2018.06.21 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-1.4010.153.2018.1.MJ
z 21 czerwca 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 800 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 20 kwietnia 2018 r. (data wpływu 23 kwietnia 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie:

braku obowiązku sporządzania dokumentacji podatkowej transakcji, zawieranych przez Wnioskodawcę ze Związkiem – jest nieprawidłowe,
braku obowiązku sporządzania dokumentacji podatkowej transakcji, zawieranych przez Wnioskodawcę ze Związkiem na podstawie wskazanych we wniosku Umów (Umowa 1 oraz Umowa 2) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 kwietnia 2018 r. do tutejszego organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie braku obowiązku sporządzania dokumentacji podatkowej transakcji, zawieranych przez Wnioskodawcę ze Związkiem.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca, Spółka z o.o. (dalej: „Spółka” lub „Wnioskodawca”) jest spółką gminną, gdzie całość (100%) udziałów należy do Gminy Miasta 1 (dalej: „Gmina Miasta”). Spółka została zawiązana na podstawie Uchwały Rady Miasta z dnia 20 listopada 2001 r. Nałożenie obowiązku świadczenia usług publicznych przez Spółkę nastąpiło w trybie władczym na podstawie ww. uchwały Rady Miasta, co znalazło odbicie w treści § 4 Aktu Założycielskiego Spółki z dnia 3 grudnia 2001 r. Spółka prowadzi pełną księgowość, opodatkowana jest podatkiem dochodowym od osób prawnych oraz podatkiem od towarów i usług.

Zarówno w roku obrotowym 2016, jak też w roku obrotowym 2017 – wartość przychodów oraz kosztów w rozumieniu przepisów o rachunkowości przekroczyła 2.000.000 Euro. Spółka zakłada, że wartość ta będzie przekroczona także w każdym z następnych lat. Rok podatkowy i rok obrotowy Spółki pokrywa się z rokiem kalendarzowym.

Prezesem Zarządu, nieprzerwanie od 2001 r., aż do teraz – jest Pan X.

W 2007 r. został podpisany statut Związku (dalej: „Związek”). Statut został ogłoszony w Dzienniku Urzędowym Województwa. Członkami Związku zostało trzynaście okolicznych gmin, w tym Gmina Miasta. Związek, jak wskazano w § 1 Statutu Związku, działa na podstawie obowiązujących przepisów prawa w tym na podstawie ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 1875 ze zm.). Związek posiada osobowość prawną i wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność ( § 5 Statutu). Nadzór nad Związkiem pod kątem legalności sprawuje Prezes Rady Ministrów i Wojewoda. Nadzór i kontrolę finansową sprawuje Regionalna Izba Obrachunkowa. Zadaniem Związku jest kształtowanie wspólnej polityki komunikacyjnej i zapewnienie warunków właściwego funkcjonowania zintegrowanego systemu biletowego w postaci biletu metropolitalnego, co obejmuje w szczególności:

emitowanie i dystrybucję biletów metropolitalnych;
uchwalanie cen i taryf dotyczących biletów metropolitalnych;
podejmowanie z właściwymi organizatorami, operatorami, przewoźnikami, współpracy dotyczącej wprowadzenia i funkcjonowania biletów metropolitalnych w publicznym transporcie zbiorowym, m.in. poprzez integrowanie systemów pobierania opłat w kontekście funkcjonowania biletów metropolitalnych;
rozliczanie przychodów z biletów metropolitalnych;
badanie rynku, prognozowanie i planowanie publicznego transportu zbiorowego w kontekście funkcjonowania biletów metropolitalnych;
promowanie publicznego transportu zbiorowego w kontekście funkcjonowania biletów metropolitalnych.

Organami Związku są Zgromadzenie Związku oraz Zarząd Związku. Zgromadzenie jest organem stanowiącym i kontrolnym Związku, a w jego skład wchodzą prezydenci, burmistrzowie i wójtowie gmin – jako ustawowi przedstawiciele członków Zgromadzenia Związku. Nadto członkowie Związku są jeszcze reprezentowani na Zgromadzeniu przez tzw. członków dodatkowych wyznaczanych w zależności od liczby mieszkańców danej gminy. Dodatkowych członków Zgromadzenia reprezentujących członków Związku w Zgromadzeniu wybiera rada danej gminy. Zgodnie z § 13 pkt 11 i 12 – Gmina (dalej: „Gmina”) – 1 członek Zgromadzenia; Miasto – 2 członków Zgromadzenia. Do wyłącznej kompetencji Zgromadzenia należą m.in.: uchwalanie planów finansowych Związku, ocena ich wykonania oraz udzielanie z tego tytułu absolutorium Zarządowi ( § 18 ust. 2 pkt 7 Statutu); uchwalanie cen i taryf dotyczących biletów metropolitalnych ( § 18 ust. 2 pkt 8 Statutu); realizowanie w ramach Związku kompetencji rady gminy w odniesieniu do zadań zlecanych Związkowi przez administrację ( § 18 ust. 2 pkt 12 Statutu). Zarząd z kolei jest organem wykonawczym Związku. Powoływany jest i odwoływany na okres kadencji trwającej 4 lata. W skład Zarządu wchodzą: przewodniczący, jego zastępca i dwóch członków. Zarząd jest powoływany spośród członków Zgromadzenia, przy czym jeden z członków Zarządu może być powołany spoza składu Zgromadzenia. Zgodnie z brzmieniem § 23 ust. 1 Statutu Związku, Zarząd wykonuje uchwały Zgromadzenia oraz realizuje wynikające z przepisów prawa kompetencje prezydentów, burmistrzów i wójtów w zakresie zadań przekazanych przez gminy Związkowi. W realizacji zadań własnych Związku – Zarząd podlega wyłącznie Zgromadzeniu. Do zadań Zarządu należy w szczególności: 1) przygotowywanie projektów uchwał Zgromadzenia, w tym planu finansowego i ich wykonywanie; 2) gospodarowanie mieniem Związku w zakresie i na zasadach określonych przez Zgromadzenie; 3) prowadzenie gospodarki finansowej Związku na zasadach określonych ustawą o finansach publicznych; 4) zatrudnianie i zwalnianie kierowników jednostek organizacyjnych Związku; 5) badanie rynku usług lokalnego transportu zbiorowego; 6) planowanie i programowanie oferty usług lokalnego transportu zbiorowego; 7) promocja usług lokalnego transportu zbiorowego. Z kolei wedle brzmienia § 26 ust. 1 pkt 5 Statutu Związku, do kompetencji Przewodniczącego Zarządu należy w szczególności wydawanie decyzji w indywidualnych sprawach z zakresu administracji publicznej w zakresie spraw związanych z wykonywaniem zadań przekazanych przez gminy Związkowi. W Związku – zgodnie z brzmieniem § 27-29 Statutu i na zasadach tam wstępnie zarysowanych jest powoływana i funkcjonuje Komisja Rewizyjna.

Natomiast zgodnie z § 30 ust. 1 Statutu, Związek dysponuje wyodrębnionymi składnikami mienia komunalnego. Z ust. 2 tegoż wynika, że majątek Związku stanowią m.in.: 1) mienie przekazane przez gminy – członków Związku lub nabyte przez Związek; 2) składka członkowska gminy. Związek prowadzi gospodarkę finansową na podstawie przepisów regulujących gospodarkę finansową gmin. Związek może prowadzić działalność gospodarczą na zasadach i w granicach przewidzianych dla samorządu gminnego. Zgodnie z § 34 Statutu Związku, majątek Związku służy zaspokajaniu potrzeb mieszkańców gmin – członków Związku. Szczególnym obowiązkiem Związku jest dbanie o trwałość i sprawność swego majątku. Natomiast wedle § 35 Statutu, Gminy – Członkowie Związku – uczestniczą w nakładach i kosztach wspólnej działalności realizowanej przez Związek oraz w ewentualnej nadwyżce przychodów z prowadzonej działalności nad jej kosztami (ust. 1). Opisany w ust. 1 udział Członka Związku w kosztach i nakładach, jak również w nadwyżce, jest proporcjonalny do średniej arytmetycznej z liczby mieszkańców danej Gminy w stosunku do łącznej liczby mieszkańców wszystkich gmin uczestniczących w Związku oraz liczby rozkładowych wozokilometrów zrealizowanych na terenie danej Gminy w stosunku do łącznej liczby rozkładowych wozokilometrów zrealizowanych na terenie wszystkich Gmin uczestniczących w Związku, z zachowaniem warunku, iż liczba mieszkańców przyjmowana będzie zgodnie z danymi Głównego Urzędu Statystycznego na dzień 31 grudnia minionego roku, a liczba wozokilometrów, ustalana będzie dla minionego roku, zgodnie z danymi przekazanymi przez organizatorów zbiorowego transportu zbiorowego.

Pan X, na mocy stosownej uchwały Rady Miasta – został wybrany przez tę Radę na dodatkowego członka Związku (tj. Zgromadzenia Związku reprezentującego Gminę Miasta). Natomiast Zgromadzenie Związku, także stosowną uchwałą, działając na podstawie § 18 ust. 2 pkt 3 oraz § 22 ust. 1 i ust. 2 Statutu Związku (Dziennik Urzędowy Województwa) — wybrało Pana X na Zastępcę Przewodniczącego Zarządu Związku. W konsekwencji do powyższego Pan X w roku podatkowym 2017 i nadal, pełni funkcję Zastępcy Przewodniczącego Zarządu Związku, będąc jednocześnie w tym okresie prezesem Zarządu w Spółce.

Uchwałą Zgromadzenia Związku z dnia 7 listopada 2007 r. (dalej: „Uchwała”) – ustalono ceny biletu metropolitalnego oraz zasady korzystania z tego biletu. Uchwalając ceny biletów powołano się na stosowne zapisy własnego Statutu oraz na następujące przepisy prawa:

art. 64 ust. 1 i ust. 3, art. 69 ust. 1-3 ustawy o samorządzie gminnym;
art. 4 pkt 7a ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 2200 ze zm.);
art. 8 ustawy z dnia 5 lipca 2007 r. o cenach (t.j. Dz.U. z 2013 r., poz. 385).

Ww. Uchwała określa rodzaje biletów metropolitalnych, zasady korzystania z tych biletów, jak również ich ceny ( § 1 ust. 1 Uchwały). Zgodnie z brzmieniem § 2 ust. 1 Uchwały, na terenie działania Związku wprowadza się bilety metropolitalne uprawniające do przejazdu osób środkami komunikacji zbiorowej oraz przewozu bagażu, który nie został wyłączone z przewozu przepisami porządkowymi Organizatorów. Za Organizatorów uważa się Organizatorów Komunalnej Komunikacji Miejskiej oraz Organizatora 2. Z kolei Organizatorami Komunalnej Komunikacji Miejskiej są: Podmiot 1, Podmiot 2, Wnioskodawca.

Ustalono jednocześnie w ust. 2 § 2 tej Uchwały, że Związek jest emitentem biletów metropolitalnych. W § 3-13 Uchwały normodawca opisał wiele rodzajów biletów, zasady i zakresy ich wykorzystania i korzystania. Natomiast w załącznikach nr 1 i 2 do tej Uchwały uchwalono ceny dla każdego z rodzajów biletu, uwzględniając np. bilety normalne i ulgowe. Co ważne w § 14 Uchwały zapisano, iż:

Związek jest organizatorem sprzedaży wszystkich biletów metropolitalnych.
Organizatorzy Komunalnej Komunikacji Miejskiej umożliwiają dla potrzeb Związku zapisywanie biletów metropolitalnych na swoich kartach elektronicznych.
Dystrybucja biletów metropolitalnych prowadzona jest za pośrednictwem Organizatorów z wykorzystaniem organizowanej przez nich sieci sprzedaży.
Każdy z Organizatorów sprzedaje, honoruje i kontroluje bilety metropolitalne bez względu na rodzaj, formę biletu oraz nakłada opłaty dodatkowe za przejazd bez ważnego biletu na podstawie przyjętej i obowiązującej u Organizatora taryfy opłat.

Powyższa Uchwała Zgromadzenia Związku z dnia 7 listopada 2007 r. została opublikowana w Dzienniku Urzędowym Województwa. Uchwała ta była następnie kilkakrotnie zmieniana, m.in:

Uchwałą Zgromadzenia Związku z dnia 14 września 2016 r. w sprawie zmiany Uchwały z dnia 7 listopada 2007 r., dotyczącej wprowadzenia na terenie Związku biletu metropolitalnego oraz określenia cen i zasad korzystania z tego biletu. W główce tej uchwały powołano się na następujące przepisy:
1. § 18 ust. 2 pkt 8 w zw. z § 7 ust. 1 lit. a oraz lit. b Statutu Związku;
2. art. 64 ust. 1 i ust. 3, art. 69 ust. 1-3 ustawy o samorządzie gminnym;
3. art. 15 ust. 1 pkt 3 lit. d w zw. z art. 4 ust. 1 pkt: 3, 4 lit. c, 12, 14 i 26, art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o publicznym transporcie zbiorowym (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 2136 ze zm.).
Uchwałą Zgromadzenia Związku z dnia 1 czerwca 2016 r. w sprawie zmiany uchwały z dnia 7 listopada 2007 r. dotyczącej wprowadzenia na terenie Związku biletu metropolitalnego oraz określenia cen i zasad korzystania z tego biletu. W główce tej uchwały powołano się na identyczne przepisy prawa jak powyżej.

Zarówno uchwała Zgromadzenia Związku z dnia 1 czerwca 2016 r., jak też uchwała Zgromadzenia Związku z dnia 14 września 2016 r. zostały opublikowane w Dzienniku Urzędowym Województwa.

Zmiany do Uchwały, poza ww. dwoma, głównie były podyktowane potrzebami zmian cen biletów lub ustaleniem cen na nowe rodzaje biletów. Wszystkie były ogłaszane w Dzienniku Urzędowym Województwa.

W ślad za powyższą Uchwałą z dnia 7 listopada 2007 r. i z powołaniem na nią, Związek oraz każdy z Organizatorów co roku, pod jego koniec, zawierają umowę na każdy następny rok. Przykładowo 12 grudnia 2016 r. pomiędzy Związkiem a Spółką została zawarta umowa (dalej: „Umowa 1”). Umowa została zawarta na okres od 1 stycznia 2017 r. do 31 grudnia 2017 r. Przedmiotem umowy jest prowadzenie przez Spółkę sprzedaży i odsprzedaży, za pośrednictwem zorganizowanej przez Wnioskodawcę sieci punktów sprzedaży, biletów komunikacji miejskiej (własnych punktów sprzedaży oraz punktów sprzedaży biletów prowadzonych przez osoby trzecie na podstawie umów zawartych ze Spółką) – emitowanych przez Związek oraz kolejowo- komunalnych biletów metropolitalnych – elektronicznych: 24 i 72-godzinnych i okresowych, tj. 30 dniowych oraz miesięcznych, papierowych: 24 i 72-godzinnych; papierowych i telefonicznych: jednoprzejazdowych na linie zwykłe i na linie nocne, pośpieszne, specjalne i zwykłe. Chodzi o bilety wymienione szczegółowo w załączniku nr 1 do rzeczonej umowy. Spółka w wykonaniu umowy jest zobowiązana sprzedawać i odsprzedawać bilety metropolitalne za cenę nominalną (wartość brutto) we własnym imieniu i na własny rachunek. Spółka jest zobowiązana do zapewnienia ciągłej sprzedaży biletów metropolitalnych, opisanych powyżej, w kasach i punktach sprzedaży biletów wymienionych w załączniku nr 2 do umowy. W tym miejscu należy wskazać, że załącznik nr 1 dotyczy biletów i cen, które są określone ww. uchwałami Zgromadzenia Związku, opublikowanymi w Dzienniku Urzędowym Województwa.

Umowa 1 w § 5 określa zasady rozliczenia pomiędzy Związkiem i Spółką m.in. w związku ze sprzedażą i odsprzedażą biletów. Zgodnie z ust. 1 Spółka jest zobowiązana do sporządzania comiesięcznych (miesiąc kalendarzowy) raportów ze sprzedaży biletów metropolitalnych, wg wzoru ustalonego przez Strony umowy w załączniku nr 3 do umowy. Raporty są sporządzane w formie elektronicznej z odpowiednim rozszerzeniem pdf.xml.txt lub xls. Spółka jest zobowiązana dostarczyć raport co miesiąc do dziesiątego dnia każdego miesiąca bezpośrednio po okresie rozliczeniowym. Jak wynika z ust. 7 tegoż § 5, zawarta w raportach wartość wykonanej sprzedaży przez Spółkę jest podstawą do wystawienia przez Związek e-faktury VAT dla Spółki. Jest to zatem faktura za zakupione od emitenta (czyli Związku) bilety. Na jej podstawie, zgodnie z ust. 8, Spółka jest zobowiązana dokonać płatności na wskazany rachunek bankowy.

Mając na uwadze powyższe, w 2017 r. Związek wystawił na Spółkę z tytułu zakupu biletów, których cena jest ustalana jak już było to wskazywane powyżej – faktury na łączną wartość 4.734.829,85 zł (netto) – brutto: 5.113.615,40 zł, Wszystko wskazuje na to, że łączna kwota wydatków z tytułu zakupu ww. biletów – w każdym następnym roku podatkowym będzie przekraczała kwotę 50 tys. Euro, która to kwota stanowi minimalny próg, o którym jest mowa w art. 9a ust. 1d ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 2343 ze zm., dalej: „PdopU”).

Jednocześnie należy wskazać, że 7 listopada 2007 r. Zgromadzenie Związku podjęło także uchwałę w sprawie ustalenia wysokości marży przy sprzedaży biletów metropolitalnych uprawniających do przewozu osób oraz bagażu środkami komunikacji zbiorowej na terenie Związku. Jako podstawę prawną uchwały powołano następujące przepisy:

§ 18 ust. 2 pkt 9 w zw. z § 7 ust. 1 oraz ust. 2 lit. a ust. 4 Statutu Związku ( § 7 ust. 1 w ówczesnym brzmieniu: Zadaniem Związku jest wspólne kształtowanie polityki komunalnej; § 18 ust. 2 pkt 9 w ówczesnym brzmieniu: Do wyłącznych kompetencji Zgromadzenia należą (...) wdrożenie zintegrowanego systemu pobierania opłat, w zakresie określonym w par. 7 ust. 2 pkt 1; § 7 ust. 2 pkt 1 lit. a w ówczesnym brzmieniu: Zadania Związek realizuje w szczególności poprzez: a) wprowadzenie, uchwalenie cen i rozliczenie przychodów z biletów aglomeracyjnych; a w pkt 2 lit. a w ówczesnym brzmieniu: a) uchwalanie taryf i przepisów porządkowych);
art. 64 ust. 1 i ust. 3, art. 69 ust. 1-3 ustawy o samorządzie gminnym;
art. 4 pkt 7a ustawy z dnia o transporcie drogowym;
art. 9 ustawy o cenach.

Treść uchwały w jej § 1 brzmiała następująco: Organizatorom Komunikacji Zbiorowej, tj. Podmiotowi 1, Podmiotowi 2, Podmiotowi 3, Wnioskodawcy i Podmiotowi 4, udziela się marżę handlową w wysokości 7% na wszystkie sprzedawane im przez Związek bilety metropolitalne uprawniające do przejazdu osób oraz przewozu bagażu środkami komunikacji zbiorowej na terenie Związku.

Jak wskazano w uzasadnieniu do uchwały – przedmiotowa marża miała na celu pokrycie kosztów związanych z dystrybucją przez Organizatorów biletów emitowanych przez Związek. Trzeba mieć na uwadze, że wprowadzenie do własnej sieci sprzedaży przez czterech organizatorów musiało dla nich rodzić zwiększone koszty (m.in. transport, magazynowanie biletów), w tym koszty organizacyjne (zmiany organizacji pracy własnych punktów sprzedaży i szkolenie pracowników, zmiany w systemie biletu elektronicznego, wprowadzenie rozliczeń biletów metropolitalnych, wspólna promocja biletu metropolitalnego).

Uchwała powyższa także została opublikowana w Dzienniku Urzędowym Województwa. W 2010 r. uchwała ta została zmieniona, ale zmiana ta dotyczyła wyłącznie objęcia swoim zakresem przedmiotowym nowego podmiotu.

W konsekwencji do powyższych uchwał, odnośnie do marży, Związek zawierając każdego roku umowy, jak ta opisane powyżej (tj. Umowa 1), wprowadza do nich stosowne zapisy dotyczące właśnie kwestii związanej z marżą. Przykładowo w Umowie 1 znajduje się § 4 zatytułowany „Cena”, o następującej treści: Zgodnie z uchwałą Zgromadzenia (...) z dnia 7 listopada 2007 r. (...) w sprawie wysokości marży przy sprzedaży biletów (...), z tytułu sprzedaży biletów metropolitalnych Spółce przysługuje prowizja w wysokości marży uchwalonej przez Zgromadzenie Związku, tj. w wysokości 7% (słownie: siedem procent) wartości netto, opisanych w § 1 ust. 1, biletów metropolitalnych zakupionych od Związku. Następnie w § 5 ust. 9 Umowy 1 stanowi się, że: Spółka do 10 (słownie: dziesiątego) dnia każdego miesiąca następującego po okresie rozliczeniowym wystawi Związkowi efakturę na należne Spółce wynagrodzenie, o którym mowa w § 4 niniejszej umowy, powiększone o podatek VAT, na podstawie i zgodnie z raportem sprzedaży.

W 2017 r. Spółka wystawiła na Związek faktury z tytułu ww. marży na łączną kwotę 496.005,99 zł netto. Wszystko wskazuje na to, że łączna kwota przychodów z tytułu ww. marży w każdym następnym roku podatkowym będzie przekraczała kwotę 50 tys. Euro, która to kwota stanowi minimalny próg, o którym jest mowa w art. 9a ust. 1d PdopU.

Poza wskazanymi powyżej transakcjami ze Związkiem (tj. zakup biletów oraz należna prowizja –marża), strony co roku zawierają jeszcze jedną umowę. Umowa ta także jest zawierana pod koniec każdego roku na następny rok. Przykładem jest tutaj umowa zawarta w wyniku przeprowadzenia postępowania o udzielenie zamówienia publicznego w trybie zamówienia z wolnej ręki z dnia 12 grudnia 2016 r. pomiędzy Spółką a Związkiem (dalej: „Umowa 2”). Zgodnie z § 1 Umowy 2, przedmiotem niniejszej umowy jest świadczenie przez Spółkę na rzecz Związku usług w zakresie wprowadzenia do systemu biletowego Spółki biletów metropolitalnych (szczegółowo opisanych w zał. nr 1 do umowy) umożliwiających realizację przejazdów przez pasażerów posiadających emitowane przez Związek bilety oraz zasad dokonywania ze Spółką rozliczeń z tego tytułu w okresie od 1 stycznia 2017 r. do 31 grudnia 2017 r. na zasadach wskazanych w umowie. Jak wynika z kolei z ust. 2 ww. § 1 tej umowy, chodzi głównie o to, że wskutek bycia uczestnikiem metropolitalnego rozwiązania komunikacyjnego, Spółka jest zobowiązana do realizowania rozkładowych przewozów pasażerskich dla pasażerów posiadających emitowane przez Związek bilety metropolitalne za pomocą autobusów Spółki na obszarze gmin i miast członków Związku, tj. Gmina 1, Gmina Miasta, Gmina 2, Gmina 3, Gmina. Spółka, w wykonaniu Umowy 2, zobowiązuje się zatem do honorowania przejazdu osób i ich bagażu na podstawie biletów metropolitalnych szczegółowo opisanych w zał. nr 1 do tej Umowy w środkach transportu wymienionych w ust. 2, na liniach realizowanych przez siebie komunikacji, w granicach obszaru opisanego w ust. 2. Spółka zobowiązuje się także do: kontroli biletów metropolitalnych, zapewnienia kontroli dokumentów uprawniających, zgodnie z uchwałą Zgromadzenia Związku z dnia 7 listopada 2007 r. do przejazdów na podstawie metropolitalnych biletów ulgowych, rozpatrywania skarg i wniosków dot. transportu zbiorowego na liniach realizowanej przez siebie komunikacji miejskiej, przekazywania podróżnym informacji o wprowadzonych przez Związek ofertach korzystania z komunikacji miejskiej, informowania o zintegrowanym transporcie publicznym na obszarze Związku. W § 2 wskazano nadto, że Spółka będzie zobowiązana do umieszczania wewnątrz pojazdów, którymi wykonywany będzie przewóz na podstawie biletów metropolitalnych, informacji dot. biletów metropolitalnych i zasad korzystania z niego przez podróżnych oraz obowiązywania na terenie sieci komunikacyjnej Spółki. W kolejnych ustępach tego paragrafu określono, że informacje te dostarczane będą przez Związek, w formie uzgodnionej przez Strony, w rozmiarze nie większym niż format A4. W przypadku zmian dot. korzystania z biletu Związek dostarczy informacje w terminie nie późniejszym niż 14 dni, poprzedzających termin obowiązywania. Spółka z kolei zobowiązana jest do umieszczenia informacji w terminie 14 dni od daty otrzymania. Nadto Spółka zobowiązuje się do umieszczenia w pojazdach opisanych w umowie, oraz we własnych punktach sprzedaży biletów – informacji Związku dostarczanych przez Związek dot. biletu metropolitalnego ( § 3). Spółka zobowiązuje się nadto do przyjmowania i rozpatrywania wszelkich reklamacji z tytułu wykonania Umowy 2, przy czym jak zaznaczono – obowiązek ten dotyczy wyłącznie komunikacji miejskiej Spółki.

W § 6 określono zasady wynagrodzenia dla Spółki oraz rozliczeń. W ust. 1 określono, że z tytułu wykonywania przedmiotu Umowy 2 – Spółce przysługuje wynagrodzenie, które składa się z:

udziału we wpływach ze sprzedaży biletów metropolitalnych w danym miesiącu kalendarzowym (określonego w załączniku nr 2 do umowy) (dalej: „Składnik 1”);
zapłaty wyliczonej dla każdego sprzedanego w danym miesiącu kalendarzowym biletu metropolitalnego danego rodzaju określonego w załączniku nr 3 do umowy (dalej: „Składnik 2”),

Wynagrodzenie należne Spółce z tytułu udziału we wpływach ze sprzedaży biletów metropolitalnych, o którym mowa w pkt a powyżej – pomniejszone jest o podatek VAT i prowizję w wysokości marży uchwalonej przez Zgromadzenie Związku, tj. w wysokości 7% z tytułu sprzedaży biletów metropolitalnych. Zapłata, o której mowa w ust. 1 lit. b, obliczana jest dla każdego biletu metropolitalnego danego rodzaju.

Zgodnie z § 7 Umowy 2, zapłata powyższego wynagrodzenia będzie realizowana z dołu, w okresach miesięcznych, na podstawie szczegółowego rozliczenia sporządzanego przez Związek, dostarczanego do Spółki w formie elektronicznej.

Spółka, do piętnastego dnia miesiąca następującego po okresie rozliczeniowym na podstawie i zgodnie z przedłożonym przez Związek rozliczeniem – wystawia e-fakturę, obejmującą należne mu wynagrodzenie miesięczne.

W dalszej części Umowy 2 stanowi się, że Spółce przysługuje prawo wglądu do dokumentów źródłowych, na podstawie których Związek sporządził rozliczenie opisane powyżej. Przewidziano także ścieżkę odwoławczą, jeśli Spółka zakwestionowałaby przedmiotowe rozliczenie.

Okres obowiązywania Umowy 2 wynosi każdorazowo jeden rok.

W tym miejscu wymaga wskazania, że załącznik nr 1 do Umowy 2 zawiera szczegółowy wykaz biletów metropolitalnych ze wskazaniem danego rodzaju biletu oraz jego ceny wynikającej z uchwały Zgromadzenia Związku. W załączniku nr 2, w odniesieniu do każdego rodzaju biletu – wskazuje się procentowy udział Spółki („Udział Spółki w cenie biletu netto pomniejszonej o prowizję [w %]”). Jest to zatem Składnik 1. W załączniku nr 3 do Umowy 2, w odniesieniu do każdego rodzaju biletu – wskazuje się wartość zapłaty należnej dla Spółki, czyli Składnik 2. Wartość przychodów z tytułu ww. wynagrodzenia (Składnik 1 + Składnik 2) – w 2017 r. przekroczyła 50 tys. Euro, o czym jest mowa w art. 9a ust. 1d PdopU. Wyniosła bowiem 802.145,94 zł (netto). Spółka zakłada, że także za każdy następny rok podatkowy (obrotowy) – będzie przekraczana kwota 50 tys. Euro. W tym miejscu Spółka wyjaśnia nadto, że przyjęte w załącznikach do Umowy 2 wartości (zał. nr 2 i zał. nr 3) – są konsekwencją skomplikowanych ustaleń i badań przeprowadzonych przez Związek, które łączą się m.in. z prowadzonymi badaniami ankietowymi, marketingowymi, analizami przejechanych wozokilometrów, etc. – przez każdego z Organizatorów. Same wartości zostały obliczone na podstawie:

prognozy sprzedaży biletów metropolitalnych na 2017 r.;
wyników badań marketingowych przeprowadzonych w punktach sprzedaży i za pośrednictwem platformy internetowej;
średniej ceny biletów poszczególnych organizatorów (Podmiotu 1, Podmiotu 2, Spółki) za I półrocze 2016 r., przy czym średnie ceny biletów okresowych poszczególnych organizatorów zostały powiększone przy bilecie normalnym o 2 zł, a bilecie ulgowym o 1 zł w związku z podwyżkami cen biletów jakie miały miejsce w II połowie 2016 r.

Podobnie wyliczana będzie wartość wynagrodzenia w przyszłości.

Zaznaczenia wymaga nadto fakt, że wartość wynagrodzenia należnego Spółce i innym Organizatorom [obliczana jako wielkość udziału w przychodach ze sprzedaży biletów metropolitalnych (zał. nr 2 – Składnik 1) i zapłata netto do biletu metropolitalnego kwotowo (zał. nr 3 – Składnik 2)] – jest ujmowana każdego roku w uchwale budżetowej Związku, w części wydatkowej. Przykładowo w uchwale na 2017 r. (uchwała Zgromadzenia Związku z dnia 30 listopada 2016 r. – budżet (plan finansowy) na 2017 r.) – w części wydatkowej (zakup usług pozostałych – § 4300) – wskazano kwotę 21.550.840 zł. W kwocie tej, wśród wydatków Związku na szereg innych usług, mieszczą się także kwoty planowanego wynagrodzenia wynikającego z Umowy 2.

Uchwała budżetowa Związku, każdego roku jest publikowana w Dzienniku Urzędowym Województwa. Przykładowo Uchwała z dnia 30 listopada 2016 r. w sprawie budżetu (planu finansowego) na 2017 r. została opublikowana w Dzienniku Urzędowym Województwa nr X.

Jako podstawę prawną uchwały Zgromadzenia Związku wskazano następujące przepisy:

art. 69 ust. 2, art. 73a ustawy o samorządzie gminnym;
art. 4 ust. 2, art. 211, art. 212, art. 216, art. 222 ust. 1, art. 235, art. 236 i art. 264 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 2077);
§ 23 ust. 1, ust. 3 pkt 1 i nast. Statutu Związku.

Dodatkowo Spółka wskazuje, że postępowanie dotyczące kontraktowania i zakupu przez Związek od Spółki usług (na podstawie Umowy 2) w całości jest publikowane w dzienniku urzędowym unii europejskiej (jako suplement do Dziennika Urzędowego Unii Europejskiej Serii S).

Umowa 2, a także każda następna tego typu umowa (w przyszłości) była/będzie musiała być wysłana do dziennika urzędowego w ciągu 30 dni od momentu podpisania. Umowa ta w zasadzie w całości jest publikowana w tym elektronicznym Dzienniku Urzędowym. Także podaje się całkowitą wartość zamówienia bez podatku VAT. W odniesieniu do Umowy 2 wskazano kwotę 1.364.436,46 zł.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy, ze względu na występujące w 2017 r. oraz identyczne na przyszłość – relacje (powiązania), które zachodzą pomiędzy Spółką a Związkiem (będą zachodzić w przyszłości), opisane powyżej – Spółka będzie zobowiązana do sporządzenia dokumentacji podatkowej za 2017 r. i za lata następne?
Czy Spółka będzie zobowiązana do sporządzenia dokumentacji podatkowej za 2017 r. i za lata następne, w odniesieniu do transakcji zrealizowanych ze Związkiem na podstawie Umowy 1 ?
Czy Spółka będzie zobowiązana do sporządzenia dokumentacji podatkowej za 2017 r. i za lata następne, w odniesieniu do transakcji zrealizowanych ze Związkiem na podstawie Umowy 2 ?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1. To pytanie, w zakresie w jakim odnosi się do 2017 r., dotyczy zaistniałego stanu faktycznego. W zakresie, w jakim odnosi się do lat następnych – odnosi się do zdarzenia przyszłego.

Zdaniem Spółki, odpowiedź na to pytanie powinna być negatywna. Znowelizowany art. 11 ust. 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 2343 ze zm., dalej: „PdopU”) brzmi następująco: przepisy ust. 1-3a stosuje się odpowiednio, gdy:

podmiot krajowy, z wyłączeniem Skarbu Państwa oraz jednostek samorządowych lub ich związków, bierze udział bezpośrednio lub pośrednio w zarządzaniu innym podmiotem krajowym lub w jego kontroli albo posiada udział w kapitale innego podmiotu krajowego, albo
ta sama osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, z wyłączeniem Skarbu Państwa oraz jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków, równocześnie bezpośrednio lub pośrednio bierze udział w zarządzaniu podmiotami krajowymi lub w ich kontroli albo posiada udział w kapitale tych podmiotów.

Brzmienie powyższego art. 11 ust. 4 PdopU zostało nadane przepisem nowelizującym art. 2 pkt 12 ustawy z dnia 27 października 2017 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym (Dz.U. poz. 2175), która to ustawa weszła w życie z dniem 1 stycznia 2018 r. Jednocześnie trzeba odnotować, iż zgodnie z brzmieniem art. 4 ust. 1 pkt 2 ustawy nowelizującej, przepis art. 11 ust 4 PdopU w brzmieniu nadanym tą ustawą stosuje się do dochodów uzyskanych od dnia 1 stycznia 2017 r.

Z kolei przepis art. 9a ust. 1 PdopU (tak w brzmieniu na dzień 1 stycznia 2017 r., jak i obecnie) stanowi, iż podatnicy, których przychody lub koszty, w rozumieniu przepisów o rachunkowości, ustalone na podstawie prowadzonych ksiąg rachunkowych przekroczyły w roku poprzedzającym rok podatkowy równowartość 2 000 000 euro:

dokonujących w roku podatkowym transakcji z podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 11 ust. 1 i 4, mających istotny wpływ na wysokość ich dochodu (straty), lub
ujmujący w roku podatkowym w księgach rachunkowych inne zdarzenia, których warunki zostały ustalone (lub narzucone) z podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 11 ust. 1 i 4, mające istotny wpływ na wysokość ich dochodu (straty).

Dokonując wykładni powyższych przepisów i podejmując się jednocześnie próby ich subsumpcji do przedstawionego przez Spółkę stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), w pierwszej kolejności trzeba odnieść się do relacji ww. art. 9a ust. 1 oraz art. 11 ust 1 i 4 – i to w kontekście brzmienia art. 11 ust. 5 PdopU. Tutaj nie może ujść uwadze okoliczność dotycząca tego, jaką techniką legislacji ostatecznie posłużył się normodawca.

W pierwszej kolejności, Wnioskodawca zacytował jednak art. 11 ust. 5 PdopU. Brzmi on następująco: Przepis ust. 4 stosuje się również do powiązań o charakterze rodzinnym lub wynikających ze stosunku pracy albo majątkowych pomiędzy podmiotami krajowymi lub osobami pełniącymi w tych podmiotach funkcje zarządzające lub kontrolne albo nadzorcze oraz jeżeli którakolwiek osoba łączy funkcje zarządzające lub kontrolne albo nadzorcze w tych podmiotach.

Otóż, z brzmienia art. 11 ust. 5 PdopU wynika, że normodawca nakazał stosowanie ust. 4 wprost, rezygnując z odesłania poprzez odniesienie pośrednie (czyli zrezygnowano z posłużenia się zwrotem: „stosuje się odpowiednio”). Skoro tak, to nie jest dopuszczalne, aby rekonstruując normę prawa podatkowego w procesie wykładni art. 11 ust. 5 w zw. z ust. 4 PdopU interpretator był władny doprowadzić do ograniczenia zakresu zastosowania normy zawartej w ust. 4 poprzez wyłączenie/wykluczenie sformułowania „z wyłączeniem Skarbu Państwa oraz jednostek samorządowych lub ich związków”. Gdyby ta fraza miała podlegać wyłączeniu także w sytuacji stosowania powiązań z art. 11 ust. 5 PdopU, ustawodawca musiałby posłużyć się inną techniką ustawodawczą. Konieczne byłoby zapisanie w ust. 5, iż przepis ust. 4 stosuję się „odpowiednio”. Skoro, z założenia racjonalny ustawodawca, nie posłużył się takim odesłaniem, to należy przyjąć, że nawet jeśli zostaną stwierdzone powiązania wymienione w art. 11 ust. 5, ale dotyczą one podmiotów krajowych, gdzie jednym z tych podmiotów jest Skarb Państwa, jednostka samorządu terytorialnego lub ich związek, to przepisy ust. 1-3a nie będą miały zastosowania.

Z drugiej strony, dokonując opartej na wykładni leksykalnej, analizy porównawczej art. 11 ust. 5 i art. 11 ust. 4 z przepisem art. 9a ust. 1 PdopU, dochodzimy do jednoznacznej konstatacji, że przepis art. 9a ust. 1 PdopU w ogóle nie odsyła do art. 11 ust. 5. Gramatyczna wykładnia art. 9a ust. 1 nie może budzić wątpliwości. Brak jest odesłania do art. 11 ust. 5 PdopU. Ustawodawca podatkowy, w art. 9a ust. 1 PdopU, explicite odsyła wyłącznie do art. 11 ust. 1 i 4 PdopU. Zdaniem Wnioskodawcy, taki sposób odesłania w art. 9a ust. 1 PdopU powoduje, że wystąpienie powiązań określonych w art. 11 ust. 5 PdopU nie jest wystarczające, aby twierdzić, że na krajowych podmiotach powiązanych w sposób opisany właśnie w ust. 5 ciąży obowiązek sporządzenia dokumentacji. Gdyby ustawodawca chciał, aby art. 9a ust. 1 PdopU objął także powiązania z art. 11 ust. 5 PdopU, koniecznym byłoby zapisanie tego wprost w samym art. 9a ust. 1 PdopU lub dodanie powiązań z ust. 5 bezpośrednio do ust. 4. Zastosowana przez ustawodawcę technika legislacyjne nie polega bowiem na tym, że to do ust. 4 stosujemy ust. 5, lecz odwrotnie.

Na pierwszy rzut oka mogłoby się wydawać, że mamy tutaj do czynienia ze sporym niedopatrzeniem ze strony ustawodawcy podatkowego. Głębsza analiza ww. przepisów, szczególnie pod kątem aksjologicznym, prowadzi jednak do wniosku, że działanie ustawodawcy wydaje się być celowe. Nie ma bowiem racjonalnego uzasadnienia, aby podmioty działające w oparciu o ustawę o finansach publicznych, kontrolowane i nadzorowane w zakresie realizacji gospodarki finansowej (oraz innych kryteriów) przez Regionalne Izby Obrachunkowe, jak też przez Najwyższą Izbę Kontroli – były zobowiązane do sporządzania dokumentacji podatkowej. Gdyby przyjąć, że Skarb Państwa i spółka Skarbu Państwa będą musiały sporządzić dokumentację podatkową, ze względu na fakt, iż np. brat Prezesa Rady Ministrów jest w radzie nadzorczej spółki Skarbu Państwa, to można by postawić pytanie o sens wprowadzenia znowelizowanego art. 11 ust. 4 PdopU. Dlaczego bowiem ustawodawca miałby różnicować sytuację prawno-podatkową Skarbu Państwa i jego spółki, tylko ze względu na odmienny charakter powiązań. W czym jest lepsze lub gorsze (na płaszczyźnie cen transferowych) powiązanie kapitałowe (o czym jest mowa w ust. 4) od – przykładowo – powiązania rodzinnego lub majątkowego (vide: ust. 5), czy też osobowego (vide: także ust. 5)? Dlaczego jedne powiązania miałyby być dyskryminowane kosztem drugich? Zdaniem Wnioskodawcy, nie ma żadnych racjonalnych ku temu przesłanek, aby twierdzić, że w przypadku zaistnienia powiązań rodzinnych lub osobowych (vide: ust. 5) trzeba sporządzać dokumentację podatkową, a przy wystąpieniu powiązań kapitałowych już nie. Zdaniem Spółki, ustawodawca miał tego świadomość. Dlatego tak, a nie inaczej zbudował cały system odniesień i odesłań pomiędzy art. 9a ust. 1, a art. 11 ust. 4 i ust. 5 PdopU.

Co więcej, gdyby przyjąć odmienne stanowisko, to konsekwentnie należałoby przyjąć, że w sytuacji, gdy pracownik jednostki samorządu terytorialnego (dalej: „jst”) – zostaje delegowany do rady nadzorczej spółki komunalnej, w której ta jst posiada więcej niż 25% udziałów (co jest regułą), to w takiej sytuacji wyłączenie z obowiązku dokumentacyjnego nie ma już znaczenia. Podobnie, gdy np. gmina wniosła aport do swojej spółki, tutaj – nawet bez powiązań rodzinnych, ze stosunku pracy i innych personalnych, są powiązania bez wątpienia natury majątkowej (zob. art. 11 ust. 5 PdopU). Czy w takim przypadku także spółka i gmina byłyby zobowiązane do sporządzenia dokumentacji podatkowej? Jeżeli tak, to niewątpliwie trzeba by przyjąć, że „ulga” z art. 11 ust. 4 w zw. art. 9a ust. 1 PdopU – ma charakter iluzoryczny. Samo zaś jej wprowadzenie należałoby ocenić jako podręcznikowy wręcz przykład niezgodności prakseologicznej.

Z tych też powodów Spółka uważa, że w zakresie w jakim pomiędzy nią a Związkiem istniało w 2017 r., istnieje nadal i będzie istniało w przyszłości, powiązanie personalne w osobie Pana X – nie jest ona zobowiązana do sporządzenia dokumentacji podatkowej, o czym jest mowa w art. 9a ust. 1 w zw. z art. 11 ust. 1 i ust. 4 PdopU. Tylko końcowo należy jeszcze zaznaczyć, że Pan X nie został delegowany do Zgromadzenia Związku jako członek Zarządu Wnioskodawcy, ale jako osoba wskazana uchwałą Rady Miasta na stanowisko dodatkowego członka Zgromadzenia Związku. Później został już z kolei wybrany na stanowisko Zastępcy Przewodniczącego Zarządu Związku – głosami członków samego Zgromadzenia. Widać zatem, że to nie Spółka zadecydowała o wyborze swojego członka Zarządu do władz Związku. O wyborze tym nie decydował także fakt, że ww. osoba jest członkiem Zarządu w Spółce.

Ad. 2. To pytanie, w zakresie w jakim odnosi się do 2017 r., dotyczy zaistniałego stanu faktycznego. W zakresie, w jakim odnosi się do lat następnych – odnosi się do zdarzenia przyszłego.

Odpowiedź na niniejsze pytanie musi być negatywna. Przejście do odpowiedzi na to pytanie ma sens tylko wówczas, gdyby tut. Organ uznał, że stanowisko Spółki w zakresie odpowiedzi na pytanie oznaczone we wniosku Nr 1 jest nieprawidłowe. Jeżeli taka sytuacja miałaby miejsce, to należy uznać, że Spółka i tak nie będzie zobowiązana do sporządzenia dokumentacji podatkowej za 2017 r., jak też za lata następne, a to z następujących powodów.

Otóż, jak wynika z brzmienia art. 9a ust. 3d PodpU, obowiązek sporządzenia dokumentacji podatkowej w przypadku podatników, o których mowa w ust. 1, 1b, 5a i 5b, nie ma zastosowania do transakcji, w których cena lub sposób określenia ceny przedmiotu takiej transakcji wynika z przepisów ustaw lub wydanych na ich podstawie aktów normatywnych.

Jak przedstawiono to w opisie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), Spółka wprawdzie zawarła Umowę 1 dotyczącą zakupu biletów oraz sprzedaży usługi pośrednictwa w sprzedaży biletów („marża”), jednak przyjęte wartości (ceny biletów oraz wartość marży) – zostały określone uchwałami Zgromadzenia Związku. Uchwały te podlegały i zapewne podlegać będą także w przyszłości publikacji w Dzienniku Urzędowym Województwa. Zatem nie tylko określone wartości (ceny biletów i marża) na 2017 r., ale także wartości na lata następne będą w ten sposób określane. Sam natomiast fakt, iż będą one następnie elementem podpisywanych co roku umów (jak Umowa 1) – nie powinien mieć już żadnego znaczenia.

Związek jest tzw. związkiem międzygminnym, co chociażby wynika z jego statutu oraz z faktu, że jego uchwały podlegają promulgowaniu w dzienniku urzędowym. Także powoływane przepisy prawa, w tym ustawy o samorządzie terytorialnym – wskazują i uzasadniają, że te uchwały mają charakter aktów prawnych wydanych na podstawie stosownych przepisów prawa.

Ad. 3. Także i to pytanie, w zakresie w jakim odnosi się do 2017 r., będzie dotyczyć zaistniałego stanu faktycznego. W zakresie, w jakim odnosi się do lat następnych – odnosi się do zdarzenia przyszłego.

Odpowiedź na niniejsze pytanie również musi być negatywna. Udzielenie odpowiedzi na to pytanie ma rację bytu tylko wówczas, gdyby tut. Organ uznał, że stanowisko Spółki w zakresie odpowiedzi na pytanie oznaczone we wniosku Nr 1 jest nieprawidłowe. Jeżeli jednak taka sytuacja miałaby miejsce, to należy uznać, że Spółka i tak nie będzie zobowiązana do sporządzenia dokumentacji podatkowej za 2017 r., jak też za lata następne, a to z następujących powodów.

Zdaniem Spółki, zastosowanie znajdzie tutaj także art. 9 ust. 3d PdopU, i to z trzech powodów.

Po pierwsze, obie składowe wynagrodzenia (Składnik 1 i Składnik 2) odnoszą się do cen biletów, które są ustalane w uchwałach Zgromadzenia Związku. Jak już była o tym mowa powyżej – uchwały te w całości są ogłaszane w dzienniku urzędowym, a co za tym idzie, stają się powszechnie obowiązującym prawem. Wydaje się, że sam fakt, iż to umowa a nie uchwała określa ostateczną wartość wynagrodzenia należnego Spółce – nie powinien być przesądzający. Ustalenie bowiem ostatecznej wartości wynagrodzenia za usługę następuje de facto poprzez odniesienie do cen biletów, które są elementem lokalnego prawa.

Po drugie, nadto zwraca uwagę fakt, że zakup tej usługi przez Związek następuje każdorazowo w trybie przepisów ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 1579 ze zm.), co wynika już z samego tytułu umowy. Następnie, de facto cała prawie umowa – podlega ogłoszeniu w stosownym dzienniku urzędowym UE ze wskazaniem całkowitej wartości zamówienia. Jak czytamy na stronie unijnej SIMAP: Dyrektywy UE dotyczące zamówień publicznych u podstaw których leżą zasady przejrzystości, otwartej konkurencji i prawidłowego zarządzania procedurami, regulują zamówienia, których przewidywana wartość przekracza pewien określony próg. Ich celem jest zagwarantowanie rynku zamówień publicznych, który jest konkurencyjny, otwarty i dobrze uregulowany – co jest niezbędne do dobrego wykorzystania środków publicznych. (...) Wszystkie zamówienia publiczne przekraczające określone progi wartości muszą być ogłaszane w Suplemencie do Dziennika Urzędowego Unii Europejskiej (Serii S, Dzienniku Urzędowym S lub Dz.U.S) i publikowane w całej Unii Europejskiej. Skoro zatem cena tej usługi jest ustalana w zgodzie z przepisami regulacji krajowych oraz unijnych dot. zamówień publicznych, a także z uwzględnieniem stosownych procedur dot. zamówień publicznych, oraz podlega dodatkowo ogłoszeniu w Dzienniku Urzędowym S – to w efekcie należy przyjąć, że sposób ustalania tej ceny „wynika z przepisów ustaw lub wydanych na ich podstawie aktów normatywnych” (art. 9a ust. 3d PdopU in fine).

Po trzecie, cena planowanej każdego roku do zakupu usługi przez Związek od Spółki, jest ujmowana w uchwale budżetowej Związku na każdy następny rok, po stronie wydatków. Uchwała ta, jak wskazano we wniosku, jest publikowana co roku w Dzienniku Urzędowym Województwa. Mając zatem na uwadze inne interpretacje indywidualne wydawane w podobnych sprawach (zob. interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 8 listopada 2017 r., Znak: 0111-KDIB1-2.4010.270.2017.1.MM) – należy przyjąć, że także w tym zakresie zastosowanie znajduje przepis art. 9a ust. 3d PdopU.

Mając powyższe na uwadze, należy wskazać, że Spółka nie będzie zobowiązana do sporządzenia dokumentacji podatkowej w zakresie transakcji dokonanych w 2017 r. w oparciu o Umowę 2. Na takich samych zasadach należy stwierdzić, że Spółka nie będzie miała obowiązku czynić tego także w latach następnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest w części prawidłowe, a w części nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9a ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1036, dalej: „PdopU”), podatnicy:

których przychody lub koszty, w rozumieniu przepisów o rachunkowości, ustalone na podstawie prowadzonych ksiąg rachunkowych przekroczyły w roku poprzedzającym rok podatkowy równowartość 2 000 000 euro:
1. dokonujący w roku podatkowym transakcji z podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 11 ust. 1 i 4, mających istotny wpływ na wysokość ich dochodu (straty), lub
2. ujmujący w roku podatkowym w księgach rachunkowych inne zdarzenia, których warunki zostały ustalone (lub narzucone) z podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 11 ust. 1 i 4, mające istotny wpływ na wysokość ich dochodu (straty)
- lub
dokonujący, bezpośrednio lub pośrednio, zapłaty należności na rzecz podmiotu mającego miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową, wynikających z transakcji lub innego zdarzenia ujętego w księgach rachunkowych, jeżeli łączna kwota (lub jej równowartość) wynikająca z umowy lub rzeczywiście zapłacona w roku podatkowym łączna kwota wymagalnych w roku podatkowym świadczeń przekracza równowartość 20 000 euro, lub
zawierający z podmiotem mającym miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową:
1. umowę spółki niebędącej osobą prawną, jeżeli łączna wartość wniesionych przez wspólników wkładów przekracza równowartość 20 000 euro lub
2. umowę wspólnego przedsięwzięcia lub inną umowę o podobnym charakterze, w których wartość wspólnie realizowanego przedsięwzięcia określona w umowie, a w przypadku braku określenia w umowie tej wartości, przewidywana na dzień zawarcia umowy, przekracza równowartość 20 000 euro
- są obowiązani do sporządzenia dokumentacji podatkowej tych transakcji lub innych zdarzeń, zwanej dalej „dokumentacją podatkową”.

Podatnicy, o których mowa w ust. 1 pkt 1, są obowiązani do sporządzenia dokumentacji podatkowej również za rok podatkowy następujący po roku podatkowym, za który byli obowiązani sporządzić dokumentację podatkową, bez względu na wysokość osiągniętych, w roku podatkowym, za który byli obowiązani do sporządzenia dokumentacji podatkowej, przychodów lub poniesionych kosztów, w rozumieniu przepisów o rachunkowości (art. 9a ust. 1a PdopU).

W myśl art. 9a ust. 1d PdopU, za transakcje lub inne zdarzenia mające istotny wpływ na wysokość dochodu (straty) podatnika, o których mowa w ust. 1 pkt 1, uznaje się transakcje lub inne zdarzenia jednego rodzaju, których łączna wartość przekracza w roku podatkowym równowartość 50 000 euro, z tym że w przypadku podatników, których przychody w rozumieniu przepisów o rachunkowości, w roku poprzedzającym rok podatkowy przekroczyły równowartość:

2 000 000 euro, lecz nie więcej niż równowartość 20 000 000 euro – za takie transakcje lub inne zdarzenia uznaje się transakcje lub inne zdarzenia jednego rodzaju, których wartość przekracza w roku podatkowym kwotę stanowiącą równowartość kwoty 50 000 euro powiększoną o 5000 euro za każdy 1 000 000 euro przychodu powyżej 2 000 000 euro;
20 000 000 euro, lecz nie więcej niż równowartość 100 000 000 euro – za takie transakcje lub inne zdarzenia uznaje się transakcje lub inne zdarzenia jednego rodzaju, których wartość przekracza w roku podatkowym kwotę stanowiącą równowartość kwoty 140 000 euro powiększoną o 45 000 euro za każde 10 000 000 euro przychodu powyżej 20 000 000 euro;
100 000 000 euro – za takie transakcje lub inne zdarzenia uznaje się transakcje lub inne zdarzenia jednego rodzaju, których wartość w roku podatkowym przekracza kwotę stanowiącą równowartość kwoty 500 000 euro.

Zgodnie z art. 9a ust. 1e PdopU, za transakcje lub inne zdarzenia mające istotny wpływ na wysokość dochodu (straty) podatnika, o których mowa w ust. 1 pkt 1, uznaje się również zawartą w roku podatkowym:

umowę spółki niebędącej osobą prawną, w której łączna wartość wniesionych przez wspólników wkładów przekracza równowartość 50 000 euro lub
umowę wspólnego przedsięwzięcia lub inną umowę o podobnym charakterze, w której wartość wspólnie realizowanego przedsięwzięcia określona w umowie, a w przypadku braku określenia w umowie tej wartości, przewidywana na dzień zawarcia umowy, przekracza równowartość 50 000 euro.

Stosownie do art. 11 cyt. ustawy organy podatkowe badają zgodność ustalonych lub narzuconych przez podmioty powiązane warunków z warunkami, jakie ustaliłyby między sobą niezależne podmioty, w tym w szczególności zasadność danej transakcji przez podmioty powiązane (w porównaniu z zachowaniem podmiotów niezależnych).

Zgodnie z art. 11 ust. 1 PdopU, jeżeli:

osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, mająca miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zwana dalej „podmiotem krajowym”, bierze udział bezpośrednio lub pośrednio w zarządzaniu przedsiębiorstwem położonym poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub w jego kontroli albo posiada udział w kapitale tego przedsiębiorstwa, albo
osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, mająca miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zwana dalej „podmiotem zagranicznym”, bierze udział bezpośrednio lub pośrednio w zarządzaniu podmiotem krajowym lub w jego kontroli albo posiada udział w kapitale tego podmiotu krajowego, albo
ta sama osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej równocześnie bezpośrednio lub pośrednio bierze udział w zarządzaniu podmiotem krajowym i podmiotem zagranicznym lub w ich kontroli albo posiada udział w kapitale tych podmiotów

-i jeżeli w wyniku takich powiązań zostaną ustalone lub narzucone warunki różniące się od warunków, które ustaliłyby między sobą niezależne podmioty, i w wyniku tego podatnik nie wykazuje dochodów albo wykazuje dochody niższe od tych, jakich należałoby oczekiwać, gdyby wymienione powiązania nie istniały – dochody danego podatnika oraz należny podatek określa się bez uwzględnienia warunków wynikających z tych powiązań.

W myśl art. 11 ust. 4 PdopU, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2017 r., przepisy ust. 1-3a stosuje się odpowiednio, gdy:

podmiot krajowy bierze udział bezpośrednio lub pośrednio w zarządzaniu innym podmiotem krajowym lub w jego kontroli albo posiada udział w kapitale innego podmiotu krajowego, albo
ta sama osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej równocześnie bezpośrednio lub pośrednio bierze udział w zarządzaniu podmiotami krajowymi lub w ich kontroli albo posiada udział w kapitale tych podmiotów.

Ustawą z dnia 27 października 2017 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz.U. z 27 listopada 2017 r., poz. 2175, dalej „ustawa zmieniająca”), która weszła w życie 1 stycznia 2018 r., art. 11 ust. 4 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych uzyskał nowe brzmienie.

W myśl znowelizowanego art. 11 ust. 4 PdopU (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2018 r.), przepisy ust. 1-3a stosuje się odpowiednio, gdy:

podmiot krajowy, z wyłączeniem Skarbu Państwa oraz jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków, bierze udział bezpośrednio lub pośrednio w zarządzaniu innym podmiotem krajowym lub w jego kontroli albo posiada udział w kapitale innego podmiotu krajowego, albo
ta sama osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, z wyłączeniem Skarbu Państwa oraz jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków, równocześnie bezpośrednio lub pośrednio bierze udział w zarządzaniu podmiotami krajowymi lub w ich kontroli albo posiada udział w kapitale tych podmiotów.

Co istotne, zgodnie z art. 4 ust. 1 pkt 2 ustawy zmieniającej, przepisy ustaw zmienianych w art. 1-3, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, stosuje się do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2018 r. z tym że przepisy art. 11 ust. 4 ustawy zmienianej w art. 2, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą – stosuje się do dochodów uzyskanych od dnia 1 stycznia 2017 r.

Stosownie natomiast do art. 11 ust. 5a PdopU, posiadanie udziału w kapitale innego podmiotu, o którym mowa w ust. 1 i 4, oznacza sytuację, w której dany podmiot bezpośrednio lub pośrednio posiada w kapitale innego podmiotu udział nie mniejszy niż 25%.

Przepis art. 11 PdopU jest przepisem szczególnym i dotyczy podmiotów powiązanych osobowo lub kapitałowo. Pozostawanie w związku kapitałowym lub osobowym nie jest w jakikolwiek sposób sankcjonowane. Znaczenie podatkowe ma natomiast wykorzystywanie powiązań i związków do zmiany poziomu opodatkowania wbrew obowiązkowi ustawowemu. W celu zapobieżenia przerzucaniu dochodów w obrocie międzynarodowym i krajowym ustawodawca wprowadził przepisy art. 11 powołanej ustawy. Przepisy te mają na celu stworzenie bariery przeciwdziałającej wykorzystywaniu umów cywilnoprawnych do omijania przepisów podatkowych w celu pomniejszania należnego podatku. W razie dokonywania transakcji z podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 11 ust. 1 i 4 PdopU podatnicy podatku dochodowego od osób prawnych, zgodnie z art. 9a ust. 1 ww. ustawy, są obowiązani do sporządzania stosownej dokumentacji. Celem wprowadzenia tego obowiązku przez ustawodawcę było umożliwienie badania czy działalność podmiotów powiązanych nie prowadzi do zaniżania dochodów. W świetle powyższego zauważyć należy, że obowiązujące do końca 2017 r. przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych pozwalały na stosowanie przepisów o szacowaniu cen (a więc przepisów o cenach stosowanych w transakcjach pomiędzy podmiotami powiązanymi – tzw. cenach transferowych) do każdej sytuacji, w której ta sama osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej równocześnie bezpośrednio lub pośrednio brała udział w zarządzaniu podmiotami krajowymi lub w ich kontroli albo posiadała udział w kapitale tych podmiotów. Przepisy o szacowaniu cen mogły być stosowane do każdej sytuacji, w której w wyniku takich powiązań zostały ustalone lub narzucone warunki różniące się od warunków, które ustaliłyby między sobą niezależne podmioty, i w wyniku tego podatnik nie wykazywał dochodów albo wykazywał dochody niższe od tych, jakich należałoby oczekiwać, gdyby wymienione powiązania nie istniały (patrz art. 11 ust. 4 pkt 2 ww. ustawy). Na tej podstawie także podmioty publiczne, czyli spółki z udziałem Skarbu Państwa lub utworzone przez jednostki samorządu terytorialnego były zobowiązane m.in. do przygotowania dokumentacji cen transferowych. Wprowadzona od 1 stycznia 2018 r. zmiana do art. 11 ust. 4 PdopU oznacza natomiast, że podatnicy nie będą musieli sporządzać dokumentacji cen stosowanych w transakcjach pomiędzy podmiotami powiązanymi, jeżeli obowiązek dokumentacyjny wynika z faktu posiadania przez Skarb Państwa lub jednostkę samorządową udziału w spółkach dokonujących transakcji. Nowelizacja wyłącza z przepisów o cenach stosowanych w transakcjach pomiędzy podmiotami powiązanymi spółki Skarbu Państwa oraz jednostki samorządu terytorialnego w przypadku, gdy jedynym czynnikiem kwalifikującym do uznania je za „podmioty powiązane” jest fakt, że udziały (akcje) w tych podmiotach bezpośrednio lub pośrednio posiada Skarb Państwa lub jednostka samorządu terytorialnego.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzeni przyszłego wynika m.in., że Wnioskodawca, Spółka z o.o. (dalej: „Spółka” lub „Wnioskodawca”) jest spółką gminną, gdzie całość (100%) udziałów należy do Gminy Miasta 1 (dalej: „Gmina Miasta”). Spółka została zawiązana na podstawie Uchwały Rady Miasta z dnia 20 listopada 2001 r. Nałożenie obowiązku świadczenia usług publicznych przez Spółkę nastąpiło w trybie władczym na podstawie ww. uchwały Rady Miasta, co znalazło odbicie w treści § 4 Aktu Założycielskiego Spółki z dnia 3 grudnia 2001 r. Spółka prowadzi pełną księgowość, opodatkowana jest podatkiem dochodowym od osób prawnych oraz podatkiem od towarów i usług.

Prezesem Zarządu, nieprzerwanie od 2001 r., aż do teraz – jest Pan X.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy, a także przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego, stwierdzić należy, że Wnioskodawca co do zasady jest zobowiązany do sporządzania dokumentacji cen transferowych w odniesieniu do transakcji, zawieranych przez niego ze Związkiem, stanowiącym dla niego podmiot powiązany w rozumieniu art. 11 PdopU. We wniosku wskazano bowiem, że pomimo, iż obydwa podmioty posiadają udziałowca/członka w postaci jednostki samorządu terytorialnego, pomiędzy Wnioskodawcą oraz Związkiem istnieje również powiązanie o charakterze osobowym, wynikające z faktu pełnienia przez Pana X funkcji zarządzających w obydwu jednostkach. Jak natomiast wskazano powyżej, do sporządzania dokumentacji podatkowej nie są zobowiązane wyłącznie te podmioty, w przypadku których jedynym czynnikiem kwalifikującym do uznania je za „podmioty powiązane” jest fakt, że udziały (akcje) w tych podmiotach bezpośrednio lub pośrednio posiada Skarb Państwa lub jednostka samorządu terytorialnego. Innymi słowy nowelizacja art. 11 ust. 4 PdopU z 2018 r. miała na celu wykluczenie spod art. 11 PdopU i art. 9a PdopU takich podmiotów, u których powiązanie z danym podmiotem wynikało wyłącznie z powiązania poprzez Skarb Państwa, jednostki samorządu terytorialnego lub ich związki. Natomiast nowelizacja ta nie wykluczyła możliwości uznania podmiotów za powiązane jeżeli między nimi występują jeszcze inne powiązania niż powiązania wyłącznie poprzez ww. podmioty.

Odnosząc się natomiast do kwestii obowiązku sporządzania dokumentacji podatkowej w zakresie transakcji realizowanych na podstawie opisanych we wniosku umów (Umowa 1 oraz Umowa 2), ponownie podkreślić należy, że celem regulacji prawnej art. 11 PdopU jest zabezpieczenie interesów Skarbu Państwa przed takimi działaniami podatników, które polegają na stosowaniu we wzajemnych transakcjach cen odbiegających od rynkowych, po to aby osiągnąć korzystny dla siebie rezultat podatkowy. Przysługująca organowi podatkowemu, na podstawie art. 11 PdopU, kompetencja do szacunkowego ustalania dochodów podatnika stanowi odstępstwo od ogólnych zasad dotyczących ustalania podstawy opodatkowania.

Jak wskazano w art. 9a ust. 3d PdopU, obowiązek sporządzenia dokumentacji podatkowej w przypadku podatników, o których mowa w ust. 1, 1b, 5a i 5b, nie ma zastosowania do transakcji, w których cena lub sposób określenia ceny przedmiotu takiej transakcji wynika z przepisów ustaw lub wydanych na ich podstawie aktów normatywnych.

Jednocześnie szczegółowy sposób i tryb oszacowania przez organy podatkowe dochodów, o których mowa w tej regulacji został określony w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 10 września 2009 r. w sprawie sposobu i trybu określania dochodów osób prawnych w drodze oszacowania oraz sposobu i trybu eliminowania podwójnego opodatkowania osób prawnych w przypadku korekty zysków podmiotów powiązanych (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 1186). Zgodnie z § 1 ust. 4 tego rozporządzenia, przepisów rozporządzenia nie stosuje się w przypadku transakcji, w których cena lub sposób określenia ceny przedmiotu takiej transakcji wynika z ustaw i wydanych na ich podstawie aktów normatywnych.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego, (…) Uchwałą Zgromadzenia Związku z dnia 7 listopada 2007 r. (dalej: „Uchwała”) – ustalono ceny biletu metropolitalnego oraz zasady korzystania z tego biletu. Uchwalając ceny biletów powołano się na stosowne zapisy własnego Statutu oraz na następujące przepisy prawa:

art. 64 ust. 1 i ust. 3, art. 69 ust. 1-3 ustawy o samorządzie gminnym;
art. 4 pkt 7a ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 2200 ze zm.);
art. 8 ustawy z dnia 5 lipca 2007 r. o cenach (t.j. Dz.U. z 2013 r., poz. 385).

Co ważne w § 14 Uchwały zapisano, iż:

Związek jest organizatorem sprzedaży wszystkich biletów metropolitalnych.
Organizatorzy Komunalnej Komunikacji Miejskiej umożliwiają dla potrzeb Związku zapisywanie biletów metropolitalnych na swoich kartach elektronicznych.
Dystrybucja biletów metropolitalnych prowadzona jest za pośrednictwem Organizatorów z wykorzystaniem organizowanej przez nich sieci sprzedaży.
Każdy z Organizatorów sprzedaje, honoruje i kontroluje bilety metropolitalne bez względu na rodzaj, formę biletu oraz nakłada opłaty dodatkowe za przejazd bez ważnego biletu na podstawie przyjętej i obowiązującej u Organizatora taryfy opłat.

Powyższa Uchwała Zgromadzenia Związku z dnia 7 listopada 2007 r. została opublikowana w Dzienniku Urzędowym Województwa. Uchwała ta była następnie kilkakrotnie zmieniana, m.in:

Uchwałą Zgromadzenia Związku z dnia 14 września 2016 r. w sprawie zmiany Uchwały z dnia 7 listopada 2007 r., dotyczącej wprowadzenia na terenie Związku biletu metropolitalnego oraz określenia cen i zasad korzystania z tego biletu. W główce tej uchwały powołano się na następujące przepisy:
1. § 18 ust. 2 pkt 8 w zw. z § 7 ust. 1 lit. a oraz lit. b Statutu Związku;
2. art. 64 ust. 1 i ust. 3, art. 69 ust. 1-3 ustawy o samorządzie gminnym;
3. art. 15 ust. 1 pkt 3 lit. d w zw. z art. 4 ust. 1 pkt: 3, 4 lit. c, 12, 14 i 26, art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o publicznym transporcie zbiorowym (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 2136 ze zm.).
Uchwałą Zgromadzenia Związku z dnia 1 czerwca 2016 r. w sprawie zmiany uchwały z dnia 7 listopada 2007 r. dotyczącej wprowadzenia na terenie Związku biletu metropolitalnego oraz określenia cen i zasad korzystania z tego biletu. W główce tej uchwały powołano się na identyczne przepisy prawa jak powyżej.

Zarówno uchwała Zgromadzenia Związku z dnia 1 czerwca 2016 r., jak też uchwała Zgromadzenia Związku z dnia 14 września 2016 r. zostały opublikowane w Dzienniku Urzędowym Województwa.

Umowa 1 w § 5 określa zasady rozliczenia pomiędzy Związkiem i Spółką m.in. w związku ze sprzedażą i odsprzedażą biletów. Zgodnie z ust. 1 Spółka jest zobowiązana do sporządzania comiesięcznych (miesiąc kalendarzowy) raportów ze sprzedaży biletów metropolitalnych, wg wzoru ustalonego przez Strony umowy w załączniku nr 3 do umowy. Raporty są sporządzane w formie elektronicznej z odpowiednim rozszerzeniem pdf.xml.txt lub xls. Spółka jest zobowiązana dostarczyć raport co miesiąc do dziesiątego dnia każdego miesiąca bezpośrednio po okresie rozliczeniowym. Jak wynika z ust. 7 tegoż § 5, zawarta w raportach wartość wykonanej sprzedaży przez Spółkę jest podstawą do wystawienia przez Związek e- faktury VAT dla Spółki. Jest to zatem faktura za zakupione od emitenta (czyli Związku) bilety. Na jej podstawie, zgodnie z ust. 8, Spółka jest zobowiązana dokonać płatności na wskazany rachunek bankowy.

§ 18 ust. 2 pkt 9 w zw. z § 7 ust. 1 oraz ust. 2 lit. a ust. 4 Statutu Związku ( § 7 ust. 1 w ówczesnym brzmieniu: Zadaniem Związku jest wspólne kształtowanie polityki komunalnej; § 18 ust. 2 pkt 9 w ówczesnym brzmieniu: Do wyłącznych kompetencji Zgromadzenia należą (...) wdrożenie zintegrowanego systemu pobierania opłat, w zakresie określonym w par. 7 ust. 2 pkt 1; § 7 ust. 2 pkt 1 lit. a w ówczesnym brzmieniu: Zadania Związek realizuje w szczególności poprzez: a) wprowadzenie, uchwalenie cen i rozliczenie przychodów z biletów aglomeracyjnych; a w pkt 2 lit. a w ówczesnym brzmieniu: a) uchwalanie taryf i przepisów porządkowych);
art. 64 ust. 1 i ust. 3, art. 69 ust. 1-3 ustawy o samorządzie gminnym;
art. 4 pkt 7a ustawy o transporcie drogowym;
art. 9 ustawy o cenach.

W konsekwencji do powyższych uchwał, odnośnie do marży, Związek zwierając każdego roku umowy, jak ta opisane powyżej (tj. Umowa 1), wprowadza do nich stosowne zapisy dotyczące właśnie kwestii związanej z marżą. Przykładowo w Umowie 1 znajduje się § 4 zatytułowany „Cena”, o następującej treści: Zgodnie z uchwałą Zgromadzenia (...) z dnia 7 listopada 2007 r. (...) w sprawie wysokości marży przy sprzedaży biletów (...), z tytułu sprzedaży biletów metropolitalnych Spółce przysługuje prowizja w wysokości marży uchwalonej przez Zgromadzenie Związku, tj. w wysokości 7% (słownie: siedem procent) wartości netto, opisanych w § 1 ust. 1, biletów metropolitalnych zakupionych od Związku. Następnie w § 5 ust. 9 Umowy 1 stanowi się, że: Spółka do 10 (słownie: dziesiątego) dnia każdego miesiąca następującego po okresie rozliczeniowym wystawi Związkowi efakturę na należne Spółce wynagrodzenie, o którym mowa w § 4 niniejszej umowy, powiększone o podatek VAT, na podstawie i zgodnie z raportem sprzedaży.

W § 6 określono zasady wynagrodzenia dla Spółki oraz rozliczeń. W ust. 1 określono, że z tytułu wykonywania przedmiotu Umowy 2 – Spółce przysługuje wynagrodzenie, które składa się z:

udziału we wpływach ze sprzedaży biletów metropolitalnych w danym miesiącu kalendarzowym (określonego w załączniku nr 2 do umowy) (dalej: „Składnik 1”);
zapłaty wyliczonej dla każdego sprzedanego w danym miesiącu kalendarzowym biletu metropolitalnego danego rodzaju określonego w załączniku nr 3 do umowy (dalej: „Składnik 2”),

Wynagrodzenie należne Spółce z tytułu udziału we wpływach ze sprzedaży biletów metropolitalnych, o którym mowa w pkt a powyżej – pomniejszone jest o podatek VAT i prowizję w wysokości marży uchwalonej przez Zgromadzenie Związku, tj. w wysokości 7% z tytułu sprzedaży biletów metropolitalnych. Zapłata, o której mowa w ust. 1 lit. b, obliczana dla każdego biletu metropolitalnego danego rodzaju.

Okres obowiązywania Umowy 2 wynosi każdorazowo jeden rok.

Same wartości zostały obliczone na podstawie:

prognozy sprzedaży biletów metropolitalnych na 2017 r.;
wyników badań marketingowych przeprowadzonych w punktach sprzedaży i za pośrednictwem platformy internetowej;
średniej ceny biletów poszczególnych organizatorów (Podmiotu 1, Podmiotu 2, Spółki) za I półrocze 2016 r., przy czym średnie ceny biletów okresowych poszczególnych organizatorów zostały powiększone przy bilecie normalnym o 2 zł, a bilecie ulgowym o 1 zł w związku z podwyżkami cen biletów jakie miały miejsce w II połowie 2016 r.

Podobnie wyliczana będzie wartość wynagrodzenia w przyszłości.

Zaznaczenia wymaga nadto fakt, że wartość wynagrodzenia należnego Spółce i innym Organizatorom [obliczana jako wielkość udziału w przychodach ze sprzedaży biletów metropolitalnych (zał. nr 2 – Składnik 1) i zapłata netto do biletu metropolitalnego kwotowo (zał. nr 3 – Składnik 2)] – jest ujmowana każdego roku w uchwale budżetowej Związku, w części wydatkowej. Przykładowo w uchwale na 2017 r. (uchwała Zgromadzenia Metropolitalnego Związku Komunikacyjnego z dnia 30 listopada 2016 r. – budżet (plan finansowy) na 2017 r.) – w części wydatkowej (zakup usług pozostałych – § 4300) – wskazano kwotę 21.550.840 zł. W kwocie tej, wśród wydatków Związku na szereg innych usług, mieszczą się także kwoty planowanego wynagrodzenia wynikającego z Umowy 2.

d. art. 69 ust. 2, art. 73a ustawy o samorządzie gminnym;

e. art. 4 ust. 2, art. 211, art. 212, art. 216, art. 222 ust. 1, art. 235, art. 236 i art. 264 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 2077);

f. § 23 ust. 1, ust. 3 pkt 1 i nast. Statutu Związku.

Umowa 2, a także każda następna tego typu umowa (w przyszłości) była/będą musiały być wysłane do dziennika urzędowego w ciągu 30 dni od momentu podpisania. Umowa ta w zasadzie w całości jest publikowana w tym elektronicznym Dzienniku Urzędowym. Także podaje się całkowitą wartość zamówienia bez podatku VAT. W odniesieniu do Umowy 2 wskazano kwotę 1.364.436,46 zł.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy, a także przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego, stwierdzić należy, że skoro, jak wskazano we wniosku:

Umowa 1 została zawarta przez Wnioskodawcę ze Związkiem na podstawie Uchwały Zgromadzenia Związku z dnia 7 listopada 2017 r. ustalającej ceny biletu metropolitalnego oraz zasady korzystania z niego, powołującej się na art. 64 ust. 1 i ust. 3, art. 69 ust. 1-3 ustawy o samorządzie gminnym, art. 4 pkt 7a ustawy o transporcie drogowym oraz art. 8 ustawy o cenach, a także uchwały z 7 listopada 2007 r. w sprawie ustalenia wysokości marży (…), poza Statutem powołującej się na art. 64 ust. 1 i ust. 3, art. 69 ust. 1-3 ustawy o samorządzie gminnym, art. 4 pkt 7a ustawy o transporcie drogowym i art. 9 ustawy o cenach, natomiast
wartość wynagrodzenia należnego Spółce i innym Organizatorom, o której mowa w Umowie 2 (obliczana jako wielkość udziału w przychodach ze sprzedaży biletów metropolitalnych – Składnik 1 oraz zapłata netto do biletu metropolitalnego kwotowo – Składnik 2) – jest ujmowana każdego roku w uchwale budżetowej Związku, powołującej się na art. 69 ust. 2, art. 73a ustawy o samorządzie gminnym, art. 4 ust. 2, art. 211, art. 212, art. 216, art. 222 ust. 1, art. 235, art. 236 i art. 264 ustawy o finansach publicznych, § 23 ust. 1, ust. 3 pkt 1 i nast. Statutu Związku, jak również że postępowanie dotyczące kontraktowania i zakupu przez Związek od Spółki usług (na podstawie Umowy 2) w całości jest publikowane w dzienniku urzędowym unii europejskiej (jako suplement do Dziennika Urzędowego Unii Europejskiej Serii S). [Umowa 2, a także każda następna tego typu umowa (w przyszłości) była/będzie musiała być wysłana do dziennika urzędowego w ciągu 30 dni od momentu podpisania. Umowa ta w zasadzie w całości jest publikowana w tym elektronicznym Dzienniku Urzędowym. Także podaje się całkowitą wartość zamówienia bez podatku VAT. W odniesieniu do Umowy 2 wskazano kwotę 1.364.436,46 zł],

to na podstawie art. 9a ust. 3d PdopU, Wnioskodawca nie jest zobowiązany do sporządzania dokumentacji podatkowej transakcji, zawieranych w zakresie ww. Umów ze Związkiem.

Mając na uwadze powyższe, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie:

braku obowiązku sporządzania dokumentacji podatkowej transakcji, zawieranych przez Wnioskodawcę ze Związkiem – jest nieprawidłowe,
braku obowiązku sporządzania dokumentacji podatkowej transakcji, zawieranych przez Wnioskodawcę ze Związkiem na podstawie wskazanych we wniosku Umów (Umowa 1 oraz Umowa 2) – jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2017 r. poz. 1369 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin