Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-3.4012.160.2018.3.JG
z 21 maja 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 27 marca 2018 r. (data wpływu 30 marca 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku rejestracji jako czynny podatnik podatku VAT – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 marca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do rejestracji jako czynny podatnik podatku VAT.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni jest obywatelką niemiecką na stałe zamieszkałą w Niemczech. Aktualnie nie posiada (i nie planuje posiadać), miejsca zamieszkania w Polsce. Wnioskodawczyni dla celów podatku dochodowego jest nierezydentem o którym mowa w art. 3 ust. 2a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 200 z późn. zm ).

Wnioskodawczyni planuje nabyć we własnym imieniu (do majątku prywatnego), grunt budowlany położony na terytorium Polski. Na zakupionym gruncie zamierza następnie wybudować obiekt budowlany - halę przemysłową. Obiekt będzie obiektem typowo użytkowym (nie mieszkalnym).

Sam proces budowy będzie prawdopodobnie zlecony innemu podmiotowi (wybranej przez Wnioskodawczynię firmie budowlanej). Głównym celem działania Wnioskodawczyni, jest chęć bezpiecznego ulokowania posiadanego kapitału (zasobów pieniężnych). Wnioskodawczyni uważa ten sposób lokowania posiadanego kapitału (zainwestowanie w nieruchomość) za bezpieczniejszy, pod względem ochrony kapitału, niż posiadanie zasobów pieniężnych. Nieruchomości są bowiem w ocenie Wnioskodawczyni mniej podatne na zjawiska inflacyjne, niż zasoby pieniężne. Jest to szczególne istotne z uwagi na to, że nieruchomość ta ma być dla Wnioskodawczyni bezpiecznym aktywem na czas przejścia w przyszłości na emeryturę

Po wybudowaniu hali, Wnioskodawczyni zamierza wynająć cały obiekt wraz z działką, na której będzie się on znajdował, jednemu podmiotowi prowadzącemu na terytorium Polski działalność gospodarczą (spółce z o. o. zarejestrowanej w Polsce), w której mąż Wnioskodawczyni (obywatel niemiecki nie posiadający miejsca zamieszkania w Polsce) pełni funkcję Prezesa Zarządu.

Głównym i jedynym udziałowcem ww. spółki z o.o. działającej w Polsce jest spółka niemieckiego prawa handlowego, w której Wnioskodawczyni posiada 100 % udziałów oraz jest członkiem zarządu uprawnionym do reprezentowania spółki (Dyrektorem Zarządzającym).

Wnioskodawczyni zamierza wynająć przedmiotowy obiekt na podstawie umowy długoterminowej (najlepiej jednej umowy na czas nieokreślony). Według planów Wnioskodawczyni przyszły najemca na podstawie umowy najmu, będzie miał prawo do prowadzenia na terenie wynajmowanej nieruchomości, własnej działalności gospodarczej (głównie działalności produkcyjnej). Wnioskodawczyni nie zamierza rejestrować z tytułu przedmiotowego najmu działalności gospodarczej, traktując ten najem jako najem prywatny, nie stanowiący pozarolniczej działalności gospodarczej w myśl ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z przedmiotowym najmem Wnioskodawczyni nie zamierza świadczyć wobec najemcy dodatkowych usług typu: sprzątanie obiektu, ochrona mienia. Wnioskodawczyni nie zamierza również podejmować żadnych aktywnych działań w celu pozyskania najemcy np. działań marketingowych, reklamowych, zamieszczania ogłoszeń. W ramach realizacji najmu prywatnego, Wnioskodawczyni nie zamierza zatrudniać innych osób, nie zamierza korzystać z obsługi zarządczej ani pośrednictwa agencji obrotu nieruchomościami. Nie zamierza również posiadać żadnego wyodrębnionego biura dla prowadzenia tego najmu.

Zgodnie z planami Wnioskodawczyni koszty mediów dostarczanych do nieruchomości mają być, po zawarciu umowy najmu, fakturowane przez dostawców bezpośrednio na najemcę. Ponadto umowa najmu ma zobowiązywać najemcę do dokonywania bieżących napraw oraz konserwacji nieruchomości.

Przychody z prywatnego najmu nieruchomości pozwolą Wnioskodawczyni na pokrycie przyszłych kosztów utrzymania nieruchomości (np. remontów, które nie będą obowiązkiem najemcy) oraz być może przyniosą Wnioskodawczyni dodatkowe środki pieniężne (dochód), jeśli faktyczne koszty utrzymania okażą się w ogólnym rozrachunku niższe niż uzyskiwane przychody. Przychody z najmu prywatnego hali przemysłowej nie będą stanowiły dla Wnioskodawczyni jedynego źródła przychodów, gdyż zamierza ona uzyskiwać przychody również z innych źródeł, niezwiązanych z przedmiotowym najmem np. z tytułu prowadzenia indywidualnej działalności gospodarczej na terytorium Niemiec, posiadania udziałów w spółce niemieckiego prawa handlowego działającej na terytorium Niemiec.

W związku z planowaną budową hali i jej przyszłym najmem, Wnioskodawczyni rozważa również dokonanie rejestracji do celów podatku VAT (jako podatnik VAT czynny). Wnioskodawczyni zamierza dokonać ewentualnej rejestracji do celów VAT, przed rozpoczęciem budowy hali. W przypadku dokonania stosownej rejestracji, Wnioskodawczyni zamierza dokonać odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków związanych z budową hali. Zakładając, że Wnioskodawczyni dokona przedmiotowego odliczenia, aby spełnić wymagane przepisami prawa warunki do tego odliczenia (m.in. związek wydatków z czynnościami opodatkowanymi), Wnioskodawczyni ma zamiar planowany najem hali opodatkować w przyszłości podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (pyt. nr 2 wniosku).

Czy mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe, Wnioskodawczyni kwalifikując planowane przychody z najmu do źródła wskazanego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czyli przychodów z najmu prywatnego, nie stanowiącego pozarolniczej działalności gospodarczej oraz stosując formę opodatkowania, jaką jest ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, w stawkach wskazanych w art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne ma prawo z tytułu przedmiotowego najmu do rejestracji (ewentualnie ma obowiązek rejestracji) jako czynny podatnik VAT, pomimo że najem ten nie będzie stanowił działalności gospodarczej w myśl ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawczyni, ma ona z tytułu przedmiotowego najmu obowiązek dokonania rejestracji w charakterze czynnego podatnika VAT.

W myśl art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221 z późn. zm.) czynnościami podlegającymi opodatkowaniu, których realizacja na terytorium Polski powoduje obowiązek rejestracji jako podatnik VAT, są następujące czynności:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
   
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
   
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju
   
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ww. ustawy „przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa”.
   
   

„Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności” (art. 15 ust. 1 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ww. ustawy „działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych”.

Powyższa definicja działalności gospodarczej na gruncie podatku od towarów i usług w swym zakresie jest dużo szersza niż definicja działalności gospodarczej na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Powyższe powoduje, że opisany w zdarzeniu przyszłym najem, będący w ocenie Wnioskodawczyni świadczeniem usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, wypełnia definicję działalności gospodarczej na gruncie ww. ustawy, wobec czego podlega co do zasady opodatkowaniu podatkiem VAT. Zdaniem Wnioskodawczyni, jako osoba fizyczna, wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług, jest podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ww. ustawy.

Należy podkreślić, że kwalifikacja przedmiotowego najmu do najmu prywatnego niestanowiącego działalności gospodarczej na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie stanowi przeszkody do uznania Wnioskodawczyni za czynnego podatnika podatku od towarów i usług. Analogicznie posiadanie statusu czynnego podatnika VAT z tytułu świadczenia usług najmu, nie dyskwalifikuje możliwości rozliczania tego najmu jako najmu prywatnego na gruncie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Powyższe stanowisko potwierdzają liczne interpretacje organów podatkowych m. in. interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 21 kwietnia 2017 r., znak 0113-KDIPT2-1.4011.38.2017.1.KU. W interpretacji tej organ podatkowy zaakceptował stanowisko właścicielki kamienicy (według przedstawionego stanu faktycznego zarejestrowanej jako czynny podatnik VAT), posiadającej 15 lokali mieszkalnych, wynajmowanych zarówno osobom fizycznym, jak i podmiotom prowadzącym działalność gospodarczą, zgodnie z którym „...aktywność rynkowa polegająca na wynajmie opisanych we wniosku lokali mieszkalnych nie stanowi pozarolniczej działalności gospodarczej, ale tzw. najem prywatny w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W związku z powyższym, przychody (dochody) z wynajmu nieruchomości, o których mowa we wniosku, nie podlegają opodatkowaniu na zasadach właściwych dla źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 2032, z późn. zm., dalej zwana: ustawa o PIT), tj. z pozarolniczej działalności gospodarczej”.

Podobnie stwierdził Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z dnia 20 kwietnia 2017 r., znak 2461-IBPB-2-2.4511.55.2017.1.MZA, w której uznał, że zainteresowana ma prawo do zakwalifikowania do najmu prywatnego najmu zakupionego lokalu użytkowego - aż do czasu rozpoczęcia prowadzenia przez zainteresowaną wraz z małżonkiem planowanej działalności gospodarczej w postaci świadczenia usług pralniczych. W przedstawionym zdarzeniu przyszłym zainteresowana wskazała m. in., że w związku z zamiarem dokonania zakupu (wraz z małżonkiem) przedmiotowego lokalu użytkowego dokonała rejestracji jako czynny podatnik VAT. Jak wynika z powyższego okoliczność rejestracji zainteresowanej do celów podatku VAT nie była dla Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej przeszkodą do uznania planowanego najmu za najem prywatny.

Podobnie uznał Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 24 kwietnia 2014 r., znak IPPB1/415-141/14-2/MT, w której stwierdził: „Podsumowując, przychód jaki Wnioskodawca będzie osiągał z najmu lokali może być zaliczony do odrębnego źródła przychodów określonego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i opodatkowany ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych według stawki 8,5%. Bez znaczenia dla kwalifikacji przychodu osiąganego z tytułu najmu i sposobu jego opodatkowania pozostaje fakt, że Wnioskodawca posiada status czynnego podatnika VAT”.

Zgodnie z art. 96 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług „podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3”. W myśl art. 97 ust. 1 ww. ustawy „podatnicy, o których mowa w art. 15, podlegający obowiązkowi zarejestrowania jako podatnicy VAT czynni, są obowiązani przed dniem dokonania pierwszej wewnątrzwspólnotowej dostawy lub pierwszego wewnątrzwspólnotowego nabycia zawiadomić naczelnika urzędu skarbowego w zgłoszeniu rejestracyjnym, o którym mowa w art. 96, o zamiarze rozpoczęcia wykonywania tych czynności”.

Na podstawie art. 113 ust. 1 ww. ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Zgodnie z art. 113 ust. 9 ww. ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

W myśl art. 113 ust. 13 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług powyżej wskazanych zwolnień, nie stosuje się do podatników nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.

Mając na uwadze powołane przepisy w ocenie Wnioskodawczyni, przed rozpoczęciem świadczenia najmu przedstawionego w zdarzeniu przyszłym, ma ona obowiązek dokonania rejestracji do celów podatku od towarów i usług, o której mowa w art. 96 ust. 1 ww. ustawy. Ustawa o podatku od towarów i usług, co do zasady przyznaje wprawdzie podmiotom uznawanym na gruncie przedmiotowej ustawy za podatników, fakultatywne prawo do korzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 (tzw. zwolnienie podmiotowe). Zwolnienie to nie przysługuje jednak m.in. podatnikom nieposiadającym siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.

Pojęcie siedziby działalności gospodarczej jest co prawda pojęciem właściwym dla osób prawnych, ma ono jednak zastosowanie również do osób fizycznych nie mających miejsca zamieszkania w Polsce. Przykładowo Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 12 lutego 2015 r., znak IPPP2/443-1224/14-2/MT wyjaśnił: „W przypadku osób fizycznych można mówić wyłącznie o miejscu zamieszkania, natomiast pojęcie siedziby związane jest wyłącznie z jednostkami, którym przysługuje osobowość prawna. Dlatego też w przypadku osoby fizycznej miejsce siedziby jest zrównane z miejscem zamieszkania. Należy stwierdzić, że adres zamieszkania dla podatnika będącego osobą fizyczną jest tym, czym adres siedziby dla podatnika będącego osobą prawną lub jednostką organizacyjną niemającej osobowości prawnej, czyli informacją identyfikującą go jako podatnika (...) Zgodnie z art. 113 ust. 13, zwolnień nie stosuje się do podatników nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju, co oznacza, że czynności wykonywane przez tych podatników zawsze podlegają opodatkowaniu VAT. Podatnik będący osobą fizyczną, który nie posiada miejsca zamieszkania na terytorium Polski, nie posiada tym samym siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju. Jak wynika z opisu sprawy Wnioskodawca wynajmuje lokale handlowo-usługowe w Polsce, natomiast miejsce zamieszkania posiada za granicą (w Niemczech). Zatem podatnik, który posiada swoje miejsce zamieszkania za granicą, a prowadzi czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce, będzie musiał od każdego obrotu odprowadzić podatek VAT”.

Ponieważ Wnioskodawczyni nie posiada i nie planuje posiadać miejsca zamieszkania na terytorium kraju (w Polsce), mając na uwadze powyższe należy uznać, że nie będzie tym samym posiadała w Polsce siedziby działalności gospodarczej. Zatem przed rozpoczęciem świadczenia najmu, opisanego w zdarzeniu przyszłym, Wnioskodawczyni (w jej ocenie) ma obowiązek dokonania rejestracji, o której mowa w art. 96 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Podsumowując, z przedstawionego w zdarzeniu przyszłym najmu nieruchomości - hali przemysłowej Wnioskodawczyni będzie obligatoryjnie podlegać rejestracji do celów VAT w Polsce z uwagi na okoliczność, że najem ten wypełnia definicję działalności gospodarczej na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług, a z uwagi na brak miejsca zamieszkania na terytorium kraju, Wnioskodawczyni nie może korzystać ze zwolnienia podmiotowego od ww. podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego (pytanie nr 2 wniosku) jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawczyni ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Tut. Organ informuje, że niniejsze rozstrzygnięcie dotyczy tylko przepisów prawa podatkowego dotyczących podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku rejestracji jako czynny podatnik podatku VAT (pytanie nr 2 wniosku). W zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych (pytanie nr 1 wniosku) zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
   
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy)”.

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.