Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-2.4014.49.2018.3.MM
z 20 czerwca 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 800 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 10 kwietnia 2018 r. (data wpływu 16 kwietnia 2018 r.), uzupełnionym 4 czerwca 2018 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych nabycia w drodze licytacji komorniczej prawa własności do całej nieruchomości będącej przedmiotem podziału majątku dorobkowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 kwietnia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych nabycia w drodze licytacji komorniczej prawa własności do całej nieruchomości będącej przedmiotem podziału majątku dorobkowego.

W związku z brakami formalnymi stwierdzonymi we wniosku, pismem z 18 maja 2018 r. Znak: 0111-KDIB2-2.4014.49.2018.2.MM wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku. Uzupełnienia dokonano 4 czerwca 2018 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

W 2009 r. Wnioskodawca uzyskał prawomocny rozwód. Nieruchomość – dom jednorodzinny – stanowiła współwłasność majątkową, w proporcjach 50/50. W wyniku sprawy o podział majątku dom został wystawiony na licytację komorniczą. W 2017 r. Wnioskodawca jako strona dokonał zakupu wyżej wymienionej nieruchomości w celu zniesienia współwłasności. Wartość rynkowa nieruchomości (wycena rzeczoznawcy sądowego) wynosiła 241.000 zł. Wnioskodawca nieruchomość zakupił na licytacji komorniczej za 180.750 zł. Urząd Skarbowy wymaga zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych w wysokości 4.820 zł, czyli 2% od wartości rynkowej wynoszącej 241.000 zł. W dniu 5 kwietnia 2018 r. komornik sądowy sporządził plan podziału, z którego wynika, że połowa kwoty zakupu stanowi własność Wnioskodawcy. Wątpliwości Wnioskodawcy wzbudza fakt, że zobowiązany jest zapłacić podatek także od części nieruchomości, której dotychczas był właścicielem.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca jednoznacznie wskazał, że przedmiotem transakcji (licytacji) było zniesienie współwłasności małżeńskiej i odkupienie 50% udziału byłej żony (właścicielem drugiej połowy był Wnioskodawca). W związku z powyższym Wnioskodawca kupił udział w nieruchomości.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy będąc właścicielem połowy nieruchomości Wnioskodawca jest zobowiązany do zapłaty podatku naliczonego od wartości rynkowej całej nieruchomości, czy w tym przypadku kwota podatku powinna stanowić 2% wartości rynkowej jedynie połowy nieruchomości czyli 2% z 120.500 zł?

Zdaniem Wnioskodawcy, jest zobowiązany do zapłaty podatku naliczonego od wartości rynkowej jedynie od połowy nieruchomości. Wnioskodawca nie może zgodzić się na płacenie podatku od całości wartości domu. Wnioskodawca był właścicielem połowy nieruchomości, a licytacja dotyczyła wykupu drugiej połowy tak aby nieruchomość była cała mieniem Wnioskodawcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 1150) – podatkowi temu podlegają umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych.

Podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają też zmiany ww. umów, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych oraz orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne (art. 1 ust. 1 pkt 2 i 3 ww. ustawy).

Natomiast stosownie do art. 1 ust. 2 pkt 2 cyt. ustawy – przepisy ustawy o czynnościach cywilnoprawnych – stosuje się odpowiednio do przedmiotów opodatkowania określonych w ust. 1 pkt 2 i 3.

Zgodnie z treścią art. 3 ust. 1 pkt 3 tejże ustawy – obowiązek podatkowy, z zastrzeżeniem ust. 2, powstaje z chwilą uprawomocnienia się orzeczenia sądu, doręczenia wyroku sądu polubownego lub zawarcia ugody – od przedmiotów opodatkowania określonych w art. 1 ust. 1 pkt 3.

Na podstawie art. 4 pkt 1 ww. ustawy – obowiązek podatkowy przy umowie sprzedaży ciąży na kupującym.

Podstawę opodatkowania przy umowie sprzedaży w myśl ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych stanowi wartość rynkowa rzeczy lub prawa majątkowego (art. 6 ust. 1 pkt 1 ustawy). Zgodnie z art. 6 ust. 2 ww. ustawy – wartość rynkową przedmiotu czynności cywilnoprawnych określa się na podstawie przeciętnych cen stosowanych w obrocie rzeczami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem ich miejsca położenia, stanu i stopnia zużycia, oraz w obrocie prawami majątkowymi tego samego rodzaju, z dnia dokonania tej czynności, bez odliczania długów i ciężarów.

Zatem w przypadku umowy sprzedaży ustawa nakazuje ustalenie podstawy opodatkowania w oparciu o wartość rynkową rzeczy lub prawa majątkowego, którego dotyczy umowa podlegająca opodatkowaniu czyli umowa sprzedaży.

Przepis art. 7 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy od czynności cywilnoprawnych określa stawkę podatku, która wynosi od umowy sprzedaży nieruchomości, rzeczy ruchomych, prawa użytkowania wieczystego, własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego, spółdzielczego prawa do lokalu użytkowego oraz wynikających z przepisów prawa spółdzielczego: prawa do domu jednorodzinnego oraz prawa do lokalu w małym domu mieszkalnym – 2%.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ww. ustawy – podatnicy są obowiązani, bez wezwania organu podatkowego, złożyć deklarację w sprawie podatku od czynności cywilnoprawnych, według ustalonego wzoru, oraz obliczyć i wpłacić podatek w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego, z wyłączeniem przypadków, gdy podatek jest pobierany przez płatnika.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że nieruchomość stanowiąca współwłasność majątkową Wnioskodawcy i jego byłej żony w udziale po 1/2 została wystawiona na licytację komorniczą w związku ze sprawą o podział ich majątku wspólnego. Nieruchomość została wyceniona przez rzeczoznawcę sądowego na 241.000 zł.

W wyniku licytacji komorniczej, przeprowadzonej w 2017 r., Wnioskodawca nabył ww. nieruchomość. W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że przedmiotem transakcji (licytacji) było odkupienie udziału jaki posiadała jego była żona w nieruchomości. Wnioskodawca kupił udział w nieruchomości.

Zdaniem Wnioskodawcy, jest on zobowiązany do zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych jedynie od wartości rynkowej połowy nieruchomości, ponieważ licytacja dotyczyła wykupu połowy nieruchomości.

Na wstępie należy wyjaśnić, że w rozpatrywanej sprawie po rozwodzie Wnioskodawcy z żoną, Sąd zarządził podział majątku poprzez nakazanie sprzedaży nieruchomości i podział uzyskanej kwoty pomiędzy byłych małżonków. Sprzedaż nieruchomości z nakazu Sądu odbywa się wówczas zgodnie z przepisami dotyczącymi sprzedaży nieruchomości w toku postępowania egzekucyjnego. W efekcie – sprzedaży w drodze licytacji dokonuje komornik sądowy.

Zgodnie z art. 965 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. Kodeks postępowania cywilnego (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 155 ze zm.) – najniższa suma, za którą nieruchomość można nabyć na pierwszej licytacji (cena wywołania), wynosi trzy czwarte sumy oszacowania.

Po zamknięciu przetargu sąd w osobie sędziego, pod którego nadzorem odbywa się licytacja, wydaje na posiedzeniu jawnym postanowienie co do przybicia na rzecz licytanta, który zaofiarował najwyższą cenę, po wysłuchaniu tak jego, jak i obecnych uczestników (art. 987 ww. ustawy). W postanowieniu o przybiciu wymienia się imię i nazwisko nabywcy, oznaczenie nieruchomości, datę przetargu i cenę nabycia (art. 990 cyt. ustawy).

W myśl art. 999 § 1 zdanie pierwsze ww. ustawy Kodeks postępowania cywilnego – prawomocne postanowienie o przysądzeniu własności przenosi własność na nabywcę i jest tytułem do ujawnienia na rzecz nabywcy prawa własności w katastrze nieruchomości oraz przez wpis w księdze wieczystej lub przez złożenie dokumentu do zbioru dokumentów.

Tym samym uprawomocnienie się postanowienia o przysądzeniu własności powoduje przejście własności w zamian za wcześniej uiszczoną cenę.

Nabycie nieruchomości w postępowaniu egzekucyjnym, na gruncie ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych wywołuje takie skutki prawne jak nabycie tego prawa na podstawie umowy sprzedaży i z tej przyczyny podlega temu podatkowi na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) w związku z art. 1 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Ustalając w przedmiotowej sprawie podstawę opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych – mając na uwadze cytowane wyżej przepisy prawa – należy stwierdzić, że podstawę opodatkowania stanowi wartość rynkowa nabytego przez Wnioskodawcę przedmiotu czynności cywilnoprawnej. W tym miejscu należy podkreślić, że Organ wezwał Wnioskodawcę do wskazania co było przedmiotem transakcji, tzn. czy na licytacji kupił nieruchomość czy udział w nieruchomości, zgodnie z prawomocnym postanowieniem o przysądzeniu własności. W odpowiedzi na wezwanie Wnioskodawca podkreślił, że kupił udział w nieruchomości gdyż przedmiotem transakcji był udział jaki jego była żona posiadała w nieruchomości.

Mając zatem na uwadze wskazaną przez Wnioskodawcę informację, że przedmiotem transakcji czyli czynności cywilnoprawnej był udział w nieruchomości a nie cała nieruchomość należy stwierdzić, że podstawę opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych stanowi wartość rynkowa udziału 1/2 w nieruchomości.

Istotny bowiem dla opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych jest przedmiot transakcji, który jednoznacznie w uzupełnieniu wniosku wskazał Wnioskodawca jako udział w nieruchomości. Informacja ta jest elementem opisu stanu faktycznego i nie może być przez tut. Organ podważana. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym.

Reasumując, skoro na licytacji komorniczej Wnioskodawca kupił połowę nieruchomości, to podstawę opodatkowania 2% podatkiem od czynności cywilnoprawnych stanowi wartość rynkowa udziału 1/2 w nieruchomości.

Stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym jest on zobowiązany do zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych od wartości rynkowej połowy nieruchomości należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Końcowo zaznaczyć należy, że tut. Organ wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez Wnioskodawcę i jego stanowiskiem, tym samym Organ nie dokonuje weryfikacji prawidłowości okoliczności faktycznych podanych we wniosku, przyjmując je jako element opisu stanu faktycznego.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku ww. postępowań okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.