Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL3-1.4011.181.2018.1.GM
z 21 maja 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 6 kwietnia 2018 r. (data wpływu 11 kwietnia 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie źródła przychodów oraz kosztów uzyskania przychodów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 kwietnia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie źródła przychodów oraz kosztów uzyskania przychodów.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe.

Wnioskodawczyni jest właścicielem zastrzeżonych zgodnie z regulacjami krajowymi i wspólnotowymi, wzorów przemysłowych (prawa z rejestracji wzoru przemysłowego). W myśl przepisów regulujących tematykę prawa z rejestracji wzorów przemysłowych, Wnioskodawczyni przysługują wyłączne prawa do korzystania z zarejestrowanego wzoru, pobierania z niego pożytków, a także prawo udzielania licencji na korzystanie z zarejestrowanych wzorów, których Wnioskodawczyni jest posiadaczem. Wnioskodawczyni jest wspólnikiem (udziałowcem) w nowo powstałej spółce z ograniczoną odpowiedzialnością. Wnioskodawczyni rozważa sprzedaż całości lub części posiadanych praw z rejestracji wzorów przemysłowych do przedmiotowej Spółki. Spółka wykorzystywać będzie posiadane prawa (wzory przemysłowe) wg własnego uznania, pobierać z tego pożytki (w tym finansowe). Ze względu na znaczną cenę, za która sprzedane zostaną przedmiotowe prawa, umowa sprzedaży przewidywać ma, iż zapłata nastąpi w kilkunastu lub kilkudziesięciu transzach rocznych (z jednoczesnym zastrzeżeniem, iż w ciągu danego roku, zapłata danej transzy dokonywana będzie w częściach miesięcznych lub kwartalnych). Przeniesienie prawa do rejestracji wzoru przemysłowego nastąpi z chwilą podpisania umowy. Przedmiotem umowy będzie sprzedaż praw posiadanych przez Wnioskodawczynię - ich przeniesienie na kupującego. Przedmiotem umowy NIE będzie udzielenie licencji - wraz z momentem sprzedaży, podmiotem uprawnionym do praw z rejestracji wzorów przemysłowych stanie się nabywca.

Wnioskodawczyni nie prowadzi działalności gospodarczej, nie jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. 1 Czy w opisanym stanie faktycznym, przychody osiągane z tytułu sprzedaży posiadanych przez Wnioskodawczynię wzorów przemysłowych (praw z rejestracji wzorów przemysłowych) zakwalifikować należy do źródła przychodów „przychody z praw majątkowych”?
2. 2 Czy w przypadku otrzymywania (zgodnie z umową) zapłaty w opisanych transzach Wnioskodawczyni będzie uprawniona do odrębnego naliczania 50-procentowych kosztów uzyskania przychodu do każdej otrzymywanej transzy z jednoczesnym stosowaniem limitu wysokości tych kosztów w ramach danego roku?
   
   

Zdaniem Wnioskodawczyni, sprzedaż posiadanych wzorów przemysłowych (praw z rejestracji wzorów przemysłowych) zakwalifikować należy do źródła przychodów o którym mowa w art. 18 updof – przychody z praw majątkowych.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci niezależnie od wartości przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór). W szczególności jak stanowi art. 1 ust. 2 omawianej ustawy, zaliczają się do nich utwory:

• wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne, oraz programy komputerowe),
• plastyczne,
• fotograficzne,
• lutnicze,
• WZORNICTNA PRZEMYSŁOWEGO
• architektoniczne, architektoniczno-urbanistyczne, urbanistyczne,
• muzyczne i słowno-muzyczne,
• sceniczne, sceniczno-muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne,
• audiowizualne (w tym filmowe).
  
  

Niewątpliwie zatem Wnioskodawczyni jest posiadaczem prawa autorskiego (w myśl przywołanej ustawy), w postaci zarejestrowanego zgodnie z regulacjami krajowym i międzynarodowymi, wzoru przemysłowego (prawa z rejestracji wzoru przemysłowego).

Zgodnie z art. 18 updof za przychód z praw majątkowych uważa się w szczególności przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw do topografii układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych w tym również z odpłatnego zbycia tych praw. Zważywszy na fakt, iż Wnioskodawczyni nie prowadzi działalności gospodarczej, nie osiąga przychodów związanych z tymi prawami w ramach prowadzonej działalności gospodarczej tym samym zgodnie z cytowanym przepisem, sprzedaż wzorów przemysłowych (praw z rejestracji wzorów przemysłowych) zakwalifikować należy do źródła przychody z praw majątkowych.

Ad 2

Przedmiotem transakcji będzie sprzedaż przez Wnioskodawczynię wzorów przemysłowych (praw z rejestracji wzorów przemysłowych). Jak wskazano w uzasadnieniu do pytania 1 wzory przemysłowe stanowią, zgodnie z ustawą z 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim prawach pokrewnych, przejaw działalności twórczej.

Zgodnie z art. 22 ust. 9 updof koszty uzyskania przychodów z tytułu zapłaty twórcy za przeniesienie prawa własności wynalazku, topografii układu scalonego, wzoru użytkowego wzoru przemysłowego znaku towarowego lub wzoru zdobniczego określa się w wysokości 50% uzyskanego przychodu. Zgodnie z art. 22 ust. 9a cytowanej ustawy w roku podatkowym łączne koszty uzyskania przychodów, o których mowa w art. 9 pkt 1-3, nie mogą przekroczyć kwoty stanowiącej górną granicę pierwszego przedziału skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1.

W myśl art. 11 ust. 1 updof przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15 (przychody z działalności gospodarczej i działów specjalnych produkcji rolnej), art. 17 ust. 1 pkt 6 (sprzedaż papierów wartościowych, udziałów akcji), 9 (aport, wkład do spółki/spółdzielni) i 10 (pochodne instrumenty finansowe), w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 (sprzedaż nieruchomości), art. 25b (źródła nieujawnione) i art. 30f (dochody zagranicznej spółki kontrolowanej), są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. W myśl zacytowanego przepisu, momentem powstania przychodu z tytułu sprzedaży praw majątkowych (w tym sprzedaży praw z rejestracji wzorów przemysłowych), są otrzymane przez Wnioskodawczynię (lub pozostawione do jej dyspozycji) środki pieniężne. Zatem w przypadku otrzymywania przez Wnioskodawczynię zapłaty z tytułu sprzedaży tych praw w ratach/transzach, każda z transzy stanowić będzie przychód w momencie jej otrzymania (pozostawienia do dyspozycji). Koszty uzyskania przychodu rozpatruje się w stosunku do każdego z tych przychodów (każdej otrzymanej transzy), przy czym 50-procentowe koszty w danym roku podatkowym (łącznie naliczone w danym roku podatkowym – kalendarzowym) nie mogą przekroczyć limitu określonego w art. 22 ust. 9a. Przy czym w każdym roku podatkowym (kalendarzowym) Wnioskodawczyni uprawniona jest do naliczania 50 procentowych kosztów uzyskania przychodu do wysokości limitu.

Reasumując, w każdym roku Wnioskodawczyni rozpatrywać będzie osiągnięte przychody w zakresie w jakim otrzymała środki finansowe stosując do takich przychodów 50-procentowe koszty uzyskania przychodu (do wysokości limitu). W każdym kolejnym roku Wnioskodawczyni uprawniona jest do naliczania 50-procentowych kosztów uzyskania przychodu. Limit wysokości naliczonych kosztów (50-procentowych) liczy się odrębnie w każdym roku (odnawia się co roku).

W związku z faktem, iż przedmiotem sprzedaży nie będzie licencja, ale całościowe przeniesienie praw, nie znajdzie tutaj zastosowania ograniczenie wynikające z art. 22 ust. 9 pkt 2 (naliczenie 50-procentowych kosztów jedynie w pierwszym roku).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych zdarzeń przyszłych jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 200 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Natomiast, jak stanowi art. 18 ustawy, za przychód z praw majątkowych uważa się w szczególności przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw do topografii układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zgodnie natomiast z art. 22 ust. 9 pkt 1-3 ww. ustawy – koszty uzyskania niektórych przychodów określa się:

1. z tytułu zapłaty twórcy za przeniesienie prawa własności wynalazku, topografii układu scalonego, wzoru użytkowego, wzoru przemysłowego, znaku towarowego lub wzoru zdobniczego – w wysokości 50% uzyskanego przychodu, z zastrzeżeniem ust. 9a;
2. z tytułu opłaty licencyjnej za przeniesienie prawa stosowania wynalazku, topografii układu scalonego, wzoru użytkowego, wzoru przemysłowego, znaku towarowego lub wzoru zdobniczego, otrzymanej w pierwszym roku trwania licencji od pierwszej jednostki, z którą zawarto umowę licencyjną – w wysokości 50% uzyskanego przychodu, z zastrzeżeniem ust. 9a;
3. z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich i artystów wykonawców z praw pokrewnych, w rozumieniu odrębnych przepisów, lub rozporządzania przez nich tymi prawami – w wysokości 50% uzyskanego przychodu, z zastrzeżeniem ust. 9a, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, których podstawę wymiaru stanowi ten przychód.
   
   

W roku podatkowym łączne koszty uzyskania przychodów, o których mowa w ust. 9 pkt 1-3 nie mogą przekroczyć kwoty stanowiącej górną granicę pierwszego przedziału skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1 (art. 22 ust. 9a ww. ustawy).

Uregulowania zawarte w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dotyczące kosztów uzyskania przychodów przysługujących twórcom m.in. wzorów przemysłowych należy rozpatrywać w kontekście przepisów ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2017 r., poz. 776) określających między innymi zasady, na jakich przedsiębiorcy mogą przyjmować projekty wynalazcze i wynagradzać ich twórców.

Jak stanowi art. 3 ust. 1 pkt 6 ustawy Prawo własności przemysłowej – ilekroć w ustawie jest mowa o projektach wynalazczych – rozumie się przez to wynalazki, wzory użytkowe, wzory przemysłowe, topografie układów scalonych i projekty racjonalizatorskie.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ww. ustawy – na warunkach określonych w ustawie twórcy wynalazku, wzoru użytkowego, wzoru przemysłowego oraz topografii układu scalonego przysługuje prawo do:

1. uzyskania patentu, prawa ochronnego albo prawa z rejestracji;
2. wynagrodzenia;
3. wymieniania go jako twórcy w opisach, rejestrach oraz w innych dokumentach i publikacjach.
   
   

W myśl natomiast art. 11 ust. 1 ustawy Prawo własności przemysłowej – prawo do uzyskania patentu na wynalazek albo prawa ochronnego na wzór użytkowy, jak również prawa z rejestracji wzoru przemysłowego przysługuje, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, twórcy.

Współtwórcom wynalazku, wzoru użytkowego albo wzoru przemysłowego uprawnienie do uzyskania patentu, prawa ochronnego lub prawa z rejestracji przysługuje wspólnie (art. 11 ust. 2 ww. ustawy).

Stosownie do treści art. 20 przywołanej ustawy – twórca wynalazku, wzoru użytkowego albo wzoru przemysłowego uprawniony do uzyskania patentu, prawa ochronnego lub prawa z rejestracji może przenieść to prawo nieodpłatnie lub za uzgodnioną zapłatą na rzecz przedsiębiorcy albo przekazać mu wynalazek, wzór użytkowy albo wzór przemysłowy do korzystania.

Z przywołanego powyżej art. 22 ust. 9 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym wynika, że koszty uzyskania przychodu z tytułu zapłaty twórcy za przeniesienie prawa własności wynalazku, topografii układu scalonego, wzoru użytkowego, wzoru przemysłowego, znaku towarowego lub wzoru zdobniczego wynoszą 50% uzyskanego przychodu. Jak wynika z jego treści – odnosi się on jedynie do tych sytuacji, w których wypłata wynagrodzenia twórcy projektu wynalazczego wiąże się z zawarciem umowy przenoszącej prawo własności tego projektu.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni jest właścicielem zastrzeżonych zgodnie z regulacjami krajowymi i wspólnotowymi, wzorów przemysłowych (prawa z rejestracji wzoru przemysłowego). Wnioskodawczyni rozważa sprzedaż całości lub części posiadanych praw z rejestracji wzorów przemysłowych (..). Ze względu na znaczną cenę, za która sprzedane zostaną przedmiotowe prawa, umowa sprzedaży przewidywać ma, iż zapłata nastąpi w kilkunastu lub kilkudziesięciu transzach rocznych (z jednoczesnym zastrzeżeniem, iż w ciągu danego roku, zapłata danej transzy dokonywana będzie w częściach miesięcznych lub kwartalnych). Przeniesienie prawa do rejestracji wzoru przemysłowego nastąpi z chwilą podpisania umowy. Przedmiotem umowy będzie sprzedaż praw posiadanych przez Wnioskodawczynię - ich przeniesienie na kupującego. Wnioskodawczyni nie prowadzi działalności gospodarczej, nie jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zatem omawiany przepis ma jedynie zastosowanie w przypadku przeniesienia prawa własności wynalazku – co ma miejsce w omawianej sprawie.

Podsumowując, ustawodawca w cytowanym art. 22 ust. 9 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dał uprawnienie do zastosowania szczególnej normy, tj. zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodu do zapłaty twórcy za przeniesienie prawa własności wynalazku, topografii układu scalonego, wzoru użytkowego, wzoru przemysłowego, znaku towarowego lub wzoru zdobniczego.

W myśl zacytowanego przepisu art. 11 ust. 1, momentem powstania przychodu z tytułu sprzedaży praw majątkowych (w tym sprzedaży praw z rejestracji wzorów przemysłowych), są otrzymane przez Wnioskodawczynię (lub pozostawione do jej dyspozycji) środki pieniężne. Zatem w przypadku otrzymywania przez Wnioskodawczynię zapłaty z tytułu sprzedaży tych praw w ratach/transzach, każda z transzy stanowić będzie przychód w momencie jej otrzymania (pozostawienia do dyspozycji).

W związku z cytowanym powyżej art. 22 ust. 9 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazać należy, że dyspozycja art. 22 ust. 9 pkt 1 nie warunkuje prawa do zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodów od terminu jego osiągnięcia.

Termin uregulowania należności nie będzie miał wpływu na prawo do uwzględnienia 50% kosztów uzyskania przychodów. Oznacza to, że 50% koszty uzyskania przychodu będą miały zastosowanie do każdej kolejnej płatności (w przypadku rozliczenia zapłaty w kilku lub w kilkudziesięciu transzach rocznych) dokonywanej w związku zapłatą należności z tytułu przeniesienia prawa do rejestracji wzoru przemysłowego, w wysokościach i terminach wynikających z umowy sprzedaży, z uwzględnieniem, że roku podatkowym łączne koszty uzyskania przychodów, o których mowa w art. 22 ust. 9 pkt 1-3 nie mogą przekroczyć kwoty stanowiącej górną granicę pierwszego przedziału skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Reasumując, mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego oraz przytoczone wyżej przepisy, wskazać należy, że w sytuacji, gdy zbywca przedmiotowego prawa do rejestracji wzoru przemysłowego, jest także jego twórcą, koszty uzyskania przychodu z tytułu zapłaty twórcy za przeniesienie na kupującego prawa do rejestracji wzoru przemysłowego, określone winny być w oparciu o unormowanie art. 22 ust. 9 pkt 1 ustawy podatkowej, tj. w wysokości 50% uzyskanego przychodu.

W przypadku otrzymywania (zgodnie z umową) zapłaty w opisanych transzach Wnioskodawczyni będzie uprawniona do odrębnego naliczania 50-procentowych kosztów uzyskania przychodu do każdej otrzymywanej transzy z jednoczesnym stosowaniem limitu wysokości tych kosztów w ramach danego roku.

Należy również podkreślić, że przedmiotu niniejszej interpretacji nie stanowi ocena prawidłowości stanowiska Wnioskodawcy w kwestii uznania efektów pracy za utwory w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Ocena stanowiska Wnioskodawcy została dokonana jedynie na podstawie przepisów prawa podatkowego. Definicja prawa podatkowego zawarta jest w art. 3 pkt 2 Ordynacji podatkowej, w świetle której ilekroć w ustawie jest mowa o przepisach prawa podatkowego – rozumie się przez to przepisy ustaw podatkowych, postanowienia ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską umów o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską innych umów międzynarodowych dotyczących problematyki podatkowej, a także przepisów aktów wykonawczych wydanych na podstawie ustaw podatkowych.

Stosownie do tej definicji przepisy ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych nie są przepisami prawa podatkowego.

W trybie wydawania interpretacji określonym w art. 14b ustawy – Ordynacja podatkowa Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej nie ma uprawnień do interpretowania tych przepisów, a tym samym do stwierdzenia, czy efektem pracy Wnioskodawcy jest powstanie utworu w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. W sprawach interpretowania wskazanych przepisów jest uprawnione Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzeń przyszłych przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.