przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawcy są osobami fizycznymi zamieszkałymi na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Wnioskodawcy prowadzą działalność gospodarczą w ramach założonej przez siebie spółki cywilnej. W ramach tej działalności gospodarczej Wnioskodawcy prowadzą działalność handlową polegającą na sprzedaży kondensatu dymu wędzarniczego oraz maszyn generujących chmurę dymu wędzarniczego w oparciu o ten kondensat. Spółka cywilna Wnioskodawców jest dystrybutorem kondensatu dymu wędzarniczego – firmy X. Technologia ta pozwala na wędzenie produktów spożywczych, głównie wędlin, ze znacznym ograniczeniem szkodliwych dla zdrowia, kancerogennych substancji chemicznych, powstałych w trakcie tradycyjnego procesu wędzenia środków spożywczych (spalanie drewna lub wiórów drewnianych).

W ramach doświadczenia pozyskanego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawcy uzyskali (wytworzyli) informacje (wiedzę), które są wykorzystywane w prowadzonej przez nich działalności handlowej. Informacje te mają charakter niejawny, albowiem nie są powszechnie znane lub łatwo dostępne. Informacje te są zidentyfikowane, albowiem zostały zapisane w postaci dokumentu papierowego, przechowywanego przez Wnioskodawców w sposób uniemożliwiający zapoznanie się z nim innym osobom. Informacje te są istotne, albowiem są ważne i użyteczne z punktu sprzedawanych produktów. W oparciu o te informacje Wnioskodawcy w ramach spółki cywilnej osiągają znaczną ilość sprzedaży oferowanych produktów, stawiając spółkę cywilną Wnioskodawców wśród najlepszych dystrybutorów producenta kondensatu dymu wędzarniczego na terytorium Unii Europejskiej. W oparciu o zgromadzone doświadczenie oraz dostępne badania naukowe Wnioskodawcy prezentują potencjalnym nabywcom skutki zdrowotne korzystania z tradycyjnych metod wędzenia oraz skutki korzystania z kondensatu dymu wędzarniczego, wykazując szkodliwe skutki dla zdrowia stosowania metod tradycyjnych. Wyniki badań oraz własnych doświadczeń Wnioskodawcy publikują w prasie fachowej oraz prezentują podczas szkoleń organizowanych dla obecnych i potencjalnych kontrahentów. Wyniki badań i doświadczeń własnych Wnioskodawców zostały również opublikowane w pracy naukowej, która została przedstawiona przez Zainteresowanego, będącego stroną postępowania do obrony na Uczelni.

Wnioskodawcy posiadają w wyżej opisanych prawach majątkowych udziały proporcjonalne do ich wkładu w powstanie know-how w wysokości po 50%.

Wnioskodawcy utworzyli spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością, w której posiadają po 50% udziałów. Zamierzają podnieść kapitał zakładowy tej spółki poprzez utworzenie nowych udziałów, które zostaną objęte w zamian za wkład niepieniężny w postaci opisanych wyżej praw majątkowych. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, do której planowane jest wniesienie wkładu niepieniężnego, po wniesieniu do niej aportu będzie prowadzić na terytorium Polski działalność handlową polegającą na sprzedaży kondensatu dymu wędzarniczego oraz maszyn generujących chmurę dymu wędzarniczego w oparciu o ten kondensat. Spółka będzie wykorzystywać opisane wyżej informacje (know-how) w działalności handlowej. Spółce zostanie przekazana pełna dokumentacja zawierająca opisane wyżej informacje.

Wnioskodawcy są zatem osobami, które wspólnie wytworzyły opisane prawa majątkowe i mają prawo do dysponowania nimi, w tym również do ich zbycia.

Biorąc pod uwagę powyższe, Wnioskodawcy uważają, że są podmiotami komercjalizującymi w rozumieniu art. 5a pkt 35 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z późn. zm.).

Według Wnioskodawców, należy jednak zwrócić uwagę, że rozstrzygnięcie, czy w świetle zaprezentowanego zdarzenia przyszłego i brzmienia art. 5a pkt 35 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych Wnioskodawcy rzeczywiście są podmiotami komercjalizującymi, wzbudza wątpliwości Wnioskodawców i stanowi przedmiot oceny prawnej w niniejszym postępowaniu. Z tego powodu, w złożonym wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji, wśród przepisów podlegających wykładni, wskazano m.in. przepis art. 5a pkt 35 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawcy uważają, że opisany we wniosku wkład niepieniężny w postaci know-how jest komercjalizowaną własnością intelektualną w rozumieniu art. 5a pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jak bowiem wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, Wnioskodawcy w ramach prowadzonej działalności gospodarczej uzyskali unikalne doświadczenie oraz informacje w zakresie handlu kondensatem dymu wędzarniczego oraz maszynami generującymi chmurę dymu wędzarniczego w oparciu o ten kondensat, stanowiące ich prawa majątkowe do własności intelektualnej (know-how). W ocenie Wnioskodawców, przedmiotem wkładu niepieniężnego jest zatem równowartość wiedzy (know-how), o której mowa w art. 5a pkt 34 lit. c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i została ona odpowiednio udokumentowana.

W ocenie Wnioskodawców, opisany we wniosku wkład niepieniężny spełnia definicję komercjalizowanej własności intelektualnej, o której mowa w art. 5a pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podwyższenie kapitału zakładowego spółki z ograniczoną odpowiedzialnością zostanie dokonane na podstawie art. 257 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2016 r., poz. 1578, z późn. zm.).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku).

1. Czy równowartość opisanej we wniosku udokumentowanej wiedzy (informacji), która nadaje się do wykorzystania w działalności handlowej (know-how) stanowi skomercjalizowaną własność intelektualną w rozumieniu art. 5a pkt 34 lit. c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
2. Czy Wnioskodawcy, jako twórcy uprawnieni do opisanej we wniosku udokumentowanej wiedzy (informacji), która nadaje się do wykorzystania w działalności handlowej (know-how), a którą zamierzają wnieść do spółki kapitałowej, są podmiotem komercjalizującym w rozumieniu art. 5a pkt 35 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
3. Czy w związku z wniesieniem do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością wkładu niepieniężnego w postaci opisanego we wniosku know-how i objęciem nowych udziałów w tej spółce u Wnioskodawców powstanie przychód opodatkowany podatkiem dochodowym od osób fizycznych?
   
   

Zdaniem Zainteresowanych, w związku z wniesieniem do spółki z o.o. wkładu niepieniężnego w postaci know-how i objęciem nowych udziałów w tej spółce nie powstanie u Nich przychód opodatkowany podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Z art. 17 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z późn. zm.) wynika, że „za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się wartość wkładu określoną w statucie lub umowie spółki, a w razie ich braku wartość wkładu określoną w innym dokumencie o podobnym charakterze – w przypadku wniesienia do spółki albo do spółdzielni wkładu niepieniężnego; jeżeli jednak wartość ta jest niższa od wartości rynkowej tego wkładu albo wartość wkładu nie została określona w statucie, umowie albo innym dokumencie o podobnym charakterze, za przychód uważa się wartość rynkową takiego wkładu określoną nadzień przeniesienia własności przedmiotu wkładu niepieniężnego; przepis art. 19 ust. 3 stosuje się odpowiednio”.

Jednak zgodnie z art. 17 ust. 1e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, „nie ustala się przychodu, o którym mowa w ust. 1 pkt 9, jeżeli przedmiotem wkładu niepieniężnego do spółki kapitałowej jest komercjalizowana własność intelektualna wniesiona przez podmiot komercjalizujący”.

Z tytułu wniesienia do spółki wkładu niepieniężnego nie powstaje zatem przychód, jeżeli:

• wkład wnoszony jest do spółki kapitałowej,
• przedmiotem wkładu jest komercjalizowana własność intelektualna,
• wkład wnoszony jest przez podmiot komercjalizujący.
  
  

Zgodnie z art. 4 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2016 r., poz. 1578, z późn. zm.), spółką kapitałową jest spółka z ograniczoną odpowiedzialnością i spółka akcyjna.

Pojęcia „komercjalizowanej własności intelektualnej” i „podmiotu komercjalizującego” zdefiniowane zostały w art. 5a pkt 34 i 35 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Komercjalizowana własność intelektualna oznacza:

• patent, dodatkowe prawo ochronne na wynalazek, prawo ochronne na wzór użytkowy, prawo z rejestracji wzoru przemysłowego lub prawo z rejestracji topografii układu scalonego oraz prawo do uzyskania powyższych praw lub prawo z pierwszeństwa – określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. – Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2013 r., poz. 1410 oraz z 2015 r., poz. 1266, 1505, 1615),
• autorskie prawa majątkowe do programu komputerowego,
• równowartość udokumentowanej wiedzy (informacji) nadającej się do wykorzystania w działalności przemysłowej, naukowej lub handlowej (know-how),
• prawa do korzystania z praw lub wartości wymienionych w lit. a-c na podstawie umowy licencyjnej.
  
  

Z kolei podmiot komercjalizujący oznacza twórcę uprawnionego do praw lub wartości wymienionych w pkt 34 lit. a-c, a także zawarcia umowy licencyjnej, o której mowa w pkt 34 lit. d, jeżeli wnosi do spółki kapitałowej komercjalizowaną własność intelektualną.

W opisie zdarzenia przyszłego wskazano, że Wnioskodawcy w ramach działalności gospodarczej prowadzonej w formie spółki cywilnej uzyskali unikalną wiedzę (informacje), udokumentowane w formie pisemnej, nadające się do wykorzystania w działalności handlowej. Wnioskodawcy posiadają w wyżej opisanych prawach majątkowych udziały proporcjonalne do ich wkładu w powstanie know-how w wysokości po 50%. Wnioskodawcy są jednocześnie udziałowcami spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Zamierzają podnieść kapitał zakładowy tej spółki poprzez utworzenie nowych udziałów, które zostaną objęte w zamian za wkład niepieniężny w postaci opisanych wyżej praw majątkowych.

Zdaniem Wnioskodawców, na gruncie zaprezentowanego zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że spełnione zostały wszystkie warunki wymienione w art. 17 ust. 1e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, skutkujące wyłączeniem opisanego zdarzenia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Po pierwsze, wkład niepieniężny wnoszony jest do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, która zalicza się do spółek kapitałowych.

Po drugie, przedmiotem wkładu jest know-how dotyczące handlu kondensatem dymu wędzarniczego oraz maszynami generującymi chmurę dymu wędzarniczego w oparciu o ten kondensat. Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że wiedza ta została w odpowiedni sposób udokumentowana oraz nadaje się do wykorzystania w działalności handlowej. Na podstawie art. 5a pkt 34 lit. c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uznaje się ją zatem za komercjalizowaną własność intelektualną na gruncie przepisów tej ustawy.

Po trzecie, Wnioskodawcy są twórcami powstałych praw majątkowych, uprawnionymi do nich w myśl art. 5a pkt 35 ww. ustawy, gdyż posiadają w nich udziały proporcjonalne do ich wkładu w postanie know-how.

Ponieważ spełnione zostały wszystkie warunki określone w art. 17 ust. 1e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uznać należy, że w związku z wniesieniem do spółki z o.o. wkładu niepieniężnego w postaci wytworzonego know-how oraz objęciem nowych udziałów w zamian za ten wkład, u Wnioskodawców nie powstanie przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy, źródłem przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych, innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c.

Katalog przychodów z kapitałów pieniężnych określony został w art. 17 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z pkt 9 tego przepisu, za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się wartość wkładu określoną w statucie lub umowie spółki, a w razie ich braku wartość wkładu określoną w innym dokumencie o podobnym charakterze – w przypadku wniesienia do spółki albo do spółdzielni wkładu niepieniężnego; jeżeli jednak wartość ta jest niższa od wartości rynkowej tego wkładu albo wartość wkładu nie została określona w statucie, umowie albo innym dokumencie o podobnym charakterze, za przychód uważa się wartość rynkową takiego wkładu określoną na dzień przeniesienia własności przedmiotu wkładu niepieniężnego, przepis art. 19 ust. 3 stosuje się odpowiednio.

Przy czym, jak wynika z treści art. 5a pkt 28 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o spółce, oznacza to będącą podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych:

1. spółkę kapitałową, w tym także spółkę zawiązaną na podstawie rozporządzenia Rady (WE) nr 2157/2001 z dnia 8 października 2001 r. w sprawie statutu spółki europejskiej (SE) (Dz. Urz. WE L 294 z 10.11.2001, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 6, t. 4, str. 251),
2. spółkę kapitałową w organizacji,
3. spółkę komandytowo-akcyjną mającą siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
4. spółkę niemającą osobowości prawnej mającą siedzibę lub zarząd w innym państwie, jeżeli zgodnie z przepisami prawa podatkowego tego innego państwa jest traktowana jak osoba prawna i podlega w tym państwie opodatkowaniu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania.
   
   

Jedocześnie, w myśl art. 17 ust. 1e cyt. ustawy, nie ustala się przychodu, o którym mowa ust. 1 pkt 9, jeżeli przedmiotem wkładu niepieniężnego do spółki kapitałowej jest komercjalizowana własność intelektualna wniesiona przez podmiot komercjalizujący.

W świetle powyższych przepisów, co do zasady, w przypadku wniesienia wkładu niepieniężnego do spółki u podatnika powstaje przychód z kapitałów pieniężnych. Jednakże, przychód z tego tytułu nie powstanie, jeżeli:

1. wkład wnoszony jest do spółki kapitałowej,
2. przedmiotem wkładu jest komercjalizowana własność intelektualna,
3. wkład wnoszony jest przez podmiot komercjalizujący.
   
   

Zgodnie z art. 4 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2017 r., poz. 1577, z późn. zm.), spółką kapitałową jest spółka z ograniczoną odpowiedzialnością i spółka akcyjna.

Jak wskazano w treści wniosku, Zainteresowani planują wniesienie wkładu niepieniężnego do utworzonej przez siebie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, w której posiadają po 50% udziałów. Zatem pierwszy z warunków należy uznać za spełniony.

Z kolei pojęcia: „komercjalizowana własność intelektualna” oraz „podmiot komercjalizujący” zostały zdefiniowane w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 5a pkt 34 ww. ustawy, ilekroć w tej ustawie jest mowa o komercjalizowanej własności intelektualnej – oznacza to:

1. patent, dodatkowe prawo ochronne na wynalazek, prawo ochronne na wzór użytkowy, prawo z rejestracji wzoru przemysłowego lub prawo z rejestracji topografii układu scalonego oraz prawo do uzyskania powyższych praw lub prawo z pierwszeństwa – określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. – Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2013 r. poz. 1410),
2. autorskie prawa majątkowe do programu komputerowego,
3. równowartość udokumentowanej wiedzy (informacji) nadającej się do wykorzystania w działalności przemysłowej, naukowej lub handlowej (know-how),
4. prawa do korzystania z praw lub wartości wymienionych w lit. a-c na podstawie umowy licencyjnej.
   
   

Jedną z pozycji stanowiących komercjalizowaną własność intelektualną jest równowartość udokumentowanej wiedzy (informacji) nadającej się do wykorzystania w działalności przemysłowej, naukowej lub handlowej, tzw. „know-how”.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje znaczenia tego terminu. Wskazuje jednak pośrednio, że „know-how” dotyczy informacji związanych ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej.

Termin know-how oznacza zdolność, wiedzę lub umiejętność uzyskania określonego rezultatu lub prowadzenia jakiejś działalności. Know-how składa się z wiadomości i doświadczeń o charakterze technicznym, administracyjnym, finansowym albo innego rodzaju, nadających się do stosowania w pracy przedsiębiorstwa lub do wykonywania zawodu. Pojęcie know-how obejmuje doświadczenia o charakterze technicznym i techniczno-organizacyjnym oraz doświadczenia o charakterze organizacyjnym, finansowym i handlowym przydatne do prowadzenia przedsiębiorstwa, które nie są związane z cyklem produkcyjnym.

Z szerokiej definicji know-how można zatem wyodrębnić kategorię know-how technicznego oraz know-how nietechnicznego, obejmującego wiedzę organizacyjną lub handlową przydatną nie tylko w procesie produkcji.

Know-how techniczne jest pojęciem zbliżonym do projektów wynalazczych. Należą tu wszelkie kategorie rozwiązań technicznych, łącznie z wynalazkami, którym przysługuje zdolność patentowa. Za przedmiot know-how można uznawać również doświadczenia techniczno-organizacyjne dotyczące wynalazków i wzorów użytkowych, jeżeli ze względu na brak którejkolwiek przesłanki zdolności patentowej albo zdolności rejestracyjnej nie są ani wynalazkami, ani wzorami użytkowymi, ani projektami racjonalizatorskimi w rozumieniu przepisów o prawie własności przemysłowej, a przedstawiają jednak znaczną wartość ekonomiczną i użyteczną.

Przedmiotem know-how nietechnicznego są z kolei informacje o charakterze organizacyjnym, finansowym lub handlowym przydatne do prowadzenia przedsiębiorstwa (np. projekty, informacje usprawniające organizację i zbyt w handlu).

W orzecznictwie sądowo-administracyjnym przyjmuje się, że „know-how nietechniczne obejmuje wszelkiego rodzaju wiadomości i doświadczenia o charakterze nietechnicznym, które nadają się do wykorzystania w działalności przedsiębiorstwa lub wykonywania zawodu”. Zdaniem sądów administracyjnych cechy know-how technicznego odnoszą się także do know-how nietechnicznego. Według stanowiska sądów administracyjnych powyższe cechy należy rozumieć następująco:

• cecha poufności powoduje, że know-how mogą stanowić jedynie informacje, które nie zostały ujawnione, nie są powszechnie znane, czy też łatwo dostępne. Przesłanka ta nie musi oznaczać wymogu bezwzględnej tajemnicy – wystarczy, by informacja nie była dostępna osobom zainteresowanym w sposób zwykły i dozwolony;
• istotność know-how oznacza, że są to informacje ważne dla całości lub zasadniczej części sposobu wytwarzania produktu lub świadczenia usług, muszą także spełniać u nabywcy określoną funkcję, czyli być użyteczne;
• identyfikowalność know-how oznacza, że zostało ono opisane lub utrwalone – czyli zmaterializowane, i to w taki sposób, iż możliwe jest sprawdzenie posiadania przez nie pozostałych cech oraz powoduje, że nabywca nie jest „nadmiernie ograniczony” w wykorzystaniu nabytych informacji.
  
  

Powyższe stanowisko sądów (wyrażone m.in. w wyroku NSA z dnia 31 lipca 2003 r., sygn. akt III SA 1661/02) jest zbieżne z definicją know-how zawartą w rozporządzeniu Komisji (UE) nr 316/2014 z dnia 21 marca 2014 r. w sprawie stosowania art. 101 ust. 3 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do kategorii porozumień o transferze technologii.

Know-how jest zbywalne i może być udostępniane na podstawie umów upoważniających do korzystania, np. z poufnych projektów wynalazczych – umów licencji know-how oraz umów przenoszących know-how. Zaś rozumiane jako pewien zakres wiedzy i doświadczeń może być także przedmiotem umowy sprzedaży.

Z informacji przedstawionych w treści wniosku wynika, że informacje (wiedza), które Zainteresowani uzyskali (wytworzyli) w ramach doświadczenia pozyskanego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej spełniają cechy wskazane w orzecznictwie sądów administracyjnych jako cechy konstytuujące know-how, czyli:

• poufność – informacje te nie są powszechnie znane lub łatwo dostępne;
• istotność – informacje te są ważne i użyteczne z punktu sprzedawanych produktów;
• identyfikowalność – informacje te zostały zapisane w postaci dokumentu papierowego, przechowywanego przez Zainteresowanych w sposób uniemożliwiający zapoznanie się z nim innym osobom.
  
  

Należy zatem uznać, że równowartość opisanej we wniosku udokumentowanej wiedzy (informacji), która nadaje się do wykorzystania w działalności handlowej (know-how) stanowi komercjalizowaną własność intelektualną, o której mowa w art. 5a pkt 34 lit. c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie natomiast z definicją zawartą w art. 5a pkt 35 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podmiotem komercjalizującym jest twórca uprawniony do praw lub wartości wymienionych w pkt 34 lit. a-c, a także zawarcia umowy licencyjnej, o której mowa w pkt 34 lit. d, jeżeli wnosi do spółki kapitałowej komercjalizowaną własność intelektualną.

W analizowanym zdarzeniu przyszłym, Zainteresowani w ramach doświadczenia pozyskanego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej uzyskali (wytworzyli) wiedzę (know-how) stanowiącą komercjalizowaną własność intelektualną. Zainteresowani posiadają w powyższych prawach majątkowych udziały proporcjonalne do ich wkładu w powstanie know-how w wysokości po 50%. Zainteresowani planują wniesienie wkładu niepieniężnego w postaci ww. know-how do utworzonej przez siebie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (spółki kapitałowej). Zatem, w myśl art. 5a pkt 35 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, Zainteresowanych należy uznać za podmioty komercjalizujące.

Mając na uwadze powyższe należy uznać, że wszystkie warunki wynikające z art. 17 ust. 1e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zostaną spełnione, zatem przychód z tytułu kapitałów pieniężnych w związku z wniesieniem przez Zainteresowanych do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością wkładu niepieniężnego w postaci opisanego we wniosku know-how i objęciem nowych udziałów w tej spółce nie powstanie.

Podsumowując – odpowiadając wprost na zadane we wniosku pytania – stwierdzić należy, że w świetle przedstawionego zdarzenia przyszłego równowartość opisanej we wniosku udokumentowanej wiedzy (informacji), która nadaje się do wykorzystania w działalności handlowej (know-how) stanowi komercjalizowaną własność intelektualną w rozumieniu art. 5a pkt 34 lit. c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji Zainteresowani, jako twórcy uprawnieni do opisanej we wniosku udokumentowanej wiedzy (informacji), która nadaje się do wykorzystania w działalności handlowej (know-how), a którą zamierzają wnieść do spółki kapitałowej, są podmiotami komercjalizującymi w rozumieniu art. 5a pkt 35 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym w związku z wniesieniem do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością wkładu niepieniężnego w postaci opisanego we wniosku know-how i objęciem nowych udziałów w tej spółce u Zainteresowanych, zgodnie z art. 17 ust. 1e ww. ustawy, nie powstanie przychód opodatkowany podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.