Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-1.4011.369.2018.1.MM
z 3 lipca 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 9 kwietnia 2018 r. (data wpływu 17 kwietnia 2018 r.), uzupełnionym pismem z dnia 18 czerwca 2018 r. (data wpływu 25 czerwca 2018 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie rozliczenia różnic kursowych od zobowiązań i należności w walucie obcej oraz rozpoznanie ich jako kosztów i przychodów – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 kwietnia 2018 r. do tutejszego Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 8 czerwca 2018 r., Nr 0113-KDIPT2-1.4011.232.2018.1.MM, na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 i § w związku z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 8 czerwca 2018 r. (data doręczenia 13 czerwca 2018 r.). Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek pismem z dnia 18 czerwca 2018 r. (data wpływu 25 czerwca 2018 r.), nadanym w dniu 19 czerwca 2018 r.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca, jako osoba fizyczna, prowadzi działalność gospodarczą na podstawie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT oraz prowadzi ewidencję rachunkową, zgodnie z ustawą o rachunkowości.

Wnioskodawca wybrał opodatkowanie dochodów zgodnie z art. 30c ustawy o podatku dochodowym, tj. podatek liniowy.

Głównym przedmiotem działalności jest:

• sprzedaż hurtowa wyrobów tekstylnych (tkanin meblowych),
  

• produkcja i obróbka wyrobów tekstylnych (tkanin meblowych).
  
  

Dodatkowym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest najem nieruchomości komercyjnych. Wnioskodawca wniósł aportem zorganizowaną część przedsiębiorstwa do istniejącej już Spółki komandytowej, w której jest komandytariuszem (dalej: „SPK”), w zamian za zwiększenie wkładów kapitałowych oraz zwiększenie udziału w zyskach Spółki.

Zorganizowana część przedsiębiorstwa (dalej: „ZCP”) stanowiła wyodrębnioną część dotychczasowego przedsiębiorstwa osoby fizycznej, zajmującą się handlem tkaninami, ich produkcją oraz obróbką.

W skład ZCP, wchodzą:

• nieruchomość przy … wraz z przynależnymi działkami;
  

• towary handlowe;
  

• maszyny i urządzenia (skanery i drukarki wielkoformatowe do nadruku na tkaninach, drukarnia, maszyny do szycia i pikowania, sprzęt biurowy, meble, wyposażenie biur);
  

• pracownicy;
  

• środki transportu takie jak: samochody osobowe i ciężarowe, przyczepy;
  

• pozostałe środki trwałe oraz wyposażenie związane z ZCP;
  

• należności (wierzytelności) przysługujące Wnioskodawcy od odbiorców;
  

• wszelkie zobowiązania związane z ZCP (w szczególności zobowiązania w stosunku do dostawców);
  

• prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych, w części dotyczącej ZCP, a związane ze sprzedażą hurtową wyrobów tekstylnych, ich produkcją oraz obróbką);
  

• prawa własności przemysłowej;
  

• majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
  

• tajemnica przedsiębiorstwa;
  

• księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, w części dotyczącej ZCP,
  

• czynne rozliczenia międzyokresowe kosztów;
  

• baza klientów;
  

• środki pieniężne zgromadzone na rachunku bankowym związane bezpośrednio z głównym przedmiotem działalności Wnioskodawcy.
  
  

W dotychczasowym przedsiębiorstwie pozostały nieruchomości i inne środki trwale niezwiązane z prowadzona główną działalnością gospodarcza w postaci handlu tkaninami, ich produkcją oraz obróbką, część środków pieniężnych przeznaczonych m.in. na zapłatę rozrachunków publiczno-prawnych oraz na bieżącą obsługę przedsiębiorstwa w części niezwiązanej z handlem, produkcją i obróbką tkanin.

Intencją Wnioskodawcy było przeniesienie wraz ze składnikami majątku zobowiązań związanych z działalnością ZCP, w tym zobowiązań handlowych oraz zobowiązań wobec instytucji finansowych. Na dzień wniesienia ZCP do SPK w aktywach przedsiębiorstwa znajdowały się tak zwane czynne rozliczenia międzyokresowe kosztów, będące niezaliczonymi do kosztów podatkowych Wnioskodawcy przed dniem wniesienia ZCP do SPK wydatkami kwalifikowanymi dla celów podatkowych jako koszty rozliczane w przyszłych okresach sprawozdawczych, przykładowo zapłacone z góry koszty ubezpieczeń, prenumerat, które dotyczą przyszłych okresów sprawozdawczych. Koszty będące przedmiotem niniejszego wniosku będą ponoszone w celu osiągnięcia przychodów lub będą poniesione dla zabezpieczenia źródła przychodów generowanych przez przedsiębiorstwo, zostaną prawidłowo udokumentowane oraz nie będą podlegały wyłączeniu z kosztów podatkowych na podstawie art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca jest uprawniony do rozpoznania kosztów podatkowych proporcjonalnie do przysługującego Wnioskodawcy prawa do udziału w zyskach SPK.

Na dzień wniesienia ZCP do SPK Wnioskodawca:

• posiadał w zorganizowanej części przedsiębiorstwa zobowiązania, które winny być regulowane w walutach obcych - są to zobowiązania powstałe z tytułu zakupu towarów i usług;
  

• posiadał w zorganizowanej części przedsiębiorstwa środki pieniężne w walutach obcych na rachunkach bankowych i w kasie.
  
  

Na dzień wniesienia ZCP do SPK część należności i zobowiązań była wyrażona w walutach obcych, także w walutach obcych była wyrażona wartość środków pieniężnych na rachunkach bankowych oraz gotówki w kasie. W efekcie SPK otrzymuje i otrzymywać będzie płatności w walucie obcej z tytułu należności powstałych przed wniesieniem aportu. Odbiorcami wyrobów wyprodukowanych przez Wnioskodawcę są m.in. kontrahenci zagraniczni.

W piśmie z dnia 18 czerwca 2018 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca wskazał, że aport zorganizowanej części przedsiębiorstwa nastąpił dnia 31 grudnia 2017 r. Udział Wnioskodawcy w zysku Spółki komandytowej zarówno przed wniesieniem aportu, jak i po wniesieniu aportu, wynosi 99%.

Różnice kursowe, o których mowa w pytaniu Nr 2, powstaną w wyniku uregulowania przez kontrahentów należności rozliczanych w walutach obcych (należności wniesione przez Wnioskodawcę do Spółki w ramach aportu ZCP). Należności te wynikają z faktur dokumentujących sprzedaż towarów i usług, dokonaną do dnia 31 grudnia 2017 r., a uregulowaną po dniu 31 grudnia 2017 r.

Różnice kursowe, o których mowa w pytaniu Nr 3, powstaną w wyniku uregulowania przez Spółkę zobowiązań wniesionych przez Wnioskodawcę do Spółki w ramach ZCP. Na zobowiązania te składają się faktury dokumentujące zakup towarów i usług nabytych do dnia 31 grudnia 2017 r., a uregulowanych po dniu 31 grudnia 2017 r.

Na dzień wniesienia ZCP do SPK Wnioskodawca posiadał w zorganizowanej części przedsiębiorstwa szereg zobowiązań i należności, które w ramach ZCP zostały wniesione do SPK. Zobowiązania te wynikały z faktur dokumentujących dostawę towarów i usług wykonaną do dnia 31 grudnia 2017 r., które to faktury zostały uregulowane już po tym dniu.

W odniesieniu do należności należy wskazać, że na dzień wniesienia ZCP Wnioskodawca posiadał również szereg faktur dokumentujących dokonaną przez Niego do dnia 31 grudnia 2017 r. dostawę towarów i usług, które to faktury zostały przez nabywców uregulowane po dniu 31 grudnia 2017 r. Na przedmiotowe należności i zobowiązania składają się faktury wystawione zarówno w PLN, jak i w walutach obcych. Zobowiązania i należności wniesione przez Wnioskodawcę w ramach ZCP do SPK regulowane są zarówno w PLN, jak i w walutach obcych. Po uregulowaniu przedmiotowych należności i zobowiązań w walutach innych niż PLN, w SPK będą powstawały dodatnie i ujemne różnice kursowe, które proporcjonalnie do prawa przysługującego Wnioskodawcy do udziału w zyskach SPK, będą wpływały na wysokość przychodów i kosztów przypadających Wnioskodawcy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (pytanie Nr 3 i Nr 4 sformułowane ostatecznie w uzupełnieniu wniosku):

1. Czy koszty (wydatki), dotyczące działalności przedsiębiorstwa osoby fizycznej, mającego stanowić wkład niepieniężny (aport) do Spółki komandytowej w postaci ZCP, poniesione przed dniem wniesienia aportu, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, zgodnie z przepisem art. 22 ust. 5c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą, będą od dnia wniesienia aportu stanowiły koszty uzyskania przychodów Spółki komandytowej, do której wniesiono aport w części, w jakiej nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów Wnioskodawcy przed dniem wniesienia aportu?
2. Czy w związku z regulowaniem w walutach obcych płatności związanych z należnościami wniesionymi w ramach aportu ZCP powstanie obowiązek ustalania różnic kursowych u wnoszącego aport (tj. Wnioskodawcy)?
3. Czy w związku z regulowaniem w walutach obcych płatności związanych ze zobowiązaniami wniesionymi w ramach aportu ZCP powstanie obowiązek ustalania różnic kursowych u wnoszącego aport (tj. Wnioskodawcy)?
4. Czy w związku z regulowaniem w walutach obcych płatności związanych z należnościami wniesionymi przez Wnioskodawcę do Spółki komandytowej (SPK) w ramach aportu ZCP, powstanie obowiązek ustalania różnic kursowych po stronie przyjmującego aport i w konsekwencji (proporcjonalne w stosunku do udziału Wnioskodawcy w SPK) rozpoznania ich jako kosztów lub przychodów Wnioskodawcy?
5. Czy w związku z regulowaniem w walutach obcych płatności związanych ze zobowiązaniami wniesionymi przez Wnioskodawcę do Spółki komandytowej (SPK) w ramach aportu ZCP, powstanie obowiązek ustalania różnic kursowych po stronie przyjmującego aport i w konsekwencji (proporcjonalne w stosunku do udziału Wnioskodawcy w SPK) rozpoznania ich jako kosztów lub przychodów Wnioskodawcy?
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawcy w zakresie przedstawionego zdarzenia przyszłego w odniesieniu do pytań oznaczonych Nr 4 i Nr 5. Natomiast w zakresie pytań oznaczonych Nr 1, Nr 2 i Nr 3 wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy, przedstawionym z uzupełnieniu wniosku, Spółka komandytowa otrzymując płatności w walutach obcych za faktury dokumentujące dostawę towarów i świadczenie usług do dnia 31 grudnia 2017 r., a uregulowane po dniu 31 grudnia 2017 r., wniesione do SPK w ramach ZCP (należności i zobowiązania), będzie miała obowiązek ustalania różnic kursowych, w części dotyczącej Wnioskodawcy (proporcjonalnie do Jego udziału w zyskach SPK), zgodnie z przepisami art. 24c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 200, z późn. zm.), za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

W myśl art. 14b ust. 1 ww. ustawy, podatnicy ustalają różnice kursowe na podstawie art. 24c, z zastrzeżeniem ust. 2.

Natomiast stosownie do treści art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Odnosząc się natomiast do kwestii rozliczenia różnic kursowych od zobowiązań walutowych oraz należności otrzymanych w związku z aportem zorganizowanej części przedsiębiorstwa oraz możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na spłatę zobowiązań tut. Organ wskazuje, co następuje.

Zgodnie z treścią art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że wśród przejętych składników związanych z działalnością zorganizowanej części przedsiębiorstwa do Spółki komandytowej w ramach aportu części jednoosobowej działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę przekazano należności i zobowiązania, z których część wyrażona będzie w walucie obcej.

Tut. Organ zauważa, że w przedmiotowej sprawie nie znajdują zastosowania przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) regulujące uprawnienia podmiotów wynikające z tzw. sukcesji podatkowej, w szczególności zawarte w art. 93-93e tej ustawy i dotyczące zdarzeń takich jak przekształcenie, podział, połączenie osób prawnych.

Zgodnie z art. 93 § 1 Ordynacji podatkowej, osoba prawna zawiązana (powstała) w wyniku łączenia się:

1. osób prawnych,
2. osobowych spółek handlowych,
3. osobowych i kapitałowych spółek handlowych

–wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki każdej z łączących się osób lub spółek.

W myśl art. 93a § 1 ww. ustawy, osoba prawna zawiązana (powstała) w wyniku:

1. przekształcenia innej osoby prawnej,
2. przekształcenia spółki niemającej osobowości prawnej

-wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki przekształcanej osoby lub spółki.

Zgodnie z § 2 powołanego w zdaniu poprzednim przepisu, przepis § 1 stosuje się odpowiednio do osobowej spółki handlowej zawiązanej (powstałej) w wyniku przekształcenia:

1. innej spółki niemającej osobowości prawnej,
2. spółki kapitałowej.
   
   

Z powyższego wynika, że następstwo podatkowe związane jest przede wszystkim ze zdarzeniami prawnymi określonymi jako: przekształcenie, połączenie, podział osób prawnych. Należy zaznaczyć, że następstwo podatkowe stanowi odstępstwo od reguły powiązania praw i obowiązków podatkowych z bytem prawnym wyłącznie podatnika, jest więc nietypową instytucją w prawie podatkowym. Z tychże względów wszelkie tego rodzaju sytuacje, nawet dostatecznie uzasadnione ekonomicznie, muszą mieć wystarczającą podstawę prawną, aby można było wobec nich zastosować instytucję sukcesji podatkowej.

Należy podkreślić, że fakt przejęcia zobowiązań osoby wnoszącej aport w postaci zorganizowanej części przedsiębiorstwa (z tytułu należności i zobowiązań wyrażonych w walutach obcych) jest umowną sprawą strony wnoszącej i przejmującej aport i nie znajduje on automatycznego przełożenia na skutki podatkowe tej transakcji.

Powołane przepisy Ordynacji podatkowej nie obejmują swoim zakresem wniesienia tytułem aportu zorganizowanej części przedsiębiorstwa do innego podmiotu, co oznacza, że wniesienie aportu w postaci zorganizowanej części przedsiębiorstwa do spółki komandytowej nie powoduje sukcesji podatkowej w zakresie prawa podatkowego, a zatem nie pociąga za sobą kontynuacji rozliczeń podatkowych, w tym odnoszących się również do przychodów i kosztów podatkowych określanych na podstawie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Biorąc pod uwagę powołane przepisy prawa oraz zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku należy zauważyć, że przyjęciu przez Wnioskodawcę w ramach aportu zorganizowanej części przedsiębiorstwa nie towarzyszy sukcesja podatkowa, w związku z tym, Wnioskodawca, jako wspólnik Spółki komandytowej na gruncie przepisów podatkowych, nie jest następcą prawnym podmiotu wnoszącego aport.

Stosownie do treści art. 11a ust. 1 ww. ustawy, przychody w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu. Natomiast w myśl art. 11a ust. 2 powołanej ustawy, koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.

Zgodnie z treścią art. 24c ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, różnice kursowe zwiększają odpowiednio przychody jako dodatnie różnice kursowe albo koszty uzyskania przychodów jako ujemne różnice kursowe w kwocie wynikającej z różnicy między wartościami określonymi w ust. 2 i 3.

W myśl art. 24 ust. 2 ww. ustawy, dodatnie różnice kursowe powstają, jeżeli wartość:

1. przychodu należnego wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest niższa od wartości tego przychodu w dniu jego otrzymania, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia;
2. poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest wyższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia;
3. otrzymanych lub nabytych środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej w dniu ich wpływu jest niższa od wartości tych środków lub wartości pieniężnych w dniu zapłaty lub innej formy wypływu tych środków lub wartości pieniężnych, według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni, z zastrzeżeniem pkt 4 i 5;
4. kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego udzielenia jest niższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego zwrotu, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni;
5. kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego otrzymania jest wyższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego spłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni.
   
   

Stosownie do treści art. 24 ust. 3 powołanej ustawy, ujemne różnice kursowe powstają, jeżeli wartość:

1. przychodu należnego wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest wyższa od wartości tego przychodu w dniu jego otrzymania, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia;
2. poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest niższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia;
3. otrzymanych lub nabytych środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej w dniu ich wpływu jest wyższa od wartości tych środków lub wartości pieniężnych w dniu zapłaty lub innej formy wypływu tych środków lub wartości pieniężnych, według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni, z zastrzeżeniem pkt 4 i 5;
4. kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego udzielenia jest wyższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego zwrotu, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni;
5. kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego otrzymania jest niższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego spłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni.
   
   

Zgodnie z art. 24c ust. 7 ww. ustawy, za koszt poniesiony, o którym mowa w ust. 2 i 3, uważa się koszt wynikający z otrzymanej faktury (rachunku) albo innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), a za dzień zapłaty, o którym mowa w ust. 2 i 3, dzień uregulowania zobowiązań w jakiejkolwiek formie, w tym w wyniku potrącenia wierzytelności.

W przedmiotowej sprawie będzie miała miejsce sytuacja, w której koszt poniesiony wystąpi u Wnoszącego aport (zbywcy zorganizowanej części przedsiębiorstwa), natomiast dokonanie zapłaty, jak również wypływ środków nastąpią już w Spółce komandytowej (u nabywcy zorganizowanej części przedsiębiorstwa).

W powyższych przypadkach wymienionych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, do powstania różnicy kursowej konieczne jest – u danego podatnika – po pierwsze poniesienie kosztu w walucie obcej, i dopiero – w konsekwencji późniejszych okoliczności wskazanych w przepisach – skutku w postaci różnicy kursowej. Powstanie różnicy kursowej jest więc efektem obu tych zdarzeń. Nie może wystąpić sytuacja, gdy u danego podatnika będzie rozpoznana różnica kursowa, jako konsekwencja operacji gospodarczej zaistniałej wcześniej u innego podatnika. Brak możliwości wystąpienia takiej sytuacji – w omawianym przypadku – wynika z braku sukcesji podatkowej.

Reasumując, w związku z regulowaniem w walutach obcych płatności związanych ze zobowiązaniami oraz należnościami wniesionymi przez Wnioskodawcę do Spółki komandytowej w ramach aportu ZCP, nie powstanie obowiązek ustalania różnic kursowych po stronie przyjmującego aport i w konsekwencji Wnioskodawca nie będzie miał możliwości rozpoznawania ich, jako kosztów lub przychodów proporcjonalnie do posiadanego udziału z zyskach Spółki komandytowej.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy uznano za nieprawidłowe.

Końcowo należy zaznaczyć, że przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy Organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Tym samym, jeżeli przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie się różnić od zdarzenia, które wystąpi w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego zdarzenia. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będą zgodne ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.