Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT1-2.4012.539.2018.2.PS
z 20 września 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 10 lipca 2018 r. (data wpływu 13 lipca 2018 r.), uzupełnionym w dniu 10 sierpnia 2018 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• braku obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego odliczonego przy nabyciu maszyn rolniczych – jest prawidłowe;
• zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług, przekazania części gospodarstwa rolnego – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 lipca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniu 10 sierpnia 2018 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego odliczonego przy nabyciu maszyn rolniczych oraz zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług, przekazania części gospodarstwa rolnego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe.

Jest Pan właścicielem gospodarstwa rolnego od 2008 r. Jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT. W związku z powyższym od dnia zarejestrowania nabywał Pan maszyny rolnicze wchodzące w skład gospodarstwa rolnego, od których na podstawie dokumentujących transakcje faktur VAT odliczał podatek. Ostatnie tego typu transakcje miały miejsce 2 lata temu, a więc nie upłyną jeszcze 5 letni okres korekty. W najbliższym czasie, mając na uwadze swoje oraz żony problemy zdrowotne, a także zbliżający się czas, w którym osiągnie wiek emerytalny oraz w związku z możliwością skorzystania ze środków przeznaczonych na rozwój i wsparcie młodego pokolenia, których beneficjentem miałby zostać Pana córka, zamierza Pan przekazać część gospodarstwa rolnego córce. Częścią, która ma zostać przekazana będą tylko grunty rolne o łącznej powierzchni ok 10-14 ha. Transakcja ma dojść do skutku drogą darowizny (przekazania). Transakcji tej towarzyszyć będą następujące okoliczności:

1. Do dnia przekazania nadal chce Pan pozostać czynnym podatnikiem VAT oraz w dalszym ciągu prowadzić gospodarstwo rolne.
2. Pozostałe składniki gospodarstwa, w tym część gruntów oraz wszystkie posiadane dotąd maszyny rolnicze, a zwłaszcza te przy których nabyciu skorzystał Pan z możliwości odliczenia VAT, pozostaną jego własnością i będą przez niego wykorzystywane do wykonywania działalności rolniczej jak dotychczas.
3. Grunty przekazane córce nie zmienią swojego dotychczasowego przeznaczenia i będą, jak do tej pory wykorzystywane przez nią w kierunku rolniczym.
4. Córka Pana w dniu przekazania nie będzie czynnym podatnikiem VAT. Córka chce w przyszłości zarejestrować się jako czynny podatnik VAT.
5. W późniejszym czasie chce Pan przekazać córce pozostałą część gospodarstwa rolnego, tj. wszystkie jego składniki materialne i niematerialne.
6. Zaznacza Pan, że od gruntów rolnych, które mają stać się przedmiotem darowizny (przekazania) nie był przez niego, jako podatnika, odliczany VAT.
7. Córka nie posiada własnego gospodarstwa rolnego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

• Czy w związku z transakcją opisaną powyżej, w okolicznościach jej towarzyszących, a wskazanych w pkt 1 do 7 zmuszony Pan będzie dokonać zwrotu wcześniej odliczonego (a zwróconego) VAT od zakupionych w ciągu ostatnich 2 lat maszyn, dla których nie minął jeszcze 5 letni okres korekty, o którym mowa w art. 91 ustawy o VAT?
• Czy przekazanie części gospodarstwa rolnego w postaci samych gruntów, może być objęte zwolnieniem podatkowym, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, a zatem traktowane jako dostawa gruntów niezabudowanych innych niż tereny budowlane?
• Czy grunty rolne, które mają być przekazane przez Pana można uznać za zorganizowaną część przedsiębiorstwa (gospodarstwa rolnego) i tym samym transakcja ta będzie objęta wyłączeniem, o którym mowa w art. 6 ust. 1 ustawy o VAT (alternatywnie z pkt 2)?

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z opisaną transakcją nie będzie zobowiązany do dokonania zwrotu wcześniej odliczonego VAT od zakupionych maszyn rolniczych, twierdzenie takie wynika bowiem z tego, że maszyny te pozostaną Pana własnością i nie ulegnie zmianie ich przeznaczenie, w związku z tym, nadal będą wykorzystywane do prowadzenia gospodarstwa rolnego i wszelkich czynności z tym związanych, ewentualny obowiązek dokonania korekty mógłby dotyczyć przekazywanych gruntów, tylko wtedy gdyby przy ich nabyciu odliczyłby VAT, tak jednak nie było. Podobnie sama darowizna nie spowoduje u nabywcy (córki) powstania obowiązku korekty podatku od nabytych maszyn, skoro to nie one ulegają przekazaniu, skoro Pan sam nie jest również zobowiązany do takiej korekty.

W Pana opinii nieruchomości gruntowe, które mają być przekazane córce można traktować jako tereny niezabudowane i takie, które nie stanowią terenów budowlanych, a zatem ich dostawa podlega zwolnieniu, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9. Po pierwsze, grunty te nie są zabudowane, bowiem nie są na nich posadowione żadne budynki budowlane. Po drugie, grunty te nie stanowiły i nie stanowią terenu budowlanego, ponieważ nie zostały objęte decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowaniu przestrzennym (nie mają przeznaczenia pod zabudowę). Ich przeznaczenie jest typowo rolnicze – uprawa roślin, produkcja roślinna. Stanowisko to podkreśla również fakt, że przekazane grunty będą w dalszym ciągu formalnie i faktycznie wykorzystywane jako grunty rolne, bowiem nabywca w przyszłości będzie również prowadzić i rozwijać własne gospodarstwo, w którego skład wejdą, z takim też zamiarem córka Pana chce przyjąć od niego te grunty i skorzystać z programu dla młodych rolników.

Pana zdaniem, biorąc pod uwagę fakt, że nabywca skorzysta z programu rozwojowego dla młodych rolników nie ma potrzeby przekazania mu, oprócz gruntów, innych składników gospodarstwa. Chce Pan przekazać tylko połowę gospodarstwa (tę połowę gruntów) ze wszystkimi przynależnymi do nich zobowiązaniami lub obciążeniami.

Pana zdaniem, nie ma potrzeby by córka w celu uchronienia się od konieczności korygowania podatku musiała z chwilą przekazania być zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT. Skoro obowiązek korekty nie będzie ciążył na Panu, to fakt ten nie ma znaczenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych zdarzeń przyszłych jest:

• prawidłowe – w zakresie braku obowiązku dokonania korekty odliczonego podatku naliczonego przy nabyciu maszyn rolniczych;
• nieprawidłowe – w zakresie zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług, przekazania części gospodarstwa rolnego.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary – stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do postanowień art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Przepis art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług stanowi, że pod pojęciem zorganizowanej części przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Podstawowym wymogiem dla uznania, że transakcja dotyczy zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest więc to, aby stanowiła ona zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział, itp. Przy czym w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze.

Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalne, niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać uznany za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach takich, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

1. istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania,
2. zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,
3. składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,
4. zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Zgodnie z unormowaniami zawartymi w art. 7 ust. 2 ww. ustawy, w pewnych, ściśle określonych przypadkach, również nieodpłatne przekazanie towarów należy uznać za spełniające definicję odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie art. 5 ust. 1 podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Stosownie do art. 7 ust. 2 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne darowizny

• jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Stawka podatku – zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług – wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Przez tereny budowlane - w myśl art. 2 pkt 33 ustawy - rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Zgodnie z art. 91 ust. 1 ustawy, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2–10a, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2– 6, 10 lub 10a lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego

Na podstawie ust. 2 powołanego artykułu, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Zgodnie z art. 91 ust. 2a ustawy, obowiązek dokonywania korekt w ciągu 10 lat, o którym mowa w ust. 2, nie dotyczy opłat rocznych pobieranych z tytułu oddania gruntu w użytkowanie wieczyste; w przypadku tych opłat przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio.

Na podstawie ust. 3 cyt. artykułu, korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej – w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy.

W przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty (art. 91 ust. 4 ustawy).

Zgodnie z art. 91 ust. 5 ustawy, w przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 – w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy.

W myśl art. 91 ust. 6 ustawy, w przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:

1. opodatkowane – w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane z czynnościami opodatkowanymi;
2. zwolnione od podatku lub nie podlegały opodatkowaniu – w celu dokonania korekty przyjmuj e się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane wyłącznie z czynnościami zwolnionymi od podatku lub niepodlegającymi opodatkowaniu.

Przepisy ust. 1–6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi (art. 91 ust. 7 ustawy).

Zgodnie z art. 91 ust. 7a ustawy, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty.

W myśl ust. 7b tego artykułu, w przypadku towarów i usług innych niż wymienione w ust. 7a, wykorzystywanych przez podatnika do działalności gospodarczej, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 1, ust. 2 zdanie trzecie i ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 7c.

W myśl art. 91 ust. 9 ustawy, w przypadku transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa korekta określona w ust. 1-8 jest dokonywana przez nabywcę przedsiębiorstwa lub nabywcę zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Analiza przedstawionego zdarzeń przyszłych oraz treści przywołanych przepisów prawa podatkowego prowadzi do wniosku, że w związku z nieodpłatnym zbyciem w formie darowizny części gospodarstwa rolnego (gruntów) nie będzie Pan zobowiązany dokonać korekty odliczonego podatku naliczonego przy nabyciu maszyn rolniczych na zasadach wynikających z przywołanych przepisów art. 91 ustawy, gdyż – jak wskazano we wniosku – nie będą one przedmiotem tego zbycia. Tym samym stanowisko o braku obowiązku dokonania korekty uprzednio odliczonego podatku naliczonego należało uznać za prawidłowe.

Przy czym zbywanych gruntów nie można uznać za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, gdyż nie są one wyodrębnione organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie w prowadzonym gospodarstwie, co oznacza, że nie będą spełniać definicji zorganizowanej części przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy i art. 6 ust. 1 nie znajdzie zastosowania. Jednocześnie do zbycia gruntów – wbrew Pana twierdzeniu – nie znajdzie zastosowania art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy i czynność ta nie będzie korzystać ze zwolnienia od podatku. Wskazać bowiem należy, że z uwagi na fakt, że – jak wskazał Pan we wniosku – przy ich nabyciu nie przysługiwało Panu prawo do odliczenia podatku naliczonego, ich przekazanie w drodze darowizny, stosownie do dyspozycji art. 7 ust. 2 pkt 2 ustawy, nie będzie opodatkowane podatkiem od towarów i usług i przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie znajdą zastosowania do tej czynności.

Należy wskazać, że pojęcia „nie podlega opodatkowaniu” i „zwalnia się od podatku” nie są tożsame – pomimo, że prowadzą do identycznego skutku podatkowego (brak obowiązku wykazania podatku należnego).

Z uwagi na fakt, że darowizna nie będzie korzystać ze zwolnienia od podatku określonego w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów, ale nie będzie w ogóle objęta przepisami ustawy o podatku od towarów i usług, oceniając Pana stanowisko w tym zakresie należało uznać za nieprawidłowe.

Końcowo należy wskazać, że niniejsza interpretacja wydana została jedynie w zakresie zadanych pytań, a pozostałe kwestie w odniesieniu, do których nie postawił Pan pytań nie były przedmiotem merytorycznej analizy.

Niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionych we wniosku zdarzeń przyszłych, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzeń przyszłych przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.