2018.06.18 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-1.4012.262.2018.2.KO
z 18 czerwca 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 800 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 3 kwietnia 2018 r. (data wpływu 9 kwietnia 2018 r.), uzupełnionym pismem z 23 kwietnia 2018 r. (data wpływu 27 kwietnia 2018 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania wniesienia przez Gminę aportu do spółki w postaci nieruchomości - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 kwietnia 2018 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania wniesienia przez Gminę aportu do spółki w postaci nieruchomości.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 23 kwietnia 2018 r. (data wpływu 27 kwietnia 2018 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 17 kwietnia 2018 r. znak: 0111-KDIB3-1.4012.262.2018.1.KO.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Gmina w celu realizacji zadań z obszaru gospodarki komunalnej i zaspokojenia zbiorowych potrzeb wspólnoty samorządowej w dniu 12 listopada 2015 r. zawiązała spółkę z ograniczona odpowiedzialnością. Gmina jest jedynym wspólnikiem spółki i właścicielem wszystkich udziałów w kapitale zakładowym spółki.

Od dnia 1 marca 2016 r. na podstawie umowy dzierżawy, Gmina oddała w dzierżawę spółce mienie będące własnością Gminy, stanowiące nieruchomości gruntowe wraz z znajdującymi się na nich budynkami i budowlami. Spółka jako dzierżawca prowadzi eksploatacje przedmiotu dzierżawy w celu realizacji zadań własnych Gminy z zakresu gospodarki komunalnej, zgodnie z zapisami aktu założycielskiego spółki.

W okresie dzierżawy Gmina ani spółka nie poniosły nakładów na ulepszenie budynków i budowli będących przedmiotem dzierżawy. Nieruchomości gruntowe wraz z znajdującymi się na nich budynkami i budowlami będące przedmiotem dzierżawy Gmina uzyskała z mocy prawa w wyniku komunalizacji w 1991 r.

W celu zwiększenia potencjału ekonomicznego spółki, Gmina planuje podjąć uchwałę w sprawie podwyższenia kapitału zakładowego spółki, poprzez wniesienie do spółki aportem nieruchomości gruntowych wraz z znajdującymi się na nich budynkami i budowlami, które dzierżawi spółka

Pismem z 23 kwietnia 2018 r. uzupełniono opis sprawy następująco.

Pytanie dotyczące wskazania:

Numerów działek oraz jakie budynki i budowle w rozumieniu art. 3 pkt 2 i pki 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz.U. z 2017 r., poz. 1332 z późn. zm.) posadowione są na wyodrębnionych geodezyjnie działkach, informacje te należy wskazać dla każdej działki osobno tzn. wymienić budynki i budowle posadowione na danej działce?
Odpowiedz 1
Działka Nr 2331 położona w obrębie ewidencyjnym, objętej Księgą wieczystą nr ….
Na ww. działce posadowione są:
- Budynek administracyjno-biurowy
- Budynek socjalny
- Budynek garażowy z warsztatami
- Budynek magazynu ogólnego
- Budynek dozorcówki
- Segment garażowy
- Wiata stalowa na tarcicę
- Wiata metalowa składowa
W odniesieniu do ww. budynków (każdego z osobna) i budowli (każdej z osobna) należy wskazać:
1. Kiedy Wnioskodawca wybudował lub nabył przedmiotowe budynki i budowle? Proszę podać datę nabycia a, jeżeli były przez Wnioskodawcę wybudowane to datę oddania do użytkowania (dla każdego z osobna)?
2. Czy Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu/wytworzeniu budynków i budowli?
3. Kiedy (w jakim miesiącu, roku) i w jaki sposób (w ramach jakiej czynności) wystąpiło pierwsze zajęcie (używanie) przedmiotowych budynków i budowli?
4. Czy budynki i budowle lub ich części były przedmiotem najmu, dzierżawy lub umów o podobnym charakterze, jeśli tak to należy wskazać dokładne daty najmu poszczególnych budynków i budowli?
5. Czy Wnioskodawca poniósł wydatki na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym budynków i budowli, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego?
6. Jeżeli Wnioskodawca poniósł ww. wydatki, to czy były one wyższe niż 30% wartości poszczególnych budynków i budowli, kiedy zakończono ich ulepszenie, proszę podać dokładne daty dla każdego obiektu odrębnie?
7. W przypadku twierdzącej odpowiedzi na ppkt e należy wskazać, czy miało miejsce pierwsze zajęcie (używanie) budynków i budowli po ich ulepszeniu? Jeżeli tak, to kiedy w jaki sposób ono wystąpiło. Należy podać miesiąc i rok oraz czynności?
8. Czy w przypadku ulepszenia poszczególne budynki i budowle w stanie ulepszonym w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym były wykorzystywane przez Wnioskodawcę do wykonywania czynności opodatkowanych, przez co najmniej 5 lat?
9. Czy ww. budynki i budowle wykorzystywane były przez Wnioskodawcę wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT?
Odpowiedz 2
1. wszystkie przedmiotowe budynki i budowle (wymienione w odpowiedzi na pytanie 1) Gmina uzyskała z mocy prawa w wyniku komunalizacji w 1991 r.
  1995.02.15 decyzją Zarządu Miasta i Gminy prawo własności przedmiotowych budynków i budowli zostało przekazane Przedsiębiorstwu.
  1997.06.25 uchwałą Rady Miejskiej przekazano przedmiotowe składniki majątkowe likwidowanego Przedsiębiorstwa, jako wyposażenie do Zakładu Usług Komunalnych.
  2015.10.27 uchwałą Rady Miejskiej Zakład Usług Komunalnych został zlikwidowany, a przedmiotowe budynki i budowle wróciły na własność Gminy.
2. nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego.
3. z mocy prawa w wyniku komunalizacji w 1991 r.
  2015.10.27 objęcie własności po likwidacji Zakład Usług Komunalnych. 2016.03.01 na podstawie umowy dzierżawy z ZGK.
4. wszystkie przedmiotowe budynki i budowle (wymienione w odpowiedzi na pytanie 1)
5. Gmina nie ponosiła żadnych wydatków na ulepszenie przedmiotowych budynków i budowli.
6. nie dotyczy
7. nie dotyczy
8. nie dotyczy
9. Gmina nie wykorzystywała przedmiotowych budynków i budowli wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.
W przypadku wniesienia aportem do spółki działek niezabudowanych, należy wskazać osobno dla każdej działki niezabudowanej na dzień aportu:
- czy działka ta ma przeznaczenie budowlane zgodnie z obowiązującym miejscowym planom zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu?
Odpowiedz 3
Przedmiotowa działka ma oznaczenie rodzaju wg EGiB - inne tereny zabudowane (Bi), nie jest objęta planem zagospodarowania przestrzennego oraz nie posiada decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowani terenu.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytania:

Czy wniesienie przez Gminę aportu do spółki w postaci opisanych w stanie faktycznym nieruchomości (tj. gruntów wraz z posadowionymi na nich budynkami i budowlami) stanowi czynność zwolnioną z opodatkowania podatkiem VAT?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Wniesienie przez Gminę aportu do spółki w postaci opisanych nieruchomości będzie stanowić czynność zwolnioną z opodatkowania VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Gmina na okoliczność aportu wystawi spółce fakturę ze stawką zw.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Pojęcie „dostawa towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, np.: sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Stosownie do art. 2 pkt 6 ww. ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zatem, w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, zbycie nieruchomości, dokonywane przez podatnika, traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów i na mocy art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Według art. 2 pkt 22 ustawy, sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Aport to wkład na utworzenie lub powiększenie majątku spółki, który daje prawo do udziału w jej zyskach. Przedmiotem aportu mogą być pieniądze (aport pieniężny), rzeczy lub prawa (aport rzeczowy) oraz umiejętności, kompetencje techniczne czy zawodowe.

Wniesienie aportu rzeczowego do spółki prawa handlowego lub cywilnego – w zależności od tego co jest jego przedmiotem – spełnia definicję odpłatnej dostawy towarów lub odpłatnego świadczenia usług, a tym samym w rozumieniu art. 2 pkt 22 ustawy, uznawane jest za sprzedaż. W sytuacji zatem, gdy przedmiotem aportu są towary w rozumieniu powołanego wyżej przepisu i gdy czynność ta prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, mamy do czynienia z odpłatną dostawą w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Wyjaśnić również należy, że z odpłatnością za dostawę towarów mamy do czynienia w sytuacji, gdy pomiędzy świadczeniem (dostawą) a zapłatą istnieje adekwatny związek. Odpłatność może przybierać różne formy, przy czym nie jest warunkiem to, aby została ustalona lub dokonana w pieniądzu. Odpłatnością jest więc także np. świadczenie zwrotne otrzymane od drugiej strony. W świetle wskazanych wyżej przepisów, należy stwierdzić, że wniesienie aportu (wkładu niepieniężnego) w postaci nieruchomości do spółki prawa handlowego spełnia definicję odpłatnej dostawy towarów, zawartej w art. 5 ust. 1 ustawy, a tym samym w rozumieniu art. 2 pkt 22 ustawy, uznawane jest za sprzedaż, ponieważ dostawa ta odbywa się za wynagrodzeniem (wniesienie aportu spełnia przymiot odpłatności, istnieje bowiem bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów a otrzymanym wynagrodzeniem w formie udziałów czy praw), a jej efektem jest przeniesienie na inny podmiot prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podatnika.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

W myśl art. 15 ust. 6 ustawy nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

W tym miejscu należy pokreślić, że zwolnieniem od podatku, nie są objęte czynności realizowane przez jednostki samorządu terytorialnego, wykonywane na podstawie umów cywilnoprawnych. Wobec powyższego należy stwierdzić, że z uwagi na fakt, że wniesienie aportem nieruchomości, będzie niewątpliwie czynnością cywilnoprawną (nie zaś publicznoprawną), dla zamierzonej czynności Gmina będzie występowała w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, natomiast powyższa czynność w świetle ustawy będzie traktowana jako odpłatna dostawa towarów.

Zatem czynność wniesienia aportu w postaci nieruchomości pomiędzy Gminą a Spółką jest opodatkowana, jednakże sposób jej opodatkowania zależy od tego co jest przedmiotem aportu.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przy czym zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

W świetle art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest – co do zasady – zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Przez pierwsze zasiedlenie – według art. 2 pkt 14 ustawy – rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

wybudowaniu lub
ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Z kolei przepisy Dyrektywy 2006/112/WE Rady, posługują się pojęciem „pierwszego zasiedlenia”, jednakże nie definiują tego pojęcia oraz nie wprowadzają dodatkowych warunków go określających.

Należy zauważyć, że w kwestii rozumienia definicji pierwszego zasiedlenia wypowiedział się NSA w wyroku z dnia 14 maja 2015 r. o sygn. I FSK 382/14. Sąd w wyroku tym stwierdził: „Porównując zakresy definicji »pierwszego zasiedlenia« wynikające z ustawy o VAT i dyrektywy 112 należy stwierdzić, że ustawodawca polski dokonał zawężenia ww. definicji w porównaniu do definicji unijnej. Wykładnia językowa, systematyczna i celowościowa dyrektywy 112 wskazuje wyraźnie, że ww. pojęcie należy rozumieć szeroko jako »pierwsze zajęcie budynku, używanie«. Zatem w taki sposób powinna być odczytywana definicja przewidziana w treści art. 2 pkt 14 ustawy o VAT.”

Ponadto należy wskazać, że w kwestii pierwszego zasiedlenia w kontekście interpretacji pojęcia „ulepszenia” wypowiedział się TSUE w wyroku z dnia 16 listopada 2017 r. w sprawie C-308/16, w którym wskazał „(…) artykuł 12 ust. 1 i 2 oraz art. 135 ust. 1 lit. j) dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej należy interpretować w ten sposób, że sprzeciwiają się one przepisom krajowym, takim jak będące przedmiotem postępowania głównego, które uzależniają zwolnienie z podatku od wartości dodanej w związku z dostawą budynków od spełnienia warunku, zgodnie z którym pierwsze zasiedlenie tych budynków następuje w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu. Wskazane przepisy tejże dyrektywy należy interpretować w ten sposób, że nie sprzeciwiają się one, aby takie przepisy krajowe uzależniały owo zwolnienie od warunku, zgodnie z którym w wypadku „ulepszenia” istniejącego budynku poniesione wydatki nie mogą przekroczyć 30% początkowej wartości tego budynku, o ile rzeczone pojęcie „ulepszenia” jest interpretowane w taki sam sposób jak pojęcie „przebudowy” zawarte w art. 12 ust. 2 dyrektywy 2006/112, to znaczy tak, że odnośny budynek powinien być przedmiotem istotnych zmian przeprowadzonych w celu zmiany jego wykorzystania lub w celu znaczącej zmiany warunków jego zasiedlenia”.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Ponadto, jak wynika z art. 43 ust. 7a ustawy, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Natomiast zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Należy ponadto wskazać, że kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki, budowle rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 ustawy, zgodnie z którym w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W świetle tego przepisu przy sprzedaży budynków, budowli lub ich części, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny tych obiektów w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku, jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Z opisu sprawy wynika, że Gmina planuje podjąć uchwałę w sprawie podwyższenia kapitału zakładowego spółki, przez wniesienie do spółki aportem działki 2331 wraz z znajdującymi się na niej budynkami i budowlami tj.: budynkiem administracyjno-biurowym, budynkiem socjalnym, budynkiem garażowym z warsztatami, budynkiem magazynu ogólnego, budynkiem dozorcówki, segmentem garażowym, wiatą stalową na tarcicę i wiatą metalową składową. Od dnia 1 marca 2016 r. na podstawie umowy dzierżawy, Gmina oddała w dzierżawę spółce mienie będące własnością Gminy. W okresie dzierżawy Gmina ani spółka nie poniosły nakładów na ulepszenie budynków i budowli będących przedmiotem dzierżawy.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii opodatkowania transakcji wniesienia aportu w postaci ww. zabudowanej działki do spółki.

Mając na uwadze przedstawiony stan prawny i opis sprawy należy stwierdzić, że wniesienie aportem budynków i budowli posadowionych na działce będzie korzystało ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, gdyż pomiędzy pierwszym zasiedleniem ww. budynków i budowli a ich dostawą upłynie okres dłuższy niż dwa lata. Ponadto Gmina nie poniosła wydatków na ulepszenie tych budynków i budowli.

Stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Należy w tym miejscu wskazać, że niniejsze rozstrzygnięcie odnosi się ściśle do kwestii wskazanej w sentencji niniejszej interpretacji. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin