2018.01.12 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-1.4012.743.2017.1.WN
z 12 stycznia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 8 listopada 2017 r. (data wpływu 14 listopada 2017 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od usług świadczonych na rzecz Wnioskodawcy i związanych z działalnością opodatkowaną Wnioskodawcy - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 listopada 2017r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od usług świadczonych na rzecz Wnioskodawcy i związanych z działalnością opodatkowaną Wnioskodawcy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (dalej również Spółka) jest podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą na rynku wyrobów medycznych, specjalizującym się w dystrybucji krajowej i zagranicznej jednorazowych wyrobów medycznych i środków ochrony indywidualnej. Odbiorcami towarów Spółki są m.in. jednostki służby zdrowia: szpitale, kliniki, przychodnie, ambulatoria, gabinety lekarskie, stomatologiczne i weterynaryjne (dalej: Klienci).

Dostawy towarów na rzecz Klientów Spółka dokumentuje poprzez wystawianie faktur VAT. Tym samym, w ramach prowadzonej działalności Spółka posiada w stosunku do swoich Klientów bezsporne i nieprzedawnione wierzytelności handlowe (dalej: Wierzytelności). Należności netto wynikające z wystawionych faktur na rzecz Klientów Wnioskodawca rozpoznaje jako przychód należny w rozumieniu art. 12 ust. 3 ustawy o PDOP. Przychód Wnioskodawca rozpoznaje zasadniczo w momencie dostawy towarów, nie później niż na dzień wystawienia faktury (art. 12 ust. 3a ustawy o PDOP).

Jednocześnie Spółka oczekuje płatności z tytułu bezspornych, wymagalnych i nieprzedawnionych Wierzytelności od Klientów (dalej także: Dłużnicy).

Aktualnie Spółka rozważa zawarcie umowy z wyspecjalizowanym podmiotem z branży finansowej (dalej: Kontrahent) dotyczącej Wierzytelności powstałych w stosunku do Dłużników Spółki.

Zgodnie z projektem umowy z Kontrahentem (dalej: Umowa) jej przedmiot obejmowałby:

podjęcie przez profesjonalnego pełnomocnika działań w celu odzyskania Wierzytelności,
ustalenie warunków finansowania (dalej: Finansowanie) udzielonego Spółce przez Kontrahenta,
przyjęcie przez Kontrahenta ryzyka odzyskania od Dłużników środków wynikających z Wierzytelności.

W zakresie wskazanym w pkt a) powyżej projekt umowy przewiduje, iż Wnioskodawca udziela pełnomocnictwa zapewnianemu przez Kontrahenta profesjonalnemu pełnomocnikowi, który byłby upoważniony do reprezentowania Spółki w postępowaniu sądowym lub egzekucyjnym, jak również upoważniony do odbioru od Dłużników środków wynikających z Wierzytelności. Jeżeli świadczenia te wpłynęłyby na rachunek bankowy pełnomocnika, byłby on upoważniony do przekazywania tych środków na rzecz Kontrahenta. Projekt Umowy przewiduje, iż opisane powyżej uprawnienia nie mogą być bez pisemnej zgody Kontrahenta lub profesjonalnego pełnomocnika odwołane czy też zmodyfikowane i profesjonalny pełnomocnik posiada wyłączność w tym zakresie. Z projektu umowy wynika, że na okres trwania umowy Kontrahent lub ustanowiony Pełnomocnik będzie administrował i zarządzał wierzytelnościami Spółki objętymi umową.

W zakresie wskazanym w pkt b) powyżej, projekt Umowy przewiduje, iż w okresie działań mających na celu odzyskanie Wierzytelności Kontrahent udziela Spółce Finansowania (w wysokości określonej kwotowo). Ponadto, w związku z udzieleniem Finansowania oraz przyjęciem przez Kontrahenta ryzyka odzyskania środków wynikających z Wierzytelności, Kontrahentowi przysługuje prawo zatrzymania środków wynikających z Wierzytelności. Planowana wartość Finansowania odpowiadałaby kwocie brutto faktury powiększonej o kwotę odsetek naliczonych za okres od terminu wymagalności do dnia zawarcia umowy.

W zakresie wskazanym w pkt c) powyżej, projekt Umowy stanowi, że Kontrahent przejmuje ryzyko odzyskania środków wynikających z Wierzytelności. Od momentu zawarcia Umowy Wnioskodawca zobowiązuje się nie podejmować jakichkolwiek działań, które dotyczyłyby Wierzytelności, w szczególności informować Dłużników o saldzie Wierzytelności bez uprzedniego potwierdzenia wysokości salda przez profesjonalnego pełnomocnika. Spółka ustanowi zastaw rejestrowy na zbiorze Wierzytelności jako zabezpieczenie udzielonego finansowania.

W związku z udzieleniem Finansowania, na okres odzyskania Wierzytelności, Spółka ponosiłaby odpowiedzialność związaną z dochodzeniem roszczeń względem Dłużników jeżeli dochodzenie roszczeń stało się niemożliwe w całości bądź w części z przyczyn związanych z nieprawidłową realizacją Umowy przez Spółkę bądź umowy zawartej pomiędzy Spółką, a Dłużnikiem. Powyższe nie dotyczyłoby sytuacji, w której dochodzenie roszczeń stało się niemożliwe w całości bądź w części wskutek nienależytego prowadzenia postępowania sądowego przez zapewnianego przez Kontrahenta profesjonalnego pełnomocnika.

Z projektu Umowy wynika wprost, iż udzielone przez Kontrahenta Spółce Finansowanie nie jest spełnieniem świadczenia za Dłużników. Spółka pozostaje wierzycielem Dłużników. Umowa nie jest umową cesji jak również poręczenia. Jej zawarcie nie ma na celu zmiany wierzyciela ani nie skutkuje zmianą wierzyciela.

Tym samym, Spółka na podstawie Umowy nie zbywałaby na rzecz Kontrahenta prawa majątkowego w postaci wierzytelności w rozumieniu art. 509 i następne kodeksu cywilnego. Kontrahent otrzymywałby od Spółki tylko uprawnienie do przyszłych przepływów pieniężnych z tytułu Wierzytelności (uprawnienie do otrzymania od Dłużników należności wynikających z Wierzytelności; wyłączne w okresie obowiązywania Umowy prawo do dochodzenia kwot Wierzytelności od Dłużników Wnioskodawcy).

Umowa ma charakter odpłatny. W zakresie dotyczącym wynagrodzenia umowa przewiduje, iż z tytułu świadczonej usługi (usług) Wnioskodawca zapłaciłby Kontrahentowi prowizję określoną kwotowo, która powiększona byłaby o należny podatek VAT (z zastosowaniem stawki podstawowej). Prowizja jest wymagalna w terminie płatności udzielonego Finansowania i płatna przez potrącenie z kwotą Finansowania. Prowizja byłaby dokumentowana fakturą.

Poza przypadkami szczególnymi (uznanie umowy za nieważną bądź nieskuteczną na podstawie klauzuli salwatoryjnej; rozwiązanie umowy przez Kontrahenta), Umowa nie przewiduje obowiązku dokonania przez Spółkę zwrotu Finansowania udzielonego przez Kontrahenta.

Tym samym, podsumowując zakres wzajemnych świadczeń i zobowiązań Stron:

Spółka nie dokonuje przeniesienia wierzytelności w rozumieniu art. 509 i n. kodeksu cywilnego, lecz przenosi na rzecz Kontrahenta pewnego rodzaju uprawnienie do otrzymania należności z tytułu Wierzytelności oraz zobowiązuje się do wypłaty prowizji na rzecz Kontrahenta,
Kontrahent angażuje profesjonalnego pełnomocnika, przejmuje ryzyko związane z niespłaceniem przez Dłużników należności oraz wypłaca Spółce kwotę Finansowania (odpowiadającej wartości Wierzytelności brutto powiększonej o kwotę odsetek naliczonych za okres od terminu wymagalności do dnia zawarcia umowy), pomniejszoną o prowizję.

Spółka jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym. Nabywane od Kontrahenta opisane powyżej usługi miałyby związek z działalnością gospodarczą Spółki, podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

W związku z powyższym opisem w zakresie podatku od towarów i usług zadano następujące pytanie (oznaczone we wniosku jako nr 2):

Czy Wnioskodawca słusznie uważa, iż Spółce przysługiwać będzie prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z usługami świadczonymi przez Kontrahenta?

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółce przysługiwać będzie prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z wystawionych przez Kontrahenta faktur VAT za usługi Kontrahenta wynagradzane kwotą prowizji. Faktury te nie będą dokumentować czynności niepodlegających opodatkowaniu, bądź zwolnionych z podatku (art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT), a z drugiej strony będą to czynności, których zakup będzie związany z działalnością opodatkowaną Wnioskodawcy (art. 86 ust. 1 ustawy o VAT).

W pierwszej kolejności należy zwrócić uwagę, iż ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych (wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT) oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 tej ustawy.

Stosownie do treści art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Ponadto, zgodnie z brzmieniem art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Z ostatniego wymienionego przepisu wynika, iż podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego powodu, że został wykazany na fakturze, jednakże sama transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Zdaniem Wnioskodawcy, usługa świadczona przez Kontrahenta w oparciu o projekt Umowy stanowiłaby usługę finansową podlegającą opodatkowaniu VAT z zastosowaniem stawki podstawowej.

W powyższym zakresie należy w pierwszej kolejności zwrócić uwagę, iż przepisy ustawy o VAT przewidują szeroki katalog zwolnień przewidzianych dla określonych kategorii usług finansowych (art. 43 ust. 1 pkt 7 i pkt 38 - 41 ustawy o VAT). Katalog ten obejmuje m.in. usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, usługi w zakresie udzielania poręczeń, gwarancji i wszelkich Innych zabezpieczeń transakcji finansowych i ubezpieczeniowych, usługi w zakresie depozytów środków pieniężnych, prowadzenia rachunków pieniężnych, wszelkiego rodzaju transakcji płatniczych, przekazów i transferów pieniężnych oraz usługi, których przedmiotem są Instrumenty finansowe.

Przepisy określające katalog usług finansowych podlegających zwolnieniu z VAT należy jednak interpretować ściśle, biorąc pod uwagę, że zwolnienia te stanowią odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatek VAT pobierany jest od każdej usługi świadczonej odpłatnie przez podatnika. Co więcej, z dniem 1 lipca 2017 r. uchylono z ustawy o VAT przepis art. 43 ust. 13 przewidujący zwolnienie dla tzw. pomocniczych usług finansowych, tzn. dla usług stanowiących element zwolnionej od podatku usługi finansowej lub ubezpieczeniowej, wymienionej w art. 43 ust. 1 pkt 7 oraz 37-41 ustawy, stanowiących odrębną całość oraz będących właściwymi i niezbędnymi do świadczenia usługi zwolnionej.

Ponadto, zgodnie z przepisem art. 43 ust. 15 pkt 1 ustawy o VAT, wskazane powyżej zwolnienia dla usług finansowych nie mają zastosowania do czynności ściągania długów, w tym factoringu.

W odniesieniu do powyższego należy zwrócić uwagę, iż po pierwsze określony w projekcie Umowy zakres wsparcia zapewnianego przez Kontrahenta (w szczególności przejęcie ryzyka odzyskania od Dłużników środków wynikających z Wierzytelności, wsparcie pełnomocnika) nie obejmuje swoim zakresem czynności mieszczących się literalnie w katalogu usług finansowych zwolnionych z VAT (art. 43 ust. 1 ustawy o VAT).

Ponadto, najbliższe ekonomicznie usługi zbliżone zakresowo do usług mieszczących się w zakresie przedmiotowym wsparcia opisanym w projekcie Umowy, tzn. czynności ściągania długów są wprost wyłączone z zakresu zwolnienia dla usług finansowych. Podobnie bowiem jak w przypadku ściągania długów, wsparcie zapewniane przez Kontrahenta na podstawie projektu Umowy obejmowałoby swym zakresem m.in. podejmowanie przez pełnomocnika działań procesowych i egzekucyjnych ukierunkowanych na odzyskanie od Dłużników środków wynikających z Wierzytelności.

Reasumując, w oparciu o projekt Umowy Kontrahent świadczyłby na rzecz Wnioskodawcy usługę podlegającą opodatkowaniu VAT, a w konsekwencji Spółce przysługiwać będzie prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z wystawionych przez Kontrahenta faktur VAT za usługi Kontrahenta wynagradzane kwotą prowizji.

Spółka wnosi o potwierdzenie swojego stanowiska w drodze interpretacji indywidualnej, o którą występuje niniejszym wnioskiem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Przepis art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, stanowi, że w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

nabycia towarów i usług,
dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Ten ostatni przepis określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Na podstawie przepisu art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Jak stanowi art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, zgodnie z ust. 2 powołanego wyżej artykułu, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca posiada w stosunku do swoich Klientów bezsporne i nieprzedawnione wierzytelności handlowe. Jednocześnie Spółka oczekuje płatności z tytułu bezspornych, wymagalnych i nieprzedawnionych Wierzytelności od Klientów - Dłużników.

Aktualnie Spółka rozważa zawarcie umowy z wyspecjalizowanym podmiotem z branży finansowej dotyczącej Wierzytelności powstałych w stosunku do Dłużników Spółki.

Zgodnie z projektem umowy z Kontrahentem jej przedmiot obejmowałby:

podjęcie przez profesjonalnego pełnomocnika działań w celu odzyskania Wierzytelności,
ustalenie warunków finansowania udzielonego Spółce przez Kontrahenta,
przyjęcie przez Kontrahenta ryzyka odzyskania od Dłużników środków wynikających z Wierzytelności.

Tym samym, podsumowując zakres wzajemnych świadczeń i zobowiązań Stron:

Spółka nie dokonuje przeniesienia wierzytelności w rozumieniu art. 509 i n. kodeksu cywilnego, lecz przenosi na rzecz Kontrahenta pewnego rodzaju uprawnienie do otrzymania należności z tytułu Wierzytelności oraz zobowiązuje się do wypłaty prowizji na rzecz Kontrahenta,
Kontrahent angażuje profesjonalnego pełnomocnika, przejmuje ryzyko związane z niespłaceniem przez Dłużników należności oraz wypłaca Spółce kwotę Finansowania (odpowiadającej wartości Wierzytelności brutto powiększonej o kwotę odsetek naliczonych za okres od terminu wymagalności do dnia zawarcia umowy), pomniejszoną o prowizję.

Na tle tak przedstawionego opisu sprawy wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z usługami świadczonymi przez Kontrahenta.

Jak wynika z powołanych wyżej przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

W przedmiotowej sprawie warunek ten będzie spełniony, bowiem jak wskazał Wnioskodawca, jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym, a nabywane od Kontrahenta usługi będą mieć związek z działalnością gospodarczą Spółki, podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

Trzeba mieć jednak na uwadze, że na prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług mają również wpływ regulacje zawarte w art. 88 ustawy o VAT.

Jak stanowi ust. 3a pkt 2 ww. artykułu, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Tak więc dla rozstrzygnięcia czy w okolicznościach przedmiotowej sprawy Wnioskodawcy będzie przysługiwać prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z usługami świadczonymi przez Kontrahenta, z uwagi na wskazane wyżej regulacje prawne, niezbędnym jest ustalenie czy opisane we wniosku usługi świadczone przez Kontrahenta na rzecz Wnioskodawcy nie podlegają opodatkowaniu albo są zwolnione od podatku.

Jak wynika z opisu sprawy, zgodnie z projektem umowy z Kontrahentem jej przedmiot obejmowałby:

podjęcie przez profesjonalnego pełnomocnika działań w celu odzyskania Wierzytelności,
ustalenie warunków finansowania udzielonego Spółce przez Kontrahenta,
przyjęcie przez Kontrahenta ryzyka odzyskania od Dłużników środków wynikających z Wierzytelności.

Ponadto Umowa ma charakter odpłatny. W zakresie dotyczącym wynagrodzenia umowa przewiduje, iż z tytułu świadczonej usługi (usług) Wnioskodawca zapłaciłby Kontrahentowi prowizję określoną kwotowo, która powiększona byłaby o należny podatek VAT (z zastosowaniem stawki podstawowej).

A zatem usługi, które ma świadczyć Kontrahent na rzecz Wnioskodawcy mają na celu odzyskanie Wierzytelności Wnioskodawcy i będą przez niego świadczone odpłatnie.

Trzeba zauważyć, że dla takich usług przepisy w zakresie podatku od towarów i usług nie przewidują zwolnienia od podatku.

W tej sytuacji w odniesieniu do otrzymanych przez Wnioskodawcę faktur dokumentujących ww. usługi Kontrahenta nie znajdzie zastosowanie wyłączenie przewidziane przepisem art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT.

Mając na uwadze powyższe przepisy oraz powyższe okoliczności stwierdzić należy, że Spółce przysługiwać będzie prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z tymi usługami. Podkreślenia wymaga jednak, że Spółka będzie mogła zrealizować prawo do odliczenia pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy, innych niż wskazana powyżej.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Nadmienić należy, że w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych (pytanie nr 1) zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin