Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-3.4012.322.2018.1.MK
z 4 lipca 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 19 czerwca 2018 r. (data wpływu 21 czerwca 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT w związku z realizacją projektu pn. „…” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 czerwca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT w związku z realizacją projektu pn. „…”.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Parafia działa i funkcjonuje w oparciu o zasady Kodeksu Prawa kanonicznego i ustawy z dnia 20 lutego 1997 roku o stosunku Państwa do Kościoła Starokatolickiego w Rzeczpospolitej Polskiej (Dz. U 1997 nr 41 poz. 253).
Parafia nie prowadzi działalności gospodarczej, nalicza i odprowadza zryczałtowany podatek dochodowy zgodnie z obowiązującymi przepisami i nie figuruje w ewidencji płatników podatku od towarów i usług.

W roku 2017 Parafia złożyła wniosek o przyznanie pomocy na operacje w ramach poddziałania 19.2 „Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność” w ramach działania „Wsparcie dla rozwoju lokalnego w ramach inicjatywy LEADER” objętego programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020, w zakresie Zachowanie dziedzictwa lokalnego dla operacji pn. „…”, w którym to wykazała podatek VAT naliczony jako koszty kwalifikowane ze względu na brak możliwości odliczenia tegoż podatku. Projekt znalazł się na liście rankingowej projektów zakwalifikowanych do dofinansowania. Na dofinansowanie projektu została zawarta z Urzędem Marszałkowskim Województwa umowa o przyznanie pomocy.

W ramach tego projektu zakupione zostały ławki dla wiernych oraz obraz do ołtarza związane z realizowaną operacją. Wybór wykonawcy nastąpił zgodnie z zasadą konkurencyjności. Zapytanie ofertowe realizowane zgodnie z dokumentem: Zasady konkurencyjności wydatków w ramach PROW 2014-2020.

Parafia nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Zakupione towary związane z realizacją projektu „…”, nie będą wykorzystane do wykonywania czynności opodatkowanych. Beneficjent w ciągu najbliższego okresu planuje złożyć wniosek o płatność refundacyjną na wydatki poniesione i związane z realizacją projektu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Parafia posiada uprawnienia do odliczenia podatku od towarów i usług zawartego w fakturach dokumentujących nabywane towary związane z realizacją projektu „…”?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zgodnie z istniejącą sytuacją prawną Parafia -beneficjent działania 19.2 - projektu pn: „…”, w ramach PROW 2014-2020, który nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług, nie posiadający możliwości odliczenia tego podatku, niefigurujący w ewidencji podatników podatku od towarów i usług w przypadku realizacji ww. projektu oraz bieżącej działalności Parafii - zapłacony podatek VAT nie może być odzyskany w żaden sposób. W wyniku realizacji projektu osiągnięte wskaźniki produktu i rezultatu nie będą wykorzystywane do działalności komercyjnej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 cyt. ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 tej ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 4 ustawy o VAT, zgodnie z którym obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego przez podmiot niebędący czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT oraz podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku i niepodlegających temu podatkowi.

Stosownie do art. 15 ust. 1 powołanej ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – w myśl ust. 2 ww. przepisu – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioksodawca nie prowadzi działalności gospodarczej, nalicza i odprowadza zryczałtowany podatek dochodowy zgodnie z obowiązującymi przepisami i nie figuruje w ewidencji płatników podatku od towarów i usług. Wnioskodawca w 2017 r. złożył wniosek o przyznanie pomocy na operacje w ramach poddziałania 19.2 „Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność” w ramach działania „Wsparcie dla rozwoju lokalnego w ramach inicjatywy LEADER” objętego programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020, w zakresie Zachowanie dziedzictwa lokalnego dla operacji pn. „…”, w którym to wykazała podatek VAT naliczony jako koszty kwalifikowane ze względu na brak możliwości odliczenia tegoż podatku. Projekt znalazł się na liście rankingowej projektów zakwalifikowanych do dofinansowania. Na dofinansowanie projektu została zawarta z Urzędem Marszałkowskim Województwa umowa o przyznanie pomocy. W ramach tego projektu zakupione zostały ławki dla wiernych oraz obraz do ołtarza związane z realizowaną operacją. Wybór wykonawcy nastąpił zgodnie z zasadą konkurencyjności. Zapytanie ofertowe realizowane zgodnie z dokumentem: Zasady konkurencyjności wydatków w ramach PROW 2014-2020. Wnioskodawca wskazał, że nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Zakupione towary związane z realizacją projektu „…”, nie będą wykorzystane do wykonywania czynności opodatkowanych.

W odniesieniu do przedstawionej sytuacji wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. „…”.

Jak wynika z powołanych powyżej przepisów prawa rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia podatku naliczonego nie będą spełnione, gdyż Wnioskodawca nie jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT, a nabyte towary w związku z realizacją projektu, nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Podsumowując, w okolicznościach analizowanej sprawy, Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z projektem pn. „…”. Powyższe wynika z faktu, że w analizowanym przypadku nie są spełnione – wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy – przesłanki, tj. Zainteresowany nie jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, a nabywane towary nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 z poźn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.