Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT1-2.4012.300.2018.1.AW
z 14 czerwca 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 25 kwietnia 2018 r. (data wpływu 30 kwietnia) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania stawką podatku w wysokości 23% czynności wniesienia aportu w postaci nieruchomości - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 kwietnia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania stawką podatku w wysokości 23% czynności wniesienia aportu w postaci nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT i posiada własny NIP. Na terenie Gminy działa spółka komunalna: Z. w P. Sp. z o.o. (dalej: „Spółka”), w której Gmina posiada 100% udziałów. Spółka jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem VAT.

Gmina planuje w 2018 r. wnieść w formie aportu do Spółki działki gruntu o numerach 644 oraz 645. Stanowią one nieruchomości niezabudowane, które zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego zostały przeznaczone pod zabudowę (dalej: „Nieruchomości).

Planowana transakcja wniesienia aportu będzie obejmować jedynie Nieruchomości - tj. nie obejmie przeniesienia należności Gminy, jak również przeniesienia rachunków bankowych oraz środków pieniężnych zdeponowanych na rachunkach Gminy. Spółka nie przejmie również zobowiązań Gminy (w szczególności zobowiązań z tytułu pożyczek lub kredytów). W ramach aportu nie dojdzie równocześnie do przeniesienia umów o pracę osób zatrudnionych w Gminie (tj. nie dojdzie do przeniesienia zakładu pracy).

Wartość wnoszonych aportem składników majątkowych (materialnych) określona zostanie w odpowiedniej umowie. Z tytułu wnoszonych Nieruchomości Gmina otrzyma odpowiednią liczbę udziałów w Spółce.

W świetle powyższych okoliczności Gmina chciałaby potwierdzić sposób potraktowania ww. aportu dla potrzeb podatku VAT (wysokość stawki VAT).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy dostawa przez Gminę Nieruchomości opisanych w niniejszym wniosku w formie aportu na rzecz Spółki będzie podlegała opodatkowaniu podstawową stawką VAT 23%?

Zdaniem Wnioskodawcy: dostawa Nieruchomości opisanych w niniejszym wniosku w formie aportu na rzecz Spółki będzie podlegała opodatkowaniu podstawową stawką VAT 23%.

Uzasadnienie stanowiska.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, przez towary należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Niewymienienie w tej definicji gruntów nie oznacza, że nieruchomości gruntowe nie są towarami w rozumieniu cytowanego przepisu, gdyż rzeczy, które są towarami to zarówno ruchomości oraz nieruchomości, którymi są również grunty.

Zatem w świetle przytoczonych powyżej przepisów, nieruchomości spełniają definicję towaru określoną w art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż będzie traktowana jako odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy o VAT za podatników uznaje się osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie natomiast z ust. 6 tej regulacji, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z kolei art. 7 ust. 1 ustawy o VAT stanowi, że przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Zatem dostawa towarów na gruncie ustawy o VAT, opodatkowana zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 tej ustawy, jest rozumiana znacznie szerzej niż tylko sprzedaż, gdyż stosownie do art. 7 ust. 1 pkt 1 przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. W tak określonej dostawie mieści się aport towarów, gdyż jego skutkiem jest przeniesienie własności tych towarów na spółkę w zamian za „wynagrodzenie” w postaci udziałów objętych za ten aport. Generalnie więc co do zasady aport środków trwałych niestanowiący przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części jest opodatkowany podatkiem od towarów i usług (VAT).

Mając na uwadze, iż Gmina zamierza wnieść Nieruchomości w formie aportu do Spółki i będzie działała jednocześnie w roli podatnika VAT w ramach tej dostawy (z uwagi na jej dokonanie na podstawie umowy cywilnoprawnej), przedmiotowa transakcja będzie podlegała opodatkowaniu VAT jako odpłatna dostawa towarów na gruncie ustawy o VAT.

Powyższe stanowisko zostało potwierdzone w licznych interpretacjach indywidulnych, np.:

• Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 13 stycznia 2017 r. o sygn. 2461-IBPP1.4512.784.2016.3.ES;
• Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 21 listopada 2016 r. o sygn. 2461-IBPP1.4512.689.2016.l.BM;
• Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 20 września 2016 r. o sygn. IBPP1/4512-472/16-1/ES;
• Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 25 czerwca 2015 r. o sygn. IBPP1/4512-257/15/DK.

W analizowanej sprawie dla ustalenia, w jaki sposób będzie opodatkowany przedmiot aportu (tj. opodatkowanie podstawową stawką VAT albo zwolnienie z VAT) należy rozstrzygnąć najpierw, czy przedmiotem aportu będzie dostawa terenu przeznaczonego pod zabudowę, czy też nie. Kluczowe zatem znaczenie dla rozstrzygnięcia tej kwestii ma brzmienie przepisu art. 2 pkt 33 ustawy o VAT.

Zgodnie z tym przepisem, przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Jak zostało to opisane w zdarzeniu przyszłym przedmiotowego wniosku, obie Nieruchomości zostały objęte miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Zgodnie z tym planem są przeznaczone pod zabudowę. W konsekwencji, ich dostawa będzie podlegała opodatkowaniu VAT w stawce podstawowej, gdyż obie Nieruchomości spełnią warunki do uznania ich za tereny budowlane.

W opinii Gminy, w związku z uznaniem Nieruchomości za tereny budowalne nie znajdzie zastosowania żaden przepis ustawy o VAT dotyczący zwolnień z VAT, w szczególności taką podstawą nie będzie art. 43 ust. 1 pkt 9 czy też art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT.

Zgodnie bowiem z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku VAT jedynie dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane. W przedmiotowym zdarzeniu przyszłym mamy wprawdzie do czynienia z terenami niezabudowanymi, lecz - jak już zostało to wcześniej podkreślone - ze względu na uchwalony miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego oraz uznaniem w nim, że Nieruchomości są przeznaczone pod zabudowę, będą one uznane za tereny budowlane (vide definicja legalna z art. 2 pkt 33 ustawy o VAT).

W opinii Gminy, w przypadku aportu przedmiotowych Nieruchomości nie znajdzie również zastosowania zwolnienie określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT. Zgodnie z tym przepisem, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego

Warunkiem zastosowania ww. zwolnienia jest więc konieczność wykorzystywania towarów, w tym również nieruchomości niezabudowanych, będących przedmiotem dostawy wyłącznie do działalności zwolnionej od podatku od towarów i usług oraz brak prawa do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy ich nabyciu, imporcie lub wytworzeniu.

Odnosząc powyższe do transakcji aportu opisanych w niniejszym wniosku Nieruchomości należy wskazać, iż - według Gminy - nie podlegają one zwolnieniu na mocy art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, gdyż Gmina nie wykorzystywała przedmiotowych działek gruntu na cele działalności zwolnionej z VAT.

Podsumowując, w odniesieniu do transakcji wniesienia aportem Nieruchomości do Spółki nie zostaną spełnione przesłanki zastosowania zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 oraz art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT. W konsekwencji, Nieruchomości będące terenem budowlanym, zgodnie z definicją z art. 2 pkt 33 ustawy o VAT, będą podlegały obowiązkowo opodatkowaniu VAT w stawce podstawowej - 23%. 

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.