Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB4.4014.163.2018.3.AD
z 31 lipca 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2018 r., poz. 800, ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 13 kwietnia 2018 r. (data wpływu – 26 kwietnia 2018 r.), uzupełnionym 18 i 21 czerwca 2018 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży składników majątkowych tworzących warsztat samochodowy – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 kwietnia 2018 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży składników majątkowych tworzących warsztat samochodowy.

Z uwagi na fakt, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych, w piśmie z 7 czerwca 2018 r. znak: 0111-KDIB4.4014.163.2018.2.AD i znak: 0111-KDIB3-2.4012.302.2018.3.ASZ wezwano Wnioskodawcę do jego uzupełnienia.

Wniosek uzupełniono 18 czerwca (uiszczenie dodatkowej opłaty) i 21 czerwca (pozostałe braki formalne) 2018 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą – warsztat samochodowy pod firmą M. Działalność gospodarcza Wnioskodawcy polega na konserwacji i naprawie pojazdów samochodowych (przeważająca działalność gospodarcza). Wnioskodawca planuje rozwinąć działalność gospodarczą przez nabycie warsztatu samochodowego Roberta S.

Robert S. (sprzedawca) prowadzi działalność gospodarczą pod firmą B. w zakresie konserwacji i naprawy pojazdów samochodowych (przeważająca działalność gospodarcza) w warsztacie samochodowym w miejscowości P.

W skład przedsiębiorstwa sprzedawcy wchodzi wyposażenie warsztatu (np.: manometr podciśnienia, tester akumulatorów, blokady rozrządu, urządzenia do obsługi alternatorów, mierniki ciśnienia sprężania, tester szczelności klimatyzacji, młotek udarowy, podnośnik pneumatyczny, szlifierka warsztatowa, palnik propan butan, urządzenie do odpowietrzania hamulców, urządzenia do obsługi klimatyzacji, stojak do silników, podpora do mocowania silnika, kompresor, półautomat spawalniczy, szafka narzędziowa, zestaw kluczy udarowych, piaskarka, myjka stacjonarna warsztatowa, prostownik warsztatowy, stół warsztatowy z imadłem i inne). W skład przedsiębiorstwa sprzedawcy wchodzi baza klientów. Do warsztatu samochodowego sprzedawcy przypisany jest numer telefonu, wykorzystywany w kontaktach z klientami warsztatu samochodowego.

Sprzedawca zatrudnia jednego pracownika w oparciu o umowę o pracę. Warsztat samochodowy położony jest na wynajmowanej nieruchomości.

Robert S. zamierza zaprzestać wykonywania działalności gospodarczej.

Wobec planów zaprzestania prowadzenia działalności gospodarczej przez Roberta S. i planów Wnioskodawcy rozwinięcia działalności gospodarczej, przedsiębiorcy zamierzają w przyszłości (najwcześniej po uzyskaniu interpretacji indywidulanej w przedmiocie planowanego zdarzenia przyszłego) dokonać czynności prawnej, na podstawie której Wnioskodawca będzie kontynuował prowadzoną przez Roberta S. działalność gospodarczą w warsztacie samochodowym w P.

Przedsiębiorcy planują zawrzeć umowę sprzedaży składników przedsiębiorstwa Roberta S. Przedsiębiorcy wyodrębnią w umowie wartość ruchomości i wartość innych praw.

Sprzedawca zbędzie na rzecz Wnioskodawcy szczegółowo oznaczone w umowie sprzedaży ruchomości (takie jak np.: manometr podciśnienia, tester akumulatorów, blokady rozrządu, urządzenia do obsługi alternatorów, mierniki ciśnienia sprężania, tester szczelności klimatyzacji, młotek udarowy, podnośnik pneumatyczny, szlifierka warsztatowa, palnik propan butan, urządzenie do odpowietrzania hamulców, urządzenia do obsługi klimatyzacji, stojak do silników, podpora do mocowania silnika, kompresor, półautomat spawalniczy, szafka narzędziowa, zestaw kluczy udarowych, piaskarka, myjka stacjonarna warsztatowa, prostownik warsztatowy, stół warsztatowy z imadłem i inne), składające się w całości na wyposażenie warsztatu samochodowego sprzedawcy. Umowa sprzedaży będzie obejmowała całość wyposażenia warsztatu samochodowego sprzedawcy. Wyposażenie to pozwala na prowadzenie działalności gospodarczej. Nabywca nie będzie musiał uzupełniać wyposażenia, aby kontynuować prowadzenie warsztatu.

Przedmiotem sprzedaży będzie baza klientów sprzedawcy. Sprzedawca przekaże dane klientów warsztatu w celu umożliwienia Wnioskodawcy kontynuowania świadczenia usług na rzecz tych podmiotów.

Przedmiotem sprzedaży będzie numer telefonu, którym sprzedawca posługuje się przy prowadzeniu działalności gospodarczej. Numer ten jest znany klientom sprzedawcy, jest udostępniony publicznie w sieci Internet i jest przypisany do prowadzonego przez sprzedającego przedsiębiorstwa – warsztatu samochodowego, stanowiąc jego składnik – umożliwiający nawiązanie i utrzymanie kontaktów z klientami.

Przedmiotem sprzedaży nie będzie wierzytelność sprzedawcy z tytułu umowy najmu nieruchomości, na której prowadzony jest warsztat samochodowy sprzedawcy. Kupujący zamierza samodzielnie uzgodnić warunki najmu tej nieruchomości z wynajmującym i zawrzeć odrębną umowę z wynajmującym.

Umowa między sprzedawcą a kupującym nie będzie odnosić się do zatrudnianego obecnie przez sprzedawcę pracownika – mechanika samochodowego. Kupujący bierze pod uwagę możliwość kontynuowania zatrudnienia pracownika na podstawie odrębnych i niezależnych od planowanej umowy sprzedaży uzgodnień, dokonanych bezpośrednio między kupującym a pracownikiem.

Wyłączone z zakresu planowanej umowy – prawo do korzystania z nieruchomości oraz prawa i obowiązki wynikające z zatrudnienia pracownika stanowią składniki przedsiębiorstwa sprzedawcy, ale nie są konieczne do prowadzenia warsztatu samochodowego (przedsiębiorstwa).

Objęte umową sprzedaży: wyposażenie, baza klientów, numer telefonu, stanowią zorganizowany zespół składników majątkowych wystarczający do prowadzenia działalności gospodarczej – warsztatu samochodowego.

Przywołując powyżej opis zdarzenia przyszłego, pominięto tę jego część zawartą w uzupełnieniu wniosku, która odnosi się tylko do podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy planowana sprzedaż zorganizowanych składników majątkowych będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług – w oparciu o art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 1 w związku z art. 2 pkt 22 ustawy o podatku od towarów i usług, w związku z art. 2 pkt 4 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych?
2. Czy też planowana transakcja będzie wyłączona spod opodatkowania na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług i będzie podlegać opodatkowaniu w oparciu o art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, planowana umowa powinna zostać opodatkowana podatkiem od czynności cywilnoprawnych, w oparciu o art. art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Wnioskodawca wskazał, że podstawę opodatkowania przy umowie sprzedaży stanowi wartość rynkowa rzeczy lub prawa majątkowego – art. 6 ust. 1 pkt 1 lit. c) ustawy o podatku od czynności prawnych. Art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych określa stawki podatku, które wynoszą przy umowie sprzedaży 2 % wartości rzeczy w przypadku ruchomości i 1% wartości w przypadku innych praw majątkowych.

W konsekwencji, w ocenie Wnioskodawcy, planowana umowa sprzedaży zorganizowanych składników majątkowych (w tym praw) będzie podlegała jedynie opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych według stawek – 2 % dla ruchomości (wyposażenia warsztatu samochodowego) i 1 % dla pozostałych składników.

Na potwierdzenie stanowiska Wnioskodawca powołał się na interpretacje indywidualną.

Z uwagi na zakres niniejszej interpretacji przywołano powyżej tę część stanowiska Wnioskodawcy, która objęta jest zakresem niniejszej interpretacji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie należy wskazać, że przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawcy w podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży składników majątkowych tworzących warsztat samochodowy. W zakresie dotyczącym podatku od towarów i usług zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie – interpretacja indywidualna z dnia 31 lipca 2018 r. znak: 0111-KDIB3-2.4012.302.2018.4.ASZ.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) oraz ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz.U. z 2017 r., poz. 1150) podatkowi temu podlegają umowy sprzedaży rzeczy i praw majątkowych.

Przy czym w ustawie przewidziano sytuacje, w których czynność cywilnoprawna mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ww. ustawy nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Stosownie do art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany:

1. w zakresie, w jakim są opodatkowane podatkiem od towarów i usług,
   
2. jeżeli przynajmniej jedna ze stron jest zwolniona od podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej czynności, z wyjątkiem:
   
   • umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,
   • umów sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.
   
   
   

Zaznaczyć jednakże należy, że o wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony danej umowy posiadają status podatnika podatku od towarów i usług, lecz wyłącznie fakt, że jedna ze stron z tytułu dokonania tej konkretnej czynności jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub z niego zwolniona, z uwzględnieniem wyjątków, o których mowa w art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Zgodnie z art. 1a pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych użyte w ustawie określenie podatek od towarów i usług oznacza podatek od towarów i usług w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.) lub podatek od wartości dodanej pobierany na podstawie przepisów obowiązujących w państwach członkowskich.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że wobec planów zaprzestania prowadzenia działalności gospodarczej przez Roberta S. i planów Wnioskodawcy rozwinięcia działalności gospodarczej, przedsiębiorcy zamierzają w przyszłości dokonać czynności prawnej, na podstawie której Wnioskodawca będzie kontynuował prowadzoną przez Roberta S. działalność gospodarczą w warsztacie samochodowym w P.

Przedsiębiorcy planują zawrzeć umowę sprzedaży składników przedsiębiorstwa Roberta S. Przedsiębiorcy wyodrębnią w umowie wartość ruchomości i wartość innych praw.

W interpretacji indywidualnej z dnia 31 lipca 2018 r. znak: 0111-KDIB3-2.4012.302.2018.4.ASZ w zakresie podatku od towarów i usług Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdził, że: „w przedmiotowej sprawie sprzedaż przez Zbywcę przedsiębiorstwa spełniającego wymogi określone w art. 551 Kodeksu cywilnego wyłączona jest spod działania ustawy o podatku od towarów i usług i w związku z tym transakcja ta nie podlega opodatkowaniu tym podatkiem na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy.”.

W związku z powyższym, skoro przedstawiona we wniosku transakcja sprzedaży przedsiębiorstwa będzie wyłączona z zakresu opodatkowania podatkiem od towarów i usług, transakcja ta będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Stosownie do art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej. W myśl art. 4 pkt 1 ww. ustawy obowiązek podatkowy przy umowie sprzedaży ciąży na kupującym.

Podstawę opodatkowania przy umowie sprzedaży, w myśl ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, stanowi wartość rynkowa rzeczy lub prawa majątkowego (art. 6 ust. 1 pkt 1 ustawy). Zgodnie z art. 6 ust. 2 ww. ustawy wartość rynkową przedmiotu czynności cywilnoprawnych określa się na podstawie przeciętnych cen stosowanych w obrocie rzeczami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem ich miejsca położenia, stanu i stopnia zużycia, oraz w obrocie prawami majątkowymi tego samego rodzaju, z dnia dokonania tej czynności, bez odliczania długów i ciężarów.

Jeżeli jednak podatnik nie określił wartości przedmiotu czynności cywilnoprawnej lub wartość określona przez niego nie odpowiada, według oceny organu podatkowego, wartości rynkowej, to stosownie do art. 6 ust. 3 ww. ustawy – organ wezwie podatnika do jej określenia, podwyższenia lub obniżenia, w terminie nie krótszym niż 14 dni od dnia doręczenia wezwania, podając jednocześnie wartość według własnej, wstępnej oceny. Jeżeli podatnik, pomimo wezwania, o którym mowa w ust. 3, nie określił wartości lub podał wartość nieodpowiadającą wartości rynkowej, organ podatkowy dokona jej określenia z uwzględnieniem opinii biegłego lub przedłożonej przez podatnika wyceny rzeczoznawcy. Jeżeli organ podatkowy powoła biegłego, a wartość określona z uwzględnieniem jego opinii różni się o więcej niż 33% od wartości podanej przez podatnika, koszty opinii ponosi podatnik (art. 6 ust. 4 cyt. ustawy).

Przepis art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy od czynności cywilnoprawnych określa stawki podatku, które wynoszą od umowy sprzedaży:

1. nieruchomości, rzeczy ruchomych, prawa użytkowania wieczystego, własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego, spółdzielczego prawa do lokalu użytkowego oraz wynikających z przepisów prawa spółdzielczego: prawa do domu jednorodzinnego oraz prawa do lokalu w małym domu mieszkalnym – 2%,
2. innych praw majątkowych – 1%.
   
   

Podatek pobiera się według stawki najwyższej jeżeli podatnik dokonując czynności cywilnoprawnej, w wyniku której nastąpiło przeniesienie własności, nie wyodrębnił wartości rzeczy lub praw majątkowych, do których mają zastosowanie różne stawki – od łącznej wartości tych rzeczy lub praw majątkowych (art. 7 ust. 3 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych).

Stosownie do art. 10 ust. 1 ww. ustawy, podatnicy są obowiązani, bez wezwania organu podatkowego, złożyć deklarację w sprawie podatku od czynności cywilnoprawnych, według ustalonego wzoru, oraz obliczyć i wpłacić podatek w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego, z wyłączeniem przypadków, gdy podatek jest pobierany przez płatnika. W myśl natomiast ust. 2 ww. przepisu, notariusze są płatnikami podatku od czynności cywilnoprawnych dokonywanych w formie aktu notarialnego.

Zgodnie z art. 535 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz.U. z 2018 r., poz. 1025) przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę.

W przepisach dotyczących podatku od czynności cywilnoprawnych brak jest definicji przedsiębiorstwa. Dlatego też należy sięgnąć do rozwiązań prawnych uregulowanych w przepisach ogólnych. Niewątpliwie zatem należy posłużyć się przede wszystkim definicją „przedsiębiorstwa” zawartą w przepisie art. 55¹ Kodeksu cywilnego. Na mocy tego przepisu, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej.

Obejmuje ono w szczególności:

1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
   
2. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
   
3. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
   
4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
   
5. koncesje, licencje i zezwolenia;
   
6. patenty i inne prawa własności przemysłowej;
   
7. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
   
8. tajemnice przedsiębiorstwa;
   
9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.
   
   

Zgodnie natomiast z art. 55² Kodeksu cywilnego, czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Z treści art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych jasno wynika, iż opodatkowaniu podlegają umowy sprzedaży rzeczy i praw majątkowych. Wskazany przepis nie wymienia jakie konkretnie przedmioty umów sprzedaży podlegają opodatkowaniu. Dla opodatkowania czynności sprzedaży podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie ma zatem znaczenia czy umowa sprzedaży obejmuje przedsiębiorstwo, nieruchomość czy wierzytelność, która stanowi prawo majątkowe. Istotnym jest, że przeniesienie własności następuje w drodze umowy sprzedaży.

W świetle ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych umowa sprzedaży przedsiębiorstwa podlega opodatkowaniu na zasadach ogólnych przewidzianych dla umowy sprzedaży. Jej przedmiot stanowi przedsiębiorstwo – a nie poszczególne elementy zorganizowanego zespołu składników materialnych i niematerialnych. Tak jak w przypadku każdej innej umowy sprzedaży obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej i ciąży on na kupującym, a podstawę opodatkowania stanowi wartość rynkowa rzeczy lub prawa majątkowego będącego przedmiotem transakcji, czyli tutaj przedsiębiorstwa.

Przy czym, jeżeli w opisanej we wniosku umowie sprzedaży strony wyodrębnią wartość rzeczy i praw majątkowych, do których mają zastosowanie różne stawki (1% i 2%), podatek będzie należało uiścić według właściwych stawek. Jeżeli jednak dokonując czynności cywilnoprawnej, w wyniku której nastąpi przeniesienie własności, nie zostaną wyodrębnione wartości rzeczy lub praw majątkowych, do których mają zastosowanie różne stawki, to na podstawie art. 7 ust. 3 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, podatek będzie należało uiścić według stawki najwyższej (2%) od łącznej wartości tych rzeczy lub praw majątkowych. Opodatkowanie umowy sprzedaży przedsiębiorstwa stawką 2% ma bowiem zastosowanie w przypadku, gdy cena sprzedaży przedsiębiorstwa, odpowiadająca jej wartości rynkowej, ustalona jest przez strony czynności cywilnoprawnej w jednej kwocie, bez wyodrębniania wartości jej poszczególnych elementów.

Należy przy tym pamiętać, że dokonanie wyodrębnienia i oceny poszczególnych elementów umowy sprzedaży przedsiębiorstwa jest możliwe tylko w celu zastosowania dwóch stawek podatku od czynności cywilnoprawnych. W pozostałym zakresie umowa sprzedaży przedsiębiorstwa podlega ocenie jako całość – zespół powiązanych elementów, a nie poszczególne, przypadkowe elementy zbioru.

Przedmiotem opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych będzie zatem przedsiębiorstwo, a nie poszczególne (konkretne) rzeczy i prawa majątkowe wchodzące w jego skład. Przy czym, wyodrębnienie w umowie sprzedaży przedsiębiorstwa konkretnych składników majątkowych umożliwi zastosowanie różnych stawek podatkowych.

Skoro zatem, w opisanej we wniosku umowie sprzedaży przedsiębiorstwa strony wyodrębnią wartość rzeczy i praw majątkowych, do których mają zastosowanie różne stawki (2% dla rzeczy ruchomych oraz 1% dla innych praw majątkowych), podatek należy pobrać według właściwych stawek.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.