

Odblaski (opaski na rękę z logo Spółki, odbijające światło, co poprawia bezpieczeństwo na drodze pieszego noszącego taką opaskę), jako gadżety darowane uczestnikom imprezy stanowiły integralną część organizowanej imprezy, która odbywała się pod hasłem przewodnim „Bezpieczeństwo na drogach”, ponadto zawierając logo Spółki pomagały w zwiększeniu jej rozpoznawalności wśród lokalnej społeczności, co zwiększa szansę (teraz i w przyszłości) na pozyskanie nowych pracowników. Ścianki reklamowe, również miały na celu zachęcić uczestników imprezy, jako potencjalnych przyszłych pracowników firmy Wnioskodawcy, do zapoznania się z jej ofertą pracy, prowadzoną działalnością, oraz perspektywą oferowanej przez nią kariery.

Najistotniejsza pozycja na fakturach, czyli „organizacja imprezy” (wskazana powyżej jako punkt a) obejmowała w praktyce świadczenia potrzebne dla organizacji tego typu imprezy, takie jak:

• koszty związane z zapewnieniem bezpieczeństwa uczestnikom imprezy (ochrona, barierki, obsługa medyczna, plany ewakuacyjne oraz uzyskanie wymaganych pozwoleń),
• sprzątanie po imprezie,
• energia elektryczna,
• symulatory i inne atrakcje motoryzacyjne (tożsame z tematyką imprezy oraz specyfiką działalności gospodarczej firmy Wnioskodawcy, jako firmy z sektora motoryzacyjnego),
• toalety,
• występy artystyczne (scena i nagłośnienie, honorarium artysty, ZAIKS, hotel),
• kampanie radiowe oraz bilboardowe,
  
  

Należy podkreślić, że wypunktowane powyżej świadczenia nie były przedmiotem wskazanym wprost na fakturach (pozycja na fakturach nosiła tytuł „organizacja imprezy”), tylko wynikały z kosztorysu przygotowanego przez Agencję. Udział w zorganizowanej imprezie był nieodpłatny.

Wnioskodawca poszukuje pracowników na różnego typu stanowiska, a osobisty kontakt potencjalnie zainteresowanych podjęciem pracy z przedstawicielami Spółki, umożliwia im uzyskanie szerszych informacji o Spółce, niż np. z ogłoszeń prasowych. Sytuacja na rynku pracy obecnie jest trudna dla pracodawcy, dlatego konieczne jest podejmowanie dodatkowych inicjatyw w celu pozyskiwania odpowiednio wykwalifikowanej kadry pracowniczej. Odpowiednie prowadzenie działalności gospodarczej uzależnione jest od zatrudnienia wymaganych specjalistów.

Ulotki i gadżety (czyli odblaski) przekazywane były w celu rozpowszechnienia informacji o Spółce i oferowanych przez nią stanowiskach pracy pośród jak największej liczby uczestników imprezy poprzez zwiększenie rozpoznawalności Spółki wśród lokalnej społeczności. Zwiększenie rozpoznawalności Spółki ma związek ze zwiększeniem liczby osób zainteresowanych podjęciem pracy. Treść ulotek stanowiły opisy stanowisk pracy na które Spółka prowadzi rekrutację, dzięki czemu potencjalne osoby zainteresowane podjęciem współpracy mogły powziąć informacje o prowadzonej rekrutacji oraz zapoznać się z oferowanymi stanowiskami. Ponadto zarówno ulotki jak i odblaski zawierały logo Spółki, pozwoliło to zwiększyć rozpoznawalność Spółki, oraz zapisać się pozytywnie w świadomości lokalnej społeczności, co zdaniem Wnioskodawcy zwiększy liczbę zainteresowanych podjęciem pracy. Jak już wyżej wspomniano, efektywność prowadzenia działalności gospodarczej przez Spółkę jest nierozłącznie związana z zatrudnianiem odpowiedniej ilości wysoko wykwalifikowanych pracowników.

W związku z powyższym zadano m.in następujące pytania:

1. Czy wydatki na wynagrodzenie Agencji stanowią dla Wnioskodawcy koszty uzyskania przychodów?
2. W przypadku gdyby odpowiedź na pytanie nr 2 była negatywna - czy Spółka może nieodliczalny VAT zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów?

(pytania oznaczone we wniosku Nr 1 i 3)

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy, ma on prawo ująć wydatki na wynagrodzenie Agencji w kosztach uzyskania przychodów. Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o PDOP, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy. W rezultacie, kosztami uzyskania przychodów mogą być zarówno wydatki, które przyczyniają się do uzyskania konkretnego przychodu, jak i wydatki, których nie można przyporządkować do konkretnego przychodu, ale prowadzą do osiągnięcia przychodów.

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że dla celów podatku dochodowego od osób prawnych koszty ponoszone przez przedsiębiorcę należy oceniać pod kątem ich celowości, gdzie celem jest możliwość uzyskania przychodów. Kosztami uzyskania przychodów będą takie wydatki, w przypadku których możliwe jest stwierdzenie, że między tymi wydatkami a osiągnięciem przychodów zachodzi związek przyczynowy, przy czym związek ten może być bezpośredni, gdy dany wydatek skutkuje powstaniem konkretnego przychodu lub pośredni, gdy dany wydatek generalnie prowadzi do powstania przychodów.

Zdaniem Wnioskodawcy, poniesione przez niego wydatki na zorganizowanie Imprezy spełniają warunki dla uznania ich za koszty uzyskania przychodów. Z pewnością nie są to wydatki bezpośrednio związane z przychodami, jednakże prowadzą one do uzyskania przychodów.

Impreza miała bowiem na celu przede wszystkim przedstawienie okolicznym mieszkańcom oferty Spółki jako pracodawcy. Spółka wciąż poszukuje pracowników na różnego typu stanowiska. Osobisty kontakt z przedstawicielem Spółki umożliwia potencjalnym chętnym uzyskanie informacji o Spółce w znacznie szerszym zakresie niż np. z ogłoszenia w prasie. Rynek pracy obecnie jest bardzo trudny (z perspektywy pracodawcy) i popyt na pracowników przekracza podaż chętnych do pracy, w związku z czym inicjatywy w zakresie aktywnego poszukiwania pracowników są koniecznością, jeżeli przedsiębiorca zamierza kontynuować działalność. W rezultacie wydatki związane z tego typu inicjatywami są wydatkami poniesionymi na zachowanie/zabezpieczenie źródła przychodów i jako takie mogą stanowić koszty uzyskania przychodów.

Równocześnie (na drugim planie) organizacja Imprezy była przejawem polityki społecznej odpowiedzialności biznesu (CSR). CSR to strategia zarządzania, zgodnie z którą przedsiębiorstwa w swoich działaniach dobrowolnie uwzględniają interesy społeczne, aspekty środowiskowe, czy relacje z różnymi grupami interesariuszy, w szczególności z pracownikami. Bycie społecznie odpowiedzialnym oznacza inwestowanie w zasoby ludzkie, w ochronę środowiska, relacje z otoczeniem firmy i informowanie o tych działaniach, co przyczynia się do wzrostu konkurencyjności przedsiębiorstwa i kształtowania warunków dla zrównoważonego rozwoju społecznego i ekonomicznego. Jednym z obszarów CSR jest zaangażowanie społeczne, a jednym z narzędzi - działania na rzecz lokalnej społeczności, czyli przedsięwzięcia na rzecz otoczenia, w którym funkcjonuje przedsiębiorstwo.

Z badań Instytutu Badań nad Demokracją i Przedsiębiorstwem Prywatnym wynika, że firmy stosujące zasady CSR odnoszą następujące korzyści ekonomiczne w porównaniu z pozostałymi przedsiębiorstwami:

• posiadają wyższą płynność bieżącą;
• lepiej wykorzystują majątek trwały i kapitał ludzki;
• mają wyższą rentowność sprzedaży;
• więcej inwestują w przeliczeniu na 1 pracownika.
  
  

Wobec tego wydatki poniesione na realizację działań z zakresu CSR stanowią wydatki na zachowanie i zabezpieczenie źródła przychodów i jako takie mogą stanowić koszty uzyskania przychodów Spółki.

Należy dodatkowo zauważyć, że analizowane wydatki nie zostały wyłączone z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 ustawy o PDOP. W szczególności, nie można uznać, że przedmiotowe wydatki są wydatkami na reprezentację. Pojęcie to wprawdzie nie zostało zdefiniowane w przepisach podatkowych, ale zgodnie z wykładnią dokonaną przez NSA w wyroku z 17 czerwca 2013 r. (sygn. akt: II FSK 702/11) za reprezentację należy uznać działanie w celu wykreowania oraz utrwalenia pozytywnego wizerunku podatnika wobec innych podmiotów. W podanym znaczeniu reprezentacja to przede wszystkim każde działanie skierowane do istniejących lub potencjalnych kontrahentów podatnika lub osoby trzeciej w celu stworzenia oczekiwanego wizerunku podatnika dla potrzeb ułatwienia zawarcia umowy lub stworzenia korzystnych warunków jej zawarcia. W takiej sytuacji wydatki na reprezentację to koszty, jakie ponosi podatnik w celu wykreowania swojego pozytywnego wizerunku, uwypuklenie swojej zasobności, profesjonalizmu. Impreza nie stanowiła zaś działań skierowanych do istniejących lub potencjalnych kontrahentów; w przypadku Spółki, której kontrahentami są koncerny motoryzacyjne, przedsięwzięcia skierowane do lokalnej społeczności ani nie ułatwią zawarcia umowy (sprzedaży), ani nie stworzą korzystnych warunków jej zawarcia. Ich ostatecznym celem jest ściąganie do Spółki wartościowych, związanych z nią, kompetentnych i lojalnych pracowników, którzy są najcenniejszym aktywem przedsiębiorstwa, przyczyniającym się w sposób decydujący do generowania przychodów podatkowych. Udział w zorganizowanej imprezie był nieodpłatny.

Ad. 3

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku, gdyby odpowiedź na pytanie oznaczone we wniosku nr 2 była negatywna, tzn. gdyby organ wydający interpretację uznał, że VAT naliczony nie podlega odliczeniu (co zdaniem Wnioskodawcy byłoby nieprawidłowe z przyczyn opisanych szczegółowo powyżej), wówczas taki VAT zdaniem Spółki stanowiłby koszt uzyskania przychodów. W świetle art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. a tiret drugie ustawy o PDOP, jest kosztem uzyskania przychodów podatek naliczony w tej części, w której zgodnie z przepisami o VAT podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług - jeżeli naliczony podatek od towarów i usług nie powiększa wartości środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej. Z wyraźnego brzmienia tego przepisu, że VAT od wydatków na Imprezę - jeżeli zostałby zakwalifikowany jako nieodliczalny – powinien być uznany za koszt uzyskania przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Jednocześnie zauważyć należy, że w interpretacji indywidualnej z dnia 28 września 2017 r. Znak: 0111-KDIB3-1.4012.279.2017.2.WN wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, stanowisko Wnioskodawcy dotyczące podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur wystawionych przez Agencję (dotyczące pytania oznaczonego we wniosku Nr 2) uznano za prawidłowe. Bezprzedmiotowym jest tym samym odnoszenie się do kwestii możliwości zaliczenia do kosztów podatkowych nieodliczonego podatku VAT i dokonywanie oceny stanowiska dotyczącego pytania oznaczonego we wniosku Nr 3.

Pytanie to ma bowiem charakter warunkowy uzależniony od stwierdzenia nieprawidłowości stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego pytania oznaczonego we wniosku Nr 2.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a,
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2017 r. poz. 1369) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.