Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP3-2.4011.332.2018.2.MM
z 12 lipca 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 11 maja 2018 r. (data wpływu 6 czerwca 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z dofinansowaniem przez Wnioskodawcę wycieczki dla pracowników – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 czerwca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z dofinansowaniem przez Wnioskodawcę wycieczki dla pracowników.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Szkoła Podstawowa organizuje wycieczkę zagraniczną do Grecji dla osób uprawnionych do korzystania z ZFŚS w ustalonym terminie realizacji 23.06.2018 r. - 01.07.2018 r. - 9 dni. Wycieczka jest ogólnodostępna, ogłoszona dla wszystkich pracowników: pedagogicznych i niepedagogicznych i ich rodzin oraz emerytów i rencistów, przy czym członkowie rodzin uczestniczą za pełną 100% odpłatnością. Celem wycieczki jest integracja jak największej grupy pracowników oraz umożliwienie im aktywnego wypoczynku, co wpłynie na poprawienie relacji, większego zaangażowania i efektywność pracy dla pracowników szczególnie przed zbliżającymi się obchodami 100-lecia szkoły. Kolejnym celem wycieczki jest również umożliwienie wszystkim pracownikom, szczególnie osobom z najniższego przedziału dochodowego wyjazdu zagranicznego i przelot samolotem na które sami nie byliby w stanie przeznaczyć takiej kwoty.

Pracownicy pedagogiczni w tym czasie rozpoczną swój urlop wypoczynkowy zgodnie z KN, natomiast pracownicy administracji otrzymają urlop wypoczynkowy zgodnie z KP. Każdy z uczestników wniesie wkład własny w postaci dopłaty w zależności od sytuacji materialnej, zgodnie z regulaminem ZFŚS i złożonymi oświadczeniami o dochodach. Pozostała kwota kosztu wyjazdu będzie stanowić dofinansowanie z ZFŚS. Największe dofinansowanie otrzymują osoby o najniższych dochodach. Szkoła zamierza zachęcić do wyjazdu jak największą ilość pracowników. Jednakże udział w wycieczce niektórzy pracownicy, pomimo wysokiego dofinansowania, uzależniają od tego, czy będzie to wycieczka opodatkowana, gdyż ze względu na ich niskie dochody pojawia się trudność w zapłaceniu wysokości kwoty podatku.

Wnioskodawca nadmienia, iż w ogłoszeniu przetargowym skierowanym do biur podróży podana była wstępna ilość osób nie ograniczająca możliwości zapisu pozostałym uczestnikom i pracownikom, która w związku z powyższym może ulec zmianie, termin wycieczki, miejsce, środek transportu i przybliżony koszt wycieczki oraz informacja o dofinansowaniu ze środków zróżnicowane pod kątem dochodów. (W dniu 27.04.2018 r. biuro podróży podało wydłużony termin wycieczki o jeden dzień w stosunku do oferty przetargowej, tj. do dnia 01.07.2018 r. bez poniesienia dodatkowych opłat). Na koszt wycieczki składa się koszt przelotu samolotem, zakwaterowanie, wyżywienie - szwedzki stół, opłata pilota wycieczki, przejazdy i bilety wstępu na miejsca objęte programem. Wycieczka organizowana jest przez biuro podróży, którego oferta spełniła wymogi zawarte w przetargu w styczniu 2018 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w związku z wycieczką w części sfinansowaną z ZFŚS po stronie pracownika powstanie przychód podlegający opodatkowaniu? A tym samym Płatnik-szkoła czy będzie zobowiązany pobrać i przekazać podatek dochodowy od osób fizycznych do właściwego Urzędu Skarbowego ?

Ponieważ złożony wniosek zawierał braki formalne, tutejszy organ podatkowy pismem z dnia 15 czerwca 2018 r. Nr 0114-KDIP3-2.4011.332.2018.1.MM wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku. Braki uzupełniono w wyznaczonym terminie (data nadania 22 czerwca 2018 r.)

Zdaniem Wnioskodawcy, kierując się wykładnią nieodpłatnych świadczeń przez Trybunał Konstytucyjny - wyrok z dnia 8 lipca 2014r. (DZ. U. poz. 947) sygn. akt K 7/13 Płatnik uważa, że w związku z tą wycieczką u pracownika nie powstaje przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Udział pracowników w wycieczce nie będzie stanowić dla nich przysporzenia majątkowego a tym samym nieodpłatnego świadczenia o którym mowa w art. 21 ust. 1 updof. Skoro udział pracowników w wycieczce w części sfinansowanej z ZFŚS w ogóle nie generuje u pracownika przychodu, wykluczona jest możliwość zastosowania względem tego świadczenia zwolnienia przedmiotowego o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 200, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłami przychodów są: stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Na podstawie art. 11 ust. 2a ww. ustawy, wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się, jeżeli:

1. przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia według cen stosowanych wobec innych odbiorców;
2. przedmiotem świadczeń są usługi zakupione według cen zakupu;
3. przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku;
   
4. w pozostałych przypadkach na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.
   
   

Jeżeli świadczenia są częściowo odpłatne, przychodem podatnika jest różnica pomiędzy wartością tych świadczeń, ustaloną według zasad określonych w ust. 2 lub 2a, a odpłatnością ponoszoną przez podatnika (art. 11 ust. 2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Przepisy ustawy nie definiują pojęcia nieodpłatne świadczenie. W uchwałach z dnia 18 listopada 2002 r., sygn. akt FPS 9/02 oraz z dnia 16 października 2006 r., sygn. akt II FPS 1/06 NSA ustalił znaczenie terminu nieodpłatne świadczenie na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Stwierdził bowiem, że ma ono szerszy zakres niż w prawie cywilnym, ponieważ obejmuje wszelkie zjawiska o charakterze gospodarczym i zdarzenia prawne, których konsekwencją jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu lub te wszystkie zdarzenia prawne oraz gospodarcze w działalności osób prawnych, których następstwem jest nieodpłatne, czyli niezwiązane z kosztami lub inną formą świadczenia przysporzenie majątku tej osobie, mające wyraźny finansowy wymiar. W uchwale z dnia 24 maja 2010 r., sygn. akt II FPS 1/10 NSA potwierdził, że powyższe stanowisko ma zastosowanie także odnośnie podatku dochodowego od osób fizycznych w stosunku do sytuacji wynikających z art. 11 ust. 1 w związku z art. 12 ust. 1 i 3 tej ustawy.

W świetle art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Użyty powyżej zwrot „w szczególności” oznacza, że wymienione kategorie przychodów stanowią katalog otwarty. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym.

Ponadto, treść tego przepisu wskazuje, że do przychodów pracownika zaliczyć należy nie tylko wynagrodzenia, czyli świadczenia wprost wynikające z zawartej umowy o pracę, ale również wszystkie inne przychody (świadczenia), niezależnie od podstawy ich wypłaty, jeżeli w jakikolwiek sposób wiążą się z faktem wykonywania pracy. Oznacza to, że do przychodów pracownika ustawodawca zaliczył nie tylko pieniądze, ale także wartość świadczeń w naturze, czy świadczeń nieodpłatnych otrzymanych od pracodawcy.

Wartość pieniężną świadczeń w naturze przysługujących pracownikom na podstawie odrębnych przepisów ustala się według przeciętnych cen stosowanych wobec innych odbiorców jeżeli przedmiotem świadczenia są rzeczy lub usługi wchodzące w zakres działalności pracodawcy (art. 12 ust. 2 ww. ustawy).

W myśl art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych ustala się według zasad określonych w art. 11 ust. 2-2b.

W świetle art. 21 ust. 1 pkt 67 wolne od podatku dochodowego jest wartość otrzymanych przez pracownika w związku z finansowaniem działalności socjalnej, o której mowa w przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, rzeczowych świadczeń oraz otrzymanych przez niego w tym zakresie świadczeń pieniężnych, sfinansowanych w całości ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub funduszy związków zawodowych, łącznie do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 1000 zł; rzeczowymi świadczeniami nie są bony, talony i inne znaki, uprawniające do ich wymiany na towary lub usługi.

Zgodnie z art. 31 ww. ustawy osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej „zakładami pracy”, są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Szkoła Podstawowa organizuje wycieczkę zagraniczną do Grecji dla osób uprawnionych do korzystania z ZFŚS w ustalonym terminie realizacji 23.06.2018 r. - 01.07.2018 r. - 9 dni. Wycieczka jest ogólnodostępna, ogłoszona dla wszystkich pracowników: pedagogicznych i niepedagogicznych i ich rodzin oraz emerytów i rencistów, przy czym członkowie rodzin uczestniczą za pełną 100% odpłatnością. Celem wycieczki jest integracja jak największej grupy pracowników oraz umożliwienie im aktywnego wypoczynku, co wpłynie na poprawienie relacji, większego zaangażowania i efektywność pracy dla pracowników szczególnie przed zbliżającymi się obchodami 100-lecia szkoły. Kolejnym celem wycieczki jest również umożliwienie wszystkim pracownikom, szczególnie osobom z najniższego przedziału dochodowego wyjazdu zagranicznego i przelot samolotem na które sami nie byliby w stanie przeznaczyć takiej kwoty. Pracownicy pedagogiczni w tym czasie rozpoczną swój urlop wypoczynkowy zgodnie z KN, natomiast pracownicy administracji otrzymają urlop wypoczynkowy zgodnie z KP. Każdy z uczestników wniesie wkład własny w postaci dopłaty w zależności od sytuacji materialnej, zgodnie z regulaminem ZFŚS i złożonymi oświadczeniami o dochodach. Pozostała kwota kosztu wyjazdu będzie stanowić dofinansowanie z ZFŚS. Największe dofinansowanie otrzymują osoby o najniższych dochodach. Szkoła zamierza zachęcie do wyjazdu jak największą ilość pracowników. Jednakże udział w wycieczce niektórzy pracownicy, pomimo wysokiego dofinansowania, uzależniają od tego, czy będzie to wycieczka opodatkowana, gdyż ze względu na ich niskie dochody pojawia się trudność w zapłaceniu wysokości kwoty podatku. Wnioskodawca nadmienia, iż w ogłoszeniu przetargowym skierowanym do biur podróży podana była wstępna ilość osób nie ograniczająca możliwości zapisu pozostałym uczestnikom i pracownikom, która w związku z powyższym może ulec zmianie, termin wycieczki, miejsce, środek transportu i przybliżony koszt wycieczki oraz informacja o dofinansowaniu ze środków zróżnicowane pod kątem dochodów. (W dniu 27.04.2018 r. biuro podróży podało wydłużony termin wycieczki o jeden dzień w stosunku do oferty przetargowej, tj. do dnia 01.07.2018 r. bez poniesienia dodatkowych opłat). Na koszt wycieczki składa się koszt przelotu samolotem, zakwaterowanie, wyżywienie - szwedzki stół, opłata pilota wycieczki, przejazdy i bilety wstępu na miejsca objęte programem. Wycieczka organizowana jest przez biuro podróży, którego oferta spełniła wymogi zawarte w przetargu w styczniu 2018 r.

Mając na uwadze powyższe wyjaśnić należy, że dokonując oceny czy udział w wycieczce traktowanej jako integracja pracowników oraz aktywny wypoczynek prowadzi do powstania przychodu z tytułu nieodpłatnych świadczeń w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy kierować się wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 8 lipca 2014 r., sygn. akt K 7/13 (Dz. U. z 2014 r., poz. 947), w którym stwierdzono, że za przychód pracownika mogą być uznane świadczenia, które:

• po pierwsze, zostały spełnione za zgodą pracownika (skorzystał z nich w pełni dobrowolnie),
  

• po drugie, zostały spełnione w jego interesie (a nie w interesie pracodawcy) i przyniosły mu korzyść w postaci powiększenia aktywów lub uniknięcia wydatku, który musiałby ponieść,
  

• po trzecie, korzyść ta jest wymierna i przypisana indywidualnemu pracownikowi (nie jest dostępna w sposób ogólny dla wszystkich podmiotów).
  
  
  

W ocenie Trybunału Konstytucyjnego, obiektywne kryterium – wystąpienia po stronie pracownika przysporzenia majątkowego (korzyści) – nie jest natomiast spełnione, gdy pracodawca proponuje swoim pracownikom udział w spotkaniach integracyjnych, choćby organizowanych poza miejscem pracy (imprezy wyjazdowe). W tym przypadku, nawet jeśli pracownik uczestniczy w spotkaniu dobrowolnie to po jego stronie nie pojawia się żadna korzyść, choćby w postaci zaoszczędzenia wydatku.

Natomiast, bez elementu realnego w postaci otrzymania korzyści przez pracownika nie uzyskuje on przychodu. Nie występuje zdarzenie, z którym ustawa wiąże powstanie obowiązku podatkowego. Tym bardziej, bez skonkretyzowanego i indywidualnie przypisanego świadczenia, brak jest podstaw do określenia jego wysokości.

Tak więc, udział w spotkaniu integracyjnym zaoferowanym przez pracodawcę pracownikom, nie oznacza uzyskania przychodu przez pracownika, gdyż brak jest podstaw, by świadczenie adresowane do wszystkich przypisać indywidualnym uczestnikom, jako ich wymierną korzyść.

Mając powyższe na uwadze należy wskazać, że sfinansowanie w części ze środków ZFŚS wycieczki mającej charakter integracyjny, której celem jest zintegrowanie pracowników (poprawienie relacji) oraz zwiększenie efektywności pracy - nie stanowi dla pracownika przysporzenia majątkowego, a tym samym nieodpłatnego świadczenia, o którym mowa w art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Oznacza to, że na Wnioskodawcy nie będą ciążyły obowiązki płatnika zgodnie z ww. art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym zwolnienie na mocy art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie znajduje zastosowania w sprawie.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
   
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
   
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. Zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Skargę do sądu administracyjnego wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.