2018.08.02 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-2.4012.367.2018.1.DC
z 2 sierpnia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 24 maja 2018 r. (data wpływu 5 czerwca 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie działania w charakterze podatnika podatku od towarów i usług oraz rozliczenia podatku VAT na zasadzie mechanizmu „odwrotnego obciążenia” z tytułu zakupu usługi budowy przyłącza na rzecz mieszkańców – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 czerwca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie działania w charakterze podatnika podatku od towarów i usług oraz rozliczenia podatku VAT na zasadzie mechanizmu „odwrotnego obciążenia” z tytułu zakupu usługi budowy przyłącza na rzecz mieszkańców.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Przedsiębiorstwo Sp. z o.o. (dalej jako: „Wnioskodawca”) jest spółką prawa handlowego ze 100% udziałem gminy. Jej podstawowym przedmiotem działalności jest zbiorowe zaopatrzenie w wodę mieszkańców miasta oraz zbiorowe odprowadzanie ścieków z terenu 7 gmin Powiatu. W związku z wykonywaniem swojej działalności Spółka zawarła Umowę o Współdziałaniu przy realizacji Fazy II A Projektu „Oczyszczanie ścieków” finansowanego z Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko 2014-2020 ze Związkiem Międzygminnym ds. Ekologii – Beneficjentem Projektu środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej. Zgodnie z treścią umowy Wnioskodawca występuje jako Inwestor, któremu Związek Międzygminny ds. Ekologii powierzył realizację części Projektu. Wnioskodawca otrzymał upoważnienie do ponoszenia wydatków na realizację wydzielonych zadań. Upoważnienie powyższe udzielone zostało na następujący zakres zadań:

Budowa dodatkowych przyłączy kanalizacyjnych i wodociągowych w gminie,
Budowa sieci kanalizacyjnej i wodociągowej z przyłączami w gminie,
Budowa sieci wodociągowej z przyłączami w gminie,
Inżynier Kontraktu.

Wszelkie obiekty, budynki, budowle wytworzone w ramach realizacji Fazy II A Projektu, które w całości lub części finansowane będą przez Wnioskodawcę są własnością Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 15 ust. 1-4 ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków (Dz. U. z 2006 r., Nr 123, poz. 858 ze zm.; dalej: u.z.w.) przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne jest obowiązane zapewnić budowę urządzeń wodociągowych i urządzeń kanalizacyjnych, ustalonych przez gminę w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego, w zakresie uzgodnionym w wieloletnim planie rozwoju i modernizacji.

W ustawie tej wyraźnie określono, że realizację budowy przyłączy do sieci oraz studni wodomierzowej, pomieszczenia przewidzianego do lokalizacji wodomierza głównego i urządzenia pomiarowego zapewnia na własny koszt osoba ubiegająca się o przyłączenie nieruchomości do sieci.

Przyłącze kanalizacyjne to, zgodnie z definicją, odcinek przewodu łączącego wewnętrzną instalację kanalizacyjną w nieruchomości odbiorcy usług z siecią kanalizacyjną, za pierwszą studzienką, licząc od strony budynku, a w przypadku jej braku do granicy nieruchomości gruntowej (art. 2 pkt 5 u.z.w.).

Sieć zdefiniowano jako przewody wodociągowe lub kanalizacyjne wraz z uzbrojeniem i urządzeniami, którymi dostarczana jest woda lub którymi odprowadzane są ścieki, będące w posiadaniu przedsiębiorstwa wodociągowo-kanalizacyjnego.

Mając powyższe na uwadze, w ramach opisanego wyżej Projektu Wnioskodawca zawrze umowy cywilno-prawne o wykonanie podłączenia budynków do zbiorczego systemu wodociągowego/kanalizacyjnego z właścicielami nieruchomości (mieszkańcami). Zgodnie z postanowieniami przedmiotowych umów Wnioskodawca zobowiązuje się partycypować w kosztach realizacji podłączeń w celu spójnej realizacji całości gospodarki wodno-ściekowej na terenie Gminy, a także dla umożliwienia mieszkańcom realizacji podłączeń do sieci wodociągowej i kanalizacji sanitarnej. Po zakończeniu budowy sieci wodno-kanalizacyjnej, tj. od dnia protokolarnego odbioru końcowego zadania inwestycyjnego wraz z przyłączami, wykonane przyłącze będzie stanowiło własność Przedsiębiorstwa.

Wnioskodawca zamierza powierzyć realizację zadań, w tym budowę przyłączy do sieci wodociągowej oraz przyłączy kanalizacyjnych firmie budowlanej, która wybrana zostanie w drodze przetargu. Usługodawca (firma wykonawcza) realizując usługę budowy przyłącza wodociągowego/kanalizacyjnego na rzecz mieszkańców występować będzie w charakterze czynnego podatnika podatku VAT. Firma ta nie będzie mogła korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, bowiem wartość zamówienia przekraczać będzie limit, o którym mowa w powołanym przepisie.

Roboty wykonane w ramach realizacji Projektu, w tym budowę przyłączy dla mieszkańców Wnioskodawca klasyfikuje jako roboty związane z wykonaniem instalacji wodno-kanalizacyjnych wg PKWiU 2008 sklasyfikowane w grupowaniu 43.22.11.00. Usługi te wymienione są w poz. 24 załącznika nr 14 do ustawy o podatku od towarów i usług. Faktury za wykonanie przyłączy będą przez Wnioskodawcę wystawione na właścicieli nieruchomości (budynków), którzy po wykonaniu przyłącza i odbiorze przekażą je Wnioskodawcy. Faktury obejmować będą koszt wykonania podłączenia do sieci przemnożony przez udział mieszkańca (55%). Do tak obliczonego wynagrodzenia doliczony zostanie podatek VAT w wysokości 23%.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy wnioskodawca nabywając usługi związane z budową przyłączy na rzecz mieszkańców, przyjmując założenie, że:

usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9,
usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny,

będzie występować w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 17 ust.1 pkt 8 ustawy o VAT w związku z art. 17 ust 1h ustawy? Zatem, czy Wnioskodawca jest zobowiązany do rozliczenia podatku od towarów i usług z tytułu zakupu usługi, a firma świadcząca usługi zobowiązana jest do zastosowania mechanizmu „odwrotnego obciążenia”?

Zdaniem Wnioskodawcy, usługodawca (firma wykonawcza) realizując usługę budowy przyłącza wodociągowego/kanalizacyjnego na rzecz mieszkańców występować będzie w charakterze czynnego podatnika podatku VAT. W ramach procesu inwestycyjnego Wnioskodawca będzie występować w dwojakiej roli, jako inwestor (organizując cały proces, zgodnie z upoważnieniem ) oraz jako główny wykonawca, bowiem ostatecznie będzie korzystał z firmy wykonawczej. W związku z powyższym Wnioskodawca, jako główny wykonawca nabywając usługi wymienione w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy, od podmiotu trzeciego, działającego w tym przypadku w charakterze podwykonawcy, zobowiązany będzie do ich opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 8 w związku z art. 17 ust. 1h ustawy. Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w związku z realizacją przedmiotowej inwestycji dotyczącej budowy przyłączy to Wnioskodawca będzie podatnikiem na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 8 w związku z art. 17 ust. 1h ustawy dla świadczonych przez podwykonawcę usług ( budowa przyłączy). Podmiot trzeci, który na zlecenie Wnioskodawcy wykona przyłącza wystawi faktury na rzecz Wnioskodawcy w odniesieniu do wykonanych robót (budowa przyłączy) z zastosowaniem mechanizmu odwróconego obciążenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Na wstępie należy zauważyć, że dla udzielenia odpowiedzi w zakresie zastosowania bądź niezastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia w przypadku świadczeń objętych wnioskiem, istotne jest prawidłowe ich zaklasyfikowanie wg symbolu PKWiU. Tym samym wydając przedmiotową interpretację Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie sprawy, tj. na podanej przez Wnioskodawcę klasyfikacji.

Zauważyć należy, że zgodnie z poz. 7.3 Zasad Metodycznych Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług zawartych w załączniku do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) – dalej: „PKWiU”, zaliczanie danego produktu do odpowiedniego grupowania jest obowiązkiem producenta (względnie usługodawcy). Wynika to z faktu, że właśnie producent (usługodawca) posiada wszystkie informacje niezbędne do właściwego zaliczenia produktu do odpowiedniego grupowania PKWiU, tj. informacje dotyczące rodzaju użytego surowca, technologii wytwarzania, konstrukcji i przeznaczenia wyrobu lub charakteru usługi.

Należy jednak podkreślić, że dokonana przez producenta (usługodawcę) klasyfikacja nie może naruszać zasad budowy i logiki struktury PKWiU. W razie trudności przy zaliczaniu wyrobu (towaru) lub usługi do odpowiedniego grupowania PKWiU można wystąpić w tej sprawie do organów statystycznych. Procedury udzielania informacji w sprawie standardów klasyfikacyjnych (w tym Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług) określa Komunikat Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych.

Tut. Organ nie jest uprawniony do przyporządkowywania formalnego towarów i usług do określonego grupowania klasyfikacyjnego. Podkreślić należy, że kwestie dotyczące zaklasyfikowania towaru lub usługi do właściwego grupowania statystycznego nie mieszczą się w ramach określonych w art. 14b § 1 ww. ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Tak więc niniejszą interpretację wydano w oparciu o grupowania PKWiU wskazane przez Wnioskodawcę we wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów opisanego stanu faktycznego (w szczególności w przypadku błędnej klasyfikacji PKWiU wymienionych we wniosku czynności) lub zmiany stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Przez towary należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy).

Przepis art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy wskazuje, że podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi wymienione w załączniku nr 14 do ustawy, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9,
usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny.

W przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego (art. 17 ust. 2 ustawy). Stosownie do art. 17 ust. 1h ustawy, w przypadku usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy, przepis ust. 1 pkt 8 stosuje się, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca.

Ww. załącznik nr 14 do ustawy, obowiązujący od dnia 1 stycznia 2017 r., zawiera (w poz. 2-48) zamkniętą listę usług budowlanych identyfikowanych przy pomocy Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU), podlegających mechanizmowi odwróconego obciążenia w przypadku świadczenia tych usług przez podwykonawców.

Zatem powyższy przepis art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy wprowadza mechanizm polegający na przesunięciu obowiązku rozliczenia podatku VAT na podatnika, na rzecz którego świadczona jest usługa budowlana wymieniona w załączniku nr 14 do ustawy w poz. 2-48, jeżeli usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i ust. 9, natomiast usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny. Przy czym – zgodnie z art. 17 ust. 1h ustawy – mechanizm ten ma zastosowanie, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca. Jednocześnie zauważyć należy, że przy każdej z usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy, podano również symbol klasyfikacji statystycznej PKWiU, co wskazuje, że tylko konkretne usługi sklasyfikowane pod danym symbolem, wymagają rozliczania podatku na zasadzie odwróconego obciążenia.

W świetle powyższego nabywca usług budowlanych wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy, świadczonych przez podwykonawcę, staje się odpowiedzialny za rozliczenia podatku VAT od tych usług.

Natomiast transakcje, których przedmiotem jest świadczenie wymienionych w załączniku nr 14 do ustawy usług budowlanych, realizowane przez wykonawcę (generalnego wykonawcę) na rzecz inwestora (np. dewelopera budowlanego), podlegają opodatkowaniu według zasad ogólnych, tj. podatek VAT rozliczany jest przez wykonawcę (generalnego wykonawcę), natomiast inwestor otrzymuje fakturę na kwotę należności za wykonane usługi zawierającą podatek VAT.

Wskazać w tym miejscu należy, że ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia „podwykonawca”, w związku z tym dla prawidłowego rozumienia tego terminu wystarczające będzie posłużenie się powszechnym jego znaczeniem wynikającym z wykładni językowej. Zgodnie z definicją zawartą w internetowym wydaniu Słownika języka polskiego PWN, podwykonawca to firma lub osoba wykonująca pracę na zlecenie głównego wykonawcy (http://sjp.pwn.pl/sjp/podwykonawca;2503008).

Z kolei przy dalszych „podzleceniach” przyjąć należy podejście, zgodnie z którym podwykonawca zlecający jest – w stosunku do swojego podwykonawcy – głównym wykonawcą swojego zakresu prac (i w konsekwencji rozliczy „podzlecone” usługi budowlane na zasadzie odwróconego obciążenia).

Podsumowując przywołane wyżej regulacje należy stwierdzić, że mechanizm odwróconego obciążenia ma zastosowanie przy rozliczaniu podatku z tytułu świadczenia usług budowlanych wymienionych w załączniku nr 14 do ustawy (poz. 2-48), objętych wskazanymi w tym załączniku symbolami PKWiU, przez podwykonawcę. Podwykonawcą będzie każdy podmiot będący usługodawcą, który nie jest generalnym wykonawcą w ramach danej inwestycji budowlanej, przyjmującym zlecenie wykonania tej inwestycji bezpośrednio od inwestora.

Fakt zgłoszenia, lub nie, głównemu inwestorowi powierzenia prac podwykonawcy, pozostaje bez wpływu na posiadanie statusu podwykonawcy w rozumieniu ustawy. Status podwykonawcy wynika bowiem bezpośrednio z zawartych pisemnych umów, a w przypadku ich braku – świadczą o tym statusie okoliczności i charakter wykonywanych usług.

A zatem, rozliczanie podatku na zasadzie mechanizmu odwróconego obciążenia ma zastosowanie jeśli spełnione są następujące warunki:

świadczenie dotyczy usług wymienionych w załączniku nr 14 do ustawy (poz. 2-48), objętych wskazanymi tam symbolami PKWiU,
usługodawca i usługobiorca są podatnikami zarejestrowanymi jako podatnicy VAT czynni,
sprzedaż u usługodawcy nie jest zwolniona na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy,
usługodawca świadczy usługi jako podwykonawca, czyli usługodawca nie jest generalnym wykonawcą usług.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca realizuje Projekt finansowany z Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko 2014-2020. W ramach opisanego wyżej Projektu Wnioskodawca zawrze umowy cywilno-prawne o wykonanie podłączenia budynków do zbiorczego systemu wodociągowego/kanalizacyjnego z właścicielami nieruchomości (mieszkańcami). Zgodnie z postanowieniami przedmiotowych umów Wnioskodawca zobowiązuje się partycypować w kosztach realizacji podłączeń w celu spójnej realizacji całości gospodarki wodno-ściekowej na terenie Gminy, a także dla umożliwienia mieszkańcom realizacji podłączeń do sieci wodociągowej i kanalizacji sanitarnej. Po zakończeniu budowy sieci wodno-kanalizacyjnej, tj. od dnia protokolarnego odbioru końcowego zadania inwestycyjnego wraz z przyłączami, wykonane przyłącze będzie stanowiło własność Przedsiębiorstwa.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca ma wątpliwości czy nabywając usługi związane z budową przyłączy na rzecz mieszkańców, będzie występować w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 17 ust.1 pkt 8 ustawy w związku z art. 17 ust. 1h ustawy a zatem, czy jest zobowiązany do rozliczenia podatku od towarów i usług z tytułu zakupu usługi, a firma świadcząca usługi zobowiązana jest do zastosowania mechanizmu „odwrotnego obciążenia”?

Ustalenie, czy dana usługa podlega rozliczeniu zgodnie z mechanizmem odwróconego obciążenia, czy też zastosowanie będzie miała ogólna zasada rozliczenia podatku, a w konsekwencji czy Wnioskodawca będzie zobowiązany do wykazania podatku od towarów i usług w składanej deklaracji podatkowej, ma charakter indywidualny. Oznacza to, że w każdym konkretnym przypadku należy zbadać, czy dane świadczenie jest usługą wymienioną w załączniku nr 14 do ustawy oraz czy usługa ta jest świadczona przez podwykonawcę. Dla zastosowania odwrotnego obciążenia konieczne jest spełnienie obu ww. przesłanek łącznie.

Mając na uwadze wskazany przez Wnioskodawcę opis sprawy należy przyjąć, iż Spółka wykonując usługę budowlaną polegającą na wykonaniu przyłączy kanalizacyjnych na rzecz mieszkańców działa w charakterze głównego wykonawcy. Efektem prac, jakich oczekują mieszkańcy w ramach zawartej z Wnioskodawcą umowy, jest wykonanie przyłączy kanalizacyjnych do poszczególnych budynków mieszkańców. Z tego względu mieszkaniec, a nie Wnioskodawca, jest podmiotem zlecającym i oczekującym wykonania na własnej nieruchomości przedmiotowych usług budowlanych (tj. inwestorem). Zatem przedmiotem czynności wykonywanych przez Wnioskodawcę jest świadczenie usługi budowlanej polegającej na jej wykonaniu.

A zatem, Wnioskodawca jako główny wykonawca nabywając usługi związane z budową przyłączy kanalizacyjnych wymienione w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy, od podmiotu trzeciego, działającego w tym przypadku w charakterze podwykonawcy, zobowiązana będzie do rozliczenia podatku na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 8 w związku z art. 17 ust. 1h ustawy.

Wobec powyższego, należy uznać, że w ramach realizacji przedmiotowego projektu w części dotyczącej usług budowlanych sklasyfikowanych w grupowaniu PKWIU 43.22.11.00 świadczonych na rzecz uczestników ww. projektu, Wnioskodawca będzie podatnikiem VAT na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy w związku z art. 17 ust. 1h ustawy dla świadczonych przez podwykonawcę ww. usług (budowy przyłączy kanalizacyjnych), a tym samym Wnioskodawca, jako nabywca ww. usług, będzie zobowiązany do wykazania w deklaracji podatkowej podatku należnego z tytułu nabytych od wykonawcy usług związanych z budową przyłączy kanalizacyjnych.

Wobec powyższego, należy uznać, że w związku z realizacją przedmiotowej inwestycji w rozliczeniach dokonywanych pomiędzy Gminą, a Wykonawcą wykonującym roboty budowlane sklasyfikowane w grupowaniu PKWiU 43.22.11.00 znajdzie zastosowanie mechanizm odwrotnego obciążenia w myśl art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy o VAT.

Podsumowując Wnioskodawca nabywając usługi związane z budową przyłączy na rzecz mieszkańców, przyjmując założenie, że:

usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9,
usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny,

będzie występować w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy o VAT w związku z art. 17 ust 1h ustawy a zatem, Wnioskodawca jest zobowiązany do rozliczenia podatku od towarów i usług z tytułu zakupu usług, a firma świadcząca usługi zobowiązana jest do zastosowania mechanizmu „odwrotnego obciążenia”.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin