Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP3-1.4011.244.2018.2.EC
z 12 lipca 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 28 kwietnia 2018 r. (data wpływu 30 kwietnia 2018 r.) uzupełnione pismem z dnia 4 lipca 2018 r. (data wpływu 5 lipca 2018 r.) uzupełniającym braki formalne na wezwanie z dnia 21 czerwca 2018 r. Nr 0114-KDIP3-1.4011.244.2018.1.EC (data nadania 21 czerwca 2018 r., data odbioru 28 czerwca 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie:

• dokumentowania transakcji kupna i sprzedaży wirtualnej waluty, możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowizji zapłaconych przy zakupie lub sprzedaży wirtualnej waluty, terminu złożenia zeznania i zapłaty podatku – jest prawidłowe,
• w pozostałym zakresie – jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 30 kwietnia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie powstania przychodu z tytułu sprzedaży wirtualnej waluty, kosztów uzyskania przychodów, dokumentowania oraz terminu złożenia zeznania i zapłaty podatku.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej. W dniu 24 kwietnia 2017 r. wpłacił kwotę 500 zł na giełdę kryptowalut, celem dokonywania zakupu wybranych przez siebie kryptowalut. W dniu 9 maja 2017 r. dokonał kolejnej wpłaty kwoty 4600 zł celem zakupu kolejnych kryptowalut. Wnioskodawca w okresie kwiecień 2017 r. do dnia złożenia wniosku jest zarejestrowany na dwóch giełdach zajmujących się sprzedażą kryptowalut.

Transakcje, których dokonywał w tym okresie wyglądały następująco:

1. Wykonanie przelewu elektronicznego w tradycyjnej walucie - polskiej na konto giełdy własnych środków pieniężnych jako depozyt środków pieniężnych. Po zaksięgowaniu wpłaty na indywidualne konto Wnioskodawcy (służące do jego wyłącznej dyspozycji) następowało dokonanie transakcji kupna kryptowaluty.
   
   

Kryptowaluta zostanie przeniesiona następnie na inną giełdę, po czym zostanie wymieniona na polską walutę. Finalnie zostanie dokonany przelew z giełdy na polskie konto bankowe w polskiej walucie. Zgodnie z zasadami działania giełd walut wirtualnych transakcje pomiędzy jej użytkownikami przebiegają w następujący sposób: użytkownicy składają zlecenia określające cenę zakupu lub sprzedaży kryptowaluty w przeliczeniu na walutę tradycyjną (tj. walutę uregulowaną prawnie). Do transakcji dochodzi wówczas gdy dwie strony zlecenia złożą identyczne zlecenia co do ceny. System informatyczny rejestruje wówczas transakcje wymiany oraz dokonuje przeksięgowania indywidualnego posiadania obu użytkowników, będących stronami transakcji. Planowo zakupione kryptowaluty mogą być przenoszone z jednej z giełd na drugą, by tam dokonać ich sprzedaży za walutę prawnie uregulowaną. Tak planowo wykonana transakcja pozwala na wygenerowanie zestawienia transakcji. Potwierdzeniem dokonanych transakcji będzie wygenerowane zestawienie transakcji, które umożliwia giełda. Wnioskodawca za dokonane zakupy nie otrzyma żadnego innego dowodu, tj. faktury zakupu. Jedyny dokument jaki otrzyma to wygenerowane zestawienie transakcji. Wnioskodawca zakupując kryptowalutę nie ma możliwości otrzymania faktury, ani bardziej szczegółowego dowodu zakupu z którego wynika co i za jaką kwotę zostało wykupione. Tytuł przelewu zapłaty za kryptowalutę na giełdzie jest automatycznie zdefiniowany, również z jego treści nie wynikają szczegóły transakcji. Wnioskodawca zamierza te działania prowadzić za pośrednictwem giełd walut wirtualnych. Wnioskodawca planuje w dalszym ciągu dokonywać transakcje na kryptowalutach.

Nadto wskazać należy, iż jednostki kryptowalut stanowią zapis cyfrowy, który jest przechowywany w formie elektronicznej. Jednostki te to wirtualne znaki legitymacyjne o charakterze podobnym do pieniądza bezgotówkowego. Wnioskodawca podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Opłaca podatek wg skali podatkowej. Nie jest podatnikiem podatku VAT. Dodać należy, że planowane transakcje będą dokonywane w sposób anonimowy, bez posiadania wiedzy na temat nabywców, ani sprzedawców kryptowalut. Do zawarcia transakcji zakupu lub sprzedaży Kryptowaluty dochodzi przeważnie w momencie dokonania płatności lub otrzymania płatności. Tym samym Wnioskodawca - jako zbywca Kryptowaluty - co do zasady w momencie ich sprzedaży otrzymuje od razu zapłatę w postaci innych walut wirtualnych bądź walut tradycyjnych.

Wnioskodawca dokonywał różnych transakcji na kryptowalutach, które wyglądały w następujący sposób:

1. zamiany jednej kryptowaluty na inną,
   
2. sprzedaży kryptowaluty za waluty tradycyjne (np. euro, złotówki),
   
3. zakupu kryptowalut za waluty tradycyjne (np. euro, złotówki).
   
   
   

Wnioskodawca zamierza dokonywać analogicznych transakcji także w przyszłości, mogą one dotyczyć także innych kryptowalut. Wnioskodawca dokonał korekty deklaracji rocznej w której dokonał rozliczenia nin. transakcji. W wyniku obrotu kryptowalut poniósł stratę w wysokości 495,80 zł.

W odpowiedzi na wezwanie z dnia 21 czerwca 2018 r. Nr 0114-KDIP3-1.4011.244.2018.1.EC Wnioskodawca wskazał, że sprzedaż kryptowalut miała i będzie (w tej kwestii Wnioskodawca cały czas się zastanawia czy będzie się tym zajmował) miała charakter incydentalny, niezaplanowany, okazjonalny, przypadkowy. Na co dzień Wnioskodawca jest pracownikiem mianowanym dlatego też w swoim mniemaniu nie chciałby w żaden sposób, nawet najmniejszy próbować oszukiwać organów administracji państwowej, stąd też składa wniosek w powyższej sprawie, żeby być „w porządku” do organów administracji a w stosunku do swojej osoby, żeby nie było cienia wątpliwości o uczciwości i dobrych zamiarach. Sprzedaż kryptowalut nie stanowi dodatkowego źródła dochodu, a jest formą pozyskania wiedzy w zakresie tematów aktualnych w zakresie technologii, IT. Sprzedaż kryptowalut była sporadyczna, nieregularna. Wnioskodawca nadmienia, że w roku bieżącym tj. 2018, nie wykonywał żadnych transakcji związanych z kupnem, sprzedażą lub wymianą kryptowalut.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy zakup kryptowalut w dacie ich nabycia można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów na podstawie wygenerowanego zestawienia transakcji z danej platformy internetowej osobno dla każdej z transakcji? Jeśli nie to w jaki sposób Wnioskodawca powinien rozpoznać koszty uzyskania przychodu ze zbycia kryptowaluty? W szczególności, czy w świetle art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nabywanie i zbywanie kryptowaluty należy rozliczyć w ten sposób, że pierwsze zakupione kryptowaluty należy uznać za sprzedane jako pierwsze?
2. Czy transakcje zakupu i sprzedaży kryptowaluty udokumentowane posiadanymi przez Wnioskodawcę dokumentami (wydruki z giełd) w sposób jednoznaczny potwierdzającymi ilość, cenę i zakup będą mogły stanowić podstawę do zaliczenia wydatków na nabycie kryptowalut do kosztów uzyskania przychodów i do zaewidencjonowania przychodów podatkowych?
3. Kiedy powstaje przychód podatkowy w przypadku zbycia kryptowaluty i zamiany na waluty wymienialne? Na jakiej podstawie prawnej ten przychód powstaje? Kiedy powstaje obowiązek podatkowy dla osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej w zakresie obowiązku złożenia deklaracji podatkowej oraz opłacenia podatku?
4. Czy kosztami dla uzyskania przychodu są prowizje dla giełd kryptowalutowych, zapłacone przy zakupie czy sprzedaży wirtualnych pieniędzy?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy, w sytuacji, gdy podatnik dokonuje czynności związanych z obrotem kryptowalutą, wydatek poniesiony na jej nabycie należy traktować jako koszt uzyskania przychodu. Wydatki na zakup kryptowalut Wnioskodawca podatnik winien ujmować w kosztach uzyskania przychodów w momencie dokonania tego wydatku, tj. „na bieżąco”. Podatnik zatem winien rozpoznać koszt uzyskania przychodu w związku z transakcjami handlu kryptowalutami w momencie dokonania transakcji zakupu kryptowalut, czyli w dacie poniesienia wydatku. Wartość zakupu wyrażona w innej niż polska waluta powinna zostać przeliczona na polską walutę wg kursu NBP z dnia poprzedniego.

Ad. 2

W ocenie Wnioskodawcy transakcje kupna i sprzedaży kryptowalut udokumentowane wydrukami zawierającymi zestawienie przeprowadzonych transakcji należy traktować zdarzenie podatkowe skutkujące powstaniem przychodu bądź kosztu. Z uwagi na to, że transakcje kupna-sprzedaży kryptowalut uniemożliwia uzyskanie dokumentów określających dane stron, posiadane zaś dokumenty jednoznacznie potwierdzają zakup kryptowalut, to dokumenty te powinny stanowić wydatki uzyskania przychodów bądź przychody.

Stanowisko to potwierdzają interpretacje podatkowe: Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 25 lipca 2017 r., nr 0113-KDIPT2-3.4011.200.2017.1.RR: „Odnosząc powyższe do opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, że jeżeli w istocie z uwagi na to, że specyfika transakcji dokonywanych za pośrednictwem opisanej „wymiany giełdowej” uniemożliwi pozyskanie dokumentów określających dane stron (transakcje będą anonimowe), a posiadane przez Wnioskodawcę dokumenty (wydruk z kont walutowych udostępnionych przez giełdy) jednoznacznie będą potwierdzać zakup Bitcoinów (ich ilość, cenę zakupu itp.), to dokumenty te będą mogły stanowić podstawę do zaliczenia wydatków na nabycie Bitcoinów do kosztów uzyskania przychodów, zgodnie z art. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Powyższe dokumenty będą także wystarczające do dokumentowania i ewidencjonowania transakcji zbycia Bitcoinów”. „Należy zauważyć, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęcia zdarzenia podatkowego. Takiej definicji nie zawiera także internetowe wydanie Słownika języka polskiego PWN. W istocie pojęcie zdarzenia podatkowego obejmuje te fakty, których zaistnienie ma wpływ na powstanie należności podatkowej. W przedmiotowej sprawie będą to transakcje nabycia i zbycia kryptowaluty Bitcoin, które wywołają określony skutek podatkowy w postaci zaliczenia danego wydatku do kosztów uzyskania przychodów (o ile spełniać będzie on wymagania określone w art. 22 ust. 1 ww. ustawy oraz będzie udokumentowany zgodnie z przepisami ww. rozporządzenia) bądź spowodują powstanie przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Ad. 3

W ocenie Wnioskodawcy, jeżeli doszło do wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi (częściowego wykonania usługi), bez wystawienia faktury i uregulowania należności, to należy uznać, że decydujące jest przysporzenie majątkowe, tj. otrzymanie pieniędzy.

Zatem w dacie otrzymania pieniędzy powinien zostać wykazany przychód należny z tego tytułu.

Z treści art. 14 ust. 1c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, datę powstania przychodu ze sprzedaży np. usług wyznaczają trzy okoliczności, tj. wykonanie usługi (lub częściowe jej wykonanie) wystawienie faktury lub uregulowanie należności. Przy czym decydujące jest zdarzenie, które miało miejsce najwcześniej. Kryptowaluta nie jest walutą prawnie uregulowaną, jej rzeczywistą wartość można wycenić dopiero w momencie jej sprzedaży w zamian za walutę tradycyjną. Datą powstania przychodu podatkowego będzie zatem moment zawarcia transakcji sprzedaży kryptowaluty w zamian za waluty tradycyjne.

Nin. stanowisko potwierdzają interpretacje indywidualne:

• Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z dnia 20 marca 2017 r., nr 0461-ITPB1.4511.27.2017.2.MR: „Odnosząc się do momentu powstania przychodu, zauważyć należy, że w myśl art. 11 ust. 1 ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Wobec tego momentem powstania przychodu podatkowego z ww. tytułu, w odniesieniu do: (...) obrotu walutą i kryptowalutą jest moment zawarcia transakcji, tj. ich sprzedaż, przewalutowanie kiedy to Wnioskodawca otrzymuje (ma stawiane do dyspozycji) określone wartości pieniężne";
  

• Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z dnia 29 lipca 2015 r., nr IBPB-1-1/4511-107/15/AB z której wynika, iż „Mając na uwadze powyższe uregulowania prawne, stwierdzić należy, że zgodnie z cyt. powyżej art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, Wnioskodawca winien uznać kwoty, które będą mu należne z tytułu sprzedaży kryptowalut.”
  

• Nadto przychód z tytułu sprzedaży przez Wnioskodawcę kryptowalut stanowić będzie przychód z praw majątkowych, zgodnie z art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Uzyskany dochód należy opodatkować na zasadach ogólnych, tj. wg skali podatkowej zgodnie z art. 27 ust. 1 wyżej cytowanej ustawy i wykazać w zeznaniu rocznym na druku PIT-36 (w części D.1., rubryka - Prawa autorskie i inne prawa, o których mowa w art. 18 ustawy), składanym w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku, w którym będzie miała miejsce sprzedaż kryptowalut i w tym samym terminie wpłacić należny podatek.
  
  
  

Obowiązek podatkowy powstaje zatem w dacie zawarcia transakcji sprzedaży kryptowaluty w zamian za waluty tradycyjne, a zatem Podatnik powinien w terminie do 30 kwietnia następującego po roku, w którym dochód osiągnął wykazać w deklaracji podatkowej oraz w tym terminie podatek uiścić.

Ad. 4

W ocenie Wnioskodawcy prowizje giełd można uznać za koszt osiąganego przychodu. Niniejsze jest w sposób nieodłączny związane z uzyskiwaniem przychodu. W związku z powyższym do kosztów uzyskania przychodów z tytułu odpłatnego zbycia kryptowaluty zaliczyć należy wszelkie koszty (faktycznie poniesione i prawidłowo udokumentowane) poniesione w celu nabycia ich nabycia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w zakresie:

• dokumentowania transakcji kupna i sprzedaży wirtualnej waluty, możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowizji zapłaconych przy zakupie lub sprzedaży wirtualnej waluty, terminu złożenia zeznania i zapłaty podatku – jest prawidłowe,
• w pozostałym zakresie – jest nieprawidłowe.
  
  

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 200, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 9 ust. 2 ww. ustawy – dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

W art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zostały określone źródła przychodów, gdzie między innymi w pkt 7 wymienia się przychód z tytułu praw majątkowych. Stosownie do treści tegoż przepisu – źródłami przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a)-c).

W myśl art. 18 ww. ustawy, za przychód z praw majątkowych uważa się w szczególności przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw do topografii układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw.

Katalog zawarty w ww. przepisie nie ma charakteru zamkniętego, co oznacza, że także przychody uzyskiwane przez podatników z innych praw majątkowych (z ich posiadania, wykorzystywania), jak również odpłatnego zbycia tych praw stanowią przychody z praw majątkowych, o których mowa w ww. przepisie.

Zauważyć w tym miejscu należy, że przez prawa majątkowe, o których mowa w cyt. art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy rozumieć prawa podmiotowe, które mogą występować w trzech postaciach: roszczeń, uprawnień kształtujących i zarzutów. Jednym z podziałów praw podmiotowych, jaki jest dokonywany w doktrynie, jest podział na prawa majątkowe i prawa niemajątkowe. Podstawą dokonania tego podziału jest interes, jaki one realizują. Prawa majątkowe związane są z interesem ekonomicznym danego podmiotu.

W doktrynie prawa podatkowego (por. np. A. Gomułowicz, J. Małecki, Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych, Komentarz, Warszawa 2002 s. 93, 153-154) przy definiowaniu praw majątkowych sięga się do wykładni systemowej i powszechnie stosowanego tego terminu na gruncie prawa cywilnego. Prawa majątkowe to, najogólniej rzecz ujmując, prawa podmiotowe pozostające w ścisłym związku z ekonomicznym interesem uprawnionego, związane z jego majątkiem charakteryzujące się dwoma podstawowymi cechami, tj.:

• zbywalnością (mogą być przedmiotem obrotu),
  

• posiadaniem określonej wartości majątkowej.
  
  
  

Należy podkreślić, że wirtualne waluty zwane kryptowalutami pełnią funkcję elektronicznej waluty, a system płatności umożliwia wysyłanie i odbieranie jednostek tejże waluty. Zarówno sama jednostka waluty, jak i cały system, występują pod różnymi nazwami takimi jak: Bitcoin, Lisk. Niemniej jednak Bitcoin, Lisk jako systemy wirtualnej waluty, nie posiadają uregulowania w przepisach prawa. Waluty te nie mają żadnego centralnego organu, ani jakiejkolwiek instytucji sprawującej nad nimi nadzór. Na gruncie polskiego prawa kryptowalut nie można traktować na równi z prawnym środkiem płatniczym, bowiem nie funkcjonują one jako instrument rynku pieniężnego w rozumieniu odrębnych przepisów. Kryptowaluty nie są pieniądzem elektronicznym, nie mieszczą się w zakresie ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych (Dz. U z 2017 r., poz. 2003, z późn. zm.) oraz ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2017 r., poz. 1768, z późn. zm.). W świetle obowiązujących przepisów prawa ww. kryptowaluty nie są walutami uznawanymi jako prawny środek płatniczy. Nie są również stosowane w rozliczeniach międzynarodowych w sensie prawnym, ponieważ nie posługują się nimi żadne instytucje publiczne. Nie funkcjonują jako instrument rynku pieniężnego w rozumieniu odrębnych przepisów. W konsekwencji, w zakresie zagadnień dotyczących obrotu kryptowalutami nie można automatycznie stosować rozwiązań, jakie mają zastosowanie do tzw. waluty tradycyjnej.

Z przedstawionego stanu faktycznego oraz zadrzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca nie prowadzi działalności w zakresie obrotu wirtualną walutą.

W takim przypadku przychód uzyskany z obrotu wirtualną walutą należy kwalifikować do przychodów z praw majątkowych, zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 7 w zw. z art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Odnosząc się do momentu powstania obowiązku podatkowego, zauważyć należy, że w myśl art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Przez pojęcie „otrzymane” – zgodnie ze Słownikiem języka polskiego – należy rozumieć takie pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, które zostały podatnikowi dane.

Natomiast „postawionymi do dyspozycji” są takie pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, które podatnik – wykazując określoną aktywność – ma możliwość włączyć do swojego władztwa. Innymi słowy, podatnik ma możliwość skorzystania z nich i nie jest to uzależnione od dodatkowej zgody osoby stawiającej określone środki do dyspozycji.

A zatem w przypadku obrotu kryptowalutą poza prowadzoną działalnością gospodarczą, momentem powstania przychodu jest moment samego dokonania transakcji na giełdzie kryptowalut, tj. ich sprzedaż - kiedy to Wnioskodawca otrzymuje (ma stawiane do dyspozycji) określone wartości.

Przy czym ustalenie wysokości przychodu uzyskanego w walucie obcej winno nastąpić w oparciu o art. 11a ust. 1 cyt. ustawy, w myśl którego przychody w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodów.

W tym miejscu wskazać należy, że powołany przez Wnioskodawcę art. 14 ust. 1c ww. ustawy nie będzie miał zastosowania w przedmiotowej sprawie. Przepis ten bowiem dotyczy momentu powstania przychodu przez osoby fizyczne prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą. Natomiast jak wskazano w treści wniosku Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie obrotu wirtualną walutą, w związku z powyższym moment powstania przychodu należy określić zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast odnosząc się do kosztów uzyskania przychodów wskazać należy, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie przewiduje szczególnego sposobu ustalania kosztów uzyskania przychodów dla przychodów uzyskiwanych z obrotu kryptowalutami. Oznacza to, że w tym przypadku zastosowanie będą miały ogólne reguły dotyczące ustalania kosztów uzyskania przychodów.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

W powołanym przepisie ustawodawca nie wskazuje enumeratywnie jakie wydatki mogą być uznane za koszty uzyskania przychodu. Możliwość zaliczenia konkretnego wydatku do kategorii kosztów uzyskania przychodów uzależniona została od istnienia związku przyczynowo-skutkowego, tzn. poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu, bądź funkcjonowanie tego źródła. Każdorazowa ocena wydatków poniesionych przez podatnika wymaga zatem dokonania indywidualnej analizy. Dla celów dowodowych, powinny one być udokumentowane.

Kosztami uzyskania przychodów są zatem wszelkie wydatki, które łącznie spełniają następujące warunki:

• zostały faktycznie poniesione w celu uzyskania przychodu, tzn. pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami,
  

• nie zostały wymienione w art. 23 ustawy zawierającym katalog wydatków nie uznawanych za koszty uzyskania przychodów,
  

• są odpowiednio udokumentowane.
  
  
  

W związku z powyższym, za koszt uzyskania przychodu można uznać taki wydatek, który został poniesiony przez podatnika w sposób rzeczywisty (definitywny). Wydatek musi zostać faktycznie poniesiony w sensie realnym, tzn. że musi nastąpić uszczuplenie zasobów finansowych podatnika.

W przypadku obrotu kryptowalutami poza działalnością gospodarczą, przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawierają szczególnych uregulowań dotyczących kolejności sprzedaży waluty wirtualnej. Zatem co do zasady podatnik powinien móc każdorazowo zidentyfikować kryptowalutę, która jest przedmiotem obrotu. W tym celu może prowadzić dokumentację zakupu i sprzedaży kryptowalut pozwalających na ich identyfikację.

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego Wnioskodawca dokonywał sprzedaży wirtualnej waluty jako osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej.

Wobec powyższego koszty uzyskania przychodów należy ustalić w oparciu o art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W przypadku gdy obrót kryptowalutą dokonywany jest poza działalnością gospodarczą, zasadą jest, że koszt nabycia konkretnej kryptowaluty rozpoznawany jest w momencie uzyskania przychodu z jej zbycia.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy, wskazujące że wydatki na zakup kryptowalut powinien On ujmować w kosztach uzyskania przychodów w momencie dokonania tego wydatku, tj. „na bieżąco” należało uznać za nieprawidłowe.

Ponadto, wskazać należy, że do kosztów uzyskania przychodów z tytułu odpłatnego zbycia kryptowalut – zgodnie z cytowanym przepisem art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – zaliczyć należy wszelkie koszty (faktycznie poniesione i prawidłowo udokumentowane), poniesione w celu nabycia kryptowalut (np. koszt ich nabycia, prowizje na ich zakup). Wydatki te bowiem spełniają kryterium celowości, o którym mowa w art. 22 ust. 1 ww. ustawy.

Zatem, wydatki poniesione przez Wnioskodawcę na zakup kryptowalut kupionych i sprzedanych (w tym w szczególności cena za jaką kupiono kryptowaluty oraz prowizja giełdy) poza prowadzoną działalnością gospodarczą, Wnioskodawca może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów z tytułu sprzedaży kryptowalut.

Zauważyć należy, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych, jak również przepisy wykonawcze do tej ustawy, nie zawierają szczególnych uregulowań dotyczących sposobu dokumentowania transakcji kupna sprzedaży kryptowalut u osób, które dokonują transakcji kryptowalut poza działalnością gospodarczą, uzyskując w ten sposób przychody z praw majątkowych. A zatem, mogą to być wszelkie dowody, które nie są sprzeczne z prawem, a które jednoznacznie potwierdzą, że dokonano transakcji kupna - sprzedaży kryptowalut, a także, że wydatek na ich nabycie został faktycznie dokonany i spełnia definicję wynikającą z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem jeżeli w istocie dokumenty, które posiada Wnioskodawca zawierają niezbędne informacje, na podstawie których Wnioskodawca jest w stanie prawidłowo wykazać wysokość uzyskanego przychodu oraz kosztów uzyskania przychodów, to mogą one stanowić podstawę ustalenia przychodów oraz kosztów ich uzyskania.

Jednocześnie zastrzec należy, że ostateczna ocena, czy transakcja została właściwie udokumentowana, leży w kompetencjach organów podatkowych właściwych dla Wnioskodawcy w danej sprawie, w toku ewentualnego postępowania podatkowego.

Ponadto wskazać należy, że dochody z praw majątkowych podlegają kumulacji z innymi dochodami i należy je wykazać w zeznaniu rocznym (PIT-36), składanym w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, w którym uzyskano przychód i w tym samym terminie należy wpłacić z tego tytułu podatek (art. 45 ust. 1 w zw. z art. 45 ust. 4 pkt 1 ww. ustawy), obliczony na zasadach ogólnych, tj. wg skali podatkowej, zgodnie z art. 27 ust. 1 omawianej ustawy.

Podsumowując, mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis oraz powołane wyżej przepisy prawa, stwierdzić należy, że:

• w przypadku obrotu kryptowalutą poza prowadzoną działalnością gospodarczą, momentem powstania przychodu jest moment zawarcia transakcji, tj. ich sprzedaż - kiedy to Wnioskodawca otrzymuje (ma stawiane do dyspozycji) określone wartości,
• wydatki poniesione na zakup kryptowaluty będą stanowiły koszt uzyskania przychodu w momencie sprzedaży krypotwaluty,
• prowizje na realizację zakupu i sprzedaży kryptowalut, Wnioskodawca może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów z tytułu sprzedaży kryptowalut,
• dokumenty zawierające niezbędne informacje, na podstawie których Wnioskodawca jest w stanie prawidłowo wykazać wysokość uzyskanego przychodu oraz kosztów uzyskania przychodów mogą stanowić podstawę ustalenia przychodów oraz kosztów ich uzyskania,
• dochód z powyższego źródła, należy opodatkować na zasadach ogólnych, tj. wg skali podatkowej zgodnie z art. 27 ust. 1 ww. ustawy i wykazać w zeznaniu o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym (PIT-36), składanym w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku, w którym będzie miała miejsce sprzedaż kryptowaluty i w tym samym terminie wpłacić należny podatek.
  
  

Tut. Organ zaznacza, że wydając niniejsze rozstrzygnięcie odniósł się tylko do skutków podatkowych sprzedaży wirtualnej waluty. Nie odniósł się natomiast do skutków podatkowych zamiany jednej kryptowaluty na inną kryptowalutę, gdyż nie było to przedmiotem zapytania.

Wskazać ponadto należy, że interpretacja podatkowa to odpowiedź na konkretne pytanie dotyczące podatków, dlatego wywołuje ona wyłącznie skutki w sferze podatkowej, a nie żadnej innej. Zgodnie z przepisami, Organ podatkowy jest przy tym związany treścią wniosku; nie ma uprawnień, ani nawet możliwości badania prawdziwości faktów, czy stwierdzeń, podawanych przez Wnioskodawcę. Formułując odpowiedź Organ podatkowy polega więc wyłącznie na tym, co napisano we wniosku i nie sprawdza legalnych aspektów działalności Wnioskodawcy. Uzyskanie interpretacji podatkowej nie rozstrzyga więc o legalności danej działalności.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
   
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji organów podatkowych wskazać należy, że rozstrzygnięcia w nich zawarte dotyczą tylko konkretnych, indywidualnych spraw podatników, w określonym stanie faktycznym i tylko w tych sprawach są one wiążące.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.