Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP3-3.4011.467.2017.2.JK2
z 12 stycznia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 20 października 2017 r. (data wpływu 30 października 2017 r.) uzupełnionym pismem z dnia 11 grudnia 2017 r. (data nadania 11 grudnia 2017 r., data wpływu 12 grudnia 2017 r. ) stanowiącym odpowiedź na wezwanie z dnia 29 listopada 2017 r., Nr 0114-KDIP3-3.4011.467.2017.1.JK2 (data nadania 29 listopada 2017 r., data doręczenia 6 grudnia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z tytułu emerytury angielskiej i polskiej oraz wynajmu domu w Wielkiej Brytanii – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 października 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z tytułu emerytury angielskiej i polskiej oraz wynajmu domu w Wielkiej Brytanii.

Z uwagi na braki formalne, pismem z dnia 29 listopada 2017 r., Nr 0114-KDIP3-3.4011.467.2017.1.JK2 (data nadania 29 listopada 2017 r., data doręczenia 6 grudnia 2017 r.) tut. organ wezwał Wnioskodawczynię do uzupełnienia braków formalnych wniosku.

Pismem z dnia 11 grudnia 2017 r. (data nadania 11 grudnia 2017 r., data wpływu 12 grudnia 2017 r. ) Wnioskodawczyni uzupełniła powyższe w terminie.

We wniosku i uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni aktualnie mieszka w Londynie i przebywa tam od 39 lat. Wnioskodawczyni osiągnęła wiek emerytalny i otrzymuje emeryturę w Wielkiej Brytanii oraz polską emeryturę. Wnioskodawczyni posiada dom w Wielkiej Brytanii, który wynajmuje i osiąga z tego tytułu przychód. Polską emeryturę Wnioskodawczyni otrzymuje od 2 lat i podatek od niej odprowadzany jest w Wielkiej Brytanii łącznie z angielskimi dochodami jakie uzyskuje. Wnioskodawczyni zamierza wrócić do Polski w przyszłym roku. W dalszym ciągu będzie uzyskiwała przychody z najmu domu w Wielkiej Brytanii, osiągała emeryturę angielską i emeryturę polską. Wnioskodawczyni innych dochodów oprócz ww. nie posiada. Chęć i zamiar zamieszkania w Polsce Wnioskodawczyni poddaje próbie, gdyż nie wie czy po tylu latach nieobecności w kraju, przystosuje się i zaadoptuje. Wnioskodawczyni w Wielkiej Brytanii zostawi syna, wnuczkę, oraz przyjaciół. Wnioskodawczyni otrzymała informację na infolinii Krajowej Informacji Podatkowej, że nadal Jej dochody osiągane w Wielkiej Brytanii i emerytura polska mogą być rozliczane podatkowo w Wielkiej Brytanii.

W uzupełnieniu z dnia 11 grudnia 2017 r. (data wpływu 12 grudnia 2017 r. ) Wnioskodawczyni wskazała, że do Polski zamierza przenieść się w celu stałego zamieszkania. Emerytura polska jest wypłacana w Polsce, Wnioskodawczyni nabyła ją z funduszu ZUS. Emerytura angielska jest wypłacana w Anglii i Wnioskodawczyni nabyła prawa z systemu jaki obowiązuje w Polsce – odpowiednik ZUS. Wnioskodawczyni nie pełni funkcji publicznej ani w Polsce ani w Anglii. Emerytura w Polsce i emerytura w Anglii pochodzi z pracowniczego programu emerytalnego obowiązujących w Polsce i Wielkiej Brytanii – Polska – ZUS, Anglia – Pension Service Departament for Work and Pension. Wnioskodawczyni posiada dwa obywatelstwa: polskie i brytyjskie oraz jest w posiadaniu dwóch paszportów: polskiego i brytyjskiego. Wnioskodawczyni po powrocie do Polski będzie wynajmowała swój dom w Anglii w ramach wynajmu prywatnego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy po powrocie do Polski podatki od swoich dochodów takich jak: wynajem domu w Anglii, emerytura angielska i emerytura polska, Wnioskodawczyni będzie płaciła w Polsce?

Zdaniem Wnioskodawczyni, cały czas jak mieszka w Anglii płaci podatki od wynajmu domu i emerytury angielskiej. Z chwilą przyznania emerytury w Polsce w 2015 r., Wnioskodawczyni płaci podatki od polskiej emerytury również w Anglii. Wnioskodawczyni chciałaby zachować ten system, tzn. płacić podatki od swoich dochodów nadal w Anglii.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z późn. zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 3 ust. 1a ww. ustawy za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
   
   

Zgodnie z art. 4a ww. ustawy przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

W kontekście powyższego wyjaśnienia wymaga, że ustalenie miejsca zamieszkania podatnika decyduje o zakresie ciążącego na nim obowiązku podatkowego. Inaczej mówiąc, od miejsca zamieszkania zależy czy podatnik podlega nieograniczonemu, czy ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Nieograniczonym obowiązkiem podatkowym objęci są podatnicy, którzy w Polsce mają miejsce zamieszkania. Podlegają oni obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Natomiast jeśli podatnik będzie miał miejsce zamieszkania za granicą, to w Polsce będzie płacił podatek tylko od dochodów (przychodów) uzyskanych w danym roku podatkowym w Polsce (ograniczony obowiązek podatkowy).

Stosownie do art. 4 ust. 1 Konwencji zawartej między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i zysków majątkowych z dnia 20 lipca 2006 r. (Dz. U. z 2006 r., Nr 250, poz. 1840), w rozumieniu niniejszej Konwencji, określenie „osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie” oznacza każdą osobę, która według prawa tego Państwa podlega tam opodatkowaniu, z uwagi na jej miejsce zamieszkania, miejsce stałego pobytu, siedzibę zarządu, miejsce utworzenia albo inne kryterium o podobnym charakterze, i obejmuje również to Państwo oraz jakąkolwiek jego jednostkę terytorialną lub organ lokalny. Jednakże, określenie to nie obejmuje osoby, która podlega opodatkowaniu w tym Państwie tylko dlatego, że osiąga ona dochód lub zyski majątkowe ze źródeł w nim położonych.

Definicja „osoby mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie” odnosi się zatem bezpośrednio do określenia „miejsce zamieszkania” przyjętego w ustawodawstwach wewnętrznych państw i uwzględnia różne formy więzi osobistej z państwem, które we własnym ustawodawstwie ustala podstawę do nieograniczonego obowiązku podatkowego.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawczyni do Polski zamierza przenieść się w celu stałego zamieszkania.

Można więc jednoznacznie stwierdzić, że Wnioskodawczyni w Polsce będzie posiadała miejsce zamieszkania, co oznacza, że Wnioskodawczyni będzie objęta w Polsce nieograniczonym obowiązkiem podatkowym.

W konsekwencji, w odniesieniu do świadczeń emerytalnych z Wielkiej Brytanii zastosowanie znajdzie art. 17 ust. 1 ww. Konwencji polsko-brytyjskiej, zgodnie z którym, z zastrzeżeniem postanowień artykułu 18 ustęp 2 niniejszej Konwencji, emerytury, renty i inne podobne wynagrodzenia wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie.

Zatem brytyjskie świadczenia emerytalne wypłacane Wnioskodawczyni po zmianie miejsca zamieszkania, tj. objęcia jej nieograniczonym obowiązkiem podatkowym na gruncie polskiej ustawy podatkowej podlegają opodatkowaniu, zgodnie z przywołanymi postanowieniami Konwencji wyłącznie w Polsce. Dodać należy, że w analizowanej sprawie nie zachodzi podwójne opodatkowanie otrzymywanej z Wielkiej Brytanii emerytury, gdyż ta w świetle ww. Konwencji podlega wyłącznie w jednym państwie (w państwie zamieszkania), tj. w Polsce i tym samym nie podlega opodatkowaniu w Wielkiej Brytanii.

Natomiast polska emerytura wypłacana osobie mającej miejsce zamieszkania w Polsce będzie podlegała opodatkowaniu tylko w Polsce.

Emerytura polska wypłacana z ZUS oraz emerytura brytyjska wypłacana przez odpowiednik ZUS będą podlegały opodatkowaniu w Polsce zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, za wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, źródłem przychodu jest m.in. emerytura lub renta.

W myśl art. 12 ust. 7 cyt. ustawy przez emeryturę lub rentę rozumie się łączną kwotę świadczeń emerytalnych i rentowych, w tym kwoty emerytur kapitałowych wypłacanych na podstawie ustawy o emeryturach kapitałowych, wraz ze wzrostami i dodatkami, z wyłączeniem dodatków rodzinnych i pielęgnacyjnych oraz dodatków dla sierot zupełnych do rent rodzinnych.

Stosownie do art. 35 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy do poboru zaliczek miesięcznych jako płatnicy są obowiązane osoby prawne i ich jednostki organizacyjne, które dokonują wypłaty emerytur i rent z zagranicy – od wypłacanych przez nie emerytur i rent.

Natomiast w sytuacji, gdy renta z zagranicy jest otrzymywana bez pośrednictwa płatnika należy mieć na uwadze przepis art. 44 ust. 1a pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym podatnicy osiągający dochody bez pośrednictwa płatników z emerytur i rent z zagranicy są obowiązani bez wezwania wpłacać w ciągu roku podatkowego zaliczki na podatek dochodowy, według zasad określonych w ust. 3a cyt. artykułu. Zgodnie z jego treścią, podatnicy uzyskujący dochody, o których mowa w ust. 1a, są obowiązani w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dochód był uzyskany, a za grudzień – w terminie złożenia zeznania podatkowego, wpłacać zaliczki miesięczne, stosując do uzyskanego dochodu najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. Za dochód, o którym mowa w zdaniu pierwszym, uważa się uzyskane w ciągu miesiąca przychody po odliczeniu miesięcznych kosztów uzyskania w wysokości określonej w art. 22 ust. 2 lub 9 oraz zapłaconych w danym miesiącu składek, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lub 2a. Przy obliczaniu zaliczki podatnik może stosować wyższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Zgodnie natomiast z art. 45 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 7 i 8.

W związku z powyższym, dochody z emerytur będą podlegały opodatkowaniu według zasad określonych w art. 27 ust. 1 ustawy (skali podatkowej) i powinny zostać wykazane w zeznaniu rocznym (PIT-36), o którym mowa w art. 45 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stanowisko Wnioskodawczyni w zakresie opodatkowania emerytury angielskiej i polskiej jest nieprawidłowe.

Natomiast odnosząc się do przychodów z wynajmu domu w Wielkiej Brytanii wskazać należy, że na gruncie umowy polsko-brytyjskiej zastosowanie znajdzie art. 6 ust. 1 powołanej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania – dochód osiągany przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie (Polsce) z majątku nieruchomego (włączając dochód z gospodarstwa rolnego lub leśnego) położonego w drugim Umawiającym się Państwie (Wielkiej Brytanii), może być opodatkowany w tym drugim Państwie.

Zgodnie z art. 6 ust. 2 ww. Konwencji – określenie „majątek nieruchomy” ma takie znaczenie, jakie nadaje mu prawo tego Umawiającego się Państwa, na terytorium którego dany majątek jest położony. Określenie to obejmuje w każdym przypadku mienie przynależne do majątku nieruchomego, żywy i martwy inwentarz gospodarstw rolnych i leśnych, prawa, do których mają zastosowanie przepisy prawa powszechnego dotyczące własności ziemi, prawa użytkowania majątku nieruchomego, jak również prawa do stałych lub zmiennych świadczeń z tytułu eksploatacji lub prawa do eksploatacji złóż mineralnych, źródeł i innych zasobów naturalnych: statki morskie i statki powietrzne nie stanowią majątku nieruchomego.

Stosownie do zapisów art. 6 ust. 3 ww. Konwencji – postanowienia ustępu 1 niniejszego artykułu stosuje się do dochodu osiągniętego z bezpośredniego użytkowania, dzierżawy lub innego rodzaju użytkowania majątku nieruchomego.

Postanowienia określone w art. 6 ust. 1 ww. Konwencji należy interpretować zgodnie z Komentarzem do Modelowej Konwencji w Sprawie Podatku od Dochodu i Majątku (OECD) (pkt 1 Komentarza do art. 6) przyjmując, że ust. 1 przyznaje prawo do opodatkowania dochodu z majątku nieruchomego państwu źródła, tzn. państwu, w którym znajduje się majątek będący źródłem dochodu. Ta praktyka wynika z faktu, iż zawsze istnieje bardzo ścisły związek gospodarczy między źródłem dochodu i państwem źródła.

Modelowa Konwencja, jak i Komentarz do niej nie są źródłem powszechnie obowiązującego prawa, natomiast stanowią wskazówkę, jak należy interpretować zapisy umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania.

Użyty w art. 6 ust. 1 Konwencji zwrot „może być opodatkowany w tym drugim państwie” oznacza, że o tym czy będzie tam opodatkowany zdecyduje już wyłącznie dane państwo, którego prawa taki zapis dotyczy, i które z prawa do opodatkowania takich dochodów może zrezygnować. Określenie „może być opodatkowany” nigdy nie zezwala podatnikowi na wybór miejsca opodatkowania, lecz daje możliwość opodatkowania dochodu danemu państwu, gdy jego wewnętrzne prawo przewiduje takie opodatkowanie, czyli jest to przywilej danego państwa a nie podatnika. Równocześnie powyższe oznacza brak wyłączności do opodatkowania tego dochodu przez państwo, w którym położony jest majątek nieruchomy.

Wobec powyżej przedstawionych zapisów Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych oraz Komentarzem do Modelowej Konwencji w Sprawie Podatku od Dochodu i Majątku (OECD) dotyczących opodatkowania dochodu z majątku nieruchomego, dochód z nieruchomości położonej w Wielkiej Brytanii podlega opodatkowaniu zarówno w państwie położenia majątku będącego źródłem dochodu, czyli w Wielkiej Brytanii, jak i w państwie rezydencji, tj. w Polsce.

Celem uniknięcia dwukrotnego opodatkowania tego samego dochodu należy zastosować przewidzianą w Konwencji metodę unikania podwójnego opodatkowania.

Zgodnie z art. 22 ust. 2 lit. a) Konwencji – jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochód, który zgodnie z postanowieniami niniejszej Konwencji podlega opodatkowaniu w Zjednoczonym Królestwie, Polska zwolni taki dochód z opodatkowania, z zastrzeżeniem postanowień punktu b) niniejszego ustępu.

Jeżeli zgodnie z postanowieniami niniejszej Konwencji dochód uzyskany przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce jest zwolniony z opodatkowania w Polsce, Polska może, przy obliczaniu kwoty podatku od pozostałego dochodu lub zysków majątkowych takiej osoby, uwzględnić zwolniony dochód (art. 22 ust. 2 lit. c) Konwencji).

W myśl natomiast art. 27 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – jeżeli podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, oprócz dochodów podlegających opodatkowaniu, zgodnie z ust. 1, osiągał również dochody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych umów międzynarodowych – podatek określa się w następujący sposób:

1. do dochodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym dodaje się dochody zwolnione od tego podatku i od sumy tych dochodów oblicza się podatek według skali określonej w ust. 1,
2. ustala się stopę procentową tego podatku do tak obliczonej sumy dochodów,
3. ustaloną zgodnie z pkt 2 stopę procentową stosuje się do dochodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym.
   
   

Natomiast zgodnie z polskim prawem podatkowym, jeśli najem nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą a więc stanowi odrębne źródło przychodów określane jako tzw. „najem prywatny”, przychody uzyskiwane z tego źródła mogą być opodatkowane w Polsce:

• na zasadach ogólnych – według skali podatkowej (art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) lub,
• ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych (art. 2 ust. 1a ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2017 r., poz.2157, z późn. zm.)
  
  

Zgodnie z art. 9a ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – dochody osiągane przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6, są opodatkowane na zasadach określonych w ustawie, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemne oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.

O zasadach składania wspomnianego oświadczenia stanowi art. 9 ust. 1 ww. ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, w myśl którego – pisemne oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych na dany rok podatkowy podatnik składa naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika, nie później niż do dnia 20 stycznia roku podatkowego. Jeżeli podatnik rozpoczyna prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej w trakcie roku podatkowego, pisemne oświadczenie składa naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika, nie później niż w dniu uzyskania pierwszego przychodu. Oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych na dany rok podatkowy podatnik może złożyć na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej. Jeżeli do dnia 20 stycznia roku podatkowego podatnik nie zgłosił likwidacji działalności gospodarczej lub nie dokonał wyboru innej formy opodatkowania, uważa się, że nadal prowadzi działalność opodatkowaną w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Natomiast stosownie do art. 9 ust. 4 ww. ustawy – w przypadku osiągania przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a, przepisy dotyczące oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych stosuje się odpowiednio, z tym że podatnik rozpoczynający osiąganie takich przychodów w trakcie roku podatkowego składa pisemne oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych za dany rok podatkowy naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika nie później niż do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym osiągnął pierwszy przychód z tego tytułu, albo do końca roku podatkowego, jeżeli pierwszy taki przychód osiągnął w grudniu roku podatkowego.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od osób fizycznych – ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 8,5% przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a do kwoty 100 000 zł; od nadwyżki ponad tę kwotę ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 12,5% przychodów.

Zgodnie z art. 12 ust. 12 ww. ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym do przychodów m.in. z najmu, stosuje się odpowiednio przepisy art. 27 ust. 8-9a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czyli metodę unikania podwójnego opodatkowania.

Skoro zgodnie z art. 6 ust. 1 umowy, dochód z najmu osiągnięty za granicą może być opodatkowany zarówno za granicą jak i w Polsce, to w celu uniknięcia podwójnego opodatkowania, na podstawie cytowanych art. 22 ust. 2 Konwencji oraz art. 27 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stosuje się metodę wyłączenia, która polega na tym, że dochód uzyskany z tytułu najmu nieruchomości położonej za granicą, jest zwolniony z opodatkowania w Polsce, jednakże dla ustalenia stawki podatku od pozostałych dochodów podatnika podlegających opodatkowaniu w Polsce (o ile takie dochody są osiągane) stosuje się stawkę podatku wyliczoną dla całego dochodu osiągniętego zarówno w Polsce jak i za granicą (tzw. metoda wyłączenia z progresją).

Zatem w przypadku metody wyłączenia z progresją dochody uzyskane za granicą są na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania zwolnione od podatku w Polsce, ale dochody te uwzględnia się do ustalania stopy procentowej, według której zapłaci się podatek od polskich przychodów (dochodów) opodatkowanych według skali podatkowej.

Dochody z najmu wpłyną zatem na ustalenie stopy procentowej przy opodatkowaniu dochodów uzyskanych z emerytury polskiej i angielskiej, ale tylko wówczas gdy dochód z najmu będzie również opodatkowany na zasadach ogólnych (według skali).

Natomiast w sytuacji gdy Wnioskodawczyni skutecznie złoży oświadczenie, że uzyskane przychody z najmu opodatkuje ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych, a w Polsce nie uzyska innych przychodów podlegających opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem, wówczas dochody te w Polsce będą zwolnione z opodatkowania a Wnioskodawczyni nie będzie zobowiązana do złożenia PIT-28 i rozliczenia tego dochodu w Polsce.

Podsumowując, dochód uzyskany z najmu domu w Wielkiej Brytanii podlega opodatkowaniu w Wielkiej Brytanii. W Polsce dochód ten pozostanie dochodem zwolnionym z opodatkowania. Wnioskodawczyni nie będzie zobowiązana do złożenia PIT-28 i rozliczenia tego dochodu w sytuacji wyboru formy opodatkowania ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych, Warunkiem jest jednak skuteczne złożenie przez Wnioskodawczynię oświadczenia, że uzyskane przychody z najmu opodatkuje ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych. Natomiast dochód uzyskany z najmu domu w Wielkiej Brytanii opodatkowany na zasadach ogólnych (według skali) będzie miał wpływ na opodatkowanie dochodów z emerytury polskiej i angielskiej. W tej sytuacji dochód ten będzie podlegał wykazaniu w zeznaniu PIT-36.

Stanowisko Wnioskodawczyni dotyczące dochodów z tytułu wynajmu domu w Wielkiej Brytanii jest również nieprawidłowe, gdyż w przypadku opodatkowania dochodu z najmu na zasadach ogólnych dochód ten podlega rozliczeniu w Polsce z zastosowaniem metody wyłączenia z progresją.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.