Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-1.4010.146.2018.1.MG
z 4 czerwca 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 800 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 11 kwietnia 2018 r. (data wpływu 19 kwietnia 2018 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na stypendia dla zatrudnionych pracowników młodocianych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 kwietnia 2018 r. do tut. Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na stypendia dla zatrudnionych pracowników młodocianych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca, Sp. z o.o. (zwana dalej: „Spółką” lub „Wnioskodawcą”) jest osobą prawną posiadającą siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Wnioskodawca podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób prawnych. Wnioskodawca działa w branży produkcji sprzętu elektronicznego.

Spółka planuje zatrudnić pracowników młodocianych (uczniów) niemających kwalifikacji zawodowych w celu przygotowania zawodowego. Przygotowanie zawodowe młodocianych będzie odbywać się w formie nauki zawodu, które ma przygotować młodocianego do pracy w zawodzie monter elektronik czy mechatronik lub in. Pracownicy młodociani będą zatrudniani w Spółce na podstawie umowy o pracę i będą otrzymywać z tego tytułu wynagrodzenie zgodne z § 19 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 maja 1996 r. w sprawie przygotowania zawodowego młodocianych i ich wynagradzania (Dz.U. z 2014 r., poz. 232 ze zm.).

Dodatkowo, w ramach nagradzania zatrudnionych przez Spółkę pracowników młodocianych, Spółka planuje ufundować stypendium dla najlepszych pracowników młodocianych, osiągających dobre wyniki w nauce i na praktyce. Zgodnie z założeniami Spółki, pracownik młodociany kończący 1 semestr ze średnią ocen w szkole od 4,0 i ocenie z praktyk od 4,00 do 4,99, w kolejnym semestrze otrzymałby stypendium w kwocie X (PLN) lub przy średniej ocen w szkole od 4,71 i ocenie z praktyk minimum 5,00, w kolejnym semestrze pracownik otrzymałby stypendium w kwocie Y (PLN).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy wydatki na stypendia dla zatrudnionych w Spółce pracowników młodocianych, osiągających dobre wyniki w nauce i na praktyce w ramach nauki zawodu monter elektronik, mechatronik lub inny, Spółka będzie mogła zaliczyć w ciężar kosztów uzyskania przychodu?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 2343 z późn. zm., dalej jako ustawa o CIT) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie o CIT są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo - skutkowym z osiąganymi przychodami.

Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów. Zatem do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały one prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów.

Aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, niezbędne jest, zatem aby wydatek ten spełniał łącznie następujące przesłanki:

• powinien być poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku powinien zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika,
• powinien być definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie może być podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
• powinien pozostawać w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• powinien być poniesiony w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
• powinien być właściwie udokumentowany,
• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
  
  

Dla oceny ponoszonych wydatków pod kątem kwalifikacji podatkowej istotne jest więc określenie ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów bądź zachowania/zabezpieczenia ich źródeł. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu.

Kosztami będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu osiągnięcia przychodów, nawet wówczas, gdy z obiektywnych powodów przychód nie zostanie osiągnięty.

Należy zauważyć, że kosztami podatkowymi są m.in. tzw. koszty pracownicze. Koszty te obejmują przede wszystkim: świadczenia wypłacane na rzecz pracowników wraz z narzutami, wszelkiego rodzaju nagrody, premie i diety, ale również i inne wydatki ponoszone na rzecz pracowników, które w sposób bezpośredni wpływają na warunki pracy, a pośredni na zwiększenie motywacji pracowników do pracy. „Koszty pracownicze” są wydatkami ponoszonymi na rzecz pracowników i co do zasady stanowią dla pracodawcy koszty uzyskania przychodów, jeśli tylko spełniają ogólne przesłanki określone w art. 15 ust. 1 ustawy o CIT i nie znajdują się w katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

Odnosząc się wprost do opisanego zdarzenia przyszłego należy wskazać, że stypendia dla pracowników młodocianych w sposób pozytywny i szeroko pojęty wpływają na działalność gospodarczą Wnioskodawcy - począwszy od poprawy wyników finansowych (osiągania przychodów oraz zabezpieczenia źródła przychodów), realizacji celów biznesowych, aż po wizerunek firmy jako lokalnego pracodawcy.

Wydatki ponoszone na stypendia dla pracowników młodocianych bez wątpienia powstają w związku z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą i zostają w sposób racjonalny poniesione w celu osiągnięcia przez nią przychodów. Jest to uzasadnione tym, że uczniowie zatrudnieni w Spółce wykonują określony przez nią rodzaj pracy, a więc przyczyniają się do osiągania przez nią przychodów. Im lepiej wykonują swoją pracę, tym generują wyższe przychody dla Spółki, dlatego wprowadzenie stypendiów dla pracowników młodocianych osiągających dobre wyniki w nauce jest dla Spółki korzystne i ma związek z osiąganymi przez nią przychodami.

Wnioskodawca pragnie wskazać, że stypendia wypłacane pracownikom młodocianym (które otrzymują dodatkowo prócz wynagrodzenia) mają przede wszystkim na celu ich motywowanie i zachęcanie do efektywnej nauki wybranego przez nich zawodu montera elektronika, mechatronika lub innych. Korzyści płynące z otrzymywanych przez pracowników stypendiów powodują powiązanie interesów pracowników z interesami Spółki. Takie powiązanie skutkuje zwiększeniem chęci uczniów do nauki zawodu, polepszeniem efektywności wykonywanej przez nich pracy, a to z kolei niesie ze sobą skuteczniejszą realizację celów biznesowych Wnioskodawcy przekładając się na poziom jego przychodów.

Z drugiej strony ponoszone przez Spółkę wydatki na stypendia dla najlepszych pracowników młodocianych są wyrazem starań Spółki jako pracodawcy o zatrudnianych pracowników młodocianych i powodują budowanie dobrej relacji uczniów ze Spółką jako ich przyszłym pracodawcą (po zakończeniu szkoły). Długoterminowy charakter przyznawanych przez Spółkę stypendiów (przez cały okres odbywania praktyk w razie osiągnięcia określonych wyników w nauce i na praktyce) skutkuje pozytywnym przywiązaniem pracowników do Spółki. Dla Wnioskodawcy jest także czynnikiem zwiększającym szansę na chęć podjęcia dalszej współpracy pracowników młodocianych ze Spółką, którzy po przeszkoleniu przez Spółkę są atrakcyjnymi kandydatami na pracowników Spółki. Pozyskanie przez firmę wysoko kwalifikowanego pracownika w inny sposób, ze względu na sytuację na rynku pracy, może być droższe i trudniejsze.

Takiego rodzaju poczynania Spółki skutkują również wzrostem atrakcyjności Spółki jako lokalnego pracodawcy na rynku pracy, co pośrednio wpływa na zabezpieczenie osiągania przez Spółkę przychodów w przyszłości - zwiększenie atrakcyjności Spółki jako pracodawcy skutkuje łatwiejszym pozyskiwaniem wysoko wykwalifikowanej kadry pracowniczej.

Mając powyższe na uwadze, Wnioskodawca uważa, że wydatki ponoszone przez Spółkę na wypłatę stypendiów dla pracowników młodocianych osiągających dobre wyniki w nauce i na praktyce mają racjonalny związek z osiąganymi przez Spółką przychodami z prowadzonej działalności gospodarczej (praca Pracowników młodocianych przynosząca Spółce korzyści materialne) oraz mają na celu zabezpieczenie przychodów Spółki w przyszłości (chęć podjęcia współpracy ze Spółką przez przeszkolonych przez Spółkę Pracowników młodocianych lub zwiększenie atrakcyjności Spółki na rynku pracy, a co za tym idzie łatwiejsze pozyskanie wysoko wykwalifikowanej kadry pracowniczej).

Zdaniem Wnioskodawcy, z uwagi na to, iż wydatki ponoszone na stypendia dla zatrudnianych przez nią pracowników młodocianych nie zostały umieszczone w katalogu kosztów nieuznawanych za podatkowe (art. 16 ust. 1 ustawy o CIT), a ponadto mają związek przyczynowo - skutkowy z osiąganym przez Spółkę przychodem, wydatki te będą mogły być zaliczone przez Spółkę do kosztów uzyskania przychodów.

Argumenty zaprezentowane przez Wnioskodawcę znajdują poparcie w licznych interpretacjach podatkowych, w których organy podatkowe uznają za prawidłowe zaliczanie do kosztów uzyskania przychodów premii dla pracowników, wydatków na programy motywacyjne dla pracowników oraz stypendiów dla przyszłych pracowników. Przykładem może tu być:

• Interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Podatkowej w Katowicach (winno być: Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach) z dnia 5 stycznia 2017 r., Znak: 2461-IBPB-1-2.4510.1043.2016.2.AP, w której organ uznał, że wydatki poniesione na stypendia dla przyszłych pracowników mogą zostać zaliczone do kosztów podatkowych: „(...) wydatki poniesione przez Spółkę na stypendia dla studentów niebędących pracownikami Spółki, będą stanowić koszt uzyskania przychodów, gdyż są one poniesione w celu zachowania i zabezpieczenia źródła przychodów. Ww. program stypendialny umożliwi bowiem Spółce zapewnienie wykwalifikowanej kadry specjalistów (w branży jaką jest informatyka), co niewątpliwie przyczyni się do uzyskania przez Spółkę przychodów”.
  
• Interpretacja indywidualna Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 1 lutego 2018 r.,
  Znak: 0111-KDIB2-3.4010.97.2017.1.AZE, w której organ uznał, że koszty ponoszone przez pracodawcę na uczestnictwo pracowników w grupowym programie motywacyjnym mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów: „Istotną przesłanką uzasadniającą zaliczenie wydatków związanych z Programem EPP w koszty uzyskania przychodu jest fakt, iż Program EPP poprzez płynące z niego korzyści dla Uczestników stwarza powiązanie interesów pracowników z interesami Wnioskodawcy. Takie powiązanie skutkuje polepszeniem efektywności wykonywanej pracy, a to z kolei niesie ze sobą skuteczniejszą realizację celów biznesowych Wnioskodawcy przekładając się na poziom jego przychodów. Długoterminowy charakter Programu EPP skutkuje pozytywnym przywiązaniem pracowników do swojego pracodawcy, stwarza poczucie bezpieczeństwa i stabilności zatrudnienia dla obu stron. Dla Wnioskodawcy jest także czynnikiem zmniejszającym ryzyko utraty pracowników o wysokich kompetencjach i bogatym doświadczeniu, a taka utrata mogłaby spowodować spadek części przychodów Wnioskodawcy lub konieczność poniesienia dodatkowych kosztów na rekrutację nowych pracowników”.
  
• Interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w Warszawie (winno być: Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie) z dnia 4 stycznia 2017 r., Znak: 1462-IPPB6.4510.558.2016.2.AZ, w której organ uznał, że premie pieniężne dla pracowników mogą zostać uznane za koszty podatkowe: „(...) premie pieniężne wypłacane jako dodatkowa motywacja pracowników do budowania sukcesu Spółki na podstawie Załącznika do Regulaminu Wynagradzania Pracowników w związku z realizacją celów biznesowych, jak i celów indywidualnych w danym roku kalendarzowym po spełnieniu przesłanek wynikających z art. 15 ust. 1 ustawy o p.d.o.p. mogą zostać uznane za koszty pracownicze, poniesione w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą i pozostające w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami”.
  
• Interpretacja indywidualna Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 10 października 2017 r., Znak: 0111-KDIB2-3.4010.48.2017.2.KB, w której organ uznał, że koszty ponoszone przez Wnioskodawcę na stypendia dla uczestników niebędących pracownikami mają związek przyczynowo-skutkowy z osiąganiem przez Spółkę przychodów, dlatego stanowią dla niej koszty podatkowe: „(...) wydatki poniesione przez Spółkę na stypendia dla uczestników Program Akceleracji niebędących pracownikami Spółki, będą stanowić koszt uzyskania przychodów, gdyż są one poniesione w celu zachowania i zabezpieczenia źródła przychodów. Ww. program stypendialny umożliwi bowiem Spółce pozyskanie najzdolniejszych twórców gier wideo, osób prezentujących interesujące pomysły gier (w skali Polski i świata), co daje możliwość zbudowania przewagi konkurencyjnej w stosunku do innych podmiotów zajmujących się produkcją gier wideo i osiągania z tego tytułu przychodów, a z drugiej strony z uwagi na wyjątkowy w skali Polski model współpracy z twórcami gier w formie Programu Akceleracji, Spółka pośrednio wspiera rozwój całego sektora gier wideo w Polsce, powodując wzrost jego konkurencyjności w stosunku do zagranicznych sektorów gier wideo, co przyczyni się do uzyskania przez Spółkę przychodów, wynikających z komercjalizacji koncepcji gier wideo tj. wydawanie gier wideo lub inwestycja w przedsiębiorstwo produkujące grę wideo.
  
  

Podsumowując, wydatki ponoszone na sfinansowanie dodatkowych świadczeń (tj. stypendiów) dla uczniów - młodocianych pracowników będą stanowić koszty uzyskania przychodów Spółki, ponieważ będą mieć na celu wsparcie uczniów szkół zawodowych w przyuczaniu do wybranego przez nich zawodu montera elektronika i mechatronika. Dodatkowo, celem Spółki jest budowanie dobrej relacji uczniów ze Spółką jako ich pracodawcą, a także potencjalnie ich przyszłym pracodawcą po zakończeniu przyuczania do zawodu lub generalnie pracodawcą lokalnego rynku pracy. Spółka ma nadzieję, że działania te przyczynią się m.in. do wzrostu umiejętności pracowników młodocianych i wpłyną na chęć podjęcia dalszej współpracy ze Spółką po zakończeniu szkoły, a także generalnie zwiększą atrakcyjność Spółki jako pracodawcy lokalnego rynku pracy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zasady kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów określają przepisy art. 15 oraz 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 2343 z późn. zm., dalej: „ustawa” lub „ustawa o pdop”). Zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami.

Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów. Zatem do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów.

Podkreślić również należy, że wśród kosztów uznawanych za koszty uzyskania przychodów są także tzw. „koszty pracownicze” obejmujące m.in. świadczenia wypłacane na rzecz pracowników wraz z narzutami, wszelkiego rodzaju nagrody, premie i diety, ale również i inne wydatki ponoszone na rzecz pracowników, które w sposób pośredni wpływają na zwiększenie ich motywacji do pracy, poprawę jakości wykonywanej pracy oraz zdrowie i samopoczucie.

Podatnik kwalifikując poniesione wydatki do kosztów uzyskania przychodów powinien zatem kierować się podstawową zasadą zaistnienia związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesionym kosztem, a możliwością osiągnięcia z tego tytułu przychodu, albowiem to na nim spoczywa ciężar udowodnienia, że jego poniesienie ma (lub może mieć) wpływ na wysokość osiąganych przychodów (lub na zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów).

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
• został właściwie udokumentowany,
• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
  
  

Katalog wydatków wyłączonych z kategorii kosztów podatkowych mocą art. 16 ust. 1 ustawy, o którym mowa powyżej, ma charakter zamknięty.

Z treści złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca planuje zatrudnić pracowników młodocianych (uczniów) niemających kwalifikacji zawodowych w celu przygotowania zawodowego. Przygotowanie zawodowe młodocianych będzie odbywać się w formie nauki zawodu, które ma przygotować młodocianego do pracy w zawodzie monter elektronik czy mechatronik lub in. Pracownicy młodociani będą zatrudniani w Spółce na podstawie umowy o pracę i będą otrzymywać z tego tytułu wynagrodzenie zgodne z § 19 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 maja 1996 r. w sprawie przygotowania zawodowego młodocianych i ich wynagradzania. Dodatkowo, w ramach nagradzania zatrudnionych przez Spółkę pracowników młodocianych, Spółka planuje ufundować stypendium dla najlepszych pracowników młodocianych, osiągających dobre wyniki w nauce i na praktyce. Stypendia dla pracowników młodocianych w sposób pozytywny i szeroko pojęty wpływają na działalność gospodarczą Wnioskodawcy - począwszy od poprawy wyników finansowych (osiągania przychodów oraz zabezpieczenia źródła przychodów), realizacji celów biznesowych, aż po wizerunek firmy jako lokalnego pracodawcy. Wydatki ponoszone na stypendia dla pracowników młodocianych bez wątpienia powstają w związku z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą i zostają w sposób racjonalny poniesione w celu osiągnięcia przez nią przychodów. Jest to uzasadnione tym, że uczniowie zatrudnieni w Spółce wykonują określony przez nią rodzaj pracy, a więc przyczyniają się do osiągania przez nią przychodów. Im lepiej wykonują swoją pracę, tym generują wyższe przychody dla Spółki, dlatego wprowadzenie stypendiów dla pracowników młodocianych osiągających dobre wyniki w nauce jest dla Spółki korzystne i ma związek z osiąganymi przez nią przychodami. Stypendia wypłacane pracownikom młodocianym (które otrzymują dodatkowo prócz wynagrodzenia) mają przede wszystkim na celu ich motywowanie i zachęcanie do efektywnej nauki wybranego przez nich zawodu montera elektronika, mechatronika lub innych. Korzyści płynące z otrzymywanych przez pracowników stypendiów powodują powiązanie interesów pracowników z interesami Spółki. Takie powiązanie skutkuje zwiększeniem chęci uczniów do nauki zawodu, polepszeniem efektywności wykonywanej przez nich pracy, a to z kolei niesie ze sobą skuteczniejszą realizację celów biznesowych Wnioskodawcy przekładając się na poziom jego przychodów.

Wątpliwość Wnioskodawcy dotyczy możliwości zaliczenia ww. stypendiów do kosztów uzyskania przychodów.

Odnosząc powyższe uwarunkowania prawne do przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu sprawy stwierdzić należy, że wskazane we wniosku wydatki (stypendia) na rzecz pracowników młodocianych mogą, co do zasady, stanowić koszty uzyskania przychodów, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Jak bowiem argumentuje Wnioskodawca, stypendia wypłacane pracownikom młodocianym mają przede wszystkim na celu ich motywowanie i zachęcanie do efektywnej nauki wybranego przez nich zawodu montera elektronika, mechatronika lub innych. Stypendia w sposób pozytywny wpływają na działalność gospodarczą Wnioskodawcy, tj. wydatki te bez wątpienia powstają w związku z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą i zostają w sposób racjonalny poniesione w celu osiągnięcia przez nią przychodów. Jak słusznie uzasadnia powyższe argumenty Wnioskodawca, zatrudnieni uczniowie wykonując określony rodzaj pracy, przyczyniają się do osiągania przez Spółkę przychodów a im lepiej wykonują swoją pracę, tym generują wyższe przychody dla Wnioskodawcy. Wobec powyższego niewątpliwie wprowadzenie stypendiów dla pracowników młodocianych będzie dla Spółki korzystne, i będzie miało związek z osiąganymi przez nią przychodami.

Reasumując, wydatki Wnioskodawcy na stypendia dla zatrudnionych młodocianych pracowników mogą stanowić koszt uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 updop.

Biorąc pod uwagę powyższe stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Nadmienić jednakże należy, że zasadność zaliczenia wskazanych przez Wnioskodawcę wydatków, w szczególności związek pomiędzy ich poniesieniem a osiągnięciem przychodów lub zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodu, do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej, może zostać zweryfikowana w toku ewentualnego postępowania podatkowego, prowadzonego przez uprawniony organ podatkowy.

Jednocześnie tut. Organ zauważa, że interpretacje indywidualne, do których odwołuje się Wnioskodawca, zostały wydane w odniesieniu do innego opisu sprawy i w innym stanie prawnym niż ten obowiązujący w niniejszej sprawie. Ponadto powołane interpretacje nie stanowią źródła prawa i tut. organ nie jest nimi związany. Powyższe oznacza, że interpretacje przepisów prawa podatkowego należy traktować indywidualnie, zwłaszcza, gdy nie dotyczą identycznych stanów faktycznych.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2017 r., poz. 1369 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.