2018.01.05 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej - 0111-KDIB3-1.4012.565.2017.2.ICz

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-1.4012.565.2017.2.ICz
z 5 stycznia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 oraz art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku wspólnym z 4 września 2017 r. (data wpływu 11 września 2017 r.), uzupełnionym pismem z dnia 27 listopada 2017 r. (data wpływu 4 grudnia 2017), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

podmiotu zobowiązanego do opodatkowania czynszu najmu „Lokali” oraz stawki podatku z tytułu najmu „Lokalu” (pytanie nr 4) – jest prawidłowe;
podmiotu uprawnionego do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur VAT (faktur zaliczkowych) dokumentujących zakup „Lokalu”, terminu do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony oraz prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony w wysokości 100% wynikający z faktur VAT (faktur zaliczkowych) dokumentujących zakup „Lokalu” (pytania nr 1 i 2) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 września 2017r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług m.in. w zakresie: określenia podmiotu zobowiązanego do opodatkowania czynszu najmu „Lokali”, stawki podatku z tytułu najmu „Lokalu”, podmiotu zobowiązanego do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur VAT (faktur zaliczkowych) dokumentujących zakup „Lokalu”, prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony w wysokości 100% wynikający z faktur VAT (faktur zaliczkowych) dokumentujących zakup „Lokalu”.

Wniosek został uzupełniony pismem z 27 listopada 2017 r. (data wpływu 4 grudnia 2017r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 8 listopada 2017 r. znak: 0111-KDIB3-1.4012.565.2017.1.ICz, 0111-KDIB1-1.4012.161.2017.2.NL.

We wniosku złożonym przez:

Zainteresowanego będącego stroną postępowania: Małgorzatę T.
Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania: Daniela T.

przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:

Małgorzata T. (dalej jako: „M.T.”, „Wnioskodawca”) wraz z małżonkiem Danielem T. (dalej jako: „D.T.”) na mocy przedwstępnej umowy ustanowienia odrębnej własności lokalu i jego sprzedaży (dalej jako: Umowa przedwstępna), zawartej w formie aktu notarialnego w dn. 04.07.2017 r. zamierza nabyć samodzielny lokal o przeznaczeniu innym niż mieszkalny - będący pokojem hotelowym (dalej jako: „Lokal”). M.T. oraz D.T. pozostają w związku małżeńskim, a nabycie przedmiotowego Lokalu zostanie dokonane na zasadach wspólności majątkowej małżeńskiej i zostanie udokumentowane fakturami VAT wystawionymi na M.T. Zgodnie z postanowieniami Umowy przedwstępnej zostały ustalone następujące terminy płatności zaliczkowych na poczet ceny nabycia przedmiotowego Lokalu, tj. 17.07.2017, 31.10.2017 (po osiągnięciu tzn. „stanu zero” budynku, w którym znajdować się będzie Lokal - dalej jako: „Budynek”), 30.04.2018 (po osiągnięciu tzw. stanu „surowego otwartego” Budynku), 31.07.2018 (po osiągnięciu tzw. stanu „surowego zamkniętego” Budynku), 30.11.2018 (po osiągnięciu tzw. stanu „pod klucz” Lokalu). Po każdej dokonanej wpłacie Sprzedający (dalej jako; „Deweloper”), będąca stroną Umowy przedwstępnej wystawi w terminie 7 dni zaliczkową fakturę VAT. Na moment złożenia niniejszego wniosku Sprzedający wystawił dwie faktury zaliczkowe w związku z zawarciem Umowy przedwstępnej z M.T. oraz D.T. (faktura z dn. 4 lipca 2017 r. na kwotę 50.423,00 zł brutto oraz faktura z dn. 17 lipca 2017 r. na kwotę 50.423,00 zł brutto). Jako nabywca na fakturach została wskazana M.T. Wnioskodawca rozważa wystąpienie do Sprzedającego o wystawienie faktur korygujących w zakresie nabywcy Lokalu, tak aby jako nabywca uwidocznieni zostali zarówno D.T. jak i M.T i wystawiania kolejnych faktur aby jako nabywca uwidocznieni zostali zarówno D.T. jak i M.T.

Nabyty Lokal będzie wykorzystywany dla celów prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 Ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221 z późn. zm.; dalej jako: „Ustawa o VAT”), opodatkowanej w całości podatkiem od towarów i usług przez M.T., zarejestrowaną dla celów podatku od towarów i usług jako podatnik VAT czynny, zidentyfikowany pod numerem identyfikacji podatkowej NIP xxxxxxxxx. Po zawarciu umowy przedwstępnej M.T. dokonała zgłoszenia miejsca położenia nieruchomości jako miejsca prowadzenia działalności na przeznaczonym do tego urzędowym formularzu. Działalność prowadzona przez M.T. polegać będzie na długoterminowym wynajmie przedmiotowego Lokalu. O długoterminowości wynajmu świadczy fakt, iż Umowa najmu została zawarta przez M.T. na okres dziesięciu lat.

D.T. również prowadzi działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 Ustawy o VAT oraz posiada status czynnego podatnika VAT, jednakże Lokal nabyty wspólnie z M.T. nie będzie wykorzystywany przez D.T. dla celów prowadzonej przez D.T. działalności gospodarczej.

W dn. 4.07.2017 r. M.T. działając za zgodą swojego małżonka D.T. zawarła umowę najmu Lokalu (dalej jako: „Umowa najmu”), na mocy której M.T. zobowiązała się oddać najemcy tj. spółce prawa handlowego zorganizowanej w formie sp. z o.o. (dalej jako: „Najemca”) Lokal wraz z jego wyposażeniem, balkonem oraz miejscem postojowym. Przekazanie Lokalu Najemcy nastąpi w dniu odbioru ostatecznego Lokalu, na podstawie protokołu odbioru, nie później jednak niż w dniu zawarcia umowy przyrzeczonej. Umowa najmu została zawarta na okres dziesięciu lat. Zgodnie z postanowieniami Umowy najmu M.T. wyraża zgodę na oddawanie przez Najemcę Lokalu do używania lub podnajmowania innym osobom lub podmiotom, według uznania Najemcy oraz wyraża zgodę, aby zarząd nad Budynkiem i Lokalem sprawowany był przez Najemcę lub podmiot wskazany przez Najemcę.

Na mocy powyższej Umowy M.T. będzie dodatkowo uprawniona do korzystania z Lokalu przez okres siedmiu dni w roku kalendarzowym (z wyłączeniem wskazanych w Umowie najmu okresów i dni, tj.: od dnia 1 lipca do dnia 15 sierpnia każdego roku, od dnia 24 grudnia do dnia 15 lutego każdego roku, Święta Wielkanocne (piątek - poniedziałek), „Majówka” (27 kwietnia - 6 maja), jeden dzień przed Świętem Bożego Ciała i jeden dzień po tym dniu, jeden dzień przed Świętem Wszystkich Świętych (l listopada) i jeden dzień po tym dniu, jeden dzień przed Świętem Niepodległości (11 listopada) i jeden dzień po tym dniu, jeden dzień przed „Mikołajkami” (6 grudnia) i jeden dzień po tym dniu). M.T. zobowiązana będzie do zgłoszenia rezerwacji pobytu w Lokalu z minimalnie trzydziestodniowym wyprzedzeniem. Pobyt zrealizowany zostanie w terminie wskazanym w zgłoszeniu rezerwacji wyłącznie w przypadku dostępnego Lokalu lub innych wolnych lokali o podobnej powierzchni i standardzie wykończenia, zlokalizowanych w Budynku, a w przypadku braku dysponowania przez Najemcę takimi lokalami w Budynku, pobyt ten zrealizowany w lokalu o podobnej powierzchni i standardzie wykończenia, zlokalizowanym w innych budynkach wchodzących w skład kompleksu na terenie którego znajduje się Budynek. Za możliwość korzystania z przedmiotowego Lokalu lub innego lokalu znajdującego się w innym budynku o podobnej powierzchni i standardzie wykończenia M.T. po każdorazowym pobycie poniesie jedynie koszty administracyjne związane ze sprzątaniem apartamentu w kwocie 100,00 zł. Najemca zobowiązany jest dokonać we własnym zakresie i na własny koszt niezbędnych konserwacji oraz remontów bieżących Lokalu oraz jego wyposażenia.

Zgodnie z postanowieniami Umowy najmu, czynsz najmu płatny będzie przez Najemcę co miesiąc (do dwudziestego dnia każdego miesiąca za poprzedni miesiąc kalendarzowy). Podstawą wypłaty czynszu będzie dostarczenie przez M.T. Najemcy prawidłowo wystawionej faktury VAT (lub faktury zaliczkowej).

W piśmie uzupełniającym z 27 listopada 2017 r. Wnioskodawca doprecyzował opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego i wskazał co następuje:

Wnioskodawczyni będzie faktycznie prowadziła działalność przy wykorzystaniu do Lokalu, opisanego we wniosku wspólnym z dn. 4 września 2017 r. Lokal ten będzie przedmiotem wynajmu na rzecz Najemcy na podstawie Umowy najmu opisanej we wniosku. Działalność w tym zakresie będzie opodatkowana podatkiem VAT.

W zgłoszeniu rejestracyjnym NIP-7 Pani Małgorzata T. wskazała jako przeważający rodzaj działalności kupno i sprzedaż nieruchomości na własny rachunek (kod PKD 68.10.Z).

Na chwilę obecną Pan Daniel T. nie wykonuje faktycznie działalności opodatkowanej VAT, jednakże podjął działania inwestycyjne, które w przyszłości mają doprowadzić do tego, że takie czynności opodatkowane VAT będą wykonywane. Pani Daniel T. zawarł umowę przedwstępną dotyczącą nabycia lokalu we Wrocławiu w celu jego wynajmu. Czynność wynajmu lokalu będzie czynnością opodatkowaną VAT. Na chwilę obecną nie została zawarta jeszcze umowa najmu tego lokalu.

W zgłoszeniu rejestracyjnym NIP-7 Pana Daniela T. wskazano jako przeważający rodzaj działalności kupno i sprzedaż nieruchomości na własny rachunek (kod PKD 68.10.Z).

Działalność w zakresie wynajmu przedmiotowego Lokalu, którą podejmie Małgorzata T., klasyfikowana jest przez Wnioskodawcę pod kodem PKWiU 68.20.12.0 jako wynajem i usługi zarządzania nieruchomościami niemieszkalnymi własnymi lub dzierżawionymi.
Po stronie Dewelopera powstanie obowiązek podatkowy z tytułu sprzedaży Lokalu na zasadach określonych w art. 19a ustawy o VAT.
W momencie dokonywania odliczenia podatku VAT Pani Małgorzata T./Pan Daniel T. będą w posiadaniu faktur (faktur zaliczkowych), które zostaną doręczone przez Dewelopera.
Lokal będzie wykorzystywany w związku z zawartą Umową najmu, opisaną w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego wniosku z dn. 4.09.2017 r. W opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego wniosku opisane zostały również uprawnienia wynajmującego w ramach przedmiotowej Umowy najmu, w tym prawo do korzystania z Lokalu przez okres siedmiu dni w roku kalendarzowym, z pewnymi włączeniami. Wnioskodawca na ten moment nie wyklucza, że będzie z tego prawa korzystał. Wnioskodawca dopuszcza też taką sytuację, że nie będzie korzystał z tego prawa.

W związku z powyższym opisem, w zakresie podatku od towarów i usług, zadano następujące pytania:

Czy zgodnie z art. 86 ust. 1 Ustawy o VAT M.T. przysługuje pełne prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego VAT wynikającego z faktur dokumentujących zakup Lokalu, w tym również faktur zaliczkowych, w sytuacji, gdy przedmiotowe faktury są wystawione na M.T., która będzie wykorzystywać Lokal do celów prowadzenia działalności opodatkowanej podatkiem od towarów i usługi i jeżeli tak, to kiedy M.T. będzie uprawniona do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących zakup lokalu, w tym faktur zaliczkowych?
Czy w przypadku wystawienia przez Dewelopera faktur korygujących do wystawionych faktur zaliczkowych na rzecz M.T. i uwidocznieniu na fakturach korygujących jako nabywców zarówno M.T. jak i D.T. i wystawieniu kolejnych faktur w takiej formie, tj. podając jako nabywców zarówno M.T jak i D.T., M.T. będzie przysługiwać prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego VAT wynikającego z faktur i jeżeli tak, to kiedy M.T. będzie uprawniona do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z takich faktur?
Wnioskodawca z ostrożności chce się upewnić odnośnie konsekwencji w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w przypadku, gdy powyższe stanowisko Wnioskodawcy w odpowiedzi na pytanie nr 1 i 2 zostanie uznane za nieprawidłowe, tj. czy prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego VAT wynikającego z faktur dokumentujących zakup Lokalu, po ewentualnym skorygowaniu danych nabywcy i wykazaniu jako nabywców M.T. i D.T. będzie przysługiwało zarówno M.T. jak i D.T., a wartość odliczenia przypadająca na każdego z małżonków wyniesie 50% kwoty podatku VAT wykazanego na fakturach dokumentujących zakup Lokalu, w tym również fakturach zaliczkowych a jeżeli tak, to kiedy będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przez M.T. i D.T.?
Czy M.T. zobowiązana będzie do wykazywania podatku należnego wynikającego z faktur wystawianych miesięcznie na Najemcę z tytułu wynajmu Lokalu na podstawie Umowy najmu i czy stawka właściwa podatku VAT dla tego rodzaju usług wynosi 23% ?
Wnioskodawca z ostrożności chce się upewnić odnośnie konsekwencji w zakresie powstania obowiązku podatkowego z tytułu świadczonych usług wynajmu Lokalu, w przypadku, gdy powyższe stanowisko Wnioskodawcy w odpowiedzi na pytanie nr 4 zostanie uznane za nieprawidłowe, tj. czy podatek należny wynikający z faktur dokumentujących wartość miesięcznego czynszu płaconego przez Najemcę powinien zostać wykazany przez oboje małżonków, w częściach równych, po 50% przez M.T. i D.T. i czy stawka właściwa podatku VAT dla tego rodzaju usług wynosi 23%?

Stanowisko Wnioskodawcy w kwestii dotyczącej podatku od towarów i usług:

Zakup w ramach ustawowej wspólności małżeńskiej majątkowej Lokalu, z zamiarem wykorzystywania go w całości na cele opodatkowanej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 Ustawy o VAT przez M.T., udokumentowany fakturami wystawionymi na M.T., pozwala na odliczenie 100% podatku naliczonego VAT wynikającego z faktur VAT, w tym również faktur zaliczkowych przez M.T. będącą czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

W ocenie Wnioskodawcy w przypadku wystawienia przez Dewelopera faktur korygujących do wystawionych faktur zaliczkowych na rzecz M.T. i uwidocznieniu na fakturach korygujących i przyszłych fakturach jako nabywców zarówno M.T. jak i D.T., M.T. będzie przysługiwać prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego VAT wynikającego z faktur. Prawo to będzie przysługiwać w rozliczeniu za miesiąc, w którym Deweloper zobowiązany będzie do wykazania podatku należnego z tytułu otrzymanej zaliczki, nie wcześniej jednak niż w miesiącu otrzymania faktury przez M.T. Otrzymanie faktury korygującej w zakresie danych nabywcy nie wpływa na uprawnienie M.T. do odliczenia podatku VAT z faktury pierwotnej w rozliczeniu za miesiąc, w którym Deweloper zobowiązany będzie do wykazania podatku należnego z tytułu danej czynności (otrzymanej zaliczki lub wydania nieruchomości), nie wcześniej jednak niż w miesiącu otrzymania faktury pierwotnej przez M.T.
W ocenie Wnioskodawcy, w przypadku uznania stanowiska Wnioskodawcy w odpowiedzi na pytanie nr 2 wyrażonego we wniosku za nieprawidłowe, M.T. i D.T. przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego VAT wynikającego z faktur dokumentujących zakup Lokalu, w tym faktur zaliczkowych w części równej po 50% kwoty podatku VAT wykazanego na fakturach przez Sprzedającego, w tym faktur zaliczkowych. Prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługiwać będzie M.T. i D.T. na podstawie otrzymywanych faktur w rozliczeniu za okres, w którym Deweloper zobowiązany będzie do wykazania podatku należnego z tytułu otrzymanej zaliczki lub wydania nieruchomości, nie wcześniej jednak niż w miesiącu otrzymania faktury przez M.T.
M.T. zobowiązana będzie do wykazywania i odprowadzania na rachunek bankowy właściwego urzędu skarbowego pełnej kwoty podatku należnego wynikającego z faktur dokumentujących wartość miesięcznego czynszu należnego od Najemcy. Właściwa stawka podatku VAT dla tego rodzaju usług wynosi 23%.
W ocenie Wnioskodawcy, w przypadku uznania stanowiska nr 4 wyrażonego we wniosku za nieprawidłowe, M.T. i D.T. będą w równych częściach tj. po 50% zobowiązani do wykazywania podatku należnego wynikającego z faktur dokumentujących wartość miesięcznego czynszu należnego od Najemcy. Właściwa stawka podatku VAT dla tego rodzaju usług wynosi 23%.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Ad. 1.

M.T. wraz z małżonkiem D.T. na mocy Umowy przedwstępnej zamierza nabyć Lokal. M.T. oraz D.T. pozostają w związku małżeńskim. Nabycie przedmiotowego Lokalu nastąpi na zasadach wspólności majątkowej małżeńskiej. Nabyty Lokal będzie wykorzystywany przez M.T. będącą czynnym podatnikiem VAT dla celów prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 Ustawy o VAT. D.T. również prowadzi działalność gospodarczą w rozumieniu przepisu powyższego artykułu oraz posiada status czynnego podatnika VAT, jednakże Lokal nabyty wspólnie z M.T. nie będzie wykorzystywany przez D.T. dla celów prowadzonej przez D.T. działalności gospodarczej.

Zgodnie z postanowieniami Umowy przedwstępnej ustalone zostały terminy płatności zaliczkowych na poczet ceny nabycia przedmiotowego Lokalu. Poszczególne płatności zostaną udokumentowane fakturami (fakturami zaliczkowymi) wystawionymi na M.T.

Z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków (art. 31 § 1 Ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy; Dz. U. z 2017 r. poz. 682; dalej jako: „KRiO”). Istotą wspólności majątkowej małżeńskiej, zarówno ustawowej, jak i umownej, jest to, że każdy z małżonków jest współwłaścicielem poszczególnych składników majątku wspólnego (dorobkowego) na zasadach współwłasności łącznej (bezudziałowej). Należy podkreślić, że w trakcie trwania wspólności majątkowej żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego, jak również nie może rozporządzać ani zobowiązywać się do rozporządzania udziałem, który w razie ustania wspólności przypadnie mu w majątku wspólnym, lub w poszczególnych przedmiotach należących do tego majątku (art. 35 KRiO). Zgodnie z domniemaniem prawnym wynikającym z art. 43 § 1 KRiO małżonkowie posiadają równe udziały w majątku wspólnym. Oboje małżonkowie obowiązani są współdziałać w zarządzie majątkiem wspólnym. Każdy z małżonków może samodzielnie zarządzać majątkiem wspólnym (art. 36 § 1 i § 2 KRiO), jednakże zgoda drugiego małżonka jest potrzebna do dokonania czynności prawnej prowadzącej do zbycia, obciążenia, odpłatnego nabycia nieruchomości lub użytkowania wieczystego, jak również prowadzącej do oddania nieruchomości do używania lub pobierania z niej pożytków (art. 37 § 1 pkt 1 KRiO).

Małżonkowie jako wspólnota majątkowa nie należą do żadnej z kategorii podatników wymienionych w art. 15 ust. 1 Ustawy o VAT. Każdy z małżonków może prowadzić działalność gospodarczą jako odrębny, czynny podatnik VAT, co nie wyklucza istnienia równocześnie pomiędzy małżonkami wspólności majątkowej małżeńskiej.

Fundamentalne prawo podatnika do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług wynikające z przepisów art. 1, art. 167, art. 168 oraz art. 169 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej zostało implementowane do polskiego systemu prawnego w postaci art. 86 ust. 1 Ustawy o VAT, zgodnie z którym w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług (art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a Ustawy o VAT). Mając na uwadze powyższe, prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje podatnikowi nabywającemu towary i usługi wykorzystywane przez niego do wykonywania czynności opodatkowanych.

W związku z faktem, iż nabycie przedmiotowego Lokalu nastąpiło na potrzeby wykonywania przez M.T., będącą czynnym podatnikiem podatku VAT czynności opodatkowanych (odpłatne świadczenie usług w postaci wynajmu przedmiotowego Lokalu) na mocy art. 86 ust. 1 Ustawy o VAT M.T. przysługuje pełne prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego w związku z nabyciem przedmiotowego Lokalu. Bez znaczenia pozostaje przy tym fakt, iż nabycie lokalu nastąpiło na zasadach wspólności majątkowej małżeńskiej.

Powyższe znajduje uzasadnienie w stanowisku organów podatkowych wyrażonym m. in. W interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dn. 28.11.2012 r., sygn. ITPP2/443-1094/12/AD.

Co do zasady prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy (art. 86 ust. 10 Ustawy o VAT). Powyższy przepis znajduje zastosowanie również do całości lub części zapłaty uiszczanej przed dokonaniem dostawy lub wykonaniem usługi (art. 86 ust. 10c Ustawy o VAT). Natomiast zgodnie z art. 19a ust. 8 jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, w szczególności przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, wkład budowlany lub mieszkaniowy przed ustanowieniem spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty.

Obowiązek podatkowy z tytułu dostawy towarów (w tym również nieruchomości) powstaje w sposób określony w art. 19a ust. 1 Ustawy o VAT, z uwzględnieniem ust. 8 powyższej ustawy. Zatem dla części należności (zaliczki), obejmującej wpłatę dokonaną przed przeniesieniem własności Lokalu obowiązek ten powstaje z chwilą jej otrzymania. Natomiast prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę (w tym fakturę zaliczkową) (art. 86 ust. 10b pkt 1 Ustawy o VAT).

Zatem z powołanych przepisów o podatku od towarów i usług wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu zapłaty uiszczanej przed dokonaniem dostawy lub wykonaniem usługi powstaje w chwili, gdy spełnione zostaną dwie przesłanki, tj. powstał obowiązek podatkowy z tytułu otrzymania takiej płatności oraz podatnik otrzymał fakturę dokumentującą tę płatność (Interpretacja Indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dn. 22.04.2016 r., sygn. ITPP1/4512-162/16/DM).

Odnosząc się do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, płatność z tytułu nabycia przedmiotowego Lokalu udokumentowana fakturami zaliczkowymi VAT wystawianymi przez Dewelopera będzie skutkowała powstaniem obowiązku podatkowego po stronie Dewelopera każdorazowo w rozliczeniu za okres, w którym otrzyma on kolejną ratę wynikającą z harmonogramu płatności zawartym w Umowie przedwstępnej. Prawo do odliczenia podatku naliczonego będzie przysługiwało M.T., która zostanie wskazana na fakturze jako nabywca, na podstawie otrzymanej faktury VAT w rozliczeniu za okres, w którym Deweloper zobowiązany będzie do wykazania podatku należnego z tytułu otrzymanej zaliczki lub wydania nieruchomości, nie wcześniej jednak niż w miesiącu otrzymania faktury przez M.T. Bez znaczenia dla określenia momentu powstania prawa do odliczenia po stronie M.T pozostaje fakt, iż w momencie płatności rat nie następuje dostawa towaru (tj. przeniesienie własności Lokalu).

Ad. 2.

Uzupełniając stanowisko Wnioskodawcy w odpowiedzi na pytanie nr 1, które w dużej mierze uzasadnia stanowisko Wnioskodawcy w odpowiedzi na pytanie nr 2, Wnioskodawca wskazuje, iż faktury korygujące, którymi zostanie zmieniona nazwa nabywcy na fakturze z M.T. na M.T i D.T. nie będzie powodować zmian w zakresie wysokości podstawy opodatkowania oraz wysokości podatku naliczonego VAT.

Przepisy ustawy o VAT w art. 88 ust. 3a zawierają enumeratywny katalog zdarzeń, w których faktura nie stanowi podstawy do odliczenia podatku VAT , tj. gdy:

sprzedaż została udokumentowana fakturami lub fakturami korygującymi wystawionymi przez podmiot nieistniejący,
transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku,
wystawione faktury, faktury korygujące lub dokumenty celne:
1. stwierdzają czynności, które nie zostały dokonane - w części dotyczącej tych czynności,
2. podają kwoty niezgodne z rzeczywistością w części dotyczącej tych pozycji, dla których podane zostały kwoty niezgodne z rzeczywistością,
3. potwierdzają czynności, do których mają zastosowanie przepisy art. 58 i 83 Kodeksu cywilnego - w części dotyczącej tych czynności!
faktury, faktury korygujące wystawione przez nabywcę zgodnie z odrębnymi przepisami nie zostały zaakceptowane przez sprzedającego!
wystawiono faktury, w których została wykazana kwota podatku w stosunku do czynności opodatkowanych, dla których nie wykazuje się kwoty podatku na fakturze - w części dotyczącej tych czynności.

W opinii Wnioskodawcy żadna z okoliczności wymienionych w art. 88 ust. 3a nie będzie miała miejsca w przedstawionym zdarzeniu przyszłym. Z tego powodu faktury pierwotne otrzymane przez M.T. będą stanowiły podstawę do odliczenia podatku VAT przez M.T.

Otrzymanie faktury korygującej w zakresie danych nabywcy nie wpływa na uprawnienie M.T. do odliczenia podatku VAT z faktury pierwotnej w rozliczeniu za miesiąc, w którym Deweloper zobowiązany będzie do wykazania podatku należnego z tytułu otrzymanej zaliczki, nie wcześniej jednak niż w miesiącu otrzymania faktury pierwotnej przez M.T.

Ad. 3.

M.T. wraz z małżonkiem D.T. w ramach wspólności majątkowej małżeńskiej zamierza nabyć Lokal (M.T. zawarła w tym celu wspólnie z D.T. Umowę przedwstępną). W dn. 04.07.2017 r. M.T. działając za zgodą swojego małżonka D.T. zawarła Umowę najmu przedmiotowego Lokalu, który będzie wykorzystywany przez M.T. do celów prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 Ustawy o VAT. Zarówno M.T. jak i D.T. prowadzą działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 Ustawy o VAT oraz posiadają status czynnego podatnika VAT.

Zgodnie z domniemaniem prawnym wynikającym z art. 43 § 1 KRiO małżonkowie posiadają równe udziały w majątku wspólnym. Faktury dokumentujące nabycie Lokalu, w tym faktury zaliczkowe będą wystawiane na M.T. Ponieważ małżonkowie będą posiadać równe udziały w Lokalu, który planują nabyć i w sytuacji, gdyby stanowisko Wnioskodawcy w odpowiedzi na pytanie nr 1 zostało uznane za nieprawidłowe, to w opinii Wnioskodawcy prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem przedmiotowego Lokalu powinno przysługiwać obojgu małżonkom będącym czynnymi podatnikami VAT, w części równej, tj. po 50% kwoty podatku naliczonego wykazanego na fakturach dokumentujących nabycie Lokalu. Bez znaczenia dla prawa do odliczenia podatku VAT po 50% przez obojgu małżonków jest przy tym fakt, iż na fakturach dokumentujących nabycie lokalu, w tym fakturach zaliczkowych została wskazana M.T.

Co do zasady prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy (art. 86 ust. 10 Ustawy o VAT). Powyższy przepis znajduje zastosowanie również do całości lub części zapłaty uiszczanej przed dokonaniem dostawy lub wykonaniem usługi (art. 86 ust. 10c Ustawy o VAT). Natomiast zgodnie z art. 19a ust. 8 jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, wkład budowlany lub mieszkaniowy przed ustanowieniem spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty.

Odnosząc się do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, płatność z tytułu nabycia przedmiotowego Lokalu udokumentowana fakturami zaliczkowymi VAT wystawianymi przez Dewelopera będzie skutkowała powstaniem obowiązku podatkowego po stronie Dewelopera każdorazowo w rozliczeniu za okres, w którym otrzyma on kolejną ratę wynikającą z harmonogramu płatności zawartym w Umowie przedwstępnej. Prawo do odliczenia podatku naliczonego będzie przysługiwało M.T. i D.T., na podstawie otrzymanej faktury VAT w rozliczeniu za okres, w którym Deweloper zobowiązany będzie do wykazania podatku należnego z tytułu otrzymanej zaliczki lub wydania nieruchomości, nie wcześniej jednak niż w miesiącu otrzymania faktury przez M.T. Bez znaczenia dla określenia momentu powstania prawa do odliczenia po stronie M.T pozostaje fakt, iż w momencie płatności rat nie następuje dostawa towaru (tj. przeniesienie własności Lokalu).

Ad. 4.

M.T. wraz z małżonkiem D.T. na mocy Umowy przedwstępnej zamierza nabyć w ramach wspólności majątkowej małżeńskiej Lokal. M.T. oraz D.T. pozostają w związku małżeńskim. Przedmiotowy Lokal będzie wykorzystywany przez M.T. na potrzeby prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 Ustawy o VAT, na co wskazuje fakt, iż M.T. samodzielnie (za zgodą D.T.) zawarła Umowę Najmu przedmiotowego Lokalu.

Umowa najmu została zdefiniowana na gruncie kodeksu cywilnego. Przez umowę najmu należy rozumieć umowę, na mocy której wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz (art. 659 § 1 Ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny; Dz. U. z 2017 r. poz. 459 z późn. zm. dalej jako: „KC”). Wynajmujący świadczy zatem usługę najmu poprzez oddanie najemcy rzeczy do używania, natomiast najemca jest zobowiązany z tego tytułu do zapłaty czynszu w wysokości wskazanej w umowie najmu.

Opodatkowaniu podatkiem VAT podlega m.in. odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju (art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy o VAT). Przez świadczenie usług należy rozumieć każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie jest dostawą towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT (art. 8 ust. 1 Ustawy o VAT). Dana czynność podlega opodatkowaniu, pod warunkiem, że jest ona wykonana przez osobę działającą w charakterze podatnika VAT. Podatnikami VAT są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 Ustawy o VAT, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności (art. 15 ust. 1 ustawy o VAT). Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 Ustawy o VAT).

Podmiot świadczący usługę najmu jest podatnikiem podatku od towarów i usług wówczas, gdy najem ten wykonuje we własnym imieniu i na własny rachunek. Jeżeli przedmiotem najmu jest rzecz stanowiąca majątek wspólny małżonków, to podatnikiem VAT będzie ten małżonek, który wykonał czynność podlegającą opodatkowaniu, czyli ten, który prowadzi wynajem we własnym imieniu (jest stroną czynności prawnej) (Interpretacja Indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dn. 31.10.2016 r., sygn. 1462- IPPP2.4512.762.2016.1.MAO; Interpretacja Indywidua Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 26.11.2015 r., sygn. IPPP2/4512-971/15-2/IŻ; Interpretacja Indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dn. 18.11.2013 r., sygn. IPTPP2/443-665/13-6/PR).

Zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym M.T. będąca podatnikiem VAT czynnym w dn. 4.07.2017 r. działając za zgodą swojego małżonka D.T. we własnym imieniu zawarła umowę najmu Lokalu. W związku z faktem, iż to M.T. stała się stroną czynności prawnej polegającej na zawarciu Umowy najmu, to M.T. będzie zobowiązana do wystawiania faktur VAT dokumentujących wartość czynszu wynikającego z postanowień Umowy najmu oraz wykazania w deklaracji VAT i odprowadzenia na rachunek bankowy właściwego urzędu skarbowego podatku należnego udokumentowanego powyższymi fakturami. Ponieważ Najemca nie będzie wykorzystywał Lokalu na własne cele mieszkaniowe, tylko będzie wynajmował dalej lokal na rzecz klientów, to stawka podatku VAT wykazana fakturach z tytułu wynajmu lokalu przez M.T. na rzecz Najemcy powinna wynosić 23%.

Ad. 5

D.T. wraz z małżonką M.T. w ramach wspólności majątkowej małżeńskiej zamierza nabyć Lokal (małżonkowie zawarli wspólnie Umowę przedwstępną). W dn. 04.07.2017 r. M.T. działając za zgodą swojego małżonka D.T. zawarła Umowę najmu przedmiotowego Lokalu. Zarówno M.T. jak i D.T. prowadzą działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 Ustawy o VAT oraz posiadają status czynnego podatnika VAT.

Zgodnie z przepisem art. 36 § 1 i § 2 KRiO każdy z małżonków może samodzielnie zarządzać majątkiem wspólnym, jednakże zgoda drugiego małżonka jest potrzebna do dokonania czynności prawnej prowadzącej do zbycia, obciążenia, odpłatnego nabycia nieruchomości lub użytkowania wieczystego, jak również prowadzącej do oddania nieruchomości do używania lub pobierania z niej pożytków.

Małżonkowie zgodnie z domniemaniem prawnym wynikającym z art. 43 § 1 KRiO posiadają równe udziały w majątku wspólnym. Zatem skoro małżonkowie będą posiadać równe udziały w Lokalu, który planują nabyć, również korzyści materialne uzyskane z tytułu najmu przedmiotowego Lokalu powinny przypadać na każdego małżonka w kwocie odpowiadającej wielkości przysługującego mu udziału, tj. po 50%. Jeżeli stanowisko Wnioskodawcy w odpowiedzi na pytanie nr 4 zostanie uznane za nieprawidłowe, to wartość miesięcznego czynszu wynikająca z Umowy najmu powinna zostać udokumentowana w części tj. po 50% przez oboje małżonków. W związku z powyższym, zarówno M.T. jak i D.T. będą zobowiązani do wystawiania faktur VAT dokumentujących 50 % wartości czynszu wynikającego z postanowień Umowy najmu oraz każdy z małżonków będzie zobowiązany do wykazania w deklaracji VAT i odprowadzenia na rachunek bankowy właściwego urzędu skarbowego podatku należnego udokumentowanego powyższymi fakturami. Stawka podatku VAT wykazana na powyższych fakturach wynosić będzie 23%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, w zakresie pytań nr 1, 2 i 4 jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy – przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy – przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

W świetle art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na mocy art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks Cywilny (Dz. U. z 2017 r. poz. 459 z późn. zm.) przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Należy zauważyć, że najem jest umową dwustronnie obowiązującą i wzajemną; odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie najemcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu.

Zatem, najem jako usługa, wypełnia określoną w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT definicję działalności gospodarczej, jeżeli wykonywana jest w sposób ciągły dla celów zarobkowych (zawierane umowy najmu mają zazwyczaj długotrwały charakter, a uzyskiwane korzyści z tego tytułu są w zasadzie stałe), bez względu na to, czy najem będzie prowadzony w ramach działalności gospodarczej, czy jako odrębne źródło przychodu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji najem lokalu stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy o VAT i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

W tym miejscu należy wskazać, że małżeństwo nie należy do żadnej kategorii podmiotów wymienionych w cytowanym wyżej art. 15 ust. 1 ustawy o VAT.

W myśl art. 31 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2017 r., poz. 682), z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Zatem istotą wspólności majątkowej małżeńskiej, zarówno ustawowej, jak i umownej, jest to, że każdy z małżonków jest współwłaścicielem poszczególnych składników majątku wspólnego (dorobkowego) na zasadach współwłasności łącznej (bezudziałowej).

Zgodnie z brzmieniem art. 36 § 1 oraz § 2 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, oboje małżonkowie są obowiązani współdziałać w zarządzie majątkiem wspólnym, w szczególności udzielać sobie wzajemnie informacji o stanie majątku wspólnego, o wykonywaniu zarządu majątkiem wspólnym i o zobowiązaniach obciążających majątek wspólny. Każdy z małżonków może samodzielnie zarządzać majątkiem wspólnym, chyba że przepisy poniższe stanowią inaczej. Wykonywanie zarządu obejmuje czynności, które dotyczą przedmiotów majątkowych należących do majątku wspólnego, w tym czynności zmierzające do zachowania tego majątku.

Oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym (art. 43 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego).

Natomiast zgodnie z art. 47 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, małżonkowie mogą przez umowę zawartą w formie aktu notarialnego wspólność ustawową rozszerzyć lub ograniczyć albo ustanowić rozdzielność majątkową lub rozdzielność majątkową z wyrównaniem dorobków (umowa majątkowa). Umowa taka może poprzedzać zawarcie małżeństwa.

Jednak w myśl § 2 umowa majątkowa małżeńska może być zmieniona albo rozwiązana. W razie jej rozwiązania w czasie trwania małżeństwa, powstaje między małżonkami wspólność ustawowa, chyba że strony postanowiły inaczej.

Należy zaznaczyć, że autonomiczność prawa podatkowego wyklucza możliwość interpretacji przepisów, która zakładałaby, że stosunki majątkowe między małżonkami, regulowane przepisami Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, mogą kształtować zakres praw i obowiązków podatników podatku od towarów i usług.

Na podstawie ww. przepisów, podatnikiem podatku od towarów i usług jest ten z małżonków, który dokonał czynności podlegającej opodatkowaniu.

Wobec tego podmiot świadczący usługę najmu będzie podatnikiem podatku od towarów i usług wówczas, gdy najem ten będzie wykonywał we własnym imieniu i na własny rachunek. Jeżeli przedmiotem najmu jest rzecz stanowiąca majątek wspólny małżonków, to podatnikiem podatku od towarów i usług, w okolicznościach wskazanych w art. 15 ustawy o VAT, będzie ten małżonek, który dokonał czynności podlegającej opodatkowaniu, czyli ten, który dokonuje wynajmu we własnym imieniu (jest stroną czynności prawnej). Natomiast jeżeli małżonkowie dokonali czynności wspólnie, to każdy z nich z osobna jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Małgorzata T. wraz z małżonkiem Danielem T. na mocy przedwstępnej umowy ustanowienia odrębnej własności lokalu i jego sprzedaży, zawartej w formie aktu notarialnego zamierza nabyć samodzielny lokal o przeznaczeniu innym niż mieszkalny - będący pokojem hotelowym. M.T. oraz D.T. pozostają w związku małżeńskim, a nabycie przedmiotowego Lokalu zostanie dokonane na zasadach wspólności majątkowej małżeńskiej i zostanie udokumentowane fakturami VAT wystawionymi na M.T.

Działalność prowadzona przez M.T. polegać będzie na długoterminowym wynajmie przedmiotowego Lokalu. O długoterminowości wynajmu świadczy fakt, iż Umowa najmu została zawarta przez M.T. na okres dziesięciu lat.

W dn. 4.07.2017 r. M.T. działając za zgodą swojego małżonka D.T. zawarła umowę najmu Lokalu, na mocy której M.T. zobowiązała się oddać najemcy tj. spółce prawa handlowego zorganizowanej w formie sp. z o.o.

Z uwagi na opis sprawy oraz powołane przepisy należy stwierdzić, że skoro umowa najmu „Lokalu” będzie zawarta wyłącznie przez panią Małgorzatę T. (Wnioskodawcę) jako wynajmującego i jednocześnie skoro „Lokal” nie będzie wykorzystywany przez D.T. dla celów prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, to podatnikiem podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT z tytułu świadczenia usług najmu na podstawie tej umowy najmu będzie Małgorzata T.

Rozstrzygając kwestię (także objętą zakresem pytania nr 4) stawki podatku dla ww. usług najmu „Lokalu” należy, wskazać iż zgodnie art. 5a ustawy o VAT, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Na potrzeby podatku od towarów i usług, stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 z późn. zm.).

Należy też wyjaśnić, że przy określaniu prawidłowej stawki podatku od towarów i usług dla danej czynności, której miejsce świadczenia lub dostawy znajduje się na terytorium kraju, istotne jest prawidłowe jej zaklasyfikowanie wg symbolu PKWiU. Tym samym wydając przedmiotową interpretację Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie sprawy, tj. na podanej przez Wnioskodawcę klasyfikacji.

Zauważyć należy, że zgodnie z poz. 7.3 Zasad Metodycznych Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług zawartych w załączniku do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) - dalej: „PKWiU”, zaliczanie danego produktu lub usługi do odpowiedniego grupowania jest obowiązkiem producenta (względnie usługodawcy). Wynika to z faktu, że właśnie producent (usługodawca) posiada wszystkie informacje niezbędne do właściwego zaliczenia produktu do odpowiedniego grupowania PKWiU, tj. informacje dotyczące rodzaju użytego surowca, technologii wytwarzania, konstrukcji i przeznaczenia wyrobu lub charakteru usługi.

Należy jednak podkreślić, że dokonana przez producenta (usługodawcę) klasyfikacja nie może naruszać zasad budowy i logiki struktury PKWiU. W razie trudności przy zaliczaniu wyrobu (towaru) lub usługi do odpowiedniego grupowania PKWiU można wystąpić w tej sprawie do organów statystycznych. Procedury udzielania informacji w sprawie standardów klasyfikacyjnych (w tym Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług) określa Komunikat Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych.

Tut. Organ nie jest uprawniony do przyporządkowywania formalnego towarów i usług do określonego grupowania klasyfikacyjnego. Podkreślić należy, że kwestie dotyczące zaklasyfikowania towaru lub usługi do właściwego grupowania statystycznego nie mieszczą się w ramach określonych w art. 14b § 1 ww. ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Tak więc niniejszą interpretację wydano w oparciu o grupowania PKWiU wskazane przez Wnioskodawcę we wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego (w szczególności w przypadku błędnej klasyfikacji PKWiU wymienionych we wniosku czynności) lub zmiany stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

W myśl art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Natomiast stosownie do treści art. 146a pkt 1 ww. ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże, zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku. Zastosowanie preferencyjnych stawek podatku lub zwolnienia od podatku możliwe jest tylko wówczas, gdy wynika to wprost z ustawy lub przepisów wykonawczych do ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy, zwalnia się od podatku usługi w zakresie wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe.

Stosownie do art. 43 ust. 20 ustawy zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 36, nie ma zastosowania do usług wymienionych w poz. 163 załącznika nr 3 do ustawy. W pozycji nr 163 tego załącznika, stanowiącego wykaz towarów i usług, opodatkowanych stawką podatku w wysokości – 8%, znajdują się usługi związane z zakwaterowaniem, oznaczone symbolem PKWiU 55).

W świetle powyższych przepisów usługa najmu nieruchomości korzysta ze zwolnienia na podstawie ww. art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o podatku od towarów i usług pod warunkiem łącznego spełnienia przesłanek co do podmiotu, przedmiotu i celu takiej umowy. Podatnik podatku VAT może zatem skorzystać ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług ww. usługi jeśli umowa najmu w swojej treści zawiera między innymi postanowienia, z których w sposób nie budzący wątpliwości wynika, że dotyczy ona lokalu mieszkalnego i lokal ten może być wykorzystany przez najemcę tylko w celach mieszkaniowych. Powyższe dotyczy zarówno umów najmu zawieranych pomiędzy wynajmującym a najemcą, jak również umów zawieranych z podmiotem trzecim, tj. w relacji wynajmujący – najemca – podnajemca.

Z opisu sprawy wynika, że działalność w zakresie wynajmu przedmiotowego Lokalu, którą podejmie Małgorzata T., klasyfikowana jest przez Wnioskodawcę pod kodem PKWiU 68.20.12.0 jako wynajem i usługi zarządzania nieruchomościami niemieszkalnymi własnymi lub dzierżawionymi.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że w przypadku kiedy najemcą jest podmiot gospodarczy (Spółka) wykorzystujący lokal w ramach prowadzonej działalności gospodarczej (dalszy podnajem), natomiast usługi wynajmu świadczone przez Wnioskodawcę faktycznie mieszczą się we wskazanym we wniosku grupowaniu PKWiU 68.20.12.0 jako „Wynajem i usługi zarządzania nieruchomościami niemieszkalnymi własnymi lub dzierżawionymi”, to w takim przypadku Wnioskodawca, świadcząc na własny rachunek usługę wynajmu nieruchomości na cele gospodarcze podmiotu gospodarczego, winien świadczoną usługę opodatkować według stawki 23%, zgodnie z art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy, gdyż przepisy w zakresie podatku od towarów i usług nie przewidują stawki obniżonej ani zwolnienia dla usług najmu nieruchomości, które jak wskazał Wnioskodawca mieszczą się w grupowaniu PKWiU 68.20.11.0.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy, w kwestii objętej pytaniem nr 4, zgodnie z którym w związku z faktem, iż to M.T. stała się stroną czynności prawnej polegającej na zawarciu Umowy najmu, to M.T. będzie zobowiązana do wystawiania faktur VAT dokumentujących wartość czynszu wynikającego z postanowień Umowy najmu oraz wykazania w deklaracji VAT i odprowadzenia na rachunek bankowy właściwego urzędu skarbowego podatku należnego udokumentowanego powyższymi fakturami, a ponadto Najemca nie będzie wykorzystywał Lokalu na własne cele mieszkaniowe, tylko będzie wynajmował dalej lokal na rzecz klientów, to stawka podatku VAT wykazana fakturach z tytułu wynajmu lokalu przez M.T. na rzecz Najemcy powinna wynosić 23% - jest prawidłowe.

Wątpliwości Wnioskodawcy, w kwestii objętej pytaniem nr 1, dotyczą ustalenia czy zgodnie z art. 86 ust. 1 Ustawy o VAT M.T. przysługuje pełne prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego VAT wynikającego z faktur dokumentujących zakup Lokalu, w tym również faktur zaliczkowych, w sytuacji, gdy przedmiotowe faktury są wystawione na M.T., która będzie wykorzystywać Lokal do celów prowadzenia działalności opodatkowanej podatkiem od towarów i usługi i jeżeli tak, to kiedy M.T. będzie uprawniona do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących zakup lokalu, w tym faktur zaliczkowych.

Odnosząc się do powyższego należy wskazać, że podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ww. ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. W myśl tego przepisu w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 tej ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

nabycia towarów i usług,
dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Jak wykazano powyżej prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy też podkreślić, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Ten ostatni przepis określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Dokonując wykładni art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie charakteru związku pomiędzy zakupami a sprzedażą opodatkowaną, w zgodzie z przepisami dyrektywy 2006/112/WE z dnia 26 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11.12.2006 r., str. 1, z późn. zm.), zwanej dalej „dyrektywą VAT”, należy zauważyć, iż aby można było przyznać podatnikowi prawo do odliczenia naliczonego podatku VAT i określić zakres tego prawa, zasadniczo konieczne jest istnienie bezpośredniego i ścisłego związku pomiędzy konkretną transakcją powodującą naliczenie podatku a jedną lub kilkoma transakcjami objętymi podatkiem należnym, które rodzą prawo do odliczenia, gdy koszty omawianych usług należą do jego kosztów ogólnych i jako takie stanowią elementy cenotwórcze dostarczanych towarów lub świadczonych usług. Koszty te zachowują bowiem bezpośredni i ścisły związek z całą działalnością gospodarczą podatnika (por. wyrok TSUE w sprawie: C-29/08).

Z orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej wynika, że co do zasady czynność powodująca naliczenie VAT powinna pozostawać w bezpośrednim i ścisłym związku z czynnościami podlegającymi opodatkowaniu. Wydatki powinny stanowić element cenotwórczy transakcji, obciążonych podatkiem należnym, rodzących prawo do odliczenia. Zgodnie ze wskazaniami Trybunału, bezpośredni związek określonych kosztów i wydatków z czynnościami opodatkowanymi oznacza, że działalność opodatkowana jest przyczyną ich poniesienia (Wyrok TSUE z dnia 8 lutego 2007 r. w sprawie C-435/05, lnvestrand BV). Jednocześnie dla skorzystania z prawa do odliczenia nie jest bezwzględnie konieczne wykazanie bezpośredniego związku poniesionych kosztów z konkretną transakcją opodatkowaną, jeśli poniesione wydatki stanowią część kosztów ogólnych, warunkujących prowadzenie przez podatnika działalności gospodarczej. Tego rodzaju wydatki pozostają w bezpośrednim związku z całokształtem działalności opodatkowanej podatnika oraz mają charakter cenotwórczy (wpływają na cenę dostarczanych towarów i świadczonych usług).

Powyższe jest zgodne z utrwalonym już orzecznictwem TSUE dotyczącym prawa do odliczenia podatku naliczonego np. w wyroku TSUE w sprawie C-126/14 (pkt 28), w którym m.in. stwierdzono: „Jednak jak wskazała rzecznik generalna w pkt 33 i 34 opinii, Trybunał przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT nawet w przypadku braku bezpośredniego i ścisłego związku pomiędzy konkretną transakcją powodującą naliczenie podatku a transakcją lub kilkoma transakcjami objętymi podatkiem należnym, które rodzą prawo do odliczenia, gdy poniesione wydatki należą do kosztów ogólnych tego podatnika i jako takie stanowią elementy cenotwórcze dostarczanych towarów lub świadczonych usług. Tego rodzaju wydatki mają bowiem bezpośredni i ścisły związek z całością działalności gospodarczej podatnika”.

Z opisu sprawy wynika, że działalność prowadzona przez Małgorzatę T. polegać będzie na długoterminowym wynajmie przedmiotowego Lokalu. O długoterminowości wynajmu świadczy fakt, iż Umowa najmu została zawarta przez M.T. na okres dziesięciu lat.

Na mocy powyższej Umowy M.T. będzie dodatkowo uprawniona do korzystania z Lokalu przez okres siedmiu dni w roku kalendarzowym.

Na mocy powyższej Umowy M.T. będzie dodatkowo uprawniona do korzystania z Lokalu przez okres siedmiu dni w roku kalendarzowym. Za możliwość korzystania z przedmiotowego Lokalu lub innego lokalu znajdującego się w innym budynku o podobnej powierzchni i standardzie wykończenia M.T. po każdorazowym pobycie poniesie jedynie koszty administracyjne związane ze sprzątaniem apartamentu w kwocie 100,00 zł.

Jak wykazano powyżej prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek (bezpośredni lub pośredni) zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Wobec powyższego należy dokonać oceny czy nabywany przez Wnioskodawcę (Małgorzatę T.) towar („Lokal”) służy/będzie służyć wykonywanej działalności opodatkowanej przez Wnioskodawcę.

W przedmiotowej sprawie spełniony jest warunek podmiotowy, bowiem odliczenia podatku dokonuje/będzie dokonywać podatnik VAT czynny. Jak wskazano w opisie sprawy przez M.T. jest podmiotem gospodarczym zarejestrowanym dla celów podatku od towarów i usług jako podatnik VAT czynny, zidentyfikowany pod numerem identyfikacji podatkowej NIP xxxxxxxxx.

Jak już wyjaśniono ustawa o podatku od towarów i usług nie wymienia małżonków jako odrębnej kategorii podatników. Powyższe stwarza dla małżonków prowadzących działalność gospodarczą szczególną sytuację prawną, bowiem żaden z przepisów ustawy nie zabrania małżonkom prowadzenia działalności gospodarczej jako odrębnym podatnikom. Nie ma przy tym przeszkód, aby pomiędzy małżonkami prowadzącymi odrębne działalności istniała ustawowa wspólność majątkowa.

Jednakże autonomiczność prawa podatkowego wyklucza możliwość takiej interpretacji jego przepisów, która zakładałaby, że wspólność majątkowa istniejąca między małżonkami na podstawie przepisów Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego ma wpływ na zakres ich praw i obowiązków jako podatników podatku od towarów i usług.

Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy należy stwierdzić, że fakt, że nabyty „Lokal” stanowi majątek wspólny małżonków nie wpływa w żaden sposób na prawo Małgorzaty T. do odliczenia podatku naliczonego z faktury dokumentującej nabycie przedmiotowego „Lokalu”.

Zatem w dalszej kolejności należy dokonać analizy przepisów pod kątem związku poniesionych wydatków z prowadzeniem działalności opodatkowanej.

Wnioskodawca wyjaśnił, że nabyty „Lokal” będzie wykorzystywany dla celów prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 Ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług opodatkowanej w całości podatkiem od towarów i usług przez Małgorzatę T. Działalność prowadzona przez Małgorzatę T. polegać będzie na długoterminowym wynajmie przedmiotowego „Lokalu” opodatkowana stawka podatku w wysokości 23%.

Wnioskodawca wyjaśnił, że „Lokal” będzie wykorzystywany w związku z zawartą Umową najmu, opisaną w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego wniosku z dn. 4.09.2017 r.

Wobec powyższego należy stwierdzić, iż w zakresie pytania oznaczonego nr 1, zostaną spełnione przesłanki, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy, warunkujące prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o pełną kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktury (faktur zaliczkowych) dokumentującej nabycie towaru w omawianej sprawie „Lokalu” w związku z realizowaną przez Wnioskodawcę opodatkowaną działalnością gospodarczą.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy w zakresie uznania, że zakup w ramach ustawowej wspólności małżeńskiej majątkowej Lokalu, z zamiarem wykorzystywania go w całości na cele opodatkowanej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 Ustawy o VAT przez M.T., udokumentowany fakturami wystawionymi na M.T., pozwala na odliczenie 100% podatku naliczonego VAT wynikającego z faktur VAT - jest prawidłowe (pyt. nr 1).

Biorąc pod uwagę przedstawiony opis sprawy oraz treść powołanych przepisów należy stwierdzić, że w sytuacji gdy, jak wskazał Wnioskodawca, przedmiotowy „Lokal” jest/będzie wykorzystywany przez Wnioskodawcę do wykonywania czynności opodatkowanych w ramach jego działalności gospodarczej, to Wnioskodawcy (Małgorzacie T.) przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur (faktur zaliczkowych) dokumentujących nabycie tego „Lokalu”. Zatem podmiotem uprawnionym do obniżenia kwoty podatku naliczonego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktury VAT (faktur zaliczkowych) jest/będzie Małgorzata T. – wobec tego stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie jest prawidłowe (kwestia dot. pytania nr 1).

Odnosząc się do terminu w których powstaje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego należy wyjaśnić, iż ustawodawca określił w art. 86 ust. 10 pkt 1 ustawy o VAT.

Stosownie do art. 86 ust. 10 ustawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.

Zgodnie z art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a - powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny.

Przepis ust. 10 stosuje się odpowiednio do całości lub części zapłaty uiszczanej przed dokonaniem dostawy lub wykonaniem usługi (art. 86 ust. 10c ustawy).

W myśl art. 86 ust. 11 ustawy, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, 10d i 10e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Analiza cytowanych wyżej przepisów art. 86 ust. 10, ust. 10b i ust. 10c ustawy prowadzi do wniosku, że z odliczenia podatku można skorzystać dopiero w rozliczeniu za okres, w którym spełnione są łącznie trzy przesłanki:

podatnik jest w posiadaniu faktury dokumentującej transakcję,
powstał obowiązek podatkowy w odniesieniu do nabywanych towarów i usług,
doszło do faktycznego nabycia tych towarów i usług lub doszło do zapłaty całości lub części uiszczanej kwoty przed dokonaniem dostawy lub wykonaniem usługi.

Natomiast, termin o którym mowa w art. 86 ust. 11 ustawy, tj. termin „dwóch kolejnych okresów rozliczeniowych” do odliczenia podatku będzie liczony dopiero od okresu, w którym zostaną spełnione łącznie wskazane wyżej przesłanki do odliczenia.

W myśl art. 86 ust. 13 ustawy, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 10d, 10e i 11, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 13a.

Z opisu sprawy wynika, że po stronie Dewelopera powstanie obowiązek podatkowy z tytułu sprzedaży Lokalu na zasadach określonych w art. 19a ustawy o VAT.

W momencie dokonywania odliczenia podatku VAT Pani Małgorzata T./Pan Daniel T. będą w posiadaniu faktur (faktur zaliczkowych), które zostaną doręczone przez Dewelopera.

Wobec powyższego Wnioskodawca (Małgorzata T.) będzie miał prawo do pomniejszenia podatku należnego o podatek naliczony z tytułu nabycia „Lokalu” wykorzystywanego do czynności opodatkowanych w momencie otrzymania faktur dokumentujących to nabycie, nie wcześniej jednak niż w okresie w którym u sprzedawcy (Dewelopera) powstał obowiązek podatkowy.

W sytuacji gdy Wnioskodawca nie dokona obniżenia w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym spełni wszystkie warunki do dokonania odliczenia, może dokonać takiego obniżenia w jednym z dwóch następnych okresów rozliczeniowych. Jeśli tego nie dokona w terminie pierwotnym ani w dwóch następujących po sobie okresach zastosowanie znajdzie art. 86 ust. 13 ustawy o VAT.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy w kwestii objętej pytaniem nr 1 w wyżej wymienionym zakresie jest prawidłowe.

Wątpliwości Wnioskodawcy, w kwestii objętej pytaniem nr 2, dotyczą ustalenia czy w przypadku wystawienia przez Dewelopera faktur korygujących do wystawionych faktur zaliczkowych na rzecz M.T. i uwidocznieniu na fakturach korygujących jako nabywców zarówno M.T. jak i D.T. i wystawieniu kolejnych faktur w takiej formie, tj. podając jako nabywców zarówno M.T jak i D.T., M.T. będzie przysługiwać prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego VAT wynikającego z faktur i jeżeli tak, to kiedy M.T. będzie uprawniona do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z takich faktur.

Odnosząc się do powyższego należy ponownie wskazać, że podmiot świadczący usługę najmu będzie podatnikiem podatku od towarów i usług wówczas, gdy najem ten będzie wykonywał we własnym imieniu i na własny rachunek. Jeżeli przedmiotem najmu jest rzecz stanowiąca majątek wspólny małżonków, to podatnikiem podatku od towarów i usług, w okolicznościach wskazanych w art. 15 ustawy o VAT, będzie ten małżonek, który dokonał czynności podlegającej opodatkowaniu, czyli ten, który dokonuje wynajmu we własnym imieniu (jest stroną czynności prawnej), w omawianej sprawie podmiotem świadczącym usługę najmu „Lokalu” jest Małgorzata T.

Natomiast w związku z faktem, iż nabycie przedmiotowego Lokalu nastąpiło na potrzeby wykonywania przez Małgorzaty T., będącą czynnym podatnikiem podatku VAT czynności opodatkowanych na mocy art. 86 ust. 1 Ustawy o VAT, Małgorzacie T. przysługuje prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego w związku z nabyciem przedmiotowego Lokalu. Bez znaczenia pozostaje przy tym fakt, iż nabycie lokalu nastąpiło na zasadach wspólności majątkowej małżeńskiej. Natomiast wystawienie faktur korygujących, którymi zostanie zmieniona nazwa nabywcy na fakturze z Małgorzaty T. na Małgorzatę T. i Daniel T. nie będzie powodować zmian w zakresie podmiotu zobowiązanego do opodatkowania czynności najmu „Lokalu” oraz w zakresie podmiotu uprawnionego do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury zakupu (faktur zaliczkowych).

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy w kwestii objętej pytaniem nr 2 tj. w zakresie: podmiotu uprawnionego do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur VAT (faktur zaliczkowych) dokumentujących zakup „Lokalu” oraz w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony w wysokości 100% wynikający z faktur VAT (faktur zaliczkowych) dokumentujących zakup „Lokalu” jest prawidłowe.

Biorąc pod uwagę ww. rozstrzygnięcie, dotyczące kwestii objętej pytaniem nr 1, 2 i 4, z którego wynika, że stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe, pytania oznaczone we wniosku nr 3 i 5, stały się bezprzedmiotowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Niniejsza interpretacja nie rozstrzyga prawidłowości, dokonanej przez Wnioskodawcę klasyfikacji usług w świetle PKWiU. Wobec tego została ona wydana przy założeniu, że Wnioskodawca poprawnie zakwalifikował świadczone usługi do odpowiedniego grupowania PKWiU. Tutejszy organ nie jest bowiem uprawniony, w ramach określonych w art. 14b § 1 ww. ustawy Ordynacja podatkowa, do zajmowania stanowiska w zakresie prawidłowości formalnego przyporządkowania towaru lub usługi do grupowania statystycznego.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy:

zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin