Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-3.4010.259.2018.2.JKT
z 17 sierpnia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 800 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 23 maja 2018 r. (data wpływu 28 maja 2018 r.), uzupełnionym 26 lipca 2018 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy dochód uzyskany przez Spółkę w ramach działalności Oddziału, może korzystać ze zwolnienia od podatku dochodowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 maja 2018 r., wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy dochód uzyskany przez Spółkę w ramach działalności Oddziału, może korzystać ze zwolnienia od podatku dochodowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT. Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 4 lipca 2018 r. Znak: 0111-KDIB1-3.4010.259.2018.1.JKT wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełnienia wniosku dokonano 26 lipca 2018 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (dalej: „Spółka”) prowadzi działalność gospodarczą polegającą na produkcji oraz sprzedaży mebli.

Na podstawie art. 16 ust. 4 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (t.j. Dz.U. z 2017 r poz. 1010 z późn. zm.), w związku z § 1 rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 2 lipca 2009 r. w sprawie powierzenia Specjalnej Strefie Ekonomicznej S.A. udzielania zezwoleń na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej oraz wykonywania kontroli realizacji warunków zezwolenia (Dz. U. Nr 112 poz. 933) oraz art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r - Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 1257), Spółka uzyskała zezwolenie na prowadzenie działalności na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej: „zezwolenie”). Uzyskane przez Spółkę zezwolenie obejmuje prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej: „SSE”) rozumianej, jako działalność produkcyjna handlowa i usługowa, w zakresie wyrobów i usług wytworzonych na terenie strefy określonych w PKWiU w Sekcji H. dział 52 grupa 52.1. klasa 52.1 „Magazynowanie i przechowywanie towarów”. Zgodnie z przyjętym modelem dystrybucji i logistyki, determinowanym względami ekonomicznymi, ale nade wszystko biznesowymi wynikającymi z umów zawartych przez Spółkę z jej głównymi odbiorcami, sprzedaż spółek Grupy do takich kontrahentów dokonywana jest przez Spółkę. Zgodnie z treścią umów zawartych z dwoma głównymi odbiorcami, Spółka zobligowana jest zachowywać określone w nich poziomy stanów magazynowych. Co ważne umowy takie precyzują nie tylko stany minimalne dla określonych pozycji asortymentowych ale również stany maksymalne, inne warunki magazynowania w tym m.in. cykle rotacji, zabezpieczenia finansowe (kaucje zabezpieczające) etc. W związku z uzyskanym zezwoleniem na prowadzenie działalności w SSE a na potrzeby zintegrowanego zdefiniowanego jak zostało to przedstawione powyżej, łańcucha dostaw, Spółka powołała Odział Logistyczny (dalej: „Oddział”). Obiekty logistyczne Oddziału umiejscowione na obszarze SSE wykorzystywane są do obsługi, w tym magazynowania, produktów własnych Spółki (wytworzonych poza SSE) oraz towarów nabytych od pozostałych spółek Grupy, a przeznaczonych do sprzedaży dla nabywców zewnętrznych, w tym głównych kontrahentów dla których utrzymywane określone umownie stany magazynowe mebli. W okresie magazynowania i przechowywania meble (zarówno towary handlowe jak i wyroby gotowe) są własnością Spółki. Szczególne wymogi transakcyjne związane z koniecznością zachowania stanów magazynowych zostały uwzględnione przy wyznaczaniu marży dla transakcji z odbiorcami zewnętrznymi. W konsekwencji tego cena produktów Spółki i towarów nabytych od spółek z Grupy przeznaczonych do sprzedaży dla klientów zewnętrznych, dla których utrzymywane są, zdefiniowane umownie, stany magazynowe mebli zawiera w sobie określoną i identyfikowalną wartość świadczeń magazynowania. Na potrzeby identyfikacji i konkretyzacji kwot przychodów i kosztów a w konsekwencji dla określenia wartości świadczeń magazynowania realizowanych na terenie SSE Spółka wykorzystywała będzie system informatyczny wyposażony w rozliczeniowe oraz księgowe mechanizmy alokacji pozwalające na precyzyjne wyznaczenie jaka część uzyskanego przychodu ze sprzedaży, przypadającego na zawartą w cenie zbywanych produktów i towarów marżę, stanowi wartość świadczeń magazynowania realizowanych na terenie SSE. Do tak wyznaczonych przychodów Spółka za pomocą systemu informatycznego i rozliczeniowych oraz księgowych mechanizmów alokacji, przyporządkuje określone co do kwoty, na podstawie wskaźników proporcji, koszty uzyskania przychodu Oddziału. Wniosek dotyczy zdarzenia przyszłego, w ramach którego wartość usług magazynowania i przechowywania produktów i towarów w SSE zawarta będzie w cenie produktów i towarów, ale nie będzie sprzedawana odrębna i samodzielna usługa magazynowania. Działalność w zakresie magazynowania i logistyki stanowi uzupełnienie podstawowej działalności produkcyjnej i handlowej Spółki.

W zezwoleniu zostały ustalone warunki prowadzenia działalności (nakłady inwestycyjne i termin ich realizacji, zwiększenie zatrudnienia), maksymalna wysokość kosztów kwalifikowanych. Na potrzeby opisu zdarzenia przyszłego i udzielenia odpowiedzi na pytanie, należy przyjąć że wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie zwolnienia z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT, nie przekroczy wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami, a Spółka wypełni warunki prowadzenia działalności (nakłady inwestycyjne i termin ich realizacji, zwiększenie zatrudnienia) i uwzględni maksymalną wysokość kosztów kwalifikowanych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w zakresie, w jakim Spółka nie będzie wykonywała odrębnej usługi magazynowania i przechowywania, ale wartość takiego świadczenia będzie uwzględniona w cenie produktów i towarów zbywanych w ramach działalności Oddziału, dochód (ograniczony do wyliczonej marży za magazynowanie i przechowywanie) uzyskany przez Spółkę w ramach sprzedaży towarów i produktów w warunkach wskazanych w opisie zdarzenia przyszłego, może korzystać ze zwolnienia od podatku dochodowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT?

Zdaniem Wnioskodawcy, dochód uzyskany przez Spółkę w ramach działalności Oddziału, realizowanej na warunkach wskazanych w opisie zdarzenia przyszłego, ze sprzedaży produktów i towarów, może korzystać ze zwolnienia od podatku dochodowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT, ze zwolnienia od podatku dochodowego korzystają dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzone na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 1010 z późn. zm.), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami. Jednocześnie, w ust. 4 tego samego artykułu ustawy o CIT, prawodawca zastrzegł, że powyższe zwolnienie przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej. W obu powołanych powyżej regulacjach ustawodawca wskazał jedynie, ze zwolnienie z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT, ma zastosowanie do dochodów z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej i ma to być działalność prowadzona na podstawie zezwolenia. Jednym słowem, ustawowym warunkiem stosowania zwolnienia, mającym charakter przedmiotowy, jest jedynie fakt, że dochody mają być efektem działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, a sama działalność musi być realizowana zgodnie z uzyskanym zezwoleniem. W żadnym z przepisów ustawy o CIT, jako aktu prawnego normującego zasady stosowania zwolnienia (vide: wyrok NSA z 22 lutego 2018 r. II FSK 181/16) nie zostało zastrzeżone expressis verbis, że przedmiotowe zwolnienie jest właściwe wyłącznie wówczas, gdy podatnik dokonuje w sposób bezpośredni sprzedaży określonej w zezwoleniu, w fakturze wskazuje z nazwę świadczenia zgodnie z przedmiotem działalności wskazanym w zezwoleniu.

Również w samym zezwoleniu uzyskanym przez Spółkę zostało wprost zapisane, że dotyczy ono działalności gospodarczej w zakresie usług magazynowania i przechowywania. To oznacza, że jeżeli podatnik faktycznie wykonuje działalność gospodarczą na terenie specjalnej strefy ekonomicznej zgodnie z uzyskanym zezwoleniem, zwolnienie może mieć zastosowanie również wówczas gdy nie fakturuje, wskazując w fakturach z nazwy, świadczeń określonych w przedmiocie działalności gospodarczej na terenie strefy, nie ich wartość kreuje cenę innych świadczeń generujących dochód. W takiej bowiem sytuacji należy stwierdzić, że w części, w jakiej cena kreowana jest wartością usług wykonywanych na terenie strefy zgodnie z zezwoleniem, uzyskany przez podatnika dochód ma swoje źródło w działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy, a zatem spełnia warunek określony w art. 17 ust. 1 pkt 34 w związku z ust. 4 ustawy o CIT.

Skoro więc w zaprezentowanym zdarzeniu przyszłym Spółka wyodrębniła Oddział funkcjonujący w SSE, zajmujący się działalnością gospodarczą w zakresie magazynowania i przechowywania, to wartość dochodu przypadającego na taką działalność korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT (przy założeniach wskazanych w ostatnim zdaniu opisy zdarzenia przyszłego). Ze względu na to, że Spółka wyznaczy konkretne przychody i koszty działalności prowadzonej w SSE, prawa do zastosowania przez Spółkę zwolnienia nie niweczy fakt, iż Spółka nie będzie fakturowała, wskazywała z nazwy usług magazynowania, a ich wartość uwzględniona będzie w cenie produktów i towarów zbywanych przez Spółkę kontrahentom. Istotne znaczenie ma również to, że cena produktów i towarów kalkulowana jest z uwzględnieniem umownego obowiązku zachowywania przez Spółkę stanów magazynowych produktów i towarów, a świadczenia w zakresie ich magazynowania wykonywane są w SSE, zgodnie z zezwoleniem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Specjalne Strefy Ekonomiczne są częścią terytorium kraju wyodrębnioną administracyjnie, na której możliwe jest prowadzenie działalności gospodarczej na preferencyjnych warunkach, w szczególności korzystanie ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych lub podatku dochodowego od osób fizycznych, o czym wyraźnie stanowi art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 1010 z późn.zm., dalej: „ustawa o SSE”). Na mocy art. 12 ust. 1 tej ustawy, dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, o którym mowa w cytowanym powyżej przepisie uprawnia do prowadzenia działalności gospodarczej na terenie strefy i korzystania z pomocy publicznej. Określa ono przedmiot i warunki prowadzenia działalności (art. 16 ust. 1 i 2 ustawy o SSE). Oznacza to, że tylko dochód z działalności gospodarczej określonej w zezwoleniu podlegać będzie zwolnieniu od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1036 z późn, zm., dalej: „ustawy o CIT”), wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz.U. z 2017 r. poz. 1010), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Zgodnie z art. 17 ust. 4 ustawy o CIT, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 34, przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy.

Podkreślenia wymaga fakt, że prowadzenie działalności gospodarczej w specjalnej strefie ekonomicznej i wynikające stąd zwolnienie dochodów pochodzących z tej działalności jest wyjątkiem od zasady równości i sprawiedliwości opodatkowania, w związku z tym przepisy dotyczące zwolnień muszą być interpretowane ściśle, zgodnie z ich wykładnią językową.

Biorąc powyższe pod uwagę, dokonując oceny zakresu zwolnień podatkowych, należy uwzględnić, że wolny od podatku dochodowego od osób prawnych jest wyłącznie dochód uzyskany z działalności gospodarczej, w zakresie określonym w zezwoleniu, prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej. Jeżeli dany rodzaj (przedmiot) działalności gospodarczej nie jest wymieniony w zezwoleniu, to dochód z takiej działalności nie podlega zwolnieniu. Podobnie, w przypadku gdy dany rodzaj działalności jest prowadzony poza terenem strefy, wówczas również działalność taka nie będzie podlegała zwolnieniu.

Warto podkreślić również, że zwolnienie wynikające z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT, nie ma charakteru podmiotowego. Nie obejmuje ono zatem wszystkich dochodów podmiotu gospodarczego prowadzącego działalność gospodarczą na terenie strefy na podstawie zezwolenia, lecz tylko te dochody, które zostały uzyskane z działalności prowadzonej w ramach zezwolenia, a więc działalności określonej w tym zezwoleniu.

Ponadto, na mocy § 5 ust. 5 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 465, dalej: „rozporządzenie”), zwolnienia z tytułu kosztów nowej inwestycji oraz z tytułu tworzenia nowych miejsc pracy przysługują wyłącznie z tytułu działalności prowadzonej na terenie strefy.

W myśl § 5 ust. 6 rozporządzenia, przy ustalaniu wielkości zwolnienia od podatku dochodowego, przysługującego przedsiębiorcy prowadzącemu działalność na terenie strefy za pośrednictwem jednostki organizacyjnej, o której mowa w ust. 5, przepisy art. 25 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych albo art. 11 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych stosuje się odpowiednio.

W przypadku prowadzenia przez przedsiębiorcę działalności gospodarczej również poza obszarem strefy, działalność prowadzona na terenie strefy musi być wydzielona organizacyjnie, a wielkość zwolnienia określa się w oparciu o dane jednostki organizacyjnej prowadzącej działalność wyłącznie na terenie strefy.

W związku z powyższym, przedsiębiorca zobowiązany jest do ustalenia tego, jaka część dochodu nie wynika z działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej i podlega opodatkowaniu na zasadach ogólnych.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą polegającą na produkcji oraz sprzedaży mebli. Wnioskodawca dysponuje zezwoleniem na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej. Zezwolenie dotyczy prowadzenia działalności rozumianej, jako działalność produkcyjna handlowa i usługowa, w zakresie wyrobów i usług wytworzonych na terenie strefy określonych w PKWiU w Sekcji H. dział 52 grupa 52.1. klasa 52.1 „Magazynowanie i przechowywanie towarów”. W związku z uzyskanym zezwoleniem na prowadzenie działalności w SSE, a na potrzeby zintegrowanego zdefiniowanego, jak zostało to przedstawione powyżej, łańcucha dostaw, Spółka powołała Odział Logistyczny (dalej: „Oddział”). Obiekty logistyczne Oddziału umiejscowione na obszarze SSE wykorzystywane są do obsługi, w tym magazynowania, produktów własnych Spółki (wytworzonych poza SSE) oraz towarów nabytych od pozostałych spółek Grupy, a przeznaczonych do sprzedaży dla nabywców zewnętrznych, w tym głównych kontrahentów dla których utrzymywane określone umownie stany magazynowe mebli. Na potrzeby identyfikacji i konkretyzacji kwot przychodów i kosztów a w konsekwencji dla określenia wartości świadczeń magazynowania realizowanych na terenie SSE Spółka wykorzystywała będzie system informatyczny wyposażony w rozliczeniowe oraz księgowe mechanizmy alokacji pozwalające na precyzyjne wyznaczenie jaka część uzyskanego przychodu ze sprzedaży, przypadającego na zawartą w cenie zbywanych produktów i towarów marżę, stanowi wartość świadczeń magazynowania realizowanych na terenie SSE. Do tak wyznaczonych przychodów Spółka za pomocą systemu informatycznego i rozliczeniowych oraz księgowych mechanizmów alokacji, przyporządkuje określone co do kwoty, na podstawie wskaźników proporcji, koszty uzyskania przychodu Oddziału.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy w zakresie, w jakim Spółka nie będzie wykonywała odrębnej usługi magazynowania i przechowywania, ale wartość takiego świadczenia będzie uwzględniona w cenie produktów i towarów zbywanych w ramach działalności Oddziału, dochód (ograniczony do wyliczonej marży za magazynowanie i przechowywanie) uzyskany przez Spółkę w ramach sprzedaży towarów i produktów w warunkach wskazanych w opisie zdarzenia przyszłego, może korzystać ze zwolnienia od podatku dochodowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT.

Mając powyższe na uwadze, stwierdzić należy, że z opisu sprawy nie wynika, aby Spółka świadczyła usługi magazynowania i przechowywania towarów. Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika natomiast, że Spółka przechowuje towary wytworzone przez siebie oraz towary nabyte od innych spółek, a wartość usługi magazynowania służy jedynie do kalkulacji ceny ze sprzedaży towarów. W niniejszej sprawie nie można zatem przyjąć, że dochodzi do świadczenia usługi magazynowania i przechowywania towarów, ponieważ należałoby uznać, że Spółka świadczy te usługi samej sobie. Wskazać zatem należy, że skoro nie ma odbiorcy tych usług, to nie można uznać, że Spółka świadczy usługi magazynowania i przechowywania towarów, na które ma zezwolenie na prowadzenie działalności na terenie SSE.

Dodatkowo należy zauważyć, że sam Wnioskodawca ma świadomość, że nie świadczy usług magazynowania i przechowywania towarów, co potwierdza treść zadanego przez Spółkę pytania i własnego stanowiska w sprawie, w których Wnioskodawca odnosi się do dochodu ze sprzedaży produktów a nie do dochodu z usług magazynowania i przechowywania towarów.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym dochód uzyskany przez Spółkę w ramach działalności Oddziału, realizowanych na warunkach wskazanych w opisie zdarzenia przyszłego, ze sprzedaży produktów i towarów może korzystać ze zwolnienia od podatku dochodowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT, należy uznać za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.