Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-2.4012.374.2018.2.MD
z 12 lipca 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 29 maja 2018 r. (data wpływu 29 maja 2018 r.) uzupełnionym pismem z 6 lipca 2018 r. (data wpływu 6 lipca 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego przy zakupie towarów i usług na potrzeby realizacji zadania – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 maja 2018 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego przy zakupie towarów i usług na potrzeby realizacji zadania. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 6 lipca 2018 r. (data wpływu 6 lipca 2018 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z 4 lipca 2018 r. znak: 0111-KDIB3-2.4012.374.2018.1.MD.

W przedmiotowym wniosku, uzupełnionym pismem z 6 lipca 2018 r., przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca – Gmina jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, zarejestrowanym w Urzędzie Skarbowym w O. Składa deklarację VAT-7. Z dniem 1 stycznia 2017 r. dokonała centralizacji rozliczeń podatku VAT.

Gmina złożyła projekt do Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa X. pn. „Rewitalizacja centrum …” – Oś 11 Rewitalizacja przestrzeni regionalnej, działanie 11.2 Odnowa obszarów wiejskich. Koszty całkowite projektu to kwota 2 019 262,93 zł w tym:

• dofinansowanie 75% –1 514 447,16 zł,
• wkład własny 25% – 504 815,77 zł.
  
  

Celem ogólnym projektu jest rozwiązanie istotnych problemów społecznych mieszkańców obszaru rewitalizacji gminy zdiagnozowanych w trakcie opracowywania Gminnego Programu Rewitalizacji i powstrzymanie rozszerzania się kryzysu na kolejne obszary zdegradowane poprzez aktywizację społeczną mieszkańców, a także budowanie poczucia współodpowiedzialności i solidarności wewnątrz lokalnej wspólnoty, szczególnie poprzez wspieranie osób dotkniętych biernością i wykluczeniem społecznym.

Celem bezpośrednim projektu jest rewitalizacja centrum X. i wykorzystanie potencjału Doliny X. dla stworzenia nowej przestrzeni rekreacyjnej dostępnej dla wszystkich mieszkańców, rewitalizacja terenu wokół samowypływu, nadanie mu funkcji parku oraz podkreślenie reprezentacyjnego charakteru przestrzeni w centrum i dostosowanie przestrzeni centrum do kontekstu zabytkowego Klasztoru Sióstr Y.. Ponadto celem jest stworzenie przyjaznej przestrzeni publicznej, która będzie służyła mieszkańcom w celu lepszej integracji wspólnoty lokalnej, a także będzie zachęcać osoby odwiedzające tutejsze zabytki oraz korzystające z uroków lokalnej przyrody, do pozostania w okolicy dłużej. W konsekwencji działanie to winno istotnie wzmocnić potencjał ogólnodostępnej przestrzeni publicznej, dzięki czemu możliwe będzie dostarczenie mieszkańcom zróżnicowanych usług społecznych, na które zapotrzebowanie zostało zidentyfikowane na obszarze objętym kryzysem.

Efektem realizacji projektu będzie:

1. Poprawa jakości życia mieszkańców, wzmocnienie więzi społecznych oraz zwiększanie poczucia lokalnej tożsamości i satysfakcji z miejsca zamieszkania poprzez:
   
   • udostępnienie wielofunkcyjnej przestrzeni publicznej, która umożliwia podejmowanie różnorodnych działań i aktywności, doświadczanie relacji społecznych, nawiązywanie kontaktów i wymianę zróżnicowanych doświadczeń przez mieszkańców w każdym wieku;
   • wzmocnienie funkcji centrotwórczej i wykreowanie nowoczesnego centrum nawiązującego do kontekstu zabytkowego Klasztoru Sióstr Y;
   • rewitalizacja placu przez remizą OSP i przeznaczenie na plac ogólnodostępny, który będzie służył społeczności lokalnej jako miejsce spotkań oraz do organizacji plenerowych imprez okolicznościowych i kulturalnych integrujących społeczność lokalną;
   • uporządkowanie przestrzeni w centrum X.i podział na strefy funkcjonalne (rekreacyjna, parkingowa komunikacyjna);
   • udostępnienie atrakcyjnej infrastruktury rekreacyjnej (kort tenisowy, tor rowerowy) dla zróżnicowanych grup odbiorców, odpowiadającej zdiagnozowanym potrzebom lokalnej społeczności i dostosowanej w pierwszej kolejności do potrzeb najmłodszych mieszkańców obszaru rewitalizacji;
   • stworzenie miejsca - zarówno Parku nad D., jak i ścieżki tematycznej „...” –umożliwiającego osobom z niepełnosprawnością aktywizację społeczną oraz korzystanie z oferty rekreacyjnej;
   • stworzenie warunków dla dzieci w wieku szkolnym z obszaru objętego kryzysem do właściwej socjalizacji w środowisku rówieśniczym, a także podejmowania aktywności fizycznej;
   • urządzenie terenów zielonych w centrum miejscowości, będące wyrazem dbałości o utrzymanie przyrodniczego dziedzictwa Doliny D. i przyczyniające się do zachowania charakteru miejscowości;
   • ożywienie centrum miejscowości przełoży się na ożywienie gospodarcze i lokowanie się przedsiębiorstw w ścisłym centrum, szczególnie świadczących usługi dla odwiedzających Y.
2. Poprawa estetyki i funkcjonalności centrum wsi, a także kompleksowe zagospodarowanie przestrzeni publicznej wraz z nadaniem nowych funkcji obiektom obecnie niszczejącym pozwoli podkreślić lokalny charakter i na powrót ożywić miejsce, czyniąc je atrakcyjnym punktem gromadzenia się mieszkańców. Rewitalizacja terenu wokół urokliwego samowypływu, obok – bardzo ważnego dla lokalnej społeczności – zabytkowego Klasztoru Sióstr Y. i wykorzystanie go na funkcje rekreacyjne wzmocni poczucie tożsamości miejsca i będzie źródłem dumy dla społeczności lokalnej.
   Zagospodarowanie i urządzenie terenów zielonych w centrum miejscowości nad rzeką D. przyczyni się do utrzymania przyrodniczego dziedzictwa na obszarach wiejskich i zachowania wiejskiego charakteru miejscowości.
   
3. Poprawa dostępności w projekcie realizowana jest w wielu aspektach:
   
   • udostępnienie przestrzeni publicznej w centrum, dziś częściowo niezagospodarowanej, niszczejącej i niedostępnej dla mieszkańców;
   • przywrócenie wielu utraconych, bądź coraz słabiej obecnych, funkcji przestrzeni publicznej centrum, w tym związanej z przestrzenią spacerową i odpoczynkową (miejsce relaksu), co za tym idzie społeczną (jako atrakcyjne miejsce spotkań, nawiązywania relacji interpersonalnych), a także funkcjami estetyczną, kompozycyjną oraz kulturalną;
   • wyznaczenie nowych ciągów komunikacyjnych w centrum miejscowości, poprawa dostępności centrum dla wszystkich mieszańców, także dla osób z niepełnosprawnością, matek z wózkami, (likwidacja barier architektonicznych, przyjazne elementy małej architektury), a także poprawę bezpieczeństwa tej przestrzeni (lepsze oświetlenie);
4. Poprawa funkcjonowania osób z niepełnosprawnością oraz seniorów poprzez stworzenie dedykowanego dla nich miejsca spotkań, rekreacji i rozwoju:
   
   • udostępnienie przestrzeni publicznej i dostosowanie jej do potrzeb osób z niepełnosprawnością (ścieżka tematyczna „...”, w pełni dostępny park);
   • stworzenie warunków umożliwiających zwiększanie uczestnictwa osób z niepełnosprawnością w różnych formach aktywności społecznej, postrzeganej przede wszystkim przez pryzmat wyrównywania szans i pełnego udziału w życiu wspólnoty lokalnej.
   
   
   
   

Powstanie infrastruktura z jednej strony poza podatkiem VAT i będzie miała charakter całoroczny i ogólnodostępny, a swoich użytkowników przyciągać będzie zarówno swoimi walorami wypoczynkowymi (park nad D., mała architektura), rekreacyjnymi (kort tenisowy, tor rowerowy, plac zabaw), ofertą społeczno-kulturalną (plac przed remizą).

Z drugiej strony w niewielkim stopniu dzięki zrewitalizowanej przestrzeni publicznej centrum i nadaniu jej nowych funkcji, w przestrzeni zaczną funkcjonować co najmniej dwa podmioty prowadzące działalność gospodarczą na zrewitalizowanym obszarze, w tym związane ze sprzedażą pamiątek w pobliżu Sanktuarium, sprzedażą wyrobów piekarniczych (np. lokalnych), kwiatów i/lub drobnego rękodzieła, a także działalnością gastronomiczną (np. food truck, mobilna kawiarnia).

Termin realizacji projektu pn. „Rewitalizacja centrum X …..” – planowany jest na lata 2018 i 2019. Rozpoczęcie prac związane jest z podpisaniem z Urzędem Marszałkowskim Województwa umowy o dofinansowanie inwestycji, a podpisanie umowy uzależnione jest od dostarczenia indywidulanej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie odliczeń podatku VAT ww. inwestycji.

Realizacja projektu związana jest z wykonywaniem przez gminę zadań własnych wynikających z art. 7 pkt 1, 10, 12, 18 ustawy z dnia 8 marca 1990 roku o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2018 poz. 944 ze zm.), tj. ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej; kultury fizycznej i turystyki; w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych; zieleni gminnej i zadrzewień; promocji gminy.

Towary i usługi zakupione w ramach realizacji ww. projektu wykorzystywane będą do czynności opodatkowanych i niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT tj.:

• opodatkowana (dzierżawa gruntu pod ustawienie stoisk lub kawiarni mobilnej, food truck itp.),
• niepodlegająca opodatkowaniu podatkiem VAT (powstanie zrewitalizowany obszar z kortem tenisowym, torem rowerowym, parkiem nad rzeką D., ścieżkami tematycznymi), obszar ten będzie ogólnodostępny i bezpłatny dla wszystkich.
  
  

Gmina nie jest w stanie przyporządkować zakupy do tych elementów projektu, które będą wykorzystywane wyłącznie do czynności niepodlegających.

W związku z realizacją projektu towary i usługi nabywane będą wykorzystywane zarówno do celów prowadzonej działalności (dzierżawa gruntu pod ustawienie stoisk, lub mobilnej kawiarni, food truck itp.) jak i do celów innych niż działalność gospodarcza.

Nie jest możliwe przypisanie dokonanych w ramach realizacji projektu zakupów w całości do działalności gospodarczej o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. Całość obszaru rewitalizowanego wynosi ok. 2000 m2, w tym działalność podlegająca opodatkowaniu nie jest na dzień dzisiejszy znana.

Wartość wskaźnika obliczonego na podstawie przepisów art. 86 ust. 2a ustawy o VAT wynosi 0,71% w zaokrągleniu 1%, czyli wartość wskaźnika nie przekroczyła 2%.

Gmina uznała, że wartość wskaźnika obliczonego na podstawie przepisów art. 86 ust. 2 ustawy o VAT wynosi 0%.

Wartość proporcji określonej na podstawie art. 90 ust. 2-8 ustawy o VAT wynosi 50 % (dokładnie 49,73 %).

Gmina nie uznała, że proporcja określona zgodnie z art. 90 ust. 2-8 ustawy o VAT wynosi 0%.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Gminie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od faktur dotyczących wydatków na realizację projektu: Rewitalizacja przestrzeni regionalnej, działanie 11.2 Odnowa obszarów wiejskich, jeżeli prewskaźnik wynosi mniej niż 2%?

Zdaniem Wnioskodawcy, Gminie nie przysługuje prawo do odliczania podatku naliczonego od faktur dotyczących wydatków na realizację ww. projektu.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Odliczyć zatem można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza tym samym możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających opodatkowaniu VAT.

Jednocześnie z zasady tej wynika, że odliczenie podatku naliczonego może być częściowe, tzn. w tej części, w jakiej dane towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych, z pominięciem tej części podatku od tych towarów i usług, w jakiej towary te (usługi) są wykorzystywane do wykonywania czynności nieopodatkowanych podatkiem VAT.

Podatnik w celu odliczenia podatku naliczonego, w pierwszej kolejności ma obowiązek odrębnego określenia, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu, czyli dokonania tzw. bezpośredniej alokacji. Jeżeli takie wyodrębnienie jest możliwe, podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości przy nabyciu towarów i usług związanych ze sprzedażą opodatkowaną.

Natomiast na mocy art. 86 ust. 2a ustawy, w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 –w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej „sposobem określenia proporcji”. Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.

Powołany wyżej art. 86 ust. 2a ustawy, wprost określa, co stanowi kwotę podatku naliczonego w przypadku nabycia towarów i usług, wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych. Cele prowadzonej działalności gospodarczej należy rozpatrywać w kontekście definicji działalności gospodarczej, określonej w art. 15 ust. 2 i 3 ustawy. W związku z prowadzeniem działalności gospodarczej u podatnika mogą wystąpić działania czy sytuacje, które nie generują opodatkowania VAT. „Towarzyszą” one działalności gospodarczej i nie stanowią obok niej odrębnego przedmiotu działalności podatnika. Nie podlegają one opodatkowaniu VAT, jednakże ich występowanie nie oznacza, że u podatnika występują czynności wykonywane poza działalnością gospodarczą. Za czynności zrównane z czynnościami wykonywanymi w ramach działalności gospodarczej uznaje się także nieodpłatną dostawę towarów lub nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste, w przypadkach o których mowa w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy. Uzasadnia to fakt, że chociaż czynności te z definicji nie mają związku z działalnością gospodarczą, w przypadkach określonych w tych przepisach następuje obowiązek naliczenia VAT. Natomiast przez cele inne, rozumie się sferę działalności danego podmiotu niebędącą działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 i 3 ustawy (przykładowo działalność podmiotu w charakterze organu władzy czy nieodpłatną działalność statutową).

Stosownie do art. 90 ust. 10 ustawy, w przypadku gdy proporcja określona zgodnie z ust. 2-8:

1. przekroczyła 98% oraz kwota podatku naliczonego niepodlegająca odliczeniu, wynikająca z zastosowania tej proporcji, w skali roku, była mniejsza niż 500 zł – podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 100%;
2. nie przekroczyła 2% – podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 0%.
   
   

Analiza powołanych wyżej przepisów wskazuje zatem, że na podstawie art. 90 ust. 1 ustawy, występuje obowiązek wyodrębnienia podatku naliczonego związanego z czynnościami, w stosunku do których przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego oraz kwot podatku naliczonego związanego z czynnościami, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje.

Należy jednak podkreślić, że przepisy dotyczące zasad odliczania częściowego, zawarte w art. 90 ustawy, znajdują zastosowanie wyłącznie w odniesieniu do czynności wykonywanych w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy. A zatem dotyczą czynności podlegających opodatkowaniu (opodatkowanych i zwolnionych).

Ze stanu faktycznego wynika, że Gmina, będąca czynnym i zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT, planuje przystąpić do realizacji inwestycji pn. Rewitalizacja przestrzeni regionalnej, działanie 11.2 Odnowa obszarów wiejskich. Przeprowadzona rewitalizacja będzie wykorzystywana przez Gminę do działalności niepodlegającej opodatkowaniu (realizacja zadań własnych Gminy nieodpłatnie) oraz działalności opodatkowanej (wynajem na cele komercyjne w niewielkim stopniu).

Wyliczony prewskaźnik dla urzędu gminy na podstawie danych z 2017 r. wyniósł 0,71 %, co po zaokrągleniu w górę do najbliższej pełnej liczby daje 1%. Wyliczeń dokonano zgodnie z § 3 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników.

W świetle art. 86 ust. 1 oraz art. 86 ust. 2g ustawy VAT w związku z art. 90 ust. 10 tej ustawy, Gmina ma prawo uznać, że nie przysługuje jej prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków inwestycyjnych związanych z realizacją projektu pn. Rewitalizacja przestrzeni regionalnej, działanie 11.2 Odnowa obszarów wiejskich.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221 ze zm.), zwanej dalej ustawą. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem wiąże się podatek naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, a więc takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Uprawnienie do dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie przysługuje w przypadku nabycia towarów i usług, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Wyrażoną w cytowanym powyżej art. 86 ust. 1 ustawy o VAT generalną zasadę uprawniającą do odliczenia podatku naliczonego, uzupełniają regulacje zawarte w art. 86 ust. 2a-2h.

Stosownie do art. 86 ust. 2a ustawy, w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej „sposobem określenia proporcji”. Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.

Zgodnie z art. 86 ust. 2g ustawy, proporcję określa się procentowo w stosunku rocznym. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej. Przepisy art. 90 ust. 5, 6, 9a i 10 stosuje się odpowiednio.

Zgodnie z art. 90 ust. 10 pkt 2 ustawy – w przypadku gdy proporcja określona zgodnie z ust. 2-8 nie przekroczyła 2% – podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 0%.

Z treści art. 86 ust. 22 ustawy wynika, że minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia, określić w przypadku niektórych podatników sposób określenia proporcji uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć oraz wskazać dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem tego sposobu określenia proporcji, uwzględniając specyfikę prowadzenia działalności przez niektórych podatników i uwarunkowania obrotu gospodarczego.

Na podstawie powyższej delegacji, zostało wydane rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników (Dz. U. z 2015 r., poz. 2193), zwane dalej rozporządzeniem.

Zgodnie z § 3 ust. 1 rozporządzenia, w przypadku jednostki samorządu terytorialnego sposób określenia proporcji ustala się odrębnie dla każdej z jednostek organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego.

Zatem w przypadku jednostki samorządu terytorialnego, sposób określenia proporcji ustala się odrębnie dla:

• urzędu obsługującego jednostki samorządu terytorialnego (tj. urzędu gminy, urzędu miasta, starostwa powiatowego oraz urzędu marszałkowskiego),
• samorządowej jednostki budżetowej,
• samorządowego zakładu budżetowego.
  
  

Oznacza to, że w przypadku jednostek samorządu terytorialnego, nie będzie ustalany jeden „całościowy” sposób określenia proporcji dla jednostek samorządu terytorialnego, jako osoby prawnej, tylko będą ustalane odrębnie sposoby określenia proporcji dla wymienionych wyżej jego poszczególnych jednostek organizacyjnych.

W § 3 ust. 2, ust. 3 i ust. 4 rozporządzenia ustawodawca podał ustalony według wzoru sposób określania proporcji w przypadku urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego, w przypadku jednostki budżetowej oraz zakładu budżetowego.

Na zakres prawa do odliczeń w sposób bezpośredni wpływa również pojmowanie statusu danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług wykonującego czynności opodatkowane. Tylko podatnik w rozumieniu art. 15 ustawy, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powołanych przepisów wynika, że organy władzy publicznej nie będą podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego, nawet jeśli pobierają należności, opłaty lub składki. Organy te, będą natomiast podatnikami podatku od towarów i usług, w przypadku wykonywanych przez nie czynności na podstawie umów cywilnoprawnych. Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2018 r., poz. 994 ze zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy o samorządzie gminnym, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej; kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych oraz zieleni gminnej i zadrzewień, a także promocji gminy (art. 7 ust. 1 pkt 1, 10, 12 i pkt 18 ww. ustawy).

Z treści wniosku wynika, że Gmina planuje realizację projektu polegającego na rewitalizacji centrum X. wraz z odtworzeniem infrastruktury służącej wzmacnianiu więzi społecznych i rozwoju gospodarczego. Realizacja projektu związana jest z wykonywaniem przez gminę zadań własnych wynikających z art. 7 pkt 1, 10, 12, 18 ustawy o samorządzie gminnym. Wnioskodawca podał, że towary i usługi zakupione w ramach realizacji ww. projektu wykorzystywane będą do czynności opodatkowanych (tj. dzierżawa gruntu pod ustawienie stoisk lub kawiarni mobilnej, food truck) i czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT (tj. zrewitalizowany obszar będzie ogólnodostępny i bezpłatny dla wszystkich). W związku z realizacją projektu towary i usługi nabywane będą wykorzystywane zarówno do celów prowadzonej działalności jak i do celów innych niż działalność gospodarcza. Nie jest możliwe przypisanie dokonanych w ramach realizacji projektu zakupów w całości do działalności gospodarczej o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. Wartość wskaźnika obliczonego na podstawie przepisów art. 86 ust. 2a ustawy o VAT wynosi 0,71% w zaokrągleniu 1%, czyli wartość wskaźnika nie przekroczyła 2%. Gmina uznała, że wartość wskaźnika obliczonego na podstawie przepisów art. 86 ust. 2 ustawy o VAT wynosi 0%.

Jak wskazano wyżej, obniżenie podatku należnego o podatek naliczony może nastąpić jedynie na ściśle określonych przez ustawodawcę zasadach, a jedną z podstawowych przesłanek pozytywnych jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

W analizowanej sprawie – co jednoznacznie wskazano w opisie zdarzenia przyszłego – zrewitalizowane centrum X. wraz z odtworzoną infrastrukturą służącą wzmacnianiu więzi społecznych i rozwojowi gospodarczemu, będzie wykorzystywane do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT (zrewitalizowany obszar będzie ogólnodostępny i bezpłatny dla wszystkich) oraz do czynności opodatkowanych podatkiem VAT (dzierżawa gruntu pod ustawienie stoisk lub kawiarni mobilnej, food truck).

Należy więc stwierdzić, że Gmina – co do zasady – będzie miała prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od zakupów realizowanych na potrzeby przedmiotowego projektu, jednakże tylko w takim zakresie, w jakim nabywane towary i usługi służyć będą do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, pod warunkiem niezaistnienia przesłanej negatywnych wynikający z art. 88 ustawy.

Zatem przy odliczaniu podatku naliczonego od zakupów związanych z rewitalizacją centrum X. wraz z odtworzeniem infrastruktury służącej wzmacnianiu więzi społecznych i rozwoju gospodarczego powinny znaleźć zastosowanie regulacje art. 86 ust. 2a-2h ustawy.

W przypadku bowiem, gdy nabywane towary i usługi, wykorzystywane są zarówno do celów wykonywanej działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, w sytuacji gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe (a z taką sytuacją mamy do czynienia w sprawie będącej przedmiotem złożonego wniosku), podatnik zobowiązany jest do wydzielenia podatku naliczonego przy zastosowaniu współczynnika (proporcji) umożliwiającego odliczenie podatku naliczonego w prawidłowej wysokości, zgodnie z zasadami określonymi w art. 86 ust. 2a-2h.

Wnioskodawca podał we wniosku, że wartość wskaźnika obliczonego na podstawie przepisów art. 86 ust. 2a ustawy o VAT wynosi 0,71% w zaokrągleniu 1%, wartość wskaźnika nie przekroczyła 2%. Gmina uznała, że wartość wskaźnika obliczonego na podstawie przepisów art. 86 ust. 2 ustawy o VAT wynosi 0%.

Jak wskazano wyżej, zgodnie z art. 90 ust. 10 pkt 2, jeżeli proporcja nie przekroczy 2% podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 0% i nie dokonywać odliczeń podatku naliczonego. Zasada ta – z uwagi na treść art. 86 ust. 2g ustawy – ma również zastosowanie do proporcji, o której mowa w art. 86 ust. 2a ustawy. Nie oznacza to jednak, że wskaźnik poniżej 2% pozbawia podatnika prawa do odliczenia podatku naliczonego z zastosowaniem wyliczonej proporcji. W powyższej sytuacji, bowiem podatnik ma prawo wyboru, czy dokona on odliczenia w oparciu o wyliczoną proporcję, czy też zrezygnuje z tego prawa i nie odliczy podatku naliczonego.

Jak wynika z rozpatrywanej sprawy, wyliczona dla Gminy proporcja nie przekracza 2%, na skutek czego Wnioskodawca uznał na podstawie art. 86 ust. 2g ustawy w zw. z art. 90 ust. 10 pkt 2 ustawy, że proporcja ta wyniesie 0%. Zatem Wnioskodawca nie będzie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z przedmiotowym projektem.

Podsumowując, należy stwierdzić, że na podstawie art. 86 ust. 2a ustawy oraz przepisów rozporządzenia – co do zasady – Gminie będzie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur VAT dokumentujących zakup towarów i usług w ramach realizacji projektu polegającego na rewitalizacji centrum X. wraz z odtworzeniem infrastruktury służącej wzmacnianiu więzi społecznych i rozwoju gospodarczego w części w jakiej zakupione towary i usługi będą związane z czynnościami opodatkowanymi VAT. Należy jednak zauważyć, że z uwagi na fakt, że czynności opodatkowane VAT stanowią w analizowanym przypadku znikomą część działalności Gminy i wyliczona dla niej proporcja nie przekroczyła 2%, to Wnioskodawca na podstawie art. 86 ust. 2g w zw. z art. 90 ust. 10 pkt 2 ustawy, może przyjąć, że proporcja wynosi 0% i nie będzie mu przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług w ramach realizowanego projektu.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, jest prawidłowe.

Końcowo zaznacza się, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego zdarzenia przyszłego, co oznacza, że jeżeli w toku przeprowadzonego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub celno-skarbowej zostanie ustalony inny stan interpretacja nie wywoła skutku prawnego. W związku z powyższym, interpretacja traci aktualność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Ponadto zauważa się, że w niniejszej interpretacji nie dokonano oceny prawidłowości zakwalifikowania wykonywanych czynności do poszczególnych kategorii działalności Gminy tj. opodatkowanej oraz niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT. Powyższe przyjęto jako element opisu zdarzenia przyszłego.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.