2018.07.17 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT1-1.4012.231.2018.3.AJ
z 17 lipca 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 10 kwietnia 2018 r. (data wpływu 18 kwietnia 2018 r.), uzupełnionym w dniach 14 czerwca oraz 13 lipca 2018 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku rozpoznania czynności opodatkowanych w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług w związku z otrzymywaniem od Spółki X kwoty pieniężnej tytułem podziału środków otrzymywanych w związku z obsługą transakcji DCC – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 kwietnia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniach 14 czerwca oraz 13 lipca 2018 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku rozpoznania czynności opodatkowanych w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług w związku z otrzymywaniem od Spółki X kwoty pieniężnej tytułem podziału środków otrzymywanych w związku z obsługą transakcji DCC.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest podatnikiem VAT czynnym, którego działalność koncentruje się na zarządzaniu hotelami.

W ramach dokonywanej sprzedaży towarów i usług na rzecz swoich klientów Wnioskodawca przyjmuje również płatności dokonywane za pośrednictwem kart płatniczych.

Dla prawidłowego realizowania płatności w tej formie Wnioskodawca zawarł ze Spółką X umowę o współpracy w zakresie obsługi i rozliczania transakcji opłacanych kartami płatniczymi.

Spółka X jest centrum autoryzacyjno-rozliczeniowym, obsługującym różne rodzaje kart płatniczych. Z tytułu świadczonych na rzecz Wnioskodawcy usług w tym zakresie Spółka X wystawia fakturę VAT, dokumentującą sprzedaż m.in. następujących usług:

opłata za transakcje na karty płatnicze – usługa zwolniona na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy o VAT;
dzierżawa terminalu – usługa opodatkowana stawką 23% VAT;
serwis GPRS – usługa opodatkowana stawką 23% VAT.

Wobec faktu, że niektórzy z klientów Wnioskodawcy są spoza kraju, Wnioskodawca zawarł ze Spółką aneks DCC do umowy o współpracy w zakresie obsługi i rozliczania transakcji kartami płatniczymi (dalej: „Aneks DCC”). Transakcja w walucie karty (ang. Dynamie Currency Conversion – dalej: „DCC”) umożliwia wybór waluty transakcji podczas płatności kartą. Terminal automatycznie rozpoznaje zagraniczne karty płatnicze oraz ich walutę obcą. DCC polega na zaoferowaniu zagranicznym klientom, posługującym się kartami płatniczymi, możliwość wyboru waluty transakcji. Transakcja może być przeprowadzona w złotych, lub w walucie rachunku karty, którą dokonywana będzie płatność.

Zgodnie z jednym z postanowień Aneksu DCC: z uwagi na to, że w związku z obsługą transakcji w walucie karty (DCC) dla okazicieli kart wydanych do rachunku prowadzonego w innej walucie niż w PLN, Spółka X otrzyma środki wynikające z zaistniałych różnic w kursach walut stosowanych przy rozliczaniu transakcji dokonywanych w walucie karty (DCC), Spółce X przysługiwać będzie prawo do comiesięcznego przyznawania Wnioskodawcy określonych kwot pieniężnych tytułem podziału otrzymanych środków.

W związku z powyższym Wnioskodawca otrzyma od Spółki X comiesięcznie pewną kwotę pieniężną tytułem podziału środków otrzymywanych od organizacji płatniczych w związku z obsługą transakcji DCC. Przekazanie tej kwoty dokumentowane ma być w formie noty uznaniowej wystawianej przez Spółkę X na rzecz Wnioskodawcy.

Podstawą do rozliczeń ma być „Porozumienie w sprawie premii pieniężnej DCC” (nazwane powyżej Aneksem DCC) zawarte pomiędzy centrum rozliczeń usług płatniczych, bankiem oraz Wnioskodawcą. W zawartym porozumieniu strony postanawiają, że z tytułu każdej transakcji DCC zostanie naliczona premia pieniężna w wysokości określonej procentem od wartości każdej transakcji DCC. Rozliczenie premii nastąpi do końca następnego miesiąca.

Ponadto we wniosku wskazano, że użyte na wstępie określenie dotyczące zakresu działalności Wnioskodawcy jako „zarządzanie hotelami” oznacza działalność polegającą na świadczeniu usług hotelarskich (klasyfikacja PKD 55.10Z – Hotele i podobne obiekty zakwaterowania) w tym m.in. świadczenie usług noclegowych, gastronomicznych, wynajem sal konferencyjnych itp.

W kontekście opisanych powyżej rozliczeń DCC – Wnioskodawca nie wykonuje żadnych dodatkowych usług w stosunku do swoich klientów, korzystających z usług hotelowych – otrzymywane środki z rozliczeń DCC związane są wyłącznie z faktem przyjęcia zapłaty za wykonanie usługi za pośrednictwem karty płatniczej w walucie innej niż PLN. Wnioskodawca nie wykonuje również żadnych dodatkowych czynności na rzecz Spółki X w celu uzyskania premii DCC – środki te związane są z przyjęciem zapłaty za podstawowe usługi wykonywane przez Wnioskodawcę w stosunku do klientów hoteli. Wnioskodawca nie uzyskuje od Spółki X żadnych innych świadczeń ani usług związanych z rozliczeniem DCC – niezależnie czy płatność dokonywana jest w PLN czy w innej walucie zakres czynności rozliczenia jest analogiczny.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy w związku z otrzymywaniem przez Wnioskodawcę od Spółki X kwoty pieniężnej tytułem podziału środków otrzymywanych w związku z obsługą transakcji DCC Wnioskodawca powinien przyjąć, że świadczy na rzecz Spółki X czynność opodatkowaną VAT w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT?

W przypadku uznania, że w opisanej sytuacji ma miejsce świadczenie usług, to kogo należy uznać za odbiorcę świadczonej usługi, aby prawidłowo wskazać dane w danych jednolitego pliku kontrolnego JPK_VAT oraz dopełnić obowiązku ewidencji transakcji w urządzeniach fiskalnych w przypadku, gdy byłyby to osoby fizyczne.

W przypadku uznania, że w opisanej sytuacji ma miejsce świadczenie usług i otrzymane wynagrodzenie stanowi podstawę opodatkowania to czy podlega ono zwolnieniu z opodatkowania na podstawie art. 43 ust 1 pkt 40 ustawy o VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z otrzymywaniem przez Wnioskodawcę od Spółki X kwoty pieniężnej tytułem podziału środków otrzymywanych w związku z obsługą transakcji DCC, Wnioskodawca nie świadczy usługi stanowiącej czynność opodatkowaną w rozumieniu art. 5 ust. 1 ust. 1 ustawy o VAT. Wnioskodawca nie ma zatem obowiązku wystawienia z tytułu tej transakcji faktur VAT potwierdzających wykonanie usługi ani ujmowania jej w ewidencji fiskalnej, a co za tym idzie nie podlega ona wykazaniu w plikach kontrolnych JPK_VAT.

Jednak w sytuacji uznania, że otrzymane środki pieniężne odzwierciedlają wykonanie usługi to - zdaniem Wnioskodawcy – podlega ona zakresowi usług finansowych objętych zwolnieniem na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy o VAT.

Uzasadniając swoje stanowisko Wnioskodawca wskazał, że stosownie do treści art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Zgodnie natomiast z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT.

W pierwszej kolejności należy stwierdzić, że z opisanego stanu faktycznego nie wynika, aby podział środków otrzymywanych od organizacji płatniczych w związku z obsługą transakcji DCC był związany z przekazywaniem władztwa ekonomicznego nad jakimikolwiek towarami pomiędzy Wnioskodawcą a Spółką X. Dlatego w sprawie nie ma zastosowania art. 7 ust. 1 ustawy o VAT. Po drugie, w stosunku do przedstawionego przyznania przez Spółkę X na rzecz Wnioskodawcy kwoty pieniężnej wskutek podziału środków otrzymywanych od organizacji płatniczych w związku z obsługą transakcji DCC, nie można mówić, że stanowi to odpłatne świadczenie usług, które co do zasady, występuje wtedy gdy dane świadczenie nie jest dostawą towarów (por. art. 8 ust. 1 ustawy o VAT).

Zdaniem Wnioskodawcy, wobec otrzymywania kwoty pieniężnej tytułem podziału środków otrzymywanych od organizacji płatniczych w związku z obsługą transakcji DCC, nie może on przyjmować, że otrzymana kwota związana jest z dokonywaną przez Wnioskodawcę sprzedażą towarów lub usług w rozumieniu ustawy o VAT. Dlatego też Wnioskodawca nie powinien w tej sytuacji wystawiać na rzecz Spółki X faktury VAT stosownie do treści art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

W opisanej sytuacji nie można uznać, że z tytułu otrzymania środków pieniężnych z tytułu prowizji DCC, stroną transakcji jest klient Wnioskodawcy. Dokonując płatności kartą za wykonane na jego rzecz usługi hotelowe i wskazując, że zapłata ma nastąpić w walucie nie uzyskuje on od Wnioskodawcy żadnego dodatkowego świadczenia a Wnioskodawca nie otrzymuje żadnej dodatkowej płatności.

Mając na uwadze powyższe, w związku z otrzymywaniem przez Wnioskodawcę od Spółki X kwoty pieniężnej tytułem podziału środków otrzymywanych od instytucji finansowych w związku z obsługą transakcji DCC, Wnioskodawca nie powinien przyjmować, że świadczy na rzecz Spółki X czy swoich klientów czynność opodatkowaną w rozumieniu art. 5 ust. 1 ust. 1 ustawy o VAT, ani dokumentować tej czynność wystawieniem na rzecz Spółki X lub klientów faktury VAT, zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1ustawy o VAT.

Wnioskodawca podnosi również fakt, że otrzymane środki z tyłu transakcji DCC są elementem podziału kwot uzyskanych przez spółkę X z tytułu powstania różnic kursowych związanych z rozliczeniem płatności kartami, natomiast samo uzyskiwanie przychodów przez podatników z tytułu uzyskania dodatnich różnic kursowych również nie wchodzi w zakres opodatkowania podatkiem vat.

W przypadku uznania jednak, że następuje świadczenie usługi to, zdaniem Wnioskodawcy, stanowi ona element nierozerwalnie związany z rozliczeniem płatności dokonanej przez klienta Wnioskodawcy za pośrednictwem spółki X i w świetle interpretacji ogólnej o numerze PT6.8101.5.2017 wydanej przez Ministerstwo Finansów dnia 30 czerwca 2017 r. stanowi usługę objętą zwolnieniem z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy o VAT

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do katalogu usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 ustawy. Zauważyć jednak należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym. W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Zatem aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Stosownie do art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Na tle przedstawionego opisu sprawy Wnioskodawca powziął wątpliwość, czy w związku z otrzymywaniem od Spółki X kwoty pieniężnej tytułem podziału środków otrzymywanych w związku z obsługą transakcji DCC Wnioskodawca powinien przyjąć, że świadczy na rzecz Spółki X czynność opodatkowaną VAT w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT i udokumentować tę czynność wystawieniem na rzecz Spółki X faktury VAT, zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Katalog czynności, które podlegają opodatkowaniu VAT, zawarty w art. 5 ustawy o VAT, wymienia m.in. odpłatne świadczenie usług. Definicja świadczenia usług ma jednocześnie charakter dopełniający definicję dostawy towarów i jest wyrazem realizacji powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatnika w ramach działalności gospodarczej.

Zatem każde świadczenie niebędące dostawą towarów polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czyjegoś zachowania stanowi, co do zasady, usługę w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Niemniej muszą być przy tym spełnione następujące warunki:

w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (wierzyciel/nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,
świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).

Co istotne, oba ww. warunki powinny być spełnione łącznie, aby świadczenie podlegało, jako usługa, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność (usługa) podlegała opodatkowaniu VAT musi istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym, pomiędzy świadczoną usługą, a otrzymanym świadczeniem wzajemnym, w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią rzeczywiste wynagrodzenie za wyodrębnioną usługę świadczoną w ramach stosunku prawnego lub dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia. Wynagrodzenie musi być należne za wykonanie tego świadczenia.

W rozpatrywanej sprawie Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą polegającą na świadczeniu usług hotelarskich, w tym m.in. świadczenie usług noclegowych, gastronomicznych, wynajem sal konferencyjnych itp.

W ramach dokonywanej sprzedaży towarów i usług na rzecz swoich klientów Wnioskodawca przyjmuje również płatności dokonywane za pośrednictwem kart płatniczych.

Dla prawidłowego realizowania płatności w tej formie Wnioskodawca zawarł ze Spółką X (centrum autoryzacyjno-rozliczeniowym) umowę o współpracy w zakresie obsługi i rozliczania transakcji opłacanych kartami płatniczymi.

Z tytułu świadczonych na rzecz Wnioskodawcy usług w tym zakresie Spółka X wystawia fakturę VAT, dokumentującą sprzedaż m.in. opłatę za transakcje na karty płatnicze, dzierżawa terminalu serwis GPRS. Wobec faktu, że niektórzy z klientów Wnioskodawcy są spoza kraju, Wnioskodawca zawarł ze Spółką aneks DCC do umowy o współpracy w zakresie obsługi i rozliczania transakcji kartami płatniczymi (dalej: „Aneks DCC”). Transakcja w walucie karty (ang. Dynamie Currency Conversion – dalej: „DCC”) umożliwia wybór waluty transakcji podczas płatności kartą. Terminal automatycznie rozpoznaje zagraniczne karty płatnicze oraz ich walutę obcą. DCC polega na zaoferowaniu zagranicznym klientom, posługującym się kartami płatniczymi, możliwość wyboru waluty transakcji. Transakcja może być przeprowadzona w złotych, lub w walucie rachunku karty, którą dokonywana będzie płatność.

Wnioskodawca wskazał, że w kontekście opisanych powyżej rozliczeń DCC nie wykonuje żadnych dodatkowych usług w stosunku do swoich klientów, korzystających z usług hotelowych. Otrzymywane środki z rozliczeń DCC związane są wyłącznie z faktem przyjęcia zapłaty za wykonanie usługi za pośrednictwem karty płatniczej w walucie innej niż PLN.

Wnioskodawca nie wykonuje również żadnych dodatkowych czynności na rzecz Spółki X w celu uzyskania premii DCC – środki te związane są z przyjęciem zapłaty za podstawowe usługi wykonywane przez Wnioskodawcę w stosunku do klientów hoteli. Wnioskodawca nie uzyskuje od Spółki X żadnych innych świadczeń ani usług związanych z rozliczeniem DCC – niezależnie czy płatność dokonywana jest w PLN czy w innej walucie zakres czynności rozliczenia jest analogiczny.

W świetle powyższego należy zatem wskazać, że wypłacana przez Spółkę X premia pieniężna na rzecz Wnioskodawcy, nie będzie w żaden sposób związana ze spełnieniem przez niego świadczenia wzajemnego. Z opisu sprawy wynika bowiem, że Wnioskodawca nie podejmuje jakichkolwiek czynności ukierunkowanych na otrzymanie opisanej premii pieniężnej. Fakt jej naliczenia podyktowany jest wyłącznie wyborem przez klienta korzystającego ze świadczonych przez Wnioskodawcę usług konkretnego sposobu zapłaty z użyciem kart wydanych do rachunków prowadzonych w innej walucie niż w PLN.

Należy więc stwierdzić, że w niniejszej sprawie Wnioskodawca, jako otrzymujący premie pieniężne, nie będzie świadczył na rzecz wypłacającego je Agenta usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, a w konsekwencji premie pieniężne, które będzie otrzymywał nie będą stanowiły wynagrodzenia za świadczenie usług podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Tym samym wypłata premii pieniężnych nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Jednocześnie wskazać należy, że wobec podzielenia przez organ stanowiska Wnioskodawcy w odniesieniu do pytania dotyczącego braku rozpoznania czynności opodatkowanych w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług w związku z otrzymywaniem od Spółki X kwoty pieniężnej tytułem podziału środków otrzymywanych w związku z obsługą transakcji DCC, nie udziela się odpowiedzi na kolejne pytania, dotyczące sposobu dokumentowania i zwolnienia od podatku. Powyższe zgodne jest z intencją Wnioskodawcy, który warunkuje udzielenie odpowiedzi na wyżej wskazane zagadnienia od negatywnej oceny stanowiska Wnioskodawcy na pierwsze z zadanych pytań.

Podkreślić należy, iż niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o przedstawiony we wniosku stan faktyczny, co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłość prowadzonego postępowania są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin