Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-3.4012.275.2018.3.AP
z 11 lipca 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 19 kwietnia 2018 r. (data wpływu 26 kwietnia 2018 r.) uzupełnionym pismami z dnia 13 czerwca 2018 r. (data wpływu 15 czerwca 2018 r.) oraz z dnia 3 lipca 2018 r. (data wpływu 9 lipca 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zobowiązania Wnioskodawcy do rozliczenia podatku należnego z tytułu nabywanych usług budowlanych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 kwietnia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zobowiązania Wnioskodawcy do rozliczenia podatku należnego z tytułu nabywanych usług budowlanych. Wniosek został uzupełniony pismami z dnia 13 czerwca 2018 r. (data wpływu 15 czerwca 2018 r.) oraz z dnia 3 lipca 2018 r. (data wpływu 9 lipca 2018 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca świadczył w latach ubiegłych kompleksowe usługi wykonawstwa w branży budownictwa infrastrukturalnego, realizując kontrakty, w których pełnił zarówno funkcje generalnego wykonawcy, członka konsorcjum lub podwykonawcy.

Wnioskodawca jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem VAT.

Wnioskodawca pełnił funkcję członka konsorcjum, w skład którego oprócz Wnioskodawcy wchodziła Spółka H (obecnie w upadłości) oraz Spółka A (obecnie w upadłości), B (obecnie w upadłości) oraz C (dalej jako: „Konsorcjum”).

Konsorcjum oraz N Sp. z o.o. (dalej jako: „Zamawiający”) zawarły umowę, wraz z późniejszymi zmianami, na wybudowanie Stadionu wraz z infrastrukturą towarzyszącą (dalej jako: „Umowa”).

Na mocy porozumień pomiędzy Zamawiającym a członkami Konsorcjum, Spółka H pełniła funkcję Lidera Konsorcjum, który dokonywał rozliczeń w postaci fakturowania prac przez Konsorcjum.

W związku z ogłoszeniem upadłości przez Spółkę, pełniącą funkcję Lidera Konsorcjum oraz przez pozostałych członków Konsorcjum Wnioskodawca przejął zobowiązania związane z usuwaniem wad przedmiotu Umowy oraz polubownym zakończeniem sporów.

Powyższe ustalenia zostały potwierdzone przez Wnioskodawcę w zawartym porozumieniu w celu polubownego zakończenia sporu związanego z wykonaniem Umowy (dalej jako: „Porozumienie”). Wnioskodawca na mocy Porozumienia zobowiązał się wobec Zamawiającego do wykonania prac w ramach usunięcia wad przedmiotu Umowy. W tym celu Wnioskodawca wykonywał oraz będzie wykonywał w przyszłości usługi, w ramach których mieszczą się m.in. szeroko pojęte usługi budowlane, w tym usługi wymienione w załączniku nr 14 do ustawy o VAT (dalej jako: „Usunięcie Wad”).

Roboty, wykonywane w ramach Usunięcia Wad Wnioskodawca zleca podwykonawcom, zarówno pierwotnym, którzy wykonywali usługi na rzecz Konsorcjum w ramach Umowy, jak i nowym, którzy nie świadczyli usług jako podwykonawcy Konsorcjum.

W związku z powyższym u Wnioskodawcy powstała wątpliwość związana z prawidłowym rozliczeniem na gruncie podatku VAT usług budowlanych wykonywanych w ramach robót gwarancyjnych, a mianowicie czy powinny one podlegać pod mechanizm odwrotnego obciążenia czy też nie.

W złożonym uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że zarówno podwykonawcy określeni w pytaniu numer jeden jako „podmiot, który pierwotnie wykonywał prace na rzecz Konsorcjum” jak i podwykonawcy określeni w pytaniu numer dwa jako „podmiot, który nie wykonywał pierwotnie prac na rzecz Konsorcjum” w momencie powstania obowiązku podatkowego w związku z wykonanymi usługami są podatnikami, o których mowa w art. 15 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm., dalej jako: „ustawa o VAT”), u których sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 lub 9 ustawy o VAT.

W ww. uzupełnieniu Wnioskodawca podał również, że zakres usług świadczonych przez podwykonawców (zarówno pierwotnych, którzy wykonywali usługi na rzecz Konsorcjum w ramach Umowy, jak i nowych, którzy nie świadczyli usług jako podwykonawcy Konsorcjum) jest na tyle szeroki, że wypełnia katalog usług budowlanych wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy o VAT.

Ponadto Wnioskodawca uzupełnił opis sprawy o informacje, że Konsorcjum zawarło z Zamawiającym „Umowę o roboty budowlane dotyczącą budowy wielofunkcyjnego Stadionu wraz z infrastrukturą towarzyszącą” (dalej: „Umowa”). Na mocy Umowy Konsorcjum zobowiązało się do wykonania wszystkich czynności niezbędnych do przygotowania, zorganizowania oraz zrealizowania budowy i oddania do eksploatacji Obiektów, przez które rozumie się całościowy rezultat wykonania Umowy obejmujący Stadion wraz z przyłączami i sieciami instalacyjnymi, wewnętrznym układem drogowym, zagospodarowaniem terenu, ogrodzeniem, infrastrukturą oświetleniową, obiektami małej infrastruktury, drobnymi obiektami towarzyszącymi oraz ciągami pieszymi. Na mocy Umowy, Konsorcjum zostało zobowiązane do wykonania wszystkich robót budowlanych wymaganych dla realizacji celu określonego w poprzednim zdaniu.

Z uwagi na poziom skomplikowania obiektu, faktyczny zakres prac obejmował również prace pomocnicze, które w swojej istocie nie kwalifikują się do „robót budowlanych”, np.: szkolenie pracowników Zamawiającego z obsługi obiektu, prace związane z zielenią i boiskiem, część prac związanych z konfiguracją systemów (np. kontroli dostępu, automatyki, zegarów, telewizji kablowej, nagłośnienia itp.), biorąc jednak pod uwagę:

• fakt, iż wszelkie czynności wykonywane przez Konsorcjum w ramach Umowy prowadzą do jednego celu finalnego, tj. oddania Zamawiającemu do eksploatacji obiektu budowlanego w postaci wielofunkcyjnego Stadionu wraz z infrastrukturą towarzyszącą, oraz
• pomocniczy charakter prac innych niż „roboty budowlane”

dokonując kwalifikacji czynności wykonywanych przez Konsorcjum na potrzeby opodatkowania podatkiem od towarów i usług posłużyć należy się kwalifikacją usługi głównej. Przytoczony powyżej tok rozumowania został wielokrotnie potwierdzony w orzecznictwie krajowych sądów administracyjnych oraz Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (np. wyroki TSUE w sprawach C-111/05 Aktiebolaget NN v. Skatteverket i C-41/04 Levob Verzekeringen BV v. OV Bank NV, prawomocny wyrok NSA I FSK 844/16 z dnia 14 marca 2018 r.).

Zatem Wnioskodawca określił kwalifikację statystyczną czynności wykonywanych przez Konsorcjum na rzecz Zamawiającego jako: 42.99.22.0 – Roboty ogólnobudowlane związane z budową stadionów i boisk sportowych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy w sytuacji, gdy Wnioskodawca jest odpowiedzialny za Usunięcie Wad w ramach Umowy i korzysta w tym celu z usług podmiotu, który pierwotnie wykonywał prace na rzecz Konsorcjum a Wnioskodawca nie obciąża kosztami przedmiotowych prac Zamawiającego, faktury wystawiane na rzecz Wnioskodawcy przez podmiot wykonujący roboty budowlane w zakresie Usunięcia Wad powinny być wystawiane z zastosowaniem mechanizmu odwrotnego obciążenia?
2. Czy w sytuacji, gdy Wnioskodawca jest odpowiedzialny za Usunięcie Wad w ramach Umowy i korzysta w tym celu z usług podmiotu, który nie wykonywał pierwotnie prac na rzecz Konsorcjum, z uwagi na fakt, że pierwotny wykonawca, który był odpowiedzialny za spowodowanie lub przyczynienie się do powstania wady nie istnieje lub odmawia usunięcia wad, a Wnioskodawca nie obciąża kosztami przedmiotowych prac Zamawiającego, faktury wystawiane na rzecz Wnioskodawcy przez podmiot, wykonujący roboty budowlane w zakresie Usunięcia Wad powinny być wystawiane z zastosowaniem mechanizmu odwrotnego obciążenia?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, zarówno w przypadku korzystania z usług wykonawcy pierwotnego (Pytanie nr 1), jak również nowego wykonawcy (Pytanie nr 2), którym to podmiotom zlecono Usunięcie Wad w ramach Umowy, Wnioskodawca jest zobowiązany do rozliczenia podatku VAT należnego z tytułu usług budowlanych, w ramach mechanizmu odwrotnego obciążenia.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy o VAT, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi wymienione w załączniku nr 14 do ustawy, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9,
2. usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny.
   
   

Natomiast art. 17 ust. 1h ustawy o VAT przewiduje, że w przypadku usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy przepis ust. 1 pkt 8 stosuje się, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca.

Zgodnie natomiast z art. 17 ust. 2 ustawy o VAT, w przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy, należy wskazać, że w zakresie usług budowlanych wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy o VAT mechanizm tzw. odwrotnego obciążenia znajduje zastosowanie w przypadku, gdy:

• usługobiorca jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym,
• usługodawca jest podatnikiem niekorzystającym z tzw. zwolnienia podmiotowego z VAT,
• usługodawca świadczy usługę jako podwykonawca.
  
  

Wówczas zobowiązanym do rozliczenia podatku VAT jest podatnik nabywający takie usługi.

W sytuacji natomiast, gdy chociażby jedna z wymienionych powyżej przesłanek nie zostanie spełniona, usługa podlegać będzie rozliczeniu na zasadach ogólnych, zgodnie z którymi podatek rozlicza usługodawca.

Przepisy ustawy o VAT nie wprowadzają definicji podwykonawcy w związku z regulacjami odnoszącymi się do mechanizmu odwrotnego obciążenia dotyczącymi usług budowlanych wymienionych w załączniku nr 14 do ustawy o VAT. Również w przepisach Prawa budowlanego, a także w przepisach ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2017 r., poz. 459, dalej jako: „Kodeks Cywilny”), pojęcie podwykonawcy nie zostało wprost zdefiniowane.

W przepisach Kodeksu cywilnego mowa jest o podwykonawcy jedynie w kontekście umowy o roboty budowlane. Zgodnie z art. 647¹ § 1 Kodeksu Cywilnego w umowie o roboty budowlane, o której mowa w art. 647 Kodeksu Cywilnego, zawartej między inwestorem a wykonawcą (generalnym wykonawcą), strony ustalają zakres robót, które wykonawca będzie wykonywał osobiście lub za pomocą podwykonawców. Zgodnie natomiast z § 2 tego artykułu, do zawarcia przez wykonawcę umowy o roboty budowlane z podwykonawcą jest wymagana zgoda inwestora.

W związku z powyższym, jak wskazano w interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 17 marca 2017 r., nr 1061-IPTPP2.4512.17.2017.2.SM: „ustawa nie definiuje pojęcia podwykonawcy, zatem dla prawidłowego rozumienia tego terminu wystarczające będzie posłużenie się powszechnym jego znaczeniem wynikającym z wykładni językowej”.

Analogiczne stanowisko zostało przedstawione w toku prac nowelizacyjnych przez Ministra Finansów. W konsekwencji, mając na uwadze dyrektywę języka potocznego, należy się odnieść do słownikowego znaczenia pojęcia podwykonawcy. Zgodnie z definicjami słownikowymi, podwykonawcą jest:

• firma lub osoba wykonująca pracę na zlecenie głównego wykonawcy (Słownik języka polskiego PWN http://sjp.pwn.pl/). Do tej definicji odwołał się Minister Finansów w toku prac nad nowelizacją ustawy o VAT wprowadzającą mechanizm odwrotnego obciążenia,
• osoba lub firma, która wykonuje jakieś prace dla innego, głównego wykonawcy określonego przedsięwzięcia (Wielki Słownik Języka Polskiego http://wsjp.pl/).
  
  

Zgodnie natomiast z Objaśnieniami Podatkowymi Ministerstwa Finansów z dnia 17 marca 2017 r. (dalej jako: „Objaśnienia MF”), dotyczącymi stosowania mechanizmu odwróconego obciążenia w transakcjach dotyczących świadczenia usług budowlanych: „Należy mieć na uwadze, że jeżeli generalny/główny wykonawca zleci wykonanie usług w ramach swojej umowy zawartej z inwestorem kolejnemu podatnikowi – wówczas ten podatnik staje się jego podwykonawcą”.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, iż podmioty wykonujące roboty budowlane w ramach Usunięcia Wad na mocy Umowy pełnią rolę podwykonawców w stosunku do Wnioskodawcy. Istotne w powyższym zakresie jest stwierdzenie, czy w związku ze zlecaniem poszczególnym podmiotom usług polegających na Usunięciu Wad, które związane są z zrealizowaną przez Wnioskodawcę Umową, Wnioskodawca w stosunku do podmiotów, którym zleca wykonanie usług polegających na Usunięciu Wad pełni rolę inwestora, czy też wykonawcy.

Przepisy ustawy o VAT nie wprowadzają definicji inwestora w związku z regulacjami związanymi z mechanizmem odwrotnego obciążenia dotyczącymi usług budowlanych wymienionych w załączniku nr 14 do ustawy o VAT. Pojęcie inwestora nie zostało również zdefiniowane w ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t. j. Dz. U. z 2017 r., poz. 1332, dalej jako Prawo Budowlane), a także w przepisach Kodeksu Cywilnego.

Tym niemniej, przez inwestora w rozumieniu art. 18 Prawa Budowlanego, należy rozumieć uczestnika procesu budowlanego, który organizuje proces budowy, z uwzględnieniem zawartych w przepisach zasad bezpieczeństwa i ochrony zdrowia oraz inicjuje podjęcie działań niezbędnych do realizacji inwestycji budowlanej.

W związku z powyższym, jeżeli Zamawiający domaga się usunięcia wad na gruncie zrealizowanej Umowy, a Wnioskodawca zleca wykonanie tych prac podwykonawcy pierwotnemu lub innemu niż pierwotny wykonawca, oraz Wnioskodawca sam pokrywa koszty wykonania poprawek budowlanych, płacąc podwykonawcy wynagrodzenie za ich wykonanie, to Wnioskodawca powinien być uznany za wykonawcę prac polegających na Usunięciu Wad. W sytuacji takiej podmioty, którym Wnioskodawca zleca wykonanie poprawek, wykonują te poprawki na jego rzecz, a Wnioskodawca ponosi związane z tym koszty.

Biorąc pod uwagę powyższe, bezsprzecznie to Wnioskodawca jako członek Konsorcjum, na mocy zawartego Porozumienia, zobowiązany jest do świadczenia określonych usług w zakresie Usunięcia Wad a beneficjentem tych usług pozostaje Zamawiający niezależnie od okoliczności, czy Wnioskodawca wykona określone prace we własnym zakresie, czy też zleci realizację podmiotom trzecim – podwykonawcom.

O statusie tych podmiotów jako podwykonawców świadczyć będą nie tylko zawierane przez Wnioskodawcę zlecenia lub umowy, ale również okoliczności i charakter wykonywanych usług.

Z powyższego wynika, że przysługujące Zamawiającemu uprawnienia z tytułu roszczenia o Usunięcie Wad są nierozerwalnie związane z transakcją świadczenia usług na podstawie Umowy jako forma zabezpieczenia interesów Zamawiającego i stanowią element stosunku prawnego jaki łączy Wnioskodawcę i Zamawiającego.

Oznacza to, że ewentualne świadczenia Wnioskodawcy wykonywane w razie ujawnienia się wad przedmiotu Umowy stanowią realizację jego zobowiązań, mających na celu zapewnienie Zamawiającemu niezakłóconego korzystania z przedmiotu Umowy, gdy ten okaże się wadliwy.

Kluczową kwestią wymagającą w tym zakresie podkreślenia jest fakt, że zgodnie z istotą konstrukcji kontraktów budowlanych, wykonawca ustalając wynagrodzenia za swoje roboty, kalkuluje koszty ewentualnych prac wynikających z gwarancji lub rękojmi. W związku z tym wynagrodzenie należne wykonawcy obejmuje również koszty ewentualnych dodatkowych napraw.

W związku z tym świadczenia te nie mogą być traktowane jako dodatkowe świadczenia dokonywane na rzecz Zamawiającego w oderwaniu od pierwotnej transakcji i w oderwaniu od otrzymanego uprzednio wynagrodzenia.

Mając na uwadze powyższe, zlecane prace polegające na Usunięciu Wad podmiotowi zewnętrznemu nie mogą być traktowane jako świadczenia osobne, niemające związku z główną inwestycją.

Powyższe potwierdza interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 25 lipca 2017 r. (nr 0115-KDIT1-3.4012.232.2017.1.APR):

„(...) pomimo zawarcia odrębnej umowy pomiędzy Spółką a wykonawcą na świadczenie usług gwarancyjnych na rzecz zleceniodawcy, dla którego Spółka wykonała roboty budowlane mieszczące się w poz. 48 załącznika nr 14 do ustawy, zleceniobiorca wykonuje te usługi w charakterze podwykonawcy, gdyż są one bezsprzecznie powiązane z uprzednio zrealizowanymi przez Spółkę robotami budowlanymi na rzecz zleceniodawcy. Spółka dokonuje bowiem dalszego zlecenia (podzlecenia) prac w ramach własnych działań gwarancyjnych, do których się zobowiązała (...)”.

Warto również wskazać na treść objaśnień podatkowych z dnia 4 lipca 2017 r., w których Minister Finansów podkreślił, iż:

„(...) Przepisy ustawy o VAT nie różnicują zasad opodatkowania w zależności od tego, czy usługi budowlane realizowane w trakcie fazy wykonawczej inwestycji, czy też w okresie gwarancji (jednocześnie opodatkowaniu podatkiem podlega co do zasady odpłatne świadczenie usług). W przypadku wykonywania robót budowlanych z tytułu udzielonych przez głównego wykonawcę inwestorowi gwarancji przez podmioty, którym generalny wykonawca zleca ich wykonanie – jak w opisanej sytuacji – znajdzie zastosowanie mechanizm reverse charge. Podmioty, którym generalny wykonawca zlecił odpłatnie wykonanie określonych robót budowlanych występują w charakterze podwykonawców, do rozliczenia zatem podatku od tych transakcji zobowiązany jest generalny wykonawca (...)”.

Powyższe wskazuje jednoznacznie, że w przypadku napraw gwarancyjnych świadczonych przez podwykonawców znajduje zastosowanie mechanizm odwrotnego obciążenia, natomiast dla rozliczeń pomiędzy generalnym wykonawcą a inwestorem powinny znaleźć zastosowanie reguły ogólne.

W związku z powyższym, do faktur wystawianych przez podmioty trzecie świadczące na rzecz Wnioskodawcy usługi polegające na Usunięciu Wad powinien znaleźć zastosowanie mechanizm odwrotnego obciążenia.

Stanowisko zgodne z powyższym znajduje oparcie m.in. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 17 marca 2017 r. (nr 1462 -IPPP3.4512.106.2017.1.RM):

„(...) W sytuacji gdy Inwestor wezwie Spółkę do usunięcia wady w ramach gwarancji lub rękojmi, Spółka dokonuje usunięcia wady (...) poprzez:

• realizację prac we własnym zakresie,
• zlecenie realizacji prac podmiotowi trzeciemu.

(...) w przypadku zlecenia podmiotowi trzeciemu usunięcia wady lub wymiany wadliwej części robót w ramach gwarancji lub rękojmi nie nastąpi wystawienie faktury z tego tytułu przez Spółkę na Inwestora. Fakturowanie wystąpi jedynie między podmiotem trzecim, który wykonał usunięcie wady lub wymianę wadliwej części robót a Generalnym Wykonawcą. (...) Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz obowiązujące przepisy prawa należy stwierdzić, że skoro Wnioskodawca (usługobiorca) jest podatnikiem, o którym mowa w art. 15, zarejestrowanym jako podatnik VAT czynny oraz podmiot trzeci (usługodawca) jest podatnikiem, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 i jednocześnie jak wskazano w niniejszej interpretacji podmiot trzeci wykonując usługi budowlane wymienione w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy działa względem Wnioskodawcy w charakterze podwykonawcy, to tym samym spełnione są przesłanki, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 8 w zw. z art. 17 ust. 1h ustawy. W konsekwencji usługi budowlane realizowane przez podmiot trzeci na rzecz Wnioskodawcy podlegają opodatkowaniu z zastosowaniem mechanizmu odwrotnego obciążenia, a podmiotem zobowiązanym do rozliczenia podatku jest Wnioskodawca jako nabywca usług. Tym samym wbrew twierdzeniu Wnioskodawcy faktura wystawiona przez podmiot trzeci na rzecz Spółki, dotycząca wykonanych usług budowlanych, nie będzie zawierała stawki i kwoty podatku. Powinna natomiast zawierać adnotację odwrotne obciążenie (...)”.

Powyższe potwierdza również Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 25 września 2017 r. (nr 0114-KDIP1-2.4012.420.2017.1.JŻ):

„(...) w przypadku realizacji przez Wnioskodawcę jako generalnego wykonawcę prac w ramach rękojmi, bądź gwarancji i nabycia od podwykonawców usług mieszczących się w załączniku nr 14 do VAT, polegających na usuwaniu usterek i wad oraz wykonaniu prac naprawczych w Wariancie A, jak i na prowadzeniu prac „nowych” – uzupełniających w Wariancie B, podatnikiem zobowiązanym do rozliczenia podatku jest Wnioskodawca w ramach tzw. odwrotnego obciążenia – zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 8 w zw. z art. 17 ust. 1h ustawy o VAT (...)”.

Ponadto warto zaznaczyć, że zgodnie z interpretacją indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 25 lipca 2017 r. (nr 0115-KDIT1-3.4012.232.2017.1.APR): „ustalenie zatem, czy dana usługa podlega rozliczeniu zgodnie z mechanizmem odwrotnego obciążenia, czy też zastosowanie będzie miała ogólna zasada rozliczenia podatku – ma charakter indywidualny. Oznacza to, że w każdym konkretnym przypadku należy zbadać, czy dana usługa jest usługą wymienioną w załączniku nr 14 do ustawy o VAT oraz czy jest świadczona przez podwykonawcę. Przy czym podkreślić należy, że dla zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia konieczne jest spełnienie obu ww. przesłanek łącznie”.

W związku ze wskazaną linią orzeczniczą organów podatkowych oraz spełnieniem łącznie przesłanek zawartych w ustawie o VAT należy jednoznacznie stwierdzić, że rozliczenie w przypadku wykonywania usług budowlanych w ramach Usunięcia Wad zarówno przez pierwotnego wykonawcę (przypadek opisany w Pytaniu nr 1), jak i w przypadku nowych podmiotów (przypadek opisany w Pytaniu nr 2) powinno nastąpić z zastosowaniem mechanizmu odwrotnego obciążenia, gdzie Wnioskodawca jest podmiotem zobowiązanym do rozliczenia podatku VAT należnego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.) – zwanej dalej ustawą – opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Na mocy art. 8 ust. 1 ustawy – przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Należy zauważyć, że pojęcie usługi zostało zdefiniowane bardzo szeroko w przepisie art. 8 ust. 1 ustawy. Taka konstrukcja definicji usług pozwala na objęcie zakresem przedmiotowym podatku VAT wszelkich transakcji wykonywanych w ramach działalności gospodarczej. Powyższa definicja jest niewątpliwie szersza niż zakres tego pojęcia w potocznym jego rozumieniu. Definicja ta obejmuje bowiem nie tylko transakcje polegające na wykonaniu czynności przez usługodawcę, ale również szereg transakcji niewymagających aktywnego działania usługodawcy.

Wskazać należy, że świadczenie usług podlega opodatkowaniu tylko wtedy, gdy pomiędzy usługodawcą a usługobiorcą istnieje stosunek prawny, na podstawie którego następuje wymiana świadczeń wzajemnych. Aby usługa podlegała obowiązkowi podatkowemu z tytułu VAT koniecznym warunkiem jest by świadczona była odpłatnie, przy czym pomiędzy czynnością podlegającą opodatkowaniu (usługą) a wynagrodzeniem otrzymanym z tytułu jej wyświadczenia musi istnieć bezpośredni, czytelny i dostrzegalny związek. W wyroku z dnia 29 października 2009 r. C-246/08 Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej przypomniał, że jeżeli działalność usługodawcy polega wyłącznie na świadczeniu usług bez bezpośredniego świadczenia wzajemnego, brak jest podstawy opodatkowania i usługi te nie podlegają tym samym podatkowi VAT (teza 43).

W myśl art. 556 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 2018 r., poz. 1025, z późn. zm.) – zwanej dalej Kodeksem cywilnym – sprzedawca jest odpowiedzialny względem kupującego, jeżeli rzecz sprzedana ma wadę fizyczną lub prawną (rękojmia).

Zgodnie natomiast z art. 556¹ § 1 Kodeksu cywilnego – wada fizyczna polega na niezgodności rzeczy sprzedanej z umową. W szczególności rzecz sprzedana jest niezgodna z umową, jeżeli:

1. nie ma właściwości, które rzecz tego rodzaju powinna mieć ze względu na cel w umowie oznaczony albo wynikający z okoliczności lub przeznaczenia;
2. nie ma właściwości, o których istnieniu sprzedawca zapewnił kupującego, w tym przedstawiając próbkę lub wzór;
3. nie nadaje się do celu, o którym kupujący poinformował sprzedawcę przy zawarciu umowy, a sprzedawca nie zgłosił zastrzeżenia co do takiego jej przeznaczenia;
4. została kupującemu wydana w stanie niezupełnym.
   
   

Stosownie do art. 577 § 1 Kodeksu cywilnego – udzielenie gwarancji następuje przez złożenie oświadczenia gwarancyjnego, które określa obowiązki gwaranta i uprawnienia kupującego w przypadku, gdy rzecz sprzedana nie ma właściwości określonych w tym oświadczeniu. Oświadczenie gwarancyjne może zostać złożone w reklamie.

Obowiązki gwaranta mogą w szczególności polegać na zwrocie zapłaconej ceny, wymianie rzeczy bądź jej naprawie oraz zapewnieniu innych usług (art. 577 § 2 Kodeksu cywilnego).

Jeżeli została udzielona gwarancja co do jakości rzeczy sprzedanej, poczytuje się w razie wątpliwości, że gwarant jest obowiązany do usunięcia wady fizycznej rzeczy lub do dostarczenia rzeczy wolnej od wad, o ile wady te ujawnią się w ciągu terminu określonego w oświadczeniu gwarancyjnym (art. 577 § 3 Kodeksu cywilnego).

Obowiązek wykonania napraw na rzecz klienta z tytułu rękojmi lub gwarancji wynika więc wprost z przepisów Kodeksu cywilnego. Źródłem powstania tego obowiązku jest umowa sprzedaży łącząca sprzedającego i kupującego oraz skutki przewidziane w tym zakresie w przepisach tego kodeksu.

Z powyższego wynika, że przysługujące nabywcy uprawnienia z tytułu gwarancji bądź rękojmi są nierozerwalnie związane z transakcją sprzedaży i jako forma zabezpieczenia interesów nabywcy stanowią element stosunku prawnego jaki łączy sprzedawcę i kupującego. Oznacza to, że ewentualne świadczenia sprzedawcy obowiązanego do rękojmi bądź gwaranta wykonywane w razie ujawnienia się wad fizycznych rzeczy w okresie gwarancji bądź rękojmi stanowią jedynie realizację jego zobowiązań z tytułu rękojmi bądź udzielonej gwarancji mających na celu zapewnienie nabywcy rzeczy niezakłóconego korzystania z rzeczy sprzedanej w przypadku, gdy rzecz ta okaże się wadliwa. Świadczenia te nie mogą być więc traktowane jako dodatkowe świadczenia dokonywane na rzecz nabywcy rzeczy w oderwaniu od transakcji sprzedaży rzeczy.

W myśl art. 5a ustawy – towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Według art. 15 ust. 1 ustawy – podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych – art. 15 ust. 2 ustawy.

Stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy – podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi wymienione w załączniku nr 14 do ustawy, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9,
2. usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny.
   
   

Jednakże zgodnie z art. 17 ust. 1h ustawy – w przypadku usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy przepis ust. 1 pkt 8 stosuje się, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca.

Załącznik nr 14 do ustawy obowiązujący od dnia 1 stycznia 2017 r. zawiera (w poz. 2-48) zamkniętą listę usług identyfikowanych przy pomocy Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) podlegających mechanizmowi odwrotnego obciążenia w przypadku świadczenia tych usług przez podwykonawców.

Należy wskazać, że art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy wprowadza mechanizm polegający na przesunięciu obowiązku rozliczenia podatku VAT na podatnika, na rzecz którego świadczona jest usługa wymieniona w załączniku nr 14 do ustawy, jeżeli usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 bądź 9, natomiast usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny. Przy czym, w przypadku usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy mechanizm odwrotnego obciążenia ma zastosowanie, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia podwykonawcy, zatem dla prawidłowego rozumienia terminu „podwykonawca” – wystarczające będzie posłużenie się powszechnym jego znaczeniem wynikającym z wykładni językowej. Zgodnie z definicją zawartą w internetowym wydaniu Słownika Języka Polskiego, podwykonawca to „firma lub osoba wykonująca pracę na zlecenie głównego wykonawcy” (http://sjp.pwn.pl/sjp/podwykonawca;2503008).

Podwykonawca to dalszy wykonawca prac (częściowych lub całościowych) w ramach zleconej przez inwestora na rzecz głównego wykonawcy inwestycji. A zatem podwykonawca jest podatnikiem działającym na zlecenie głównego wykonawcy.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca świadczył w latach ubiegłych kompleksowe usługi wykonawstwa w branży budownictwa infrastrukturalnego, realizując kontrakty, w których pełnił zarówno funkcje generalnego wykonawcy, członka konsorcjum lub podwykonawcy. Wnioskodawca jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem VAT.

Wnioskodawca pełnił funkcję członka konsorcjum. Konsorcjum oraz Zamawiający zawarły umowę na wybudowanie Stadionu wraz z infrastrukturą towarzyszącą. W związku z ogłoszeniem upadłości przez spółkę pełniącą funkcję Lidera Konsorcjum oraz przez pozostałych członków Konsorcjum Wnioskodawca przejął zobowiązania związane z usuwaniem wad przedmiotu umowy oraz polubownym zakończeniem sporów.

Powyższe ustalenia zostały potwierdzone przez Wnioskodawcę w zawartym porozumieniu z Zamawiającym w celu polubownego zakończenia sporu związanego z wykonaniem Umowy (dalej jako: „Porozumienie”). Wnioskodawca na mocy Porozumienia zobowiązał się wobec Zamawiającego do wykonania prac w ramach usunięcia wad przedmiotu Umowy. W tym celu Wnioskodawca wykonywał oraz będzie wykonywał w przyszłości usługi, w ramach których mieszczą się m.in. szeroko pojęte usługi budowlane, w tym usługi wymienione w załączniku nr 14 do ustawy (dalej jako: „Usunięcie Wad”).

Roboty, wykonywane w ramach Usunięcia Wad Wnioskodawca zleca podwykonawcom, zarówno pierwotnym, którzy wykonywali usługi na rzecz Konsorcjum w ramach Umowy, jak i nowym, którzy nie świadczyli usług jako podwykonawcy Konsorcjum.

Podwykonawcy w momencie powstania obowiązku podatkowego w związku z wykonanymi usługami są podatnikami, o których mowa w art. 15, u których sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 lub 9 ustawy.

Zakres usług świadczonych przez podwykonawców (zarówno pierwotnych, którzy wykonywali usługi na rzecz Konsorcjum w ramach Umowy, jak i nowych, którzy nie świadczyli usług jako podwykonawcy Konsorcjum) jest na tyle szeroki, że wypełnia katalog usług budowlanych wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy.

Ponadto jak wskazał Wnioskodawca, czynności wykonywane przez Konsorcjum na rzecz Zamawiającego sklasyfikowane są pod symbolem PKWiU 42.99.22.0 jako „Roboty ogólnobudowlane związane z budową stadionów i boisk sportowych”.

W pierwszej kolejności należy wskazać, że przepisy ustawy nie różnicują zasad opodatkowania podatkiem VAT w zależności od tego, czy usługi budowlane są realizowane w trakcie fazy wykonawczej inwestycji, czy też w okresie istnienia rękojmi lub gwarancji.

Co do zasady opodatkowaniu podatkiem podlega odpłatne świadczenie usług. Aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie usług, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie pozostające w bezpośrednim związku ze świadczoną usługą. Z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść dla świadczącego usługę.

Analiza przedstawionych okoliczności sprawy i obowiązujących przepisów prawa prowadzi do wniosku, że czynności realizowane na rzecz Wnioskodawcy zarówno przez podmioty, które pierwotnie wykonywały prace na rzecz Konsorcjum jak i podmioty, które nie wykonywały pierwotnie prac na rzecz Konsorcjum stanowią odpłatne świadczenie usług. W rozpatrywanej bowiem sprawie ww. podmioty wykonują na zlecenie Wnioskodawcy usługi (z katalogu usług budowlanych wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy), w zamian za które – jak wynika z treści wniosku – ww. podmioty otrzymują od Wnioskodawcy wynagrodzenie. W konsekwencji usługi te mają charakter odpłatny i podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 8 ust. 1 ustawy.

W dalszej części niniejszej interpretacji należy ustalić, czy ww. usługi są rozliczane zgodnie z mechanizmem odwrotnego obciążenia – należy zbadać, czy są one świadczone przez podwykonawców.

Okoliczności sprawy wskazują jednoznacznie, że Konsorcjum oraz Zamawiający (odbiorca finalny) zawarli umowę na wybudowanie Stadionu wraz z infrastrukturą towarzyszącą. Natomiast Wnioskodawca przejął zobowiązania związane z usuwaniem wad przedmiotu umowy oraz polubownym zakończeniem sporów.

W związku z powyższym należy wskazać, że podmioty świadczące na rzecz Wnioskodawcy usługi wykonują je w charakterze podwykonawców, gdyż są one bezsprzecznie powiązane z uprzednio zrealizowanymi na rzecz Zamawiającego robotami mieszczącymi się w grupowaniu PKWiU 42.99.22.0 – „Roboty ogólnobudowlane związane z budową stadionów i boisk sportowych”, czyli usługami wymienionymi w załączniku nr 14 do ustawy.

Zatem, w przedstawionych sytuacjach występuje mechanizm odwrotnego obciążenia, ponieważ są spełnione dyspozycje wynikające z art. 17 ust. 1 pkt 8 w zw. z ust. 1h ustawy. Roboty zlecone przez Wnioskodawcę – występującego w analizowanej sprawie jako główny wykonawca – wykonywane są za odpłatnością co dowodzi, że ww. usługi (wymienione w załączniku nr 14 do ustawy) są wykonywane przez podmioty występujące w charakterze podwykonawcy. Tym samym podmiotem zobowiązanym do rozliczenia podatku od towarów i usług z tytułu nabycia tych usług jest Wnioskodawca.

Zasady wystawiania faktur regulują przepisy art. 106a-106q ustawy.

Stosownie do art. 106a pkt 1 ustawy – przepisy niniejszego rozdziału stosuje się do sprzedaży, z wyjątkiem przypadków, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 i 5 oraz ust. 1a, w których usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego i faktura dokumentująca te transakcje nie jest wystawiana przez usługobiorcę lub nabywcę towarów w imieniu i na rzecz usługodawcy lub dokonującego dostawy towarów.

Ponadto jak wynika z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy – podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Jak stanowi art. 106e ust. 1 pkt 1-18 ustawy – faktura powinna zawierać:

1. datę wystawienia;
2. kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;
3. imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;
4. numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany dla podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. a;
   
5. numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany dla podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. b;
   
6. datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub datę otrzymania zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury;
7. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
8. miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług;
9. cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
10. kwoty wszelkich opustów lub obniżek cen, w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto;
11. wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
12. stawkę podatku;
13. sumę wartości sprzedaży netto z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;
14. kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
15. kwotę należności ogółem;
16. w przypadku dostawy towarów lub świadczenia usług, w odniesieniu do których:
    1. obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 1 lub art. 21 ust. 1, lub
    2. w przepisach wydanych na podstawie art. 19a ust. 12 określono termin powstania obowiązku podatkowego z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty – wyrazy „metoda kasowa”;
17. w przypadku faktur, o których mowa w art. 106d ust. 1 – wyraz „samofakturowanie”;
18. w przypadku dostawy towarów lub wykonania usługi, dla których obowiązanym do rozliczenia podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze jest nabywca towaru lub usługi – wyrazy „odwrotne obciążenie”.
    
    

Zatem w sytuacji gdy podatnikiem jest nabywca towarów lub usług, wówczas podatnik dokonujący dostaw lub świadczący usługę wystawia na rzecz tego nabywcy fakturę, która nie uwzględnia stawki i kwoty podatku oraz sumy sprzedaży netto, powinna być jednak opatrzona adnotacją „odwrotne obciążenie”.

Podsumowując, gdy Wnioskodawca jest odpowiedzialny za Usunięcie Wad w ramach Umowy i korzysta w tym celu z usług podmiotu, który pierwotnie wykonywał prace na rzecz Konsorcjum a Wnioskodawca nie obciąża kosztami przedmiotowych prac Zamawiającego, faktury wystawiane na rzecz Wnioskodawcy przez podmiot wykonujący roboty budowlane w zakresie Usunięcia Wad powinny być wystawiane z zastosowaniem mechanizmu odwrotnego obciążenia, ponieważ podmiotem zobowiązanym do rozliczenia podatku od towarów i usług z tytułu nabycia tych usług jest Wnioskodawca.

Podobnie w sytuacji, gdy Wnioskodawca jest odpowiedzialny za Usunięcie Wad w ramach Umowy i korzysta w tym celu z usług podmiotu, który nie wykonywał pierwotnie prac na rzecz Konsorcjum, z uwagi na fakt, że pierwotny wykonawca, który był odpowiedzialny za spowodowanie lub przyczynienie się do powstania wady nie istnieje lub odmawia usunięcia wad, a Wnioskodawca nie obciąża kosztami przedmiotowych prac Zamawiającego, faktury wystawiane na rzecz Wnioskodawcy przez podmiot, wykonujący roboty budowlane w zakresie Usunięcia Wad powinny być wystawiane z zastosowaniem mechanizmu odwrotnego obciążenia – to Wnioskodawca jest podmiotem zobowiązanym do rozliczenia podatku z tytułu ich nabycia.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Odnośnie powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników dotyczących konkretnych stanów faktycznych i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego co oznacza, że należy je traktować indywidualnie i nie mogą one decydować o niniejszym rozstrzygnięciu.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, niniejszą interpretację wydano w oparciu o wskazanie, że nabywane przez Wnioskodawcę usługi mieszczą się w załączniku nr 14 do ustawy, natomiast świadczona przez Konsorcjum usługa jest zaklasyfikowana do PKWiU 42.99.22.0 – „Roboty ogólnobudowlane związane z budową stadionów i boisk sportowych”. W przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.