2018.10.02 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-3.4012.369.2018.1.MK
z 2 października 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 5 lipca 2018 r. (data wpływu 11 lipca 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie skorzystania z możliwości wyboru opodatkowania dostawy nieruchomości oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia nieruchomości – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 lipca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie skorzystania z możliwości wyboru opodatkowania dostawy nieruchomości oraz prawa do doliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Spółka nabyła dwie nieruchomości o powierzchni 471,4 m² każda - lokale niemieszkalne.
Nieruchomości zostały nabyte przez Spółkę od E. Sp. z o.o. (dalej: E.) na podstawie aktu notarialnego repertorium sporządzonego i podpisanego w dniu 16 listopada 2017 r. Właścicielem większości udziałów w Spółce oraz E. jest B.

W umowie określono, że:

E przenosi na rzecz Spółki lokal niemieszkalny numer 8 wraz z prawami z nim związanymi, objęty księgą wieczystą za cenę netto powiększoną o podatek VAT według stawki 23% to jest za cenę w kwocie 3.862.593,60 zł brutto, a Spółka oświadcza, że na to przeniesienie wyraża zgodę;

E. przenosi na rzecz Spółki lokal niemieszkalny numer 9 wraz z prawami z nim związanymi, objęty księgą wieczystą za cenę netto powiększoną o podatek VAT według stawki 23% to jest za cenę w kwocie 3.862.593,60 zł brutto, a Spółka oświadcza, że na to przeniesienie wyraża zgodę.

Co do zasady, dostawa ww. nieruchomości objęta była zwolnieniem z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT. Zamiarem stron było opodatkowanie VAT dostawy ww. nieruchomości.

Z tego powodu, do aktu notarialnego załączono kopię oświadczenia o rezygnacji ze zwolnienia z podatku VAT i wyborze opodatkowania transakcji. Oświadczenie zostało złożone przez obie strony transakcji. W oświadczeniu wskazano, że strony w oparciu o art. 43 ust. 10 ustawy o VAT dla dostawy powyższych nieruchomości rezygnują ze zwolnienia od podatku o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT i wybierają opodatkowanie podatkiem od towarów i usług według stawki 23%.

W oświadczeniu wskazano również, że planowany termin sprzedaży nieruchomości (podpisanie aktów notarialnych) będzie miał miejsce w dniu 16 listopada 2017 roku.

Na kopii oświadczenia widnieje data jego sporządzenia i podpisania (14 listopada 2017 r.) oraz pieczęć Urzędu Skarbowego potwierdzająca złożenie oświadczenia w dniu podpisania aktu notarialnego (16 listopada 2017 roku) lecz przed jego sporządzeniem i podpisaniem. Nabyte przez Spółkę lokale są wykorzystywane wyłącznie na potrzeby działalności opodatkowanej VAT.

Przeniesienie posiadania (odbiór) nieruchomości następowało etapami od 30 listopada 2017 r. Przed tą datą Spółka nie miała dostępu do nieruchomości.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy dostawa nieruchomości objęta co do zasady zwolnieniem z VAT, co do której oświadczenie o rezygnacji ze zwolnienia z podatku VAT i wyborze opodatkowania transakcji zostało doręczone do właściwego organu podatkowego w dniu podpisania aktu notarialnego, lecz przed jego sporządzeniem i podpisaniem, a treść oświadczenia wraz z potwierdzeniem złożenia została załączona do aktu notarialnego, podlega opodatkowaniu VAT?
Czy Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia ww. nieruchomości?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Spółka stoi na stanowisku, że:

Dostawa nieruchomości objęta co do zasady zwolnieniem z VAT, co do której oświadczenie o rezygnacji ze zwolnienia z podatku VAT i wyborze opodatkowania transakcji zostało doręczone do właściwego organu podatkowego w dniu podpisania aktu notarialnego, lecz przed jego sporządzeniem i podpisaniem, a treść oświadczenia wraz z potwierdzeniem złożenia została załączona do aktu notarialnego, podlega opodatkowaniu VAT.
Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia ww. nieruchomości.

UZASADNIENIE

Zgodnie z treścią przepisu art. 43 ust. 10 i 11 ustawy o VAT oświadczenie o wyborze opodatkowania powinno być złożone przed dostawą. Warunek ten został w sprawie spełniony - oświadczenie zostało złożone w dniu 14 listopada 2017 r. zgodnie przez obie strony transakcji. Datę złożenia oświadczenia potwierdza fakt wskazania w nim planowanej daty sprzedaży nieruchomości na 16 listopada 2017 r. Spełnione zatem zostały wszystkie warunki formalne oświadczenia wynikające z art. 43 ust. 10 ustawy o VAT.

Co więcej fakt złożenia oświadczenia w powyższym terminie znajduje potwierdzenie w treści aktu notarialnego, w którym wskazano zarówno datę złożenia oświadczenia (14 listopada 2017 r.) jak i datę jego doręczenia do właściwego urzędu skarbowego. Nie ulega wątpliwości, że oświadczenie zostało złożone dwa dni przed dostawą. Z ww. przepisu wynika, że istotna jest data złożenia oświadczenia, a nie data jego doręczenia, wpływu do urzędu skarbowego.

W piśmiennictwie wskazuje się również, że istotny jest sam fakt złożenia oświadczenia przed dostawą. („Oświadczenie powinno zostać złożone przed dokonaniem transakcji (wydaniem budynku bądź budowli” - A. Bartosiewicz, VAT. Komentarz, wyd. XI, źródło LEX, komentarz do art. 43 ustawy o VAT). Wskazuje się nawet, że oświadczenie może być złożone w treści aktu notarialnego:

„Z punktu widzenia podatkowo-prawnego nie ma jednak przeszkód, aby oświadczenie o wyborze opodatkowania składane było w treści umowy sprzedaży - aktu notarialnego, przed notariuszem. Nie wydaje się, aby istniała konieczność wcześniejszego zawiadamiania organu podatkowego o zamiarze dokonania dostawy nieruchomości, a wymagana dla zbycia nieruchomości forma aktu notarialnego stanowi swoistą gwarancję transparentności dokonywanego obrotu” (J. Koziollek, Rezygnacja ze zwolnienia od podatku VAT dostawy lokalu mieszkalnego przez dewelopera, Prawo Budżetowe Państwa i Samorządu, nr 3(4)/2016, str. 124)

Powyższe dowodzi, że działania Spółki przewyższały standardy wynikające ze wskazanego przepisu. Nie tylko oświadczenie zostało złożone 2 dni przed zawarciem umowy w formie aktu notarialnego, ale informacja o tym wraz z samym oświadczeniem została dołączona do treści aktu i uprzednio doręczona do organu podatkowego. Transakcja została zatem przeprowadzona w pełni transparentnie, z dochowaniem warunków wynikających z ustawy o VAT, tj.:

w treści umowy ujawniono zamiar stron,

zamiar ten był znany również notariuszowi jako osobie zaufania publicznego,

przed zawarciem umowy oświadczenie o wyborze zostało doręczone właściwemu organowi podatkowemu (załączony do aktu egzemplarz oświadczenia zawierał pieczęć świadczącą o wpływie dokumentu do Urzędu Skarbowego),

notariusz zobowiązany był przekazać akt notarialny organowi podatkowemu.

Niewątpliwie celem obowiązkowego zawiadomienia organu podatkowego przed transakcją jest zapewnienie bezpieczeństw obrotu i definitywna decyzja podatnika przed transakcją co do zakresu opodatkowania VAT. Wymóg oświadczenia ma przeciwdziałać sytuacji w której podatnik już po transakcji będzie miał możliwość dowolnej modyfikacji warunków już przeprowadzonej transakcji.

Takiej możliwości w przedmiotowej sprawie nie ma. Strony dokonały definitywnego wyboru opodatkowania transakcji przed jej dokonaniem i powiadomiły o tym organ podatkowy. Kwestia czy doręczenie tego powiadomienia nastąpiło jeden dzień czy kilka godzin przed transakcją nie ma jakiegokolwiek znaczenia. Dlatego podlega opodatkowaniu VAT a przeciwna interpretacja narusza zasadę proporcjonalności.

Prawidłowość powyższego podejścia potwierdził jednoznacznie Naczelny Sąd Administracyjny w niedawnym wyroku z dnia 14 marca 2018 r.:

„Naczelny Sąd Administracyjny w pełni podziela wnioski zawarte w skardze kasacyjnej, iż Sąd pierwszej instancji powinien dostrzec, że wskazane przepisy prawa krajowego, w zakresie, w jakim nie pozwalają na wykazanie przez strony transakcji wyboru opodatkowania transakcji za pomocą innego niepodważalnego dowodu niż oświadczenia, o którym mowa w tych przepisach nie powinny znajdować zastosowania, jako sprzeczne z zasadą proporcjonalności.

Innymi słowy nie jest proporcjonalny wymóg złożenia oświadczenia naczelnikowi urzędu skarbowego o wyborze opodatkowania przed dniem dokonania dostawy, w przypadku, gdy do dostawy dochodzi w dacie zawarcia aktu notarialnego i w tym akcie notarialnym strony złożyły zgodne oświadczenie o rezygnacji ze zwolnienia i wyborze opodatkowania transakcji. Ten akt notarialny z urzędu notariusz przekazuje naczelnikowi urzędu skarbowego.

W kontekście powyższego należy stwierdzić, w okolicznościach niniejszej sprawy, przyjęcie innej wykładni, a to takiej, iż dla uznania skuteczności rezygnacji ze zwolnienia koniecznym jest złożenie do organu podatkowego sformalizowanego oświadczenia o rezygnacji ze zwolnienia podatkowego przed dokonaniem transakcji naruszałby zasadę proporcjonalności”.

Ponadto, w przedmiotowej sprawie (jak wynika z treści przywołanego komentarza) istotne jest również właściwe ustalenie daty dostawy. Wbrew założeniom organu podatkowego, zawarcie umowy może nie prowadzić do przeniesienia prawa do rozporządzania rzeczą jak właściciel, jeśli nie dochodzi jednocześnie do wydania nieruchomości. W orzecznictwie sądowym wskazuje się, że prawo do rozporządzania rzeczą (w szczególności prawo do korzystania z nieruchomości, prawo dysponowania nią), przechodzi na nabywcę dopiero w momencie wydania nieruchomości:

w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 17 stycznia 2012 r. (III SA/Wa 1326/11) wskazano, że:
„W obrocie nieruchomościami obowiązek podatkowy VAT powstaje, niezależnie od regulacji prawa cywilnego, z momentem przekazania fizycznego władztwa. Istotne są skutki ekonomiczne i faktyczne przeniesienia władania nieruchomością, a nie samo zawarcie umowy sprzedaży”.

w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 4 lutego 2010 r. (I SA/Wr 1858/09) wskazano, że:
„Z punktu widzenia powstania obowiązku podatkowego zarówno wydanie towaru, jak i wykonanie usługi należy rozumieć jako czynności faktyczne. W sytuacji dostarczenia towaru do magazynu odbiorcy, wydanie towaru dokonuje się z chwilą objęcia towaru w posiadanie przez odbiorcę, czyli zwykle po wyładowaniu i pokwitowaniu odbioru. Natomiast w sytuacji odebrania towaru z magazynu dostawcy, wydanie towaru dokonuje się z chwilą załadowania i pokwitowania odbioru. Wydania rzeczy nie można natomiast utożsamiać z przeniesieniem własności rzeczy. Tym samym w przypadku dostawy nieruchomości, dla celów określenia momentu powstania obowiązku podatkowego, wydanie towaru w rozumieniu u.p.t.u. może nastąpić w momencie innym niż sporządzenie aktu notarialnego czy zawarcie umowy sprzedaży bez zachowania aktu notarialnego”.

w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 28 maja 2010 r. (I FSK 963/09):
„Z punktu widzenia opodatkowania czynności podatkiem od towarów i usług istotne jest nie tyle przeniesienie prawa własności, lecz przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel. W unormowaniu tym chodzi zatem o aspekt faktyczny sprowadzający się do przekazania faktycznej możliwości dysponowania towarem, a nie rozporządzania nim w sensie prawnym”.

W tym ujęciu, tym bardziej oświadczenie zostało złożone przed dostawą, która nastąpiła najwcześniej w dniu 30 listopada 2017 r.

Skoro zatem Spółka prowadzi działalność, która jest opodatkowana, a przy tym lokal wykorzystywany jest wyłącznie dla celów tej działalności, to dostawa ww. nieruchomości podlega opodatkowaniu VAT, a Spółce przysługuje z tytułu ich nabycia prawo do odliczenia podatku naliczonego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Towarami – według art. 2 pkt 6 ustawy – są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednocześnie należy zaznaczyć, że w oparciu o art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zgodnie z przepisem art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy VAT, dostawa budynków, budowli i ich części jest zwolniona z VAT, chyba, że:

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Jednocześnie, w świetle definicji zawartej w art. 2 pkt 14 ustawy VAT, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

wybudowaniu lub
ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Jednocześnie należy zwrócić uwagę, że zwolnienie uregulowane w przepisie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy VAT ma charakter zwolnienia fakultatywnego, gdyż w myśl art. 43 ust. 10 ustawy podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

Zgodnie z art. 43 ust. 11 ustawy oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;
planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części;
adres budynku, budowli lub ich części.

W odniesieniu do prawa do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego przy nabyciu Nieruchomości wskazać należy, że zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

nabycia towarów i usług,
dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy o VAT. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

I tak, zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Spółka nabyła dwie nieruchomości - lokale niemieszkalne. Nieruchomości zostały nabyte przez Spółkę od E. Sp. z o.o. (dalej: E.) na podstawie aktu notarialnego sporządzonego i podpisanego w dniu 16 listopada 2017 r. Właścicielem większości udziałów w Spółce oraz E. jest B.

W umowie określono, że:

E. przenosi na rzecz Spółki lokal niemieszkalny numer 8 wraz z prawami z nim związanymi, objęty księgą wieczystą za cenę netto powiększoną o podatek VAT według stawki 23% to jest za cenę w kwocie 3.862.593,60 zł brutto, a Spółka oświadcza, że na to przeniesienie wyraża zgodę;

E. przenosi na rzecz Spółki lokal niemieszkalny numer 9 wraz z prawami z nim związanymi, objęty księgą wieczystą za cenę netto powiększoną o podatek VAT według stawki 23% to jest za cenę w kwocie 3.862.593,60 zł brutto, a Spółka oświadcza, że na to przeniesienie wyraża zgodę.

W treści aktu notarialnego wskazano, że notariusz poinformował strony umowy o skutkach wynikających z art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt l0a oraz ust. 10 ustawy o VAT oraz o skutkach wynikających z art. 2 pkt 4 lit. a ustawy z dnia 9 września 2000 roku o podatku od czynności cywilnoprawnych. Co do zasady, dostawa ww. nieruchomości objęta była zwolnieniem z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT. Zamiarem stron było opodatkowanie VAT dostawy ww. nieruchomości. Z tego powodu, do aktu notarialnego załączono kopię oświadczenia o rezygnacji ze zwolnienia z podatku VAT i wyborze opodatkowania transakcji. Oświadczenie zostało złożone przez obie strony transakcji. W oświadczeniu wskazano, że strony w oparciu o art. 43 ust. 10 ustawy o VAT dla dostawy powyższych nieruchomości rezygnują ze zwolnienia od podatku o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT i wybierają opodatkowanie podatkiem od towarów i usług według stawki 23%. W oświadczeniu wskazano również, że planowany termin sprzedaży nieruchomości (podpisanie aktów notarialnych) będzie miał miejsce w dniu 16 listopada 2017 roku. Na kopii oświadczenia widnieje data jego sporządzenia i podpisania (14 listopada 2017 r.) oraz pieczęć Urzędu Skarbowego potwierdzająca złożenie oświadczenia w dniu podpisania aktu notarialnego (16 listopada 2017 roku) lecz przed jego sporządzeniem i podpisaniem. Nabyte przez Spółkę lokale są wykorzystywane wyłącznie na potrzeby działalności opodatkowanej VAT. Przeniesienie posiadania (odbiór) nieruchomości następowało etapami od 30 listopada 2017 r. Przed tą datą Spółka nie miała dostępu do nieruchomości.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy dostawa nieruchomości objęta co do zasady zwolnieniem z VAT, co do której oświadczenie o rezygnacji ze zwolnienia z podatku VAT i wyborze opodatkowania transakcji zostało doręczone do właściwego organu podatkowego w dniu podpisania aktu notarialnego, lecz przed jego sporządzeniem i podpisaniem, a treść oświadczenia wraz z potwierdzeniem złożenia została załączona do aktu notarialnego, podlega opodatkowaniu VAT oraz czy Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia ww. nieruchomości.

Podkreślić należy, że z uwagi na przywołane uregulowania, rezygnacji ze zwolnienia od podatku, o której mowa w art. 43 ust. 10 ustawy o VAT, można dokonać wyłącznie w odniesieniu do zwolnienia od podatku określonego na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Jak wskazał Wnioskodawca, nabył dwie nieruchomości, które objęte były zwolnieniem na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Jednakże zamiarem stron było opodatkowanie VAT dostawy ww. nieruchomości.

Możliwość zastosowania zwolnienia na podstawie tego artykułu pozwala na opodatkowanie transakcji po spełnieniu łącznie warunków wymienionych w art. 43 ust. 10 i 11 ustawy. Rezygnacja ze zwolnienia i zastosowanie właściwej stawki podatku dla dokonywanej transakcji może mieć miejsce w przypadku gdy Strony transakcji są zarejestrowane jako podatnicy VAT czynni i przed dniem dokonania dostawy tych obiektów złożą oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, przy czym oświadczenie to musi zawierać elementy wskazane w art. 43 ust. 11 ustawy. Ponadto, z przywołanego wyżej art. 43 ust. 10 pkt 2 ustawy o VAT jasno wynika, że oświadczenie takie musi być złożone „przed dniem dokonania dostawy” obiektów budowlanych. Termin do złożenia oświadczenia ma charakter materialnoprawny, nie może on podlegać przywróceniu. Niemożliwe również będzie skuteczne złożenie oświadczenia jeżeli transakcja dostawy nieruchomości została już dokonana.

Należy w tym miejscu zauważyć, że z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że do dostawy Nieruchomości doszło w dniu 16 listopada 2017 r. ponieważ w tym dniu została podpisana umowa sprzedaży pomiędzy stronami transakcji. Bez znaczenia dla określenia terminu sprzedaży Nieruchomości (obowiązku podatkowego) jest fakt, że wydanie Nieruchomości nastąpiło w okresie późniejszym tj. od 30 listopada 2017 r. Natomiast oświadczenie w Urzędzie Skarbowym złożone zostało w dniu 16 listopada 2017 r. (na kopii oświadczenia widnieje data jego sporządzenia i podpisania 14 listopada 2017 r.) czyli w dniu dokonania dostawy.

Oznacza to, że w przedmiotowej sprawie brak jest przesłanek do opodatkowania transakcji w związku z art. 43 ust. 10 i 11 ustawy. A zatem sprzedaż nieruchomości powinna korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. W konsekwencji, należy stwierdzić, że Zainteresowany nie jest uprawniony do obniżenia kwoty VAT należnego o kwotę VAT naliczonego przy nabyciu nieruchomości.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy uznano za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin