Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
S-ILPB3/423-669/14/18-S/KS
z 21 sierpnia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) oraz art. 223 Ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej po ponownym rozpatrzeniu sprawy w związku z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z 15 lutego 2018 r. sygn. akt II FSK 245/16 (zwrot akt 7 czerwca 2018 r.) stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 16 grudnia 2014 r. (data wpływu 17 grudnia 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy otrzymana rekompensata od klienta powinna być kwalifikowana jako przychód uzyskiwany z wykonywania działalności gospodarczej na terenie strefy, na podstawie zezwolenia i tym samym taki przychód powinien korzystać ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 grudnia 2014 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy otrzymana rekompensata od klienta powinna być kwalifikowana jako przychód uzyskiwany z wykonywania działalności gospodarczej na terenie strefy, na podstawie zezwolenia i tym samym taki przychód powinien korzystać ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy.

Dotychczasowy przebieg postępowania

W dniu 16 marca 2015 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, działający w imieniu Ministra Finansów, wydał dla Wnioskodawcy indywidualną interpretację nr ILPB3/423-669/14-2/KS, w której uznał za nieprawidłowe stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia, czy otrzymana rekompensata od klienta powinna być kwalifikowana jako przychód uzyskiwany z wykonywania działalności gospodarczej na terenie strefy, na podstawie zezwolenia i tym samym taki przychód powinien korzystać ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy.

Wnioskodawca na interpretację przepisów prawa podatkowego z 16 marca 2015 r. nr ILPB3/423-669/14-2/KS wniósł pismem z 2 kwietnia 2015 r. wezwanie do usunięcia naruszenia prawa.

W odpowiedzi na powyższe wezwanie do usunięcia naruszenia prawa Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, działający w imieniu Ministra Finansów, pismem z 7 maja 2015 r. nr ILPB3/4510-2-49/15-2/BN stwierdził brak podstaw do zmiany ww. indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

Wnioskodawca na interpretację przepisów prawa podatkowego z 16 marca 2015 r. nr ILPB3/423-669/14-2/KS złożył skargę z 9 czerwca 2015 r. (data wpływu 12 czerwca 2015 r.).

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu wyrokiem z 14 października 2015 r. sygn. akt I SA/Wr 1341/15 oddalił skargę Strony skarżącej.

Od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z 14 października 2015 r. sygn. akt I SA/Wr 1341/15 Spółka złożyła skargę kasacyjną z 18 grudnia 2015 r. do Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie.

Wyrokiem z 15 lutego 2018 r. sygn. akt II FSK 245/16 Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił ww. wyrok WSA w całości oraz uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną.

Na wstępie NSA wskazał, że spór w rozpoznawanej sprawie powstał na tle wykładni art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, który stanowi, że wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o SSE, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami. Dopełnieniem tej regulacji jest zapis art. 17 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, według którego zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 34 tej ustawy, przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy.

Jak wskazał NSA – z przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego wynika m. in., że zgodnie z dokonanymi z kontrahentem ustaleniami Spółka produkuje i realizuje wewnątrzwspólnotowe dostawy towarów strefowych na rzecz kontrahenta na podstawie ustaleń ustnych i składanych pisemnych zamówień. W trakcie realizacji opisanej wyżej transakcji:

• Spółka poniosła odpowiednie nakłady związane z przygotowaniem produkcji zamówionych wyrobów strefowych (zapewnienie odpowiednich mocy produkcyjnych),
• kontrahent ze względów biznesowych zmniejszył wielkość dokonanego pierwotnie zamówienia,
• w związku z powyższym, zgodnie z ustaleniami stron, kontrahent wypłaci Spółce rekompensatę w ustalonej przez strony (zależnej od ilości zmniejszenia zamówienia) wysokości z tytułu zmniejszenia zamówienia na towary strefowe.
  
  

NSA zauważył, że powstała na tym tle wątpliwość prawna zawiera się w pytaniu, czy otrzymana rekompensata od kontrahenta powinna być kwalifikowana jako przychód uzyskiwany z wykonywania działalności gospodarczej na terenie SSE na podstawie zezwolenia i tym samym taki przychód powinien korzystać ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

NSA podkreślił, że ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiuje pojęcia dochodów z działalności gospodarczej, w tym także z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia. Ustawa definiuje natomiast dochód stanowiąc w art. 7 ust. 2, że dochodem, z zastrzeżeniem art. 10, art. 11 i art. 24a, jest nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą. Co do rozumienia przychodu należy wskazać i zaaprobować pogląd, według którego przyjmuje się, że analiza poszczególnych jednostek redakcyjnych art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych pozwala na ustalenie pewnych desygnatów przychodu podatkowego. Będą to uzyskane (a w przypadku wymienionym w art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych również należne) wartości materialne, w sposób definitywny zwiększające aktywa podatnika lub zmniejszające jego pasywa. Do przychodów takich – co do zasady – zaliczyć można m. in. otrzymane pieniądze (art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

NSA wskazał, że ustawa podatkowa nie definiuje także pojęcia działalności gospodarczej. Mając na uwadze, że rozpatrywane zwolnienie wprawdzie posiada samoistne źródło w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych, niemniej jednak zostało powiązane z przepisami ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, zasadnym jest odwołanie się do definicji działalności gospodarczej zawartej w ustawie o swobodzie działalności gospodarczej. Zgodnie z art. 2 tej ustawy działalnością gospodarczą jest zarobkowa działalność wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa oraz poszukiwanie, rozpoznawanie i wydobywanie kopalin ze złóż, a także działalność zawodowa, wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły.

Zdaniem NSA przedstawione wyżej uwagi prowadzą do wniosku, że za dochód z działalności gospodarczej należy uznać wszelki efekt ekonomiczny (finansowy) zarobkowej działalności wytwórczej, budowlanej, handlowej, usługowej oraz poszukiwania, rozpoznawania i wydobywania kopalin ze złóż, a także działalności zawodowej, wykonywanej w sposób zorganizowany i ciągły. Jednocześnie trzeba stwierdzić, że nie ma uzasadnionych podstaw, aby twierdzić, że przez dochód taki należy rozumieć tylko takie świadczenie, które stanowi bezpośrednio cenę za konkretny towar lub usługę, z kategorycznym wyłączeniem jakichkolwiek innych świadczeń.

W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego należy przyjąć, że dochodem z działalności gospodarczej w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych są wszelkie przysporzenia wynikające z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie SSE, o ile tytuł ich otrzymania zawiera się w zakresie przedmiotowym działalności określonej w zezwoleniu. Jeżeli zatem rekompensata pozostaje w ścisłym, bezpośrednim i racjonalnym związku z przedmiotem działalności gospodarczej określonym w zezwoleniu i prowadzonej przez Spółkę na obszarze SSE, to nie ma przeszkód, aby uznać, że rekompensata ta powinna być rozliczona w ramach dochodu strefowego.

Zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego opisana we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej rekompensata spełnia wskazane wyżej warunki. Spółka podjęła określone działania nakierowane na uzyskanie określonego przedmiotowo, zgodnego z zezwoleniem dochodu: zawarła umowę, poniosła nakłady w celu zapewniania możliwości wykonania umowy, określiła jednostkową cenę towaru, uwzględniając w kalkulacji także poniesione nakłady. Okoliczność, że kontrahent zrezygnował z odbioru części wcześniej zamówionego towaru, oferując stosowną rekompensatę, nie może uzasadniać oceny, że tytuł otrzymania rekompensaty jest inny aniżeli działalność gospodarcza wykonywana w strefie w ramach uzyskanego zezwolenia.

Naczelny Sąd Administracyjny, odnosząc się do wypowiedzi Ministra Finansów sformułowanej w odpowiedzi na skargę kasacyjną, w ramach której wskazuje on, że przychód w postaci rekompensaty od klienta z powodu odstąpienia od odbioru pełnego wolumenu zamówienia nie jest następstwem działalności gospodarczej polegającej na produkcji i dostawie części oraz akcesoriów do pojazdów silnikowych, wyprodukowanych na terenie SSE, tj. wynikającej z treści zezwolenia Spółki, ale wynika z ustaleń między stronami stwierdza, że Minister Finansów dokonuje w ten sposób sztucznego i arbitralnego wyłączenia z dochodów z działalności gospodarczej określonych jego składników. Trzeba bowiem mieć na uwadze, że zarówno cena uzyskana bezpośrednio ze sprzedaży towarów i usług, jak i inne świadczenia, które Spółka otrzymuje w ramach realizacji umowy przedmiotowo mieszczącej się w granicach wyznaczonych zezwoleniem, są dochodami z działalności gospodarczej, o której mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. NSA podkreślił, że wskazany przepis nie mówi o dochodach ze sprzedaży towarów i usług, ale o „dochodach uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia”, który to zwrot jest niewątpliwie szerszy aniżeli zwrot – dochód ze sprzedaży towarów i usług.

Odnosząc się do akcentowanej przez WSA we Wrocławiu, jak i Organ podatkowy konieczności dokonywania wykładni przepisów statuujących zwolnienia i ulgi podatkowe w sposób zgodny z ich językowym brzmieniem, NSA podkreślił, że wspomniana reguła interpretacyjna opiera się niejako na dwóch zakazach, mianowicie zabrania dokonywania interpretacji rozszerzającej, ale także zabrania dokonywania interpretacji zawężającej. W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego Sąd I instancji dopuścił się w niniejszej sprawie naruszenia art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ponieważ dokonał zawężającej interpretacji analizowanego przepisu, utożsamiając zwrot „dochody uzyskiwane z działalności gospodarczej” z ceną uzyskaną ze sprzedaży konkretnych towarów.

W myśl art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie organy, których działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia, a także sądy, chyba że przepisy prawa uległy zmianie.

Wskutek powyższego wniosek Strony w zakresie ustalenia, czy otrzymana rekompensata od klienta powinna być kwalifikowana jako przychód uzyskiwany z wykonywania działalności gospodarczej na terenie strefy, na podstawie zezwolenia i tym samym taki przychód powinien korzystać ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy wymaga ponownego rozpatrzenia przez tut. organ.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (dalej także: „Spółka”), będący czynnym podatnikiem VAT, prowadzi działalność gospodarczą w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Działalność Spółki prowadzona jest na terenie specjalnej strefy ekonomicznej (dalej jako: „SSE”) na podstawie udzielonego zezwolenia. Przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest m.in. produkcja i dostawa części oraz akcesoriów do pojazdów silnikowych, wyprodukowanych na terenie SSE (dalej: „towary strefowe”), zatem przychody z tytułu dostawy towarów strefowych podlegają zwolnieniu z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: „ustawa o CIT”).

Jednym z kontrahentów Wnioskodawcy jest spółka będąca podatnikiem podatku od wartości dodanej, mająca siedzibę w Niemczech (dalej: „Klient”). Zgodnie z dokonanymi ustaleniami Wnioskodawca produkuje i realizuje wewnątrzwspólnotowe dostawy towarów strefowych na rzecz Klienta na podstawie ustaleń ustnych i składanych pisemnych zamówień.

W trakcie realizacji transakcji opisanej wyżej:

• Wnioskodawca poniósł odpowiednie nakłady związane z przygotowaniem produkcji zamówionych wyrobów strefowych (zapewnienie odpowiednich mocy produkcyjnych),
• Klient ze względów biznesowych zmniejszył wielkość dokonanego pierwotnie zamówienia,
• w związku z powyższym, zgodnie z ustaleniami Stron, Klient wypłaci Wnioskodawcy rekompensatę w ustalonej przez Strony (zależnej od ilości zmniejszenia zamówienia) wysokości z tytułu zmniejszenia zamówienia na towary strefowe,
• Strony dodatkowo ustaliły, że ze względów „technicznych” Klient wypłaci rekompensatę podmiotowi powiązanemu kapitałowo z Wnioskodawcą, który ma siedzibę w Niemczech (dalej: Podmiot powiązany),
• Podmiot powiązany przekaże całość rekompensaty Wnioskodawcy.
  
  

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy otrzymana rekompensata od Klienta powinna być kwalifikowana jako przychód uzyskiwany z wykonywania działalności gospodarczej na terenie Strefy, na podstawie zezwolenia i tym samym taki przychód powinien korzystać ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?

Zdaniem Wnioskodawcy otrzymana rekompensata od Klienta powinna być kwalifikowana jako przychód uzyskiwany z wykonywania działalności gospodarczej na terenie Strefy, na podstawie zezwolenia i tym samym taki przychód będzie korzystał ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy.

Uzasadnienie.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych: „Wolne od podatku dochodowego są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274, z 2008 r. Nr 118, poz. 746 oraz z 2009 r. Nr 18, poz. 97), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami”.

„Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 34, przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy” (art. 17 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

Zatem, aby zakwalifikować dochód jako podlegający zwolnieniu na podstawie ww. przepisu, dochód ten:

• musi być uzyskany w ramach działalności gospodarczej objętej zezwoleniem
• prowadzonej na terenie SSE.
  
  

Biorąc pod uwagę powyższe należy jednoznacznie stwierdzić, że wskazane regulacje:

• nie wprowadzają ograniczenia zwolnienia jedynie do dochodów uzyskanych ze sprzedaży produktów wytworzonych na terenie SSE, lecz
• wyraźnie wskazują, że zwolnieniem objęte są dochody uzyskane w wyniku prowadzenia działalności gospodarczej na terenie SSE na podstawie zezwolenia.
  
  

Należy przy tym zwrócić uwagę, iż z działalnością gospodarczą prowadzoną na terenie SSE, tak jak z każdą działalnością gospodarczą wiąże się szereg różnorodnych zdarzeń gospodarczych, które mogą generować po stronie przedsiębiorcy przychód podatkowy. Ujęcie tych zdarzeń w enumeratywnym katalogu, który wynikałby z treści zezwolenia na prowadzenie działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej jest w praktyce niemożliwe, dlatego też w odniesieniu do tych zdarzeń, w celu ustalenia czy wygenerowany przez nie dochód jest objęty zwolnieniem, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, należy badać, czy mieszczą się one w kategorii dochodu z działalności prowadzonej na terenie strefy.

Zdaniem Spółki przychody z tytułu rekompensaty od Klienta za anulowanie części zamówień towarów strefowych mieszczą się w kategorii dochodu z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie SSE, ze względu na ich bezpośredni związek z działalnością produkcyjną prowadzoną przez Spółkę na terenie SSE na podstawie zezwolenia.

Argumentując powyższe, Spółka pragnie podkreślić, że otrzymana rekompensata od Klienta jest stricte związana z konkretnymi zamówieniami, które dotyczą jedynie towarów strefowych, a powodem wypłaty rekompensaty są zdarzenia nierozerwalnie związane z tymi zamówieniami.

W ocenie Wnioskodawcy nie powinno budzić wątpliwości, że przedmiotowa rekompensata jest wynikiem/efektem działalności gospodarczej prowadzonej na terenie SSE na podstawie zezwolenia. Ponadto podkreślić należy, że w przypadku realizacji całości zamówienia, Spółka bezsprzecznie osiągnęłaby przychód w całości zakwalifikowany do działalności objętej zezwoleniem, a tym samym taki przychód korzystałby ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych. W ocenie Spółki zupełnie nielogicznym byłoby przyjęcie sytuacji, w której:

• Spółka, w przypadku realizacji pełnego zamówienia osiągnęłaby przychód zwolniony z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych (co nie budzi żadnych wątpliwości),
• natomiast już rekompensata wypłacona w związku ze złożonym zamówieniem na wyroby strefowe miałaby być opodatkowana podatkiem dochodowym od osób prawnych.
  
  

Biorąc powyższe pod uwagę, Spółka pragnie zaznaczyć, że wypłata rekompensaty przez Klienta stanowi de facto swojego rodzaju płatność za dotychczas zaangażowane moce produkcyjne oraz poniesione nakłady związane z realizacją zamówienia dotyczącego wytworzenia towarów strefowych. Mając przedstawiony fakt na uwadze, nie powinno rodzić wątpliwości, że rekompensata jest dochodem uzyskanym w wyniku prowadzenia działalności gospodarczej na terenie SSE.

Spółka pragnie podkreślić również, że zaprezentowane w uzasadnieniu stanowisko znajduje odzwierciedlenie w interpretacjach organów podatkowych:

• Dyrektor Izby Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 6 lutego 2013 r. sygn. ITPB3/423-674/12/MK (organ odstąpił od uzasadnienia):
  „W świetle powyższego, w opinii Spółki, przychód z odszkodowania w części przypadającej bezpośrednio na Oddział, związany wprost z faktem okresowego wstrzymania produkcji w Oddziale, podlega zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych jako przychód bezpośrednio związany z działalnością strefową objętą treścią zezwolenia. W konsekwencji, stanowisko Spółki w przedmiotowym zakresie powinno zostać uznane za prawidłowe”.
• Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z 24 sierpnia 2011 r. sygn. IBPBI/2/423-612/11/AP:
  „(...) W wyniku wydanego przez sąd nakazu zapłaty firma A wypłaciła Spółce odszkodowanie, które stanowiło rekompensatę z powodu różnicy w cenie nowo zakupionego przez Spółkę składnika majątkowego. Spółka zatem uzyskała przychód z tytułu ww. odszkodowania.
  Tym samym uznać należy, iż odszkodowanie to jako związane ze składnikiem majątku wykorzystywanym przez Spółkę do działalności prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej objęte jest zwolnieniem, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych”.
• Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 18 czerwca 2010 r. sygn. ITPB3/423-135/10/MK (organ odstąpił od uzasadnienia):
  „W konsekwencji, skoro odszkodowanie otrzymane jest w związku z niezamówieniem wyrobów produkowanych na terenie strefy na podstawie zezwolenia, otrzymanie przez Spółkę środki będą stanowić przychód z działalności prowadzonej na terenie strefy objętej zezwoleniem. Konsekwentnie, przychód ten powinien być zwolniony z podatku na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 tej ustawy, tym bardziej, że w przypadku realizacji zamówienia, Spółka osiągnęłaby przychód w pełni zakwalifikowany do działalności objętej zezwoleniem, a tym samym zwolniony z opodatkowania”.
  
  

Reasumując, w ocenie Spółki, otrzymana rekompensata od Klienta powinna być kwalifikowana jako przychód uzyskiwany z wykonywania działalności gospodarczej na terenie Strefy na podstawie zezwolenia i tym samym taki przychód powinien korzystać ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że niniejszą interpretację oparto na przepisach prawa podatkowego obowiązujących w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym oraz w dacie wydania pierwotnej interpretacji, ponieważ niniejsza interpretacja stanowi ponowne rozstrzygnięcie tej samej sprawy w wyniku orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy:

• zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia,
• zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania pierwotnej interpretacji.
  
  

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.