Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-3.4011.380.2018.ID
z 29 sierpnia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 20 czerwca 2018 r. (data wpływu 27 czerwca 2018 r.), uzupełnionym pismem z dnia 18 sierpnia 2018 r. (data wpływu 22 sierpnia 2018 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów, wydatków poniesionych przed rozpoczęciem wykonywania pozarolniczej działalności gospodarczej związanych z kursami i szkoleniami w zakresie psychoterapii – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 czerwca 2018 r. do tutejszego Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów, wydatków poniesionych przed rozpoczęciem wykonywania pozarolniczej działalności gospodarczej związanych z kursami i szkoleniami w zakresie psychoterapii.

Z uwagi na braki formalne wniosku, Organ podatkowy pismem z dnia 10 sierpnia 2018 r., nr 0113-KDIPT2-3.4011.380.2018.1.ID (doręczonym w dniu 14 sierpnia 2018 r.) wezwał Wnioskodawczynię na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) do jego uzupełnienia pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia. W odpowiedzi na ww. wezwanie w dniu 22 sierpnia 2018 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku (nadane w dniu 20 sierpnia 2018 r.)

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny (po uzupełnieniu):

Wnioskodawczyni posiada obowiązek podatkowy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w myśl art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Główny przedmiot działalności gospodarczej rozpoczętej w dniu (…) to kod PKD (…) – Pozostałe pozaszkolne formy edukacji, gdzie indziej niesklasyfikowane – Podklasa PKD (…) obejmuje:

• edukację, w której nie da się zdefiniować poziomu nauczania,
  

• działalność placówek kształcenia praktycznego, ustawicznego oraz ośrodków dokształcania i doskonalenia zawodowego,
  

• korepetycje, włączając korepetycje z języków obcych,
  

• działalność ośrodków prowadzących kursy wyrównawcze,
  

• kursy przygotowujące do egzaminu z wiedzy zawodowej,
  

• kursy komputerowe,
  

• naukę religii,
  

• kursy udzielania pierwszej pomocy,
  

• szkoły przetrwania,
  

• szkolenia z zakresu komunikacji werbalnej i niewerbalnej,
  

• kursy szybkiego czytania,
  

• pozostałe pozaszkolne formy edukacji związane głównie z rozwijaniem własnych zainteresowań oraz doskonaleniem zawodowym.
  
  

Z dniem otwarcia działalności Wnioskodawczyni była na ostatnim, tj. czwartym roku kursu w (…) i zostały Jej wówczas ostatnie dwa zjazdy (czerwcowy oraz lipcowy), które na dzień złożenia uzupełnienia wniosku już zaliczyła, broniąc na ostatnim zjeździe pracy dyplomowej i tym samym kończąc czteroletnie szkolenie (1 020 godzin szkoleniowych).

Podatek dochodowy od osób fizycznych Wnioskodawczyni będzie opłacać na zasadach ogólnych, a wybrany przez Nią rodzaj dokumentacji to podatkowa księga przychodów i rozchodów.

Kursy, szkolenia, o których mowa, są całościowym, czteroletnim kursem psychoterapii rekomendowanym przez (…) – by być rozpoznawanym jako samodzielny psychoterapeuta (w odróżnieniu od „psychoterapeuty w trakcie szkolenia”) oraz dla możliwości ubiegania się o certyfikat psychoterapeuty tegoż (…), należy m.in. ukończyć całe, czteroletnie szkolenie.

Wnioskodawczyni przytoczyła tutaj wymogi (…), ponieważ obecnie to ono (wraz z innymi głównymi towarzystwami jak np. (…)) odpowiada za wyznaczanie profesjonalnych standardów zawodowych – brakuje ustawy, która regulowałaby zawód psychoterapeuty w dostatecznym stopniu. Działalność gospodarczą Wnioskodawczyni otworzyła między innymi po to, by móc przyjmować pacjentów/klientów w prywatnym gabinecie, a nie tylko pod skrzydłem poradni (pracując dla kogoś innego).

Udział Wnioskodawczyni w tych szkoleniach, miał na celu podniesienie Jej kwalifikacji, dobre przygotowanie Jej do dobrego prowadzenia swojej działalności.

Wnioskodawczyni zwraca się z uprzejmą prośbą o przeanalizowanie i uznanie Jej załączonych dokumentów jako koszt w nowo rozpoczętej przez Nią działalności gospodarczej. Łączny koszt wykazany w fakturach załączonych do pisma wynosi (…) zł.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy poniesione przez Wnioskodawczynię wydatki związane z przygotowaniem do przyszłej pracy, która bezpośrednio wiąże się z rozpoczętą w dniu (…) działalnością gospodarczą, mogą zostać zaliczone na poczet kosztów początkowych – czy Wnioskodawczyni może odliczyć poniesione koszty za ukończone kursy i szkolenia jako koszty związane z prowadzoną działalnością gospodarczą?

Zdaniem Wnioskodawczyni, aby zwiększyć swoje szanse na pozyskanie prywatnych klientów/pacjentów, Wnioskodawczyni zdecydowała się prowadzić działalność dopiero z momentem kończenia kursu – wybór psychoterapeuty to bardzo ważna decyzja i nie chciała ryzykować utraty potencjalnych klientów ze względu na bycie „psychoterapeutą w trakcie szkolenia.”

Uruchomienie działalności gospodarczej było dla Wnioskodawczyni bezpośrednio związane z ukończeniem szkolenia w (…). Ponadto, kurs ten dotyczył w szerokim zakresie pracy z ludźmi, m.in. umiejętności komunikacyjnych, rozwoju i funkcjonowania emocjonalnego człowieka, mechanizmów powstawania konfliktów intra- i interpsychicznych, czy pracy z procesem grupowym – są to zagadnienia, które znacząco podniosły również umiejętności trenerskie Wnioskodawczyni, bowiem prowadzi szkolenia z takich tematów jak: komunikacja interpersonalna, inteligencja emocjonalna, zarządzanie konfliktem, czy zarządzanie stresem.

Z osobistej perspektywy, praca Wnioskodawczyni, jako psychoterapeuty oraz praca jako trener są dla Niej równie ważne, a wybór głównego PKD był podyktowany przede wszystkim większą jasnością co do umówionych na nadchodzące miesiące konkretnych szkoleń. Specyfika pozyskiwania klientów psychoterapeutycznych wymaga większej cierpliwości. Dlatego też, Wnioskodawczyni uważa, że koszty jakie zostały poniesione z tytułu kursów i szkoleń były konieczne i niestety ze względu na czas trwania nie można było ich ponieść w okresie po uruchomieniu działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Aby zatem określony wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodu musi spełniać łącznie następujące przesłanki:

• musi być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
  

• nie może być wymieniony w art. 23 ww. ustawy, wśród wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów,
  

• musi być należycie udokumentowany.
  
  

Powołany przepis wskazuje, że przy ocenie danego wydatku przede wszystkim musi istnieć źródło przychodów. Z zasadą tą, skorelowane są przepisy ustanawiające reguły potrącania wydatków w określonym czasie. Stwierdzenie bowiem, że określone wydatki poniesione przez podatnika spełniają wszystkie wskazane przez ustawodawcę warunki podatkowego uznania ich za koszt uzyskania przychodów stanowi niezbędną przesłankę odliczenia ich przez podatnika od osiągniętego przychodu.

W przypadku źródła przychodów jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza należy przyjąć, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów. Przy czym, związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem wydatku, a osiągnięciem przychodu, bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem jego źródła, należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu, bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów.

Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu uzyskiwano oraz, aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast za koszty służące zabezpieczeniu źródła przychodów należy uznać koszty poniesione na ochronę istniejącego źródła przychodów, w sposób gwarantujący bezpieczne funkcjonowanie tego źródła. Istotą tego rodzaju kosztów jest więc ich obligatoryjne poniesienie w celu nie dopuszczenia do utraty źródła przychodu w przyszłości.

Ustawowe sformułowanie „w celu uzyskania przychodu” (zachowania, zabezpieczenia źródła przychodów) jednoznacznie wskazuje, że decydujące znaczenie ma przeznaczenie wydatku i związek z przychodem z określonego źródła przychodów w dacie jego poniesienia.

Podatnik ma możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków pod tym warunkiem, że wykaże, iż świadomie poniósł określony wydatek, który ma związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a jego poniesienie miało lub mogło mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Zależność między poniesionymi w danym czasie kosztami, a możliwością uzyskania w przyszłości z tego tytułu przychodu trzeba zatem rozpatrywać na podstawie adekwatnego związku przyczynowego. Przy kwalifikowaniu określonych wydatków poczynionych przez podatnika do kosztów podatkowych należy jednocześnie brać pod uwagę przeznaczenie wydatku (jego celowość), jak też potencjalną możliwość przyczynienia się wydatku do osiągnięcia przychodu podatnika.

W postępowaniu każdego podatnika prowadzącego działalność gospodarczą racjonalnym motywem postępowania jest motyw zwiększania przychodu. Podatnik dokonując działań związanych z konkretnymi kosztami zawsze podejmuje też określone ryzyko. Ryzyko wiąże się z prawdopodobieństwem przyczynienia się danego kosztu do powstania bądź też do możliwości powstania przychodu.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni z dniem rozpoczęcia działalności była na ostatnim, tj. czwartym, roku kursu w (…) i zostały Jej wówczas ostatnie dwa zjazdy (czerwcowy oraz lipcowy), które na dzień złożenia uzupełnienia wniosku już zaliczyła, broniąc na ostatnim zjeździe pracy dyplomowej i tym samym kończąc czteroletnie szkolenie (1 020 godzin szkoleniowych). Do wniosku Wnioskodawczyni dołączyła skan zaświadczenia. Podatek dochodowy od osób fizycznych Wnioskodawczyni będzie opłacać na zasadach ogólnych, a wybrany przez Nią rodzaj dokumentacji to podatkowa księga przychodów i rozchodów. Kursy, szkolenia, o których mowa, są całościowym, czteroletnim kursem psychoterapii rekomendowanym przez (…) – by być rozpoznawanym jako samodzielny psychoterapeuta (w odróżnieniu od „psychoterapeuty w trakcie szkolenia”) oraz dla możliwości ubiegania się o certyfikat psychoterapeuty tegoż (…), należy m.in. ukończyć całe, czteroletnie szkolenie. Działalność gospodarczą Wnioskodawczyni rozpoczęła między innymi po to, by móc przyjmować pacjentów/klientów w prywatnym gabinecie, a nie tylko pod skrzydłem poradni (pracując dla kogoś innego). Udział Wnioskodawczyni w tych szkoleniach, miał na celu podniesienie Jej kwalifikacji, dobre przygotowanie Jej do dobrego prowadzenia swojej działalności.

Odnosząc się w tym miejscu do zaprezentowanego stanu faktycznego, należy przede wszystkim podkreślić, że wydatki związane z procesem uzyskiwania uprawnień specjalistycznych w zakresie psychoterapii ponoszone były przez Wnioskodawczynię przed rozpoczęciem działalności gospodarczej. Nie były więc one w żaden sposób związane ze źródłem przychodów jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza. Przedmiotowe wydatki miały na celu zdobycie wiedzy oraz umiejętności, a także należytego przygotowania do zawodu, nie zaś osiągnięcia przychodów ze źródła jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza. Wydatki te mają charakter wydatków osobistych, związanych z podnoszeniem ogólnego poziomu wiedzy i w konsekwencji nie można ich uznać za związane z działalnością gospodarczą.

Wprawdzie poniesione przez Wnioskodawczynię wydatki nie zostały ujęte w katalogu wydatków nieuznawanych za koszt uzyskania przychodów, zawartym w treści art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednakże nie stanowi to wystarczającej przesłanki do zaliczenia poniesionych wydatków do kosztów uzyskania przychodów. Dla uzyskania takiego statusu, konieczne jest bowiem również zaistnienie związku przyczynowego między poniesionym wydatkiem, a celem jakim jest osiągnięcie przychodu lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów. Do kosztów uzyskania przychodów zaliczane są więc wydatki, jakich w sposób racjonalny i gospodarczo uzasadniony dokonuje przedsiębiorca prowadzący nakierowaną na osiągnięcie zysku działalność zarobkową. W tym zakresie decyduje mechanizm rynkowy i związana z nim zasada wolności gospodarczej i zasada swobody umów.

W świetle powyższego, mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz biorąc pod uwagę przywołane unormowania prawne, uznać należy, iż pomimo, że Wnioskodawczyni przez 4 lata ponosiła wskazane we wniosku wydatki, to nie może ich zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w działalności gospodarczej. Brak jest bowiem związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy ich poniesieniem a uzyskiwaniem przychodów z działalności gospodarczej prowadzonej w późniejszym okresie (…) Przedmiotowe wydatki nie spełniają przesłanek, o których mowa w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, co oznacza, że wskazane we wniosku, a poniesione przez Wnioskodawczynię przed rozpoczęciem prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej wydatki, nie mogły obiektywnie przyczyniać się do osiągnięcia przychodu, bądź też służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, ponieważ źródło to w tym czasie nie istniało.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Końcowo należy wskazać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

W związku z załączeniem przez Wnioskodawczynię do wniosku dokumentów, należy zaznaczyć, że Organ wydając interpretację indywidualną w trybie art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie dokonuje analizy i oceny załączonych do wniosku dokumentów, a jedynie opiera się na przedstawionym we wniosku stanie faktycznym.

Należy również zastrzec, że zgodnie z art. 14na ustawy Ordynacja podatkowa przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17,43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.