UZASADNIENIE

W dniu 22 maja 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu realizowanej inwestycji „Zagospodarowanie terenu parku (…)”.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina (dalej jako Gmina/Wnioskodawca) jest zarejestrowana jako podatnik VAT czynny. Gmina w dniu 23 sierpnia 2017 r. złożyła do Lokalnej Grupy Działania wniosek o przyznanie pomocy na operację w ramach poddziałania 19.2 „Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność”, z wyłączeniem projektów grantowych oraz operacji w zakresie podejmowania działalności gospodarczej objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020.

Operacja wpisuje się w cele Lokalnej Strategii Rozwoju – w cele ogólne. Ponadto, projekt dotyczy następujących celów szczegółowych. Projekt obejmuje swym zakresem przedsięwzięcia LSR: „Rozbudowa, remont infrastruktury turystycznej i rekreacyjnej, w tym rozbudowa i stworzenie ścieżek pieszych, biegowych, rowerowych, sportowych, edukacyjnych przyrodniczych, konnych, dróg lokalnych, budowa parkingów leśnych i punktów widokowych” oraz „Tworzenie i rozwój infrastruktury rekreacyjnej oraz budowa małej architektury (boiska, siłownie, skateparki, place zabaw, parki) wraz z dostosowaniem ich do potrzeb osób niepełnosprawnych”.

Tytuł operacji: „Zagospodarowanie terenu parku (…)”. Przedmiotowa operacja będzie obejmowała zagospodarowanie terenu parku (…), usytuowanego na działkach oraz części działki (droga) w X. Teren parku, w ramach którego realizowany będzie niniejszy projekt ma powierzchnię 2,766 ha. Położony jest na obrzeżach X i stanowi zamknięty zespół zieleni, tj. park krajobrazowy, w przeszłości związany z budynkiem, w którym obecnie mieści się Szkoła Podstawowa w X. Zakres projektu obejmuje: budowę siłowni terenowej zwiększając funkcjonalność parku w zakresie sportowo-rekreacyjnym, budowę ścieżki zdrowia składającą się z 4 stacji oraz budowę oświetlenia terenu (montaż 8 lamp wraz z oprzyrządowaniem) wzdłuż istniejących i odtwarzanych ścieżek spacerowych. Tym samym zakres operacji stanowi wzrost atrakcyjności turystycznej obszaru poprzez przywrócenie parkowi w X jego funkcji rekreacyjno-turystycznych z poszerzeniem o funkcje spacerowe, ogólnodostępnej i niekomercyjnej infrastruktury turystycznej, rekreacyjnej i kulturalnej.

W dniu 13 marca 2018 r. została podpisana umowa o przyznanie pomocy pomiędzy Gminą, a Województwem. Całkowite koszty kwalifikowalne operacji wynoszą 84.132,00 zł. Poziom dofinasowania przyznania pomocy to 63,63%, tj. 53.533,00 zł, w tym środki EFRROW w wysokości 34.063,05 zł, środki krajowe wypłacane przez ARiMR w wysokości 19.469,95 zł oraz wkład własny Gminy jako koszty kwalifikowalne projektu w kwocie 30.989,00 zł.

W związku z faktem, iż Gmina jako Beneficjent złożyła do wniosku o przyznanie pomocy „Oświadczenie o kwalifikowalności VAT” i wykazała VAT w kosztach kwalifikowanych projektu i tym samym otrzyma do nich dofinasowanie występując jako czynny podatnik VAT, ma obowiązek przedstawienia interpretacji przepisów prawa podatkowego (Interpretacja Indywidualna) wydanej przez organ upoważniony.

Gmina realizując ww. projekt pn.: „Zagospodarowanie terenu parku (…)” będzie realizowała zadania własne nałożone na jednostkę samorządu terytorialnego przepisami ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, określone w art. 7 ust. 1 pkt 10 oraz pkt 12, tj. zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty w zakresie kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych oraz zieleni gminnej i zadrzewień.

Wyniki opisanego wyżej projektu nie zostaną przeznaczone na działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z dnia 24 czerwca 2017 r., poz. 1221 z późn. zm.; w skrócie: ustawy o VAT). Wytworzony majątek, sfinansowany środkami pochodzącymi z EFRROW oraz ARiMR oraz własnych, nie zostanie przeznaczony na cele zarobkowe. Gmina nie będzie prowadziła za pomocą wytworzonych składników majątkowych sfinansowanych z ww. środków dla celów prowadzenia sprzedaży towarów ani usług opodatkowanych podatkiem VAT. Dostęp do parku (…) w X będzie otwarty, nieodpłatny.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w odniesieniu do planowanej inwestycji pn.: „Zagospodarowanie terenu parku (…)”, Gmina będzie miała prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego wynikającego z faktur VAT dokumentujących wydatki na realizację przedmiotowej inwestycji w trakcie jej trwania, jak i po jej zakończeniu?

Zdaniem Wnioskodawcy, Gmina nie będzie miała prawa do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego wynikającego z faktur VAT dokumentujących wydatki na realizację przedmiotowej inwestycji w trakcie jej trwania, jak i po jej zakończeniu, bowiem Gmina w oparciu o art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, dokonując realizacji ww. inwestycji nie działa jako podatnik VAT, a tym samym nie będą zachodziły przesłanki określone w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT.

W świetle postanowień art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza — stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy o VAT — obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jednakże zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Ponadto, zgodnie z treścią art. 86 ust. 1 ustawy o VAT: „W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z powyższego wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione następujące warunki:

• wydatki obejmujące towary i usługi ponoszone są przez podatnika VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT;
• wydatki obejmujące towary i usługi wykorzystywane są przez ww. podatnika VAT do wykonywania czynności opodatkowanych VAT.
  
  

W omawianej sprawie wskazane warunki nie zostaną spełnione, bowiem:

• Gmina w zakresie wydatków związanych z realizacją opisanego w zdarzeniu przyszłym projektu ponosi nie jako podatnik VAT, a jako organ władzy publicznej, o którym mowa w art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, zobowiązany do realizacji powierzonych mu zadań, określonych przepisami ustawy o samorządzie gminnym;
• wytworzony w ramach projektu majątek nie będzie przeznaczony na cele zarobkowe (wstęp wolny, otwarty, nieodpłatny, brak umowy cywilno-prawnej na realizację czynności generującej odpłatne świadczenie lub dostawę towarów), a zatem do działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, podlegającej opodatkowaniu VAT;
  
  

Zatem, w ocenie Wnioskodawcy, nie wystąpią przesłanki uprawniające do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego wynikających z faktur VAT dokumentujących wydatki na realizację opisanej w zdarzeniu przyszłym inwestycji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.) – zwanej dalej ustawą – w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Natomiast na podstawie art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby dany podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go dla tej czynności za podatnika podatku od towarów i usług, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy – podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – według art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Natomiast stosownie do treści art. 15 ust. 6 ustawy – nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Jak wynika z powyżej przedstawionego stanu prawnego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter podmiotowo-przedmiotowy.

W świetle wskazanych unormowań jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwojakim charakterze:

• podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz
• podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.
  
  

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2017 r., poz. 1875, z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 powyższej ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty (art. 7 ust. 1 cyt. ustawy). Zadania własne obejmują m.in. sprawy: kultury, w tym bibliotek gminnych i innych instytucji kultury oraz ochrony zabytków i opieki nad zabytkami, a także zieleni gminnej i zadrzewień (art. 7 ust. 1 pkt 9 i pkt 12 ww. ustawy)

Z opisu sprawy wynika, że Gmina jest zarejestrowana jako podatnik VAT czynny. Gmina w dniu 23 sierpnia 2017 r. złożyła do Lokalnej Grupy Działania wniosek o przyznanie pomocy na operację w ramach poddziałania 19.2, z wyłączeniem projektów grantowych oraz operacji w zakresie podejmowania działalności gospodarczej objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata2014-2020.

Operacja wpisuje się w cele Lokalnej Strategii. Projekt obejmuje swym zakresem przedsięwzięcia LSR: „Rozbudowa, remont infrastruktury turystycznej i rekreacyjnej, w tym rozbudowa i stworzenie ścieżek pieszych, biegowych, rowerowych, sportowych, edukacyjnych przyrodniczych, konnych, dróg lokalnych, budowa parkingów leśnych i punktów widokowych” oraz „Tworzenie i rozwój infrastruktury rekreacyjnej oraz budowa małej architektury (boiska, siłownie, skateparki, place zabaw, parki) wraz z dostosowaniem ich do potrzeb osób niepełnosprawnych”.

Tytuł operacji: „Zagospodarowanie terenu parku (…)”. Przedmiotowa operacja będzie obejmowała zagospodarowanie terenu parku, usytuowanego na działkach oraz części działki (droga). Zakres projektu obejmuje: budowę siłowni terenowej zwiększając funkcjonalność parku w zakresie sportowo-rekreacyjnym, budowę ścieżki zdrowia składającą się z 4 stacji oraz budowę oświetlenia terenu (montaż 8 lamp wraz z oprzyrządowaniem) wzdłuż istniejących i odtwarzanych ścieżek spacerowych. Tym samym zakres operacji stanowi wzrost atrakcyjności turystycznej obszaru poprzez przywrócenie parkowi jego funkcji rekreacyjno-turystycznych z poszerzeniem o funkcje spacerowe, ogólnodostępnej i niekomercyjnej infrastruktury turystycznej, rekreacyjnej i kulturalnej.

W dniu 13 marca 2018 r. została podpisana umowa o przyznanie pomocy pomiędzy Gminą, a Województwem. Całkowite koszty kwalifikowalne operacji wynoszą 84.132,00 zł. Poziom dofinasowania przyznania pomocy to 63,63%, tj. 53.533,00 zł, w tym środki EFRROW w wysokości 34.063,05 zł, środki krajowe wypłacane przez ARiMR w wysokości 19.469,95 zł oraz wkład własny Gminy jako koszty kwalifikowalne projektu w kwocie 30.989,00 zł.

Gmina realizując ww. projekt będzie realizowała zadania własne nałożone na jednostkę samorządu terytorialnego przepisami ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, określone w art. 7 ust. 1 pkt 10 oraz pkt 12, tj. zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty w zakresie kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych oraz zieleni gminnej i zadrzewień. Wyniki opisanego wyżej projektu nie zostaną przeznaczone na działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Wytworzony majątek, sfinansowany środkami pochodzącymi z EFRROW oraz ARiMR oraz własnych, nie zostanie przeznaczony na cele zarobkowe. Gmina nie będzie prowadziła za pomocą wytworzonych składników majątkowych sfinansowanych z ww. środków dla celów prowadzenia sprzedaży towarów ani usług opodatkowanych podatkiem VAT. Dostęp do parku będzie otwarty, nieodpłatny.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy w odniesieniu do planowanej inwestycji, Gmina będzie miała prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego wynikającego z faktur VAT dokumentujących wydatki na realizację projektu w trakcie jego trwania, jak i po zakończeniu.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT, jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny. W omawianej sprawie związek taki nie będzie występował, ponieważ jak wskazał Wnioskodawca: „Wytworzony majątek, sfinansowany środkami pochodzącymi z EFRROW oraz ARiMR oraz własnych, nie zostanie przeznaczony na cele zarobkowe. Gmina nie będzie prowadziła za pomocą wytworzonych składników majątkowych sfinansowanych z ww. środków dla celów prowadzenia sprzedaży towarów ani usług opodatkowanych podatkiem VAT”. Dostęp do parku będzie otwarty, nieodpłatny,

Ponadto wskazano również, że Gmina będzie realizowała opisany projekt w ramach zadań własnych nałożonych na nią ustawą o samorządzie gminnym. Tym samym, w analizowanym przypadku Gmina nie będzie ponosiła wydatków w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a więc nabywając towary i usługi nie będzie działała w charakterze podatnika podatku VAT. Zatem, w omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia nie będą spełnione.

Podsumowując, w okolicznościach niniejszej sprawy, w odniesieniu do planowanej inwestycji pn.: „Zagospodarowanie terenu parku (…)”, Gmina nie będzie miała prawa do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku naliczonego, wynikającego z faktur dokumentujących wydatki na realizację przedmiotowej inwestycji. Powyższe wynika z faktu, że w analizowanym przypadku nie będą spełnione – wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy – przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego, tj. Zainteresowany nie będzie działać jako podatnik VAT i wydatki związane z realizacją zadania nie będą służyć do wykonywania czynności opodatkowanych VAT.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy oceniono jako prawidłowe.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty opis sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź straci swą aktualność.

W tym miejscu należy nadmienić, że kryterium kwalifikowalności wydatków w ramach rozliczeń dotyczących wykorzystywanych środków pomocowych Unii Europejskiej (w tym kwalifikowalności podatku od towarów i usług), nie jest zagadnieniem regulowanym przez przepisy prawa podatkowego. Określenie kryteriów kwalifikowalności wydatków objętych dofinansowaniem w ramach programu operacyjnego, zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju (Dz. U. z 2017 r., poz. 1376, z późn. zm.), należy do zadań instytucji zarządzającej, która na podstawie art. 25 ust. 1 ww. ustawy, odpowiada za prawidłową realizację programu operacyjnego.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.