Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT1-2.4012.583.2018.2.KSZ
z 20 września 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 27 lipca 2018 r. (data wpływu 2 sierpnia 2018 r.) uzupełnionym w dniu 10 września (data wpływu) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki związane wyłącznie z działalnością punktu widokowego oraz prawa do częściowego odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących ponoszone wydatki związane z całym budynkiem – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 sierpnia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek uzupełniony 10 września 2018 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki związane wyłącznie z działalnością punktu widokowego oraz prawa do częściowego odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących ponoszone wydatki związane z całym budynkiem.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujące stany faktyczne i zdarzenia przyszłe.

Gmina (dalej: Gmina) jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: VAT).

Gmina zamierza przeprowadzić inwestycję (dalej: Inwestycja) polegającą na budowie punktu widokowego na dawnym szybie pokopalnianym w ramach porozumienia na rzecz realizacji projektu pod nazwą „…”. Obiekt po byłym szybie kopalnianym wykorzystywany jest obecnie przez Gminę m.in. w celach sportowych, tj. zarówno na zewnętrznej fasadzie szybu jak i wewnątrz szybu znajdują się ścianki wspinaczkowe. Ścianki wspinaczkowe obsługiwane są przez zewnętrzną firmę (operatora). Gmina nie uzyskuje w związku z ich funkcjonowaniem żadnych dochodów. Co więcej, w przedmiotowym budynku znajdują się również pomieszczenia nieodpłatnie użytkowane przez Ochotniczą Straż Pożarną. Również w tym zakresie Gmina nie uzyskuje żadnych dochodów. Obiekt ten nie jest obecnie wykorzystywany w żaden inny sposób.

W ramach realizacji Inwestycji, Gmina zamierza stworzyć punkt widokowy na szczycie przedmiotowego obiektu. Gmina po zrealizowaniu Inwestycji zamierza pobierać opłaty od każdego podmiotu, na rzecz, którego świadczyć będzie usługę wstępu na punkt widokowy. Gmina zamierza wystąpić z wnioskiem o klasyfikację statystyczną przedmiotowej usługi, jednakże na ten moment Gmina nie posiada jeszcze takiej klasyfikacji. W ocenie Gminy usługi wstępu na punkt widokowy powinny być klasyfikowane do grupowania PKWiU 93.29.19.0 „Pozostałe usługi związane z rekreacją, gdzie indziej niesklasyfikowane”. Gmina nie planuje udostępniania punktu widokowego w sposób nieodpłatny.

Gmina ubiega się o przyznanie dofinansowania na realizację przedmiotowej Inwestycji.

W ramach przedmiotowego zadania Gmina ponosi/będzie podnosić następujące wydatki:

• związane wyłącznie z działalnością punktu widokowego - tj. w szczególności wydatki związane z utworzeniem szklanego tarasu widokowego, utworzeniem windy zewnętrznej, utworzeniem zewnętrznej klatki schodowej, a także inne wydatki związane z utworzeniem infrastruktury niezbędnej do obsługi ruchu turystycznego na punkcie widokowym,
• związane z całym budynkiem - tj. w szczególności wydatki związane z utworzeniem węzła sanitarnego, wydatki związane z dokumentacją projektową etc.

Po zakończeniu realizacji Inwestycji, Gmina będzie ponosić również wydatki bieżące związane z funkcjonowaniem przedmiotowego obiektu, a także wydatki inwestycyjne związane z modernizacją obiektu. Przedmiotowe wydatki można podzielić na dwie kategorie:

• związane wyłącznie z działalnością punktu widokowego,
• związane z całym budynkiem.

Z tytułu świadczenia przedmiotowych usług/dostawy towarów, kontrahenci wystawiają/będą wystawiać na rzecz Gminy faktury VAT z wykazanymi kwotami podatku.

Dla potrzeb niniejszego wniosku ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tj. Dz. U. z 2017 r. poz. 1221 ze zm.) określana będzie dalej, jako „ustawa o VAT”, natomiast rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników (tj. Dz. U. z 2015 r. poz. 2193) określane będzie dalej, jako „Rozporządzenie”.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że zamiarem Gminy jest udostępnienie punktu widokowego dla zainteresowanych przez cały rok. Punkt widokowy będzie znajdował się na dawnym szybie pokopalnianym. W/na tym budynku znajdują się również ścianki wspinaczkowe, w budynku znajdują się również pomieszczenia nieodpłatnie używane przez Ochotniczą Straż Pożarną. W konsekwencji, na teren obiektu będą mogły wejść zarówno osoby korzystające ze ścianek wspinaczkowych, pracownicy Ochotniczej Straży Pożarnej, jak i osoby zainteresowane skorzystaniem z punktu widokowego. Wszystkie te osoby/podmioty będą mogły korzystać z określonej części infrastruktur powstałej w ramach przedmiotowej Inwestycji (dotyczy to np. węzłów sanitarnych). Gmina jest w stanie określić precyzyjnie, które wydatki związane będą z taką właśnie infrastrukturą. W stosunku do wydatków poniesionych na taką infrastrukturę, Gmina chciałaby dokonać odliczenia VAT przy zastosowaniu proporcji (prewspółczynnika) wynikającej z Rozporządzenia.

Jednakże w ramach Inwestycji powstaje również infrastruktura związana tylko i wyłącznie z działalnością punktu widokowego (tj. w szczególności zewnętrzna klatka schodowa oraz winda, szklany punkt widokowy, a także infrastruktura niezbędna do obsługi ruchu turystycznego na punkcie widokowym). Udostępniona będzie ona tylko i wyłącznie podmiotom zainteresowanym wejściem na punkt widokowy. Nie będzie ona wykorzystywana przez inne podmioty/osoby. Gmina jest w stanie określić precyzyjnie, które wydatki związane będą z taką właśnie infrastrukturą. W stosunku do wydatków na tę infrastrukturę Gmina chciałaby dokonać pełnego odliczenia VAT. Gmina jest w stanie wykluczyć możliwość korzystania przez inne podmioty/osoby z infrastruktury związanej z działalnością punktu widokowego. Jak już Gmina wskazała powyżej, infrastruktura związana tylko i wyłącznie z działalnością punktu widokowego udostępniona będzie wyłącznie podmiotom/osobom zainteresowanym wejściem na punkt widokowy – osoby takie będą musiały uiścić odpowiednią opłatę za wstęp na teren punktu widokowego i w konsekwencji będą mogły korzystać z infrastruktury związanej z punktem widokowym. Inne podmioty/osoby nie będą miały technicznej możliwości skorzystania z punktu widokowego bez uiszczenia opłaty za wstęp na przedmiotowy obiekt. Gmina będzie ponosić wydatki bieżące związane tylko i wyłącznie z działalnością punktu widokowego, tj. w szczególności wydatki na utrzymanie infrastruktury związanej z punktem widokowym (drobne remonty, konserwacja windy), wydatki na utrzymanie czystości.

Na pytanie: „W jaki sposób Gmina ma zamiar rozliczyć tzw. media (np. woda, energia elektryczna), czy zostaną zamontowane podliczniki dla punktu widokowego?” Wnioskodawca wskazał, że na ten moment nie podjął jeszcze ostatecznej decyzji, co do rozliczania tzw. mediów na terenie punktu widokowego. Zamiarem Gminy jest jednak zainstalowanie osobnych podliczników, które będą wskazywać zużycie mediów na terenie infrastruktury związanej z punktem widokowym.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy Gmina będzie miała pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących ponoszone wydatki związane wyłącznie z działalnością punktu widokowego (tj. zarówno inwestycyjne jak i bieżące)?
2. Czy Gmina będzie miała prawo do odliczenia części podatku naliczonego z faktur dokumentujących ponoszone wydatki związane z całym budynkiem (tj. zarówno inwestycyjne jak i bieżące), przy zastosowaniu sposobu określenia proporcji z Rozporządzenia właściwego dla Urzędu Miejskiego?

Zdaniem Wnioskodawcy:

1. Gmina będzie miała pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących ponoszone wydatki związane wyłącznie z działalnością punktu widokowego (tj. zarówno inwestycyjne jak i bieżące).
2. Gmina będzie miała prawo do odliczenia części podatku naliczonego z faktur dokumentujących ponoszone wydatki związane z całym budynkiem (tj. zarówno inwestycyjne jak i bieżące), przy zastosowaniu sposobu określenia proporcji z Rozporządzenia właściwego dla Urzędu Miejskiego.

Uzasadnienie.

Ad. 1

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z pewnymi zastrzeżeniami niemającymi zastosowania w przedmiotowej sytuacji. W świetle ust. 2 niniejszego przepisu, kwotę podatku naliczonego stanowi suma podatku określona w fakturach otrzymanych przez podatnika. Z treści wskazanej powyżej regulacji wynika zatem, iż prawo do odliczenia VAT naliczonego przysługuje przy łącznym spełnieniu dwóch przesłanek, tj.:

• nabywcą towarów/usług jest podatnik VAT oraz
• nabywane towary/usługi są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności opodatkowanych VAT.

Zdaniem Gminy, w analizowanym przypadku, w związku z zamiarem pobierania opłat za wstęp na punkt widokowy, powyższe przesłanki będą spełnione i tym samym, stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, Gminie będzie przysługiwać prawo do pełnego odliczenia VAT naliczonego wykazanego na fakturach VAT dokumentujących wydatki związane wyłącznie z działalnością punktu widokowego (tj. zarówno wydatki inwestycyjne jak i bieżące).

W ocenie Gminy, za bezsporny należy uznać fakt, iż ponoszone wydatki inwestycyjne i bieżące związane wyłącznie z działalnością punktu widokowego będą bezpośrednio związane z odpłatnym wstępem na punkt widokowy. Bez ich poniesienia, świadczenie przedmiotowych usług opodatkowanych VAT byłoby utrudnione a nawet niemożliwe. Jednocześnie, świadczenie usług wstępu na punkt widokowy jest uzależnione od utrzymania przedmiotowej infrastruktury w odpowiednim stanie, co jest możliwe poprzez ponoszenie wydatków na jego modernizację oraz bieżące funkcjonowanie.

Powyższe stanowisko Gminy znajduje potwierdzenie m.in. w Interpretacji Indywidualnej z dnia 13 stycznia 2017 r., sygn. 3063-ILPP1-1.4512.155.2016.l.SJ, w której Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdził, że: „rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. W omawianej sprawie obydwa warunki, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy są/będą spełnione, ponieważ Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT, a wydatki związane z budynkiem Regionalnej Szkoły Turystycznej, są/będą miały związek z wykonywanymi przez niego czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług, tj. z odpłatnym udostępnianiem całego przedmiotowego budynku na rzecz Powiatu w oparciu o umowę dzierżawy.

Reasumując, w związku z wykorzystywaniem całego budynku Regionalnej Szkoły Turystycznej przez Gminę na potrzeby odpłatnego udostępniania na podstawie umowy dzierżawy na rzecz Powiatu, Gminie przysługuje/będzie przysługiwało prawo do odliczenia pełnych kwot podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki związane z budynkiem RST”.

Podobnie w Interpretacji Indywidualnej z dnia 9 czerwca 2016 r., sygn. ILPP3/4512-1-93/16-2/TK, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu stwierdził, że: „(,..)prawo do odliczenia podatku naliczonego, jako integralna część systemu VAT, w zasadzie nie może być ograniczane, ani pod względem czasu, ani też pod względem zakresu przedmiotowego. Nie jest to, bowiem wyjątkowy przywilej podatnika, lecz jego fundamentalne prawo. Możliwość wykonania tego prawa powinna być zapewniona niezwłocznie i względem wszystkich kwot podatku, które zostały pobrane (naliczone) od transakcji związanych z zakupami. Decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia ma zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi.

Analizując okoliczności przedstawione we wniosku, w kontekście obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa, należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie są/będą spełnione przesłanki, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy, warunkujące prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony. Bowiem Wnioskodawca jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT, a wydatki ponoszone w związku z wydzierżawianymi lokalami użytkowymi są/będą związane z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług, tj. odpłatnym wydzierżawianiem lokali użytkowych przez Gminę podlegającym opodatkowaniu podatkiem VAT, niekorzystającym ze zwolnienia od tego podatku”.

Podobne stanowisko zaprezentował również Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 16 czerwca 2014 r., sygn. ILPP2/443-325/14-2/MN, gdzie wskazał, że „Gminie przysługuje/przysługiwać będzie prawo do pełnego odliczenia VAT naliczonego od wydatków bieżących oraz inwestycyjnych poniesionych na modernizację lokali użytkowych, których odpłatne udostępnienie przez Gminę na rzecz najemców (na podstawie umowy najmu), stanowi/będzie stanowić czynność opodatkowaną podatkiem VAT”.

Mając na uwadze powyższe, w opinii Gminy, będzie jej przysługiwać prawo do odliczenia pełnych kwot VAT naliczonego wykazanego na fakturach VAT dokumentujących zarówno wydatki inwestycyjne jak i bieżące związane wyłącznie z działalnością punktu widokowego.

Ad. 2

Stosownie do treści art. 86 ust. 2a ustawy o VAT, w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 - w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej „sposobem określenia proporcji”. Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.

Zdaniem Gminy, będące przedmiotem wniosku wydatki związane z całym budynkiem będą miały w części związek z wykonywaną przez Gminę działalnością gospodarczą. Bowiem jak Gmina wskazała powyżej, w zakresie czynności opodatkowanych VAT (tj. w zakresie odpłatnego wstępu na punkt widokowy), zdaniem Gminy, będzie ona działała, jako podatnik VAT w ramach prowadzonej samodzielnie działalności gospodarczej (w rozumieniu art. 15 ust. 6 ustawy o VAT w związku z art. 15 ust. 2 cyt. ustawy).

Ponadto, wskazane powyżej wydatki są ponoszone w części również w związku z występującymi po stronie Gminy zdarzeniami spoza zakresu VAT, tj. w szczególności z działalnością ścianek wspinaczkowych. Nie ulega wątpliwości, iż tego rodzaju wydatki dotyczą towarów i usług wykorzystywanych do celów innych niż działalność gospodarcza.

W konsekwencji, Gmina stoi na stanowisku, iż w analizowanym przypadku, przysługuje jej prawo do odliczenia odpowiedniej części podatku naliczonego od ponoszonych wydatków związanych z całym budynkiem, ustalonej zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej.

W art. 86 ust. 2a ustawy o VAT ustawodawca wskazał wyraźnie, iż sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć. Ponadto, zgodnie z art. 86 ust. 22 ustawy o VAT, minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia, określić w przypadku niektórych podatników sposób określenia proporcji uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć oraz wskazać dane, na podstawie, których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem tego sposobu określenia proporcji, uwzględniając specyfikę prowadzenia działalności przez niektórych podatników i uwarunkowania obrotu gospodarczego.

W konsekwencji, na mocy powyższej delegacji Minister Finansów wydał Rozporządzenie, w którym wskazał m.in. dla jednostek samorządu terytorialnego sposób określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej działalności. Metoda najbardziej odpowiadająca specyfice działalności Gminy została przewidziana w § 3 ust. 2 Rozporządzenia, zgodnie, z którym za sposób określenia proporcji uznaje się w przypadku urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego sposób ustalony według wzoru:

Ax100

X=-----------

D_UJST

gdzie poszczególne symbole oznaczają:

X - proporcję określoną procentowo, zaokrągloną w górę do najbliższej liczby całkowitej,

A - roczny obrót z działalności gospodarczej zrealizowany przez urząd obsługujący jednostkę samorządu terytorialnego, stanowiący część rocznego obrotu jednostki samorządu terytorialnego z działalności gospodarczej,

DUJST- dochody wykonane urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego.

Zdaniem Gminy, w celu określenia, w jakiej części ponoszone wydatki związane z całym budynkiem służą działalności gospodarczej Gminy, należy wykorzystać wskazaną preproporcję. Podkreślenia wymaga, iż przedmiotowy obiekt jest wykorzystywany w działalności Urzędu Miejskiego (tj. nie jest wykorzystywany przez żadną inną jednostkę organizacyjną Gminy). W konsekwencji zastosowanie powinien znaleźć prewspółczynnik skalkulowany dla Urzędu Miejskiego.

W związku z powyższym, zdaniem Gminy, w odniesieniu do wydatków związanych z całym budynkiem, celem ustalenia możliwej do odliczenia części podatku naliczonego od tych wydatków, Gmina powinna dokonać alokacji wydatków związanych z czynnościami opodatkowanymi (odpłatne usługi wstępu na punkt widokowy) oraz pozostającymi poza zakresem VAT przy zastosowaniu preproporcji skalkulowanej dla Urzędu Miejskiego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych stanów faktycznych i zdarzeń przyszłych jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie opisu zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Jednocześnie należy wskazać, że w zakresie zastosowania 8% stawki podatku dla świadczonych usług odpłatnego wstępu na punkt widokowy wydano postanowienie nr 0115-KDIT1-2.4012.690.2018.1.KSZ.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałych stanów faktycznych przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzeń, a w przypadku zdarzeń przyszłych stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.