Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP2-1.4010.68.2018.2.PW
z 11 maja 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 22 lutego 2018 r. (data wpływu 28 lutego 2018 r.) uzupełnionym pismem z dnia 30 kwietnia 2018 r. (data nadania 2 maja 2018 r., data wpływu 9 maja 2018 r.) na wezwanie z dnia 25 kwietnia 2018 r. Nr 0114-KDIP2-1.4010.68.2018.1.PW (data nadania 25 kwietnia 2018 r., data doręczenia 25 kwietnia 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie braku ukonstytuowania zakładu Wnioskodawcy na terytorium Polski – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 lutego 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie braku ukonstytuowania zakładu Wnioskodawcy na terytorium Polski.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

T. S.A. to firma z siedzibą w Szwajcarii będąca rezydentem podatkowym w Szwajcarii ("TPSA"). TPSA należy do wielonarodowej grupy należącej do T. z siedzibą w USA.

TPSA oferuje produkty do przechowywania żywności, przygotowywania posiłków, podawania potraw i naczyń kuchennych. T. stosuje model biznesowy sprzedaży bezpośredniej klientom za pośrednictwem sieci autoryzowanych dystrybutorów i lokalnych dealerów (konsultantów). Produkty T. zasadniczo nie są sprzedawane za pośrednictwem tradycyjnego modelu dystrybucji, tj. za pośrednictwem dystrybutorów, hurtowników i sklepów detalicznych.

TPSA jest główną firmą T. w regionie EMEA, która sprzedaje produkty w wielu krajach w Europie za pośrednictwem lokalnych dystrybutorów lub komisantów. W Polsce TPSA działa obecnie za pośrednictwem lokalnego odsprzedawcy – T. Polska. TPSA sprzedaje produkty T. Polska, a T. Polska dalej dystrybuuje produkty w sprzedaży bezpośredniej w swojej sieci na terenie Polski.

Produkty TPSA są wytwarzane przez producentów działających na zlecenie TPSA w Portugalii, Belgii, Francji i Grecji („Produkty”). Zarówno surowce potrzebne do wytworzenia Produktów, jak i gotowe Produkty są własnością TPSA. Obecnie Produkty są przechowywane u producentów i są dostarczane (i transportowane) do lokalnych dystrybutorów z tych zakładów.

W celu usprawnienia procesów biznesowych, TPSA planuje przechowywać Produkty w magazynie centralnym w Polsce. Produkty będą przechowywane do momentu ich sprzedaży poszczególnym dystrybutorom. Takie Produkty będą własnością TPSA aż do momentu sprzedaży.

Niepowiązany z TPSA ani z grupą T. zewnętrzny usługodawca w Polsce ("Właściciel Magazynu") zapewni następujące usługi magazynowania i logistyczne na rzecz TPSA:

• Rozładunek i odbiór Produktów dostarczanych przez zakłady produkcyjne i podwykonawców TPSA,
  

• Magazynowanie, obsługę i przygotowanie do wysłania zamówień Produktów przeznaczonych do dostarczenia dystrybutorom TPSA, bezpośrednio do niezależnych przedstawicieli handlowych lub klientów końcowych,
  

• Zarządzanie, konserwację i pielęgnację zapasów Produktów (szczególnie kontrolę i inwentaryzację zgodnie z wymogami dostarczonymi przez TPSA),
  

• Zarządzanie przepływami towarów poprzez przetwarzanie danych i przesyłanie do TPSA wszystkich informacji niezbędnych do optymalnego postępowania,
  

• Przygotowanie do transportu z magazynu zamówień złożonych przez klientów TPSA, w tym dokumentów przewozowych lub faktur,
  

• Przetwarzanie zwrotów Produktów sprzedanych uprzednio przez TPSA do klientów końcowych, które produkty zostały zwrócone przez klientów do TPSA,
  

• Zarządzanie pustymi paletami,
  

• Wysyłka przetworzonych zamówień na paletach lub w pudełkach.
  
  
  

Właściciel Magazynu prowadzi magazyn jako niezależny dostawca usług. Właściciel Magazynu ponosi pełną odpowiedzialność za zarządzanie i kontrolę nad swoim personelem, który prawnie podlega wyłącznie Właścicielowi. TPSA nie będzie mieć żadnej władzy kontrolnej nad personelem Właściciela Magazynu. Właściciel Magazynu wyznaczy jedną lub kilka osób, które będą odpowiedzialne za współpracę z TPSA. Ani TPSA, ani żadna z jej spółek zależnych, nie będzie zatrudniać żadnych pracowników ani innego personelu na terenie pomieszczeń Właściciela Magazynu.

TPSA nie będzie mieć nieograniczonego dostępu, prawa do kontroli nad ani prawa do korzystania z żadnych (lub części) pomieszczeń Właściciela Magazynu. Jest jednak planowane, że co jakiś czas jeden lub więcej pracowników lub podwykonawców TPSA będą odwiedzali magazyn w celu kontroli zapasów Produktów. Za każdym razem, gdy TPSA będzie chciało doprowadzić do wizyty swoich pracowników w magazynie, TPSA poinformuje Właściciela Magazynu o takim zamiarze i zwróci się do Właściciela Magazynu na piśmie o pozwolenie na wejście do magazynu. W tym celu poda cel wizyty i nazwiska pracowników lub kontrahentów którzy zostaną wysłani do odwiedzenia magazynu. TPSA ma prawo do kilku wizyt rocznie.

Sposób przeprowadzania kontroli zapasów jest uzgodniony pomiędzy TPSA a Właścicielem Magazynu. Wizyty przeprowadzają pracownicy lub podwykonawcy TPSA, którym co do zasady będzie towarzyszył personel Właściciela Magazynu. Podczas przeprowadzania wizyty pracownicy lub podwykonawcy TPSA muszą przestrzegać wszystkich przepisów BHP, a także instrukcji personelu Właściciela Magazynu. Pracownicy lub przedstawiciele TPSA będą otrzymywali dostęp tylko do takiej części pomieszczeń Właściciela Magazynu, która służy do przechowywania Produktów TPSA i wyłącznie w celu weryfikacji stanu i ilości Produktów oraz jakości usług wykonywanych przez Właściciela Magazynu. Pracownicy lub podwykonawcy TPSA nie mają żadnej części pomieszczeń magazynowych do ich dyspozycji lub swobodnego dostępu.

Cała sprzedaż Produktów z TPSA do T. Polska lub innych podmiotów z grupy T. odbywa się z biur TPSA zlokalizowanych w Szwajcarii. W Polsce nie ma pracowników handlowych TPSA, ani też nie będą oni odwiedzać Polski. Ponadto TPSA nie realizuje żadnych innych funkcji biznesowych za pośrednictwem magazynu, np. nie zapewnia wsparcia posprzedażnego, napraw gwarancyjnych itp. klientom lub jednostkom grupy T. Polska / T. lub lokalnym dystrybutorom (konsultantom).

Ponadto inna firma z grupy T. będzie miała osobną umowę z właścicielem magazynu i będzie przechowywać przedmioty w magazynie inne niż Produkty, takie jak materiały marketingowe i produkty, które są przyznawane jako nagrody dla dystrybutorów za osiągnięcie celów sprzedaży.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że:

Usługodawcą w Polsce ("Właścicielem Magazynu" wg terminologii używanej we wniosku z dnia 22 lutego 2018 r.) jest spółka F. Sp. z o.o.

Zgodnie z publicznie dostępnymi informacjami F. Sp. z o.o. zatrudnia ok. 3.000 osób, posiada ok. 750.000 m² magazynów i 2.500 samochodów.

T S.A. nie posiada dokładnych informacji na temat liczby klientów, innych niż T. S.A. lub T. Inc., obsługiwanych przez F. Sp. z o.o. jednak biorąc pod uwagę wielkość operacji tej firmy można założyć, że są to dziesiątki lub setki innych klientów.

Przedmiotem zapytania T. S.A. jest kwestia ukonstytuowania (braku ukonstytuowania) w Polsce zakładu w rozumieniu Ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych i Konwencji z 2 września 1991 r. między Rzecząpospolitą Polską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku w świetle przedstawionego stanu faktycznego, z którego wynika w szczególności, że:

• na terytorium Polski T. S.A. posiada towary handlowe, które są przechowywane w magazynie należącym do Właściciela Magazynu (podmiot niepowiązany z T. S.A.);
  

• T. S.A. sprzedaje towary handlowe w wielu krajach w Europie za pośrednictwem lokalnych dystrybutorów lub komisantów;
  

• w Polsce T. S.A. sprzedaje towary handlowe do spółki powiązanej T. sp. z o.o., a T. Polska dalej dystrybuuje produkty w sprzedaży bezpośredniej w swojej sieci na terenie Polski;
  

• w Polsce T. S.A. nie zatrudnia żadnych pracowników ani innego personelu, w tym na terenie pomieszczeń Właściciela Magazynu (ani w innych lokalizacjach);
  

• cała sprzedaż Produktów przez T. S.A. do T. Polska lub do innych podmiotów z grupy T. odbywa się z biur T. S.A. zlokalizowanych w Szwajcarii;
  

• w Polsce T. S.A. nie realizuje żadnych innych funkcji biznesowych za pośrednictwem magazynu, np. nie zapewnia wsparcia posprzedażnego, napraw gwarancyjnych itp. klientom lub jednostkom grupy T. Polska / T. lub lokalnym dystrybutorom (konsultantom).
  
  
  

Jednocześnie spółka T. S.A. pragnie podkreślić, że nie użyła we wniosku z dnia 22 lutego 2018 r. zwrotu, jakoby na terytorium Polski "posiadała również lokalnego odsprzedawcę".

Elementem stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego opisanego we wniosku jest stwierdzenie, że towary handlowe (produkty) magazynowane w Polsce są przez T. S.A. sprzedawane do lokalnych dystrybutorów w całej Europie, zaś w Polsce takim lokalnym dystrybutorem jest spółka T. sp. z o.o. Zgodnie z danymi dostępnymi w Krajowym Rejestrze Sądowym, przedmiotem działalności spółki T. sp. z o.o. jest:

• 46. 49.Z. SPRZEDAŻ HURTOWA POZOSTAŁYCH ARTYKUŁÓW UŻYTKU DOMOWEGO,
  

• 47. 99.Z. POZOSTAŁA SPRZEDAŻ DETALICZNA PROWADZONA POZA SIECIĄ SKLEPOWĄ STRAGANAMI I TARGOWISKAMI.
  

• 69, 20.Z. DZIAŁALNOŚĆ RACHUNKOWO-KSIĘGOWA; DORADZTWO PODATKOWE,
  

• 73.20. Z. BADANIE RYNKU I OPINII PUBLICZNEJ,
  

• 70.22. Z. POZOSTAŁE DORADZTWO W ZAKRESIE PROWADZENIA DZIAŁALNOŚCI GOSPODARCZEJ I ZARZĄDZANIA.
  

• 73. 1. REKLAMA
  

• 82. 30. Z. DZIAŁALNOŚĆ ZWIĄZANA Z ORGANIZACJĄ TARGÓW. WYSTAW I KONGRESÓW.
  
  
  

Jest to podmiot powiązany ze spółką T. S.A. w rozumieniu art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, lecz udziałowcem spółki T. sp. z o.o. jest spółka T. B.V., Holandia.

Spółka T. S.A. nie sprawuje kontroli ani nadzoru nad działalnością spółki T. sp. z o.o., lecz prowadzi z nią działalność handlową analogicznie jak z każdym innym dystrybutorem sprzedawanych towarów.

Podsumowując, użyty w wezwaniu z dnia 25 kwietnia 2018 r. zwrot "posiada również lokalnego odsprzedawcę" jest wieloznaczny i nieprecyzyjny, a przez to nie może być uznany za element stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego opisanego we wniosku.

Zgodnie bowiem ze znaczeniami językowymi słowa "posiadać" może ono być rozumiane jako np. "być właścicielem czegoś" lub "mieć jakieś możliwości, dysponować czymś", czy "mieć coś jako część składową lub być w coś wyposażonym".

Tymczasem T. sp. z o.o. nie jest własnością T. S.A., ani częścią składową przedsiębiorstwa T. S.A., a ponadto T. S.A. nie ma "możliwości dysponowania" T. sp. z o.o., jej przedsiębiorstwem, aktywami czy personelem.

Reasumując, elementem stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego opisanego we wniosku jest stwierdzenie, że towary handlowe (produkty) magazynowane w Polsce są przez T. S.A. sprzedawane do lokalnych dystrybutorów w całej Europie, zaś w Polsce takim lokalnym dystrybutorem jest spółka T. sp. z o.o. Spółka T. sp. z o.o. kupuje od T. S.A. produkty.

Odpowiadając na dalsze pytania szczegółowe zawarte we wniosku, w ocenie i według wiedzy T. S.A.:

• spółka T. sp. z o.o. nie jest uzależniona prawnie lub ekonomicznie od T. S.A.
  

• spółka T. sp. z o.o. nie jest poddana szczególnym instrukcjom, ani nie podlega całkowitej kontroli ze strony T. S.A.
  

• co do zasady, spółka T. sp. z o.o. nie magazynuje produktów nabywanych od T. S.A., lecz są one dostarczane do dalszych nabywców tych produktów w czasie i w sposób optymalny z punktu widzenia logistyki i transportu; natomiast spółka T. sp. z o.o. może posiadać magazyn na produkty pochodzące ze zwrotów klientów, reklamacji i tym podobne sytuacje.
  
  

W piśmie z dnia 30 kwietnia 2018 r. (data nadania 2 maja 2018 r., data wpływu 9 maja 2018 r.) Wnioskodawca sformułował ostatecznie treść pytania mającego być przedmiotem interpretacji indywidualnej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy T. S.A. posiada (lub będzie posiadać w przyszłości) stały zakład w Polsce w rozumieniu Ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych i Konwencji z 2 września 1991 r. między Rzecząpospolitą Polską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku?

Zdaniem Wnioskodawcy, T. S.A. nie posiada (i nie będzie posiadać w przyszłości) stałego zakładu w Polsce w rozumieniu Ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych i Konwencji z 2 września 1991 r. między Rzecząpospolitą Polską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku.

UZASADNIENIE

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2017 r. poz. 2343, z późn. zm.,), podatnicy niebędący rezydentami, których siedziba lub miejsce prowadzenia działalności znajdują się poza terytorium Polski, podlegają opodatkowaniu w Polsce tylko w odniesieniu do dochodu uzyskanego na terytorium Polski.

Zgodnie z art. 3 ust. 3 Ustawy o CIT, za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w ust. 2, uważa się w szczególności dochody (przychody) z:

1. wszelkiego rodzaju działalności prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład;
2. położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości lub praw do takiej nieruchomości, w tym ze zbycia jej w całości albo w części lub zbycia jakichkolwiek praw do takiej nieruchomości;
3. papierów wartościowych oraz pochodnych instrumentów finansowych niebędących papierami wartościowymi, dopuszczonych do publicznego obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w ramach regulowanego rynku giełdowego, w tym uzyskane ze zbycia tych papierów albo instrumentów oraz z realizacji praw z nich wynikających;
4. tytułu przeniesienia własności udziałów (akcji) w spółce, ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną lub tytułów uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym, instytucji wspólnego inwestowania lub innej osobie prawnej lub z tytułu należności będących następstwem posiadania tych udziałów (akcji), ogółu praw i obowiązków lub tytułów uczestnictwa - jeżeli co najmniej 50% wartości aktywów takiej spółki, spółki niebędącej osobą prawną, funduszu inwestycyjnego, instytucji wspólnego inwestowania lub osoby prawnej, bezpośrednio lub pośrednio, stanowią nieruchomości położone na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa do takich nieruchomości;
5. tytułu należności regulowanych, w tym stawianych do dyspozycji, wypłacanych lub potrącanych, przez osoby fizyczne, osoby prawne albo jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, mające miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, niezależnie od miejsca zawarcia umowy i wykonania świadczenia, jeżeli takie dochody podlegają mechanizmowi podatku u źródła zgodnie z art. 21 i 22 Ustawy o CIT, tj. należności licencyjne, odsetki, dywidendy, niektóre rodzaje usług (doradztwo, rachunkowość, przetwarzanie danych, badania rynku , prawne, reklamowe / marketingowe, zarządzanie i kontrola, rekrutacja pracowników i personelu, gwarancje i poręczenia / zobowiązania oraz usługi o podobnym charakterze).
   
   

Zgodnie z art. 4a ust. 11 Ustawy o CIT, stały zakład oznacza

1. stałą placówkę, poprzez którą podmiot mający siedzibę lub zarząd na terytorium jednego państwa wykonuje całkowicie lub częściowo działalność na terytorium innego państwa, a w szczególności oddział, przedstawicielstwo, biuro, fabrykę, warsztat albo miejsce wydobywania bogactw naturalnych,
   
2. plac budowy, budowę, montaż lub instalację, prowadzone na terytorium jednego państwa przez podmiot mający siedzibę lub zarząd na terytorium innego państwa,
   
3. osobę, która w imieniu i na rzecz podmiotu mającego siedzibę lub zarząd na terytorium jednego państwa działa na terytorium innego państwa, jeżeli osoba ta ma pełnomocnictwo do zawierania w jego imieniu umów i pełnomocnictwo to faktycznie wykonuje
   

- chyba że umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania, której stroną jest Rzeczpospolita Polska, stanowi inaczej.

Zgodnie z art. 5 ust. 2 i 3 UPO Polska-Szwajcaria, termin "zakład stały" oznacza stałe miejsce prowadzenia działalności, w którym działalność przedsiębiorstwa jest prowadzona w całości lub częściowo i obejmuje w szczególności: a) miejsce zarządzania; b) oddział, c) biuro; d) fabryka; e) warsztat oraz f) kopalnię, źródło ropy naftowej lub gazu, kamieniołom albo każde inne miejsce wydobywania zasobów naturalnych, a także budowę, montaż lub instalację, gdy okres ich prowadzenia trwa dłużej niż dwanaście miesięcy.

Ponadto, zgodnie z art. 5 ust. 6 i 7 UPO Polska-Szwajcaria, zakładem może być osoba, która działając na terytorium Polski w imieniu i na rzecz podatnika niebędącego rezydentem, posiada pełnomocnictwo do zawierania umów w Polsce w imieniu zagranicznego podatnika, i pełnomocnictwo to w Polsce zwykle wykonuje (za wyjątkiem maklera, generalnego przedstawiciela handlowego albo każdego innego niezależnego przedstawiciela, pod warunkiem że te osoby działają w ramach swojej zwykłej działalności).

Przy czym, zgodnie z art. 5 ust. 4 UPO Polska-Szwajcaria, nie stanowi zakładu:

1. użytkowane placówki, które służą wyłącznie do składowania albo wydawania dóbr lub towarów należących do przedsiębiorstwa;
2. utrzymywanie zapasów dóbr albo towarów przedsiębiorstwa wyłącznie dla składowania, wystawiania lub wydawania;
3. utrzymywanie zapasów dóbr albo towarów należących do przedsiębiorstwa wyłącznie w celu obróbki lub przerobu przez inne przedsiębiorstwo;
4. stałe placówki utrzymywane wyłącznie w celu zakupu dóbr lub towarów albo w celu zbierania informacji dla przedsiębiorstwa;
5. stałe placówki utrzymywane wyłącznie dla celów reklamy, dla dostarczania informacji, prowadzenia badań naukowych albo wykonywania podobnej działalności mającej przygotowawczy lub pomocniczy charakter;
6. prowadzenie przez przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa placówki montażowej w drugim Umawiającym się Państwie w związku z dokonywaną przez to przedsiębiorstwo dostawą maszyn lub urządzeń dla drugiego Umawiającego się Państwa;
7. utrzymywanie stałej placówki wyłącznie w celu wykonywania jakiegokolwiek połączenia rodzajów działalności wymienionych pod literami od a) do f), jednak pod warunkiem, że całkowita działalność tej placówki, wynikająca z takiego połączenia rodzajów działalności, ma przygotowawczy lub pomocniczy charakter.
   
   

Ponadto Protokół do DTT Szwajcaria-Polska dodatkowo ogranicza zakres definicji stałego zakładu przewidując, że „W odniesieniu do art. 5 ustępu 4 rozumie się, że określenie "zakład" nie obejmuje utrzymywania stałej placówki wyłącznie dla prowadzenia działalności o charakterze przygotowawczym w związku ze współpracą przy zawieraniu kontraktów w imieniu przedsiębiorstwa”.

Biorąc pod uwagę definicje stałego zakładu zarówno w Ustawie o CIT, jak i DTT Polska Szwajcaria, TPSA chciałaby na początku zaznaczyć, że nie jest zaangażowana w żadną budowę, montaż ani instalację w Polsce.

Po drugie, TPSA wskazuje, że nie ma w Polsce personelu zależnego, który w imieniu i na rzecz TPSA działałby na terytorium Polski i zawierałby umowy w imieniu TPSA. W szczególności pracownicy TPSA przeprowadzający okresowe kontrole zapasów produktów w magazynie nie uczestniczą w negocjacjach z odbiorcami Produktów i nie zawierają żadnych umów w imieniu TPSA.

W odniesieniu do kwestii stałego miejsca prowadzenia działalności PE, TPSA chciałby wskazać, że nie ma zarejestrowanego oddziału lub przedstawicielstwa w Polsce, dla którego wynajmowałby biuro, fabrykę, warsztat itp.

TPSA zauważa, że art. 4a pkt 11 Ustawy o CIT nie wymienia magazynu jako formy stałego miejsca prowadzenia działalności, które mogłoby stworzyć stały zakład. Ponieważ jednak katalog takich stałych miejsc prowadzenia działalności nie jest zamknięty, to teoretycznie również magazyn mógłby być postrzegany jako stałe miejsce prowadzenia działalności.

TPSA poniżej wyjaśnia, dlaczego zakup usług logistycznych przez TPSA od strony trzeciej, jak opisano w stanie faktycznym / opisie zdarzenia przyszłego tego wniosku, nie może być traktowany jako stałe miejsce prowadzenia działalności przez TPSA, tj. nie stanowi stałego zakładu.

Przede wszystkim należy podkreślić, że magazyn nie jest w dyspozycji TPSA, a zatem nie można uznać, że TPSA prowadzi działalność gospodarczą przez takie stałe miejsce. Cała działalność produkcyjna i handlowa TPSA jest i będzie kontynuowana poza Polską. Niezależnie od tego, że Produkty są przechowywane w Polsce w celu dostawy do europejskich dystrybutorów, TPSA nie prowadzi swojej działalności za pośrednictwem magazynu zlokalizowanego w Polsce.

W szczególności nie można powiedzieć, aby TPSA dysponowała magazynem, ponieważ nie podlega on bieżącej kontroli TPSA. TPSA nie zatrudnia pracowników na terenie Polski i nie utrzymuje żadnego innego stałego personelu w Polsce. Magazyn jest obsługiwany, a operacje logistyczne (załadowanie magazynu, wysyłka produktów do odbiorców, itp.) są wykonywane przez stronę niepowiązaną - niezależnego operatora magazynu i dostawcę usług logistycznych (tj. przez Właściciela Magazynu).

Fakt planowanych wizyt pracowników lub podwykonawców TPSA w celu dokonania inspekcji inwentarza nie zmienia powyższej konkluzji. Dostęp pracowników lub podwykonawców TPSA do magazynu jest ograniczony na wiele sposobów. Po pierwsze, liczba wizyt, które mogą przeprowadzać inspekcje i audyty, jest co do zasady ograniczona do określonej w umowie z Właścicielem Magazynu liczby kilku rocznie. Po drugie, dostęp jest ograniczony wyłącznie do godzin roboczych, a każda wizyta powinna trwać tylko tak długo, ja jest to niezbędne dla wykonania zaplanowanych czynności. Ponadto, wizyty są przeprowadzane za uprzednią zgodą Właściciela Magazynu. Prawa dostępu ograniczone są do takich części magazynu, które są niezbędne do przeprowadzenia kontroli zapasów. Personel TPSA przeprowadzający audyty jest zobowiązany do zameldowania się jako odwiedzający, powinien przez cały czas towarzyszyć pracownikom Właściciela Magazynu i jest zobowiązany do przestrzegania racjonalnych instrukcji personelu Właściciela Magazynu. Wizyty w magazynie są wykorzystywane wyłącznie w celu przeprowadzania kontroli zapasów TPSA (brak dostępu do innych części lokalu), a personel odwiedzający nie prowadzi żadnej innej działalności, gdy jest obecny w magazynie.

Podsumowując, okresowe wizyty personelu TPSA będą dokonywane tylko w celu sprawdzenia, czy Właściciel Magazynu prawidłowo wykonuje swoje usługi, tj. czy produkty będące własnością TPSA są przechowywane i zabezpieczane w prawidłowy sposób, np. nie są uszkodzone, skradzione lub zagubione w inny sposób.

Dlatego nie można uznać, że TPSA dysponuje magazynem i prowadzi działalność gospodarczą TPSA na terenie Polski.

Ponadto wizyty są ściśle i wyłącznie powiązane z faktem posiadania zapasów Produktów i ograniczają się do działań niezbędnych do tego celu, tj. przechowywania, wystawiania lub dostarczania towarów. Jedynym celem zakupu usług od Właściciela Magazynu jest to, aby TPSA mogła przechowywać i dostarczać Produkty należące do TPSA dystrybutorom z całej Europy, w tym także z Polski. Tego rodzaju działania lub fakt posiadania zapasów produktów w Polsce są wyraźnie wyłączone z definicji zakładu stałego na podstawie at. 5 ust. 4 UPO Polska-Szwajcaria.

Po drugie, TPSA uważa, że fakt nabywania określonych usług logistycznych / magazynowych oraz utrzymywania zapasów towarów należących do TPSA na terytorium Polski należy uznać za czynności przygotowawcze i pomocnicze w stosunku do podstawowej działalności TPSA. Oznacza to, że chociaż powyższe działania mogą w pewien sposób przyczynić się do produktywności przedsiębiorstwa TPSA, to jednak są one na tyle odległe od rzeczywistej realizacji zysków przedsiębiorstwa takiego typu jak TPSA (należy także podkreślić, że TPSA nie jest operatorem logistycznym ani podmiotem prowadzącym działalność handlową e-commerce), że trudno byłoby określić zysk możliwy do przyporządkowania do takiego miejsca.

W szczególności magazyn używany przez TPSA będzie wykorzystywany wyłącznie do tymczasowego przechowywania Towarów, które są dystrybuowane do wielu krajów w Europie, gdzie są sprzedawane klientom przez lokalnych dystrybutorów. Ponadto wynajem magazynu w Polsce nie wymaga zatrudniania żadnych pracowników (żaden pracownik TPSA nie jest zatrudniony w Polsce, a tylko kilku zagranicznych pracowników sporadycznie odwiedza magazyn w Polsce w ramach swoich obowiązków zawodowych). Ponadto magazyn będzie prowadzony wyłącznie w celu dostarczenia towarów do klientów i nie będzie pełnił żadnych innych funkcji (np. usług posprzedażowych).

TPSA rozumie, że interpretacje podatkowe wydane w przypadkach innych podatników nie mają bezpośredniego zastosowania do sytuacji opisanej w tym wniosku, jednak biorąc pod uwagę art. 14n § 4 pkt 2 Ordynacji podatkowej (który przewiduje ochronę dla podatników nieposiadających indywidualnych interpretacji podatkowych, ale którzy polegali na "utrwalonej praktyce interpretacyjnej" właściwych organów podatkowych), TPSA uważa jednak, że użyteczne będzie przywołanie interpretacji podatkowych wydanych w podobnych sprawach.

Na przykład interpretacja z 5 lutego 2016 r. (IPPB5/4510-1240/15-2/RS) potwierdza, że szwajcarski rezydent podatkowy nie będzie miał stałego zakładu w Polsce w sytuacji, gdy będzie miał w Polsce zapasy towarów w magazynie należącym do podmiotu powiązanego, nawet jeśli szwajcarski podatnik zatrudniłby w Polsce pracownika, który na stałe pracowałby w magazynie w celu zapewnienia odpowiednich operacji logistycznych (co nie jest i nie będzie miało miejsca w przypadku TPSA). Podobnie, brak stałego zakładu został potwierdzony w interpretacjach podatkowych z 27 maja 2013 r. (IPPB5/423-230/13-2/PS) lub 24 czerwca 2014 r. (IPPB5/423-328/14-2/PS).

Mając na uwadze powyższe argumenty, TPSA uprzejmie prosi, aby jego stanowisko przedstawione w tym wniosku zostało uznane za prawidłowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego – jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Odnosząc się do argumentacji Wnioskodawcy opartej na treści wskazanych w uzasadnieniu własnego stanowiska interpretacji indywidualnych, należy stwierdzić, że wiążą one w sprawie, w której zostały wydane i nie są źródłem prawa powszechnie obowiązującego. Tym samym nie stanowią podstawy prawnej przy wydawaniu interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisanym zdarzeniem przyszłym) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.