Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL2-1.4012.316.2018.1.MK
z 6 sierpnia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 5 czerwca 2018 r. (data wpływu 15 czerwca 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT od wydatków poniesionych w związku z realizacją projektu pn.: „Budowa instalacji fotowoltaicznych (…)” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 czerwca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT od wydatków poniesionych w związku z realizacją projektu pn.: „Budowa instalacji fotowoltaicznych (…)”.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółdzielnia Mieszkaniowa jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT. Spółdzielnia prowadzi działalność gospodarczą opodatkowaną podatkiem VAT (np. wynajem lokali użytkowych, najem części wspólnych nieruchomości, dzierżawy terenu) oraz działalność zwolnioną od podatku VAT w zakresie dokonywania czynności, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10, 11, 36 ustawy o podatku VAT.

Spółdzielnia podpisała umowę o dofinansowanie realizacji projektu „Budowa instalacji fotowoltaicznych (…)” w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020 (Europejski Fundusz Rozwoju Regionalnego) Oś. priorytetowa: IV. Efektywność energetyczna, odnawialne źródła energii i gospodarka niskoemisyjna”, Działanie 4.1 „Odnawialne źródła energii”, Poddziałanie 4.1.1. „Odnawialne źródła energii – ZIT”.

Przedmiotem projektu jest budowa instalacji fotowoltaicznych w obrębie budynków mieszkalnych wielorodzinnych (łącznie 7 budynków) mieszczących się w A przy ulicach:

1. B 1a, 1b – instalacja o mocy 8,16 kW,
2. B 2a, 2b – instalacja o mocy 8,16 kW,
3. B 1c, 1d – instalacja o mocy 6,12 kW,
4. B 2c, 2d – instalacja o mocy 6,12 kW,
5. C 3d, 3e, 3f – instalacja o mocy 10,2 kW,
6. D 4a, 4b, 4c, 4d – instalacja o mocy 21,4 kW,
7. D 5a, 5b, 5c, – instalacja o mocy 5,1 kW.
   
   

Projekt będzie realizowany od 18 czerwca 2018 r. do 14 grudnia 2018 r.

Dzięki realizacji przedmiotowego projektu zostanie pozyskana energia elektryczna ze źródeł odnawialnych, co ograniczy emisję dwutlenku węgla, tlenków siarki oraz pyłu zawieszonego, w tym PM10.

Wytworzona w wyniku pracy instalacji fotowoltaicznych energia elektryczna zostanie wykorzystana na potrzeby własne budynków, w obrębie ich części wspólnych.

Umowa o dofinansowanie realizacji projektu przewiduje możliwość uznania wydatków poniesionych na podatek od towarów i usług za kwalifikowane, jeśli Spółdzielnia nie ma prawnej możliwości ich odzyskania, co winno być potwierdzone indywidualną interpretacją prawa podatkowego.

W budynkach mieszkalnych wymienionych w pkt l, 2, 3, 4, 5, 7 znajdują się wyłącznie lokale mieszkalne, natomiast w budynku wymienionym w pkt 6 znajdują się lokale mieszkalne oraz lokale użytkowe. Użytkownicy lokali mieszkalnych i lokali użytkowych wnoszą opłaty m.in. na pokrycie kosztów eksploatacji i utrzymania nieruchomości wspólnych.

Wydatki związane z realizacją projektu będzie można bezpośrednio przypisać do wymienionych powyżej budynków.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Spółdzielnia będzie miała prawo do odliczenia podatku VAT od wydatków poniesionych w związku z realizacją projektu budowy instalacji fotowoltaicznych na dachach budynków mieszkalnych?

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółdzielnia nie będzie miała prawa do odliczenia podatku VAT od wydatków poniesionych w związku z realizacją projektu budowy instalacji fotowoltaicznych na dachach budynków mieszkalnych wymienionych w pkt 1, 2, 3, 4, 5 i 7, to jest budynków w których znajdują się wyłącznie lokale mieszkalne. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia, zgodnie z art. 86 ust. 1, jest niewątpliwy i bezsporny związek z czynnościami opodatkowanymi, który w tym przypadku nie wystąpi. Zakupy dokonywane w związku z realizacją projektu w zakresie ww. budynków mieszkalnych wykorzystywane będą wyłącznie do świadczenia usług zwolnionych od podatku VAT.

Natomiast Spółdzielnia będzie miała prawo odliczyć częściowo podatek VAT od wydatków poniesionych w związku z realizacją projektu budowy instalacji fotowoltaicznych na dachu budynku mieszkalnego wymienionego w pkt 6, to jest budynku w którym znajdują się lokale mieszkalne oraz lokale użytkowe. W tym przypadku nie będzie możliwe odrębne określenie kwot nabywanych towarów i usług wykorzystywanych do czynności w związku z którymi przysługuje prawo do odliczenia podatku, jak i czynności w związku z którymi takie prawo nie przysługuje. W konsekwencji, Spółdzielnia będzie mogła dokonać odliczenia tylko części podatku VAT według proporcji ustalonej zgodnie z art. 90 ust. 2 i 3 ustawy o podatku VAT, która wynosi 4% na podstawie rocznego obrotu osiągniętego w roku 2017.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do treści art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy. Stosownie do treści tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższych regulacji wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Powyższa zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego przez podmiot niebędący czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT oraz podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

I tak, na podstawie art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Powyższe oznacza, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze, w sytuacji gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Natomiast przepis art. 88 ust. 4 ustawy stanowi, że obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Wyrażoną w art. 86 ust. 1 ustawy generalną zasadę uprawniającą do odliczenia podatku naliczonego, uzupełniają w sposób techniczno-prawny regulacje zawarte w art. 90 ustawy.

Zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, to zgodnie z art. 90 ust. 2 ustawy, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

W myśl art. 90 ust. 3 ustawy, proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

Art. 90 ust. 4 ustawy stanowi, że proporcję, o której mowa w ust. 3, określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej.

Jak stanowi art. 90 ust. 10 ustawy, w przypadku gdy proporcja określona zgodnie z ust. 2-8:

• przekroczyła 98% oraz kwota podatku naliczonego niepodlegająca odliczeniu, wynikająca z zastosowania tej proporcji, w skali roku, była mniejsza niż 500 zł – podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 100%;
• nie przekroczyła 2% – podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 0%.
  
  

Z uwagi na brzmienie cytowanych wyżej przepisów należy zauważyć, że obowiązkiem podatnika w pierwszej kolejności jest przypisanie konkretnych wydatków do określonego rodzaju sprzedaży, z którymi wydatki te są związane. Podatnik ma zatem obowiązek odrębnego określenia, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu, czyli dokonania tzw. bezpośredniej alokacji. Jeżeli takie wyodrębnienie jest możliwe, podatnikowi przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych ze sprzedażą opodatkowaną, brak jest natomiast takiego prawa w stosunku do towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności niepodlegających temu podatkowi oraz zwolnionych od podatku.

Odliczyć zatem można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza tym samym możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Jednocześnie z zasady tej wynika, że odliczenie podatku naliczonego może być częściowe, tzn. w tej części, w jakiej dane towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych, z pominięciem tej części podatku od tych towarów i usług, w jakiej towary te (lub usługi) są wykorzystywane do wykonywania czynności zwolnionych od podatku.

Natomiast w sytuacji, gdy nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot podatku związanego z czynnościami, w stosunku do których przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego oraz związanego z czynnościami, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do proporcjonalnego rozliczenia podatku naliczonego, zgodnie z art. 90 ust. 2 ustawy.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT. Spółdzielnia prowadzi działalność gospodarczą opodatkowaną podatkiem VAT (np. wynajem lokali użytkowych, najem części wspólnych nieruchomości, dzierżawy terenu) oraz działalność zwolnioną od podatku VAT w zakresie dokonywania czynności, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10, pkt 11 i pkt 36 ustawy o podatku VAT. Spółdzielnia podpisała umowę o dofinansowanie realizacji projektu „Budowa instalacji fotowoltaicznych (…)” w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa. Przedmiotem projektu jest budowa instalacji fotowoltaicznych w obrębie budynków mieszkalnych wielorodzinnych (łącznie 7 budynków) mieszczących się w A przy ulicach:

1. B 1a, 1b – instalacja o mocy 8,16 kW,
2. B 2a, 2b – instalacja o mocy 8,16 kW,
3. B 1c, 1d – instalacja o mocy 6,12 kW,
4. B 2c, 2d – instalacja o mocy 6,12 kW,
5. C 3d, 3e, 3f – instalacja o mocy 10,2 kW,
6. D 4a, 4b, 4c, 4d – instalacja o mocy 21,4 kW,
7. D 5a, 5b, 5c, – instalacja o mocy 5,1 kW.
   
   

Wytworzona w wyniku pracy instalacji fotowoltaicznych energia elektryczna zostanie wykorzystana na potrzeby własne budynków, w obrębie ich części wspólnych.

W budynkach mieszkalnych wymienionych w pkt l, 2, 3, 4, 5, 7 znajdują się wyłącznie lokale mieszkalne, natomiast w budynku wymienionym w pkt 6 znajdują się lokale mieszkalne oraz lokale użytkowe. Wydatki związane z realizacją projektu będzie można bezpośrednio przypisać do wymienionych powyżej budynków.

Ponadto jak wynika z wniosku zakupy dokonywane w związku z realizacją projektu w zakresie budynków mieszkalnych określonych w pkt 1 - pkt 5 i pkt 7 wykorzystywane będą wyłącznie do świadczenia usług zwolnionych od podatku VAT. Z kolei w przypadku budynku, o którym mowa w pkt 6 nie będzie możliwe odrębne określenie kwot nabywanych towarów i usług wykorzystywanych do czynności w związku z którymi przysługuje prawo do odliczenia podatku, jak i czynności w związku z którymi takie prawo nie przysługuje.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii ustalenia, czy Spółdzielnia będzie miała prawo do odliczenia podatku VAT od wydatków poniesionych w związku z realizacją projektu budowy instalacji fotowoltaicznych na dachach budynków mieszkalnych?

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy, uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. W omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia nie będą spełnione względem budynków, o których mowa w pkt 1 do pkt 5 i pkt 7, gdyż towary i usługi nabywane w ramach realizowanego projektu będą związane wyłącznie z czynnościami zwolnionymi od podatku od towarów i usług.

Tym samym nie będzie w analizowanym przypadku spełniona przesłanka wykorzystywania towarów i usług do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W konsekwencji powyższego, Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z realizacją opisanego projektu w odniesieniu do wskazanych wyżej budynków.

Z kolei, jak wskazał Wnioskodawca, w budynku, o którym mowa w pkt 6 znajdują się zarówno lokale mieszkalne jak i lokale użytkowe, skutkiem czego obiekt ten służy zarówno do czynności w związku z którymi przysługuje prawo do odliczenia podatku, jak i do czynności w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, a ponadto nie będzie możliwe odrębne określenie kwot nabywanych towarów i usług wykorzystywanych do poszczególnych czynności. W konsekwencji, w przypadku, gdy nabywane towary i usługi będą miały związek zarówno ze sprzedażą zwolnioną jak i ze sprzedażą opodatkowaną, Wnioskodawca uprawniony będzie do częściowego odliczenia podatku od towarów i usług, na podstawie art. 90 ust. 3 ustawy.

Podsumowując, Spółdzielnia nie będzie miała prawa do odliczenia podatku VAT od wydatków poniesionych w związku z realizacją projektu na dachach budynków, o których mowa w pkt 1 do pkt 5 i pkt 7 opisu sprawy, ze względu na brak związku z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług, z kolei względem wydatków poniesionych w ramach opisanego projektu związanych z budynkiem określonym w pkt 6 opisu sprawy, Wnioskodawca będzie uprawniony do odliczenia podatku VAT na zasadach określonych w art. 90 ust. 3 ustawy.

Skutkiem powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać w całości za prawidłowe.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź straci swą aktualność.

Należy nadmienić, że kryterium kwalifikowalności wydatków w ramach rozliczeń dotyczących wykorzystywanych środków pomocowych Unii Europejskiej (w tym kwalifikowalności podatku od towarów i usług), nie jest zagadnieniem regulowanym przez przepisy prawa podatkowego. Określenie kryteriów kwalifikowalności wydatków objętych dofinansowaniem w ramach programu operacyjnego, zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju (Dz. U. z 2017 r., poz. 1376, z późn. zm.), należy do zadań instytucji zarządzającej, która na podstawie art. 25 ust. 1 ww. ustawy, odpowiada za prawidłową realizację programu operacyjnego.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.